ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ??!!!!!!

   Είναι πραγματικά απίστευτα τά όσα βιώνουμε από αυτήν τήν κυβέρνηση!!

    Είναι απίστευτο τό μίσος πού επιδεικνύει γιά τήν Πατρίδα καί τό έθνος καί τό ξεπούλημα τού πολιτισμού, της Ιστορίας, της γλώσσας, τής εθνικής κυριαρχίας·  καί όλα αυτά καταπατώντας τήν Συνταγματικά κατοχυρωμένη θέληση τού κυρίαρχου Ελληνικού Λαού, τόν οποίον μέ τερατώδη ψέματα εξαπάτησε καί τού έκλεψε τήν ψήφο.

ΟΜΩΣ τό ΛΥΠΗΡΟΤΕΡΟ καί ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ παθητική στάση καί ΑΦΩΝΙΑ

της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, 

της ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ κοινότητας

και ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ διδασκάλων,

των ΚΑΛΙΤΕΧΝΩΝ, των ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ αρχών, των ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ αρχών, 

τού ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ,

ΤΩΝ.... των...... των..... τών....       ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ βουλευτών, 

 των ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ!

     Έχουμε γυρίσει στήν εποχή πού «ΟΛΑ ΤΑΣΚΙΑΖΕ Η ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΑΚΩΝΕ Η ΣΚΛΑΒΙΑ»!

ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ!!!

Αρχιμ. Χριστόδουλος Αγγελόγλου

Ο «Εξουνιτισμός των Οικουμενιστών» και ο σιγονταρο-οικουμενισμός των αντι-Οικουμενιστών!

π. Άγγελος Αγγελακόπουλος:

Εξουνιτισμός των Οικουμενιστών

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος: «Γιά μιά ἀκόμη φορά δικαιωνόμαστε, ὅταν χαρακτηρίζουμε τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ὄχι μόνο ληστρική, αἱρετική καί οἰκουμενιστική, ἀλλά καί οὐνιτική».

    Δηλαδή, ὁ π. Ἄγγελος μᾶς ἀποκαλύπτει συνεχῶς τὴν ὅλο καὶ μεγαλύτερη σαπίλα τῶν Οἰκουμενιστῶν, χωρίς -ὁ ἀγαθὸς πατήρ- νὰ ἀντιλαμβάνεται ὅτι μὲ αὐτὲς τὶς ἀποκαλύψεις ἐπιβαρύνει τὴν θέση του, ἀφοῦ κοινωνεῖ συγχρόνως, διὰ τοῦ Ἐπισκόπου του, μὲ ὅλη αὐτὴ τὴ βρωμιά!

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Ἐν Πειραιεῖ 15-6-2018

Ὁ οὐνίτης ψευδεπίσκοπος Γρατιανουπόλεως Δημήτριος Σαλάχας σέ κείμενό^[1] σχετικά μέ τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ἐνῶ ἀπό τή μιά πλευρά τήν ἀποδέχεται καί τήν θεωρεῖ  ἕνα μεγάλο βῆμα ἐκ πλευρᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀπό τήν ἄλλη ἀσκεῖ σκληρή κριτική σ' αὐτήν, διότι, ἐνῶ ὁ Παπισμός ρητῶς ἀναγνωρίζει τήν ἐκκλησιολογική καί μυστηριακή δομή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ψευδοσύνοδος, μέ τό νά ἀποκαλέσει τόν Παπισμό ὡς «ἑτερόδοξη Χριστιανική Ἐκκλησία καί Ὁμολογία» μή εὑρισκομένη ἐν κοινωνίᾳ μετά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», δέν ἀναγνωρίζει τήν οὐσιαστική ἔννοια καί φύση τοῦ Παπισμοῦ ὡς «Ἐκκλησία», μέ βάση τήν ἀποστολική διαδοχή καί ἑπομένως τήν

Ο μολυσμός του Οικουμενισμού, «παρυπόστασις» στην Εκκλησία!

«Πάσαν την συναγωγήν εκκλησίασον»

(Ο Κύριος – Λευϊτικόν 8, 1 – 5)

«Καθαρότητα και μόλυνση, ως νέα αντι–οικουμενιστική πρακτική, είναι οικουμενιστικό προϊόν, που σημαίνει έμπρακτη (σιωπηλή) παραδοχή ή ανοχή της αίρεσης».

Τοῦ Ν. Σακαλάκη

Αναμφίβολα, για όποια καρδιά αρνείται την Εκκλησία και κατά προέκταση την Αγία Γραφή, δανειζόμαστε παραλλαγμένους κάποιους στίχους του Heine: «Δεν είχε αίμα στην καρδιά, αλλά άρνηση αναλυτή, κι αρνούμενη ολόγυρά της, στο τέλος αρνήθηκε κι αυτήν»!

Χωρίς την πνευματική ζωή της Εκκλησίας, την ένωση με τον αληθινό Τριαδικό Θεό, ο άνθρωπος παραμένει άτομο, υποταγμένο στην νομοτέλεια της Βιολογίας.

