«Κεραυνοί» κατά Βαρθολομαίου από την Ρωσία:

 «Σιώπησε στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.  Δεν υπερασπίστηκε και δεν τόλμησε καν να υπερασπιστεί το ιερό μέρος του Χριστιανισμού, τότε πως θα προσποιηθεί ότι θα ενώσει τον Ορθόδοξο Κόσμο;
– Υπάρχουν πράκτορες των ΗΠΑ στην Κρήτη»!

11 λόγοι που δεν πρέπει

να γίνει η Πανορθόδοξη Σύνοδος.

   Έντεκα λόγους για τους οποίους δεν θα έπρεπε καν να συγκληθεί η Πανορθόδοξη Σύνοδος αναφέρει το «think tank» του γεωπολιτικού μέντορα του Β. Πούτιν, Αλεξάντρ Ντούγκιν, ενώ απευθύνει βαριές κατηγορίες εναντίον του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για παπισμό και όχι μόνο αλλά και εναντίον των ΗΠΑ για κατασκοπεία.

Ας δούμε τι λέει αναλυτικά:

   Η Πανορθόδοξη  Σύνοδος είχε σχεδιαστεί να ξεκινήσει στις 19 Ιουνίου στην Κρήτη. Η ιδέα ενός νέου Συμβουλίου που θα μπορούσε να επιλύσει τα νέα προβλήματα και αντιθέσεις μεταξύ των ορθόδοξων αρμοδιοτήτων συζητείται για 100 χρόνια.

  Μέχρι τώρα έχουν υπάρξει πολλές και σοβαρές αντιθέσεις. Η κύρια αντίθεση είναι η προσπάθεια να εγκαθιδρυθεί «οικουμενιστική ατζέντα» ως μακροπρόθεσμη προτεραιότητα της Εκκλησίας.

   Αυτή είναι η θέληση του Πατριάρχη Κων/πολης, να μεταμορφώσει την εξουσία του σε «Ορθόδοξο Παπισμό».

Πρώτον, αδικαιολόγητοι ισχυρισμοί του Πατριάρχη Κων/πολης για πρωτοκαθεδρία στον Ορθόδοξο κόσμο από τη στιγμή που ελέγχει μόνο ένα μικρό τέταρτο του Φαναρίου στην Κων/πολη και ένα μικρό αριθμό ενοριών στο εξωτερικό.

   Ο Πατριάρχης σιώπησε στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.  Δεν υπερασπίστηκε και δεν τόλμησε καν να υπερασπιστεί το ιερό μέρος του Χριστιανισμού, τότε πως θα προσποιηθεί ότι θα ενώσει τον Ορθόδοξο Κόσμο;

Δεύτερον, η άρνηση του Συμβουλίου να επιλύσει ζητήματα που χωρίζουν τον Ορθόδοξο Κόσμο. Η αποτυχία του Πατριάρχη Κων/πολης να συνεισφέρει στην επίλυση των διαφορών μεταξύ του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του Πατριαρχείου Αντιόχειας.

Τρίτον, ζητήματα που δεν έχουν επιλυθεί,  δεν θα επιλύονταν. Τα προαναφερόμενα προβλήματα δεν ήταν καν στην ατζέντα του Συμβουλίου. Έτσι το Συμβούλιο δεν θα είχε εκπληρώσει ένα από τους προηγούμενους σκοπούς του. Ο Πατριάρχης Κων/πολεως δεν άκουγε καμία άποψη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ούτε της Γεωργίας ούτε του Άγιου Όρους.

Τέταρτον, Οικουμενισμός. Η κοινή προσευχή του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον Πάπα η οποία θεωρείται από πολλούς ως αιρετική.

    Σύμφωνα με τους κανόνες, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έπρεπε να είχε καθαιρεθεί. Με τη συμμετοχή στο Συμβούλιο την οποία συγκαλεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, όλες οι άλλες τοπικές εκκλησίες αναγνωρίζουν την αρχαιότητα του και γι αυτό ευνοούν μια πολιτική προσέγγισης με τους αιρετικούς.

