Η αγάπη προς τον Θεό (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

Νά ἀγαπᾶς τόν Θεό ἔτσι ὅπως Ἐκεῖνος μᾶς πρόσταξε νά Τόν ἀγαπᾶμε καί ὄχι ὅπως Τόν ἀγαποῦν τάχα οἱ πλανεμένοι ὀνειροπόλοι. Μήν ἐπιδιώκεις ἐκστάσεις, μήν προξενεῖς στόν ἑαυτό σου νευρική ἔξαψη, μή φλογίζεις τήν καρδιά σου μέ φλόγα σαρκική, μέ τή φλόγα τοῦ αἵματος σου. Θυσία εὐπρόσδεκτη ἀπό τόν Θεό εἶναι ἡ ταπείνωση τῆς καρδιᾶς καί ἡ συντριβή τοῦ πνεύματος. Ἀποστρέφεται ὁ Κύριος τή θυσία πού Τοῦ προσφέρεται μέ αὐτοπεποίθηση, μέ ὑπερηφάνεια, ἔστω κι ἄν πρόκειται γιά ὁλοκαύτωμα. Ἡ ὑπερηφάνεια ταράζει τά νεῦρα, θερμαίνει τό αἷμα, διεγείρει τή φαντασία, συντηρεῖ τή ζωή τῆς πτώσεως. Ἡ ταπείνωση γαληνεύει τά νεῦρα, κατευνάζει τήν κυκλοφορία τοῦ αἵματος, καταπαύει τήν ὀνειροπόληση, τερματίζει τή ζωή τῆς πτώσεως, δίνει τή ζωή πού ἔφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

«Ἡ ὑπακοή εἶναι γιά τόν Κύριο καλύτερη ἀπό κάθε θυσία καί ἡ ὑποταγή στό θέλημά Του ἀνώτερη ἀπό τό λίπος τῶν κριαριῶν», εἶπε ὁ προφήτης Σαμουήλ στόν βασιλιά Σαούλ, πού τόλμησε νά προσφέρει στόν Θεό θυσία ἀνάρμοστη1. Ἄν, λοιπόν, θέλεις νά προσφέρεις στόν Θεό τή θυσία τῆς ἀγάπης, μήν τήν προσφέρεις αὐθαίρετα καί ἀλόγιστα· νά τήν προσφέρεις μέ ταπείνωση, ὅταν

Σημεία των καιρών! Ομολογητής (κατά τον π. Ν. Μανώλη) ο Καλαβρύτων, που σήμερα συλλειτούργησε με τον Σύρου!

     Ἀκοῦμε (στὸ παρακάτω βίντεο, ἐκτὸς τῶν ἄλλων ποὺ θὰ σχολιάσουμε σύντομα) τὸν π. Νικόλαο Μανώλη νὰ δίνει πιστοποιητικὸ Ὁμολογητοῦ στὸν Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο (Στὸ βίντεο ἀπὸ 19:00 - 21:00):

    «Εἶχαν ρωτήσει, τὸν ἀγαπητὸ κατὰ τὰ ἄλλα καὶ σύγχρονο ὁμολογητὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιο. Στὸ παρελθὸν εἶχε κάνει λάθη. [σ.σ.: Μόνο στὸ παρελθὸν, π. Νικόλαε;]. Δὲν μ’ ἀρέσει νὰ ἐμένα, ὅταν βλέπω κάτι καλὸ νὰ γυρίζω πίσω. Ἀλλὰ τὸ λέω σὰν ἕνα παράδειγμα κακῆς διατύπωσης ποὺ τὸ κάνουν καὶ οἱ σημερινοὶ Ἐπίσκοποι.

    Κάποτε ρωτήθηκε –δὲν θέλω νὰ τοῦ χαλάσω τὴν εἰκόνα, αὐτοῦ τοῦ ἀγωνιστῆ τώρα ποὺ εἶναι– ἀλλὰ κάποτε ρωτήθηκε· Σεβασμιώτατε πέστε μας, ἔχουν δίκιο οἱ Παπικοί, δηλ. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱό;  Καὶ τί εἶπε; Δὲν εἶπε, κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία οἱ Πατέρες μᾶς λένε, ὄχι ἀπὸ τὸν Υἱό, μόνο ἀπὸ τὸν Πατέρα… Τί εἶπε; Κατὰ τὴν γνώμη μου, δὲν ἤμουνα καὶ μέσ’ στὴν Ἁγία Τριάδα νὰ ξέρω πῶς ἔχουν τὰ πράγματα. Φυσικὰ θὰ φτάσεις σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ἀκόμα καὶ νὰ παίζεις μὲ τὶς αἰώνιες ἀλήθειες, τὰ αἰώνια δόγματα τῆς Πίστης μας.