Η Επιστήμη αδυνατεί να οριοθετήσει το «Δέον» στη ζωή του ανθρώπου. Απόδειξη τα κοινωνικά συστήματα, η φιλοσοφία τους, οι αναζητήσεις τους για «ιδέες» καθολικού κύρους και οι συγκρουόμενες θεωρίες τους.

Το «καθολικό κύρος» είναι το όριο στο οποίο τείνει το ανθρώπινο πνεύμα. Μέχρι σήμερα, σε ανθρώπινο επίπεδο, υπάρχει μια παρατεταμένη διαμάχη για την αληθινή αντίληψη του κόσμου. Είναι επιβεβλημένη αδυναμία στον άνθρωπο να αναζητεί την αλήθεια ως συνάρτηση της υποκειμενικότητάς του, διότι είναι κτίσμα.

Δρασκέλισμα των κτιστών–ατομικών ορίων γίνεται μόνο στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, το «μόνο καινόν υπό τον ήλιον» (Ι. Δαμασκηνός).

Ο όρος «Εκκλησία» δεν εκφράζει απλά μια συλλογικότητα–σύναξη ανθρώπων, έστω και αν ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στο Θεό. Στην αληθινή Εκκλησία τα μυστηριακά–οντολογικά θεμέλιά της τα έχει επιμεληθεί–καθορίσει ο ίδιος ο Θεός.

Πολιτικοὶ νάνοι ! Ἡ παροῦσα (ἀλλὰ καὶ κάθε) κυβέρνηση δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ ἐκχωρήσει αὐτὸ ποὺ δὲν τῆς ἀνήκει

Ἀπὸ τὸν Σαράντο Ι. Καργάκο 

    Ἀγαπητὲ ἀναγνώστη, τὴν ὥρα αὐτή, ὅπου οἱ νάνοι πολιτικοί μας ἀπεργάζονται τὴ νέα ἀτιμωτικὴ λύση γιὰ τὴ σκοπιανὴ ἐμπλοκή, ἐγώ, ἕνας ταπεινὸς ἐργάτης τοῦ πνεύματος, αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη νὰ ὑψώσω γιὰ ἀκόμα μία φορὰ τὴ φωνή μου καὶ νὰ καλέσω τὸν ἑλληνικὸ λαό, τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ, νὰ προτάξει ἕνα καινούργιο «ΟΧΙ» στὴν ἰταμὴ λύση-διάλυση ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν οἱ ἰσχυροὶ παράγοντες -προστάτες τῶν Σκοπιανῶν-, δηλαδὴ νὰ ἐκχωρήσουμε ἀντὶ πινακίου φακῆς τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας στὸ τιτοϊκὸ μόρφωμα, γέννημα τῶν κομιτατζήδων, ἐναντίον τῶν ὁποίων ἡ μικρὴ κάποτε Ἑλλάδα πολέμησε μὲ τὰ ἐκλεκτότερα παιδιά της.

Θὰ εἶναι θλιβερὸ γιὰ ἀκόμα μία φορὰ τὸ «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ» νὰ ἀκουστεῖ ἀπὸ τὰ χείλη τῶν Σκοπιανῶν, ἐνῶ ἀπὸ τὰ χείλη κάποιων δικῶν μας, δῆθεν ρεαλιστῶν, νὰ ἀκούγεται σὰν δικαιολογητικὴ ἀπολογία τὸ...
ψευδολόγημα: «Λύσαμε τὸν Γόρδιο Δεσμό»! Ὁ Γόρδιος Δεσμὸς δὲν λύθηκε - κόπηκε. Κι αὐτὸ ποὺ κόψαμε ἐμεῖς εἶναι γιὰ ἀκόμα μία φορὰ ὁ λαιμός μας!

Ὅπως φαίνεται, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω μία φράση τοῦ τωρινοῦ μοιραίου πρωθυπουργοῦ μας, τὸ νταούλι καὶ τὸν ζουρνὰ τὰ χτυποῦν οἱ Σκοπιανοὶ γιὰ νὰ χορεύουν στὸ ταψὶ τώρα οἱ Ἕλληνες!

Ἡ παροῦσα κυβέρνηση - ἀλλὰ καὶ κάθε ἑλληνικὴ κυβέρνηση - δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ ἐκχωρήσει αὐτὸ ποὺ δὲν τῆς ἀνήκει. Τὸ «γιατί» τὸ ἔχει ἐξηγήσει ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος μὲ τὴν ἡρωικὴ ἀπάντηση ποὺ ἔδωσε στὸν σουλτάνο, ὅταν αὐτός, ἀντὶ πλούσιων ἀνταλλαγμάτων, τοῦ πρότεινε νὰ παραδώσει τὴ Βασιλεύουσα: «Τὸ δὲ τὴν Πόλιν σοὶ δοῦναι οὐκ ἐμοῦ ἐστὶν οὔτε ἄλλου τῶν κοτοικούντων ἐν αὐτή. Κοινὴ γὰρ γνώμη αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν ἐν ταύτη καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἠμῶν».

