ΛΥΠΟΥΜΑΣΤΕ, «Χριστοΰφαντε»

Μὲ τὸ δεξὶ πόδι μπῆκε τὸν κουτσοφλέβαρο ἡ «Χριστοΰφαντος» στὸ ἱστολόγιό της. Ἔφερε γιὰ τὸ καλὸ «μιὰ καρδάρα γάλα» (τὸ ἄρθρο της μὲ τίτλο «Παπισμός, Οἰκουμενισμός-Ἐχθροὶ τῆς ὀρθοδοξίας»). Μετὰ ἀπὸ λίγο, ὅμως, ἔδωσε μιὰ κλωτσιά, καὶ τὸ ἔχυσε.

Συγκεκριμένα, ἕνας ἐπώνυμος σχολιογράφος ποὺ διάβασε τὸ ἄρθρο της, τῆς ὑπέβαλε τὴν ἑξῆς ἐρώτηση: 

Καὶ ἡ «Χριστοΰφαντος», χωρὶς τὸν παραμικρὸ δισταγμό, ὡς ἀλάθητη Πάπισσα, ψευδολογοῦσα καὶ διαστρέφουσα τὴν διαχρονικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀποφαίνεται ὅτι: 

Ἀλήθεια δὲν διάβασε ποτὲ στὸ βιβλίο τοῦ π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου (ποὺ ἀποτελεῖ τὸ «Εὐαγγέλιο» τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν) ὅτι:

«Ἡ ἀποτείχιση εἶναι, «κανονικὸν δικαίωμα... Οἱ ἱεροὶ Κανόνες παρέχουσι δικαίωμα παύσεως μνημοσύνου τοῦ αἱρετικὰς διδασκαλίας κηρύσσοντος Ἐπισκόπου ἢ Πατριάρχου... Ἄν τις, χρησιμοποιῶν τὸ δικαίωμα αὐτοῦ, παύσῃ τὸ μνημόσυνον, καλῶς ποιεῖ!» (π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου, «Τὰ Δύο Ἄκρα», σελ. 90).

Καὶ κυρίως, δὲν συνάντησε ποτέ της, στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία τὰ ὀνόματα κάποιων Ἁγίων (τοῦ Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Γρηγορίου Παλαμᾶ, Θεοδώρου Στουδίτου, κ.ἄ.) ποὺ ἀποτειχίστηκαν ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπό τους, πρὶν αὐτὸς καταδικασθεῖ ἀπὸ Σύνοδο γιὰ τὶς αἱρέσεις τους, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ τὸν Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς ἄλλους Οἰκουμενιστές;
 Δὲν διάβασε ποτέ της τί λέγει ὁ ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός;

«Ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ διδάσκαλοι τῆς ἐκκλησίας, ὅλες οἱ θεῖες γραφές, μᾶς προτρέπουν νὰ φεύγουμε τοὺς ἑτερόφρονες καὶ νὰ μὴ ἔχουμε κοινωνία μὲ αὐτούς» (P.G. 160, 1097AB, 105C).

Ἀλλὰ καὶ τὸ ἄλλο τοῦ ἁγ. Θεοδώρου Στουδίτου: «Ἐχθροὺς γὰρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καὶ πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο»!

Δὲν ἄκουσε,τουλάχιστον, τὶς δεκάδες προτροπὲς τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση, ποὺ χρόνια ἀπειλοῦσε τοὺς Οἰκουμενιστὲς μὲ τὸ μόνο ὅπλο ποὺ αὐτοὶ καταλαβαίνουν, τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου, καὶ προέτρεπε καὶ μᾶς σὲ ἀποτείχιση;
Μὲ ποιά αὐθεντία, λοιπόν, συμβουλεύει τὰ ἀντίθετα ἀπ' ὅ,τι οἱ Ἱ. Κανόνες; Τὴν ψυχή της τὴν ἔχει χώρια· αὐτὴ ἂς κάνει ὅ,τι θέλει. Τοὺς ἄλλους γιατί τοὺς προτρέπει νὰ μὴν μιμηθοῦν τοὺς Ἁγίους;
Λυπούμαστε γιὰ τὴν πτώση τῆς Χριστοϋφάντου. Ἂς διαβάσει, τώρα ποὺ εἰσήλθαμε στὸ Τριώδιο, μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα μοναστηριακὰ μελετήματά της, καὶ τὸ λόγο ποὺ ἀπηύθυνε ὁ ἀπ. Παῦλος σὲ κάποιον πού, ὅπως αὐτή, διέστρεφε τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων. Τὸν ἀποκάλεσε ἐχθρὸ τοῦ Θεοῦ:

«Ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς τοῦ κυρίου τὰς εὐθείας;».

Ἂν δὲν εἶναι ἔτσι, περιμένουμε νὰ μᾶς διαφωτίσει, ἐξηγώντας μας ὅτι ὅλοι αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι ἔκαναν λάθος, ὅτι ὁ π. Ἐπιφάνιος ἔκανε στὸ σημεῖο αὐτὸ λάθος, ὅτι ὁ θεόπνευστος ΙΕ΄ Κανόνας τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι λανθασμένος.

Ἔτσι κι ἀλλιῶς, εἴθε νὰ δώσει ὁ Θεὸς μετάνοια σὲ ὅλους μας.

Παραθέτουμε καὶ τὸ κείμενό της, ἕνα ἀκόμα χαρτοπολεμικὸ κείμενο, ποὺ οὐδόλως ὑπολογίζουν οἱ Οἰκουμενιστές, ἀντίθετα χαίρουνται, γιατί ἀποναρκώνει τοὺς πιστούς, δίδοντάς τους τὴν ψευδαίσθηση ὅτι γίνεται ἀγώνας!

ΠΑΠΙΣΜΟΣ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ἄς μή λησμονοῦμε, ὅτι ὁ προδότης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως αἱρεσιάρχης Πάπας, ἐπέλεξε τήν ἐγκόσμιον βασιλείαν καί ὄχι τήν Οὐράνιον διά νά γίνῃ Κοσμοκράτωρ - Δαιμονοκράτωρ.

Οἱ Παπικοί, περισσότερον ἀπό χίλια ἔτη ἀρνοῦνται τήν μετάνοιαν καί τήν ἐπιστροφήν των εἰς τήν Μητέραν Ἐκκλησίαν.

Ὅταν λέγωμε, ὅτι δέν ὑφίσταται θέμα «ἑνώσεως» ὅπως τήν μεθοδεύουν οἱ Οἰκουμενισταί, κάποιοι μᾶς ἀποκαλοῦν «σκοταδιστές», φανατικούς, ἐχθρούς τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος τῆς Χριστιανοσύνης. Ὅλα αὐτά θά ἴσχυαν ἐάν δέν ἐπιθυμούσαμε τήν ἐν μετανοίᾳ ἐπιστροφήν τῶν αἱρετικῶν εἰς τήν Μίαν Ἁγίαν Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.  

Ἡ Ἐκκλησία μας δέεται καί προσεύχεται διά τήν ἐν μετανοίᾳ ἐπιστροφήν πάντων τῶν πεπλανημένων καί ἀποκεκομμένων αἱρετικῶν καί σχισματικῶν ἀπό Αὐτήν: «Τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καί σύναψον τῇ Ἁγίᾳ σου Καθολικῇ καί Ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ». Αὐτή ἡ ἐπιστροφή, σύναψις καί ἐπανένωσις μπορεῖ νά γίνῃ μόνον ἐν Ἀληθείᾳ, καί ἡ Ἀλήθεια εἶναι μόνον ὁ Χριστός, μόνον ἡ Ὀρθοδοξία. Δέν ὑπάρχουν συμβιβασμοί μεταξύ Ὀρθοδοξίας και αἱρέσεως.

Ὁ Παπισμός, δυστυχῶς, ἐμμένει ἀμετανόητος εἰς τάς αἱρετικάς πλάνας του καί προβάλλει καί χρησιμοποιεῖ τήν παγίδα «ἀγάπης καί εἰρήνης» πού εἶναι ὁ δῆθεν «θεολογικός διάλογος», ὁ διάλογος τῆς «ἀγάπης», ἡ οἰκουμενική κίνησις διά τήν ''ἕνωσιν τῶν «ἐκκλησιῶν»'', κλπ.

Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι παναίρεσις, τό σύνολον τῶν αἱρέσεων πού σκοπόν ἔχει νά ἀλλοιώσῃ καί τελικῶς νά μεταλλάξῃ, νά ἀπορροφήσῃ καί νά ἀφανίσῃ τήν Ὀρθοδοξίαν.

