Ένα αξιόλογο κείμενο του Μητρ. Πειραιώς για την Οικουμενιστική Μεγάλη Σύνοδο του 2016!

Εὐχαριστοῦμε, κατ’ ἀρχάς, τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, διότι μᾶς ἀπάλλαξε ἀπὸ τὸν κόπο νὰ παρουσιάσουμε ἐμεῖς μὲ τὸν πτωχό μας λόγο, τὴν ἀποτυχία καὶ τὶς ἐπικίνδυνες παραμέτρους τῆς «Συνάξεως τῶν Προκαθημένων» ποὺ ἔγινε ὡς γνωστόν, στὸ Φανάρι τὴν 7-9 Μαρτίου 2014.

Πράγματι, ἡ παρουσίαση ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο κ. Σεραφεὶμ τῶν πεπραγμένων τῆς «Συνάξεως τῶν Προκαθημένων» συνιστᾶ μιὰ ἄκρως αἰτιολογημένη ἔκθεση τῶν λόγων ἐκείνων, ποὺ ἐπιβάλλουν τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου ἀπὸ τέτοιους «ἀσυνεπεῖς» Προκαθημένους Ἀρχιερεῖς.

Κατοχυρώνει θαυμάσια ὁ κ. Σεραφεὶμ τὶς ἄκρως ἀντίθετες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ Πίστη ἐνέργειές τους, καὶ μὲ ντοκουμέντα ὁμολογεῖ ὅτι ὅλες οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες (ἄρα καὶ αὐτὴ τῆς Ἑλλάδος στὴν ὁποία ἀνήκει) εἶναι αἰχμάλωτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!!!

Γράφει: «Στήν ἀποτυχία τῆς Συνάξεως συνετέλεσε ἡ μακροχρόνια οἰκουμενιστική αἰχμαλωσία ὅλων σχεδόν τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῶν Ἱεραρχιῶν τους, οἱ ὁποῖες λατινοφρονοῦν καί οἰκουμενίζουν μέ φωτεινές ἐξαιρέσεις τά Σεπτά Πατριαρχεῖα τῆς Γεωργίας καί τῆς Βουλγαρίας».

Δυστυχῶς, ὅμως, οὐδεὶς λόγος ὑπάρχει μέσα στὸ κείμενο τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὁ ὁποῖος νὰ παροτρύνει πρός, ἢ ἔστω νὰ ὑπαινίσσεται ὅτι ἡ Ἁγιοπατερικὴ ὁδὸς –ὅταν συντρέχουν ὅλοι αὐτοὶ οἱ λόγοι ποὺ ὀρθότατα ἐπικαλεῖται– εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τέτοιους Ποιμένες.

Καὶ διερωτᾶται κανείς: Δηλαδή, ἡ ὅλη του ἔκθεση τῶν λόγων ποὺ συγκεντρώνει κυρίως στὸ τμῆμα τοῦ κειμένου του «2. Ἡ ἀποτυχία τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων», γίνεται ἁπλῶς καὶ μόνο γιὰ τὸ «θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις»;

Ἀκόμα καὶ ἡ συνέχεια, προδίδει τὴν ἀνακόλουθη στάση του. Ἀποδέχεται ὅτι ἀνήκουμε καὶ συμμετέχουμε (καὶ ὁ ἴδιος μετέχει) στὸ Π.Σ.Ε. τῶν αἱρέσεων, ἀλλὰ ἀρκεῖται σὲ εὐχολόγια! Γράφει: «Ὠφείλουμε νά τονίσουμε, ὅπως ἐπανειλλημένα ἔχουμε πράξει, (ὅτι) θά πρέπει, ἐπιτέλους, νά ἀποφασισθεῖ καί νά γίνει πράξη ἡ ἔξοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό αὐτό τό ἀνοσιούργημα, τήν λεγομένη “οἰκουμενική κίνηση” ἤ μᾶλλον ψευδοοικουμενική κίνηση» τοῦ «“Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν” ἤ μᾶλλον τῶν αἱρέσεων»!!!