Τὸ νὰ παραδώσουμε, λοιπόν, τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας στοὺς Σκοπιανοὺς δὲν εἶναι ὑπόθεση τῆς παρούσας Βουλῆς, οὔτε καν τοῦ σημερινοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἔχουν δικαίωμα λόγου καὶ οἱ ἀπέθαντοι νεκροί μας. Κάθε γωνιὰ τῆς Μακεδονίας εἶναι σπαρμένη ἀπὸ ἑλληνικὰ κόκαλα. Τὰ κόκαλα αὐτὰ ρωτήθηκαν; Τί λόγο θὰ δώσουμε σ’ αὐτά, τὰ κόκαλα τὰ ἱερά, καὶ στοὺς ἀγέννητους πού θὰ μᾶς διαδεχθοῦν;

Ἀπὸ τὸ θέρος τοῦ 1964, ὅπου ἐξεπλήρωσα τὶς στρατιωτικὲς ὑποχρεώσεις μου στὰ ἑλληνοσκοπιανὰ σύνορα καὶ γνώρισα τὸ ὑπάρχον πρόβλημα, πάντα προειδοποιοῦσα τοὺς πολιτικοὺς καὶ πνευματικοὺς ταγούς μας γιὰ τὸ ἀγκάθι τῶν Σκοπίων, ὅπως ἐπέγραψα τὸ τελευταῖο μου βιβλίο.

Γιὰ ἀκόμα μία φορὰ προειδοποιῶ: Πάσα ἐκχώρηση, ὑπὸ οἱονδήποτε λεκτικὸ φερετζὲ (π.χ. Severna ἢ Nova), τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας θὰ ἔχει θλιβερὲς συνέπειες - καὶ μάλιστα σύντομα - γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες ὡς λαὸ καὶ γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδας. Θὰ ἀποδειχθοῦμε ἀνάξιοι ἀπόγονοι μεγάλων προγόνων, θὰ γίνουμε ἕνα ἱστορικὸ φάντασμα, θὰ καταντήσουμε «τῶν Εὐρωπαίων περίγελα καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι», ὅπως λέει ὁ Παλαμᾶς. Καὶ ὄχι μόνον αὐτός. Σὲ διάστημα μικρότερό τῆς μίας γενιᾶς θὰ τεθεῖ ζήτημα αὐτονομίας ὅλου τοῦ μακεδονικοῦ χώρου. Καὶ θὰ εἶναι θλιβερὸ τὰ σύνορά τῆς Ἑλλάδας νὰ ἐπανέλθουν στὰ βουνὰ τῆς Μελούνας. Θὰ εἶναι θλιβερὸ νὰ ἀποδεχθοῦμε σὰν μακεδονικὴ γλώσσα μία σλαβικὴ γλωσσικὴ ἀπόφυση, ἐνῶ οἱ ξένοι θὰ θεωροῦν τοὺς κ. Ζάεφ καὶ Ντιμιτρὸφ ἀπογόνους τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου!

Εὐτυχῶς ὅμως ὁ ἑλληνικὸς λαός, παρὰ τὴν ὑπνοθεραπεία στὴν ὁποία ὑποβάλλεται, ἀρχίζει νὰ ξυπνᾶ καὶ νὰ ὑψώνει ἀναχώματα. Κάθε συλλαλητήριο γίνεται ταμπούρι γιὰ τὴν προάσπιση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας. Μὲ μία μυριόστομη κραυγή, ὁ ἑλληνικὸς κόσμος τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ θὰ ἀρχίσει νὰ ἀναφωνεῖ: «Ὄχι καινούργιο σταύρωμα στὴ δόλια πατρίδα».

Οἱ κυβερνῶντες καὶ οἱ πάτρωνές του πρέπει νὰ τὸ νιώσουν καὶ νὰ τὸ γράψουν βαθιὰ μὲς στὴν ψυχή τους ὅτι σὲ τοῦτα τὰ ἅγια χώματα δὲν χαμηλώνει ὁ Ὄλυμπος, δὲν χαμηλώνουν ἡ ἀξιοπρέπεια καὶ ἡ ὑπερηφάνεια τῆς πατρίδας. Δὲν δίνουμε τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας γιὰ νὰ μᾶς μείνει τό... erga omnes

Πηγή

Οι Οικουμενιστές προσεύχονται ΟΧΙ στον Τριαδικό Θεό, αλλά στον ΘΕΟ της ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ! --Και οι "Ορθόδοξοι" ποιμένες στον ...κόσμο τους!

