Επιστροφή αντορθόδοξων βιβλίων!

 Κίνημα μαζικής διαμαρτυρίας των γονέων με επιστροφή των αντορθόδοξων βιβλίων των Θρησκευτικών

Αθήνα, 6 Οκτωβρίου 2017

Αριθμ. Πρωτ.  138

Δελτίο τύπου

Κίνημα μαζικής διαμαρτυρίας των γονέων

με επιστροφή των αντορθόδοξων βιβλίων των Θρησκευτικών

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ):

- χαιρετίζει την αγωνιστική ανακοίνωση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους για το μάθημα των Θρησκευτικών και το νόμο για την αλλαγή φύλου,

- απορρίπτει τα διχαστικά κηρύγματα μίσους των κυβερνητικών χριστιανομάχων και προπαγανδιστών της ατομικής θρησκείας και της αθεΐας,

 - καταγγέλλει τις ιδεοληπτικές πρακτικές βίας και εκφοβισμού των κυβερνώντων και μιας μικρής μερίδας Διευθυντών Σχολικών μονάδων και δασκάλων ή καθηγητών, εναντίον μαθητών και γονέων που επιστρέφουν στα σχολεία, τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών ως απαράδεκτα, και

Νέα αποτείχιση στην Καρδίτσα

ΕΞΩΔΙΚΗ   ΔΗΛΩΣΗ

Κων/νου  Νάσιου

κατοίκου Μαυρομματίου Καρδίτσης

6/10/2017

ΠΡΟΣ

Τον  Μητροπολίτην  της  Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος  &  Φαναριοφερσάλων,  κ. Τιμόθεο

    Δέσποτα, είμαι ο  Κων/νος  ΝΑΣΙΟΣ, κάτοικος Μαυρομματίου Καρδίτσης. Γεννήθηκα και βαπτίσθηκα Ορθόδοξος  Χριστιανός. Εσείς  είστε ο ποιμένας μου, όπου η εκκλησία  σας εμπιστεύθηκε  να διακονήσετε  και να  ποιμάνετε ως επίσκοπος  (επί – τον σκοπόν)  εμάς τα λογικά πρόβατα.

    Κατά την χειροτονία σας έχετε δώσει φρικτούς όρκους ενώπιον του  Θεού  ότι  θα διαφυλάξετε  και θα διδάξετε μόνον την  Ορθόδοξη  πίστη.

    Ως  ζωντανό και ενσυνείδητο μέλος της εκκλησίας αγωνίζομαι  για την σωτηρία μου. Παρακολουθώ όμως εδώ και αρκετά χρόνια τις εκκλησιαστικές εξελίξεις όσον αφορά την παναίρεσι  του  Οικουμενισμού.

    Με  γνωρίζετε  και σας  γνωρίζω  πολύ καλά. Πολλές  φορές και προσωπικώς και δημοσίως σας έχω  παρακαλέσει και προκαλέσει να λάβετε  ως ποιμένας μας  μια ξεκάθαρη θέση απέναντι σ’αυτήν την παναίρεσι. Περιμέναμε εσείς ως επίσκοπος  να μας διδάσκετε, να μας ενημερώνετε  και να μας διαφυλάσσετε από τις ψυχοκτόνες αιρέσεις.                                          

    Δυστυχώς αυτό δεν εγινε, ούτε από εσάς, ούτε  από τους ιερείς σας. Φοβόσαστε  να μάθει ο λαός την αλήθεια; Γι’ αυτό κρατάτε  το ποιμνίο σας ακατήχητο, αποκοιμισμένο και αποχαυνωμένο, όπως το θέλει η λεγόμενη «Νέα Εποχή»;

    Οφείλατε εσείς προσωπικά ως Μητροπολίτης  να  λαμβάνατε μια δημόσια και  ομολογιακή θέση για να γνωρίζουμε και εμείς τι πιστεύει ο επίσκοπός μας:

   Α)  Ο Οικουμενισμός είναι Παναίρεσι, όπως την έχει χαρακτηρίσει  και  ο επιφανής καθηγητής της  Δογματικής,   Άγιος  Ιουστίνος  Πόποβιτς;

   B)  Οι Αποφάσεις  της  Συνόδου  του Κολυμβαρίου  Κρήτης,  κατά τον Ιούνιο του  2016  είναι  Ορθόδοξες  ή  αιρετικές;

  

   Σε αυτά τα δύο καίρια θεολογικά θέματα εσείς προσωπικά ως Επίσκοπος δεν έχετε λάβει μία ξεκάθαρη δημόσια θέση.

    Έχει ήδη περάσει  ένας και μισός  χρόνος  από τότε και εσείς συνεχίζετε να σιωπάτε, γιατί;

   Αυτό  ποιος   Άγιος της εκκλησίας   και   Ορθόδοξος Επίσκοπος   το  έκανε ποτέ;

    Η σιωπή, ως προς τα δόγματα και την Πίστιν είναι το τρίτο είδος αθεϊας κατά τον μέγα θεολόγο της Εκκλησίας,  Άγιο Γρηγόριο  Παλαμά.

    Η σιωπή σας είναι για  εμάς  απάντηση.                                  

     Εσείς αντί να μας διδάσκετε κατά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, όχι μόνο μας κρατάτε  σε άγνοια, όχι μόνον δεν καταδικάσατε  δημοσίως  τον  Οικουμενισμό και τις αιρετικές αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, απεναντίας τις έχετε «ευλογήσει»  και  είστε από τους πρώτους  που  τις εφαρμόσατε στην πράξη.

 1.   Εξαποστείλατε  στις  25 Αυγούστου 2016  την υπ’ αριθμόν   1468

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

 Γεώργιος και Ηλιάνα Πάσχου

        geopaschos@gmail.com

 

Προς

τον Μητροπολίτη Ι. Μητροπόλεως

 Σιδηροκάστρου Κύριον Μακάριον

ΔΗΛΩΣΗ  ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

       κ. Μακάριε,

   εδώ και δεκαετίες, Εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι όπως και πολλοί ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως συνειδητοί οικουμενιστές, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία και αποδίδετε μία «άτιμον τιμήν» στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν άνθρωπο καταχραστή της Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων, και των Αγίων Συνόδων, που –«γυμνή τη κεφαλή»– διαστρεβλώνει συνειδητά την ευαγγελική διδασκαλία.
   Εδώ και δεκαετίες εσείς και η Ιεραρχία της Ελλάδος, τιμάτε με τα λόγια σας, την στάση σας, την απραξία σας, τον καταδικασμένο, ως αρχιαιρεσιάρχη από τους Αγίους, πάπα Ρώμης και τον συλλείτουργο του κ. Βαρθολομαίο και τους προβάλλετε ως πρότυπα αγάπης,ήθους και ως πηγή  «ευλογίας» για τους πιστούς.

   Καυχιέσθε  με θεολογική έπαρση ως προνομοιούχος γνώστης των θεμάτων της πίστεως, χωρίς όμως να βλέπουμε εμείς οι πιστοί την πρακτική εφαρμογή αυτής σας της υποτιθέμενης γνώσεως. Αντιθέτως αυτό που βλέπουμε είναι την υπακοή σας στην αντικανονική και αιρετική πρακτική κατάργησης των Ι. Κανόνων, αναίρεσης της διδαχής των Αγίων, συμπροσευχής και υποταγής στον κ. Αρχοντώνη στον Οικουμενισμό και στον Πάπα. Βλέπουμε την

Η εργαλειοθήκη του Οικουμενισμού

Του Αριστείδη Π. Δασκαλάκη

     Αγαπητοί μου αδελφοί, χαίρετε εν Κυρίω,

    Τα τελευταία χρόνια είμαστε δέκτες ή ακροατές νέων ορολογιών, όρων και νεολογισμών.

     Νέες λέξεις ή λέξεις με αλλαγμένο νόημα ή νέα ερμηνεία.

   Μια λέξη που ακούμε πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό, είναι ο όρος εργαλειοθήκη.

