Η ΠΑΡΑΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ XΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

O  ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ XΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

.

ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ

         

(Ἐπιστολή π. Εὐθυμίου στὸν τοπικὸ Τύπο)

     

                Κύριε, διευθυντά,

    Παρήλθον ήδη είκοσι πέντε (25) περίπου χρόνια από τότε που η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προέβη στην αγιοποίησι του Εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης.  Στο διάστημα αυτό εγράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά διά την προσωπικότητα του εν λόγῳ Εθνομάρτυρος, τα περισσότερα των οποίων ήλθαν στο φως της δημοσιότητος εξ αιτίας αυτής της αγιοποιήσεως.

     Είναι αναμφισβήτητο ότι δεν θα ανέμενε ουδείς λογικός και εχέφρων μία αλλαγή της στάσεως και αποφάσεως της Συνόδου, ως προς αυτήν την αγιοποίησι, διότι όπως διαπιστώνεται και καθημερινώς επιβεβαιώνεται, αυτή η αγιοποίησις εκφράζει πλήρως την Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, επειδή και αυτή διακατέχεται από την ίδια πίστι την οποία είχε ο Χρυσόστομος Σμύρνης και κατευθύνεται από τις ίδιες σκοτεινές δυνάμεις εις τις οποίες ήταν εμπλεκόμενος και εκείνος.  Είναι ως εκ τούτου ευκολώτερο δια την Σύνοδο και ταιριάζει απολύτως στα πιστεύω της, να απαλείψη από το Αγιολόγιο π.χ. τον άγ. Γρηγόριο τον Παλαμά ή τον άγ. Μάρκο τον Ευγενικό ή τέλος πάντων κάποιον ο οποίος επολέμησε τις σύγχρονες αιρέσεις, παρά να ακυρώση την αγιοποίησι του Χρυσοστόμου Σμύρνης, ο οποίος όχι μόνο τις ανεγνώρισε, αλλά διακατείχετο απο την ίδια πίστι, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι σύγχρονες αιρέσεις, οι σκοτεινές δυνάμεις και η Ν. Εποχή τον εξέφραζαν πλήρως, όπως αυτά τα ίδια εκφράζουν πλήρως και τους Επισκόπους της Εκκλησίας της Ελλάδος και όχι μόνο.

       Η αγιοποίησις λοιπόν του Χρυσοστόμου Σμύρνης είχε αυτό το καλό (αν μπορεί να ειπωθή καλό) ότι δηλαδή απέδειξε πασίδηλα τα αισθήματα και φρονήματα των σημερινών Οικουμενιστών Επισκόπων, όπως τα απέδειξε η πρόσφατη Σύνοδος της Κρήτης και όπως τα αποδεικνύουν καθημερινά η εκκλησιαστική αλληλοπεριχώρησις των δεσποτάδων με τους αιρετικούς, η σχέσις των με το Π.Σ.Ε., με τη Ν. Εποχή και τόσα άλλα.

     Η αγιοποίησις του Χρυσοστόμου Σμύρνης απέδειξε ότι δεν δύναται να αγιοποιήση η Σύνοδος κάποιον ο οποίος δεν την εκφράζει, παρά μόνο εάν πιεστή από τον λαό ή το κάνει για λόγους σκοπιμότητος ή βιτρίνας, όπως πάλι εκ του αντιθέτου, δεν δύναται να ακυρώση την αγιοποίησι κάποιου, εφ’ όσον αυτός την εκφράζει ως προς τα πιστεύω της και την γραμμή της, εκτός πάλι εάν πιεστή από τον λαό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει αγαθή προαίρεσις στους σκοπούς της και στην πορεία της. Αυτό σημαίνει ότι αν ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήτο πολέμιος των αιρέσεων, της Μασονίας, της Ν. Εποχής, της ειδωλολατρίας κλπ. και υπέρμαχος του Μοναχισμού, της Ορθοδόξου Παραδόσεως, των Ιερών Κανόνων κλπ. θα ήτο ανθρωπίνως αδύνατον αυτή η Σύνοδος, η οποία τον αγιοποίησε και η σημερινή η οποία διατηρεί και υπερασπίζεται αυτή την αγιοποίησι, να προβή σε αναγνώρισι τέτοιου αγίου.  Είναι συνεπώς θέμα ταυτότητος για την Σύνοδο η υπεράσπισις αυτου ως αγίου και όχι μόνο για την Σύνοδο, αλλά και για την Μασονία και τη Ν. Εποχή.