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΡΑΜΑΖΑΝΙΟΥ

Πατριαρχείον Αλεξανδρείας

MESSAGE OF HIS DIVINE BEATITUDE THEODOROS, THE POPE AND PATRIARCH OF THE GREAT CITY OF ALEXANDRIA FOR THE RAMAZANI 

     Επ’ ευκαιρία της περατώσεως του ιερού μήνα του Ραμαζανίου, κατά τη διάρκεια του οποίου εκατομμύρια πιστοί Μουσουλμάνοι με ευλάβεια και προσευχή φέρουν ανάμνηση της παραδόσεως του Κορανίου, επιθυμώ να απευθύνω εγκάρδιες και φιλάδελφες ευχές προς τους Μουσουλμάνους συμπολίτες μας στην ευλογημένη χώρα της Αιγύπτου και προς τους απανταχού του αραβικού κόσμου, εκφράζοντας την ελπίδα να πρυτανεύσει το ήθος της αγάπης, ως κοινή και απαραβίαστη συνισταμένη των λόγων και των έργων των ανθρώπων.      Ιδιαίτερος εόρτιος χαιρετισμός απευθύνεται πρός τον Εξοχώτατο Πρόεδρο της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου κ. Αμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι, με την ευχή να οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια στο δρόμο της ευημερίας, της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Στην ευγενή του αυτή προσπάθεια για ένα αύριο ελπιδοφόρο, έχει συνοδοιπόρο πολύτιμο την αταλάντευτη πίστη όλων των Αιγυπτίων, ανεξαρτήτως θρησκευτικής ταυτότητας.
   Προσεύχομαι στο Θεό της Αγάπης και της Δικαιοσύνης, να σκέπει και να προστατεύει ολόκληρη την ανθρωπότητα από κάθε αντιξοότητα και επιβουλή.

Ο Πάπας  και Πατριάρχης  Αλεξανδρείας

και πάσης  Αφρικής  Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄

Εν τη Μεγάλη Πόλει της Αλεξανδρείας

τη 14η Iουνίου 2018

"Όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού"!

Αξιόπιστος και τελεσφόρος η μαρτυρία ΤΩΝ Εκκλησιών, της "νέας εκκλησίας"!

        Ευχές Πάπα Φραγκίσκου στον Οικουμενικό Πατριάρχη

   Ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἡ Αὐτοῦ Ἁγιότης ὁ Πάπας Ρώμης Φραγκῖσκος ἀπέστειλε πρός Αὐτόν τό κατωτέρω δημοσιευόμενον θερμόν ἀδελφικόν Μήνυμα:

Απόγονοι των οπλαρχηγών μιλούν για την επαίσχυντη συμφωνία και περιμένουν τον ξεσηκωμό του κόσμου

«Θα τρίζουν τα κόκαλα των Μακεδονομάχων μας»

Ρεπορτάζ Βαγγέλης Στολάκης

    Οι κουρτίνες στον τέταρτο όροφο της οδού Αριστοτέλους 30, εκεί όπου βρίσκονται τα γραφεία του Πανελλήνιου Συλλόγου Απογόνων Μακεδονομάχων «Ο Παύλος Μελάς», που ιδρύθηκε το 1923 από οπλαρχηγούς οι οποίοι πολέμησαν στον Μακεδονικό Αγώνα, είναι κλειστές. Το κλίμα, βαρύ και πένθιμο. Ο πρόεδρος και τα περισσότερα από τα 500 μέλη του συλλόγου σε όλη την Ελλάδα από τη στιγμή που άκουσαν τον Αλέξη Τσίπρα να «ξεπουλά» το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια δεν έχουν σταματήσει να φυσούν και να ξεφυσούν από τη στενοχώρια τους, ενώ ορισμένοι δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους!

Οικουμενισμός καί Οικολογία και αντι-Οικουμενιστική ...σύγχυση!

Οἰκουμενισμός καί Οἰκολογία:

Δύο γνωρίσματα τῆς "Νέας Ἐποχῆς" τοῦ Ἀντιχρίστου

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

     Σχόλιο «Π.Π.»: Καλὸ τὸ ἄρθρο τοῦ π. Ἄγγελου, ἀλλὰ κάπου μᾶς τὰ χαλάει. Γράφει:

   «Στό Συμπόσιο ἔλαβαν μέρος 200 ἐκπρόσωποι αἱρέσεων καί θρησκειῶν. Ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων συμμετεῖχαν οἱ οἰκουμενιστές Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Γέρων Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας, …Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ, Νέας Ἰωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ, Θεοφ. Ἐπίσκοπος Θεσπιῶν κ. Συμεών…».

    Στὴ γλῶσσα τοῦ π. Ἄγγελου, Οἰκουμενιστὴς σημαίνει αἱρετικός.

   Ὁ π. Ἄγγελος εἶναι ἱερέας τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς, καὶ ὁ προϊστάμενός του κ. Σεραφείμ, στέλνει πορτραῖτο στὸν ἀρχι-Οἰκουμενιστῆ καὶ “ἀρχι-Οἰκολόγο” ΠΡΑΣΙΝΟ πατρ. Βαρθολομαῖο καὶ συλλειτουργεῖ μὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς Οἰκουμενιστές!

