Όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης "καπελώνεται" από τον ...Οικουμενικότερο

(Και μη ξεχνάμε ότι πιό πίσω είναι

και ο Οικουμενικότατος ΠΑΠΑΣ!)

Ποίος είναι ο νέος «Οικουμενικός» με την ευλογίαν του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως;

   Ο Οικουμενισμός υπονομεύει την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου! Αι οικουμενιστικαί επιλογαί του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως υπονομεύουν το Πατριαρχείον ως προς τον τίτλον «Οικουμενικόν» καθώς τον τίτλον αυτόν χρησιμοποιεί πλέον εμμέσως ο Γ. Γραμματεύς του ΠΣΕ!

   Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και οι Ιεράρχαι που είναι θιασώται του οικουμενισμού ισχυρίζονται ότι τα «ανοίγματα» προς τας άλλας ομολογίας συμβάλλουν εις την αποφυγήν της εσωστρεφείας των Ορθοδόξων και την διεθνή προβολήν του Πατριαρχείου εις όλον τον κόσμον, δι’ αυτό θεωρούν και επιβεβλημένην την συμμετοχήν εις το ΠΣΕ.

    Ατελείωτα είναι τα θεολογικά επιχειρήματα, συμφώνως προς τα οποία ο συμφυρμός της αληθείας με το ψεύδος, δηλ. της Ορθοδοξίας με τας αιρέσεις, αποβαίνουν εις βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, επειδή το ψεύδος θαμπώνει την οικουμενικήν ακτινοβολίαν της αληθείας. Ο κόσμος παρατηρών τας συμπροσ­ευχάς ταυτίζει την Ορθοδοξίαν με τον Παπισμόν και τον Προτεσταντισμόν και καταλήγει να απορρίπτη όλον τον χριστιανισμόν, διότι δεν βλέπει καμίαν διαφοράν.

   Με το παρόν δημοσίευμα δεν επιθυμούμεν να προβάλωμεν αυτήν την πτυχήν, αλλά μίαν νέαν παράμετρον εις το όλον ζήτημα, πρακτικήν και συγκεκριμένην. Εις απάντησιν της εκκλήσεως του Πατριάρχου Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κυρίλλου ο Γενικός Γραμματεύς του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών Πάστωρ Δρ. Όλαφ Φιούξε Τβεΐτ απέστειλε μηνύματα προς τον Πρόεδρον της Ουκρανίας Π. Ποροσένκο και τον Πρόεδρον της Βουλής της Ουκρανίας Α. Παρουμπί, όπου εξέφρασε την έντονον ανησυχίαν του δια το ενδεχόμενον υπερψηφίσεως των νομοσχεδίων υπ. αριθμ. 4128  και  4511, τα οποία είναι αντιεκκλησιαστικά, και εζήτησε να τα ανακαλέσουν. Εις τα μηνύματα αυτά ο κ. Τβεΐτ λέγει ότι εκφράζει-αντιπροσωπεύει την «μεγαλύτερη οικουμενική οργάνωση με 348 Εκκλησίες-μέλη». Εφόσον το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως συμμετέχει ενεργώς εις το ΠΣΕ, τότε το ΠΣΕ εκφράζει και τους Ορθοδόξους, είναι δηλαδή ως να αποδέχεται ο Πατριάρχης ότι τον «οικουμενικόν» ρόλον ασκεί ο κ. Τβεΐτ! Ο Πατριάρχης διατυμπανίζει ότι είναι ο «πρώτος» των Ορθοδόξων, ενώ με την συγκατάθεσίν του ο κ. Τβεΐτ είναι ο «πρώτος» όλων των Χριστιανών! Με τον οικουμενισμόν επομένως δέχεται ο Πατριάρχης ότι πάνω από την Ορθοδοξίαν υπάρχει και ένας ευρύτερος οργανισμός, ο οποίος εκφράζει περισσοτέρους χριστιανούς μαζί με τους Ορθοδόξους! Εκφράζει δηλαδή με καλύτερον οικουμενικόν τρόπον την Ορθοδοξίαν από ότι το Οικουμενικόν Πατριαρχείον! Αυτά είναι τα αποτελέσματα του Οικουμενισμού!