          Ο λαός πάλι ο οποίος θα ηδύνατο, ως ο πλέον αρμόδιος και αποδέκτης αυτής της αγιοποιήσεως, να τακτοποιήση το θέμα και, κατά το δη λεγόμενο, να βάλη τα πράγματα στη θέσι των, δεν έχει την προαίρεσι και το μαρτυρικό φρόνημα των παλαιών εποχών, σε σημείο ώστε ούτε καν να γνωρίζη την ευθύνη και την εξουσία του ως φύλακας της πίστεως και τελευταίο ακαθαίρετο οχυρό της Ορθοδοξίας και ως εκ τούτου έλαβε την θέσι του διακοσμητικού στοιχείου, των αδρανών υλικών και του ρόλου του «Χατζιαβάτη»του θεάτρου των σκιών και εξαντλεί την δικαιοδοσία του με την τυπική παρουσία του στα πανηγύρια και στις μεγάλες εορτές και φιέστες.

     Για τους αντιοικουμενιστές βεβαίως δεν τίθεται θέμα αγώνος εναντίον αυτής της αγιοποιήσεως, διότι απέδειξαν ότι δεν τους ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα, αλλά προσαρμόζουν τον αγώνα τους σύμφωνα με τα περιθώρια τα οποία αυστηρώς καθορίζονται από τους Οικουμενιστές, εφ΄ όσον δεν επιθυμούν αγώνες οι οποίοι στοιχίζουν και μάλιστα πληρώνονται ακριβά.

   Οι του Παλαιού Ημερολογίου δεν ενδιαφέρονται και αυτοί δι’ αυτήν την αγιοποίησι, εφ΄ όσον εδημιούργησαν παράλληλη Σύνοδο και Εκκλησία, η οποία εν καιρῲ αιρέσεως και αποστασίας λειτουργεί όπως τον καιρό της ειρήνης.

       Η αγιοποίησις λοιπόν του Εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης μας δίδει σαφή εικόνα και ξεκαθαρίζει θα λέγαμε το τοπίο, ότι δηλαδή ευρισκόμεθα στα έσχατα χρόνια εις τα οποία θα επικρατήση η αίρεσις, θα περιοριστή η αλήθεια σε λίγους ή και ελαχίστους, θα διώκεται επισήμως η ευσέβεια και θα επιβραβεύεται συνοδικώς η πλάνη. Όλα αυτά δε, θα λειτουργούν ως προετοιμασία του ερχομού του Αντιχρίστου, του σφραγίσματος και της παγκοσμίου δικτατορίας, τα οποία θα είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, και το τελευταίο παιγχνίδι του διαβόλου πριν τον ερχομό του Χριστού.

         Ως εκ τούτου, ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω και «ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι και ο άγιος αγιασθήτω έτι» (Αποκ.22,11). Έκαστος  δηλαδή, κατά την προαίρεσίν του ας βαδίσει με τις ανάλογες βεβαίως επιπτώσεις για την άλλη ζωή.

                                                           

 13 Σεπτεμβρίου 2016

                                                       Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. 

Ο Φθιώτιδος μας θέλει Ομολογητές του "αέρα"! Για δείξε μας το παράδειγμα, κ. Νικόλαε! Για ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ότι ο Οικουμενισμός είναι αίρεση κι ο Πατριάρχης σου είναι αιρετικός! Τολμάς;

.

Φθιώτιδος Νικόλαος:

.

«Ο Κύριος, μας θέλει ομολογητές, ιδιαίτερα στην σημερινή αντίθεη κοινωνία που το όνομα του Χριστού υβρίζεται».

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τιμήθηκε η μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Σοφίας και των τριών θυγατέρων της Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης στην ομώνυμη πανηγυρίζουσα Ενορία της Λαμίας.

Στον προσφάτως εγκαινιασμένο περικαλλή Ναό με την συμμετοχή πολλών ιερέων από την περιφέρεια της Λαμίας και εκατοντάδων πιστών την παραμονή της Εορτής 16 Σεπτεμβρίου τελέσθηκε Μέγας Εσπερινός.

Την διακονία του Θείου Λόγου ανέλαβε ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Λαμίας Πρωτ. π. Νεόφυτος Ραφαηλίδης.