     Μὲ τί μοῦτρα, λοιπόν, αὔριο θὰ συμμετάσχει στὴν Ἡμερίδα τῶν Ἀποτειχισμένων στὴν Θεσσαλονίκη; Ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία –τῆς ὁποίας, ὡς MSc Θεολογίας, εἶναι γνώστης– τί λέγει; Δὲν διδάσκουν οἱ Ἅγιοι ὅτι ταυτίζεται ἡ πίστη τοῦ ἱερέως μὲ τὴν πίστη τοῦ Ἐπισκόπου του; Ποιος, λοιπόν, Ἅγιος Πατέρας κατηγοροῦσε τὴν αἵρεση καὶ ὑπαγόταν σὲ Ἐπίσκοπο ποὺ συλλειτουργοῦσε μὲ τοὺς αἱρετικούς, τοὺς ὁποίους τάχα ἤλεγχε; Μὲ ποιό δικαίωμα ἀλλάζει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία; Δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἔτσι μετετρέπεται σὲ μετα-πατερικὸ θεολόγο, σὰν ἐκείνους ποὺ κατηγορεῖ;

     Καὶ πῶς οἱ ἀποτειχισμένοι Πατέρες συμβαδίζουν μὲ ἕναν μὴ ἀποτειχισμένο καὶ τὸν ἔχουν μάλιστα καὶ ὁμιλητὴ στὴν Ἡμερίδα τους; Πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ π. Θεόδωρος νὰ γράφει ὅτι «ὁ Οἰκουμενισμὸς κατατρώγει καὶ φθείρει ἐσωτερικὰ τὴν Ἐκκλησία» καὶ ταυτόχρονα νὰ ἀποδέχεται τὸν Πειραιῶς καὶ τοὺς ὑποτακτικούς του, ποὺ δοξάζουν αὐτοὺς ποὺ φθείρουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου; Πόση, τότε, σχέση ἔχουν μὲ τὸν Κύριο; Ἂς διαβάσουν γιὰ τὴ στάση τῶν Ἁγίων, ὅπως τὴν ἐκφέρει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἐδῶ, μήπως καὶ μετανοήσουν.

Οἰκουμενισμός καί Οἰκολογία:

Δύο γνωρίσματα τῆς "Νέας Ἐποχῆς" τοῦ Ἀντιχρίστου

Ἐν Πειραιεῖ 9-6-2018

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

 

    Οἱ οἰκουμενιστές στήν ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, ἐκτός τῶν ἄλλων, κατοχύρωσαν καί τό «ἐνδιαφέρον» τους γιά τήν οἰκολογία[1][1]. Μέ τόν «ἀέρα», λοιπόν, τῆς ψευδοσυνόδου, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο διοργάνωσε ἀπό 5 ἕως 8 Ἰουνίου 2018 στήν Ἀθήνα, τίς Σπέτσες καί τήν Ὕδρα τό 9^ο Πανθρησκειακό Διεθνές Οἰκολογικό Συμπόσιο μέ θέμα «Γιά μιά πιό πράσινη Ἀττική: Συντηρώντας τόν πλανήτη καί προστατεύοντας τούς κατοίκους του»[1][2]. Ἡ ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν ἔγινε στό Μουσείο τῆς Ἀκρόπολης, ὅπου μίλησε ὁ «πράσινος» Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί διαβάστηκαν μηνύματα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἱερωνύμου, τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, τοῦ αἱρετικοῦ Ἀγγλικανοῦ ψευδοαρχιεπισκόπου Καντουαρίας Τζάστιν Γουέλμπι, καθώς καί διεθνῶν ὀργανισμῶν, πού δραστηριοποιοῦνται γιά τήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος καί τήν προώθηση τοῦ διαλόγου μεταξύ θρησκειῶν καί πολιτισμῶν.  

   Στό Συμπόσιο ἔλαβαν μέρος 200 ἐκπρόσωποι αἱρέσεων καί θρησκειῶν. Ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων συμμετεῖχαν οἱ οἰκουμενιστές Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Γέρων Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας, Βελγίου κ. Ἀθηναγόρας, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ, Νέας Ἰωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ, Θεοφ. Ἐπίσκοπος Θεσπιῶν κ. Συμεών καί οἱ Ἱερολογιώτατοι Ἀρχιδιάκονοι Ἰωάννης Χρυσαυγῆς καί Θεόδωρος Μεϊμάρης 

   Ἀπέναντι στόν καταιγισμό αὐτοῦ τοῦ «ἐνδιαφέροντος» τῶν οἰκουμενιστῶν γιά τό περιβάλλον καί τήν οἰκολογία, παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία τοῦ ὁμοτίμου καθηγητοῦ τῆς Πατρολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση[1][3].

    Γράφει ὁ π. Θεόδωρος:

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και η θεωρία της εξελίξεως

    Ὁ ὅσιος πατήρ Ἰουστίνος Πόποβιτς γεννήθηκε στίς 25 Μαρτίου 1884 στήν πόλη Βράνε τῆς νοτίου Σερβίας. Ἐκοιµήθη ὁσιακά στίς 25 Μαρτίου τό 1979. Σπούδασε Θεολογία στή Σερβία, Ρωσία καί Ἀγγλία καί ἀνεκηρύχθη τό 1926 διδάκτωρ τῆς Θεολογίας ὑπό τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ   Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν.

      Τό 1935, ἐξελέγη ὑφηγητής καί µετά καθηγητής τῆς Δογµατικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Βελιγραδίου. Τό 1945, ἐπικρατήσαντος τοῦ κοµµουνιστικοῦ καθεστῶτος ὑπεχρεώθη νά ἐγκαταλείψει τό Πανε­πι­στήµιο καί ἔζησε στήν Ἱερά Μονή τῶν Ἀρχαγγέλων Τσέλιε, κοντά στό Βάλιεβο ὡς πνευµατικός, συνεχίζοντας ἐκεῖ, κάτω ἀπό δυσχερεῖς συν­θῆκες, τό πνευµατικό καί συγγραφικό του ἔργο.