    Βέβαια αυτή η λέξη είναι γνωστή παλαιόθεν και δηλώνει ένα κουτί, μια μεγάλη θήκη, που περιέχει ένα σύνολο εργαλείων, τα οποία χρησιμοποιούνται για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Γνωρίζουμε την εργαλειοθήκη του ηλεκτρολόγου, του υδραυλικού κ.ο.κ.

  Εργαλειοθήκη όμως σημαίνει και μεταφορικά ένα σύνολο ενεργειών ή μέτρων προς επίτευξη ενός σκοπού. Έχουμε ακουστά την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που είναι ένα σύνολο μέτρων και προτάσεων του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη.

   Μια νέα εργαλειοθήκη που έχει εφευρεθεί στις μέρες μας, με πολλά, άλλα στρογγυλευμένα, άλλα αιχμηρά και άλλα κοφτερά εργαλεία, είναι η περίφημη εργαλειοθήκη του οικουμενισμού.

  Πριν όμως αναφερθούμε σ’ αυτήν ας δούμε τι είναι αυτός ο περιβόητος οικουμενισμός (χωρίς να θεολογήσουμε και κουράσουμε).

   Από πλευράς των Δυτικών (Παπικών και μη) είναι ο δούρειος ίππος, που θα επιτρέψει στη στρατιά των αιρετικών και πλανεμένων, να ηγεμονεύσουν στο παγκόσμιο θρησκευτικό στερέωμα.

    Είναι μια πτυχή, μια διάσταση της παγκοσμιοποίησης.

   Αυτός ο δούρειος ίππος κατασκευάστηκε κυρίως για το απόρθητο κάστρο της Ορθοδοξίας.

    Φύλακές του οι Άγιοι Πατέρες και Ομολογητές, οι εξόριστοι Επίσκοποι που δεινοπάθησαν στην εξορία, οι Μάρτυρες, τα μυρίπνοα άνθη της πίστεως, οι Απόστολοι ανά τους αιώνες, του Θείου λόγου. Κι αυτό το κάστρο έχει γύρω του τάφρο πλατιά και βαθιά. Γεμάτη αίμα. Το αίμα των Αγίων ομολογητών που μέσα του πνίγονται όλοι οι εχθροί της πίστεως, που προσπαθούν να γκρεμίσουν το κάστρο αυτό.

    Στις μέρες μας τα πράγματα άλλαξαν κάπως. Βρέθηκαν νέοι Εφιάλτες, νέου Πήλιοι Γούσηδες, νέοι Ανδρόνικοι Δούκες. Έστησαν γεφύρια λεωφόρους, για να περάσει χωρίς κίνδυνο ο εχθρός. Να κατακτήσει το κάστρο. Να συλήσει τον θησαυρό της ορθοδοξίας.

   Από πλευράς των Ανατολικών ο οικουμενισμός είναι ένας τρόπος, μια καλή και αγαπητική πράξη με άρωμα ιδιοτέλειας. Μια υπόκλιση στον ισχυρό. Μια ευγενική χειρονομία με ελπίδες

Το λιοντάρι της Αίρεσης και η τίγρις του Σχίσματος

Του Ιωάννου Ρίζου

    

    Υπάρχει μια παρασκηνιακή και κρυφή  διεργασία που ενεργείται από μερίδα των νεοαποτειχιζόμενων αγιορειτών Μοναχών (όχι πάνω από δέκα τον αριθμό) κι ενός αρχιμανδρίτη εκτός Όρους, που προετοιμάζει το έδαφος ώστε ο όποιος νεοαποτειχιζόμενος λαός να μεταφερθεί εν μία νυκτί στις τάξεις του παλαιού ημερολογίου.

  

  Ίσως η παταγώδης αποτυχία της  διαχείρισης της Αποτείχισης (βλέπε φιάσκο με π. Θ. Ζήση, βλέπε φιάσκο του μικρού αριθμού των υπογραφών που συνέλεξαν για την «Διακήρυξη του Ωραιοκάστρου», όπου  υπέγραψαν 262 άτομα παγκοσμίως!), τους ανάγκασε να ενδώσουν σε  αυτό που κάποτε απέρριπταν.

