Η αρχή του τέλους:

 Κοινό ποτήριο στην Γερμανία για Λουθηρανούς-Ρωμαιοκαθολικους!

Ποιος έχει σειρά άραγε;

Του Μανώλη Κείου

Το γράφαμε πριν από ακριβώς τρεις μήνες με αφορμή τα οικουμενιστικά όργια ανήμερα των Θεοφανείων στην Γερμανία πως το τέρας του οικουμενισμού κατατρώγει την Ορθοδοξία.
Θεολογικό σεισμό προκαλεί πλέον μια ακόμη είδηση ενδεικτική του που βαδίζομεν εν μέσω οικουμενιστικού βομβαρισμού.
Στην Γερμανία πάλι λοιπόν, Ρωμαιοκαθολικοί και Λουθηρανοί συμφώνησαν σε κοινό ποτήριο. Συγκεκριμένα, η Λουθηρανική Παγκόσμια Ομοσπονδία εξέφρασε την ικανοποίησή της για ένα πρόσφατο ψήφισμα της Γερμανικής Καθολικής Επισκοπικής Διάσκεψης ούτως ώστε να μπορέσουν τα μεικτά έγγαμα ζευγάρια Ρ/Καθολικών-Λουθηρανών να λάβουν μαζί την Θεία Ευχαριστία.
Η εξέλιξη αυτή ακολουθεί το Κοινό καθολικό-λουθηρανικό μνημόσυνο της μεταρρύθμισης το 2016.

Το ανώτατο όργανο των Λουθηρανών (LWF) και η Ρ/Καθολική

"Την σήμερον μυστικώς, ο μέγας Μωϋσής προδιετυπούτο".

Άλλος ένας Άγιος καθαιρείται και εξορίζεται για την Πίστη!

Άγιος Ευτύχιος, ο πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Ο Άγιος Ευτύχιος, ο οποίος τιμάται σήμερα 6 Απριλίου, γεννήθηκε το έτος 512 μ.Χ. και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α΄ του Μεγάλου.

Ο Άγιος Ευτύχιος, καταγόταν από την πόλη Θεία Κώμη της Φρυγίας και ήταν υιός του Αλεξάνδρου, σχολαρίου υπό τον στρατηγό Βελισσάριο και της Συνεσίας. Διδάχθηκε το ιερό Ευαγγέλιο και βαπτίσθηκε Χριστιανός από τον ιερέα Ησύχιο, ο οποίος ήταν παππούς του και λειτουργούσε στην Εκκλησία της Αυγουστοπόλεως. Σύμφωνα με το Συναξάρι ο Ησύχιος είχε το

ΕΓΚΩΜΙΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΘΡΗΝΟΥ

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ,   ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ,   ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ

ΣΕ ΤΟΝ ΑΝΑΒΑΛΛΟΜΕΝΟΝ - ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΜΕΛΩΔΟΙ

   «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον καθελών Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ξύλου σύν Νικοδήμῳ καί θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν∙ Οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὅν πρό μικροῦ ὁ ἥλιος ἐν σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος ζόφον περιεβάλλετο καί ἡ γῆ τῷ φόβῳ ἐκυμαίνετο καί διεῤῥήγνυτο ναοῦ τό καταπέτασμα· ἀλλ᾽ ἰδού νῦν βλέπω σε δι᾽ ἐμέ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον. Πῶς σε κηδεύσω, Θεέ μου; ἤ πῶς σινδόσιν εἱλήσω; Ποίαις χερσί δέ προσψαύσω τό σόν ἀκήρατον σῶμα; ἤ ποῖα ᾄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τά πάθη σου, ὑμνολογῶ καί τήν ταφήν σου σύν τῇ ἀναστάσει, κραυγάζων· Κύριε, δόξα σοι».

   Ὅταν ὁ Ἰωσήφ μαζί μέ τό Νικόδημο, κατέβασε ἀπό τό ξύλο ἐσένα, πού φορᾶς σάν ἱμάτιο τό φῶς, καί σέ εἶδε νεκρό, γυμνό καί ἄταφο, ἀναλαβών θρῆνο γεμάτο συμπάθεια καί κλαίοντας ἔλεγε: Ἀλίμονο σ᾽ ἐμένα, γλυκύτατε Ἰησοῦ! Πρίν ἀπό λίγο ὁ ἥλιος, βλέποντάς σε νά κρέμεσαι στό σταυρό, ντύθηκε στό σκοτάδι καί ἡ γῆ ἀπό τό φόβο της κλονιζόταν καί σχίστηκε σέ δύο τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ. Ἀλλ᾽ ὅμως τώρα κατανοῶ ὅτι γιά μένα ὑπέστης θάνατο. Πῶς νά σέ κηδεύσω, Θεέ μου; Ἤ πῶς νά σέ τυλίξω σέ σεντόνια; Μέ ποιά τραγούδια θά ψάλλω κατά τήν ἐκφορά σου, εὐσπλαχνικέ Κύριε; Δοξολογῶ τά πάθη σου, ἀπευθύνω ὕμνους στήν ταφή σου μαζί μέ τήν Ἀνάστασή σου, κραυγάζοντας: Κύριε, δόξα σοι.