Συνυπεύθυνοι...

Η Εκκλησία της Ελλάδος εορτάζει τον Προκαθημένο της

-Πάνω από 50 Ιεράρχες στον εσπερινό

     Στον ιερό Μητροπολιτικό ναό Αθηνών χοροστάτησε το απόγευμα της Πέμπτης στον Μεγάλο εσπερινό ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος με αφορμή την εορτή του Αγίου Ιερωνύμου.
Παρέστησαν περισσότεροι από πενήντα Αρχιερείς από την Εκκλησία της Ελλάδος και το εξωτερικό, εκπρόσωποι της

Επισημάνσεις σχετικές με σύγχρονες απόψεις των Αποτειχισμένων από την αίρεσι του Οικουμενισμού ως προς την διδασκαλία του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου

Τοῦ Ἱερομονάχου Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

     «Π.Π.»: Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἀνέκδοτο βιβλίο τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, “Στουδιτικὸν Ταμεῖον” (συμπληρωμένο-ἐπικαιροποιημένο).

    Ἀναφέρεται στὴν δυνητικὴ ἑρμηνεία τοῦ ΙΕ΄ Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου ὡς πρὸς τὴν διακοπὴ τῆς μνημονεύσεως τοῦ Ἐπισκόπου καὶ τὴν διακοπὴ τῆς κοινωνίας, τὸ πότε ἐφαρμόζεται ἡ Ἀκρίβεια καὶ πότε ἡ Οἰκονομία, πότε ἐπιτρέπεται νὰ συλλειτουργοῦν οἱ ἱερωμένοι μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους καὶ πότε ὄχι, καὶ λοιπὰ ἐνδιαφέροντα θέματα. 

    1) Οὐδεμία ὑπόνοια ἀφήνεται ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ Ὁσίου περὶ τῆς λεγομένης δυνητικῆς ἑρμηνείας τοῦ 15^ου  Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ὡς πρὸς τὴν διακοπὴ τῆς μνημονεύσεως τοῦ Ἐπισκόπου. Ἀπεναντίας ὁ Ὅσιος θεωρεῖ ἐπιβεβλημένη τὴν ὑποχρέωσι τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως τῶν αἱρετικῶν, ἐφ’ ὅσον ἀναφέρει ὅτι ὑπάρχουν βαρύτατες ποινὲς ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες σὲ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι κάνουν συγκατάβασι γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο καὶ δὲν διακόπτουν τὴν μνημόνευσι τῶν αἱρετικῶν. Ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου ὑπάρχει θαυμασία διδασκαλία τοῦ Ὁσίου, τὴν ὁποία προσαρτήσαμε στὸ θέμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, καὶ ἀναφέρει τὰ ἑξῆς:

     «Ἡ δέ τρίτη ἐπιβολή τοῦ λόγου, ὅτι εἰσί τινες μοναχοί ὡς τό δοκεῖν τῆς ὀρθῆς πίστεως ἀντεχόμενοι, καί πολλούς διωγμούς ὑπέρ ἀληθείας ὑπομεμενηκότες, συναναστρεφόμενοι δέ ὅμως, καί συνεσθίοντες τοῖς αἱρετικοῖς, καί συγκαταβαίνοντες, καί ἀδιάφορον τό πρᾶγμα οἰόμενοι, ὡς παρά τινι Πατρί νενομοθετημένοι, τρία ταῦτα φυλάξασθαι·  μή εὐλογεῖσθαι ὑπό τῶν αἱρετιζόντων· μή συμψάλλειν αὐτοῖς προαρχομένοις· καί τό ἀπέχεσθαι τῆς κοινωνίας τοῦ ἄρτου αὐτῶν. Παρά τά διατεταγμένα τοῖς ἁγίοις Πατράσι τό λεγόμενον. Οὔτε γάρ συναναστρέφεσθαι, οὔτε συνεσθίειν, οὔτε συμψάλλειν, οὔθ' ὅλως ἔχειν τινά κοινωνίαν πρός αὐτούς καταδέχονται· ἀλλά καί τό οὐαί ἐπιφθέγγονται τοῖς μέχρι βρώματος, καί πόματος, καί σχέσεως κοινωνοῦσιν αὐτοῖς. Ὥστε ἐκκήρυκτος καί ἀλλοτριοδιδάσκαλος ὁ ἐκεῖνα λέγων, ὅστις ἄν εἴη ἐν ἀνθρώποις».

2. Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ ἀπομονώνουμε ἕνα κομμάτι ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου καὶ μὲ βάσι αὐτὸ καὶ μόνο νὰ βγάζουμε συμπεράσματα γιὰ τὴν γραμμὴ καὶ τὴν στάσι τοῦ Ὁσίου ἀπέναντι στὴν αἵρεσι.

