"Ο αντιπαπικός Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
και το φιλοπαπικό παράληρημα
των οικουμενιστών"!
Πρωτοπρ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος
εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς
Πολύ εύστοχα και θεόπνευστα η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική,
Ορθόδοξος Εκκλησία μας προβάλει την Β΄ Κυριακή των Νηστειών, για δεύτερη
φορά την μορφή του εν αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά
αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του κήρυκος της Χάριτος και θεατού του
ακτίστου Φωτός. Πρώτη φορά η μνήμη του, η κοίμησή του εορτάζεται στις 14
Νοεμβρίου.
Την τοποθέτησε, μάλιστα, μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας, γιατί, κατά
κάποιο τρόπο, αυτή η Κυριακή είναι η δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας. Και
εάν θέλαμε πολύ περιληπτικά να διευκρινίσουμε για ποιόν λόγο η Εκκλησία
μας τοποθέτησε αυτή την δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας, μπορούμε να
πούμε ότι την προηγουμένη Κυριακή, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η
Εκκλησία μας απέφυγε τον κίνδυνο του εξανατολισμού, δηλ. των αιρέσεων
από την Ανατολή, από ιουδαϊκές και ισλαμικές επιρροές.
Είναι γνωστό ότι η αίρεση της εικονομαχίας είχε τις ρίζες της στον
Ισλαμισμό και τον Ιουδαϊσμό, οι οποίες είναι ανεικονικές θρησκείες, δηλ.
δεν έχουν εικόνες. Και αυτή τη μανία τους εναντίον των αγίων εικόνων
προσπάθησαν να την περάσουν και μέσα στην πίστη μας, την αγία Ορθοδοξία.
Όμως, οι άγιοι Πατέρες, αγωνιζόμενοι εναντίον των χριστιανοκατηγόρων
εικονομάχων, το απέτρεψαν αυτό και έτσι αποφεύχθηκε ο εξανατολισμός της
Ορθοδοξίας, δηλ. το να μας παρασύρει η Ανατολή, οι Μουσουλμάνοι και οι
Εβραίοι.
Με την δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας και με τους ησυχαστικές συνόδους
του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά τον 14ο αιώ., οι οποίες αποτελούν την Θ΄
Οικουμενική Σύνοδο, αποφεύχθηκε τώρα όχι ο εξανατολισμός, αλλά ο
εκδυτικισμός, ο εκλατινισμός, η φραγκοποίηση της Ορθοδοξίας, τον οποίο
εκπροσωπούσε ο εκ της Δύσεως ερχόμενος, επηρμένος, υπερήφανος, αιρετικός
και αναθεματισμένος από την Εκκλησία μας, διά του Συνοδικού της
Ορθοδοξίας, Βαρλαάμ ο Καλαβρός.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο οποίος μαζί με τον Μ. Φώτιο Κων/λεως και
τον άγιο Μάρκο Εφέσου τον Ευγενικό αποτελούν τους νέους τρεις Ιεράρχες,
τους ονομαζομένους αντίπαπες και παπομάστιγες, ήλεγξε σφοδρότατα και
αυστηρότατα στο πρόσωπο του Βαρλαάμ την παναίρεση του Παπισμού και όλες
τις καινοτομίες, τους νεωτερισμούς, τις παραχαράξεις, τις διαστρεβλώσεις
και αιρέσεις της Δύσεως επί της άπαξ παραδοθείσης πίστεως. Γι’αυτό καί
μέχρι τις ημέρες μας οι αιρετικοί Λατίνοι αποστρέφονται και μισούν τον
άγιο Γρηγόριο˙ δεν τον θεωρούν άγιο, αλλά αντιθέτως «αιρετικό»!!!
Φρίττουν και τρέμουν μόνο στο άκουσμα του αγίου ονόματός του!
Στο έργο του «Λόγος αποδεικτικός περί της εκπορεύσεως του Αγίου
Πνεύματος» λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς˙ «Πάλιν ο δεινός και
αρχέκακος όφις την εαυτού κεφαλήν καθ’ ημών διαίρων, υποψυθιρίζει τα της
αληθείας αντίθετα»[1]. «Πάλι ο πρωταίτιος του κακού όφις, ο διάβολος,
σηκώνοντας την κεφαλή του εναντίον μας, υποψυθιρίζει τα αντίθετα προς
την αλήθεία».
Και παρακάτω, αφού λέει ότι αυτός ο διάβολος είναι, που παρεκίνησε τους
Αρείους, τους Απολλιναρίους, τους Ευνομοίους και Μακεδονίους και πολλούς
ετέρους αιρετικούς, «ούτος τοίνυν ο νοητός και διά τούτο μάλλον
επάρατος όφις, το πρώτον και μέσον και τελευταίον κακόν», «αυτός,
λοιπόν, ο νοερός και γι’αυτό περισσότερο καταραμένος διάβολος, που είναι
το πρώτο και μεσαίο και το τελευταίο κακό», «μηδαμώς επιλελησμένος της
οικείας κακοτεχνίας», «δεν ξέχασε καθόλου την κακοτεχνία του, το κακό
έργο του», «διά των αυτώ πειθηνίων Λατίνων, περί Θεου καινάς εισφέρει
φωνάς»[2], «με τους λατίνους, που είναι πειθήνια όργανά του, εισαγάγει
καινούργιες φωνές σχετικά με τον Θεό».
Ήδη ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει αυτό, που αργότερα θα πει ο άγιος
Κοσμάς ο Αιτωλός, ότι ο πάπας είναι αντίχριστος. «Τον πάπα να καταράσθε,
γιατί αυτός θα είναι η αιτία όλων των κακών (της Ορθοδόξου πίστεως)».
Στη συνέχεια ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφερόμενος στην βλάσφημη
διδασκαλία του
Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοσις μέρους τοῦ περὶ Μετανοίας Λόγου,
