Οι Εκκλησίες της Ρουμανίας και της Γεωργίας λένε ΟΧΙ στις παρελάσεις ομοφυλοφίλων

Πριν από μια εβδομάδα η Αθήνα μετατράπηκε σε Σοδομα και Γόμορα με την παρέλαση ομοφυλοφίλων.

Επίσημη αντίδραση από την Ελλαδική Εκκλησία δεν υπήρξε...

Σε άλλες…γειτονιές όμως υπάρχουν πιο σθεναρές αντιδράσεις.
Η Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία ζήτησε αυτή την εβδομάδα την

Παγίδες!

 «Προσευχή» στόν Ἅγιο Ἰούδα τόν Θαδδαῖο ἤ ἔντεχνα σχεδιασμένη παγίδα πιστῶν μετά κεκαλυμμένης μαγείας;

Μέ ἀφορμή τήν ἑορτή τῆς μνήμης τοῡ Ἀγίου Ἰούδα τοῡ Θαδδαίου (19 Ἰουνίου) ἐπαναδημοσιεύουμε παλαιότερο ἂρθρο σχετικά μέ τήν περιβόητη αὐτή «προσευχή».

---

Ἐρώτηση:

Μοῦ ἔδωσαν ἕνα φυλλάδιο μέ μία προσευχή τό ὁποῖο σᾶς ἀποστέλλω, ἡ ὁποία τιτλοφορεῖται «Προσευχή στόν Ἅγιο Ἰούδα τό Θαδδαῖο». Ἐγγυᾶται ἀποτελέσματα γιά ὅ,τι ζητήσει κανείς.  Δέν μοῦ ἀρέσει τό γεγονός ὅτι λέει πώς πρέπει «οἱ προσευχές νά ἀπαγγέλλονται 6 φορές τήν ἡμέρα ἐπί 9 ἡμέρες.  Παρακαλῶ σχολιάστε, πρόκειται περί πλάνης; Εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων.

Φιλικό ιστολόγιο αντι-Οικουμενιστών Πατέρων συνεργεί σε συκοφαντίες!

   Τὸ ἱστολόγιο "ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ" δημοσιεύει συκοφαντικό σχόλιο ἐναντίον μου, χωρὶς ἀποδείξεις. Ἀφοῦ ἡ "Φαίη" δημοσίευσε τὴ λάσπη αὐτὴ τοῦ "Ἀμέθυστου", ποὺ ἔχει χαρακτηρίσει "θλιβερὸ ἅγιο"(*) τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸ Στουδίτη, στὴ συνέχεια ἡ ψευδώνυμη "Φαίη" (δὲν ξέρουμε τὸ ὄνομά της) δηλώνει ὅτι δὲν πιστεύει αὐτὴ τὴ συκοφαντία, χωρὶς νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸ συκοφάντη νὰ ἀνακαλέσει ἢ νὰ παραθέσει τὰ στοιχεῖα ποὺ ἔχει. Δηλώνω ὅτι ποτὲ δὲν ἔκανα κάτι τέτοιο συνειδητά, ἐναντίον τοῦ ἁγίου Παϊσίου! Ἂν κάπου ἀδίκησα ἐν ἀγνοίᾳ μου τὸν ἅγιο Παΐσιο, νὰ μοῦ τὸ ὑποδείξουν νὰ τὸ διορθώσω. 

                                                   Σημάτης Παναγιώτης

 Ἡ δημοσίευση (ἐδῶ) 

(*) 

Κρατικὴ ἐπιχορήγηση 100.000 € στὴν Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τοῦ Βόλου

Σχόλιο (Ρωμαίϊκου Ὁδοιπορικοῦ): Τὸ ἴδιο Ὑπουργεῖο ποὺ λυσσαλέα πολεμᾶ τὸν ὀρθόδοξο χαρακτήρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα μας χρηματοδοτεῖ τὴν μεταπατερικὴ θεολογία! Τί χρείαν ἔχομεν μαρτύρων;

   Μὲ ἀπόφασή του (18-06-2019)  ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου προχώρησε σὲ ἀνακαθορισμὸ τοῦ ὕψους τῆς κρατικῆς ἐπιχορήγησης τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου γιὰ τὸ οἴκ. ἔτος 2019. Μὲ τὴν ἀπόφασή του ἐπιχορηγεῖ τὴν Ἀκαδημία μὲ 30.000 € ἐπιπλέον τῶν 70.000 € ποὺ εἶχαν δοθεῖ ὡς 1η ἐπιχορήγηση μὲ ἀπόφαση στὶς 8-5-2019. Ἔτσι ἡ συνολικὴ ἐπιχορήγηση ἀνέρχεται στὶς 100.000 €.