    Παραλλήλως ο κ. Βαρθολομαίος δίδει το «πάτημα» εις τον Πατριάρχην της Μόσχας να ζητεί δια «οικουμενικά» ζητήματα την βοήθειαν του κ. Τβεΐτ και όχι του Κωνσταντινουπόλεως. Μάλιστα το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως δεσμεύεται και δεν μπορεί να αντιδράση εις αυτήν την επιλογήν του Μακ. Μόσχας, διότι είναι το ίδιον, που αναγνωρίζει αυτήν την «οικουμενικήν» εξουσίαν εις τον κ. Τβεΐτ! Επομένως ούτε την Μόσχαν να κατηγορούν οι Πατριαρχικοί ούτε άλλους δια την απώλειαν της «οικουμενικότητος» του Πατριαρχείου, αλλά τας ιδικάς των πράξεις, αι οποίαι όχι μόνον υποσκάπτουν τα θεμέλια του «θεσμού», αλλά οδηγούν και εις το να αποσύρη ο Κύριος την χάριν του.

    

Ακολούθως προς επίρρωσιν των λεγομένων παραθέτομεν το μήνυμα του κ. Τβεΐτ, ως εδημοσιεύθη εις την ιστοσελίδα mospat.ru της 17ης Μαΐου 2017:

     «Εξοχώτατε!

   Η αδελφότητα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών είναι η πλέον ανοικτή και μεγαλύτερη οικουμενική οργάνωση με 348 Εκκλησίες-μέλη από τις 110 χώρες και 500 εκ. χριστιανούς εκφράζει την έντονη ανησυχία της εξαιτίας της προθέσεως της Βουλής της Ουκρανίας να εντάξει στην ημερήσια διάταξη της αυριανής συνεδριάσεως το νομοσχέδιο υπ. αριθμ. 4128 «Περί τροποποιήσεων στο Νόμο της Ουκρανίας «Περί ελευθερίας του θρησκεύειν και των θρησκευτικών σωματείων» και το νομοσχέδιο υπ. αριθμ. 4511 «Περί ειδικού καθεστώτος των θρησκευτικών σωματείων των οποίων οι έδρες ευρίσκονται στο κράτος που η Βουλή της Ουκρανίας ανεγνώρισε ως χώρα – εισ­βολέα».

   Ως οικουμενικός οργανισμός, ο οποίος επί εβδομήκοντα έτη της λειτουργίας του ετάσσετο υπέρ της αρχής της ελευθερίας του θρησκεύειν και κατά οιασδήποτε μορφής διακρίσεως σε όλες τις περιοχές του κόσμου, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών θεωρεί ότι η υπερψήφιση των ειρημένων νομοσχεδίων θέτει σε κίνδυνο την αρχή της ανεξιθρησκίας και την ισοτιμία όλων των Εκκλησιών και θρησκευτικών κοινοτήτων στην Ουκρανία και μπορεί να προκαλέσει νέο κύμα εντάσεως εντός της Ουκρανικής κοινωνίας. Εξαίροντας τις προσ­πάθειες της Κυβερνήσεως της Ουκρανίας για την εδραίωση της δημοκρατίας και τον εκσυγχρονισμό της Ουκρανικής νομοθεσίας επί τω σκοπώ της συμμορφώσεως αυτής προς τα διεθνή πρότυπα, ωστόσο είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτά τα δύο νομοσχέδια προσκρούουν στις καταβαλλόμενες στην Ουκρανία προσ­πάθειες προωθήσεως της δημοκρατίας. Σας προτρέπουμε να  ανακαλέσετε αυτά τα νομοσχέδια, τα οποία κυοφορούν αρνητικές συνέπειες.

   Με σεβασμό, Πάστορας Δρ. Όλαφ Φιούξε Τβεΐτ, ο Γενικός Γραμματέας του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών».

 "Ορθόδοξος Τύπος"

Πηγή

Ο Βαρθολομαίος ξεπέρασε κι αυτή την απλή ...αποδοκιμασία του Κυρίου!!!

 Από την (αιρετική) Ευαγγελική Εκκλησία της Γερμανίας

τιμήθηκε ο (αιρετικός) Οικουμενικός Πατριάρχης

Βαρθολομαίος

    Ἂν ὁ Κύριος ἔλεγξε σφοδρῶς καὶ ἐπετίμησεν αὐτοὺς ποὺ προτιμοῦν τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων, εἰπών· «πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου Θεοῦ οὐ ζητεῖτε;» (Ἰωάνν. 5,44), ποιά ἀπολογία θὰ ἔχουν αὐτοὶ ποὺ λαμβάνουν δόξαν παρὰ αἱρετικῶν;

    

    Ἱερὸς Χρυσόστομος:  «Ὅταν γὰρ διὰ δόξαν πίστιν ἀμείβωσιν ὀρθήν, καὶ ἵνα αὐτοὶ δοξάζωνται, τὸν Θεὸν ἀτιμάζωσι, τίνα ὑπερβολὴν οὐκ ἂν ἔχοι βλακείας καὶ μανίας τὸ γινόμενον; Ὄψιν γὰρ ἔχει μόνην λαμπράν, τὰ δὲ ἔνδον αὐτῆς οὐκ ἔτι κενὰ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀτιμίας ἀνάμεστα, καὶ ὠμῆς γέμει τῆς τυραννίδος»! (Τὸ εὐρύτερο κείμενο τοὺ ἱ. Χρυσοστόμου στὸ τέλος).

    Οικουμενικό Πατριαρχείο: Την Δευτέρα 29 Μαΐου 2017 τελέστηκε Εσπερινός στον Ευαγγελικό Ναό Stiftskirche Στουτγκάρδης, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Τον Πατριάρχη προσφώνησαν: ο Προκαθήμενος της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας Δρ Heinrich Bedford-Strohm και ο Ευαγγελικός Επίσκοπος Βυρτεμβέργης κ. Frank Otfried July. 

                     Αντιφώνησε καταλλήλως ο Πατριάρχης. 

  Την Τρίτη, 30 Μαΐου, έλαβε χώρα η Τελετή αναγορεύσεως της Α. Θ. Παναγιότητος σε Επίτιμο Διδάκτορα από την Ευαγγελική Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Τυβίγγης.

Πηγή

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου:

Ἀπὸ τὸ "Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Ἰωάννην τὸν Εὐαγγελιστήν"

   εʹ. Ἀλλὰ γὰρ δεινὸν ἡ κενοδοξία καὶ πρὸς τὰ λίαν φανερὰ ἀποτυφλῶσαι τὴν διάνοιαν τῶν ὑπ' αὐτῆς ἁλισκομένων, καὶ τοῖς ὡμολογημένοις πεῖσαι φιλονεικεῖν· ἑτέρους δὲ καὶ σφόδρα εἰδότας τἀληθὲς καὶ πεπεισμένους, εἰς ὑπόκρισιν καὶ ἀντίστασιν ἀλείφει. Ταῦτα καὶ ἐπὶ τῶν Ἰουδαίων ἐγίνετο. Οὐ γὰρ δι' ἄγνοιαν ἠρνοῦντο τὸν τοῦ Θεοῦ Υἱόν, ἀλλ'  ἵνα τῆς παρὰ τῶν πολλῶν τύχωσι τιμῆς. Καὶ γάρ, Ἐπίστευον εἰς αὐτόν, φησίν, ἀλλ' ἐφοβοῦντο ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται, καὶ τὴν αὑτῶν προέτειναν σωτηρίαν ἑτέροις. Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι τὸν οὕτω σφοδρῶς τῇ παρούσῃ δουλεύοντα δόξῃ, τῆς παρὰ τοῦ Θεοῦ τυχεῖν. Διὸ καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς, εἰπών· Πῶς δύνασθε πιστεύειν, δόξαν παρὰ ἀνθρώπων λαμβάνοντες, καὶ τὴν παρὰ τοῦ Θεοῦ μὴ ζητοῦντες; Μέθη γάρ τίς ἐστι βαθεῖα· καὶ διὸ δυσανάγωγον τὸν χειρωθέντα ποιεῖ τοῦτο τὸ πάθος. Αὕτη τῶν ἁλόντων τὴν ψυχὴν ἀποσχίσασα τῶν οὐρανῶν, τῇ γῇ προσηλοῖ, καὶ πρὸς τὸ φῶς ἀναβλέψαι τὸ ἀληθινὸν οὐκ ἀφίησιν, ἀλλ' ἐν τῷ βορβόρῳ διαπαντὸς καλινδεῖσθαι πείθει, κατασκευάζουσα δεσπότας αὐτοῖς οὕτω δυνατούς, ὡς χωρὶς ἐπιταγμάτων αὐτῶν κρατεῖν. Ὁ γὰρ τοῦτο νοσῶν τὸ νόσημα, καὶ μηδενὸς κελεύοντος, αὐτομάτως ποιεῖ πάντα, ὅσαπερ ἂν οἴηται τέρπειν αὐτοῦ τοὺς κυρίους. Καὶ γὰρ ἱμάτια καλὰ περιτίθεται δι' ἐκείνους, καὶ καλλωπίζει τὴν ὄψιν, οὐχ ἑαυτῷ τοῦτο, ἀλλ' ἑτέροις ἐπιτηδεύων, καὶ ἀκολούθους περιάγει κατὰ τὴν ἀγοράν, ἵνα θαυμάζηται παρ' ἑτέρων· καὶ πάντα ἃ ποιεῖ τῆς τῶν ἄλλων ἕνεκεν ἀρεσκείας ὑπομένει μόνης. Ἆρα γένοιτ' ἄν τι τούτου χαλεπώτερον πάθος; Ἵνα ἕτεροι θαυμάσωσιν αὐτόν, κατακρημνίζεται συνεχῶς. Ἱκανὰ μὲν οὖν καὶ τὰ εἰρημένα παρὰ τοῦ Χριστοῦ, δεῖξαι πᾶσαν αὐτοῦ τὴν τυραννίδα· πλὴν καὶ ἐντεῦθεν ἔστιν αὐτὴν συνιδεῖν. Εἰ γὰρ ἐθελήσεις ἐρωτῆσαί τινα τῶν πολιτευομένων καὶ τὰ πολυτελῆ δαπανώντων δαπανήματα, τίνος ἕνεκεν τοσοῦτον κενοῦσι χρυσίον, καὶ τί βούλεται αὐτοῖς ἡ τοσαύτη δαπάνη, οὐδὲν ἕτερον ἀκούσῃ παρ' αὐτῶν, ἀλλ' ἢ τοῦ δήμου τὴν ἀρέσκειαν. Εἰ δὲ πάλιν ἔροιο τί δήποτε ὁ δῆμός ἐστιν, ἐροῦσι, Πρᾶγμα θορύβου γέμον καὶ ταραχῶδες, καὶ ἐξ ἀνοίας τὸ πλέον συγκείμενον, ἁπλῶς φερόμενον, κατὰ τὰ τῆς θαλάττης κύματα, πολλάκις καὶ ἐκ ποικίλου καὶ μαχομένης συνιστάμενον γνώμης.

Ὅταν οὖν τις τοιοῦτον ἔχῃ δεσπότην, τίνος ἐλεεινότερος οὐκ ἂν εἴη; Ἀλλὰ τὸ μὲν ἀνθρώπους βιωτικοὺς περὶ ταῦτα ἐπτοῆσθαι, οὐχ οὕτω δεινόν· καίπερ ὂν δεινόν· τὸ δὲ τοὺς τοῦ κόσμου λέγοντας ἀποπεπηδηκέναι τὰ αὐτὰ νοσεῖν, μᾶλλον δὲ χαλεπώτερα, τοῦτο μάλιστά ἐστι τὸ δεινόν. Ἐκείνοις μὲν γὰρ μέχρι χρημάτων ἡ ζημία· ἐνταῦθα δὲ μέχρι ψυχῆς ὁ κίνδυνος. Ὅταν γὰρ διὰ δόξαν πίστιν ἀμείβωσιν ὀρθήν, καὶ ἵνα αὐτοὶ δοξάζωνται, τὸν Θεὸν ἀτιμάζωσι, τίνα ὑπερβολὴν οὐκ ἂν ἔχοι βλακείας καὶ μανίας τὸ γινόμενον; εἰπέ μοι. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα πάθη, κἂν πολλὴν τὴν βλάβην ἔχῃ, φέρει γοῦν τινα καὶ ἡδονήν, εἰ καὶ πρόσκαιρον καὶ βραχεῖαν. Καὶ γὰρ ὁ φιλοχρήματος, καὶ ὁ φίλοινος, καὶ ὁ φιλογύνης, ἔχουσί τινα μετὰ τῆς βλάβης καὶ ἡδονήν, εἰ καὶ βραχεῖαν· οἱ δὲ τοῦ πάθους αἰχμάλωτοι τούτου, διαπαντὸς κατάπικρον ζῶσι βίον καὶ ἡδονῆς ἀπεστερημένον. Οὐ γὰρ ἐπιτυγχάνουσιν οὗ σφόδρα ἐρῶσι, δόξης λέγω τῆς παρὰ τῶν πολλῶν· ἀλλὰ δοκοῦσι μὲν ἀπολαύειν αὐτῆς, οὐκ ἀπολαύουσι δέ, διὰ τὸ μηδὲν εἶναι δόξαν τὸ πρᾶγμα. Διὰ τοῦτο οὐδὲ δόξα, ἀλλὰ κενὸν δόξης πρᾶγμα εἴρηται τὸ πάθος· κενοδοξίαν δὲ αὐτὸ καὶ οἱ παλαιοὶ πάντες εἰκότως ἐκάλεσαν. Διάκενος γάρ ἐστιν, ἔνδον οὐδὲν ἔχουσα λαμπρὸν καὶ ἐπίδοξον. Ἀλλ' ὥσπερ τὰ προσωπεῖα δοκεῖ μὲν εἶναι λαμπρὰ καὶ ἐπέραστα, κενὰ δὲ ἔνδον ἐστί· διὸ καὶ τῶν σωματικῶν ὄψεων εὐπρεπέστερα ὄντα, οὐδένα οὐδέποτε πρὸς τὸν ἔρωτα εἷλε τὸν αὐτῶν· οὕτω, μᾶλλον δὲ ἀθλιώτερον, καὶ ἡ παρὰ τῶν πολλῶν δόξα, τὸ δυσκαταγώνιστον τοῦτο καὶ τυραννικὸν πάθος ἡμῖν ἐσχημάτισεν. Ὄψιν γὰρ ἔχει μόνην λαμπράν, τὰ δὲ ἔνδον αὐτῆς οὐκ ἔτι κενὰ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀτιμίας ἀνάμεστα, καὶ ὠμῆς γέμει τῆς τυραννίδος. Πόθεν οὖν τίκτεται τοῦτο τὸ πάθος, οὕτως ἄλογον ὄν, καὶ ἡδονὴν οὐκ ἔχον, φησί; Πόθεν; Οὐχ ἑτέρωθεν, ἀλλ' ἢ ἀπὸ ψυχῆς ταπεινῆς καὶ εὐτελοῦς. Οὐ γὰρ ἔστι τὸν ὑπὸ δόξης ἁλόντα, μέγα τι καὶ νεανικὸν ἐννοῆσαι ταχέως· ἀλλ' αἰσχρὸν αὐτὸν εἶναι δεῖ, καὶ εὐτελῆ, καὶ ἄτιμον, καὶ μικρόν.