Την κυριώνυμο ημέρα 17 Σεπτεμβρίου τελέσθηκε ο όρθρος χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου και εν συνεχεία Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Στο κήρυγμά του ο Ποιμενάρχης αναλύσας την Ευαγγελική περικοπή της ημέρας εκάλεσε όλους τους πιστούς να ομολογούν στην ζωή τους το Χριστό, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Απαραίτητο στοιχείο του χριστιανού είναι η ομολογία του Χριστού. Δεν αρκεί μόνο να είμαστε χριστιανοί αλλά να το ομολογούμε με θάρρος και ανδρεία, όπως η Αγία Μάρτυς Σοφία και οι τρεις μικρές κόρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη. Ο Κύριος, μας θέλει ομολογητές, ιδιαίτερα στην σημερινή αντίθεη κοινωνία που το όνομα του Χριστού υβρίζεται. Οι εχθροί του Χριστού και της Εκκλησίας είναι δειλοί ενώ οι πιστοί χριστιανοί έχουν ανδρεία και γενναιότητα και αυτό μας το αποδεικνύουν οι χιλιάδες μάρτυρες της Εκκλησίας μας οι οποίοι χάρη στην Αγάπη του Χριστού έχασαν την ζωή τους με φρικτά μαρτύρια».

Τέλος προέτρεψε της νεαρές μητέρες να έχουν ως παράδειγμα την Αγία Σοφία και να διδάσκουν στα παιδιά τους την αγάπη και την πίστη στο Χριστό.

Προ της απολύσεως ο εφημέριος της Ενορίας Αιδ. π. Χρήστος

Αφού οι Επίσκοποι κοιμούνται "οικουμενιστικα", οι διάδοχοι του Ζηζιούλα πήραν την σκυτάλη και συνεχίζουν το δρόμο που χάραξε ο Μεγάλος αιρετικός του 20ου και 21ου αιώνα!

   Τώρα μάλιστα, ἔχουν καὶ τὴν κάλυψη τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου ποὺ κι αὐτὴ οἱ Ἐπίσκοποι τὴν ἀνέχονται ἢ τὴν ὑποστηρίζουν, διώκοντας μάλιστα ἐκείνους ποὺ τὴν καταγγέλουν!

Ἡ παπικὴ θεωρία τῶν "δύο πνευμόνων" ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Τελμησσοῦ Ἰώβ

“Siamo i due polmoni di un’unica chiesa”.

Ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ είναι Συμπρόεδρος της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών μετά την παραίτηση του Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα. 

Στο Cuieti της Ιταλίας  και στις εργασίες της 14ης  (XIV) Ολομέλειας της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπικών δήλωσε “Siamo i due polmoni di un’unica chiesa” δηλαδή Ορθόδοξοι και Ρωμαιοκαθολικοί "είμαστε οι δύο πνεύμονες της Μίας Εκκλησίας".

…………………………………………………………..

'Il ruolo del Vescovo di Roma per giungere all'Unità di tutti i Cristiani'

FRANCAVILLA AL MARE. Si sono aperti oggi a Francavilla al Mare i lavori della quattordicesima plenaria della Commissione Mista Internazionale per il Dialogo Teologico tra la Chiesa Cattolica e le Chiese Ortodosse. Presenti partecipanti da tutti i continenti per proseguire il cammino verso l’unità dei cristiani. I lavori andranno avanti fino giovedì 22 settembre. In programma anche una concelebrazione eucaristica dei membri cattolici

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΑΤΑΙ;

ΩΣ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ,  ΝΑΙ

ἀλλ’  ΩΣ ΑΓΙΟΣ,  ΟΧΙ!

    

   Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι καὶ συναισθηματισμοὶ δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μὲ τὴν Ἁγιότητα. Ἐπισταμένες ἔρευνες γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης ἄρχισαν νὰ γίνονται, ὅταν ἐτέθη θέμα γιὰ τὴν «ἁγιοποίησή» του. Κανεὶς δὲν ἀμφισβήτησε τὸ φρικτὸ μαρτύριό του, ποὺ ὅμως ἔγινε ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο γιὰ τὴν Πατρίδα. Ὅταν ὁ Τοῦρκος Διοικητὴς Νουρεντὶν τὸν παρέδωσε στὸν ὄχλο γιὰ νὰ τὸν λυντσάρει τοῦ εἶπε: «Εἶσαι ἐχθρὸς καὶ προδότης τῆς πατρίδος μας». Γι’ αὐτὸ καὶ μαρτύρησε: ὡς ἕλλην πατριώτης. Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἐν ἔτει 1937, ἐπὶ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδόπουλου (ποὺ ὑπῆρξε στενὸς συνεργάτης τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης) ἀπαγόρευσε τὴν κυκλοφορία ἀσματικῆς ἀκολουθίας πρὸς τιμήν του.  Ἄραγε γιατί δὲν προέβη στὴν ἁγιοποίησή του; Ἀκριβῶς γιατί οἱ ἐπίσκοποί της ἐποχῆς του ἐγνώριζαν τὴ βιοτή, τὴ δράση καὶ τὶς σχέσεις του μὲ τὴν Μασονία.

    Ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης στὰ νεανικά του χρόνια, ὡς διάκονος, ἔγραψε τὸ  ἔργο τοῦ «Περὶ Ἐκκλησίας» (1897), τὸ ὁποῖο εἶναι ὀρθοδοξότατο. Ἀλλὰ τὸ 1907 ἔγραψε τὴν ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κανταβρυγίας, ἀγγλικανὸ Πρωθιεράρχη Πάσης Ἀγγλίας καὶ Μητροπολίτη Ἀρχιβάλδο, ὅπου διατυπώνει τὶς παναιρετικὲς-οἰκουμενιστικὲς θέσεις του. Στὸ σχέδιο δράσεως τῆς Μικρασιατικῆς Ἀμύνης, ποὺ ἔγραψε τὸ 1922, μέχρι καὶ φρόνημα ἄλλαξε ὁ ταλαίπωρος γιὰ νὰ βοηθήσει τὴν λατρευτή του πατρίδα. Τὰ πάντα τὰ θυσίαζε χάριν τῆς πατρίδος, ἀκόμη καὶ τὴν ἀρχιερωσύνη του, ὅπως ὁμολογοῦσε ὁ ἴδιος. Εἶναι πρωτοφανὲς καὶ προκαλεῖ κατάπληξη τὸ γεγονὸς ὅτι τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης, πρὶν τὸν «ἁγιοποιήσει» ἡ Δ. Ι. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸ 1992, δεκαετίες πρίν, τὸν εἶχε ἁγιοποιήσει ἡ αἱρετικὴ Ἐπισκοπιανὴ «Ἐκκλησία»! Ἔχουμε δηλαδὴ ἕναν «ἅγιο» κοινὸ μὲ τοὺς αἱρετικούς!!! Γιατί ἄραγε τὸν ἁγιοποίησε πρώτη ἡ Ἐπισκοπιανὴ «Ἐκκλησία»; Μήπως γιατί ξεπούλησε διὰ τῆς

Κυριακή μετά την Ύψωσιν, π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν (Μάρκ. 8,34 – 9,1)

Τοῦ Μητρ. Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΕΤΟΙΜΟΙ  ΓΙΑ  ΘΑΝΑΤΟ

Δεν θα περάσει ο διωγμός των Επισκόπων!

   Στὴν Κρήτη, στὸ Ναύπλιο καὶ στὴν Καρδίτσα οἱ τοπικοὶ Μητροπολίτες ἐμπόδισαν, ὕβρισαν καὶ  προπηλάκισαν τὸν π. Σάββα.

  Ἀλλὰ στὶς Σέρρες συνέβη χθὲς κάτι παραπάνω: κατάφεραν νὰ ...ματαιώσουν τὴν προγραμματισμένη ὁμιλία του σὲ ξενοδοχεῖο τῆς πόλης!

   Ὁ Οἰκουμενισμὸς τῶν μητροπολιτῶν εἶναι πλέον φανερός!  Ἀποδεικνύονται  "ἔργοις"  πειθήνια ὄργανα τοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχη, ποὺ καταπατεῖ Ἱ. Κανόνες καὶ καταλύει τὸ Δόγμα, καὶ διῶκτες τῶν "ὀρθοτομούντων τὸν λόγον τῆς ἀληθείας" πιστῶν, ἐπικαλούμενοι καὶ στηριζόμενοι -βεβαίως, βεβαίως!- σὲ ἄσχετους Ἱ. Κανόνες. (Οἱ δὲ "ἀντι-Οἰκουμενιστὲς" σιωποῦν σκανδαλωδῶς μὲ πρῶτο τὸν "λέοντα" κ. Σεραφείμ!).

Γι' αυτό:

   ΟΛΟΙ -ὅσοι μποροῦν- ἂς συμπαρασταθοῦν κι ἂς γεμίσουν τὸ χῶρο ὁμιλίας τοῦ π. Σάββα αὔριο στὴ Λάρισσα.

