Χριστός Γεννάται

Christ is Born - Χριστός Γεννάται - Xristos Genate - All Odes - 1st Tone

ΟΙ ΤΟΚΟΙ ΚΑΙ Ο ΤΟΚΟΣ

-Μία μικρή ετυμολογική ανάλυση των Χριστουγέννων-

ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ, τους φόρους και τους τόκους, ας επισκεφθούμε όπως οι Ποιμένες τον ουράνιο ΤΟΚΟ σε μία ετυμολογική και Θεολογική ερμηνεία των Χριστουγέννων.

«ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ»

ΑΠΟΓΡΑΦΗ: από+γράφω (σχηματίζω κτηματολόγιο, κατάλογο περιουσιακών στοιχείων).

Παρομοίως και στην Δευτέρα του Χριστού Παρουσία θα έχουμε καταγραφή, όχι όμων περι-ουσιών, αλλά ουσιών και αξιολόγηση της ζωής του καθενός με βάση το Ευαγγέλιο και όχι τα «νομίσματα» (από το νομίζω) των ανθρώπων.

Δεν καταγγέλλουν την Κολυμπάριο, αποδέχονται τις κακόδοξες αποφάσεις της Αβάνας!

Αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσίας

(29 Νοεμβρίου – 2 Δεκεμβρίου 2017)

     -Απόφαση και για Σύνοδο Κρήτης 

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ (29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ – 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017)

https://mospat.ru/gr/2017/12/02/news153781

    Το κείμενο υιοθετήθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας, η οποία συγκλήθηκε από 29^ης Νοεμβρίου έως 2^ας  Δεκεμβρίου 2017 στην Αίθουσα Συνελεύσεων του Ιερού Καθεδρικού Ναού του Σωτήρος Χριστού Μόσχας.

1.   Ευχαριστήριον προσευχή αναπέμπει η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας προς τον Κύριον και Θεόν τον Παντοκράτορα, τον ἐν Τριάδι δοξαζόμενον Πατέρα, και Υιό και Άγιον Πνεύμα γι’όλες τις ευεργεσίες, τις οποίες επιδαψιλεύει στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας.

2.   Η βασική αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο είναι να φέρνει τους ανθρώπους κοντά στο Χριστό μέσω διαδόσεως του Ευαγγελικού λόγου. Τα μέλη της Συνόδου στηρίζουν την έκκληση του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κυρίλλου προς όλους, που κηρύττουν το λόγο του Θεού, να έχουν υπόψη τους ότι η χαρμόσυνη είδηση για τη σωτηρία του ανθρώπου, η οποία συντελέσθηκε από τον Κύριο Ιησού Χριστό μέσα από τα Παθη, το Σταυρικό Θάνατο και την ένδοξο Ανάσταση, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του εκκλησιαστικού κηρύγματος. Με το κήρυγμα του Ευαγγελίου συνδέεται αδιαρρήκτως το βασικό έργο, το οποίο καλείται να αναλάβει κάθε κληρικός και είναι η μεθ’ευλαβείας ιερουργία του μεγάλου Μυστηρίου του Σώματος και του Αίματος του Χριστού.

3.   Η παρελθούσα εκατονταετία απέδειξε στον κόσμο του λόγου το αληθές, το οποίο ήταν γνωστό ακόμη στην Παλαιά Διαθήκη, ότι, δηλαδη, η κοινωνία αδυνατεί να ευημερεί πραγματικά χωρίς να είναι προσηλωμένη στο Θεό, ενώ η απομάκρυνση των ανθρώπων από τον Κύριο συνεπάγεται δεινά, οι επιπτώσεις των οποίων αντιμετωπίζονται από την Πρόνοια του Θεού ως ανταπόκριση στην ανυπόκριτη πίστη και την με θάρρος ομολογία της καθώς και στην προσευχή.

  Αίνον αναπέμπουν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας προς το νέφος των Νεομαρτύρων και Ομολογητών της Εκκλησίας της

Ακόμα και στα εόρτια Μηνύματα, και ενώ...

