π.
Νικόλαε,
ΔΗΛΩΣΑΤΕ ΟΤΙ ΠΟΘΕΙΤΕ
ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ;
Αγαπητέ μου πατέρα
Νικόλαε
.....................................................
Σε πρωτάκουσα από
μία φαινομενικά "ομολογιακή" και "ιστορική" θα έλεγα ομιλία
σου, ένα "βιντεάκι" σου στο ίντερνετ "Ποθώ τον αφορισμό του κ. Σωτηροπούλου". Ακούγοντας αυτή
την δεκάλεπτη επιφανειακή, χάριν εντυπωσιασμού μαρτυρία, σε αγάπησα και θαύμασα
το θάρρος σου. Ασπάστηκα το "φωτισμό" σου, συμμερίστηκα το πόθο σου.
Έλεγα μέσα μου,
χωρίς ποτέ να μοιραστώ μαζί σου τις σκέψεις μου για σένα, πως εάν θέλεις
αληθινά, πάτερ μου, και πραγματικά ποθείς αυτόν τον αφορισμό που τόσο εύκολα,
με τα χείλη δηλώνεις παγκοσμίως με αυτή σου την ανάρτηση, τότε δε σου μένει και
δεν σου δεικνύεται άλλη οδός από τον Θεό, παρά η Αυθεντική Γραμμή των Αγίων
Πατέρων, η Ομολογία της Αληθείας και η Μαρτυρία της Ορθοδοξίας με τέσσερα τινά,
όσα είναι και τα Ευαγγέλια, όσοι είναι και οι καβαλάρηδες της Αποκαλύψεως,
τέσσερις απλές (υποχρεωτικές και όχι επιλεκτικές) αποκαλυπτικές για το ποιόν σου
ενέργειές σου, ως "Πρωτο"-πρεσβύτερο:
1. Απερίφραστη καταδίκη
του Οικουμενισμού
2. επίσημη και επώνυμη
καταγγελία των ενόχων
3. ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ
ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΣΟΥ
4. ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ,
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.
Δυστυχώς, με μεγάλη θλίψη
και άκρα απογοήτευση, σε είδα να προχωρείς μόνο στα δύο εύκολα, ανώδυνα και
ακίνδυνα πρώτα. Σκάλωσες όμως στο 3 και 4ον, τα οποία τονίζω και υπογραμμίζω με
κεφαλαία.
Μου θύμισες την παραβολή
του πλουσίου: "Τί χρειάζεται να κάνω για να σωθώ;" ρωτάει το Χριστό.
Και παίρνει την πρέπουσα απάντηση: "Πώλησον πάντα και ακολούθει Μοι!"
Κίχ, καρφίτσα στο λαιμό, "και απήλθε λυπούμενος".
Γιατί σας κάθεται
στο λαιμό τόσο πολύ η Αποτείχιση, ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω... Μα,
έχετε τόσα πολλά να χάσετε; Τόσα ανεκτίμητα να θυσιάσετε; Αλήθεια, και ΤΙ
μπορεί να σας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Και τα δικαιολογείτε
έντεχνα και τα καλύπτετε μαεστρικά όλα με μία αρρωστημένη υπακοή, με μία
ύπουλη καθ' εαυτή επίκληση "για λόγους διακρίσεως"...
Και ποιά είναι ακριβώς,
αυτή η διάκριση πάτερ μου; Πού διακρίνεις το θέλημα του Θεού από το θέλημα των
ανθρώπων; Πού και πώς διακρίνεις τη υγιή, θεϊκή πειθαρχία από την αρρωστημένη,
δουλοπρεπή υπακοή; Πώς διακρίνεις την ενδεχομένως λανθασμένη γραμμή των
Γερόντων από την όντως Αλάνθαστη Γραμμή των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων; Πώς τολμάς
να τους επικαλείσαι σε κάθε κατακλείδα, κάθε προσευχής σου και ιερουργίας
"δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών", ενώ αντιθέτως εφαρμόζεις το λαϊκό
άσμα "δι' ευχών των αγίων της γης;" Πού ακριβώς έγκειται η διάκριση;
Πώς διαθέτεις το
"χάρισμα" να διαβλέπεις με "ακτινογραφία" τη σύζυγό μου και
δεν διαθέτεις την προαπαιτούμενη δυνατότητα να διαβλέπεις την αναγκαιότητα της
διακοπής μνημονεύσεως των αιρετικών ηγετών σου; Πώς δεν βλέπεις να ξεχωρίζεις
την αλήθεια από το ψεύδος, και το υγιές, το ορθόδοξο από την αίρεση και την
πλάνη;
Κι' εγώ που είμαι
βουτηγμένος όλος στην αμαρτία και στα πάθη, πώς μου χαρίζει ο Θεός την
απλούστατη διάκριση να μην εφαρμόζω κατ' εντολήν του Θεού, τη διαγνώμη του
πνευματικού μου, η οποία αντιστρατεύεται αυτό ακριβώς το θέλημα του Θεού; Και
πώς από την μια "ομολογείς" στο παγκόσμιο, διαπλανητικό κοινό πως
ποθείς τον αφορισμό του κ. Σωτηροπούλου, ο οποίος επεβλήθη άδικα, και από την
άλλη μου λες, να μην κάνω "πρόωρη, σκόρπια, ιδιωτική" Αποτείχιση,
χωρίς την ευλογία του πνευματικού μου, όταν αυτός ο ίδιος ο πρώην πνευματικός μου, σε κάθε σχεδόν εξομολόγηση, μου "κοπανούσε" και
αράδιαζε το πόσο "δίκαιος και κανονικότατος" είναι ο αφορισμός του κ.
Σωτηροπούλου; Τον οποίο εσύ ποθείς... Από τον οποίο όμως Οικουμενιστή
πνευματικό επιμένεις να πάρω ευλογία για Αποτείχιση;
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΚΑΛΑ
ΜΑΣ, ΠΑΤΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΕ;;;;;;; Μήπως διερχόμαστε εκκλησιαστική σχιζοφρένεια,
εκκλησιολογική πώρωση και θεολογική διαστρέβλωση; Kαταδικάζουμε ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ
την ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ του Οικουμενισμού (χαμογελάμε και στην κάμερα), καταγγέλλουμε
ΑΝΕΤΑ την αίρεση του Παπισμού και ταυτόχρονα διατηρούμε άμεση επικοινωνία,
στενή σχέση και επαφή, αλόγιστη και αστήρικτη συμπόρευση με την ΑΙΡΕΣΗ και τους
μνημονεύοντες και συλλειτουργούντες με αυτούς!
Συγχέεις
αδικαιολόγητα το πρόωρο, ανευλόγητο μαρτυρικό φρόνημα με το επιβεβλημένο
ομολογιακό, Αγιοπατερικό φρόνημα.
Νικόλαος Πανταζής
Αποτειχισθείς θεολόγος,
Αυστραλία
(Ὅλη ἡ Ἐπιστολὴ στὴ συνέχεια)