Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Οι "Αντι-Οικουμενιστές" αρνούνται να πάρουν θέση!




Τὰ οἰκουμενιστικὰ δρώμενα καταιγιστικά. Οἱ Οἰκουμενιστὲς δραιώνουν τν αρεση δουλεύοντας μ λιγγιώδεις ρυθμούς, ν ο ντι-Οκουμενιστς ντιδρον μ ρυθμος χελώνας. κόμα ν δηλώσουν παρουσία, μετὰ τν καλοκαιριν ἀντι-Οἰκουμενιστικὴ τους ραστώνη, νὰ δώσουν τὸ παρὸν ἔστω καὶ μὲ κάποιο νέο χαρτοπόλεμο.
Γι λλη μι φορά ρνονται ν παντήσουν κα ν πάρουν πίσημη θεολογικ θέση γι τ κρίσιμο θέμα τς Διακοπς τς Μνημονεύσεως τν Οκουμενιστν –παρὰ τὶς παρακλήσεις καὶ τὶς προκλήσεις– ἔχοντας διὰ τῆς σιωπῆς ἀποφασίσει, γιὰ ἄλλη μι φορά, χωρς θεολογικ λόγο νὰ καταδικάζουν ἀδελφοὺς καὶ πνευματικά τους τέκνα.
γωνίζονται μάλιστα (ὅπως ἐγκύρως πληροφορηθήκαμε) ν προσεταιριστον τν μόλις ποτειχισθέντα ερομόναχο, κα το πόσχονται τι θ τν ντάξουν σ ντι-Οκουμενιστικ τάχα Μητρόπολη ἢ Ἱ. Μονή, μὲ σκοπὸ ν κυρώσουν τν ποτείχισή του, φο θ ντειχισθεῖ καὶ θὰ μνημονεύει καὶ πάλι Οἰκουμενιστὲς καὶ "ντι-Οκουμενιστς" πισκόπους, πο δείχνουν τν ντι-Οκουμενισμό τους ...κοινωνοντες μ τος παναιρετικος Οκουμενιστές.
Ἔτσι νομίζουν πὼς θὰ ξεπεράσουν τὸν σκόπελο τῆς ἀποτειχίσεως, ἔτσι θὰ ἀποφύγουν νὰ τὰ ...βάλουν μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες ποὺ διὰ πράξεων, λόγων καὶ θεσπίσεως Ἱερῶν Κανόνων ἐντέλλονται τὴν μὴ κοινωνία μὲ αὐτοὺς ποὺ οἱ ἴδιοι κατονομάζουν ὡς Παν-αἱρετικούς.
Τὸν Διάλογο γιὰ θέματα Πίστεως μὲ τοὺς ἔχοντας ἄλλη (ἔστω καὶ λανθασμένη) θέση ἀδελφούς τους, λόγῳ μὴ ὑπάρξεως ἐπιχειρημάτων, ἀποκλείουν, λόγῳ τῆς ἐπάρσεως ὅτι ἔχουν τὸ ἀλάθητο. Ἡ ταπείνωση, ὅμως, προσελκύει τὴ Θ. Χάρη καὶ λύνει τὰ προβλήματα. Κι ἂν οἱ ἄλλοι δὲν τὴν ἔχουν, ἡ δική τους στάση θὰ τοὺς παραδειγματίσει.
Χάραξαν ἕνα ἀγῶνα ἀντι-Οἰκουμενιστικὸ στὰ μέτρα τους, καὶ ἀποκλείουν τὸν ἁγιοπατερικὸ δρόμο ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Οὔτε αὐτοὶ «εἰσέρχονται, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους» ἀφήνουν νὰ εἰσέλθουν.

Παρουσιάζουμε κάποια ἀπὸ τὰ πανάθλια κατορθώματα τῶν Οἰκουμενιστῶν, μὲ τὰ προλογικὰ σχόλια ἑνὸς ἀντι-Οἰκουμενιστικοῦ ἱστολογίου, ποὺ παρὰ ταῦτα... καὶ ἄλλα πολλά, κοινωνεῖ μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές.