«συσκιάζονται τὰ Δόγματα, οἱ Ποιμένες οὐκ ἐθέλοντες ἀγρυπνεῖν ἐν τοῖς ὑπὲρ εὐσέβειας λόγοις, αἴτιοι ταύτης τῆς βλασφημίας εἰσί»!

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

   «Όταν γαρ αυτοί μεν οι άπιστοι και αιρετικοί τω ψεύδει συνιστάμενοι πάντα πράττουσι ώστε συσκιάσαι των δογμάτων την ισχύν, ημείς δε οι της αληθείας θεραπευταί, μηδέ το στόμα διάραι δυνάμεθα, πώς ου πολλήν του δόγματος καταγνώσονται την ασθένειαν; πώς ουκ απάτην και μωρίαν τα υμέτερα υποπτεύσωσι; πώς ου βλασφημήσουσι τον Χριστόν ως είρωνα και απατεώνα; Ταύτης δε ημείς αίτιοι της βλασφημίας, ουκ εθέλοντες αγρυπνείν εν τοις υπέρ ευσέβειας λόγοις, αλλά πάρεργα τιθέμεθα ταύτα τα της γης μεριμνώντες...»!

Ας σπεύσουμε να βρούμε τον Χριστό (Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος)

   Αν θέλεις να επιτύχεις αυτά που επιθυμείς και ποθείς, εννοώ τα αγαθά του Θεού, και αν θέλεις από άνθρωπος να γίνεις επίγειος άγγελος, αγάπησε, αδελφέ, τη θλίψη του σώματος, δέξου την κακοπάθεια, και μάλιστα αγάπησε πολύ τους πειρασμούς, επειδή αυτοί πρόκειται να σου γίνουν πρόξενοι κάθε καλού.
Πες μου, τι ωραιότερο υπάρχει από μία ψυχή που θλίβεται με επίγνωση, ότι κάνοντας υπομονή πρόκειται να κληρονομήσει τη χαρά όλων; Τι ανδρειότερο υπάρχει από μία καρδιά συντριμμένη και ταπεινωμένη, που τρέπει σε φυγή χωρίς κόπο τις φάλαγγες των δαιμόνων και τις απομακρύνει ολότελα; Τι ενδοξότερο υπάρχει από την πνευματική πτωχεία (*) που είναι πρόξενος της βασιλείας των ουρανών, αλλά

Ο "γνήσιος" φονταμενταλισμός των Οικουμενιστών, δια στόματος Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος

Προκλήσεις

Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη

Καθηγητού Πανεπ. Αθηνών

    Αξιότιμε κ. Διευθυντά,

   Στο φύλλο της εφημερίδος σας, της 3^ης του τρ. Μηνός Φεβρουαρίου, διάβασα μια πολύ σημαντική είδηση, η οποία ενημερώνει τους αναγνώστες σας, ότι η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος, έχει ήδη διοργανώσει σειρά εισηγήσεων ακαδημαϊκού επιπέδου με το καυτό θέμα «Κράτος και Εκκλησία». Προστίθεται δε ότι: «Η εξέτασις του επικαίρου αυτού θέματος αποβλέπει, όχι απλώς να απαλλαγεί η Πολιτεία από την Εκκλησία, αλλά και να μη παραδοθεί η Εκκλησία στα πλέον συντηρητικά και φονταμενταλιστικά στοιχεία»!

   Ενδιαφέρεται λοιπόν η Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος «να απαλλαγεί η Πολιτεία από την Εκκλησία»(!!!) και προσφέρεται να βοηθήσει η εν λόγω Ιερά Μητρόπολη, με τις προγραμματισμένες εισηγήσεις της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών. Συγχρόνως, όμως, δεν θέλει, η ίδια Μητρόπολη, η τυχόν εγκαταλειφθείσα πλέον από την Πολιτεία Εκκλησία, να πέσει στα χέρια φονταμενταλιστικών στοιχείων.