    Ἀκροατής: Ἔχει πεῖ κι ἄλλα παρόμοια.

   π. Νικόλαος Μανώλης: Ἔχει πεῖ. Ἀλλὰ νὰ σοῦ πῶ κάτι. Ἔχει πεῖ καὶ κάτι τώρα καινούργια κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ κάπου λίγο ἐλαφρύνουνε τὴ θέση του.

   Ἂς δοῦμε, λοιπόν, τὸν –κατὰ τὸν π. Νικόλαο– ἀντι-Οἰκουμενιστὴ καὶ Ὁμολογητὴ τῆς Πίστεως κ. Ἀμβρόσιο, στὰ ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ ἔργα καὶ λόγους του:

    Α) Σήμερα κάλεσε στὴν Πανήγυρι τῆς "Παναγίας Τρυπητής" τοῦ Αἰγίου, μὲ τὸν μητροπολίτη Σύρου κ. Δωρόθεο, τοῦ ὁποίου οἱ σχέσεις μὲ τὸν Παπισμὸ καὶ Οἰκουμενισμὸ εἶναι γνωστές!

   Β) Στὸ παρελθὸν συνειδητὰ καὶ γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσει τὴν φιλοπαπική-Οἰκουμενιστικὴ πολιτικὴ τοῦ Ἀρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου, εἶχε πεῖ σε συνέντευξη σὲ δημοσιογράφο τοῦ Αἰγίου:

     Ὅτι, τοὺς Παπικοὺς «δεν μπορώ να τους πω αιρετικούς»!

     Ὅτι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι «έχουμε αποδεχτεί, ότι έχουν αποστολική διαδοχή και Βάπτισμα» οἱ Παπικοί!

   Ὅτι «αιρετικός είναι ο Χιλιαστής, ο οποίος αρνείται την Τριαδικότητα του Θεού». Ἕνας «ο οποίος ομολογεί τον Τριαδικό Θεό είναι χριστιανός, και μπορεί να είναι Ορθόδοξος, μπορεί να είναι Καθολικός, μπορεί να είναι Διαμαρτυρόμενος»!

   Ὅτι ἡ κακοδοξία τῶν Παπικῶν «για την άσπιλη σύλληψη της Θεοτόκου … δεν είναι αίρεσις, διότι υπερτιμά ένα πρόσωπο της Εκκλησίας. Αίρεσις είναι το αρνητικό»!

    Ὅτι· «Ε, ο Καθολικισμός δεν είναι αίρεση μ’ αυτήν την έννοια, είναι σχίσμα. Και γι αυτό έχουν μυστήρια, γι αυτό μεταλαμβάνουν των αχράντων μυστηρίων, γίνονται θαύματα

Όταν οι Επίσκοποι δεν προσκυνούσαν τον κάθε αιρεσιάρχη, αλλά διώκονταν και πέθαιναν για την Πίστη!

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ

Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ  Θεολόγου – Καθηγητού

  
   Το παλαίφατο και σεβάσμιο Πατριαρχείο της Ρώμης, πριν καταληφτεί από τους αιρετικούς Φράγκους (1009) και αποσχιστεί από την Μία και αδιαίρετη Εκκλησία (1054), έχει να επιδείξει μια πλειάδα αγίων παπών, ομολογητών της Ορθοδόξου Πίστεως. Υπήρξε για αιώνες ο θεματοφύλακας της σώζουσας αλήθειας. Ένας από αυτούς τους αγίους πάπες υπήρξε και ο άγιος Μαρτίνος Επίσκοπος Ρώμης ο θαυματουργός, ο οποίος έδωσε τη ζωή του για την σώζουσα ορθόδοξη πίστη.

      Γεννήθηκε στις αρχές του 7^ου αιώνα, στην πόλη Τόδι Ομβρικής, της κεντρικής Ιταλίας και έζησε στην εποχή που βασίλευε ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (610-641), ο οποίος, όπως είναι γνωστό υποστήριζε την αίρεση του Μονοθελητισμού. Έζησε επίσης στα χρόνια του Κώνστα Β΄ (641-668), ο οποίος ακολούθησε την εκκλησιαστική πολιτική των προκατόχων του και μάλιστα έγειρε διωγμό κατά των Ορθοδόξων. Ο Κώνστας μάλιστα, μετά το θάνατο του αιρετικού Πατριάρχη Σεργίου, ευνοούμενο του Ηράκλειου, ανέβασε στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως τον αιρετικό Πατριάρχη Παύλο Β΄ (641-653), θερμό υπέρμαχο του Μονοθελητισμού.

