Επιστολή διαμαρτυρίας του οσιολογιοτάτου καθηγουμένου Παλαμά Καλλιπετρίτη Προς την 4Ε

Ἕνα-ἕνα τὰ ὀχυρὰ τῆς Ὀρθοδοξίας πέφτουν στὰ χέρια τῶν Οἰκουμενιστῶν. Πρὶν λίγες μέρες γράψαμε ὅτι ὁ τηλεοπτικὸς σταθμὸς 4Ε λογόκρινε σκανδαλωδῶς καὶ ἀνεντίμως τμήματα ὁμιλίας τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Παλαμᾶ Καλλιπετρίτη, ποὺ ἀναφέρονταν στὸν αἱρετικὸ Πάπα. Σήμερα δημοσιεύουμε τὴν διαμαρτυρία ποὺ ἀπέστειλε πρὸς τὸν 4Ε ὁ ὁμιλητὴς καὶ Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ

ΘΕΟΤΟΚΟΥ  ΚΑΛΛΙΠΕΤΡΑΣ

Ράχη Βεροίας Τ.Θ.  4 – Τ.Κ. 59100

τηλ. 6977246785

email: palamas@imverias.gr

site: imkallipetras.gr

                                                 Ιερά Μονή, 28^η Μαρτίου 2014

Προς: Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός 4Ε

Ελευθερίας 15,  Αμπελόκηποι

             56123, Θεσσαλονίκη

Αξιότιμες υπεύθυνες του Ρ/Τ σταθμού 4Ε,

Μεταξύ του Σταθμού σας, της Ι. Μονής Καλλίπετρας και εμού προσωπικώς έχουν παρέλθει πολλά έτη συνεργασίας. Γνωρίζετε τον απόλυτο σεβασμό μας στην προσφορά σας στο χώρο της Ορθοδοξίας. Εκτιμούμε και σεβόμαστε τον κόπο της αφιέρωσης και αγνότητας που ασκείστε, διαβιούσες σ΄ ένα φροντιστήριο ψυχών αξιοζήλευτο.

Εντούτοις, στην επιστολή μας αυτή, σας καταθέτουμε την βαθύτατη θλίψη μας και τον σκανδαλισμό μας για την λογοκρισία της ομιλίας μας στην εκδήλωση «Διπλός Ευαγγελισμός» (25/3/2014, Βέροια, Παύλειο Πολιτ. Ίδρυμα, ώρα 20:00), την οποία, κατόπιν εντολής της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας, εκφώνησα. Στη μαγνητοσκοπημένη εκδήλωση που μεταδόθηκε (27/3/2014, ώρα 21:00) έχουν διαγραφεί μόνον  3 παράγραφοι της ομιλίας μου: μία εκ του ανεπανάληπτου βυζαντινολόγου Στήβεν Ράνσιμαν και δύο από τα απομνημονεύματα του ενδόξου στρατηγού Μακρυγιάννη. Τα εν λόγω χωρία αποδίδουν τις πτώσεις του Ορθοδόξου Έθνους μας στην προδοσία της Πίστης και είναι απολύτως σύμφωνα μετά αρίστων Θεολόγων όπως του Αρχιμ. Αθανασίου Μυτιλιναίου, πρωτ. Γεωργίου Μεταληνού, πρωτ. Θεοδώρου Ζήση, πρωτ. Ιωάννου Ρωμανίδη, Αγιορειτών Πατέρων και πλήθους άλλων.

Εάν οι θέσεις που μετέφερα στην ομιλία μου δε σας βρίσκουν σύμφωνες, δεοντολογικά θα έπρεπε να μην τις μεταδώσετε καθόλου, παρά να κατασκευαστεί μια ομιλία παραποιημένη. Ουδέποτε επιθύμησα ή ζήτησα από συνεργάτιδά σας κάτι τέτοιο.

Άλλωστε η εκδήλωση μεταδόθηκε απ’ ευθείας από το Ραδιοφωνικό σταθμό της Μητροπόλεως Βεροίας αλλά και την παρακολούθησε ζωντανά πλήθος κόσμου. Θεωρήθηκε επιτυχημένη ομιλία διότι δεχτήκαμε πολλά συγχαρητήρια. Μας ζήτησαν άδεια δημοσίευσης σε διαδικτυακούς χώρους. Και όσοι την παρακολούθησαν με προσοχή έλαβαν μεγίστη απογοήτευση όταν κατά την αναμετάδοση του καναλιού σας είχαν αφαιρεθεί οι επισημάνσεις που θίγουν τους αιρετικούς μόνον!