3) Τὸ θέμα τῆς Ὀρθοδοξότητος τοῦ Ἐπισκόπου δὲν ἐξετάζεται μόνο, σύμφωνα μὲ τὸν Ὅσιο, ἀπὸ τὸ ποῖον αὐτὸς μνημονεύει καὶ ἂν καταδικάζη κάποια αἵρεσι κ.λπ. Ἐξετάζεται κατὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Ὁσίου γενικὰ καὶ εἰδικά, σὲ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς πίστεως καὶ ἰδίως, ἂν αὐτὸς συλλειτουργῆ μὲ αἱρετικούς, ἂν μεταδίδη τὰ μυστήρια σὲ αὐτούς, καὶ ἂν ἔχη οἱανδήποτε ἐκκλησιολογικὴ κοινωνία μὲ αὐτούς. Σήμερα π.χ. θὰ λέγαμε, ἂν ὁ Ἐπίσκοπος τὸν ὁποῖο λέμε Ὀρθόδοξο, ἐπειδὴ ἴσως καταδικάζει τὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμβαρίου, ἂν αὐτὸς ἀνήκει στὸ λεγόμενο Π.Σ.Ε., ἂν συλλειτουργεῖ μὲ Οἰκουμενιστές, ἀκόμα καὶ ἂν δὲν ἀναθεματίζη, ὄχι μόνο τὴν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ τοὺς Οἰκουμενιστὲς γενικὰ καὶ εἰδικά.

     Ἡ Ὀρθοδοξότητα κάποιου, σύμφωνα μὲ τὸν Ὅσιο κρίνεται μέχρι τοῦ σημείου, ἂν θὰ συμφάγη κάποιος μὲ δεδηλωμένους αἱρετικούς. Ἂν στὴν ἐποχή του ὁ Ὅσιος ἔλεγε ὅτι εἶναι σπάνιο νὰ εὕρης ἱερέα, ὁ ὁποῖος εἶναι τελείως καθαρὸς ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς («τοιοῦτον δὲ πρεσβύτερον, σπάνιον εὑρεῖν νῦν μὴ μιγνύμενον καὶ συγκοινωνοῦντα αἱρετικοῖς»), πόσο μᾶλλον αὐτὸ θὰ ἰσχύη σήμερα καὶ μάλιστα ὄχι γιὰ τοὺς ἱερεῖς, ἀλλὰ γιὰ τοὺς Ἐπισκόπους;

4) Δὲν φαίνεται πουθενὰ στὴν διδασκαλία καὶ τὴ ζωὴ τοῦ Ὁσίου, νὰ ἐπιζητοῦσε καὶ νὰ ἐπεδίωκε νὰ εὕρη Ἐπισκόπους Ὀρθοδόξους ἐν καιρῷ αἱρέσεως, διότι δῆθεν χωρὶς αὐτούς (ἐν καιρῷ πάντοτε αἱρέσεως ὁμιλοῦμε), δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία. Ἀπεναντίας ἐδίδασκε ὅτι ἐν καιρῷ αἱρέσεως ἡ Ἐκκλησία ὑφίσταται ἔστω καὶ ἂν ὑπάρχουν τρεῖς μόνο ὀρθόδοξοι:

     «Μὴ θῶμεν σκάνδαλον τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ, ἥτις ἐστὶ καὶ ἐν τρισὶν ὀρθοδόξοις ὁριζομένη κατὰ τοὺς ἁγίους· ἵνα μὴ τῇ ἀποφάσει τοῦ Κυρίου καταδικασθῶμεν».

5) Ὁ Ὅσιος ἐδίδασκε ὅτι ἐν καιρῷ αἱρέσεως δὲν διακόπτομε μόνο τὴν μνημόνευσι τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου, ἀλλὰ διακόπτομε καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ αὐτὸν καὶ μὲ ὅσους ἐπικοινωνοῦν ἐκκλησιαστικὰ μὲ αὐτόν. Οἱανδήποτε μάλιστα ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς τὴν θεωροῦσε πνευματικὴ μοιχεία:

     «Καί γε δεῖ τοὺς τὰ σώματα ἀνέπαφα ἔχοντας, καὶ κατὰ τὴν πίστιν παρθενεύειν. Μοιχεία γάρ ἐστιν, ὦ πανσύνετοι, καὶ τὸ τῆς κοινωνίας μετέχειν· ἧς ὑμᾶς ὁ Κύριος μέχρι τέλους διατηρήσειεν ἡμᾶς ἀψεύστους».

     Χρησιμοποιώντας μάλιστα ὁ Ὅσιος τὴν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Ἰωάνου τοῦ Χρυσοστόμου ἐδίδασκε τὰ ἑξῆς:

«Οὐδ' ἄν τά ὅλα χρήματα τοῦ κόσμου παρέξει τις καί κοινωνῶν εἴη τῇ αἱρέσει, φίλος Θεοῦ καθίσταται, ἀλλ' ἐχθρός.  Καί τί λέγω κοινωνίας; Κἄν ἐν βρώματι, καί πόματι, καί φιλίᾳ συγκάτεισι τοῖς αἱρετικοῖς ὑπεύθυνος. Τοῦ Χρυσοστόμου ἡ ἀπόφασις· ἐπεί καί παντός ἁγίου».