Καί εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνες, ἀπαράδεκτες καί ἀνεπίτρεπτες οἱ προσπάθειες πού κάνουν ὡρισμένοι, ἀκόμη καί κληρικοί, λαϊκοί θεολόγοι, κλπ., φιλοοικουμενισταί, ἕνεκεν τῆς περιβόητης «ἀγάπης», ὥστε νά λαμβάνουν χώραν καί νά συνεχίζωνται ἀτερμόνως, χωρίς ἀποτέλεσμα, οἱ ψευτοθεολογικοί αὐτοί διάλογοι, πού ἀποσκοποῦν εἰς τήν διάβρωσιν καί ἅλωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας. Μάλιστα, κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἔχουν μεταλλαχθῆ εἰς λατινόφρονας ''ὀρθοδόξους θεολόγους''. Τέτοιου εἴδους θεολογίες εἶναι δαιμονολογίες καί Θεομαχίες.

Κάθε μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ὀφείλει νά μάχεται κατά τῶν αἱρέσεων καί τῶν αἱρετικῶν, πολλῷ μᾶλλον οἱ Πατριάρχες, Ἀρχιεπίσκοποι, Μητροπολῖται, Ἐπίσκοποι, Ἱερεῖς, Μοναχοί καί Μοναχές.

ΧΡΙΣΤΟΫΦΑΝΤΟΣ

Φαρισαϊκές υποκρισίες!

Από μικρός, θυμάμαι, το μένος (έτσι το εκλάμβανα) των οργανωσιακών κατά των Χιλιαστών. Στις ομάδες και στα Κατηχητικά μας συμβούλευαν –με προτεταμένο τον δείκτη του χεριού τους– ούτε καλημέρα να λέμε στους Χιλιαστές, ούτε να τους βάζουμε στο σπίτι, ούτε να παίρνουμε τα περιοδικά τους. Είναι αιρετικοί. Είναι λύκοι. «Έξω οι Λύκοι», βροντοφώναζαν.

Αργότερα, τα ίδια περίπου επαναλάμβαναν οι Αντιαιρετικές Επιτροπές της Εκκλησίας και οι Ιεροκήρυκες, για τους ποικίλους αιρετικούς, τις παραθρησκείες και τις σέκτες. Όλοι τους είχαν μεταβληθεί σε «αιρετικο-φάγους»!

Ώσπου ήρθε ο Οικουμενισμός, κι όλοι αυτοί –σαν κοττούλες– άλλαξαν τροπάριο. Τώρα, –ισχυρίζονται– για να πούμε «Έξω οι Λύκοι» Οικουμενιστές πρεπει να συνέλθει Οικουμενική Σύνοδος που να καταδικάσει τους Οικουμενιστές! Έως τότε (δηλ. τον αιώνα τον άπαντα) δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τον Παναγιώτατο Πατριάρχη μας, με τον Μεσσηνίας, με τον Δημητριάδος, γι' αυτό συνεργαζόμαστε μαζί τους, για το καλό του Οικουμενισμού (συγγνώμη, της Εκκλησίας θέλαμε να πούμε!). Κι ενώ λένε και κάνουν αυτά, γράφουν και κάποια «αντρίκια» άρθρα εναντίον τους, διανθίζοντάς τα με συνθηματολογικές φράσεις, όπως, «ο Οικουμενισμος είναι πιο επικίνδυνος από τον Χιλιασμό». Έτσι, για να περνάει η ώρα, ώσπου να έρθει ο Αντίχριστος.

Άντε, και καλό Τριώδιο!

Κ.Ε. Ἐκπαιδευτικός

Με Θεομητορικές ευλογίες τα ονομαστήρια του Μητροπολίτου Δημητριάδος!

