ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μαρκ. 9, 14-29]
«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος
γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων·
Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται
καὶ κακῶς πάσχει·
πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις
εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ
προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν
αὐτὸν θεραπεῦσαι. (:Και όταν έφθασαν
στο πλήθος του λαού, Τον πλησίασε κάποιος άνθρωπος που γονάτισε μπροστά Του κι
έλεγε: ‘’Κύριε, λυπήσου και σπλαχνίσου το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται και
υποφέρει άσχημα, αλλά και κινδυνεύει τον έσχατο κίνδυνο. Διότι πολλές φορές
πέφτει στη φωτιά, και πολλές φορές στο νερό, και κινδυνεύει έτσι να καεί ή να
πνιγεί. Και τον έφεραν στους μαθητές Σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν)» [Ματθ. 17,14-16].
Αυτόν τον άνθρωπο η Γραφή μας τον
παρουσιάζει πάρα πολύ ασθενή ως προς την
πίστη· και τούτο είναι φανερό από πολλά σημεία, και από το ότι είπε ο
Χριστός, «πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι (:σε εκείνον που πιστεύει όλα είναι δυνατά»[Μαρκ.9,23],και
από το ότι είπε αυτός που Τον πλησίασε «βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ (:Πιστεύω, Κύριε,
ότι έχεις τη δύναμη να με βοηθήσεις. Βοήθησέ με να απαλλαγώ απ’ την ολιγοπιστία
μου και αναπλήρωσε εσύ την έλλειψη της πίστεώς μου)» [Μαρκ.9,24]
και από το ότι έδωσε ο Χριστός εντολή στον δαίμονα να μην εισέλθει πλέον σε
αυτόν, αλλά ακόμη και από το ότι είπε ο άνθρωπος εκείνος στον Χριστό «εἴ τι
δύνασαι (:εάν
μπορείς)» [Μαρκ. 9,22].