    Πρίν 2 χρόνια, είχα διένεξη με τον ιερομόναχο Χ. (μέλος αυτής της ομάδας) εξαιτίας του ότι δεν ήθελε να χρησιμοποιούμε την λέξη «Αποτείχιση» για να μη μας συνδέσουν με τους Γ.Ο.Χ.! Τώρα ο ίδιος προωθεί την συγχώνευση νεοαποτειχισμένων και Γ.Ο.Χ.

    Κι ενώ η  διακήρυξη του Ωραιοκάστρου γράφει: «…δὲν προβαίνουμε εἰς σύστασιν ἑτέρας “ἐκκλησίας”, ἄπαγε τῆς βλασφημίας, οὔτε προσχωροῦμε σὲ καμμία παράταξη», πρόσφατες μαρτυρίες μας λένε ότι ο π. Σ., «ηγέτης» αυτής της ομάδας δηλώνει ότι:  «οι Γ.Ο.Χ. έχουν μυστήρια».

   Υπερασπίζομαι την επιστροφή στο Ιουλιανό ημερολόγιο. Όμως αντιμάχομαι το Σχίσμα, την διακοπή εκκλησιαστικής  κοινωνίας, την «εκκλησία» και τις παραεκκλησίες  που δημιουργήθηκαν από αυτούς που διαφώνησαν τότε με την καθιέρωση του νέου ημερολογίου, εφόσον το ζήτημα ήταν ιάσιμο κατά τους αγίους της πρώτης χιλιετίας. Αντιμάχομαι κι αυτούς που με προχειρότητα εφευρίσκουν μεταγενέστερες δικαιολογίες για να  αθωώσουν  προγενέστερες εκκλησιολογικές εκτροπές που παγίωσαν ένα σχίσμα. 

   Παλαιοημερολογίτες και νεοημερολογίτες, έχουν επισήμως  αλληλοκατηγορηθεί  ως σχισματικοί, θεωρώντας η μία πλευρά την άλλη ως άμοιρη Χάριτος και Μυστηρίων. Τα επίσημα έγγραφα αρχίζουν από την μια μεριά με την Εγκύκλιο της Συνόδου της Ελλαδικής Εκκλησίας το 1926 και από την άλλη με την Εγκύκλιο του πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη το  1935.

   Αν δεχτούμε ότι οι Γ.Ο.Χ.  ήταν και είναι  η αληθινή εκκλησία, θα πρέπει αναγκαστικά μόνο αυτοί να έχουν Μυστήρια και συνεπώς η νεοημερολογίτικη εκκλησία από το 1924 να μην είναι εκκλησία, όντας  άμοιρη Χάριτος και  Μυστηρίων. Με άλλα λόγια, όλοι μας από το 1924 και μετά, είμαστε αβάπτιστοι, οι ιερείς, οι επίσκοποι, καλόγεροι και ο λαός γεννήθηκε και πέθανε εκτός Εκκλησίας και  σωτηρίας. Είμαστε στην ουσία, στην ίδια κατάσταση των παπικών, αγγλικανών, προτεσταντών, μονοφυσιτών!

   Έτσι θα πρέπει, οι παραπάνω αγιορείτες (κι ο λαός που θα τους ακολουθήσει) να ξαναβαπτιστούν, ή να αναμυρωθούν και οι ιερωμένοι τους να ξαναχειροτονηθούν(;) Αν λοιπόν επιδιώκουν να φέρουν τον λαό στο «παλαιό», άς κάνουν πρώτα οι ίδιοι δημοσίως τα «αναγκαία» και μετά άς πούν και στον λαό ότι πρέπει να «ξαναπάρουν» τα Μυστήρια του βαπτίσματος και Χρίσματος !!

