ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΗΛΟΧΩΡΙΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ
ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΦΙΛΩΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ
Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΜΗΝΥΣΗ ΕΠΙΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΣΤΙΣ 31-7-2017
…………………………
Προς την «Διαρκή Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος»
(με ένσταση ελλείψεως δικαστικής δικαιοδοσίας κατά της
παρούσας σύνθεσής της, η οποία αποδέχεται τις κακόδοξες αποφάσεις της
Ψευδο-συνόδου της Κρήτης, και όλων των επόμενων συνθέσεών της με το αυτό
χαρακτηριστικό)
- Δια του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Φλωρίνης,
Πρεσπών και Εορδαίας κ.
Θεοκλήτου
(κατά την κατωτέρω αναφερόμενη έννοια) -
ΚΑΙ
Προς την Πανορθόδοξη Σύνοδο, στην οποία θα έχουν
αυτοτελές αποφασιστικό δικαίωμα ψήφου όλοι οι Ποιμενάρχες Αρχιερείς – μέλη των
αντιπροσωπειών των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, και όχι οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
(δεδομένου ότι, αν οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες είναι μέλη, τότε δεν υφίσταται
Σύνοδος με αποφασιστική εξουσία, αλλά Συνέδριο Εκκλησιών με γνωμοδοτική
αρμοδιότητα), δια των τεσσάρων (4) Ορθόδοξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών που δεν
συμμετείχαν στην Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης, στους Αρχιερείς των οποίων θα
αποσταλεί και κατ’ ιδίαν
……………………………………………………………
ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΜΗΝΥΣΗ
Του
Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Πτολεμαϊδας, Γέροντα
Αρχιμανδρίτη Μαξίμου Καραβά,
Των μελών
του Ηγουμενοσυμβουλίου: 1) Αρχιμανδρίτη π. Ιγνατίου Καλαϊτζοπούλου, και 2) Μοναχού
π. Ευδοκίμου Χούντρη,
ως
εκπροσώπων της Αδελφότητας της Ιεράς μας Μονής.
ΚΑΤΑ
Του
Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Θεοκλήτου
(εφόσον εν μετανοία επιστρέψει στην ορθοτόμηση του
Λόγου της Αληθείας, δηλαδή του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού,
ως προς το Σώμα Του που είναι η Εκκλησία των Αποστόλων
και όχι η Νεοφανής Ψευδο-Εκκλησία του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού
Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού (ο οποίος είναι Παναίρεση ήδη καταδικασμένη από
τους Αποστόλους (και ιδίως τους Αποστόλους Ιωάννη και Παύλο), από τις
Οικουμενικές Συνόδους και από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας), με τα Νεοφανή
της Δόγματα που περιέχονται στην ψευδο-συνοδική παναιρετική απόφαση «Σχέσεις
της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» και τις λοιπές
πέντε (5) αποφάσεις της, η οποία Νεοφανής Ψευδο-Εκκλησία ιδρύθηκε από μόνες τις
δέκα (10) Αυτοκέφαλες που μετείχαν στο Συνέδριο της Αποστασίας της Κρήτης, και
οι οποίες εκπροσωπούν μόνο το ένα τρίτο (1/3) των Ορθόδοξων πιστών
ήτοι ιδίως ως προς τα Άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως
«Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» και «Ομολογώ έν
βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών»,
όπως
ο καταδικασθείς σε καθαίρεση και αφορισμό, στη Σύνοδο
του 1344 από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, Αγιορείτης
ιερομόναχος Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο μαθητής του μοναχός Ιωσήφ ο
Καλόθετος απάντησαν στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα το 1344
(δηλαδή πριν την καθαίρεση αυτού του τελεταίου το 1347) για την καινοτομία στην
Ορθόδοξη Πίστη που αφορά τη λατινόφρονη αίρεση της κτιστής Χάριτος,
δηλαδή ότι ο τότε Πατριάρχης Ιωάννης Καλέκας, αποδεχόμενος την εν λόγω
καινοτομία, ίδρυσε την Νεοφανή Ψευδο-εκκλησία του με τα νεοφανή του δόγματα,
και δεν μπορεί να αφορίσει από την Εκκλησία του Χριστού τον Άγιο Γρηγόριο τον
Παλαμά και τον μαθητή του μοναχό Ιωσήφ Καλόθετο, οι οποίοι διώχθηκαν από τον
Πατριάρχη Καλέκα επειδή παραμένουν στην Εκκλησία των Αποστόλων ως Σώμα Χριστού)
……………………………………………………..
ΤΟ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ
` Το εκκλησιαστικό ποινικό αδίκημα της αιρέσεως στοιχειοθετείται με την εκ
προθέσεως
1) απόκλιση από την Ορθόδοξη πίστη, δηλαδή από τους Όρους πίστεως που
διατύπωσαν οι Ορθόδοξοι Σύνοδοι Επισκόπων και οι οποίοι έγιναν αποδεκτοί από το
πλήρωμα της Εκκλησίας, ή
2) προσχώρηση σε δογματική διδασκαλία καταδικασμένη ως
αιρετική από τους Αποστόλους, τις Συνόδους ή τους Πατέρες της Εκκλησίας, ή
3)
εκδήλωση επικοινωνίας (intercommunio) με
ετερόδοξη ομολογία που κηρύσσει δογματική διδασκαλία που αποκλίνει από την
Ορθόδοξη πίστη.
Το αδίκημα της αιρέσεως προβλέπεται ιδίως από τους εξής Κανόνες: 45, 46 και 64
Αγίων Αποστόλων, 6 Γ΄ Οικουμενικής, 2 Αντιοχείας, 32 και 33 Λαοδικείας, 1, 5
και 20 Μεγάλου Βασιλείου.
Ο κηρυσσόμενος ένοχος διαπράξεως του αδικήματος της αιρέσεως