Εισαγωγή στην «Κλίμακα»

Μύρων Ζαχαράκης

   Είναι γνωστό ότι ένα από τα κύρια θέματα αντιπαράθεσης ανάμεσα στον Ανατολικό Χριστιανισμό και στη Δυτική παράδοση είναι το ζήτημα της θεοπτείας. Στο θεμελιώδες ερώτημα του πως μπορεί ο άνθρωπος να προσεγγίσει το θείο, οι δύο παραδόσεις προσέφεραν διαφορετική απάντηση.
Η δυτική παράδοση χρησιμοποίησε κατά βάση τη λογική σκέψη στη σύλληψη του θείου, αντίθετα με την ανατολική που υποστήριζε πως η επαφή με το Θεό μπορεί να προκύψει όχι από τη διανοητική σκέψη αλλά από το μυστικισμό. Ήδη από τον 4ο αιώνα μ.Χ., διαδόθηκε σε σημαντικά μοναστικά κέντρα (πχ Αγία Αικατερίνη του Σινά) αυτή η παράδοση που αργότερα ονομάστηκε «Ησυχασμός».

Οταν ο "ορθόδοξος" προσεύχεται για νίκες των ...απίστων Μωαμεθανών!

Οικουμενικός: «Προσευχόμαστε οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις να επιτύχουν τον σκοπό τους»

Του Αθανάσιου Θανόπουλου | Romfea.gr

---

     Την στήριξή του στον Πρόεδρο της Τουρκίας κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξέφρασε με επιστολή του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
     Σύμφωνα με την εφημερίδα Χουριέτ ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην επιστολή που απέστειλε στον Τούρκο Πρόεδρο τονίζει ότι η Εκκλησία προσεύχεται για την επιτυχία της επιχείρησης ''Κλάδος Ελαίας'' στην Αφρίν της Συρίας.
      ''Όπως ορίζει η παράδοση της Εκκλησίας μας, πάντα προσευχόμαστε υπέρ του κράτους μας, υπέρ της υγεία των ηγετών μας, της ευημερίας και της ευτυχία του λαού μας. Δεν έχουμε ξεχάσει τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί εξαιτίας συγκρούσεων με τους γείτονές μας στο νότο, ειδικά στη Συρία'' αναφέρει σε άλλο σημείο η επιστολή.
Επίσης στην επιστολή ο Οικουμενικός Πατριάρχης πρόσθεσε ότι η Εκκλησίας προσεύχεται να αποκατασταθεί η ειρήνη στην Συρία με την επιχείρηση ''Κλάδος Ελαίας''.

Άγιος Διονύσιος ο φιλόσοφος

Το βιογραφικό του σημείωμα, αναφέρεται στο «Λεξικό Νεομαρτύρων» του Περαντώνη ως εξής:

«Διονύσιος ο Σκυλόσοφος, Μητροπολίτης Λαρίσης. Ούτος ήτο Ιεράρχης έλλογιμώτατος και φιλόσοφος, χλευαστικώς υπό των Τούρκων «σκυλόσοφος» αποκαλούμενος. Εν Τρίκκη εδρεύων ούτος και παρακινηθείς υπό του Δουκός του Νεβέρ, αναγνωρισθέντος υπό πολλών Ιεραρχών, ως έχοντος κληρονομικά δικαιώματα επί του θρόνου των Παλαιολόγων, προυκάλεσε τω 1600 την κατά των Τούρκων έξέγερσιν του Χριστιανικού λαού, όν και καθώπλισεν, άνευ πολεμικής προπαρασκευής, δια της πίστεως εις την έλευθερίαν και του θρησκευτικού ενθουσιασμού.

Ναι, έρχεται καιρός πολύ ταραχώδης...

 

Αγαπητέ π. Ν.!