Πέμπτον, η απουσία νόμιμης αρχής που θα συγκαλεί το Συμβούλιο.

Έκτον, προκαλεί περαιτέρω διαμάχες στην Εκκλησία ως αποτέλεσμα του Συμβουλίου.

Έβδομον, στο Συμβούλιο, πράκτορες δυτικών Υπηρεσιών Πληροφοριών θα βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα (δηλαδή κατασκοπεία) με σκοπό να διευρύνουν τον διαχωρισμό και την διαφωνία της Ορθοδοξίας και να χρησιμοποιήσουν το Συμβούλιο για αποφάσεις που δεν συνάδουν με το Ορθόδοξο σύστημα αξιών. Έτσι θα πλήξουν την ενότητα του Ορθόδοξου Κόσμου. Ήδη Αμερικανοί πράκτορες βρίσκονται στη Κρήτη με σκοπό να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο σε ότι συμβεί στο Συμβούλιο.

Όγδοον,  ο έλεγχος των «δυτικών ελίτ» σε κάποιες Ορθόδοξες Εκκλησίες πχ η ΕΕ χτίζει «οικουμενικά κέντρα» σε χώρες όπως Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρος. Επιπλέον υπάρχουν οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες της Τουρκίας για είσοδο στην ΕΕ, της ΕΕ στην Ουκρανία, στην Εσθονία και σε όλη τη διασπορά. Στην ουσία πρόκειται για μια δημιουργία της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Ένατον,  η αβέβαιη θέση του Συμβουλίου. Αρχικά είχε τεθεί ως η Όγδοη Οικουμενική αλλά αργότερα ανακοινώθηκε ότι δεν θα εξέταζε δογματικά ζητήματα.

Δέκατον, το 22ο σημείο του εγγράφου «Σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο Ορθόδοξο Κόσμο» είναι μπερδεμένο. Προαναγγέλλει ότι οι αποφάσεις του Πανορθόδοξου Συμβουλίου θα είναι αλάνθαστες και τις προστατεύει από πιθανή νόμιμη κριτική.  Απόρρητες αποφάσεις του Συμβουλίου πριν την αποδοχή τους από τον Ορθόδοξο Κόσμο είναι αντίθετες με τον πνεύμα της Ορθοδοξίας για πολλούς Χριστιανούς…

   «Καμία συνάντηση των εκπροσώπων των Τοπικών Εκκλησιών δεν κατονομάζεται ως Συμβούλιο πριν γίνει. Να το λέμε έτσι είναι καθαρή πολιτική. Αυτό που είναι σημαντικό είναι αν το Άγιο Πνεύμα εμπνέει  μια τέτοια συνεδρίαση…

Ενδέκατον, το Συμβούλιο αυτό δεν είναι το σχήμα που θα δείξει την «ενότητα του Ορθόδοξου Κόσμου» για πολιτικούς σκοπούς.

πηγή 

Δηλαδή αν αναβληθεί η Πανορθόδοξη... Είμαστε εντάξει;;;

Δηλαδή εαν δεν συγκληθεί

η Ληστρική Σύνοδος σε 10 μέρες,

τότε είστε ορθόδοξοι; 

Οι αιρέσεις που εξαπολύουν κάθε εβδομάδα οι επίσκοποι... Ζηζιούλας Σαββάτος κλπ.

και τα συλλείτουργα του Βαρθολομαίου δεν είναι λόγοι καθαιρέσεως; 

Αν δεν γίνει η Σύνοδος στην Κρήτη, τότε κοινωνάς απο τα χέρια του Βαρθολομαίου με καθαρή συνείδηση;

από σχόλιο που διαβάσαμε (στὴν ἑπομένη ἀνάρτηση)

Πηγή

__________________________________________________________________________________________________________________

ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟΝ ΛΑΟ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Εν μέσω τῶν τελευταίων εξελίξεων, η μη συμμετοχή τῶν δύο Εκκλησιῶν – Βουλγαρίας και Αντιοχείας – στην Σύνοδο τῆς Κρήτης και η εμμονή τοῦ αιρετικοῦ Οικουμενιστοῦ Πατριάρχου να συγκαλέση την Παναιρετική Σύνοδό του την στιγμή που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, έρχεται η Εκκλησία τῆς Ελλάδος με Εγκύκλιό της προς τον Λαό η οποία αναφέρει το πιο εξαπλωμένο ψέμα γύρω από την Σύνοδο. Λέγει:

«…ἀπό 17 ἕως 26 Ἰουνίου, θά συνέλθει στήν Κρήτη ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῶν Ὀρθοδόξων κατά τόπους Ἐκκλησιῶν, …, γιά νά

Χωρίς τις άλλες Εκκλησίες! Τότε μετά ποίων επιδιώκουν "ίνα ώσι έν" και περί ποίας "ενότητας" μιλάνε;

Πρώτη ἀντίδραση ἀπό Φανάρι

 γιά τό ΟΧΙ τῶν Ρώσων: 

Προχωρᾶμε κανονικά! 

Στοῦ κουφοῦ τήν πόρτα ὅσο θέλεις βρόντα! 

Τό "ὁμοφωνικό" ..."ἵνα ὦσιν ἕν" 

στό λογότυπο τῆς Συνόδου

σέ ποιούς ἀναφέρεται τελικά;...

 

Ἀποφασίζομεν καί διατάσσομεν!!!

Γιά νά βλέπουμε ΟΛΟΙ πώς κάποιοι ἀντισυνοδικῶς

ἀγνοοῦν ὅλα τά ὑπόλοιπα μέλη τῆς Ἐκκλησίας!

Κατά τ' ἄλλα μιλοῦν γιά ἀνύπαρκτη "ὁμοφωνία"

καί γιά "ἑνότητα"...μᾶλλον ὄχι μέ Ὀρθοδόξους...!

Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

"Οι αποφάσεις της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν θα επηρεάσουν την

Διαγραφές (ορθοδόξων) σχολίων από ορθόδοξα ιστολόγια!

Και το σχόλιο από το ιστολόγιο "Ο Παιδαγωγός"

Συγκεκριμένα ιστολόγια (Ακτίνες, ... Τελεβάντος)  διαγράφουν σωρηδόν ΟΛΑ τα σχόλια που προέρχονται από άλλα ορθόδοξα ιστολόγια...!

Μία ακόμη περίπτωση λογοκρισίας σχολίων ορθοδόξου ιστολογίου από (άλλο) ορθόδοξο ιστολόγιο.

Θυμίζουμε:

"Ορθόδοξο" ήθος ... : Ορθόδοξα ιστολόγια που "κόβουν" κατά το δοκούν σχόλια και "εξαφανίζουν" ειδήσεις.

Χθές 12-6-2016 ἐστάλησαν δύο σχόλια στό Ἱστολογίο "ΑΚΤΙΝΕΣ", σέ ἀνάρτηση πού ἀφορᾶ τό κείμενο τοῦ Ἐπισκόπου Ναυπάκτου

ΙΤΑΜΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΘΥΜΟΣ από απνευμάτιστους και εσχατόγηρους Οικουμενιστές!

  Ο ΕΣΧΑΤΟΓΗΡΟΣ ΠΑΝΩΤΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ!

Ο αμετανόητος οικουμενιστής Πανώτης προκαλεί μιλώντας για "κουκουβάγιες" και άλλες τέτοιες αρλούμπες!

To γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην!

(Τὸ ἄρθρο του ἀκολουθεῖ)

κ α ὶ

ΙΤΑΜΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΘΥΜΟΣ

Του θεολόγου Ανδρέα Κυριακού 

Στο ιστολόγιο ΑΜΗΝ αναρτήθηκε στις μακροσκελές άρθρο του Γεώργιου Βλαντή, Διευθυντή (Geschaeftsfuerer) του «Συμβουλίου Χριστιανικών Εκκλησίων της Βαυαρίας» (Παπικών, Προτεσταντών, Μονοφυσιτών και Ορθόδοξων) και επιστημονικού συνεργάτη της «Θεολογικής Ακαδημίας» του Βόλου. 

Τιτλοφορείται: Ο φόβος μπροστά στο Πνεύμα.