Καὶ πῶς νὰ προχωρήσει περαιτέρω ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ ἔχει ἀντιταχθεῖ πρόχειρα, ἀτεκμηρίωτα καὶ ἀντιπατερικὰ στὴν καταδίκη τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ στὴν Ἀποτείχιση, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν καρδιὰ τῆς ἀντιδράσεως τῶν Ὀρθοδόξων σὲ καιρὸ αἱρέσεως;

Πῶς νὰ προχωρήσει περαιτέρω, ἀφοῦ στὴ «Σύναξη Προκαθημένων» συμμετεῖχαν οἱ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, Δημητριάδος Ἰγνάτιος καὶ Μεσσηνίας Χρυσόστομος, μετὰ τῶν ὁποίων συλλειτουργεῖ;

Πῶς νὰ προχωρήσει περαιτέρω, ἀφοῦ, παρὰ τὸ ὅτι διαπιστώθηκε καὶ καταγγέλθηκε (ἀπὸ Ἡμερίδα ποὺ ὁ ἴδιος συγκάλεσε στὸν Πειραιᾶ) ὅτι ὁ Δημητριάδος συμμετέχει στὴν προώθηση τῆς αἱρετικῆς Μετα-πατερικῆς Θεολογίας, μετὰ κάποιους μῆνες ὁ κ. Σεραφεὶμ «ἀθώωσε» πανηγυρικὰ τὸν κ. Ἰγνάτιο ἀπὸ κάθε τέτοια κατηγορία -σὲ ἐπίσημη βράβευσή του- λέγων ὅτι «κατά την μακράν σειρά ετών, διαπίστωσα ότι ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος είναι ο εκλεκτός του Θεού»; (http://imd.gr/site/news/3/1091).

Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ σχόλια, παραθέτουμε τὴν ἀξιόλογη κριτικὴ τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς καὶ τὸν παρακαλοῦμε νὰ ἀναθεωρήσει (αὐτὸς καὶ ἡ ἡγεσία τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν) τὶς ἀστήρικτες θέσεις τους, γιὰ τὴ στάση μας ἐν καιρῷ ἔναντι τῶν αἱρετικῶν. Τὰ περιθώρια στενεύουν. Οἱ Οἰκουμενιστὲς ἐπελαύνουν ἀνεμπόδιστα. Ὁ χαρτοπόλεμος καὶ τὰ Ἀνακοινωθέντα δὲν προσφέρουν τίποτα στὴν ἀνάσχεση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐν πάσῃ περιπτώσει δὲν εἶναι ἡ ἀσφαλὴς Πατερικὴ ὁδός γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή της.

"Πατερικὴ Παράδοση"

Μητροπ. Πειραιῶς Σεραφείμ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ καὶ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ

ἢ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ

ἡ ΣΥΓΚΛΗΘΗΣΟΜΕΝΗ

ΑΓΙΑ καὶ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ τοῦ 2016 ;

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19),

Fax +30 210 4518476 e-mail: impireos@hotmail.com

Πειραιεύς 27 Μαρτίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Η΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ Η ΣΥΓΚΛΗΘΗΣΟΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ 2016 ;

1.                 Οἱ ἀσφαλιστικές δικλείδες μιᾶς Ὀρθοδόξου καί ἀληθοῦς Συνόδου 

Ἐκφράζοντας τήν ἀλάνθαστη καί διαχρονική συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ ἅ­γιος Νι­κό­δη­μος ὁ Ἁ­γιο­ρεί­της γράφει γιά τά κριτήρια οἰκουμενικότητος μιᾶς Συνόδου καί τόν τρό­πο συ­γκλή­σε­ώς της. Ση­μει­ώ­νει ὅ­τι τέσ­σε­ρα εἶ­ναι τά γνω­ρί­σμα­τα τῶν Οἰκουμε­νι­κῶν Συνόδων :

α) Τό πρῶ­το «ἰ­δί­ω­μα ὅ­λων τῶν οἰ­κου­με­νι­κῶν» Συ­νό­δων εἶ­ναι «τό νά συναθροίζω­νται διά προστα­γῶν, οὐ­χί τοῦ Πά­πα, ἤ τοῦ δεῖ­νος Πα­τριάρ­χου, ἀλ­λά διά προ­στα­γῶν Βασιλι­κῶν».

Στήν ἐ­πο­χή μας, ὅ­μως, πού δέν ὑπάρ­χει Αὐ­το­κρά­το­ρας ἤ Βασιλεύς, γιά νά συ­γκα­λέ­σει Οἰκουμενική Σύ­νο­δο, μπο­ρεῖ αὐ­τό νά τό κά­νει ὁ Οἰκου­με­νι­κός Πα­τριάρ­χης, μέ τήν συναίνεση, βεβαίως, τῶν ἄλλων Προκαθημένων.