Ὅταν ἕνας Ἐπίσκοπος ὁμιλεῖ γιὰ ἑνότητα στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἐννοεῖ ἀσφαλῶς τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως. Ἐκτὸς ἂν τὴν Ἐκκλησία τὴν ἐκλαμβάνει ὡς μιὰ θρησκευτικὴ ἐξουσιαστικὴ ὁμάδα, ἕνα χῶρο θρησκευτικῶν ἡγετῶν, παρόμοιο μὲ ἐκεῖνο τῆς κρατικῆς ἐξουσίας, ὅπου οἱ θρησκευτικοὶ ἡγέτες, προσπαθοῦν νὰ τὰ ἐξωραϊσοῦν μὲ ὑποκριτικὲς δηλώσεις περὶ προσποιητῆς ἐξωτερικῆς ἑνότητος τὶς ἐσωτερικὲς ἴντριγκες, τὰ ἀλληλοφαγώματα καὶ τὰ ἀλληλομαχαιρώματα (ποὺ συχνότατα πλέον βλέπουν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος καὶ γεμίζουν ντροπὴ τοὺς πιστούς).

Ἡ ἀπορία μας, λοιπόν, εἶναι: Γιὰ ποιά ἑνότητα μίλησε ὁ Δημητριάδος; Πιστεύουν τὰ ἴδια πράγματα οἱ συλλειτουργοῦντες Μητροπολίτες;

Εἶναι δηλαδὴ ΟΛΟΙ μεταπατερικοί θεολόγοι καὶ Οἰκουμενιστές, ὅπως ὁ Δημητριάδος;

Δέχονται ΟΛΟΙ τὴν αἱρετικὴ θεωρία περὶ «διηρημένης Ἐκκλησίας», ὅπως ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος;

Ἀποδέχονται ὅλοι τὴν κακοδοξία τοῦ Καλαβρύτων Ἀμβροσίου ὅτι «ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση, τὸ Filioque δὲν εἶναι αἵρεση, ποτὲ δὲν σᾶς διδάξω ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση. Ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση, ἀλλὰ σχίσμα»;

Δέχονται τὶς ἀμπελοφιλοσοφίες ποὺ ξεφούρνισε ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος, ἐπαινώντας τὸ βιβλίο τοῦ Πάπα Φραγκίσκου;

Γιὰ ποιά ἑνότητα, λοιπόν, μίλησε ὁ Δημητριάδος;

Εἶναι φανερό: Οἱ Ἐπίσκοποι ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως.

Τοὺς ἐνδιαφέρει μόνο νὰ κρατήσουν τὰ δεσποτικὰ κεκτημένα, τὶς καλὲς σχέσεις μὲ τὸν Πάπα τῆς Ἀνατολῆς καὶ ἄρχοντα τοῦ Βοσπόρου Βαρθολομαῖο. Γι’ αὐτὸ σὰν στρουθοκάμηλοι ἀποφαίνονται μὲ τὸ στόμα τοῦ Ἀργολίδος (μὲ τὸ ἀπόφθεγμα τοῦ ὁποίου ΟΥΔΕΙΣ Ἐπίσκοπος διεφώνησε!):

Ἀπὸ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «κανείς δὲν κινδυνεύει, οὔτε τὸ θέμα αὐτὸ ἀγγίζει κανένα»!

                                                                                                           Πηγή: "ierovima"

Με Θεομητορικές ευλογίες τα ονομαστήρια του Μητροπολίτου Δημητριάδος

Εκκλησία της Ελλάδος | Δημοσίευση: 29/01/2015

Με λαμπρότητα και ιεροπρέπεια η Τοπική Εκκλησία της Δημητριάδος εόρτασε σήμερα τα ονομαστήρια του Σεβ. Ποιμενάρχου της κ. Ιγνατίου, με πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, που τελέστηκε στον κατάμεστο από τον λαό του Θεού Ιερό Ναό Αναλήψεως του Χριστού Βόλου. Στο Αρχιερατικό συλλείτουργο προεξήρχε ο εορτάζων Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος, τον οποίο πλαισίωσαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Μαντινείας & Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, Λαρίσης κ. Ιγνάτιος, Βρεσθένης κ. Θεόκλητος, Καισαριανής, Βύρωνος & Υμηττού κ. Δανιήλ, Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, Ιερισσού, Αγίου Όρους & Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, Κίτρους & Κατερίνης κ. Γεώργιος, Θεσσαλιώτιδος & Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, ο Θεοφ. Επίσκοπος Σαφίτα κ. Δημήτριος (Πατριαρχείου Αντιοχείας) και πλήθος Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως και όχι μόνο.