 Είναι πραγματικά εκπληκτικός ο όγκος της λάσπης (ολόκληρη κατολίσθηση) που εμφιλοχώρησε στο κείμενο του ευπαίδευτου Θεολόγου. Όσοι τόλμησαν και στάθηκαν αντιμέτωποι στο θεματολόγιο της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου για τους γνωστούς λόγους, δηλαδή την ελλειμματική ομολογία πίστεως και την εν ταυτώ καθαρή κι αταλάντευτη προσπάθεια δικαιώσεως των αιρέσεων, δηλαδή του εκπεσόντος της αληθείας Παπισμού, του κακοκέφαλου και πολυκέφαλου Προτεσταντισμού και των λοιπών αιρετικών (βλ. άρθρο 6 της Συνάξεως των Προκαθημένων) προκάλεσαν την μήνιν του κυρίου Γ. Βλαντή.

 Έτσι μιλά με απόλυτη περιφρόνηση, σκαιότατα, για «ορθόδοξους» (τα εισαγωγικά δικά του) φονταμενταλιστές, για «πληκτικά κείμενα

Ερωτήματα που θέλαμε να θέσουμε στον αυριανό ομιλητή π. Σάββα: Η οικουμενιστική επιμονή της Ιεραρχίας για παραμονή στο Π.Σ.Ε. -πέραν των άλλων κακοδοξιών- δεν είναι λόγος άμεσης πλέον απομάκρυνσης από τους οικουμενίζοντες Επισκόπους;

Τι έχουν να ψελίσσουν οι υποστηρίζοντες υπακοή και κοινωνία με μια αμοραλιστικά και αδιάντροπα Οικουμενιστικίζουσα Ιεραρχία;

   Παρὰ τὸ ἀτελεσφόρητο, ἀπὸ τὴν σκοπιὰ τῆς Ὀρθόδοξης ὁμολογίας καὶ ἱεραποστολῆς, τῶν διαχριστιανικῶν διαλόγων στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιῶν, ποὺ οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων διεξήγαγαν μέσα στὴν πορεία πολλῶν δεκαετιῶν ἐν μέσω τῆς θαλάσσης τῶν Προτεσταντικῶν δογμάτων καὶ ὁμολογιῶν (ὅπου ἡ δυνατότητα ἀκέραιας καὶ γνήσιας Ὀρθόδοξης ὁμολογίας ἔπαψε νὰ ὑπάρχει μετὰ τὴν ἀπαγόρευση στὸ Νέο Δελχὶ το 1961 τῆς διακήρυξης μὲ κοινὴ δήλωση ὅτι μόνον ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία),

   ὅπως καὶ τὴν αὐτοαναίρεση τῆς Ὀρθόδοξης ταυτότητάς καὶ ἰδιότητας ὅσων ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἐκπρόσωπους ὑπέγραψαν τὶς ἀνορθόδοξες ὁμολογίες προτεσταντικοῦ περιεχομένου στὰ τόσο γνωστὰ πιὰ κοινὰ κείμενα, προδίδοντας ἐπανειλημμένα ἀνὰ καιροὺς τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ὁποία ὑποτίθεται βρίσκονταν ἐκεῖ γιὰ νὰ τὴν ἐκφράσουν (στὸ Μπάλαμαντ τὸ 1993, στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε τὸ 2006, στὸ Πουσὰν τὸ 2013),