  Συγκλονιστικότατος ὁ ἐπιτάφιος θρῆνος τοῦ Ἰωσήφ! Τοῦ ἀνθρώπου πού ἦταν τόσο κοντινός στόν Κύριο, τόν ἀγαποῦσε θερμά, καί βουβός παρακολουθοῦσε τό δράμα του, πνιγμένος στόν πόνο καί τά δάκρυα, καί ὁ ὁποῖος, μόνος ἀπό ὅλους τούς μαθητές, ἀψηφώντας τή ζωή καί τό ἀξίωμά του, τόλμησε νά ἐνταφιάσει τό Διδάσκαλο! Μεγάλη ἀγάπη, μεγάλη ἀφοσίωση, μεγάλη τιμή στόν εὐσχήμονα βουλευτή! Ὁ Θεός τόν σήκωσε πολύ ψηλά, στή δική του εὐπρέπεια καί δόξα!

   Ἐσένα Κύριε μου, τοῦ ἔλεγε, πρό ὀλίγου σέ εἶδε ὁ ἥλιος καί ἔκρυψε τό φῶς του γιά τό ἀληθινό σου κατάντημα, ἐνῶ ἡ γῆ συγκλονιζόταν ἀπό τό φόβο της, καί τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ σχίστηκε στά δύο. Κατανοῶ ὅμως, Κύριε, ὅτι τό θάνατο ὑπέστης ὄχι ἀπό ἀδυναμία, ἀλλά μέ τή δική σου θέληση, χωρίς κανέναν ἐξαναγκασμό, γιά νά μέ σώσεις ἀπό τό θάνατο. Ἀλήθεια, πῶς νά σέ κηδεύσω, Θεέ μου; Πῶς νά τυλίξω σέ σεντόνι τό σῶμα τοῦ Θεοῦ μου, νά τό ἀγγίξω μέ τά ἀκάθαρτα χέρια μου; Ποιά τραγούδια νά πῶ, ὅταν σέ κηδέψω, εὐσπλαχνικέ Κύριέ μου, πού εἶσαι ἡ μολπή καί τό τραγούδι τῶν Ἀγγέλων; Ναί, θά δοξολογήσω ὅσα ὑπέφερες γιά μένα, τά πάθη σου καί τήν ταφή σου, μαζί μέ τή λαμπροφόρο καί ἔνδοξη Ἀνάστασή σου, βοώντας: Κύριε, δόξα σοι!

Πηγή

ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΞΑΝΘΗΣ.

EMEIΣ ΠΡΩΤΟΙ ΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!

 Λυκούργος Νάνης, ιατρός

O Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε Ξάνθης, από τους εκπροσώπους του Ιερατείου και υποτιθμέμενους φύλακες της ιεροκανονικής παρακαταθήκης που σχετικοποιούν την Αλήθεια, συμπροσεύχονται αδεώς με αιρετικούς και αλλοθρήσκους και συνυπογράφουν μαζί τους επαίσχυντα και προδοτικά κείμενα προβαίνοντας και σε αντίτοιχες διακηρύξεις. Ξανασταυρώνεται επίσης και από κάποιους ιεράρχες, ιδιαιτέρως των λεγόμενων «Νέων Χωρών», που ανέχονται αδιαμαρτύρητα τον «πατριάρχη του Γένους» καθώς και άλλους πρωτοκλασσάτους οικουμενιστές να καταπατούν ασύστολα τους σχετικούς ιερούς κανόνες.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε, και από τους επισκοπους εκείνους που αδιαφορούν για την πνευματική ζημία που προσγίνεται στο εκκλησιαστικό σώμα ένεκα της ανεξελέγκτου διακηρύξεως εεροδιδασκαλιών νοθευουσών το Ορθόδοξο Ήθος. Για τα ζηζιούλεια, «ελπιδοφόρα», «χαρκαινάκεια», «φαρικά»

«Το αίμα Αυτού εφ᾿ ημάς και επί τα τέκνα ημών»

 (†) Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης 

«ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΥΤΟΥ ΕΦ᾿ ΗΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΗΜΩΝ» (ΜΑΤΘ. 27, 25)

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

   Δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, νὰ μένῃ ἀδιάφορος μπροστὰ στὰ πάθη τοῦ Κυρίου. Ἐφ᾿ ὅσον ὑπάρχει στὸν κόσμο πόνος, μαρτύριο καὶ θάνατος, στὴν καρδιὰ κάθε ἀνθρώπου θὰ παίζεται μυστικὸ σαιξπήρειο δρᾶμα. Ἀλλὰ εἶνε μικρὰ τὰ δράματα τῶν ἀν­θρώπων μπροστὰ στὸ θεῖο δρᾶμα, τὸ ὁποῖο χαρίζει τὴ λύτρωσι.