Πρίν όμως εκτελέσουν τα σχέδια τους καλό θα ήταν να μας απαντήσουν και στα παρακάτω:

1.   Γιατί από το 325 μ.Χ. έως το 800 μ.Χ. που έλαβαν χώρα οι Οικουμενικές Σύνοδοι και δεκάδες Τοπικές Σύνοδοι της Ανατολικής Εκκλησίας, καμία Σύνοδος ή άγιος δεν ανακήρυξε την Εκκλησία της Δύσης (Ορθόδοξης τότε) ως σχισματικής και άμοιρης Χάριτος και Μυστηρίων, αφού η Δυτική Εκκλησία και ειδικά η Ρώμη, σποραδικά και ανά τους αιώνες δεν τηρούσε την ίδια εορτολογική τάξη με αυτήν της Ανατολικής Εκκλησίας και μάλιστα στο μείζον θέμα που αφορά τον εορτασμό του Πάσχα το οποίο οριζόταν αυστηρά από την Α΄ Οικουμενική και τον Α΄ Κανόνα της Αντιοχείας;

2.  Πώς αυτό που δεν ήταν δογματικό και σωτηριολογικό θέμα για τους αγίους της παραπάνω περιόδου (Αθανασίου, Χρυσοστόμου, Γρηγορίου, Ιωάννη Δαμασκηνού, Μαξίμου,  κ.ά) οι οποίοι κοινωνούσαν κανονικά με τους εφαρμόζοντας άλλο Πασχάλιο και έγινε ξαφνικά δογματικό και σωτηριολογικό το 1924, και μάλιστα την στιγμή που  δεν θίχτηκε ο Πασχάλιος Κανόνας της Α΄ Οικουμενικής όπως ομολογεί ο πρ. Φλωρίνης;

3.  Πώς οι άγιοι Πατέρες και οι Οικουμενικές και Τοπικές Σύνοδοι της παραπάνω περιόδου δεν κατάλαβαν ότι η

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

 Παρουσίαση τοῦ Βιβλίου:

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Παρουσίαση τοῦ Βιβλίου 

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ

ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Παπισμός-Λατινόφρονες, Οἰκουμενισμός-Πανθρησκεία

Γέροντος Ἱερομονάχου Χαρίτωνος Ἁγιορείτου

Εἶναι ἰδιαίτερη ἡ τιμὴ καὶ ξεχωριστὴ ἡ χαρὰ καὶ ἡ συγκίνηση τὰς ὁποίας αἰσθανόμεθα, καθὼς καλούμεθα νὰ προλογίσουμε τὸ ἐξαίρετο βιβλίο τοῦ ἀγαπητοῦ συναγωνιστοῦ Ἁγιορείτου Γέροντος Ἱερομονάχου Χαρίτωνος.

Ἀποτελεῖ μία ἔκδοση, τὴν ὁποίαν ἀναμέναμε ἐναγωνίως, ἀπὸ χρόνου πολλοῦ, γιὰ νὰ ρίξει ἄπλετο φῶς σὲ πολλὰ σκοτεινὰ σημεῖα, ἰδιαιτέρως δὲ στὸ φλέγον ζήτημα τῆς ἐποχῆς μας, τὴν ἀντιμετώπισιν ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τὴν στάσιν αὐτῶν ἔναντι τῶν θεοστυγῶν αἱρέσεων καὶ τῶν θεομάχων αἱρετικῶν. Ἕνα θέμα ποὺ τεχνηέντως ἀποκρύπτεται, προκειμένου νὰ μὴν ἀφυπνιστοῦν ὑπνώττουσες συνειδήσεις ἐν μέσῳ ἑνὸς ἔνοχου καὶ προδοτικοῦ ἐφησυχασμοῦ.

Ὁ Γέρων Χαρίτων, διαβιῶν ἐν ἀθλήσει τὴν τετάρτην δεκαετίαν εἰς τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας καὶ βλέπων τὴν ἀδιαφορίαν τῶν πνευματικῶν ταγῶν τοῦ Ἁγιωνύμου τόπου γιὰ τὰ θέματα τῆς πίστεως, ἰδιαιτέρως δὲ τὴν ἀσυνέπειαν, ἀσυνέχειαν καὶ ἀποκοπὴν ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξην καὶ ἁγιορειτικὴν ἀντιμετώπισιν τῆς αἱρέσεως ὅταν προσβάλλεται ἡ πίστις μας ἀπὸ αὐτήν, ἐκθέτει μὲ ἁγιοπατερικό, ἱστορικὸ καὶ ἐπιστημονικὸ τρόπο τὴν διαχρονικὴν στάσιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὡς θεματοφύλακος τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τῶν αἱρέσεων, τοῦ παπισμοῦ, τῶν λατινοφρόνων, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τέλος τῆς Πανθρησκείας.