    Ναι, έρχεται καιρός πολύ ταραχώδης, ο εχθρός ταρακουνά και προσπαθεί να κλονίσει την Εκκλησία. Στον κλήρο έχουν μπει πολλοί άνθρωποι εκτός Εκκλησίας ακόμη και άπιστοι, και κάνουν το έργο τους. Όμως μαζί μας είναι ο Θεός κι εμείς πρέπει να κάνουμε το έργο του Θεού

Η Ρωσία, η Μασονία και η ομάδα π. Θ. Ζήση

Τὰ ψέματα, ἡ ἀθώωση τῶν Ρώσων ἀπὸ τοὺς Θεσσαλονικεῖς πατέρες

καὶ ἡ τραγικὴ πραγματικότητα ποὺ σκοπίμως ἀποκρύβουν

          Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

  ὰ παρακάτω γράφονται μὲ τὴν δημόσια ὁμολογία μου ὅτι δὲν ἀναγνωρίζω τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας, ἀλλὰ δὲν πρόκειται νὰ στηρίξω ὡς ὀρθοδόξους, ποιμένες ποὺ νοιάζονται περισσότερο γιὰ διοικητικὲς διαφορὲς ἀπὸ τὴν καταπολέμηση τῆς αἱρέσεως καὶ τὴν προστασία τοῦ ποιμνίου ἀνεξαρτήτου κόστους.

Εἶναι πιὰ ἀδιαμφισβήτητο γεγονός, ὅτι ἡ ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας ὡς κανονικῆς «Ἐκκλησίας» ἔχει ἀλλάξει τὸ κέντρο βάρους τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος, μεταθέτοντας τὴν ἀντίδραση ἀπὸ τὴν αἵρεση στὸ σχίσμα, καὶ ἔχει διχάσει τὸ ποίμνιο, σὲ φιλοδυτικοὺς καὶ φιλορώσους, ἀντὶ σὲ οἰκουμενιστές καὶ σὲ πιστοὺς ποὺ ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως. Ἡ σύγχυση ἔχει φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο, ὥστε φανεροὶ καὶ ἀμετανόητοι αἱρετίζοντες ἐπίσκοποι, ὅπως π.χ. ὁ Ἀλβανίας ἢ ὁ Ἀλεξανδρείας, νὰ θεωροῦνται σωστοί, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ ἀντιτάχθηκαν στὸν Βαρθολομαῖο ὡς πρὸς τὴν ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν, καὶ νὰ ἐπαινοῦνται τώρα ἀπὸ αὐτούς, ποὺ πρὶν τοὺς κατηγοροῦσαν δικαίως ὡς οἰκουμενιστές!

Ἡ σύγχυση αὐτὴ μεγιστοποιεῖται ὅταν ὁ Κύριλλος Μόσχας, παρόλες τὶς οἰκουμενιστικὲς δραστηριότητες, προσωπικὲς καὶ τῶν ἐπισκόπων του, ἐμφανίζεται πιά (ἀπὸ τοὺς ἀντισχισματικοὺς πάλαι ποτὲ ἀντιοικουμενιστὲς) ὡς ὀρθοτομῶν καὶ ὑπερασπίζων τὴν Ὀρθοδοξία! Καὶ ἐπίσης, οἱ αἱρετίζοντες ἐπίσκοποι τῆς Ἑλλάδος, οἱ ἐπίσκοποι τῆς μεταπατερικότητας καὶ τῆς ἀναγνώρισης τῆς θεωρίας τῶν κλάδων καὶ τῶν δύο πνευμόνων, οἱ φίλοι τοῦ Ἰσλὰμ καὶ προωθητὲς τῆς ἐκκοσμίκευσης, τὰ μέλη τοῦ Π.Σ.Ε., ἀναβαπτισμένοι στὴν Κολυμβήθρα τῶν ἐναντιουμένων στὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα, νὰ ὀνομάζονται πνευματικοὶ πατέρες καὶ ὀρθόδοξοι φύλακες, ἐφ’ ὅσον δὲν ἀναγνωρίσουν τὸ σχίσμα.

