Επιστολή - φωτιά
Αγιορειτών πατέρων για την Πανορθόδοξη
Από την εφημερίδα
"Ορθόδοξος Τύπος"
"Ως εκ τούτου, είμεθα υποχρεωμένοι και εμείς να εφαρμόσουμε τους Ι. Κανόνες της
Εκκλησίας μας, τον γνωστόν ΙΕʹ κανόνα της Πρωτοδευτέρας Οικουμ. Συνόδου,
σύμφωνα με τον οποίον οφείλουμε να κάνουμεν διακοπή της μνημονεύσεως όλων των αιρετικών λατινοφρόνων – φιλοενωτικών
Οικουμενιστών. Επομένως κατ᾿ ανάγκη θα διακόψουμε την διαμνημόνευσιν του ονόματός τους, κατά την προσκομιδή από το άγιον δισκάριον, που συμβολίζει
την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, όλων εκείνων των Επισκόπων, κληρικών και
λαϊκών που θα υπογράψουν αυτήν την αιρετικήν Σύνοδον. Καθώς και όλων όσων
συμφωνούν μαζί τους και θα ακολουθήσουν
συνειδητά αυτή την αίρεση".
Με έντονο τρόπο Αγιορείτες Πατέρες αντιδρούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που θα πραγματοποιηθεί σε ένα περίπου μήνα και για το λόγο αυτό έγραψαν την κάτωθι ανοικτή επιστολή.
Ανοικτή
Επιστολή Αγιορειτών Πατέρων
Προς:
Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, τας
λοιπάς αυτοκεφάλους Ορθοδόξους Εκκλησίας, την Ιεράν Κοινότητα Αγίου Όρους, το
χριστεπώνυμον πλήρωμα της Εκκλησίας:
«Πραγμάτων επιδρομαί… τα των φίλων
άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά. Ο πλούς εν νυκτί,
πυρσός ουδαμού. Χριστός καθεύδει, τι χρη παθείν;…» (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).
Όπως
γνωρίζουμε πολύ καλά από την εκκλησιαστική ιστορία, η σύγκληση μιάς Συνόδου
αφορά πρωτίστως στην θέσπιση και την στερέωση των Δογμάτων της Εκκλησίας και
την οριοθέτησή της από την αίρεσιν. Δηλαδή, η Εκκλησία θεωρεί ως καθήκον της,
εκ των ων ουκ άνευ, την καταπολέμηση κάθε αιρέσεως και την ορθοτόμηση του
λόγου της αληθείας. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, μέγας Διδάσκαλος και
Πατέρας της Εκκλησίας, σαφώς τονίζει «το να είναι πάντα τα εκτιθέμενα παρ᾿
αυτών δόγματα και οι κανόνες Ορθόδοξα ευσεβή και σύμφωνα ταίς θείαις Γραφαίς, ή
ταίς προλαβούσαις Οικουμενικαίς Συνόδοις», και «Αύτη εστί τα αιώνια όρια, α
έθεντο οι πατέρες ημών και νόμοι οι υπάρχοντες εις τον αιώνα…τους οποίους
σύνοδοι Οικουμενικαί τε και Τοπικαί διά Πνεύματος Αγίου εθέσπισαν». (Πηδάλιον,
εκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 16). Συμβάλλοντες, λοιπόν και εμείς, ως
Αγιορείτες Μοναχοί και ως ζωντανά μέλη της Εκκλησίας προς τον σκοπό της
πνευματικής αφυπνήσεως και ενισχύσεως του Ορθοδόξου φρονήματος του πιστού λαού,
επιθυμούμε να καταθέσουμε και δημοσίως την ιδικήν μας μαρτυρία.
Η λεγομένη
«Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», η οποία ως γνωστόν, πρόκειται να λάβει χώρα τον
προσεχή Ιούνιο στην Κρήτη (19-6-2016, με το παλαιό ημερολόγιο 6–6-2016),
αποτελεί ένα στάδιο του προγράμματος του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού
Οικουμενισμού ή της Θρησκευτικής Παγκοσμιοποίησεως της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, η οποία ως γνωστόν επιδιώκει να
υποτάξει ολόκληρη την ανθρωπότητα με τρία μεθοδευμένα σχέδια, α) με μία
παγκόσμια κυβέρνηση β) με μία παγκόσμια οικονομία και γ) με μία παγκόσμια
θρησκεία. Η εφαρμογή αυτού του στόχου για μια παγκόσμια θρησκεία, εγκαινιάστηκε
πρώτα στον προτεσταντικό κόσμο με την λεγομένη “Οικουμενική κίνηση”, και στον
ορθόδοξο κόσμο ξεκίνησε με τον ενθρονιστήριο λόγο του Πατριάρχου Κων/πόλεως
Μελετίου Μεταξάκη (1923) και επηυξήθη με τον επίσης Πατριάρχη Κων/πόλεως
Αθηναγόρα Σπύρου (1948-1972).
Αντί να
καταδικάσει η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» τις υφιστάμενες και
καθημερινώς δρώσες αιρέσεις, οι οποίες πλανούν τους πιστούς, επιδιώκει
πρωτίστως να αναγνωρίσει την Παναίρεση, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, του
Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, όπως έπραξαν
και οι Παπικοί στην Β’ Βατικάνεια Σύνοδό τους (1962-1965). Ότι η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος»
επιδιώκει να αναγνωρίσει τον Συγκρητιστικό Διαχριστιανικό και Διαθρησκειακό
Οικουμενισμό, αποδεικνύεται από τα κατωτέρω:
1) Το
προσυνοδικό κείμενο της Συνάξεως των Προκαθημένων το οποίο παραπέμπεται προς
υιοθέτηση από τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες