«Κατά την των θεοφόρων Πατέρων διδασκαλίαν, ουδέν περισσότερον έχομεν λέγειν»

(Αγ. Θεόδωρος Στουδίτης – Επιστολή 165)

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

 Αναμφίβολα, στην Ορθοδοξία υπάρχουν τα σημεία, με βάση τα οποία γίνεται ο απαρασάλευτος διαχωρισμός των τρόπων «σκέπτεσθαι» ανάμεσα σε Ορθοδοξία και Οικουμενισμό (αίρεση).

            Γράφει ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης:

«Επί δε ταις παρά του Ξενοδόχου προτάσεσι, τι ότι παρ’ ημών επεζήτησας έτι διασάφησιν, εγκεκριμένως αποκριθείς αυτώ κατά την των θεοφόρων Πατέρων διδασκαλίαν, ουδέν περισσότερον έχομεν λέγειν των σων αντιπαραστάσεων»· δηλ. «όσο για τις ερωτήσεις του ξενοδόχου, γιατί ζήτησες από μένα  περισσότερη διασάφηση; Αφού απάντησες σ’ αυτόν με τρόπο εγκεκριμένον από τη διδασκαλία των θεοφόρων Πατέρων, εγώ δεν έχω να πω τίποτε περισσότερο από τις δικές σου απαντήσεις» (Αγ. Θεόδωρος προς Γρηγορίω τέκνο–επιστολή 165).

Υπάρχει ένα μόνιμο Πατερικό, Ορθόδοξο υπόστρωμα, που αποτελεί τη βάση–εγγύηση της μελέτης των εκκλησιαστικών πραγμάτων, την οποία βάση χρησιμοποιεί πάντοτε, ως αξίωση ισχύος, ο αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης. Πάντοτε τις θέσεις του τις αξιολογεί–προσδιορίζει με ένα έντονα φορτισμένο (έσχατο) οντολογικό έρεισμα, που είναι η Αγιογραφική–Πατερική διδασκαλία.

Το φορτισμένο αυτό Πατερικό Δέον, το χρησιμοποιεί ο άγιος Θεόδωρος για την διαμόρφωση (διδασκαλία) του φρονήματος των πιστών.

Σήμερα, οι πιστοί αποφασίζουν και προσανατολίζονται (εκκλησιολογικά) χωρίς την Πατερική ταυτότητα, σε προσωπικό–φιλοσοφικό επίπεδο ή οργανωμένοι στο «Γεροντικό» μέτωπο. Το παρατηρούμε αυτό στις σημερινές «οικονομίες» Πανεπιστημιακών κληρικών–θεολόγων, στα σχόλια «Ορθοδόξων», στις πρακτικές των Ι. Μονών και στην νέο-εκκλησιαστική συμπεριφορά του Αγίου Όρους.

Μ. Αθανάσιος «Προς Αντιοχείς

 Τὸ αὐτονόητον!

  Ὁ Μ. Ἀθανάσιος στὸν «Πρὸς Ἀντιοχεῖς Τόμο», γράφει πὼς πληροφορήθηκε ὅτι πολλοί, ποὺ προηγουμένως ἦσαν πλησίον τῶν αἱρετικῶν, τώρα ἐπιδιώκουν νὰ ἔχουν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους. Αὐτὸ μᾶς χαροποιεῖ –λέγει– γι’ αὐτὸ προσευχόμαστε γιὰ ἐκείνους ποὺ βρίσκονται ἀκόμα μακριά μας καὶ πλησίον τῶν αἱρετικῶν, ὥστε νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὴν «μανίαν» (ὅπως τὴν χαρακτηρίζει) τῆς αἱρέσεως.