 Βέβαια, ο όρος «φονταμενταλισμός», μέσα στην πολλαπλότητα της συγχύσεως λέξεων, εννοιών και όρων της εποχής μας, δεν φαίνεται να είναι μονοσήμαντος, δηλ. να ισχύει για μια ορισμένη κατηγορία ανθρώπινης συμπεριφοράς με αποκλειστικό νοηματικό περιεχόμενο. Έπειτα πολλές ψυχοδυναμικές διαδικασίες ανθρώπινης συμπεριφοράς, δυνάμει της γνωστής ασυνείδητης λειτουργίας της προβολής, είναι δυνατόν να εκφράζουν, υποκειμενικά ψυχικά περιεχόμενα, όπως απραγματοποίητες επιθυμίες και προσδοκίες υπαρξιακής βαρύτητος, καθώς προβάλλονται στο πρόσωπο εκείνων, που κατακτούν τους εν λόγω στόχους.

    Το γεγονός αυτό σημαίνει, ότι πολλοί από εκείνους, που χαρακτηρίζουν κάποιους ως φονταμενταλιστές μπορεί να το κάνουν αυτό με μια μη συνειδητή, αλλά εξ ίσου φονταμενταλιστική ψυχοδυναμική συμπεριφορά, φορτισμένη με τη δική της καταστροφική επιθυμία, προβάλλοντας στο «φονταμενταλιστικό» πρόσωπο του άλλου τις δικές τους απραγματοποίητες και ματαιωθείσες υπαρξιακές επιθυμίες και προσδοκίες!

   Ιδιαίτερα ο Χριστιανός άνθρωπος με εκκλησιαστική-θεολογική ετικέττα, αν δεν είναι γνήσιος βιωματικός εκφραστής της Εκκλησιολογικής και θεολογικής του αυτοσυνειδησίας, πολύ εύκολα «δικαιώνει» την υπαρξιακή του αυτή έλλειψη με αντιφονταμενταλιστική συμπεριφορά, η οποία, όμως, εκλύεται με την ψυχοδυναμική ένταση μιας φονταμενταλιστικής-καταστροφικής λογικής!

   Παράδειγμα: Σε ημερίδα, που διοργάνωσε (1^η Δεκεμβρίου 2004;) η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, σχολικός σύμβουλος θεολόγος, «αναφερομένη στο θέμα της ιεροσύνης των γυναικών», είπε μεταξύ άλλων· «ενώ τα τελευταία πενήντα χρόνια άνδρες και γυναίκες μοιράζονται εμπειρίες συνεργασίας και συντροφικότητας στο εκκλησιαστικό σώμα δεν έφθασε ακόμη η πρόσκληση να γίνει εργαστήριο καινούργιας ποιότητας σχέσεων σύμφωνα με το πνεύμα της συνοδικότητας της Εκκλησίας. Τα πράγματα χειροτερεύουν, όταν την αδράνεια και την αμηχανία μας προσπαθούμε να τις καλύψουμε καταφεύγοντας και κατοχυρωμένοι στην Γραφή και την Παράδοση. Τότε εύκολα κατρακυλάμε σε ερμηνείες φονταμενταλιστικές»!!!           

   Η φονταμενταλιστική αυτή σημαντική επένδυση δύο βασικών θεμελίων της πίστεως και της ζωής της Εκκλησίας, αποτελεί ένα «καταστροφικό» μήνυμα των «Θεολογικών» Σπουδών της Ακαδημίας της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος, χαρακτηριστικό του «ορθοδόξου» κλίματος μέσα στο οποίο οι σπουδές αυτές πραγματοποιούνται! Γραφή και Παράδοση πρέπει να αποκλεισθούν κατά τη συζήτηση για την Ιεροσύνη των γυναικών! Είναι προκλήσεις φονταμενταλιστικών ερμηνειών!!

Μετά τιμής

Ιωάννης Κορναράκης

Πηγή

Η φιλία με Οικουμενιστές διασπά την ενότητα

Ἑρμηνεία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου στὸ παρακάτω τμῆμα

τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος:

Ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε

ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν· εἷς Κύριος,

μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸς Πατὴρ

πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ

ἐν πᾶσιν. Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις

κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.

(Χρυσοστόμου Ἰω., Ὑπόμνημα εἰς τὴν πρὸς Ἐφεσίους, Λόγος ΙΑ΄,

Πατερικαὶ Ἐκδόσεις "Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς", τόμ. 20, σελ. 686, ἑξ.).