β) Τό δεύ­τε­ρο ἰδί­ω­μα εἶναι «τό νά γί­νε­ται ζή­τη­σις πε­ρί πί­στε­ως, καί ἀκολούθως νά ἐκτίθεται ἀ­πό­φα­σις, καί ὅ­ρος δογματι­κός εἰς κά­θε μί­αν ἀ­πό τάς οἰ­κου­με­νι­κάς, ἀλ­λά καί τοῦ­το εἰς τι­νας το­πι­κάς ἠ­κο­λού­θη­σεν».  

γ) Τό τρί­το ἰ­δί­ω­μα εἶ­ναι «τό νά ἦ­ναι πά­ντα τά ἐ­κτι­θέ­με­να πα­ρ’ αὐ­τῶν δόγ­μα­τα καί οἱ Κα­νό­νες, ὀρ­θό­δο­ξα εὐ­σε­βῆ καί σύμ­φω­να ταῖς θείαις Γρα­φαῖς, ἤ καί ταῖς προλαβού­σαις Οἰκουμενικαῖς συνό­δοις». Στό σημεῖ­ο αὐ­τό ἰσχύ­ει ὁ λό­γος τοῦ ἁγί­ου Μα­ξί­μου τοῦ Ὁμο­λο­γη­τοῦ : «Τάς γε­νο­μέ­νας συ­νό­δους, ἡ εὐσε­βής πί­στις κυ­ροῖ, καί πά­λιν, ἡ τῶν δογ­μά­των ὀρ­θό­της κρί­νει τάς συνόδους» καί «Ἐκείνας οἶδεν ἁγίας καί ἐγκρίτους συνόδους ὁ εὐσεβής τῆς Ἐκκλησίας κανών, ἅς ὀρθότης δογμάτων ἔκρινεν»[¹]. Καί

δ) τό τέ­ταρ­το ἰ­δί­ω­μα εἶ­ναι «τό νά συμ­φω­νή­σουν καί νά ἀπο­δε­χθοῦν τά πα­ρά τῶν Οἰκου­με­νι­κῶν συνόδων διο­ρι­σθέ­ντα, καί κα­νο­νι­σθέ­ντα ἅ­πα­ντες οἱ Ὀρθόδοξοι Πατριάρ­χαι καί Ἀρ­χι­ε­ρεῖς τῆς Καθολικῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, εἴ­τε διά τῶν ἰ­δί­ων το­πο­τη­ρη­τῶν, ἤ καί τού­των ἀ­πό­ντων, διά γραμ­μά­των αὐτῶν». Αὐ­τή ἡ συμ­φω­νί­α τῶν Πα­τριαρ­χῶν εἶ­ναι ὁ συ­στα­τι­κός χαρακτή­ρας, πού τίς κα­θι­στᾶ Οἰκου­με­νι­κές, ἀλ­λά καί ὁ δια­κρι­τι­κός χα­ρα­κτή­ρας πού δια­κρί­νει τήν Οἰκουμενι­κή Σύνοδο ἀ­πό τήν Το­πι­κή[²].

Οἱ Οἰ­κου­με­νι­κές Σύ­νο­δοι, λοιπόν, ἀ­πο­τε­λοῦν τήν ὑ­ψί­στη αὐ­θε­ντί­α στήν Ἐκ­κλη­σί­α καί εἶ­ναι χαρισμα­τι­κά γε­γο­νό­τα, ἀ­φοῦ στήν πραγματικό­τη­τα τό βά­ρος τῶν Οἰ­κου­με­νι­κῶν Συ­νό­δων προσδιορίζεται ἀ­πό τό με­γά­λο δογ­μα­τι­κό θέ­μα, μέ τό ὁ­ποῖ­ο ἀ­σχο­λοῦ­νται καί ἀ­πό τήν παρουσί­α μεγάλων Πα­τέ­ρων, πού εἶ­ναι μέ­λη τους, ἤ ἀπό τήν δι­δα­σκα­λί­α τῶν Πα­τέ­ρων, στήν ὁ­ποί­α στη­ρί­ζο­νται. Ἄλ­λω­στε, οἱ Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, πού ἔ­φθα­σαν στήν θέ­ω­ση, φω­τί­σθη­καν ἀ­πό τό Ἅ­γιον Πνεῦ­μα, γι’ αὐτό καί βρί­σκο­νταν σέ ὑψηλή πνευματική κα­τά­στα­ση, γιά νά δε­χθοῦν τόν θεῖ­ο φω­τι­σμό[³].