   παρόλ' αὐτὰ τὰ “μαθήματα” ποὺ μᾶς ἔδωσε ἡ παρουσία μας ὡς Ὀρθοδόξων στὸ ΠΣΕ καὶ ἡ συμμετοχή μας στοὺς διαλόγους (καὶ ὄχι μόνο σὲ αὐτούς, ἀλλὰ καὶ στὶς συμπροσευχές ποὺ εἶναι ἀντικανονικές) αὐτοῦ τοῦ “ὑπερεκκλησιαστικοῦ” ὀργανισμοῦ, ποὺ σκοπὸς αὐτοῦ εἶναι νὰ φέρει σὲ ἑνότητα τὶς “Ἐκκλησίες” (ὅσο καὶ ἄν προσπάθησαν νὰ ἀρνηθοῦν αὐτὸ καὶ νὰ πείσουν τοὺς πολλοὺς τὸ ἀντίθετο σὲ δηλώσεις ὅπως αὐτὴ τοῦ Τορόντο, ἀλλὰ αὐτὴ τελικὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια), καὶ αὐτὸ καθιστᾶ τὴν παρουσία ἐκεῖ τῆς ὅντως Ἐκκλησίας, δηλαδὴ τῆς Ὀρθόδοξης, αἰτία παραβίασης κατάφορης τῆς ἐκκλησιολογίας της,

   ὡστόσο παραβλέποντας ὅλα αὐτὰ συμπεριλήφθηκε αὐτὴ στὰ προσυνοδικὰ κείμενα πρὸς ἔγκριση στὴν ἐπικείμενη “Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο”.

    Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ ἔγινε στὶς 24-25 Μαΐου, ἐνῶ πάνω ἀπὸ δέκα ἱεράρχες αἰτήθηκαν τὴν διαγραφὴ τῶν σχετικῶν μὲ τὸ ΠΣΕ παραγράφων (16, 17, 18 καὶ 19) ἀπὸ τὸ προσυνοδικὸ κείμενο («Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν Χριστιανικὸν κόσµον»), τελικὰ ἡ Ἱεραρχία ἀποφάσισε, βάση τῆς ἀρχῆς τῆς πλειοψηφίας, αὐτὲς νὰ παραμείνουν στὸ κείμενο.

Ὡστόσο στὸ κείμενο ἀνάμεσα στὶς διάφορες ἄλλες καθοριστικὲς ἀλλαγές μὲ κριτήριο τὴν διαφύλαξη τῆς πίστεως, ἔγινε καὶ μιὰ σημαντικὴ ἀλλαγὴ σχετικὰ μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν Ὀρθοδόξων στὸ ΠΣΕ, ὅπου

     ὁ λόγος συμμετοχῆς στὸ ΠΣΕ ὁρίζεται, ὄχι πιὰ ἡ μαρτυρία τῆς ἀλήθειας καὶ ἡ προαγωγὴ τῆς ἑνότητας τῶν Χριστιανῶν, ὅπως ἀρχικῶς στὸ κείμενο («δι’ ὅλων τῶν εἰς τήν διάθεσιν αὐτῶν µέσων εἰς τήν µαρτυρίαν τῆς ἀληθείας καί τήν προαγωγήν τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν»), ἀλλὰ ἡ προώθηση τῆς εἰρηνικῆς συνύπαρξης καὶ συνεργασίας γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση κοινωνικοπολιτικῶν προβλημάτων

     («δι’ ὅλων τῶν εἰς τήν διάθεσιν αὐτῶν µέσων διά τήν προώθησιν τῆς εἰρηνικῆς συνυπάρξεως καί τῆς συνεργασίας ἐπί τῶν µειζόνων κοινωνικοπολιτικῶν προκλήσεων καί προβληµάτων»).

    Δηλαδὴ ὁ χαρακτήρας καὶ σκοπὸς τῆς συμμετοχῆς τῶν Ὀρθοδόξων στὸ ΠΣΕ, ἀπὸ ὁμολογιακὸς καὶ ἱεραποστολικὸς, ὁρίζεται ὡς κοινωνικός. Ἔτσι κατὰ κάποιο τρόπο θὰ λέγαμε ἐπιδιώκεται νὰ ἀποδεσμευτοῦμε ἀπὸ τὴν δίνη τῆς συγκρητιστικῆς χοάνης τοῦ ΠΣΕ, ποὺ εἶναι συμβατὴ μὲ τὶς προτεσταντικὲς προϋποθέσεις ἐκκλησιολογίας, ὅμως εἶναι ἀδιανόητο νὰ παρασύρονται ἀπὸ αὐτὴ οἱ ἀπεσταλμένοι τῶν Ὀρθοδόξων, ποὺ ὀφείλουν νὰ εἶναι φορεῖς καὶ ἐκφραστὲς τῆς ὀρθόδοξης πίστεως, ἡ ὁποῖα εἶναι ἀσύμβατη μὲ κάθε ἔννοια συγκρητισμοῦ μὲ τὶς ἄλλες διδασκαλίες ποὺ εἶναι νοθευμένες μὲ τὸ ΠΣΕ(ψε)-ύδος («τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;»,  Β’ Κορ. 6,14).