Για εκείνους που συντάσσονται μ' αυτούς που "πέταξαν στα σκουπίδια όλη την αγιοπατερική διδασκαλία 2000 χρόνων"!

Απάντηση στον κ. Ηρακλή Φίλιο,

σχετικά με την

διακοπή της Εκκλησιαστικής κοινωνίας

του Ιερομονάχου π. Παϊσίου Παπαδόπουλου

έναντι του Μητρ.Φλωρίνης κ.Θεόκλητου.

Του Ιωάννου Ρίζου

kapsala@yahoo.com

Πτολεμαϊδα 16/9/2016

  
             Αγαπητέ κύριε Φίλιο
.

Από την αρχή  της επιστολής σας δηλώσατε ότι σκοπός της έκθεσης των σκέψεων σας δεν είναι να προβείτε σε θεολογική ανάλυση επί του θέματος. Όμως αφού εκφράσατε την αγάπη σας στον κ. Θεόκλητο θέσατε  θεολογικού περιεχομένου θέματα στα οποία επιβάλλεται να δοθούν κάποιες απαντήσεις.

Γράφετε: “Στο σημείο αυτό τίθενται όμως κάποια ερωτήματα. Ποιος είναι αιρετικός και ποιος δεν είναι; Ποιος αποφαίνεται για κάτι τέτοιο; Με βάση ποια κριτήρια χαρακτηρίζεται κάποιος ως αιρετικός; Και ποιος είναι υπεύθυνος για τον αφορισμό ή την καθαίρεση του; Προ ημερών επικοινώνησα με ένα πανεπιστημιακό καθηγητή για να του απευθύνω ένα ερώτημα. Τον ρώτησα λοιπόν «ποιος είναι υπεύθυνος να κρίνει κάποιον ως αιρετικό και να τον καθαιρέσει;» και η απάντηση του ήταν σαφής: «Η Σύνοδος».” Και αλλού λέτε : «Η Εκκλησία αποφασίζει εν συνόλω κι αυτό μεταφράζεται στην ιστορία της «συνοδικά».”

Συμφωνούμε απόλυτα κ.Φίλιο. Όμως ο κ. Θεόκλητος δημοσίως και στεντορία φωνή διαφωνεί μαζί σας και μαζί μας! Και να οι απόδειξεις:

Στην σύνοδο του Κολυμβαρίου αναγνωρίστηκαν οι μέχρι τώρα ονομαζόμενες αιρέσεις (Παπισμός, Προτεσταντισμός, Μονοφυσιτισμός κλπ) ως «εκκλησίες». Δηλαδή της αποδόθηκε αγιοπνευματικό περιεχόμενο, Διαδοχή, Χάρις, και έγκυρα Μυστήρια. Αυτό  που της είχε αποδοθεί  στις προηγούμενες δεκαετίες  μέσω θεολογικών αντιπροσωπειών -στα διάφορα fora (Porto Alegre, Balamand, Chambesy κλπ)- τώρα για πρώτη φορά της αποδόθηκε και συνοδικά.
Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος λοιπόν με όλους τους υπογράψαντες (άλλα και μη υπογράψαντες άλλα συμπορευόμενους, συμφωνούντες και χειροκροτητές επισκόπους) αναίρεσαν, περιφρόνησαν και πέταξαν στα σκουπίδια όλη την Συνοδική και αγιοπατερική διδασκαλία 2000 χρόνων που καταδίκαζε τους αιρετικούς.

Η σύνοδος του Κολυμβαρίου αποφάσισε τα αντίθετα από τα αποφασισθέντα δεκάδων Αγίων Συνόδων:

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

Ο Παπισμὸς καταδικάστηκε ως αίρεση στη Σύνοδο του 1009, του 1054, του 1089 στὴν Κωνσταντινούπολη, του 1170-1178, του 1273 στὴν Κωνσταντινουπόλη,  του 1324 στὸ Νυμφαίο, η Θ΄Οἰκουμενικὴ του 1341-1351 στὴν Κωνσταντινούπολη, του 1441 στὴ Ρωσία, του 1443, του 1672 στὰ Ιεροσόλυμα, του 1484, του 1642, του 1672, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895 στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τέλος του Πανορθόδοξου Συνέδριου στὴ Μόσχα τὸ 1948. Μετὰ ἀπὸ τόσες Συνοδικὲς  ἀποφάσεις οἱ Οἰκουμενιστὲς τολμάνε καὶ βαπτίζουν τὸν Παπισμὸ «ἀδελφὴ ἐκκλησία».