    Ἡ ἐπιχορήγηση γίνεται σὲ βάρος τοῦ ΑΛΕ 2310802894 ὁ ὁποῖος

Είναι υποχρεωτική ή δυνητική, η εφαρμογή του 15ου Ι. Κανόνα των Α και Β Οικ. Συνόδων;

Τοῦ Βασίλη Δαμουλάκη

    *   «Η Ομολογία της Πίστεως είναι προαιρετική;».

    *   «Γιατί, με οποιοδήποτε τρόπο, δικολαβικά, με τεχνητή άγνοια, με προφάσεις, με αλλαγή κατεύθυνσης της προσοχής, αποφεύγουμε να απαντήσουμε στην Παναίρεση του οικουμενισμού;

*   «Ακόμα και εκείνοι που ερμηνεύουν ως δυνητικό τον Ι. Κ. υποχρεούνται να καταδικάσουν την αίρεση».

    *   Πως θα προσέλθω στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως αν δεν υπάρχει Ομολογία Πίστεως και καταδίκη της αίρεσης από τον πνευματικό μου πατέρα;

*   «Η αποτείχιση σε περίοδο Παναίρεσης λαμβάνει αξία κηρύγματος Μετανοίας».

    *   «Τι σημαίνει υγιής αποτείχιση;».

    *   «Η αποτείχιση δεν εξασφαλίζει την Σωτηρία».

    *   «Η “υγιής” αποτείχιση εισάγει τον Χριστιανό στην οδό του Μαρτυρίου».

    *   «Θα αναγκαστούμε να αποχωριστούμε τον πνευματικό μας πατέρα που αγαπούμε, που μας συμπαραστάθηκε, που κλάψαμε στον ώμο του…».

    *   «Αν οι επίσκοποι είναι αιρετικοί και αιρετικόφρονες σύμφωνα με την επιστολή που κοινοποίησε η επίσημη εκκλησία και ο κλήρος με τίτλο «προς τον λαό», ήμαστε και εμείς διότι βρισκόμαστε σε εκκλησιαστική κοινωνία μαζί τους».

    *   «Να μην θέλουν να δουν τα μάτια μας (πρώτα) μαζικές κινήσεις για να ακολουθήσουμε ως κοπάδι».

  [Αποσαφήνιση: Ο οικουμενισμός είναι ήδη καταδικασμένος ως αίρεση, από την Α Οικ. Σύνοδο και τις υπόλοιπες, πριν αυτή της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου διότι, είναι καταδικασμένες μία-μία όσες αιρέσεις συντελούν την Παναίρεση του οικουμενισμού. Συνέπεια της Παναίρεσης είναι η επίσημη πλέον ένωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον παπισμό και όλες τις αιρετικές ομολογίες.

Επειδή είναι δύσκολο να κατανοηθεί και να χωνευτεί η πραγματικότητα ας αναλογιστούμε το εξής:

Η ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τους  παπικούς πιστούς στην Ορθοδοξία, χωρίς να τελείται το Μυστήριο της Βαπτίσεως. Αυτό σημαίνει ότι α) Δεχόμαστε ότι ο παπισμός έχει Μυστήρια. β) Δεχόμαστε ότι ο παπισμός έχει Ιεροσύνη.

Αν δεν βαφτίζονται οι παπικοί πιστοί, σαφώς δεν κατηχούνται. Αυτό σημαίνει την πλήρη και επίσημη ενσωμάτωση των αιρετικών δογμάτων στην ορθόδοξη συνείδηση, μέσα από τον πληθυσμό και την ηθική, δογματική, κοινωνική, πολιτική σύγχυση της εποχής. Το είδωλο του οικουμενισμού, το είδωλο της αίρεσης αντικατοπτρίζεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία, τον κλήρο και τον λαό από την εκκοσμίκευση που έχει συντελεστεί.]