  1. Ο Πατριάρχης της Σερβικής Εκκλησίας, ενδεδυμένος με άμφια της αιρέσεως, τιμά μονοφυσίτες επισκόπους

22-600x337.jpg
Ο Πατριάρχης της Σερβίας Ειρηναίος και ο διάδοχος του θρόνου της Σερβίας  Αλέξανδρος, επισκέφθηκαν την συριακή αντιχαλκηδόνια εκκλησία στη Σουηδία. Οι μονοφυσίτες επίσκοποι Mor Julius Abdelahad Shabo και Dioscoros Mor Benjamin Atas έλαβαν ένα μετάλλιο από του Πατριάρχη της Σερβίας για την ανθρωπιστική συμβολή τους στους Σέρβους στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων.
Στον πατριάρχη δόθηκε ως δώρο ένας Σταυρός και μία ποιμαντική ράβδο τα οποία έφερε μαζί του ενδεδυμένος με άμφια των Μονοφυσιτών!
Επίσημη υποδοχή διοργανώθηκε από την αιρετική συριακή εκκλησία των αγ. Πέτρου και Παύλου στο Norsborg προς τιμήν του πατριάρχου και του διαδόχου του θρόνου την οποία παρακολούθησε μια μεγάλη ομάδα με διαφορετικές ορθόδοξες και χριστιανικές ομολογίες.
Έλεος πια με τις Οικουμενιστικές συμπεριφορές των προκαθημένων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Έδωσαν συγχωροχάρτι στους αιρετικούς Μονοφυσίτες, όχι μόνον όπως είδαμε τον τελευταίο καιρό, ο οικουμενικός πατριάρχης, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς από αυτούς λίγο πολύ το περιμέναμε. Όμως η άλωση της σερβικής Εκκλησίας από την παναίρεση, είναι πρόσφατη και μας ξενίζει πάρα πολύ… Ακόμα να την συνηθίσουμε! Αυτό λοιπόν δεν το έχουμε ξαναδεί. Ορθόδοξος ιεράρχης να περιφέρεται ενδεδυμένος με άμφια μονοφυσιτών!!!
 (Ἡ συνέχεια τοῦ ἄρθρου μὲ φωτογραφίες ἐδῶ)
 

2. Ποιό είναι το πιο βαρύ πιόνι στη μασωνική σκακιέρα;

Άρθρο - βόμβα του Ν. Χειλαδάκη
Ο ιστορικά πρωτοφανής κατήφορος του Οικουμενικού Πατριάρχη μας, έχει ψύξει τις καρδιές μας με τα οικουμενιστικά του ολισθήματα.
Αποδείχτηκε στη συνέχεια πως η χρήση της λέξεως “ολισθήματα” υπήρξε στάχτη στα μάτια του πιστού λαού. 