Ποιος λοιπόν κύριε Φίλιο περιφρονεί τις Συνόδους;  Ο π. Παϊσιος ή οι επίσκοποι που συμπορεύονται με τον κ. Βαρθολομαίο και αναγνωρίζουν ως «εκκλησία» τους Παπικούς;

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ

Οι Προτεστάντες είναι διαστρεβλωτὲς της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού, υβριστὲς της Θεοτόκου, περιφρονητὲς των Αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας καὶ ώς εικονομάχοι, βρίσκονται υπὸ τὸν αναθεματισμὸ  της 7^ης Οικουμενικής Συνόδου. Οι πρόγονοι των σημερινών Προτεσταντών είναι οι διώκτες του Αγίου Γερμανού Πατριάρχου ΚΠόλεως, οἱ φονευτὲς του Οσίου Ανδρέα του εν Κρίσει, της Αγίας Θεοδοσίας του Οσιομάρτυρα Στεφάνου του Νέου, του Οσίου Θεοστήρικτου, της Οσίας Ανθούσας καὶ αμέτρητων άλλων Ομολογητών. Οι πρόγονοι των σημερινών Προτεσταντών είναι αυτοὶ που έβγαζαν τα μάτια, έκοβαν τις μύτες, έσπαγαν τὰ κεφάλια με τε ξύλα των εικόνων, έβαζαν σὲ τσουβάλια μὲ πέτρες καὶ πετούσαν στὴ θάλασσα τοὺς Αγίους της Εκκλησίας μας. 

Ποιος λοιπόν κύριε Φίλιο περιφρονεί τις Συνόδους;  Ο π. Παϊσιος ή οι επίσκοποι που συμπορεύονται με τον κ. Βαρθολομαίο και αναγνωρίζουν ως «εκκλησία» τους Προτεστάντες;

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ

Είναι αναθεματισμένοι από την Δ΄ και Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο και δολοφόνοι χιλιάδων αγίων τους οποίους εορτάζουν υποκριτικώς οι Οικουμενιστές, αφού από την μια μεριά εορτάζουν την μνήμη των Ομολογητών μαρτύρων και από την άλλη τιμούν και θεωρούν «εκκλησία» και τους δολοφόνους των Ομολογητών!  

Ποιος λοιπόν κύριε Φίλιο περιφρονεί τις Συνόδους;  Ο π. Παϊσιος ή οι επίσκοποι που συμπορεύονται με τον κ. Βαρθολομαίο και αναγνωρίζουν ως «εκκλησία» τους Μονοφυσίτες;

Στην Ορθοδοξία, όταν μια Σύνοδος αποφασίσει αντίθετα από αυτά που αποφάσισαν οι προηγούμενες Σύνοδοι, ονομάζεται «ληστρική» και «ψευδοσύνοδος». Οι δε συμπορευόμενοι επίσκοποι με τις αποφάσεις μιάς τέτοιας συνόδου λέγονται κακόδοξοι και ψευδοποιμένες, όσο ωραία χαμόγελα κι αν έχουν (όπως γράφετε για τον Φλωρίνης). «Κάθε ένας ποὺ λέει πράγματα διαφορετικὰ απὸ τὰ διατεταγμένα ακόμα καὶ άν είναι αξιόπιστος ή νηστευτὴς ή καὶ κάνει θαύματα καὶ ἀσκητεύει καὶ προφητεύει, άς σου φαίνεται ὡς ένας λύκος, ο οποίος ενδεδυμένος με δέρμα προβάτου σκοτώνει καὶ αφανίζει τὰ πρόβατα» επισημαίνει ὁ Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος.

Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν η διδασκαλία των αγίων μας είναι η διακοπή της Εκκλησιαστικής κοινωνίας (που την αποκρύβουν με κάθε τρόπο και μέσο).