Ειλικρινώς πολύς κόσμος επικοινώνησε μαζί μου και εξέφρασε το παράπονο του: «Γιατί; Τι έχει να φοβηθεί ένας όμιλος παρθένων που άφησαν τα πάντα για τον Χριστό; Πού είναι η αγωνιστική διάθεση (που μας ενέπνεε όλους), του σεβαστού οσίου γέροντός σας π. Θεοφίλου;» Εμείς μέχρι χθες δε μπορούσαμε να αμφιβάλουμε ότι αγωνιάτε για την Αλήθεια, για τη μετάδοση του Αληθινού Θείου Λόγου και σεβόμασταν όλη την προσπάθεια και το μόχθο σας. Μα τι βάσκανος λογισμός ενόχλησε κάποια αδελφή και παραποίησε την ομιλία (έτσι ώστε να αποκρυβούν τα προς παραδειγματισμό και σωτηρία), τη στιγμή που ο ίδιος λάβαινα την ευθύνη των λεγομένων μου και το όνομά μου εμφανίζονταν στην οθόνη;

Θεωρώ ότι ήταν μια πραγματικά μέλαινα σελίδα στον επαγγελματισμό της τηλεψίας, μια μέθοδος που χρησιμοποιείται κατά κόρον μόνον στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, απαράδεκτη για την ελευθερία του χριστιανισμού. Ατυχές δείγμα! Εύχομαι το τελευταίο σφάλμα, αν και φημολογούνται κι άλλες παρόμοιες ενέργειες όπως σε περίπτωση Μητροπολίτου καθηγητού Πανεπιστημίου και εγκρίτου Θεολόγου…

Ταπεινώς και φιλαδέλφως προτρέπομε την αγάπη σας, ο τόσος αγώνας σας να μην αμαυρώνεται από τέτοιες προσπάθειες που προφανώς δε θα βρίσκουν όλη την αδελφότητα σύμφωνη! Από τούδε και στο εξής θα χαιρόμαστε να σας παρακολουθούμε στα ύψη των αρετών σας και της πνευματικής καθαρότητας σας, της παρρησίας και της υγιούς αγωνιστικότητας!

 Επί τούτοις, ευχόμαστε ευλογημένο Μεγαλοβδόμαδο

και συνπανηγυρισμό μετά του Αναστάντος

εν τη ημέρα τη λαμπροφόρω του Κυρίου!

 Αρχιμ. Παλαμάς,

Ηγούμενος Ιεράς Μονής Θεοτόκου Καλλίπετρας

Θεοσημείαι επί θεοσημειών!

Τὸ κείμενο αὐτὸ τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου» ξυπνάει μνῆμες, μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρία νὰ κάνουμε κάποιες σκέψεις.

1. Ἂν εἴχαμε τόσες «θεοσημεῖες» σὲ μία μόνο Ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα, πόσες θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχουμε στὶς τόσες ἐπισκέψεις ποὺ ἔχει κάνει ὁ Πάπας στὸ Φανάρι, στὴν Κύπρο καὶ σὲ ἄλλες Ὀρθόδοξες χῶρες;

Καὶ πόσες ἐπίσης, κατὰ τὶς ἐπισκέψεις τοῦ Πατριάρχη καὶ τῆς περὶ αὐτὸν φατρίας τῶν Οἰκουμενιστῶν στὶς ἑτερόδοξες σφηκοφωλιές; Ἂς μᾶς ἐνημερώσει καὶ γι’ αὐτὲς ἡ καλὴ ἐφημερίδα.

2. Στὴν ἐπίσκεψη τοῦ τότε Πάπα Παύλου στὴν Ἀθήνα, ὑπῆρξε ἀντίδραση σθεναρή. Διότι πρωτοστάτησαν ἄνθρωποι μὲ φρόνημα θυσιαστικὸ καὶ ἀψήφησαν τὶς ἐπιπτώσεις. Βέβαια, δὲν κατάφεραν νὰ ματαιώσουν τὴν ἐπίσκεψη, ἀλλὰ «φάνηκε» πρὸς στιγμὴν ὅτι πρόλαβαν τὰ χειρότερα. Δυστυχῶς, στὴ συνέχεια ἀποδείχτηκε ὅτι δὲν τὰ πρόλαβαν ἀκριβῶς, ἢ φρέναραν μέν, ἀλλὰ «πρὸς καιρὸν» τὸν καλπασμὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότι τὸ Βατικανὸ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Φαναρίου, γνώριζε πότε, ποῦ καὶ πῶς νὰ χτυπήσει! Ἡ σήψη ἔχει προχωρήσει τόσο πολύ, ὥστε νὰ μὴν μποροῦν ἀκόμα καὶ σήμερα νὰ ἐκτιμήσουν τὸ μέγεθός της οἱ ἐναντίον της ἀγωνιζόμενοι!

Ἄραγε, στὴν ἐπικείμενη νέα ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου (ἐὰν γίνει), ποιοί θὰ κατέβουν νὰ διαμαρτυρηθοῦν; Ὑπάρχει σήμερα Ἱεραρχία ποὺ θὰ ἔλεγε ΟΧΙ στὸν Πάπα; Θὰ τολμήσουν ἄραγε, καὶ πάλι, οἱ ἡγέτες τοῦ ἀντι-Οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος νὰ προσκαλέσουν καὶ νὰ κινητοποιήσουν τὸν λαόν, ὥστε νὰ κατέβει σὲ διαμαρτυρία κατὰ τῆς Ἱεραρχίας ποὺ ἀνέχεται τὴν ἔλευση τοῦ Πάπα; Τώρα, μάλιστα, ποὺ ἀσφαλῶς τὰ πράγματα εἶναι σοβαρότερα, ποὺ ἔστω ἀργά, κατανόησαν ἤδη πολλοὶ δύσπιστοι, ὅτι ὁ λόγος τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση πὼς «ὁ Πάπας ἦλθε, ἀλλὰ δὲν ἔφυγε» ἀπεδείχθη προφητικός, τώρα οἱ λεγόμενοι ἀντι-Οἰκουμενιστές, θὰ ἀντιδράσουν

δυναμικότερα;

Γιατὶ τώρα, ὅλοι ἔχουν πεισθεῖ πώς, μετὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα, ὁ Οἰκουμενισμὸς γιγαντώθηκε καὶ στὴν Ἑλλάδα (τὴν ἕως πρότινος καρδιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας)· τώρα ποὺ ὅλοι, λοιπόν, γνωρίζουν πώς, στὴ συμμαχία “ἀνατολικῶν” καὶ “δυτικῶν” Οἰκουμενιστῶν, προστέθηκε ἐπίσημα καὶ ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, καὶ οἱ πικροὶ καρποὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ αὐξήθηκαν, τώρα, θὰ προχωρήσουν στὸ ἑπόμενο βῆμα, τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου τῶν «κοινωνούντων τοῖς αἱρετικοῖς»; Δυστυχῶς, ἀνθρωπίνως δὲν προβλέπεται κάτι τέτοιο! Ἔχουν κολλήσει στὸ δόγμα τοῦ «ἄχρι καιροῦ», κατ’ οἰκονομίαν ἀνεκτὸ τὴ δεκαετία τοῦ ’70 ποὺ διατυπώθηκε, ἐγκληματικὸ ὅμως στὴ σημερινὴ ἐπέλαση καὶ κατάλυση τῶν πάντων ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό.

3. Τοῦτο συμπεραίνεται καὶ ἀπὸ τὸ παραπάνω σχόλιο τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου». Ὁ συντάκτης τοῦ παραπάνω σχολίου τῆς καλῆς ἐφημερίδος, δὲν μπόρεσε νὰ ἀντιληφθεῖ πώς, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀληθινὲς ἢ φανταστικὲς θεοσημεῖες ποὺ ἀναφέρει, ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη θεοσημεία ποὺ τὴν ἀφορᾶ, αὐτὴν καὶ τοὺς συντάκτες της, θεοσημεία τραγική:

Οἱ ἄλλοτε ἀγωνιστὲς τῆς Ὀρθοδοξίας, πρωτοπρεσβύτεροι καὶ μοναχοὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀντὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸ ποὺ διατείνονται ὅτι πολεμοῦν, τὸν ...σιγοντάρουν καὶ τοῦ δίνουν τὴν ἄνεση νὰ ἐπεκτείνεται! Καὶ παρόλο ποὺ τὸν σιγοντάρουν,  νομίζουν πὼς τὸν πολεμοῦν!

Τοῦτο, ἀσφαλῶς, ἰσοῦται μὲ ὑποστολὴ τοῦ ἀγῶνα ἀπὸ ἐκείνους ἀκριβῶς πού, στὴν πρώτη ἔλευση τοῦ Πάπα ἦσαν οἱ πρωταγωνιστές. Αὐτοὺς ποὺ μὲ πύρινα καὶ ἐμπεριστατωμένα ἄρθρα στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» καὶ συλλαλητήρια, ἀκολουθοῦντες τὴν Πατερικὴ διδασκαλία, «εἶδαν» ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Πάπα θὰ κραταιωθεῖ περισσότερο, ἡ ἔλευσή του θὰ ἀποτελέσει ἀφορμὴ  περαιτέρω ἐπεκτάσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἀφετηρία ἁλώσεως τοῦ –ἀπόρθητου ἕως τότε– κάστρου τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας· ὅτι μπορεῖ νὰ δημιουργήσει ἀκόμα καὶ σχίσμα στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Αὐτὰ τὰ εἶπαν καὶ τὰ δημοσίευσαν τότε. Καὶ τὰ γραπτὰ μένουν («scripta manent»).

Οἱ προβλέψεις τους ἦσαν ὀρθές, γιατὶ στηρίζονταν στὴν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἀκριβῆ διάγνωση-ἀκτινογραφία τῶν διαθέσεων, κυρίως, πολλῶν συλλειτουργῶν τους: εἶχαν διαγνώσει ὅτι μεγάλο μέρος τῶν ἱερωμένων εἶχαν ἤδη προσβληθεῖ ἀπὸ τὸ μικρόβιο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Γνώριζαν καλῶς ὅτι οἱ Πατέρες ὁμοφώνως δίδασκαν ὅτι ἡ ἀδιαφορία τῶν ποιμένων στὴν ἐμφάνιση τῆς αἵρεσης καὶ ἡ ἀδιάκριτη ἐπαφὴ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς μολύνει τοὺς κοινωνοῦντας ὀρθοδόξους ποιμένες, πόσο μᾶλλον τοὺς πιστούς· ὅτι οἱ συμπροσευχές, ἡ ἄρση τῶν διαχωριστικῶν ὁρίων καὶ τῶν φραγμῶν καταντᾶ τὴν Ἐκκλησία ξέφραγο ἀμπέλι.

Καὶ στὴν προκειμένη περίσταση τὰ πράγματα ἦταν φανερὰ καὶ χειρότερα τῶν προβλέψεων· ὄχι μόνο πολλοὶ Ποιμένες (Ἐπίσκοποι καὶ πνευματικοί), ἀλλὰ στὴν πλειοψηφία τους οἱ Ποιμένες ἀδράνησαν, ἀδιαφόρησαν, δείλιασαν, φοβήθηκαν τὸν παντοδύναμο Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο καὶ ἐξαφανίστηκαν μέσα στὸ καβοῦκι τους· καλύτερα ἔκρυψαν τὶς κεφαλές τους, ὡς στρουθοκάμηλοι, στὴν ἄμμο τῆς ἀνεκτικότητος καὶ τῆς κακόδοξης συνταγῆς περὶ ὑποταγῆς στὴν σοβοῦσα αἵρεση τοῦ ἐπισκοποκεντρισμοῦ. 

Δὲν διανοήθηκαν νὰ τὰ βάλουν μὲ τὸ καπετανᾶτο τῆς «Χρυσοπηγῆς», δὲν ἀντιστάθηκαν στὶς πονηρὲς μεθοδεύσεις τοῦ Ἀρχιεπίσκοπου, δὲν τόλμησαν νὰ καταγγείλουν τὰ ψεύδη τους, ὑπέστειλαν τὴν σημαία τῆς Ὁμολογίας!

Καὶ ἐνῶ αὐτὰ περίπου ἐγράφαν τότε καὶ στὰ πρῶτα χρόνια μετὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές· ἐνῶ μὲ πύρινους λόγους διεμήνυαν πρὸς κάθε κατεύθυνση ὅτι θὰ ἀποτειχιστοῦν ἀπὸ τοὺς «κοινωνοῦντας τοῖς ἀκοινωνήτοις», ὅτι θὰ διακόψουν τὸ Μνημόσυνό τους· ἐνῶ ὅρισαν καὶ ἡμερομηνία αὐτῆς τῆς Διακοπῆς, στὴν συνέχεια οἱ ἀντοχές τους ὑποχώρησαν. Τὸ φάσμα τῆς ἀπομόνωσης ἀπὸ τὰ δρώμενα στὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία τοὺς τρόμαξε. Λησμόνησαν τὴν βασικὴ ἁγιογραφικὴ διδασκαλία ὅτι «ἐν τῷ Θεῷ ποιήσωμεν δύναμιν» καὶ ὅτι «εἰ ὁ Θεὸς μεθ’ ἡμῶν, τίς καθ’ ἡμῶν;», καὶ ὅτι «οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα». Καὶ περιόρισαν τὸν ἀγῶνα σὲ –ἀνώδυνες γιὰ τοὺς Οἰκουμενιστές– χαρτοπολεμικὲς διακηρύξεις, σὲ λεονταρισμοὺς καὶ ἀναθέματα τύπου Πειραιῶς, τὰ ὁποῖα μὲ τὴ στάση τους τὰ ἀναιροῦσαν!