«…οι λίθοι κεκράξονται» (Λουκ. 19, 40)

Θα μπορούσαμε να εξετάσουμε τον ορισμό «δυνητική» για να εντοπίσουμε τις διαφορές με την προαιρετική και την υποχρεωτική. Θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε αμέτρητα επιχειρήματα για κάθε ερμηνεία. Ποιο όμως είναι θα είναι το όφελος να αντιπαρατεθούμε στους «επιστήμονες» και τους  «κανονιολόγους» Του Θεού»; Είναι δυνατόν να τα βάλει κανείς μαζί τους; Αν μπορούσαν να καταλάβουν δεν θα χρειαζόταν να αποτειχιστούμε από την αίρεση που υπηρετούν.

«Καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ' εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ» (Β Θεσ. 11).

Ωστόσο μπορώ να εργαστώ στον Ευαγγελικό Λόγο και να δώσω την προσωπική μου απάντηση, με κριτήριο το Άγιο Ευαγγέλιο και μόνον αυτό.

Ναι, η εφαρμογή του 15^ου Ι.Κ. είναι προαιρετική ή δυνητική. Διότι σημασία έχει σε ποια θέση τοποθετώ την ψυχή μου, τον νου μου και την καρδιά μου. Ο Κύριος δεν κάλεσε τον Ιούδα; Τον εξανάγκασε να μην τον προδώσει; Όχι!

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34).

Η αιτία της πτώσης των πρωτοπλάστων είναι το δώρο του Αυτεξουσίου και η Ελευθερία του ανθρώπου, να έχει δικαίωμα να αρνηθεί τον ίδιο τον Δημιουργό του ή να τον ακολουθήσει απαρνούμενος εαυτόν και ανθρώπους. Το ίδιο ισχύει για ιεράρχες, κληρικούς και λαϊκούς, αιρετικούς, σχισματικούς, πλανεμένους και αλλοθρήσκους. Μέσα στο πνεύμα ολόκληρης της Πατρολογίας και του Ι. Πηδαλίου, εμπεριέχεται αυτή η ελευθερία.

Ελευθερία είναι να έχω την δυνατότητα ή το δικαίωμα να κάνω το κακό, αλλά να επιλέγω το καλό επειδή με ωφελεί, επειδή είναι προς το συμφέρον της  ψυχής μου. Είμαι ελεύθερος να επιλέγω το δίκαιο όταν δεν έχει εξουσία επάνω μου, η αντίθετη από την Αλήθεια ενέργεια. Οφείλουμε να προβληματιστούμε: γιατί με οποιοδήποτε τρόπο, δικολαβικά, με τεχνητή άγνοια, με προφάσεις, με αλλαγή κατεύθυνσης της προσοχής, αποφεύγουμε να απαντήσουμε στην Παναίρεση του οικουμενισμού;

Με οποιαδήποτε κλίση ερμηνεύσουμε τον 15^ο Ι. Κ., καλούμαστε να λάβουμε μίαν απόφαση ως σπουδαία ευκαιρία ομολογίας της Αλήθειας Του Αγίου Τριαδικού Θεού και Του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού. Διότι η Ομολογία Πίστεως και η Καταδίκη της Αίρεσης είναι Υποχρεωτικά. Δηλαδή, ακόμα και εκείνοι που ερμηνεύουν ως δυνητικό τον Ι. Κ. υποχρεούνται να καταδικάσουν την αίρεση.  Δυστυχώς όμως σύσσωμη η ιεραρχία σε ολόκληρη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των λεγόμενων «αντιοικουμενιστών» συμφώνησαν για την παραπλανητική επιστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος με τίτλο «προς τον λαό». Εν συνεχεία οι κληρικοί έκαναν αποδεκτή αυτή την δόλια επιστολή, την οποία μεταβίβασαν στο ποίμνιο. Ιεραρχία και κλήρος έθεσαν  εαυτούς εκτός Ευαγγελικού Λόγου

«ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν» (Ματθ. ε´ 37).