 Στὴν σύγχυση αὐτὴ ἐμφανίστηκαν πατέρες ποὺ γλυκοκοιτάζουν τὴν Μόσχα καὶ θέλοντας νὰ σχηματίσουν συμμαχίες κατὰ τοῦ σχίσματος, ἀλλὰ καὶ ἔχοντας βλέψεις πρὸς τὴν προσωπική τους ἀνάδειξη καὶ ἐξασφάλιση σὲ τυχὸν δυσάρεστες ἐξελίξεις, παρουσιάζουν: τὴν κοσμοκρατορία τῆς Ρωσίας –αὐτὸ καὶ ἂν ἀποτελεῖ πολιτικὴ προπαγάνδα–, τὸ ἀριθμητικὸ μέγεθος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας –ὡσὰν οἱ ἀριθμοὶ καὶ ὄχι τὸ φρόνημα καὶ ἡ ὑπακοὴ στὴν Ἀλήθεια νὰ ἔπαιζαν πάντα σημαντικὸ ρόλο στὴν Ἐκκλησία– καὶ τὴν ὀρθοδοξία τοῦ ρώσικου πατριαρχείου –ξεχνώντας τὴν Ἁβάννα καὶ τὴν ἀναγνώριση ἐκκλησιαστικότητας, μυστηρίων και ἱερωσύνης στοὺς παπικούς– ὡς δεδομένη καὶ μοναδικὴ λύση ἐπιλογῆς. Εἶναι οἱ Θεσσαλονικεῖς πατέρες περὶ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση.

Ἀναλογιζόμενος τὴν ἐπαμφοτερίζουσα καὶ παλινδρομοῦσα στάση τῶν πατέρων αὐτῶν, ποὺ πότε μιλοῦν γιὰ οἰκουμενιστικὲς δραστηριότητες τῶν Ρώσων καὶ πότε τοὺς ὑμνοῦν ὡς ὀρθόδοξους· πότε ἀρνοῦνται τὸ “κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ…” καὶ πότε τὸ προβάλλουν ὡς προϋπόθεση καταδίκης τοῦ σχίσματος· πότε ἐπιτίθενται στοὺς ἐπισκόπους ὡς κακοδόξους καὶ πότε τοὺς ὀνομάζουν πνευματικοὺς πατέρες· πότε ἀρνοῦνται τὴν συλλογὴ ὑπογραφῶν γιὰ μία σύνοδο τῶν ἀποτειχισμένων (ποὺ θὰ κηρύξει ἑνότητα καὶ θὰ καταδικάσει τὴν αἵρεση)  καὶ πότε συλλέγουν ὑπογραφὲς γιὰ μία σύνοδο ποὺ θὰ κηρύξει ἑνότητα μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ θὰ καταδικάσει τὸ σχίσμα, θυμήθηκα τὴν ἀνταλλαγὴ κειμένων ποὺ εἶχα μὲ τὸν π. Σεραφεὶμ Ζήση σχετικὰ μὲ τὴν ἐργασία του γιὰ τὴν Μασονία.

Τότε, εἶχα ἐπαινέσει καὶ θαυμάσει τὴν ἐργασία του αὐτή, τὸν εἶχα ὅμως ρωτήσει, γιατὶ ἡ ἐργασία του αὐτὴ δὲν ἐπεκτάθηκε καὶ ἀπὸ τὴν Δύση στὴν Ἀνατολή, ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ καὶ Εὐρώπη στὴν Ρωσία. Εἶχα μάλιστα δημοσιεύσει στοιχεῖα ποὺ ἀπεδείκνυαν (καὶ δὲν ἀναιρέθηκαν), ὅτι ἱεράρχες τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καὶ ἄλλων ἀνατολικῶν χωρῶν ἦταν πράκτορες τῆς KGB καὶ εἶχαν καὶ ἔχουν σχέσεις μὲ τὴν Μασονία. 