Νά, λοιπόν, ἡ δική σας «θεοσημεία», ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου». Ἐγκαταλείψατε τὸν ἀγῶνα ποὺ ξεκινήσατε σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων, καὶ προχωρήσατε σὲ μιά, δικῆς σας ἐμπνεύσεως, ἀναποτελεσματικὴ καὶ ἀντι-πατερικὴ ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως. Ἐγκλωβιστήκατε στὸν «ἀχρικαιρισμό», ἐκτεθήκατε στὸ ποίμνιο σας, καὶ ὑποσκάψατε τὸ κῦρος σας· γιατί, πῶς θὰ ἐμπνεύσετε τώρα τοὺς πιστούς, γιὰ ἀντίσταση ἐναντίον τῆς αἱρέσεως, ποὺ συνεχῶς κερδίζει ἔδαφος; Ποιά πειστικὴ δικαιολογία θὰ προβάλλετε τώρα, ἱκανὴ γιὰ νὰ τὸν ὁδηγήσει σὲ νέους ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς Πίστεως; σὲ ἀγῶνες θυσιαστικοὺς γιὰ τὴν ἀπομάκρυνσή μας ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους ποὺ ἐμφανῶς «Παπίζουν» καὶ «Προτεσταντίζουν»; Μιὰ νέα ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα καὶ οἱ καθ’ ἡμᾶς «θεοσημεῖαι» της, ποιούς θὰ συγκινήσουν καὶ θὰ ἐξεγείρουν; Τὶς ἔχει συνηθίσει πλέον ὁ κόσμος καὶ δὲν τοὺς  προκαλεῖ καμμία αἴσθηση. Εἶναι τραγικό, ἀλλὰ ἡ συνεχὴς ἐνημέρωση καὶ προβολὴ ὅλων αὐτῶν τῶν «θεοσημειῶν» χωρὶς τὴν ἀναμενόμενη ἀντιμετώπιση καὶ θεραπεία των, τὸ μόνο ποὺ ἐπιφέρει εἶναι ἡ συνήθεια καὶ ἡ παθητικὴ ἀποδοχή.

Δὲν ἐπιχαίρουμε. Φοβόμαστε δι’ ἑαυτούς. Ἐνθυμούμεθα μὲ τρόμο τὴν συμβουλὴ τοῦ ἀπ. Παύλου: «ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ». Γιατί καὶ οἱ δικές μας ἀντοχὲς εἶναι μικρές. Πιστεύουμε, βέβαια, στὴ δύναμη καὶ τὴν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ δὲν ἐμπιστευόμαστε τὶς δυνάμεις μας. Παρακαλοῦμε καὶ ἐλπίζουμε σὲ μιὰ ἀλλαγὴ πλεύσεως τῶν φυσικῶν ἡγετῶν τοῦ ἀγῶνος, Ἐπισκόπων, Ἡγουμένων, Πρωτοπρεσβυτέρων, μοναχῶν καὶ ὅλων τῶν ἄλλων ἀδελφῶν. Δὲν ἔχουμε νὰ προσφέρουμε δικές μας συμβουλές. Ἐπικαλούμαστε τὶς ἐπὶ χρόνια δικές σας διδασκαλίες καὶ νουθεσίες, ποὺ εἶναι διδασκαλίες καὶ νουθεσίες τῶν Ἁγίων Πατέρων. Γιὰ μετάνοια καὶ ταπείνωση ὅλων. Αὐτὲς ὁδηγοῦν τοὺς μεγάλους πνευματικοὺς ἡγέτες σὲ νίκες. Ἐπαναφέρουν τὴν ἐμπιστοσύνη στὶς κλονισμένες μας συνειδήσεις καὶ σβήνουν τὶς πικρίες.

Εἴθε οἱ θλιβερὲς «θεοσημεῖες» ποὺ ἐπισημάνατε καὶ ἡ «θεοσημεία» ποὺ σημειώσαμε, νὰ ὁδηγήσουν σὲ θετικὲς καὶ εὐχάριστες, πραγματικὲς θεοσημεῖες.

ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ»

καὶ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ  ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «AΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»