Στον ευαγγελισμό της πανυπέραγνης Δέσποινάς μας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

 ΟΜΙΛΙΑ 14

1. O ψαλμωδὸς προφήτης, ἀπαριθμώντας τὰ εἴδη τῆς δημιουργίας καὶ καθορώντας τὴν ἀποτεθειμένη σʼ αὐτὰ σοφία τοῦ Θεοῦ, γεμάτος θαυμασμὸ ὁλόκληρος, ἐκεῖ ποὺ ἔγραφε ἀνεφώνησε· «πόσο μεγαλοπρεπῆ εἶναι τὰ ἔργα σου, Κύριε, ὅλα τὰ ἔπλασες μὲ σοφία!». 

Σʼ ἐμένα τώρα, πού ἐπιχειρῶ νὰ ἐξαγγείλω κατὰ δύναμι τὴν σαρκικὴ ἐπιφάνεια τοῦ Λόγου πού ἔκτισε τὰ πάντα, ποιὸς λόγος θὰ μοῦ ἀρκέση γιὰ ἐξύμνησι; Ἐὰν πραγματικὰ τὰ ὄντα εἶναι γεμάτα θαῦμα καὶ τὸ ὅτι αὐτὰ προῆλθαν στὴν ὕπαρξι ἀπὸ μὴ ὄντα εἶναι θεῖο καὶ πολυύμνητο, πόσο θαυμασιώτερο καὶ θειότερο εἶναι καὶ πόσο ἀναγκαιότερο εἶναι νὰ ὑμνῆται ἀπὸ μᾶς τὸ νὰ γίνη κάποιο ἀπὸ τὰ ὄντα θεός, καὶ ὄχι ἁπλῶς θεός, ἀλλὰ ὁ ὄντως ὢν Θεός, καὶ μάλιστα ἡ φύσις μας ποὺ δὲν μπόρεσε

H ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΟΥ 1821

Σήμερα δίνεται «γραμμή» να διαλυθούν τα κράτη για να σχηματισθεί ο παγκόσμιος πολτός για χάρη των δυνατών

Από τον Σαράντο Ι. Καργάκο

...Εν πρώτοις, θεωρώ απαράδεκτο να μικροποιούμε τους ανθρώπους που έζησαν στο παρελθόν και δημιούργησαν το δικό μας παρόν (με ό,τι καλό ή κακό). Συχνά, η μικροποίηση του χθες δεν γίνεται από αντικειμενικότητα, αλλά από σκοπιμότητα. Κρύβει την ηθική μας μικροβιότητα. Κάποιοι, που δεν μπορούν να φθάσουν