Ο Άγιος Μάρκος, πιεζόμενος νὰ μνημονεύσει τὸν Λατινόφρονα Πατριάρχη Κων/πόλεως Μητροφάνη, είπε: «Ἐκφεύγειν ἅπασι τρόποις [νὰ φεύγουμε μὲ κάθε τρόπο] τὴν κοινωνίαν αὐτοῦ [τοῦ Πατριάρχου] καὶ μήτε συλλειτουργεῖν αὐτῷ, μήτε μνημονεύειν ὅλως αὐτοῦ, μήτε ἀρχιερέα τοῦτον ἀλλὰ λύκον καὶ μισθωτὸν ἡγεῖσθαι [νὰ τὸν θεωροῦμε σὰν λύκο]». Καὶ προσθέτει: «Φεύγετε αὐτούς, ἀδελφοί, καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς κοινωνίαν. Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ. Καὶ οὐ θαυμαστόν. Αὐτὸς γὰρ ὁ σατανὰς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός. Οὐ γὰρ οὖν, εἰ καὶ οἱ διάκονοι αὐτοῦ μετασχηματίζονται ὡς διάκονοι δικαιοσύνης, ὧν τὸ τέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν… Στήκετε, κρατοῦντες τὰς παραδόσεις, ἃς παρελάβατε, τάς τε ἐγγράφους καὶ ἀγράφους, ἵνα μὴ τῷ τῶν ἀθέσμων πλάνη συναπεχθέντες ἐκπέσητε τοῦ ἰδίου στηριγμοῦ».

Τέλος, πρέπει να πούμε ότι η απειλή καθαίρεσης που εκτόξευσε ο κ.Θεόκλητος είναι αβάσιμη και για έναν Κανονικό λόγο. Η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε αποφασίσει και διατάξει οι επίσκοποι που θα την αντιπροσώπευαν στο Κολυμβάρι να μην αποδεχθούν και υπογράψουν κείμενο που θα αναγνώριζε ως «εκκλησίες» τις διάφορες αιρέσεις. Οι αντιπρόσωποι όμως έπραξαν τα αντίθετα. Ο π. Παϊσιος παραμένει στην γραμμή της απόφασης της Ι. Συνόδου και συνεπώς είναι παραλογισμός η απειλή καθαίρεσης από τον κ. Θεόκλητο.

Ομιλία π. Σάββα στη Λάρισα

"Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην". Οι σιγονταρο-Οικουμενιστές θέλουν τους Αγίους σαν τα μούτρα τους!

   Ἡ ἐπιλογὴ κακόδοξων ἀντι-Εὐαγγελικῶν καὶ ἀντι-Πατερικῶν πρακτικῶν καὶ ἡ μετὰ μανίας ὑποστήριξή τους, παρὰ τὴν ὑπόδειξη τοῦ λάθους μὲ ἑκατοντάδες ἀναφορὲς στοὺς Ἁγίους Πατέρες, ὁδηγεῖ σὲ μιὰ πνευματικὴ παραφροσύνη. Ἴσως καὶ γιατὶ ἡ παραδοχὴ τοῦ λάθους θέλει ἡρωϊσμό.

   Σὲ νέα του ἀνάρτηση ὁ Τελεβάντος, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἐπιμένει νὰ περιφρονεῖ καὶ νὰ καταργεῖ τὴν Οἰκουμενικῶν διδασκάλων καὶ Συνόδων ἐντολὴ «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω, ἀκοινώνητος», ἀφ’ ἑτέρου φτάνει στὸ σημεῖο τῆς πνευματικῆς παραφροσύνης νὰ μᾶς λέει ὅτι ΟΛΟΙ οἱ Ἅγιοι ποὺ μᾶς δίδαξαν ἔργοις καὶ λόγοις νὰ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, δὲν ἔκαναν παρὰ ἕνα λάθος!

      Γράφει:

    «Το μόνο που χρειάζεται να διευκρινήσει (ὁ π. Σάββας) είναι το θέμα της διακοπής του μνημοσύνου του Οικουμενικού Πατριάρχη που θεωρούμε άστοχη ενέργεια επειδή θα δώσει στους οικουμενιστές τη δυνατότητα να εξουδετερώσουν κάθε φωνή που αντιστέκεται στα σχέδιά τους»!

     Βλέπετε οἱ Ἅγιοι δὲν εἶχαν τὸ «φωτισμὸ» τοῦ Τελεβάντου!

   Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς δὲν μπόρεσε ὁ καημένος νὰ καταλάβει ὅτι, διακόπτοντας τὸ μνημόσυνο τοῦ Καλέκα, θὰ ἐνεργοῦσε ἄστοχα, διότι θὰ τοῦ ἔδινε «τη δυνατότητα να εξουδετερώσει τὴ φωνὴ» του, διώκοντάς τον καὶ ἐγκλείοντάς τον στὶς φυλακές καὶ ἔτσι, μὲ αὐτὴν τὴν κουτουράδα του ὁ Ἅγιος (κατὰ τὸν Τελεβάντο), στέρησε τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ μιὰ …χαρτοπολεμικὴ «ἀντίσταση»!