   Καὶ αὐτὸ εἶναι φυσικό, διότι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει ἑνότητα ἐν Χριστῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐὰν δὲν ἔχουμε ἑνότητα φρονημάτων καὶ πίστεως. Καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουμε κοινωνία, εἴτε μὲ ὅσους κοινωνοῦν καὶ ἀποδέχονται τὶς κακόδοξες θέσεις τῶν Ἀρειανῶν (τότε, τῶν Οἰκουμενιστῶν σήμερα), εἴτε μὲ τοὺς οἰκουμενίζοντες, οἱ ὁποῖοι, παρότι καταδικάζουν τὶς κακόδοξες θέσεις τους, ὅμως κοινωνοῦν συνειδητά μαζί τους. Μόνο ἂν συμφρονήσουμε καὶ ἔχουμε τὴν ἴδια εὐσέβεια, μόνο τότε θὰ μποροῦμε νὰ λέμε ὅλοι μαζὶ τὸ «εἷς Κύριος, μία πίστις».

   Καὶ παρακάτω γράφει ὁ Μ. Ἀθανάσιος ὅτι δὲν ἀρκεῖ νὰ δεχόμαστε τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀποδεχόμαστε καὶ ὅλα, ὅσα δὲν καταγράφονται-περιέχονται σ’ αὐτό, ἀλλὰ ὑπονοοῦνται. Δὲν μποροῦν π.χ., νὰ λέγονται Χριστιανοί, ὅσοι δέχονται ὅτι ὁ Υἱὸς εἶναι ὁμοούσιος τοῦ Πατρὸς καὶ ὄχι κτίσμα, ἀρνοῦνται ὅμως τὴν θεότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ λέγουν ὅτι αὐτὸ εἶναι κτίσμα. [Ὑπ’ ὄψιν ὅτι τότε δὲν εἶχαν ἀκόμα προστεθεῖ στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὰ τελευταῖα πέντε ἄρθρα περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, περὶ τῆς Μίας Ἐκκλησίας κ.λπ., καὶ ἄρα ὁ Μ. Ἀθανάσιος διδάσκει ὅτι πρέπει νὰ φερόμαστε τὸ ἴδιο, καὶ στοὺς καταδικασμένους ἀπὸ τὴν ἐν Νικαίᾳ Σύνοδο Ἀρειανούς, καὶ στοὺς μὴ καταδικασμένους Πνευματομάχους, δηλαδὴ νὰ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μαζί τους. Ὡς γνωστόν, οἱ Πνευματομάχοι καταδικάστηκαν μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Μ. Ἀθανασίου, στὴν Β΄ Οἰκουμενική].

    Αὐτοί, συνεχίζει, προσποιοῦνται ὅτι πιστεύουν ὀρθόδοξα, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ δὲν ἔχουν τὴν ἴδια πίστη μὲ μᾶς· στὸ φρόνημα εἶναι Ἀρειανοί· μὲ αὐτούς, λοιπόν, νὰ μὴ ἔχετε καμιὰ κοινωνία.

     Τὰ αὐτὰ ἰσχύον σήμερα ὡς πρὸς τὴν σχέση τῶν πιστῶν μὲ τὴ νέα ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, ἂν καὶ δὲν ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ Σύνοδο, πρέπει νὰ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μαζί τους, γιατὶ στὸ φρόνημα εἶναι Παπικοί. Κάθε Κυριακή, κάθε γιορτὴ καὶ σὲ κάθε ἱερὴ Ἀκολουθία ἀπαγγέλλουν  τὸ «Πιστεύω», ἀλλὰ στὸ φρόνημα δὲν εἶναι Ὀρθόδοξοι, ἀφοῦ στὴν πράξη τὸ ἀρνοῦνται, ἀφοῦ δέχονται, κι ἔχουν ὑπογράψει μὲ τοὺς αἱρετικοὺς «Συμφωνίες» κακόδοξες, ἀφοῦ δέχονται διὰ Συνόδου (τῆς Κολυμπαρίου) πολλὲς ἀδελφὲς Ἐκκλησίες καὶ πολλά βαπτίσματα.