Οι Ρωμιοί, οι «γραικύλοι» και η εκπλήρωση των προφητικών λόγων του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

 

σχόλιο Σημεία Καιρών:  Καταπληκτικό κείμενο που συνδέει με μοναδικό τρόπο το παρελθόν, με το παρών και το μέλλον, μέσα από τα Προφητικά λόγια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

~ Εις ένα παραθαλάσσιο καφενεδάκι του Πόντου κάθονται Τούρκοι και Ρωμιοί και αναλόγως ομιλούν, «και τρων και πίνουν».

Είναι ημέρα Παρασκευή. Παράμερα από τα τραπεζάκια τους περνά ένας σκύλος· φαινόμενο σύνηθες εις το επιτόπιο σκηνικό. Ένας Τούρκος θέλοντας να πειράξει τους Ρωμιούς, φωνάζει προς τον διερχόμενο:
-Χαράλαμπε! Χαράλαμπε!
Κοντοστέκει ο σκύλος. Ο Τούρκος λέει ειρωνικά εις τον παρακαθήμενο Έλληνα:
-Βλέπεις; Ρωμιός είναι!
Ο Έλληνας δείχνει συγκρατημένος απ’ έξω, αλλά από μέσα, ο νους

Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας: ''Όποιος αναγνωρίσει τους σχισματικούς της Ουκρανίας θα απομονωθεί''

  Βολοκολάμσκ:  "Πώς θα αντιδρούσε η Εκκλησία της Ελλάδος εάν η Ρωσική Εκκλησία αναγνώριζε μία από τις παλαιοημερολογίτικες παρατάξεις;"

    Συνέντευξη στο Ρωσικό Πρακτορείο «ΡΙΑ» παραχώρησε ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Σεβ. Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνας.

    Ο Σεβασμιώτατος, μιλάει για την πρόσφατη επανένωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής των παροικιών της Ρωσικής Παραδόσεως, την οποία χαρακτηρίζει σπουδαία σελίδα για την ιστορία.

    Επίσης ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, απαντά σε ερωτήσεις σχετικά με την Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία σε έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας θα ασχοληθεί με το Ουκρανικό.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ

 

  «Νὰ ἀποφεύγετε τοὺς παπικούς, ὅπως κανεὶς ἀποφεύγει τὸ φίδι»

 Γράφει ὁ  Γεώργιος Τραπούλης, θεολόγος

Ὁ Μακαριστός Γέροντας π. Θεόκλητος Διονυσιάτης στό περισπούδαστο ἄρθρο του στόν Ὀρθόδοξο Τύπο τό 1965 μέ τίτλο «Ἀβυσσαλέον τό χάσμα μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί Παπισμοῦ», μεταξύ τῶν πολλῶν ἔγραφε «Ἐλέχθη εὐφυῶς, ὅτι τό θαῦμα συνίσταται εἰς τό ἐμμένειν. Ὄντως. Θαῦμα εἶναι ἡ διάσπασις τῆς σχέσεως αἰτίου καί ἀποτελέσματος. Καί τοιοῦτον θαῦμα ἀποτελεῖ τό γεγονός, ὅτι ἡ ἁγία Ὀρθοδοξία μας ἐμμένει εἴκοσιν αἰῶνας ἐν τῇ Ἀποστολικῇ παραδόσει. Θαῦμα θαυμάτων ἡ κεχαριτωμένη Ἐκκλησία μας! Τί δέν μετεβλήθη, τί δέν μετεμορφώθη, τί δέν ἀνετράπη κατά τόν μακρότατον δίαυλον τῶν αἰώνων τούτων; Θεσμοί, φιλοσοφίαι, ἰδέαι, συστήματα, καθεστῶτα, ἔθνη, ὁ κόσμος ὁλόκληρος. Πάντα ἠλλοιώθησαν. Καί μόνη ἡ Ἐκκλησία ἔμεινεν ἀρραγής, ἀμετάβλητος, ὑπερφυσικόν πρᾶγμα καί θέαμα μέσα εἰς τήν ρέουσαν τοῦ βίου τούτου διάβασιν. Ἰδού τό θαῦμα».