Άλλη μια σημαντική Ημερίδα. --Να δούμε, όμως,

 Να δούμε πότε θα κάνουν μια Ημερίδα κατά των Οικουμενιστών!

Δελτίο Τύπου

-Ημερίδα με θέμα:

«Ταυτότητα φύλου -Μία διεπιστημονική προσέγγιση»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ με θέμα:

«Ταυτότητα φύλου: Μία διεπιστημονική προσέγγιση»

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 28/5/2017

Με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 28 Μαΐου στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Ταυτότητα Φύλου: Μία διεπιστημονική προσέγγιση».

Την ημερίδα συνδιοργάνωσαν Ορθόδοξοι Σύλλογοι και κοινωνικοί φορείς. Συμμετείχαν με εμπεριστατωμένες εισηγήσεις τους οι εισηγητές: Σταύρος Μπαλογιάννης, Ομ. Καθηγητής Νευρολογίας, με θέμα: «Ο καθορισμός υπό του εγκεφάλου των ψυχικών και σωματικών χαρακτήρων του φύλου», Καλλιόπη Προκοπάκη, Ψυχίατρος παιδιών και

ΘΕΕ ΜΟΥ! ΘΕΕ ΜΟΥ!!! ΚΑΝΟΥΝ ΚΙΜΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ...

             ΚΑΙ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΑΙ

Βουλευτές και βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονται (δείτε εδώ) για την 

"άρνηση αναισθησιολόγων του νοσοκομείου Σάμου να χορηγούν αναισθησία σε διακοπή κύησης εφόσον δεν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι κινδύνου της ζωής ή της υγείας της εγκύου". 

Οι βουλευτές -τίνες θεωρούν ότι 

"παραβιάζει το δικαίωμα των γυναικών του νησιού να επιλέξουν την άμβλωση" 

(από πότε "νομιμοποιείται" ένας άνθρωπος να αποφασίζει να τερματίζει βίαια την ζωή ενός άλλου;;;), 

Την ώρα που μια ολόκληρη Ελλάδα έχει βίαια κατακρεουργηθεί στις δημόσιες και ιδιωτικές γυναικολογικές κλινικές 

την ώρα που η Ελλαδική Ιεραρχία (ανάμεσα τους και κάποιοι παμπόνηροι που για βιοποριστικούς λόγους φόρεσαν ράσα και στη συνέχεια με διάφορα "θελήματα" και "μετάνοιες", κατάφεραν να καταλάβουν δεσποτικούς θρόνους) περί άλλων "μεριμνούν" (πχ πόσες θα είναι οι αποδοχές τους, υποδοχές εικόνων και αγίων λειψάνων για να γεμίζουν με χρήματα τα παγκάρια τους και να κρατάνε "δεμένα" τα πρόβατα στο "μαντρί" ), 

«Εν τω ονόματι του Ιησού…»

Του ἀεμνήστου Ἰωάννου Κορναράκη

   Βέβαια είναι αλήθεια ότι ή πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια αγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.