     Ἀπὸ αὐτούς, λοιπόν, πρέπει νὰ ἀπομακρύνονται οἱ Χριστιανοί,

Δεν ήταν Πανορθόδοξη η Σύνοδος της Κρήτης

Φύλλο και φτερό κάνει το Φανάρι ο Μητροπολίτης Κάλλιστος Ware:

-Δεν ήταν Πανορθόδοξη η Σύνοδος της Κρήτης

-Που ριχνει ευθύνες για το ουκρανικό

 
Λάβρος ο Μητροπολίτης Καλλιστός (Ware) σε ομιλία του στην πρόσφατη συνάντηση της Διεθνούς Ορθόδοξης Θεολογικής Εταιρείας που πραγματοποιήθηκε στο Ιάσιο της Ρουμανίας από τις 9 έως τις 12 Ιανουαρίου. Η εκδήλωση συγκέντρωσε εκατοντάδες θεολόγους από όλο τον κόσμο με σύμβολο και σκοπό την Πανορθόδοξη Ενότητα και Συμφιλίωση και ο Μητροπολίτης Διοκλείας
  Κάλλιστος Ware, άνοιξε τις εργασίες του συνεδρίου με την ομιλία του « Σύνοδος και πρωτείο στην Ορθόδοξη Εκκλησία».
Ο Κάλλιστος αναφέρθηκε στην ιστορία της πρωτοκαθεδρίας και της συνοδικότητας στην Εκκλησία και κατέληξε στην τρέχουσα κατάσταση της Εκκλησίας κάνοντας ιδιαίτερα ενδιαφέροντα σχόλια για την Σύνοδο της Κρήτης του 2016 και την τρέχουσα κρίση που δημιουργήθηκε από την παρέμβαση της Κωνσταντινούπολης στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Σημειώνοντας ότι η Σύνοδος της Κρήτης προετοιμαζόταν για πάνω από ένα αιώνα, ο Σεβασμιώτατος δήλωσε: «Το σημαντικότερο θέμα για την Σύνοδο της Κρήτης το 2016, υπό το πρίσμα αυτό, ήταν ότι τελικά η συνάντηση έγινε».
Παρά το γεγονός ότι είναι ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Μητροπολίτης Κάλλιστος λέει αλήθειες

Βία και καταπάτηση ελευθεριών στην νέα Εκκλησία της Ουκρανίας

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ:  Απίστευτες καταγγελίες από πιστούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στην Εκκλησία της Ουκρανίας. Ιερείς και πιστοί καταγγέλλουν αγνώστους πως προσπαθούν με τη βία να ελέγξουν Ιερούς Ναούς σε περιοχές της Ουκρανίας με στόχο να μεταφερθούν στη νέα Εκκλησία υπό τον Μητροπολίτη Επιφάνιο.

Το Άγιον Όρος συμμετέχει στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

---

    Να σεβασθεί την βούληση του Ελληνικού λαού προχωρώντας σε διεξαγωγή δημοψηφίσματος πριν την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την Βουλή, ζητά η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους.
    Επίσης η Ιερά Κοινότητα στην έκτακτη σύναξη του πραγματοποιήθηκε σήμερα, Πέμπτη 17 Ιανουαρίου αποφάσισε να στείλει αντιπροσωπεία στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία το

Ο Νεομάρτυς άγιος Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων

Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 μ.Χ.στο χωριό Τζούρχλι (ή Τζούραλη) της επαρχίας Γρεβενών (σήμερα φέρει την ονομασία Άγιος Γεώργιος), από γονείς φτωχούς γεωργούς, τον Κωνσταντίνο και τη Βασίλω. Ο Γεώργιος, επειδή οι γονείς του ήταν φτωχοί, παρέμεινε αγράμματος. Ορφάνεψε σε παιδική ηλικία και πήγε στα Ιωάννινα, όπου έγινε Ιπποκόμος του Χατζή Αβδουλά, αξιωματικού του Ιμίν πασά, στον οποίο και παρέμεινε για οκτώ χρόνια.

   Κατά τον Οκτώβριο του 1836 μ.Χ. συκοφαντήθηκε από εχθρούς του Τούρκους, ότι δήθεν, προηγουμένως εξισλαμίστηκε και κατόπιν επανήλθε στη χριστιανική θρησκεία.

Επόμενο ήταν! Να, λοιπόν, και παπική τροφή από Οικουμενιστικό ιστολόγιο! --Μάθετε για τον ...άγιο ....Επίσκοπο Ρομέρο!!!