2.   Ἡ ἀποτυχία τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων

Ὅσο κι ἄν ἐπιχαίρουν οἱ Προκαθήμενοι γιά τήν ἐπιτυχία τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων, πού πραγματοποιήθηκε στήν Κων/λη ἀπό 6 ἕως 9 Μαρτίου ἐ.ἔ. μέ πρωτοβουλία τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκ. Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, γιά τήν μαρτυρία ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τόν ἡμερολογιακό καθορισμό τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἐντούτοις, ὅπως ἀποδεικνύουν τά πραγματικά γεγονότα, πρόκειται δυστυχῶς γιά ἀποτυχία.

Λαμβάνοντας ὑπόψιν τά ἀνωτέρω κριτήρια τῆς συγκλήσεως μιᾶς ἀληθοῦς Ὀρθοδόξου Συνόδου, παρατηροῦμε ὅτι τά τρία ἀπό τά τέσσερα κριτήρια ἀπουσιάζουν παντελῶς.

Κατ’ ἀρχήν, δέν ἔγι­νε­ καμμιά συζή­τη­ση για θέματα πί­στε­ως. Ὅπως ἀνέφερε στήν προσφώνησή του ὁ Μακ. Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ἠλίας, κατά τή διάρκεια τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων, «οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι συγκαλοῦντο προκειμένου νά πολεμήσουν τίς αἱρέσεις καί νά ὑπερασπίσουν τήν ἀληθινή διδασκαλία»[⁴]. Στίς ἡμέρες μας, ἡ παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ ἀποτελεῖ τόν ὑπ’ ἀριθμόν ἕνα κίνδυνο, πού ὑποσκάπτει τά θεμέλια καί τήν αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθοδοξου Ἐκκλησίας[⁵]. Ἐπίσης, ἐκρεμμεῖ ἡ ἀναγνώριση τῶν Συνόδων ἐπί Μ. Φωτίου (879-880) καί ἐπί ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ (1351) ὡς τῆς Η΄ καί Θ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων[⁶]. Παραλλήλως, ζοῦμε στόν ἀπόηχο τῶν ἀντορθοδόξων δηλώσεων καί ἀποφάσεων, πού ἐλήφθησαν στήν 10^η Γενική Συνέλευση τοῦ λεγομένου Π.Σ.Ε. στό Πουσάν τῆς Ν. Κορέας (30-10 / 8-9-2013)[⁷].

Ὅλα τά παραπάνω καί ἄλλα πολλά, δέν συνιστοῦν, κατά τούς Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, σοβαρότατα, κρισιμότατα καί ἄμεσα θέματα, πού ἄπτονται τῆς οὐσίας τῆς πίστεως, προκειμένου νά συζητοῦνταν στή Σύναξη καί νά συζητηθοῦν στήν μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο;

