Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ του Αγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ



26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ
τοῦ ῾Αγ. Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου

καὶ ᾽Ανάμνησις τοῦ γεγονότος σεισμοῦ (740 μ.Χ.)

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· Προσέχετε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων΄πιβαλοσι γὰρ φ' μς τς χερας ατν, κα διξουσι, παραδιδντες ες συναγωγς κα φυλακς, γομνους π βασιλες κα γεμνας νεκεν το νματς μου· ποβσεται δ μν ες μαρτριον. Θέσθε ον ες τς καρδαις μν μ προμελετν πολογηθναι· γ γρ δσω μν στμα κα σοφαν, ο δυνσονται ντειπεν οδ ντιστναι πάντες ο ντικεμενοι μν. Παραδοθσεσθε δ κα π γονων καὶ ἀδελφῶν κα συγγενν κα φλων, κα θανατσουσιν ξ μν. Κα σεσθε μισομενοι π πντων δι τ νομ μου· καὶ θρξ κ τς κεφαλς μν ο μ πληται· ν τ πομον μν κτσασθε τς ψυχς μν.  
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑΝ
Ες τ περκσμια σκηνματα, τ πνεμ σου Δημτριε Μρτυς σοφ, Χριστς Θες προσκατο μμητον, σ γρ τς Τριδος γγονας πρμαχος, ν τ σταδνδρεως ναθλσας ς δμας στεῤῥς, λογχευθες δ τν πλευρν, τν κρατν σου πανσεβσμιε, μιμομενος τν π ξλου τανυσθντα, ες σωτηραν παντς το κσμου, τν θαυμτων εληφας τν νργειαν, νθρποις παρχων τς ἰάσεις φθνως. Δι σου σμερον, τν κομησιν ορτζοντες, παξως δοξζομεν, τν σ δοξσαντα Κριον.

πιβλπων π τν γν, κα ποιν ατν τρμειν, ῥῦσαι μς τς φοβερς το σεισμο πειλς, Χριστ Θες μν, κα κατπεμψον μν, πλοσια τ λη σου, πρεσβεαις τς Θεοτκου, μνε Φιλνθρωπε.

Δερο Μρτυς Χριστο πρς μς, σο δεομνους, συμπαθος πισκψεως. κα ῥῦσαι κεκακωμνους, τυραννικας πειλας, κα δειν μανα τς αρσεως, φ' ς ς αχμλωτοι, κα γυμνο διωκμεθα, τπον κ τπου, συνεχς διαμεβοντες, κα πλανμενοι, ν σπηλαοις κα ρεσιν. Οκτειρον ον πανεφημε, κα δς μν νεσιν, πασον τν ζλην κα σβσον, τν καθ' μν γανκτησιν, Θεν κετεων, τν παρχοντα τ κσμῳ τ μγα λεος.

ν διερωτηθεῖ κάποιος, γιὰ ποιά αἵρεση ὁμιλεῖ ἐδῶ τὸ τελευταῖο τροπάριο, εἶναι γνωστὸ ἀπὸ σχετικὲς ἀναφορὲς τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, ὅτι τὸ τροπάριο "δερο Μρτυς Χριστο" εἶχε γράψει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὅταν εὑρίσκετο φυλακισμένος στὴν Θεσσαλονίκη.
Στὴ φυλακὴ ἀπευθύνεται πρὸς τὸν ἅγιο Δημήτριο, ποὺ προηγήθηκε αὐτοῦ τῆς φυλακίσεως, καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ τοὺς ἀπαλλάξει ἀπὸ τὶς διώξεις (“Θεὸν ἱκετεύων”) ποὺ ὑφίσταντο, ἐξαιτίας ὄχι μιᾶς καταδικασμένης ἀπὸ Σύνοδο αἱρέσεως, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ μοιχειανισμοῦ, διὰ τὴν ὁποίαν εἶχε προχωρήσει σὲ ἀποτείχιση ὁ Ἅγιος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.