 Όσκαρ Ρομέρο: 

Η φωνή όσων δεν είχαν φωνή

 Της Ειρήνης Κουτελάκη

ΕΝΘΕΤΑ (λόγια που είπε)

«Ως χριστιανός δεν πιστεύω σε έναν θάνατο χωρίς ανάσταση. Εάν με σκοτώσουν, θα αναστηθώ στο λαό του Ελ Σαλβαδόρ. Η φωνή μου θα εξαφανιστεί, αλλά ο λόγος μου, που είναι [ο λόγος] του Χριστού, θα παραμείνει»
«Ένας επίσκοπος μπορεί να πεθάνει, αλλά η εκκλησία του Θεού, που είναι ο λαός, δεν θα πεθάνει ποτέ».

«"Γιατί δεν μιλάτε;". Τίποτε, τον αφήνουν. Έναν πολιτικό τον έφτυσα. "Πες, τού λέω, <δεν συμφωνώ μ’ αυτό>»!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:  Έχουμε ευθύνη! Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους!

   “Σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνει ό,τι γίνεται ανθρωπίνως και ό,τι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στον Θεό.
    Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας ότι κάναμε εκείνο πού μπορούσαμε. Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι προγονοί μας από τους τάφους.”
Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθούν. Αλλά και οι σημερινοί Χριστιανοί δεν είναι για μάχες. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια· άλλαξαν όλο τον κόσμο.
Έγραψε ένας κάτι βλάσφημα για την Παναγία και κανείς δεν μίλησε. Λέω σε κάποιον:

«Μεγαλύτερη αίρεση από τον Αρειανισμό, είναι η σύγχρονη παναίρεση του Οικουμενισμού»!

π. Νικ. Μανώλης: Ο Μέγας Αντώνιος και το Όραμα που προειδοποιεί τους Ιερωμένους  [mp3 (18΄05") - 2016]

Στὴν ὁμιλία αὐτὴ ὁ π. Νικόλαος μᾶς διδάσκει ὅ,τι καὶ ὁ Μ. Ἀντώνιος: ἡ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς μολύνει:

      «Προσέχετε νὰ μὴ μολύνετε τοὺς ἑαυτούς σας ἐρχόμενοι σὲ ἐπαφὴν μὲ τοὺς Ἀρειανούς…  Πόσο πραγματικὰ ἐπίκαιρη εἶναι αὐτὴ ἡ ὀπτασία ποὺ εἶδε ὁ ἅγιος Ἀντώνιος. Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι μεγαλύτερη αἵρεση ἀπὸ τὸν Ἀρειανισμό, γιὰ τὸν ὁποῖο μᾶς μιλάει ἐδῶ ὁ ἅγιος Ἀντώνιος εἶναι ἡ σύγχρονη παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Νὰ προσέχουμε, λοιπόν, ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς νὰ μὴ δίνουμε τόπο στὴν αἵρεση».

Πηγή

Τελικά ὁ διάβολος μέ τήν κακία του, χωρίς νά τό θέλη, κάνει καλό: χωρίζει τά πρόβατα ἀπό τά γίδια

- Ὁσίου Παϊσίου -

    Στίς μέρες μας καί νά μήν θέλουν νά δεθοῦν οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι, θά τούς ἀναγκάση ὁ διάβολος νά δεθοῦν. Ὁ διάβολος μέ τήν πολλή του κακία κάνει τό μεγαλύτερο καλό σήμερα στόν κόσμο. Γιατί ἄς ποῦμε ἕνας πατέρας πού εἶναι πιστός καί θέλει λ.χ. νά κάνη φροντιστήριο στά παιδιά του, θά εἶναι ἀναγκασμένος νά βρῆ ἕναν καλό καί πιστό δάσκαλο γιά νά βάλη στό σπίτι του. Ἕνας δάσκαλος πάλι πού εἶναι πιστός καί θέλει νά κάνη φροντιστήριο σέ παιδιά, γιατί δέν διορίσθηκε ἀκόμη, θά ζητᾶ νά βρῆ μία οἰκογένεια καλή γιά νά νοιώθη ἀσφάλεια. Ἤ ἕνας τεχνίτης πού ζεῖ πνευματικά εἴτε ἐλαιοχρωματιστής εἶναι, εἴτε ἠλεκτρολόγος κ.λπ., θά ψάχνη νά βρῆ νά δουλέψη σέ μία καλή οἰκογένεια, ὥστε νά νοιώθη ἄνετα, γιατί σ᾿ ἕνα κοσμικό σπίτι θά βρίσκη τόν μπελά του.