Δεύτερον, τά ἐ­κτε­θέ­­ντα παρά τῶν Προκαθημένων δέν εἶναι σύμφωνα μέ τά δόγ­μα­τα καί τούς Ἱερούς Κα­νό­νες, καί σύμ­φω­να μέ τίς θεῖες Γρα­φές, ἤ καί τίς προηγούμενες Οἰκουμενικές συ­νό­δους. Αὐτό φαίνεται στό Κοινό Μήνυμά τους[⁸], ὅπου τονίζεται μέ έμφαση ἡ προσήλωσή τους στόν διαχριστιανικό, διαπολιτισμικό καί τόν διαθρησκειακό διάλογο (§ 8). Οὐσιαστικά οἱ Προκαθήμενοι ἀντί νά ἀποκηρύξουν, προβάλλουν τούς συγχρόνους μεθοδευμένους καί ἐπιτηδευμένους ἀτέρμονες οἰκουμενιστικούς θεολογικούς διαλόγους, στούς ὁποίους κυριαρχεῖ ἡ ἔλλειψη ὀρθοδόξου ὁμολογίας, ἡ ἔλλειψη εἰλικρινείας τῶν ἑτεροδόξων, ὁ ὑπερτονισμός τῆς ἀγάπης καί ὁ ὑποτονισμός τῆς ἀληθείας ἡ παραποίηση τῶν Γραφικῶν χωρίων ἰδίως τοῦ κατά Ἰωάννην «ἵνα ἕν ὧσιν καθώς ἡμεῖς»[⁹], ἡ πρακτική τοῦ νά μή συζητοῦνται αὐτά, πού χωρίζουν, ἀλλά αὐτά, πού ἑνώνουν, ἡ ἄμβλυνση τῶν ὀρθοδόξων κριτηρίων, ἡ ἀμοιβαία ἀναγνώριση ἐκκλησιαστικότητος, ἀποστολικῆς διαδοχῆς, ἱερωσύνης, Χάριτος, μυστηρίων, ὁ διάλογος ἐπί ἴσοις ὅροις, ἡ ἀμνήστευση, ἀθώωση καί ἐπιβράβευση τοῦ Δούρειου Ἴππου τοῦ Παπισμοῦ, τῆς ἐπαράτου καί δαιμονικῆς Οὐνίας, ἡ συμμετοχή στό παμπροτεσταντικό λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν» ἤ μᾶλλον τῶν αἱρέσεων, ἡ ὑπογραφή ἤ ἀποδοχή κοινῶν ἀντορθοδόξων ἀνακοινωθέντων, δηλώσεων καί κειμένων δίχα Συνοδικῆς διαγνώμης καί ἀποφάσεως, ὅπως ἀποδείχθηκε στήν τακτική ΙΣΙ τοῦ Ὀκτωβρίου 2009 (π.χ. Λίμα Περοῦ Νοτίου Ἀμερικῆς 1982, Balamand Λιβάνου 1993, Σαμπεζύ Ἐλβετίας 1994, PortoAlegre Βραζιλίας 2006, Ραβέννας 2007, Πουσάν Ν. Κορέας 2013 κ.ἄ.) καί οἱ ἀντικανονικές συμπροσευχές πού προϋποθέτουν τήν ἀπόδοσι ἐκκλησιαστικότητος σέ ἐμμένοντες κακοδόξους καί μετοχή στήν αἵρεσι καί ἀμνήστευσι τῆς κακοδοξίας.

Τρίτον, δεν ὑπῆρξε συμ­φω­νία καί ἀπο­δοχή τῶν διο­ρι­σθέ­ντων καί κανονισθέ­ντων ὑπό τῆς Συνάξεως ἀπό ὅλους

Όποιος διαστρέφει με την αίρεση τους λόγους του Κυρίου, θα νιώσει την ντροπή και φόβο στην Μέλλουσα Κρίση! Άγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Πηγή: "Κατάνυξις"

 Ὅποιος διαστρέφει μέ τήν αἵρεση τούς λόγους τοῦ Κυρίου,

θά νιώσει:

α) τήν ντροπή Του

β) καί φόβο

στήν Μέλλουσα Κρίση!

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Λέγει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:

«Ος γαρ εάν επαισχυνθή με και τους εμούς λόγους εν τῃ γενεᾲ ταύτη τῃ μοιχαλίδι και αμαρτωλῲ, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τῃ δόξῃ του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των αγίων» (Μάρκ. η' 38)

Γιατί είπε ο Χριστός εμέ και τους εμούς λόγους;

Όποιος ντρέπεται Εμένα, σημαίνει όποιος αμφιβάλλει για τη θεότητά Μου, για τη θεία Μου ενσάρκωση από την αγία Παρθένο, για τα σταυρικά Μου πάθη και την Ανάστασή Μου, για την πτωχεία Μου σ’ αυτόν τον κόσμο και για την αγάπη μου προς τους αμαρτωλούς.

Όποιος ντρέπεται για τους λόγους Μου, σημαίνει όποιος αμφιβάλλει για το ευαγγέλιο ή αρνιέται τη διδασκαλία Μου, όποιος διαστρέφει τους λόγους Μου και με την αίρεση προκαλεί σύγχυση ανάμεσα στους πιστούς, όποιος φέρεται αλαζονικά στην αποκάλυψη και τη διδασκαλία Μου και την αντικαθιστά με άλλες, δικές του διδαχές ή όποιος κρύβεται σκόπιμα και δεν ομολογεί τα λόγια Μου μπροστά στους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Αυτός θα νιώσει και τη δική Μου ντροπή, και το δικό του φόβο. (Εννοεί φυσικά στην Μέλλουσα Κρίση, όπως προκύπτει από το άνωθι χωρίο της Αγίας Γραφής που ερμηνεύει ο Άγιος).