Απάντηση στον Μητροπολίτη Σύρου




πενθυμίζουμε ὅτι ὁ μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος πάντησε (ἐδῶ) στν πιστολ ποτειχίσεως κα Διακοπς το Μνημοσύνου του π τν ρχιμανδρίτη π. Εθύμιο Χαραλαμπίδη. Στν πάντησή του ναφερόταν καὶ σὲ μᾶς, ὁπότε ἀνταπαντήσαμε, σχολιάζοντας τὶς ἕωλες θέσεις του. Αὐτὸς εἶναι ὁ τέταρτος καὶ τελευταῖος σχολιασμὸς τῆς Ἐπιστολῆς του. (Οἱ δύο πρῶτες ἐδῶ  κι ἐδῶ).
Στὴν τελευταία, τρίτη δημοσίευση (ἐδῶ), ἀναφερθήκαμε στοὺς μικτοὺς γάμους, γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ κ. Δωρόθεος γράφει:
Στὴν κοινωνία τῆς Σύρου «το φαινόμενον των μικτών Γάμων είναι ιδιαιτέρως συχνόν, καλούμεθα εν πλήρει συναισθήσει της ημετέρας ευθύνης να συμβάλλωμεν εις την εν αγάπη και αληθεία συμβίωσιν και πρόοδόν της»!
Παράξενος, ἀλήθεια, λόγος! Ἢ μᾶλλον, ἐξωφρενικὸς καὶ ἀνυπόφορος! Ὁ κ. Δωρόθεος οὐσιαστικὰ δηλώνει -«ἐν γνώσει τῶν συνεπειῶν τοῦ νόμου»- ὅτι θὰ συνεχίσει νὰ ἀποδέχεται τοὺς μικτοὺς γάμους, παρότι προσκρούουν στὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας! Δὲν ἔχει ἀναλάβει (ὡς φαίνεται), οὔτε πρόκειται νὰ ἀναλαβει προσπάθεια ἀλλαγῆς τῆς καταστάσεως ποὺ βρῆκε, ἀλλ’ ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἐνδιαφέρει (ὅπως πάλι δηλώνει) καὶ θεωρεῖ ὡς εὐθύνη του, εἶναι νὰ προστατέψει τὸν ἀντικανονικὸ θεσμὸ τῶν μικτῶν γάμων, ὥστε νὰ μὴ προκαλοῦνται προστριβὲς στοὺς κατοίκους τῆς Μητροπόλεώς του ἐκ τῶν μικτῶν γάμων!
Καλά, Ἐπίσκοπος εἶναι ἢ Δήμαρχος καὶ κοινοτάρχης; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συμβάλει στὴν συμβίωση τῶν κατοίκων «ἐν ἀγάπῃ καὶ ἀληθείᾳ», εὐνοώντας τὴν ὑποτίμηση καὶ κατάργηση ἑνὸς Ὀρθοδόξου Μυστηρίου; Ἐπαναλαμβάνουμε τὸν σχετικὸ

Το καλύτερο Μνημόσυνο, Νικ. Πανταζή



"Εις Θεόδωρον ευλογούντα"

Αγαπητέ μου εν Χριστώ αδελφέ μου, Θεόδωρε Ζιώγα

Στο λίαν προσφιλές πρόσωπό σου, αλλά και στο πρόσωπο του αγαπητού συνσπουδαστού και συναδέλφου μου, Αντωνίου Μάρκου, απευθύνω αυτή μου την θερμή, ύστατη επιστολή και κατ' επέκτασιν προς όλους τους λοιπούς συνεργάτες. μαθητές και θαυμαστές του Ομολογητού μας διδασκάλου, Νικολάου Σωτηροπούλου.
Θεόδωρε, πιστεύω να με θυμάσαι. Περάσαμε Χρόνια ολόκληρα σε αυτό το υπόγειο της "Ζωοδόχου Πηγής 44" όπου ελάμβαναν χώρα οι περίφημοι κύκλοι μελέτης της Αγίας Γραφής. Εκεί πρωτογεύθηκα τη χάρι του Θεού να πλημμυρίζει την θεία αυτή και ιερά κεφαλή με μέλος εναρμόνιον θεολογίας να ερευνά ύψη δυσανάβατα και βάθη δυσθεώρητα ερμηνείας Αγιογραφικής.
Σε θαύμαζα πραγματικά Θεόδωρε και σ' αγαπούσα. Θεωρούσα εσένα και δύο άλλους ακόμη αδελφούς, ως μόνους ικανούς, να σταθείτε δίπλα του κατ' αξίαν και κατ' αναλογίαν. Διδασκόμουν και από σένα σιωπηλά. Εξέφραζα συχνά στον Αντώνη πόσες περισσότερες στιγμές μαζί σας ποθούσα να περνούσα. Στις περιοδείες. Στις αναμετρήσεις και τις μάχες. Στις απογοητεύσεις και τις νίκες.
Τελικώς, επέστρεψα στην Αυστραλία. Ο Αντώνης παρέμεινε. Έκαστος εφ' ω ετέθη. Και κατετέθη ποικιλοτρόπως η αγάπη μας, η ομολογία μας καί τολμώ να πω η θυσία μας, για το πρόσωπο του διδασκάλου μας Νικολάου.
Σπανίως του απευθυνόμουν ως "κύριε Νίκο". Μου άρεσε πάντα το "δάσκαλε" και.... το "Νικόλαε" σκέτο, ενώ ο ίδιος