17 Ιανουαρίου - Εορτή Μ. Αντωνίου - Από τον Όρθρον της εορτής - Βίος καὶ πολιτεία τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου

ΜΕΣΩΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

Κά­θι­σμα τοῦ Ὁ­σί­ου.

Ἦ­χος πλ. δ´. Τὴν Σο­φί­αν καὶ Λό­γον.

Τὸν Σταυ­ρὸν τοῦ Κυ­ρί­ου ἄ­ρας σο­φέ, καὶ αὐ­τῷ μέ­χρι τέ­λους ἀ­κο­λου­θῶν, τὸν νοῦν οὐχ ὑ­πέ­στρε­ψας, ἐν τῷ κό­σμῳ θε­ό­σο­φε· ἀλλ᾿ ἐγ­κρα­τεί­ας πό­νοις, τὰ πά­θη ἐ­νέ­κρω­σας, καὶ να­ὸν ἡ­τοί­μα­σας, σαυ­τὸν τῷ Κυ­ρί­ῳ σου· ὅ­θεν χα­ρι­σμά­των, ἀ­μοι­βὴν ἐ­κο­μί­σω, ἰ­ᾶ­σθαι νο­σή­μα­τα, καὶ δι­ώ­κειν τὰ πνεύ­μα­τα, θε­ο­φό­ρε Ἀν­τώ­νι­ε. Πρέ­σβευ­ε Χρι­στῷ τῷ Θε­ῷ, τῶν πται­σμά­των ἄ­φε­σιν δω­ρή­σα­σθαι, τοῖς ἑ­ορ­τά­ζου­σι πό­θῳ, τὴν ἁ­γί­αν μνή­μην σου.

Δό­ξα... Καὶ νῦν... Θε­ο­το­κί­ον.

Ὡς πα­νά­μω­μος Νύμ­φη τοῦ Ποι­η­τοῦ, ὡς ἀ­πεί­ραν­δρος Μή­τηρ τοῦ Λυ­τρω­τοῦ, δο­χεῖ­ον ὡς ὑ­πάρ­χου­σα, τοῦ Πα­ρα­κλή­του πα­νύ­μνη­τε, ἀ­νο­μί­ας με ὄν­τα, αἰ­σχρὸν κα­τα­γώ­γι­ον, καὶ δαι­μό­νων παί­γνι­ον, ἐν γνώ­σει γε­νό­με­νον, σπεῦ­σον καὶ τῆς τού­των, κα­κουρ­γί­ας με ῥῦ­σαι, λαμ­πρὸν οἰ­κη­τή­ρι­ον, δι᾿ ἀ­ρε­τῆς ἀ­παρ­τί­σα­σα, Φω­το­δό­χε ἀ­κή­ρα­τε· δί­ω­ξον τὸ νέ­φος τῶν πα­θῶν, καὶ τῆς ἄ­νω με­θέ­ξε­ως ἀ­ξί­ω­σον, καὶ φω­τὸς ἀ­νε­σπέ­ρου πρε­σβεί­αις σου. 

Απὸ τὶς ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ

Τῆς Ὑ­πα­παν­τῆς.

(ᾨ­δὴ α´. Ἦ­χος γ´.

Χέρ­σον ἀ­βυσ­σο­τό­κον πέ­δον * ἥ­λι­ος ἐ­πε­πό­λευ­σέ πο­τε· * ὡ­σεὶ τεῖ­χος γὰρ ἐ­πά­γη * ἑ­κα­τέ­ρω­θεν ὕ­δωρ * λα­ῷ πε­ζο­πον­το­πο­ροῦν­τι * καὶ θε­α­ρέ­στως μέλ­πον­τι· * ᾌ­σω­μεν τῷ Κυ­ρί­ῳ, * ἐν­δό­ξως γὰρ δε­δό­ξα­σται.