    Σὲ μιὰ τέτοια περίπτωση ἴσως θὰ μπορούσαμε νὰ ὑποθέσουμε ὅτι τὰ ἀντιορθόδοξα κοινὰ κείμενα ποὺ προδοτικῶς ὑπογράφησαν δὲν ἀποτελοῦν κίνδυνο καὶ δέσμευση εἰς βάρος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ἡ συμμετοχή της στὸ ΠΣΕ γίνεται μόνο καὶ μόνο χάριν τῶν διαχριστιανικῶν κοινωνικῶν σχέσεων ἐν εἰρήνη.

    Ὡστόσο ἡ ὑπογραφὴ (ποὺ ἤδη ἔχει γίνει) αὐτῶν τῶν κειμένων ἔχει καὶ πάλι μιὰ ἄμεση ἀναπόφευκτη ἐπίπτωση, ποὺ δὲν διορθώνεται γιὰ ὅποιο λόγο καὶ νὰ συμμετέχουμε στὸ ΠΣΕ, ἄν συμμετέχουμε, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ κακὴ μαρτυρία, ἡ κακὴ εἰκόνα καὶ τὸ κακὸ παράδειγμα ποὺ δώσαμε στοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ὅπου ἀντὶ νὰ τοὺς παρουσιάσουμε αὐτὸ ποὺ δὲν μποροῦν νὰ βροῦν ἀλλοῦ, ὅσοι τουλάχιστον τὸ ἀναζητοῦν, ὑποχωρήσαμε καὶ φανήκαμε σὰν νὰ μὴν ἔχουμε νὰ δώσουμε κάτι ἄλλο ἀπὸ ὅ,τι ἤδη ἔχουν, μακριὰ τῆς ἀλήθειας ὅπου βρίσκονται. Καὶ αὐτὸ δὲν διορθώνεται παρὰ μόνο ἄν παραδεχθοῦμε τὸ λάθος μὲ εἰλικρίνεια καὶ θάρρος καὶ ἀποχωρήσουμε, ὥστε αὐτὸ νὰ γίνει ἀναπόδραστα ἀντιληπτὸ σὲ ὅλους, ἀλλὰ φυσικὰ καὶ γιὰ νὰ μὴν ἐπαναληφθεῖ.

    Πέραν αὐτοῦ, ἡ παραμονὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ ΠΣΕ, ἔστω καὶ ἄν γίνεται γιὰ κοινωνικοῦς λόγους, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι καὶ πάλι προβληματικὴ καὶ χωρὶς ἐρείσματα στὴν ἁγιοπατερικὴ παράδοση της. Καὶ αὐτὸ ἰσχύει, γιατὶ ὁ ὀρθόδοξος τρόπος ζωῆς, εἶτε σὲ ἀναφορὰ ὡς πρὸς τὴν ἠθική, εἶτε σὲ ἀναφορὰ ὡς πρὸς τὴν κοινωνία, εἶναι πάντα ἄρρηκτα συσχετισμένος μὲ τὸ θεολογεῖν καὶ τὸ δόγμα. Γι̉ αὐτὸ καὶ χωρὶς τὴν πίστη καὶ τὴ θεολογικὴ ἀναφορὰ στὸ δόγμα ἔχοντας πατερικὸ βίωμα, ὁτιδήποτε καὶ νὰ ποῦμε ἤ νὰ πράξουμε δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ὀντολογικὸ περιεχόμενο καὶ ἔτσι καταντάει κενό.

    Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ νὰ παραμένει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὸ ΠΣΕ γιὰ ἄλλους λόγους ποὺ δὲν ἔχουν νὰ κάνουν ἄμεσα μὲ τὴν θεολογικὴ ἀλήθεια καὶ τὴν διάδοση της, μὲ τὴν μαρτυρία τῆς πίστης καὶ τὴν ἱεραποστολή, ὅπως τέτοιοι λόγοι εἶναι οἱ κοινωνικὲς σχέσεις, ἡ συνύπαρξη καὶ ἡ εἰρήνη, εἰδικὰ μάλιστα ὅταν ὁ κυρίαρχος χαρακτήρας, λειτουργία καὶ σκοπὸς τοῦ ΠΣΕ εἶναι θρησκευτικῆς φύσεως, ἀκόμα καὶ νὰ θεωρήσουμε ὅτι τὸ νὰ συμμετέχει σὲ αὐτὸ δὲν εἶναι ἐπισφαλὲς καὶ προδοτικό, ὅμως ὁπωσδήποτε εἶναι ἄτοπο καὶ ἀνώφελο, καὶ δὲν ἀρμόζει νὰ ἐμπλέκουμε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σὲ κάτι τέτοιο, δεχόμενοι νὰ καταντάμε πιόνια στὴν παγκόσμια σκακιέρα τῶν σκοπιμοτήτων, ἀντὶ νὰ ζοῦμε ὡς πιστοὶ διάκονοι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Πρόσφατο σχετικὸ ἄρθρο τοῦ ἰδίου:

«Ἡ μεγάλη τρύπα στὸ καράβι καὶ τὸ ΠΣΕ’»

Πηγή: «Ἀκτίνες»

Ο καιρός της Αποκάλυψις:

Οἱ Οἰκουμενιστὲς ἡγέτες (ὅλων τῶν πλευρῶν), λειτουργοῦν ἀλαζονικὰ καὶ συμφεροντολογικὰ  ὡς ἐγκόσμιοι ἄρχοντες κι ΟΧΙ ὡς ταπεινοί ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ τοῦ Κυρίου!

Υποτιθέσθω πως οι Ρώσοι είχαν σχέδιο...

Τι έκανε το Φανάρι;

Του Μάνου Χατζηγιάννη 

Βγήκαν από χθες τα “σκυλιά του πολέμου” που κρατούσε δεμένα τόσες μέρες το Φανάρι να κατασπαράξουν τη ρώσικη αρκούδα (μεταφορικά μιλώντας γιατί δυστυχώς διαβάζουν και ανόητοι)...
Η Ρωσική Εκκλησία αποφάσισε να ζητήσει αναβολή της Πανορθόδοξης και να ταχθεί ουσιαστικά στο πλευρό όσων επέλεξαν να απέχουν και ... ήρθε η συντέλεια του κόσμου. 

Βασικό επιχείρημα των Φαναριωτών και των υποστηρικτών τους είναι πως η Μόσχα είχε σχέδιο εξ αρχής για αναβολή της Πανορθόδοξης και πολιορκητικός κροιός ήταν πρωτίστως η Βουλγαρία και η Γεωργία και δευτερευόντως η Αντιόχεια.

Υποτιθέσθω λοιπόν πως έχουν δίκιο οι επικριτές της Μόσχας. Ας δεχθούμε έτσι αυθαίρετα και χωρίς αποδείξεις πως για πολύ καιρό βρισκόταν σε εξέλιξη ρωσικό σχέδιο ναρκοθέτησης της Πανορθόδοξης.

Τι έκανε το Φανάρι για να το αποτρέψει σε επίπεδο εκκλησιαστικής διπλωματίας;

Τι έκανε το Φανάρι όταν για παράδειγμα το Νο2 της ρωσικής Εκκλησίας Μητροπολίτης Βολοκολάσμκ Ιλαρίων πήγαινε και ερχόταν στα Βαλκάνια και κυρίως στη Βουλγαρία όλο το χειμώνα;
Τι έκανε το Φανάρι αναφορικά με τη Βουλγαρία; Αντί να φερθεί διπλωματικά, πήγε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στη Σόφια με ύφος πρώτου και κατέθεσε και ένα σωρό αξιώσεις. Όταν ετοιμάζεις κάτι