Ἀναδεικνύει τὴν στάση τῶν Ἁγίων Ἁγιορειτῶν προκατόχων μας, ἀλλὰ καὶ συγχρόνων γερόντων τοῦ αὐτοῦ πνεύματος, ὅταν ἡ πίστη ἐκινδύνευε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, κάτι ποὺ εἶναι χρησιμότατον τὴν σήμερον, ὅπου ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔχει σχεδὸν ἑδραιωθῆ ὡς ἐπίσημη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, κατοχυρώνεται συνοδικῶς καὶ κηρύσσεται ἐδῶ καὶ δεκαετίες, μὲ τὴν συμμετοχή μας στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν (αἱρέσεων) καὶ τὴν ἀποδοχὴ καὶ συνυπογραφὴ τῶν βλασφήμων καὶ θεομάχων κειμένων του.

Ἦταν ἀναγκαία ἡ ἔκδοσις αὐτοῦ τοῦ πονήματος, διότι διερευνόντας καὶ

"Η κυβέρνηση ενήργησε παράνομα"!

 Οι φάκελοι μαθητών και τα Θρησκευτικά

Προσφυγή στο ΣτΕ

για τους Φακέλους Μαθήματος των Θρησκευτικών

προτείνει στους γονείς ο καθηγητής

Ιωάννης Θ. Χαΐνης

    Κύριε διευθυντά

     Στην εφημερίδα της 20ής/9/2017 διάβασα ρεπορτάζ υπό τον τίτλο: «“Κέντρα” πιέζουν για τα Θρησκευτικά – προτρέπουν γονείς να ζητήσουν από το υπουργείο Παιδείας την αλλαγή της ύλης».

Εάν κανείς μετά προσοχής διαβάσει το ρεπορτάζ, και ιδιαίτερα το υπόμνημα γονέως που πρέπει να στείλουν οι γονείς στο υπουργείο Παιδείας, εγείρονται τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με το άρθρο 3, παρ. 1 του Συντάγματος η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα «είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού…». Σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 2 η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

 2. Σύμφωνα με αυτά που γράφει η «Καθημερινή» με την καταγγελία γονέα μαθητή «ο φάκελος περιέχει υλικό από διδασκαλίες πολλών θρησκειών και επιφέρει σύγχυση στην ορθόδοξη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση του παιδιού του…».

 Πήρα από το σχολείο τους φακέλους του μαθήματος της Θρησκειολογίας εκάστης τάξεως, έκαστος άνω των 160 σελίδων, και οι οποίοι έχουν διάφορες επιγραφές και απαράδεκτα και εξωφρενικά εξώφυλλα και εσώφυλλα.

Αγ. Γρηγορίου Παλαμά: Πρέπει να είμαστε συγχωρητικοί και στοργικοί μεταξύ μας

Κυριακή Γ΄ Λουκά:

Ομιλία στο ευαγγέλιο που έχει θέμα το παιδί της χήρας που αναστήθηκε από τον Κύριο, όπου γίνεται λόγος και για το ότι πρέπει να είμαστε συγχωρητικοί και στοργικοί μεταξύ μας

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

   Ο μέγας Παύλος, δείχνοντας το θείο και κοινωφελές τής πίστεως και διακηρύσ­σοντας τα έργα αυτής και τα κατορθώ­ματα και τους καρπούς και τη δύναμη, αρχίζει από τους αιώνες από τους οποί­ους δεν υπάρχει τίποτε αρχαιότερο, λέ­γοντας, «με την πίστη κατανοούμε ότι οι αιώνες καταρτίσθηκαν με τον λόγο τού Θεού, ώστε τα βλεπόμενα να μη έχουν γίνει από αυτά που είναι ορατά», και τελειώνει με την μελλοντική παγκόσμια ανάσταση και την τελείωση των αγίων που θα συμβεί κατ’ αυτήν, από την οποία τίποτε δεν υπάρχει τελειότερο. Συντάσσοντας όμως τον κατάλογο εκείνων που θαυμάσθηκαν για την πίστη και επιβεβαιώνουν αυτήν με τον εαυτό τους, λέγει και τούτο, ότι «με την πίστη έλαβαν γυναίκες με την ανάσταση τους νεκρούς των». Και αυτές είναι η

