Φοβερές αποκαλύψεις για τις μεθοδεύσεις του Οικουμενιστικού κέντρου της "Νέας Εκκλησίας" του Φαναρίου και του ενοίκου του κ. Βαρθολομαίου Αρχοντώνη!

 Το κέντρο της Οροδοξίας η ΠΑΤΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ετοιμάζονται να καταληφθούν από Πάπα και Πατριάρχη.

"Αιρετικόν άνθρωπον μετά πρώτη και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού" αναφέρει η εκκλησία και παραφράζοντας το, θα μπορούσε κάποιος να το μετατρέψει σε "Δογματικό εκκλησιαστικό ηγέτη μετά πρώτη και δεύτερη προειδοποίηση αγνόησε τον".

 Το αναφέρουμε αυτό εξ αιτίας της κατ' εξακολούθηση και με επιτακτικό τρόπο προσπάθειας που έχει αναληφθεί από τον πατριάρχη, ως απωθημένο ή κατάλοιπο παλαιών εποχών, ώστε με το έτσι θέλω να υποχρεωθεί η Μονή της Πάτμου και όλο το νησί, να παραχωρήσει χριστιανική ορθόδοξη εκκλησία στους καθολικούς. Και έχουμε αναφερθεί –κι αυτό είναι το παράξενο– στην προσπάθεια που καταβάλλεται από το πατριαρχείο, το

Μετά το Α.Π.Θ. και η Θεολογική Ακαδημία Βόλου τίμησε

Τον παρελθόντα Ἰούνιο τὸ Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. ἀνακήρυξε ἐπίτιμον διδάκτορά του τὸν Μητροπολίτην Διοκλείας Κάλλιστον Ware. Λίγο πρίν, ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀναγόρευση αὐτὴ ὑπῆρξαν ἀντιδράσεις καὶ καταγγελίες γιὰ τὴν οἰκουμενιστικὴ συμπεριφορὰ τοῦ ὡς ἄνω Μητροπολίτη.

Μάλιστα τὸ ἱστολόγιο «Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός», ἀπεκάλυψε ὅτι ὁ μητροπολίτης Κάλλιστος Γουέαρ ἦταν ὁ πρῶτος Ἐπίσκοπος  «που έδωσε τα Άχραντα Μυστήρια εις τους αιρετικωτάτους Κόπτας»! Παρέπεμπε δὲ στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» τῆς ἐποχῆς ἐκείνης (δεκαετία τοῦ ’80), στὸν ὁποῖον δημοσιεύτηκε ἡ σχετικὴ καταγγελία καὶ ἡ ἀπάντηση τοῦ Καλλίστου Γουέαρ.

Δυστυχῶς μὲ ἔκπληξη διαβάσαμε (στὴν ἴδια ἐφημερίδα) ὅτι ὁ μητροπολίτης Κάλλιστος …ψεύδεται γιὰ νὰ συγκαλύψει τὸ γεγονὸς τῆς καταγγελλομένης πράξεώς του! (ὅπως ἐξάγεται ἀπὸ τὴν σύγκριση τῶν δημοσιευομένων ἐκεῖ δύο ἐπιστολῶν του). Ἴσως γιατὶ τότε τὸ κλίμα, δὲν «σήκωνε» ἀκόμα τέτοιες οἰκουμενιστικὲς πρωτοτυπίες!

Καὶ νά, ποὺ σήμερα δὲν ὑπάρχουν τέτοιες εὐαισθησίες καὶ ἀναστολές (ἀφοῦ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα τῶν πιστῶν, μὲ τὴν σκανδαλωδῶς ἔνοχη ἀνοχὴ τῶν Ποιμένων –καὶ δὴ τῶν λεγομένων ἀντι-Οἰκουμενιστῶν– ἁλώθηκε) καὶ ὡς ἐκ τούτου οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀλωνίζουν καὶ ἀλληλοβραβεύονται!
Ἔτσι, μετὰ τὸν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Α.Π.Θ. ἀκολούθησε τὸ παράδειγμά του καὶ ἡ Θεολογικὴ Ἀκαδημία Βόλου. Διοργάνωσε  «Διεθνές Συνέδριο και τιμητική εκδήλωση με θέμα “Ο Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware και η μαρτυρία της Ορθοδοξίας στη Δύση”».