Τίθεται ένα κρίσιμο ερώτημα: Πως θα προσέλθω στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως αν δεν υπάρχει Ομολογία Πίστεως και καταδίκη της αίρεσης από τον πνευματικό μου πατέρα;

Αν η Ομολογία της Πίστεως ήταν προαιρετική, τότε ασφαλώς θα μπορούσαν οι αποτειχισμένοι αδελφοί να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με ιερείς που είτε είναι επίσημα οικουμενιστές είτε δεν καταδικάζουν δημόσια την Παναίρεση του Οικουμενισμού και την μεταπατερική θεολογία (από δειλία, από φόβο, από συμφέρον, από διπλωματία).

Θα επέμβει ο Αρχιεπίσκοπος κος Ιερώνυμος και η ΔΙΣ;;;

ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ !!! 

Γονείς διαμαρτυρηθείτε, αρνηθείτε να παραλάβετε τους σχολικούς τίτλους των παιδιών σας  (απολυτήριο ή πτυχίο Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ)  χωρίς να αναγράφεται το θρήσκευμα,  είναι δικαίωμά σας   δηλώστε το.

  Υποχρεώστε το σχολείο που φοιτούν τα παιδιά σας να αναγράφεται το θρήσκευμα, είναι δικαίωμά σας αναφέρετο μην αφήνετε τούς διεστραμμένους εθνομηδενιστές του ΣΥΡΙΖΑ να επιβληθούν στην θρησκευτική συνείδηση των παιδιών σας, επιχειρείται η  τελευταία τους πράξη αποχρωματισμού των Ορθοδόξων Ελλήνων. Δεν έχουν το δικαίωμα αυτό χωρίς την συναίνεσή σας. 

Διαδώστε το ενημερωθείτε

ΠΑΤΡ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: «Αναγνωρίζομεν τον Πάπαν ως διάδοχον των Αποστόλων» (Τι έλεγε άλλοτε ο Τελεβάντος!)

«Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»

                 (1914 – 1991)    

Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Αναμφίβολα, ο κύκλος περί τον Πατριάρχη Δημήτριο που δημιουργήθηκε στα χρόνια της Πατριαρχείας του δεν αντέδρασε στην παναίρεση του οικουμενισμού.

Η οικουμενιστική ιστορική – πνευματική πίεση που ασκήθηκε από τον Αθηναγόρα στο Ορθόδοξο πλήρωμα, βρήκε τη συνέχειά της στον Πατριάρχη Δημήτριο. Ο εκκλησιαστικός ιστορικός έχει καταγράψει, ότι ο Πατριάρχης Δημήτριος πέπτωκε (εξ αρχής) δια του ενθρονιστηρίου λόγου του: «Και διαδηλούμεν την πρόθεσιν ημών, όπως εν πιστότητι προς την άχρι τούδε γραμμήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου ακολουθήσωμεν την αγίαν και μεγάλην γραμμήν του μεγάλου προκατόχου ημών, του αοιδίμου Πατριάρχου Αθηναγόρα του Α»!

Δύο παρατηρήσεις:

Ήταν μια γιαγιά...

Ήταν μια γιαγιά, που είχε αρρωστήσει βαριά και την πήγαν στο νοσοκομείο και μετά από μια βδομάδα θα την χειρουργούσαν. 

Η γιαγιά όμως διατείνονταν εκεί στο περιβάλλον της, ότι δεν θα προλάβαιναν να την χειρουργήσουν, διότι σε 3 μέρες και ώρα 5 το απόγευμα, θα πέθαινε!! 

Όσοι την άκουσαν άρχισαν να σκέφτονται: '' Η γιαγιά παλάβωσε, τρελάθηκε! Πράγματι, όταν γεράσει ο άνθρωπος, δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει...''. 

Όμως η γιαγιά ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος! Και πράγματι την τρίτη μέρα της νοσηλείας της, στις 5 το απόγευμα, παρέδωσε το πνεύμα!
Όταν επαληθεύτηκαν τα λόγια της γιαγιά, όλοι άρχισαν να αναζητούν, τι καλό έκανε στη ζωή της, αυτή η γιαγιά. Διαπίστωσαν ότι ήταν νηστευτής μια ολόκληρη ζωή, έφτιαχνε κρυφές ελεημοσύνες και προσευχόνταν νοερώς...
Όταν ο άνθρωπος πληροφορείται από το Θεό, ότι θα πεθάνει, αυτή η Θεϊκή δωρεά επισφραγίζει, ότι είναι για τον παράδεισο.

~Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, Αγίου Όρους.

Πηγή