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΧΟΛΙΑ

^{___________________________}

«Εἴ τις αἱρετικῶν φίλος εἴη, οὐχ ἓν πνεῦμα»

Ἑρμηνεύοντας ὁ Ἅγιος Ἰωάννης στίχους τοῦ τῆς Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς τοῦ ἀπ. Παύλου, στρέφει τὸ λόγο πρὸς τὸ τρίπτυχο ἀλήθεια, ἀγάπη, ἑνότητα ποὺ πρέπει νὰ ὑπάρχει μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν καὶ γράφει:

«Ἀγάπην ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς ὁ Παῦλος, ὄχι οἱανδήποτε, ἀλλ’ αὐτὴν ἡ ὁποία μᾶς συνενώνει μεταξύ μας ἀδιασπάστως, καὶ μᾶς συνενώνει κατὰ τέτοιον τρόπον καὶ τόσον τέλεια, ὡσὰν νὰ εἴμεθα μέλη πρὸς μέλη. Αὐτὴ λοιπὸν εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία κατορθώνει τὰ μεγάλα καλά. Διὰ τοῦτο λέγει, “ἕνα σῶμα”, διὰ νὰ δείξῃ καὶ τὴν συμπάθειαν καὶ τὸ νὰ μὴ ἐπιδιώκομεν ν’ ἁρπάσωμεν τὰ ἀγαθὰ τῶν ἄλλων καὶ τὸ νὰ χαιρώμεθα μαζὶ μὲ αὐτούς, καὶ ὅλα γενικῶς νὰ εἶναι κοινά. Καὶ καλῶς εἶπε, “ἕνα πνεῦμα” διὰ νὰ δείξῃ ὅτι εἰς τὸ ἕνα σῶμα, ἕνα πνεῦμα θὰ ὑπάρχῃ, ἢ ὅτι εἶναι μὲν δυνατὸν νὰ ὑπάρχῃ ἕνα σῶμα, ὄχι ὅμως ἕνα πνεῦμα...».

Καὶ πότε εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνήκει κανεὶς στὸ ἴδιο σῶμα, ἀλλὰ νὰ μὴ ἔχει τὸ ἴδιο πνεῦμα; Αὐτὸ εἶναι δυνατὸν νὰ συμβεῖ, λέγει ὁ ἱ. Χρυσόστομος, καὶ στὴν περίπτωση ποὺ «κάποιος γίνῃ  φίλος αἱρετικῶν». Μὲ αὐτὴ τὴν διαπίστωση ὁ ἱ. Χρυσόστομος, θίγει τὸ κρισιμότατο πρόβλημα τῆς ἐποχῆς μας, τὴν ὅποια σχέση καὶ ἐπαφή μας μὲ τὴν αἵρεση, ἡ ὁποία κομματιάζει τὸ σῶμα τῶν Ἐκλησίας. Ἐπισημαίνει δηλαδή, αὐτὸ ποὺ κατὰ κόρον συμβαίνει σήμερα στὸν Ὀρθόδοξο χῶρο: τὴν ἄμεση ἢ ἔμμεση –ἀλλὰ συνειδητή– φιλία τῶν ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, ποὺ διαδίδουν στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας –καὶ ἐγκαθιδρύουν– τὴν ἐσχάτη αἵρεση τῆς ἱστορίας, τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Οἱ «ὀρθόδοξοι» ἀντι-Οἰκουμενιστές, γίνονται φίλοι τῶν Ἐπισκόπων καὶ τῶν Ποιμένων ποὺ συλλειτουργοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς μνημονεύουν στὴν Θ. Λειτουργία –καὶ ὡς γνωστὸν ἡ μνημόνευση εἶναι ἡ ἀνωτέρα ἐκκλησιαστικὴ πράξη ἑνότητος!

Καὶ οἱ φίλοι τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἐνῶ ἀνήκουν ἐξωτερικὰ στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅμως δὲν ἀποτελοῦν μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους «ἓν σῶμα», ἀφοῦ διαφοροποιοῦνται ὡς πρὸς τὴν ποιμαντικὴ ἀντιμετώπιση τῶν

Τι κάνουν οι άγγελοι στην θεία λειτουργία

 – Οράματα Αγίου Νήφωνος

Άγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής († 23 Δεκεμβρίου)

Άγγελοι συλλειτουργοί. Ο Άγιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής  4ος αιώνας, αξιώθηκε να δει πολλά θεϊκά οράματα, με τα φωτισμένα από το Άγιο Πνεύμα μάτια της ψυχής του.