Τὸ Συνέδριο στέφθηκε (κατὰ τὴν ἐκτίμηση τῶν διοργανωτῶν) «με μεγάλη επιτυχία» καὶ πραγματοποιήθηκε «από 20 έως 22 Νοεμβρίου, 2015» στὸ Βόλο μὲ τὴν παρουσία τῆς ἀφρόκρεμας τοῦ θεολογικοῦ μας κόσμου!

Τὴ δημοσίευση γιὰ τὸ Συνέδριο μπορεῖτε νὰ τὸ διαβάσετε ἐδῶ. 

Ἐμεῖς παρουσιάζουμε τὶς σχετικὲς δημοσιεύσεις τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» στὶς ὁποῖες:

1. Ὁ μητροπολίτης Κάλλιστος Γουέαρ δηλώνει ἀνακριβῶς (δηλαδὴ ψευδόμενος) ὅτι ἀπὸ τὸν Θεολογικὸ Διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Μονοφυσιτῶν προέκυψε ὅτι «οἱ Μονοφυσῖται δὲν εἶναι πράγματι αἱρετικοί» καὶ ὡς ἐκ τούτου «γίνονται δεκτοὶ εἰς τὴν Θ. Κοινωνίαν»!!!

2.  Συμπροσεύχεται μετὰ Ἀγγλικανῶν καὶ ἄλλων αἱρετικῶν!

3. α) Στέλνει ἐπιστολὴ τὸ 1981 διὰ τῆς ὁποίας δηλώνει ὅτι μετέδωσε μὲν τὴν Θ. Κοινωνίαν εἰς τοὺς Κόπτας, ἀλλ’ ὄχι ἐξ ἰδίας πρωτοβουλίας· τὴν μετέδωσε «εἰς τὸ παρελθόν κατ’ ἐντολὴν τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Θυατείρων καὶ Μεγάλης Βρετανίας Ἀθηναγόρου… Κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια δὲν ἔδωσα τὰ Ἄχραντα Μυστήρια εἰς Κόπτας ἀλλὰ μόνον εἰς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς».

β) Ὅμως ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» δημοσιεύει καὶ μιὰ μεταγενέστερη ἐπιστολὴ τοῦ μητροπολίτου Καλλίστου, διὰ τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος διαψεύδει ἑαυτόν, γράφων ἕνα χρόνον μετά, ὅτι: «Ἔχομεν Κόπτας εἰς τὴν Ὀξφόρδην, εἰς τοὺς ὁποίους μεταδίδω τακτικῶς τὴν θείαν Κοινωνίαν»!!!

Εν συνεχεία παραθέτουμε τα σχετικά δημοσιεύματα του «Ορθοδόξου Τύπου» (10-2-1984, φ. 593 & 2-3-1984, φ. 597).

Η έχθρα, ο ζήλος, οι αιρέσεις. Και η ρίζα πάντων των αγαθών η αγάπη· είτα η χαρά!

ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΟΜΙΛΙΑ

π. Ιωάννης Ρωμανίδης

Πηγή

«Ουδέν ούτε εννοίας θανάτου φοβερώτερον, ούτε Θεού μνήμης θαυμασιώτερον»!

(Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς)

Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

 Πόσο ἁρμονικὰ καὶ ἰσορροπημένα παραθέτει ὁ Ἅγιος τὶς δύο αὐτὲς λειτουργίες τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, τὴ σκέψη καὶ τὴ μνήμη, ὑπενθυμίζοντας τὸ σκοπό, γιὰ τὸν ὁποῖο τὶς ἔβαλε ὁ Θεὸς μέσα μας. Ἡ καθεμιά, συνταιριασμένη μὲ τὸ ἀντίστοιχο θέμα, μὲ τὸ ὁποῖο ἔχει νὰ  ἀσχολεῖται. Ἡ σκέψη μὲ τὸ θάνατο, γιὰ νὰ κρατήσει τὸν ἄνθρωπο στὴ φρόνηση καὶ στὴ σύνεση καὶ ἡ μνήμη μὲ τὸ Θεό, γιὰ νὰ τὸν κρατήσει στὴ ζωντανὴ ἐλπίδα. Εἶναι οἱ κορυφαῖες ἀπασχολήσεις τους στὴν παροῦσα ζωή. Χαρακτηρίζει, τὴ σκέψη τοῦ θανάτου φοβερότερη ἀπὸ ὅλα ὅσα ἔχει νὰ σκέφτεται ὁ ἄνθρωπος καὶ τὴ μνήμη τοῦ Θεοῦ θαυμασιότερη ἀπὸ ὅλα ὅσα ἔχει νὰ θυμᾶται. Τέλειος συνδυασμός.

     Εἶναι πολὺ ἐπίκαιρα τὰ  λόγια αὐτὰ τοῦ Ἁγίου, καθόσον ὁ φόβος τῆς ἀνασφάλειας καὶ κατ΄ ἐπέκταση τοῦ θανάτου, πλανᾶται ἀπειλητικὸς καὶ τυραννικὸς στὶς ἡμέρες μας, λόγω τῆς ἀστάθειας καὶ τῆς κρισιμότητας τῆς καταστάσεως  τῶν περὶ τὴν εἰρήνη θεμάτων στὴν ἀνθρωπότητα. Ἡ εἰρήνη καθίσταται πλέον ἐπισφαλὴς καὶ ὁ κόσμος περιμένει ἀπὸ τοὺς ἰσχυρούς. Μὲ ἀνεξήγητη καθυστέρηση, μὲ ὕποπτη ἀναβλητικότητα, μὲ ἀπάνθρωπη, σαδιστικὴ διάθεση, ὡς οἱ χείριστοι τῶν τυράννων, οἱ κρατοῦντες ἰσχυροί τοῦ κόσμου, περιμένουν νὰ ἐξουθενωθοῦν οἱ ψυχές, κρατώντας τες στὸ χέρι, μέχρι τελικῆς ψυχικῆς ἐξόντωσης. Νὰ φοβοῦνται οἱ λαοί, γιὰ νὰ κάνουν αὐτοὶ ἀνενόχλητοι τὶς ἄνομες πράξεις τους.

      Ξέρουν πὼς δὲν ἔχουν νὰ καταφύγουν ἀλλοῦ οἱ ἄνθρωποι καὶ περιμένουν ἀπ` αὐτοὺς τὴ λύτρωση. Ἀφοῦ κατάφεραν, μὲ ὅλα τὰ μέσα ποὺ διαθέτουν, νὰ κάνουν τοὺς ἑαυτοὺς τους θεούς, τώρα παίζουν χωρὶς ἀντίπαλο. Ποῦ νὰ ἐλπίσει ὁ ἄνθρωπος; Ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει πίστη στὸ ζωντανὸ Θεὸ τῆς ἀγάπης, ἀφοῦ τελειώνουν ὅλα ἐδῶ, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει ἄλλος κόσμος πνευματικός, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει αἰωνιότητα, ἀφοῦ λησμονήθηκε τὸ ψαλμικό: «μὴ πεποίθατε ἐπ΄  ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἶς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλ. 145,3), ποῦ νὰ ἐλπίσει;

Ὅμως  ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς καὶ δι` αὐτοῦ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, δίνει στὸν ἄνθρωπο ἀπάντηση καὶ λύση καὶ