  Ὁ ἐπὶ Βέκου μαρτυρήσαντες Ἁγιορεῖτες,  δὲν εἶχαν τὸ «φωτισμὸ» τοῦ Τελεβάντου, δὲν μπόρεσαν οἱ καημένοι νὰ καταλάβουν ὅτι, διακόπτοντας τὸ μνημόσυνο τοῦ Βέκου, θὰ ἐνεργοῦσαν ἄστοχα, διότι θὰ τοῦ ἔδιδαν «τη δυνατότητα να εξουδετερώσει τὴ φωνὴ» τους διώκοντάς τους, πνίγοντάς τους καὶ καίγοντας τους, καὶ ἔτσι μὲ αὐτὴν τὴν κουτουράδα τους οἱ Ἅγιοι (κατὰ τὸν Τελεβάντο), στέρησαν τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τόσους ἀγωνιστές, ποὺ θὰ μποροῦσαν χαρτοπολεμικὰ νὰ «ἀγωνίζονται»!

  Κρίμα! Ὁ Τελεβάντος καὶ οἱ ὅμοιοί του χαρτοπολεμιστές, ἀμετανόητα διαβάλλουν καὶ λοιδοροῦν τὸν ἀγώνα τοῦ π. Σάββα, γιατὶ δὲν κατάλαβαν τίποτα ἀπὸ τὸ σταυρικὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ἐκκλησίας καὶ θέλουν τοὺς Ἁγίους (κι ὅσους ἀγωνίζονται νὰ τοὺς μιμηθοῦν) σὰν τὰ μούτρα τους! 

ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε στη “Ρομφαία”:

“Η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων μετά λύπης πληροφορήθηκε ότι το Σάββατο 17 του μηνός Σεπτεμβρίου στο ξενοδοχείο ΚΙΕΡΙΟΝ της πόλεώς μας θα πραγματοποιηθεί ομιλία από κάποιον Μοναχό Σάββα «Λαυριώτη».

Η Ιερά Μητρόπολη ενημερώνει τους ευσεβείς χριστιανούς ότι:

α) Ουδεμία σχέση έχει η Τοπική Εκκλησία με τον εν λόγω Μοναχό.

β) Ουδεμία άδεια και ευλογία ζήτησε ο εν λόγω Μοναχός για την εκδήλωση αυτή.

γ) Ο εν λόγω Μοναχός ανήκε στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, η οποία πλέον τον έχει διαγράψει από την Αδελφότητα.

Παρακαλούμε τους ευσεβείς χριστιανούς μας όπως εκείνη την ώρα προσέλθουν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καρδίτσης για την εορτή των 8 Τοπικών μας Αγίων και ΟΧΙ στις διάφορες εκδηλώσεις αμφιβόλου ποιότητος, οι οποίες παραπληροφορούν και παρασύρουν τον πιστό λαό.”

Οι πληροφορίες που υπέπεσαν στην αντίληψή μας -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- είναι ότι ο π. Σάββας Λαυρεώτης καθαιρέθηκε από τη Γεροντία της Μονής της Μεγίστης Λαύρας. Η Ανακοίνωση της Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος, όμως, αναφέρει ότι ο π. Σάββας διεγράφη από το μοναχολόγιο της Μονής. Πότε συνέβηκε αυτό; Μήπως η Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος δεν έχει αρκετές πληροφορίες για το θέμα ή μήπως γνωρίζει κάτι που εμείς αγνοούμε; 

Οι ομιλίες για την Σύνοδο της Κρήτης είναι χρήσιμες για την κατήχηση του κόσμου. Δεν κάνει κάτι επιλήψιμο ο π. Σάββας αν κάνει ομιλίες για το θέμα. 

Το μόνο που χρειάζεται να διευκρινήσει είναι το θέμα της διακοπής του μνημοσύνου του Οικουμενικού Πατριάρχη που θεωρούμε άστοχη ενέργεια επειδή θα δώσει στους οικουμενιστές τη δυνατότητα να εξουδετερώσουν κάθε φωνή που αντιστέκεται στα σχέδιά τους. Αγνοούμε, επίσης, αν ο π. Σάββας Λαυρεώτης και άλλοι ιερομόναχοι και μοναχοί του Αγίου Όρους θα περιοριστούν στη διακοπή του μνημοσύνου του Παναγιότατου ή θα διακόψουν επίσης κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με όσους έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τον Οικουμενικό Πατριάρχη οπότε κάνουν σχίσμα.

Πηγή