Κάποτε σε μία Θεία Λειτουργία, μόλις ο Λειτουργός εκφώνησε:
«Ευλογημένη η Βασιλεία» ο Άγιος είδε φωτιά να κατεβαίνει από τον ουρανό, και να καλύπτει το Άγιο Θυσιαστήριο και τον ιερέα, χωρίς εκείνος να καταλάβει τίποτα.

Αργότερα όταν άρχισε να ψάλετε  ο Τρισάγιος Ύμνος από το λαό, τέσσερις Άγγελοι κατέβηκαν και έψαλαν μαζί τους.

Κάλαντα Χριστουγέννων ~ Καλήν Εσπέραν Άρχοντες

Ο κ. Άνθιμος ευλογεί τα έργα των Lions!!! --Μασωνία και Οικουμενισμός συνεργάτες των Επισκόπων!

Νέο Αυτογκόλ από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης...

 

katanixis.gr: Οι πάλαι ποτέ θεματοφύλακες της πίστης και της πατρίδος, συνεργάζονται ξεδιάντροπα με τους Lions. Από θεματοφύλακες, έγιναν σαν ξεπεσμένοι τερματοφύλακες που "στήνονται" για το χρήμα!!

Οι Lions είναι παρακλάδι της Μασονίας και η Mασονία καταδικασμένη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Τι άλλαξε;

Πως νομιμοποιείται ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, να συνεργάζεται και να

Το μεγάλο μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων

Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Ο Μέγας Βασίλειος θαυμάζοντας το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού, θέτει στο στόμα της Παναγίας τα ακόλουθα λόγια:

«Πως να Σε ονομάσω εγώ, θαυμαστό μου βρέφος; Τι θνητό όνομα να δώσω στον καρπό του Αγίου Πνεύματος; Να Σου προσφέρω θυμίαμα ή γάλα; Έχεις ανάγκη από τις μητρικές μου φροντίδες, ή να πέσω στα πόδια Σου και να Σε λατρεύω; Τι ανεξήγητη αντίθεση; O ουρανός είναι ο θρόνος Σου κι εγώ σε τοποθέτησα στα γόνατα μου. Σε βλέπω στην γη κι όμως δεν άφησες τον ουρανό. O ουρανός είναι εκεί, όπου ευρίσκεσαι Εσύ».
Την απορία και την έκπληξη της Παναγίας συμμερίζεται και άγιος Βασίλειος. Και προσπαθώντας να βρει το μυστικό που πέτυχε την ένωση τόσο αντιθέτων πραγμάτων, καταλήγει ότι είναι Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ!
Από ταπείνωση ο Θεός έγινε άνθρωπος!
Από την ταπείνωση Του η γη έγινε ουρανός!

Δεν ανέβηκε ο άνθρωπος στον ουρανό. Κατέβηκε ο Θεός στην γη. Και έτσι μας έμαθε έμπρακτα, πως μπορεί η γη, από τόπος εξορίας να γίνει παράδεισος. Από ζούγκλα, να γίνει Βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό και οι πρώτοι, που αξιώθηκαν να Τον προσκυνήσουν, ήταν οι ταπεινοί ποιμένες. Και οι γεμάτοι ταπεινό και ειλικρινές φρόνημα αναζήτησης της αλήθειας, «μάγοι εξ ανατολών»

Αυτή η αρετή της Ταπείνωσης είναι το μεγάλο μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων. Μόνο ο άνθρωπος που καλλιεργεί και αγαπάει αυτή την αρετή, μπορεί κάπως να νιώσει, τι έγινε εκείνη την παγωμένη νύχτα του Δεκέμβρη στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Και μόνο με αυτή την αρετή, μπορεί να αξιωθεί να δεχθεί στην καρδιά του τον Νεογέννητο Βασιλέα και Σωτήρα Χριστό.

Πηγή