    Η αίρεση αυτή ήταν η φυσική μετεξέλιξη της φοβερής αιρέσεως του Μονοφυσιτισμού, η οποία δεν δεχόταν τις δύο θελήσεις του

Η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής

.

Μὲ τὸ ὄνομα Ζωοδόχος Πηγὴ τοῦ Μπαλουκλὶ ἢ Παναγία ἡ Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ἱερὸ χριστιανικὸ ἁγίασμα ποὺ βρίσκεται στὴ Κωνσταντινούπολη ἔξω ἀπὸ τὴ δυτικὴ πύλη τῆς Σηλυβρίας, ὅπου ὑπῆρχαν τὰ λεγόμενα «παλάτια τῶν πηγῶν» στὰ ὁποῖα οἱ Βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες παραθέριζαν τὴν Ἄνοιξη. Πῆρε τὴν ὀνομασία του ἀπὸ τὸ τουρκικὸ ὄνομα Balik (=ψάρι) καὶ περιλαμβάνει τὸ μοναστήρι, τὴν ἐκκλησία καὶ τὸ ἁγίασμα.

Γιὰ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγιάσματος ὑπάρχουν δύο ἐκδοχές:

 α) Ἡ πρώτη, ποὺ ἐξιστορεῖ ὁ Νικηφόρος Κάλλιστος ἀναφέρει ὅτι: Ὁ μετέπειτα αὐτοκράτορας Λέων ὁ Θρὰξ ἢ Λέων ὁ Μέγας (457 – 474 μ.Χ.), ὅταν ἐρχόταν ὡς ἁπλὸς στρατιώτης στὴν Κωνσταντινούπολη, συνάντησε

Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ

Toῦ Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου

 

ΣHMEPA, αγαπητοί μου, η Eκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Zωοδόχου Πηγής. H εορτή αυτή ανήκει στις λεγόμενες κινητές εορτές του εκκλησιαστικού έτους.
    Kινητές λέγονται οι εορτές του Tριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, που έχουν ως κέντρο την ημέρα του Πάσχα. Tο Tριώδιο (10 εβδομάδες, δηλαδή 70 ημέρες) προηγείται της Kυριακής του Πάσχα, το δε Πεντηκοστάριο (7 εβδομάδες, δηλαδή 50 ημέρες) ακολουθεί. Oι εορτές αυτές ονομάζονται κινητές, γιατί δεν έχουν σταθερά ημερομηνία, εν αντιθέσει με τις άλλες εορτές του εκκλησιαστικού έτους που έχουν σταθερά ημερομηνία και λέγονται ακίνητες. Tών κινητών εορτών η ημερομηνία κάθε χρόνο αλλάζει. Eξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Όταν το Πάσχα είναι πρώιμο, έρχονται και αυτές ενωρίτερα· όταν το Πάσχα είναι όψιμο, αυτές έρχονται αργότερα.
    H εορτή της Zωοδόχου Πηγής εορτάζεται την Παρασκευή της Διακαινησίμου, δηλαδή την εβδομάδα που ακολουθεί αμέσως μετά το Πάσχα. Mετά την Aνάστασι είναι η πρώτη εορτή του Πεντηκοσταρίου. Eορτάζεται την ωραία εποχή της ανοίξεως μέσα στο κλίμα της πασχαλινής χαράς και αγαλλιάσεως.

H Zωοδόχος Πηγή είναι μία εορτή πρός τιμήν της Παναγίας. δεν έχει σχέσι με τη ζωή της υπεραγίας Θεοτόκου, όπως οι άλλες γνωστές θεομητορικές εορτές, λόγου χάριν τα Eισόδια, ο  Eυαγγελισμός ή η Kοίμησις της Θεοτόκου. H εορτή αυτή έχει σχέσι με τις θαυμαστές επεμβάσεις της Παναγίας πρός σωτηρίαν δυστυχών και ταλαιπώρων ανθρώπων που την επικαλέσθηκαν με πίστι. H Zωοδόχος Πηγή μας υπενθυμίζει τα θαύματα, που έκανε η Παναγία σε ένα ωρισμένο ναό της στον τόπο εκείνο που προκαλεί τη συγκίνησι κάθε Έλληνος.
Στην ομιλία αυτή θα πούμε λίγα λόγια γύρω από το ιστορικό της εορτής.

* * *

Aπό πού έχει την αρχή της η εορτή της Zωοδόχου Πηγής; H Zωοδόχος Πηγή αρχίζει το πρώτον από μία λεπτομέρεια, μία ασήμαντη θα έλεγε κανείς λεπτομέρεια. Όλα τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας, αλλά και τα  γεγονότα της προσωπικής μας ζωής, αν