Πηγή: ἀπό  «Καιρός Μετανοίας» Ομιλίες Β’, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,

(Επιμέλεια – Μετάφραση – Κεντρική διάθεση: Πέτρος Μπότσης)

http://kaiomenivatos.blogspot.gr

Κατηγορούν το «τσίρκο του οικουμενισμού», αλλά παραμένουν μέλη του!!!

«Ὅποιος ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες
ἰσχύουν καὶ γι΄ αὐτὸν τὰ ἀναθέματα»!

                        (π. Θεόδωρος Ζήσης)

23 Μαρ 2014

Το τσίρκο του οικουμενισμού (2014)

Μόντε Κάρλο – 20 Ιανουαρίου 2014-  Όπως κάθε χρόνο στα πλαίσια της Εβδομάδας Προσευχής για την Ενότητα των Χριστιανών, πραγματοποιήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Τσίρκο του Μόντε Κάρλο, διαχριστιανική συμπροσευχή με τη συμμετοχή καλλιτεχνών, μουσικών και ζώων.
http://aktines.blogspot.gr/2014/03/2014_23.html

Τὸ ἱστολόγιο «Ἀκτίνες» ἐκφράζει τοὺς λεγόμενους «ἀντι-Οἰκουμενιστές».

Προχθὲς (ὁ θεολόγος ποὺ τὸ διευθύνει) ἀνάρτησε  ἕνα Βίντεο μὲ τίτλο «Το τσίρκο του οικουμενισμού (2014)»! Μὲ αὐτὸ κατηγορεῖ τοὺς «Ὀρθόδοξους» Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν σὲ ἐκδηλώσεις αὐτοῦ τοῦ τσίρκου.

Καλῶς ἕως ἐδῶ. Κι ἐμεῖς καταδικάζουμε αὐτὸ τὸ τσίρκο καὶ γι’ αὐτὸ ἔχουμε ἀπομακρυνθεῖ ἀπ’ αὐτὸ διὰ τῆς Ἀποτειχίσεως. Αὐτοὶ ὅμως (ἀναρωτιέται κανείς) πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ καταδικάζουν μὲν ὡς ἀντι-Οἰκουμενιστὲς αὐτὸ τὸ τσίρκο, ἀλλὰ ταυτόχρονα νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτό;

Στὸ ἐρώτημα δὲν ἔχουν δώσει ἀκόμα ἀπάντηση. Καὶ δυστυχῶς διαπράττεται αὐτὴ ἡ ἀντινομία ἀπὸ ἀνθρώπους νοήμονες καὶ καλοδιάθετους, ποὺ ὅμως ἔχουν πέσει στὴν παγίδα –ποὺ ἐπὶ δεκαετίες μελετοῦσαν καὶ ἔστηναν οἱ Οἰκουμενιστές– καὶ τελικὰ κατάφεραν νὰ παγιδεύσουν στὶς ξόβεργές τους ἀξιόλογους ἀγωνιστὲς ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι θὰ μποροῦσαν νὰ συνεισφέρουν στὴν ὑπόθεση τῆς Ὀρθοδοξίας σ’ αὐτοὺς τοὺς ἔσχατους καιρούς.

Καὶ αὐτὲς οἱ ξόβεργες εἶναι οἱ ὀρθοδοξοφανεῖς ἀρετὲς τῆς Οἰκουμενιστικῆς ὑπακοῆς καὶ διακρίσεως! Ἀρετὲς ποὺ πόρρω ἀπέχουν ἀπὸ τὶς ὁμόηχες ἀρετές, ὅπως τὶς διδάσκει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες.

Ἤδη ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, τουλάχιστον θεωρητικά, ἔχει κάνει αὐτὸ τὸ ξεκαθάρισμα ἀνάμεσα στὶς δύο αὐτὲς ὑπακοὲς καὶ διακρίσεις: ἐκεῖνες τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ ἐκεῖνες ποὺ ἐπέβαλαν οἱ Οἰκουμενιστές. (Θὰ τὶς βρεῖτε στὸ βιβλίο του «Κακὴ Ὑπακοὴ καὶ Ἁγία Ἀνυπακοή»!).