Τὸ τονίζω. Ἔξω ἀπὸ τὸν Ἐσταυρωμένο, ποὺ προσκυνοῦμε σήμερα, ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ἢ κωμῳδία ἢ τραγῳδία. Ἡ λύσις τοῦ δράματος εἶνε μόνο ὁ Ἐσταυρωμένος.

    Ποιά γλῶσσα θὰ μπορέσῃ νὰ περιγράψῃ τὸ θεῖο δρᾶμα; Ταπεινοὶ ἐμεῖς δοῦλοι τοῦ Ὑψίστου, σκουλήκια ποὺ σέρνονται ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου, θὰ ἐπιχειρήσουμε ν᾿ ἀνασύρουμε μιὰ πτυχὴ τοῦ θείου δράματος.

* * *

     Νοερῶς, ἀγαπητοί μου, βρισκόμαστε στὰ Ἰε­ροσόλυμα, ἔξω ἀπὸ τὸ πραιτώριο τοῦ Πιλάτου.

Πρὶν ἀκόμη ξημερώσῃ, βγῆκαν ἀπὸ τὶς τρύ­­πες τους φίδια φαρμακερά, θηρία καὶ λύκοι· εἶνε οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ φαρισαῖοι καὶ ὁ ὄχλος. Σείεται ἡ πόλις. Ζητοῦν τὴν καταδίκη τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Πιλᾶτος

Βαρθολομαίος-Φραγκίσκος: Αυτοί οι δύο πάνε για κοινό Πάσχα! Μέχρι και τα πασχαλινά μηνυμάτά τους είναι καρμπόν!

Του Μανώλη Κείου

“Φρίξον ήλιε” αν διαβάσει κάποιος το πασχαλινό μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και κυρίως αν το συγκρίνει με πρόσφατο κήρυγμα του Πάπα Φραγκίσκου!
Στο πασχαλινό μήνυμά του λοιπόν ο κ. Βαρθολομαίος κάνει λόγο για “κοινή σωτηρία”, “κοινή βασιλεία”, “κοινή ελευθερία” και “κοινή ανάσταση”!
Αναφέρεται ακόμη στην ανάγκη ο Ορθόδοξος να προσφέρει

Ας τα βλέπουν και άλλοι προφητολόγοι αυτά...

Ωρε τι τραβάμε!

    Πρὸς τοὺς ἀγαπητοὺς ἀδελφοὺς ποὺ ἀναμένουν τὴν Δευτέρα Παρουσία νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Πάσχα αὐτό, κατὰ τὴν γνωστὴ «προφητεία» τοῦ πατρὸς Μαξίμου Βαρβαρῆ

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, δὲν γράφουμε γιὰ νὰ σὰς κατακρίνουμε ἢ νὰ ἐκθέσουμε ἐπιχειρήματα κατὰ τῆς θέσεως τοῦ πατρὸς Μαξίμου Βαρβαρῆ.

Θὰ ἐκθέσουμε μονάχα λίγα ἐρωτήματα στὴν ἀγάπη σας, πρὸς προβληματισμό, ποὺ ἴσως μάλιστα νὰ ἔχουν ἤδη τεθῆ καὶ ἀπὸ ἄλλους ἀδελφούς.

  Οἱ ἡμέρες ἔφθασαν… Ὁσωνούπω ξημερώνει Τὸ Πάσχα. Ἐὰν τυχὸν δὲν συμβῇ ἡ Δευτέρα Παρουσία ποὺ ἀναμένετε, θὰ ἀποδεχθῆτε μὲ πολλὴ ταπείνωσι ὅτι πλανηθήκατε; Θὰ πᾶτε στὸν πατέρα Μάξιμο μὲ θρῆνο νὰ τοῦ δηλώσετε ὅτι πλανηθήκατε καὶ ὅτι πλανήθηκε καὶ ὁ ἴδιος καὶ ὅτι ὀφείλετε νὰ μετανοήσετε καὶ νὰ