    Εἰς τὸν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων γράφοντας ὁ Ὅσιος καὶ ἀναφερόμενος εἰς αὐτὴν τὴν κατὰ τὸ δὴ λεγόμενον  μεσοβέζικην κατάστασι ἔλεγε τὰ ἑξῆς: «Οἱ μέν (αἱρετικοὶ Εἰκονομάχοι) τέλεον περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν, οἱ δέ, εἰ καὶ τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεποντίσθησαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται».

Τέλος ὁ Ὅσιος καὶ ἀπὸ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ὑπέστησαν μαρτύρια χάριν τῆς ὁμολογίας τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἀπαιτοῦσε νὰ μὴν ἔχουν καμμία ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, μέχρι σημείου δόσεως καὶ λήψεως. Σὲ ἐπιστολή του λοιπόν, στὸν μοναχὸ Ἰάκωβο ἀναφέρει γιὰ κάποιον ὁμολογητή, ὁ ὁποῖος, ἂν καὶ εἶχε ὑποστῆ τὶς συνέπειες τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεως, ὅμως δὲν εἶχε διακόψει τὸ δοῦναι καὶ λαβεῖν μὲ τοὺς αἱρετικούς:

    «Ἐγώ δέ οὐκ οἴομαι,  φίλτατε, ὅπερ ἐσήμανας πρόσωπον οὕτω καί λέγειν καί πράττειν. Καί πῶς γάρ ὁ ἐν βαθμῷ ἱεραρχίας ἀνηγμένος χαμαιζήλως ἄγοιτο; πῶς δέ καί ὁ ἠθληκώς δι' ὁμολογίας συνυποφέρεται τοῖς ἀζηλώτοις καί ἀνιέροις; Φῆς γάρ λέγειν αὐτόν, ὅτι τό καθέζεσθαι εἰς ἐπισκοπεῖον, ἐν ᾧπερ ἠσέβησεν ὁ κατέχων, τό κωλύον οὐδέν·  καί τό παρά συγκαταβατῶν ἀνεπισκόπων σιτίζεσθαι, οὐδέν μάχεται τῷ κανόνι τῆς εὐσεβείας. Καί πῶς τοῦτο οὐ μάχεται τῇ ἀληθείᾳ; τοῦ ἁγίου Δαυΐδ ψάλλοντος·  Ἔλαιον ἁμαρτωλοῦ μή λιπανάτω τήν κεφαλήν μου.  Τοῦ τε ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος, μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρός τούς αἱρετικούς, ἀλλά μήν μηδέ πρός τούς κοινωνοῦντας μετά τῶν ἀσεβῶν. Πῶς δέ οὐ κοινωνία, εἴπερ δεῖ καθέζεσθαι ἐν τόπῳ τοιούτῳ, κἀκ τῶν τοιούτων σιτίζεσθαι; οὐκ ἔχει φύσιν κἄν μή ἐκεῖσε κάθηταί τις, ἐκεῖθεν δέ τρέφοιτο, αὐτή ἡ δόσις καί λῆψις κοινωνίαν ἐργάζοιτο· φησί γάρ ὁ Ἀπόστολος.  Οἴδατε καί ὑμεῖς Φιλιππήσιοι ὅτι ἐξῆλθον ἀπό Μακεδονίας, οὐδεμία μοι Ἐκκλησία ἐκοινώνησε χάριν δόσεώς τε καί λήψεως, εἰ μή ὑμεῖς μόνον· ὅτι καί ἐν Θεσσαλονίκῃ ἅπαξ καί δίς εἰς  τήν χρείαν μοι ἐπέμψατε.  Εἰ οὖν τό ἅπαξ, καί δίς λαβεῖν, κοινωνίαν ἀπέφηνε τό φῶς τοῦ κόσμου·  τό ἀεί λαμβάνειν τίς ἄν εὖ φρονῶν οὐ φεύξοιτο ὡς ἀντίθετον φωτός;» (P.G. 99, 1392D).

     Ἀπὸ αὐτὰ τὰ ὀλίγα, τὰ ὁποῖα ἀναφέραμε, κατανοεῖ κανείς, σὰν ἐκ τοῦ ὄνυχος τὸν λέοντα, πόσο ἀπόλυτος ἦτο ὁ Ὅσιος εἰς τὸ θέμα τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μαζὶ μὲ τὴν διακοπὴ τῆς μνημονεύσεως τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου. Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμεν ὅτι αὐτὰ τὰ δύο (διακοπὴ μνημονεύσεως καὶ διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας) εἶναι ἀλληλένδετα σὲ σημεῖο, ἂν τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο δὲν τηρῆται, νὰ καταργῆ κατ’ οὐσίαν καὶ τὸ ἄλλο.

    Ἐν κατακλεῖδι ἀναφέρομε ὅτι μέσα σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν συνάρτησι πρέπει νὰ ἰδοῦμε καὶ τὸ πῶς καὶ διατί ὁ Ὅσιος ἐπιτρέπει τὴν κατ’ οἰκονομίαν μνημόνευσι Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος ἀπὸ φόβο μνημονεύει τὸν αἱρετικὸ μητροπολίτη του.