Ἀλλὰ ὁ π. Θεόδωρος, ποὺ ἐμφανίζεται ὡς ὁ ἡγέτης τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, εἶχε γράψει καὶ τὰ ἑξῆς τὸ 2009:

«Ἐπέτυχαν ἤδη νά μᾶς τσουβαλιάσουν καί νά μᾶς ἐντάξουν στό παμπροτεσταντικό “Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν”, δηλαδή στό Παγκόσμιο Συμβούλιο Αἱρέσεων καί Πλανῶν. Τί αἰσχύνη καί τί ἐντροπή! ῾Η νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἡ Μία, ῾Αγία, Καθολική καί ᾿Αποστολική ᾿Εκκλησία, ἐξισωμένη καί ἰσοδύναμη μέ τίς πάμπολλες προτεσταντικὲς παραφυάδες, ἡ κάθε μία ἀπό τίς ὁποῖες ἰσχυρίζεται ὅτι εἶναι ἀληθής ᾿Εκκλησία».

http://aktines.blogspot.gr/2009/11/blog-post_3791.html

Καὶ ἐπίσης τὸ 2014:

«Οἱ Προτεστάντες εἶναι Εἰκονομάχοι», ἀφοῦ «ἔχουν κατεβάσει τὶς Ἅγιες Εἰκόνες... εἶναι Εἰκονομάχοι»! Κι ὅμως, «ἐμεῖς εἴμαστε μαζὶ μὲ αὐτοὺς στὸ Π.Σ.Ε. Τοὺς ἀναγνωρίζουμε ὡς Ἐκκλησίες»! «Ὅποιος, ὅμως, ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες, ἰσχύουν καὶ γι΄ αὐτὸν τὰ ἀναθέματα αὐτά»!

http://www.paterikiparadosi.blogspot.gr/2014/03/blog-post_626.html

«Ἔχουν τὸ Θεό τους», λοιπόν, ὅλοι αὐτοὶ οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστές»; Καθηγητὴς Πανεπιστημίου ὁ ἕνας, ποιμένας καὶ ἐξομολόγος ὁ ἄλλος, θεολόγος σοβαρὸς ὁ τρίτος, συγγραφέας ὁ τέταρτος, ἀγωνιστὴς λαϊκὸς ὁ πέμπτος, ὅλοι αυτοί, συνειδητοποιοῦν τί γράφουν, τί λένε, τί πιστεύουν;

Ἐπαναλαμβάνουμε τὴ φράση τους: «Ὅποιος, ὅμως, ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες, ἰσχύουν καὶ γι΄ αὐτὸν τὰ ἀναθέματα αὐτά»!

Ἐσεῖς, πατέρες καὶ οἱ ὑπόλοιποι ἀντι-Οἰκουμενιστές, δὲν φοβάστε τὰ ἀναθέματα ποὺ μᾶς διδάσκετε ὅτι ἰσχύουν γιὰ ὅσους «ἔχουν κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες»; Γιατὶ ἐπικοινωνεῖτε μὲ αὐτοὺς τοὺς Ἑλλαδικοὺς Ἐπισκόπους καὶ Ποιμένες, πρωτοκλασάτα στελέχη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; 

Καὶ τὸ ἀκόμα χειρότερο. Ἐνῶ ὅλα αὐτὰ τὰ λέτε μέν, ἀλλὰ δὲν τὰ πραγματοποιεῖτε, τὰ λέτε μὲ στόμφο, τὰ δημοσιεύετε στὰ ἱστολόγια μὲ τὸ κρυφὸ καμάρι ὅτι κάνετε τὸ καθῆκον σας, τὰ ἐπιβεβαιώνετε, τὰ ἀναμεταδίδουν τὰ φιλικά σας ἱστολόγια. Δὲν περνᾶ ἀπὸ τὸ μυαλό σας ἡ ὑποψία ὅτι μπορεῖ νὰ ἰσχύουν καὶ γιὰ σᾶς, ἐφόσον στὴ συνέχεια ΠΑΡΑΜΕΝΕΤΕ ΟΛΟΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΕ;

Π.Σ.