Σαραφθία και η Σουναμίτιδα, από τις οποίες η μία έλαβε τον υιό της που είχε πεθάνει πάλι ζωντανό από τον προφή­τη Ηλία, ενώ η Σουναμίτιδα έλαβε τον δικό της από τον Ελισσαίο.

   Η καθεμιά τους επέδειξε με τα έργα μεγάλη πίστη. Η Σα­ραφθία προλαβαίνοντας σύμφωνα με την πίστη της την αναγγελ­μένη από τον προφήτη αύξηση των τροφίμων και τρέφοντας αυτόν πριν από τα παιδιά της από το αλεύρι μιας χούφτας και το λίγο λάδι, τα μόνα που είχε να φάγει, και έπειτα περιμένοντας να πεθάνει με τα παιδιά της. Αλλά κι όταν μετά τον ερχομό τού Ηλία αρρώστησε και πέθανε ο υιός της (γιατί λέγει, «η αρρώ­στια του ήταν πολύ βαρειά, σε βαθμό ώστε να μη απομείνει σ’ αυτόν πνεύμα ζωής»), αυτή δεν έδιωξε τον προφήτη, δεν τον κατηγόρησε, δεν απομακρύνθηκε από τη θεοσέβεια που διδάχθη­κε από αυτόν, αλλά κατηγόρησε τον εαυτό της και θεώρησε ότι αιτία τού πάθους είναι οι αμαρτίες της, αποκαλώντας σ’ αυτή τη συμφορά τον Ηλία άνθρωπο του Θεού, και κατηγορώντας μάλ­λον τον εαυτό της και λέγοντάς του μάλλον προτρεπτικά, παρά σκωπτικά, «τί σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μένα και σε σένα, άνθρωπε του Θεού; ήρθες σε μένα να μου υπενθυμίσεις τις αμαρ­τίες μου και να θανατώσεις τον υιό μου;». Συ είσαι φως, λέγει, κατά μέθεξη, ως διάκονος του φωτός τής δικαιοσύνης, και ερχόμε­νος εδώ κατέστησες φανερά τα αφανή αμαρτήματά μου, και αυτά μου θανάτωσαν τον υιό μου. Βλέπετε πίστη αλλόφυλης γυναίκας; βλέπετε ταπείνωση; Γι’ αυτό εύλογα έλαβε την εκλογή από τον Θεό και καταξιώθηκε να γίνει πρότυπο της κλήσεως και πίστεως των εθνών, και έπειτα δέχθηκε και το παιδί της ζωντανό.

   Η Σουναμίτιδα πάλι έδειξε την πίστη της και με όσα είπε προς τον άνδρα της για τον Ελισσαίο, και με όσα ετοίμασε για τη φιλο­ξενία τού προφήτη, και με την αξιοπρέπεια που επέδειξε όταν πέθανε το παιδί της. Γιατί, κρύβοντας αθόρυβα τη συμφορά, έτρεξε

ΑΝ ΟΙ ΆΡΧΟΝΤΕΣ....

Αν οι Άρχοντες τηρούσαν τις Εντολές του Κυρίου και ο Λαός και οι υπήκοοι υπάκουαν με ταπείνωση, θα υπήρχε μεγάλη ειρήνη και αγαλλίαση πάνω στη γη! Εξαιτίας όμως της φιλαρχίας και της ανυπακοής των υπερήφανων, υποφέρει όλη η Οικουμένη.

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Πηγή

Πού βρίσκεται η Τίμια Κάρα του Αποστόλου Θωμά;

☦ Η Τίμια Κάρα του Αποστόλου Θωμά, φυλάσσεται στην Ιερά Νήσο Πάτμο στην Πατριαρχική Μονή του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Παρασκευή, 6 Οκτωβρίου 2017