Στην Θεία Λειτουργία παρέστησαν ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Χρήστος Μπουκώρος, ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός, ο Δήμαρχος Βόλου κ. Αχιλλέας Μπέος, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών Αρχών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβ. κ. Δανιήλ, ο οποίος ανέλυσε τον Επισκοποκεντρικό χαρακτήρα της Εκκλησίας, σύμφωνα με την διδασκαλία του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου. Αναφερόμενος στον εορτάζοντα Μητροπολίτη Δημητριάδος, ο κ. Δανιήλ τον χαρακτήρισε «καλό Ποιμένα της Εκκλησίας, απλανή διδάσκαλο της αληθείας και φιλόστοργο πατέρα του λαού του Θεού».

 Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος εξέφρασε την  χαρά και την ευγνωμοσύνη του για την συμμετοχή στην εορτή των Σεβ. Ιεραρχών, που, όπως είπε, δείχνει την μεταξύ τους ενότητα. Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τον Σεβ. Μητροπολίτη Μαντινείας κ. Αλέξανδρο για την μεταφορά της Ιεράς και Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας Μαλεβής στο Βόλο και την ευλογία, που κομίζει στην Τοπική μας Εκκλησίας. Αναφέρθηκε με συγκίνηση στους Κληρικούς του για το έργο που επιτελούν, διαποιμαίνοντας τον ευγενή λαό μας σε δύσκολη εποχή, ενώ κάλεσε όλους, Ιεραρχία, Άρχοντες, Κλήρο και λαό σε ενότητα και συνοχή, για την υπέρβαση της κρίσης.

Κατά τη διανομή του αντιδώρου, ο Σεβασμιώτατος δέχθηκε τις θερμές ευχές όλων.

  Εκ του Γραφείου Τύπου

π. Συμεών Κραγιόπουλου: Τελώνης & Φαρισαίος, προσευχή, αμαρτία...

π. Συμεών Κραγιόπουλου: 

Τι σημαίνει "περίοδος Τριωδίου"; 

(Σχόλιο στην Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου) 

«Τριώδιο»: Η ετυμολογία της λέξεως

 Σήμερα, όπως τό ξέρουμε όλοι, είναι η Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου, και αρχίζει το Τριώδιο. Είναι η Κυριακή που μας εισάγει στο Τριώδιο, στην περίοδο του Τριωδίου.

Καίτοι τα έχουμε πει και άλλη φορά, με πολύ λίγα λόγια να σας πω τι σημαίνει Τριώδιο, και από που πήρε αυτήν την ονομασία η περίοδος αυτή, για να το γνωρίζετε και να μην μπερδεύεστε. Οι περισσότεροι θα το ξέρετε, αλλά ίσως μερικοί δεν το ξέρετε. Γιατί αρκετοί όταν ακούν Τριώδιο, εννοούν χορούς και τέτοια. Ακόμη και το ραδιόφωνο και η τηλεόραση αναφέρονται στην περίοδο του Τριωδίου σαν περίοδο χορών και διασκεδάσεων.

Η περίοδος αυτή είναι ειδική περίοδος και έχει ειδικό σκοπό. Ονομάζεται Τριώδιο από το βιβλίο που η Εκκλησία μας

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΓΕΙΩΝ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ ΣΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑ ΓΙΟΡΤΑΣΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

 Βίντεο και φωτογραφίες από την θρησκευτική σχολική εορτή στη Σερβία.

Το Βίντεο καὶ οἱ φωτογραφίες εἶναι ἀπὸ Σερβία, ὅπου παραβρέθηκε προχθὲς ὁ π. Εὐθύμιος, στὴν ἑορτὴ καὶ μεγάλη πανήγυρη προς τιμήν τοῦ Ἁγ. Σάββα στὸ Μπαράγιεβο, 30 χιλιόμετρα ἔξω ἀπὸ τὸ Βελιγράδι, σὲ μία ἀπὸ τὶς «κατακόμβες στὴν ἐξορία», τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ράσκας π. Ἀρτεμίου,  ποὺ εἶναι ἀφιερωμένη στὸν Ἁγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς.

Ἐκείνη τὴν ἡμέρα κατὰ τὴν Παράδοσή τους οἱ Σέρβοι πραγματοποιοῦν καὶ τὴν θρησκευτικὴ σχολικὴ γιορτή, ἀνάλογη μὲ τὴν δική μας τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.

Θ. Λειτουργία στην Λάρισα