«Συνδυαστική κοπτοραπτική της Πίστεώς»!

Δεν θα σε προδώσω ποτέ Φίλη Ορθοδοξία

  Ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος ανέγνωσε το μήνυμα του πατριάρχου Βαρθολομαίου στο 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας στην Θεσσαλονίκη που πραγματοποιείται αυτήν την στιγμή στο κτήριο της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ (21-25 Μαΐου 2018). Το συνέδριο αυτό με τίτλο «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας: η Ορθόδοξη Θεολογία τον 21ο αιώνα», διοργανώνεται από την, οικουμενιστική πια, Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και τελεί υπό την αιγίδα του πατριάρχου Βαρθολομαίου.

    Ο σκοπός του συνεδρίου, προφανής σε όλους μας και από τον τίτλο του, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αξιοποίηση των πορισμάτων της ψευδοσυνόδου και ο αργός θάνατος ενστάλαξης της παναίρεσης του οικουμενισμού από την κορυφή προς τα κάτω, δηλαδή προς το ποίμνιο. Στο ίδιο το μήνυμά του ο Βαρθολομαίος ομολογεί: «Οφείλουμε να εργαζόμαστε για την πρόσληψη από το πλήρωμα της εκκλησίας των αποφάσεων της Αγίας Και Μεγάλης Συνόδου και για την θεολογική και ποιμαντικήν αξιοποίησή των, ώστε τα συνοδικά κείμενα να λειτουργούν ως πηγή εμπνεύσεως για τους Ορθόδοξους πιστούς, οι οποίοι αγωνίζονται να συνδυάσουν εις την ζωή των, την πιστότητα και τας πατρώας παραδόσεις, με την ιδιότητα του σύγχρονου ανθρώπου. Είμεθα βέβαιοι ότι το παρών συνέδριο θα συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση και εις την ορθή θεολογική αποτίμηση του έργου και της προσφοράς της Συνόδου».

   Ομολογεί εδώ ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ότι εισερχόμεθα σε μία νέα εποχή, καθότι το Ιερό Ευαγγέλιο δεν επαρκεί να δώσει απαντήσεις στον «σύγχρονο άνθρωπο». Ομολογεί επίσης ότι η

ψευδοσύνοδος δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ανακατεμένο ‘ποτ πουρί’ παράδοσης και σύγχρονου πνεύματος (αδιανόητο για την Ορθοδοξία) για να αποτελέσει «πηγή εμπνεύσεως» σε εμάς που αγωνιζόμαστε λέει να συνδυάσουμε «τας πατρώας παραδόσεις» από την μία και την ιδιότητά μας ως σύγχρονοι άνθρωποι από την άλλη.

    Καταρχάς δεν του είπε κανείς ότι εμείς αγωνιζόμαστε να κάνουμε αυτό το πράγμα, και είναι αδιανόητο ένας ποιμένας της Εκκλησίας να ενθαρρύνει το ποίμνιό του να κάνει συνδυαστική κοπτοραπτική της Πίστεώς του από την μία και των συνθηκών ζωής του από την άλλη. Και εν πάση περιπτώσει, αυτός ο χιλιοειπωμένος «σύγχρονος άνθρωπος» και οι ανθρωπογενείς συνθήκες που τον επηρεάζουν σε κάθε εποχή, δεν μπορεί να αποτελέσει μέτρο, ούτε οδό προς την σωτηρία της ψυχής. Ο Ιησούς Χριστός δεν ήρθε στην γη για να μας εμπνεύσει να κάνουμε κάτι δικό μας. Η ψευδοσύνοδος του Κολυμπαρίου μπορεί να θέλει να είναι «πηγή εμπνεύσεως» αλλά ο Ιησούς Χριστός ήρθε στη γη για να μας πει καθαρά και ξάστερα, Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή.

      Ας μας πει ο πατριάρχης Βαρθολομαίος που λέει στο Ευαγγέλιο ότι ο Ιησούς Χριστός μας είπε ότι κάποια ημέρα θα έρθουν άνθρωποι οι οποίοι θα εκσυγχρονίσουν τον λόγο Του για να ανταποκριθεί στα «υπαρξιακά προβλήματα του ανθρώπου και στις σύγχρονες κοινωνικές και πολιτισμικές προκλήσεις» των μελλοντικών εποχών, και ότι εμείς θα πρέπει να το δεχτούμε αυτό το πράγμα. Όχι μόνο δεν το είπε αυτό ο Ιησούς Χριστός, αλλά προειδοποίησε για τον Αντίχριστο που θα διαστρέψει τον λόγο Του, λέγοντας μάλιστα ότι εκείνον οι άνθρωποι θα τον δεχτούν και αναρωτήθηκε αν στην Δευτέρα Παρουσία θα βρει στους ανθρώπους την Πίστη που τους παρέδωσε.

    Εάν δώσει κάποιος προσοχή στο μήνυμα του Βαρθολομαίου θα δει ότι εντέχνως τοποθετεί το ποίμνιο στην θέση που εκείνος θέλει, εντέχνως του θέτει ερωτήματα και διλήμματα -άσχετα για έναν Ορθόδοξο- που εκείνος θέλει, για να δικαιολογήσει έπειτα τον λόγο που κάνει αυτά που κάνει. Είναι προφανές ότι ο πατριάρχης Βαρθολομαίος θέλει να έχει μπροστά του εκκοσμικευμένους ανθρώπους και σε αυτούς απευθύνεται και σε αυτούς βρίσκει αντίκρυσμα ο λόγος του. Συνέπεια του πρώτου είναι ότι ο λόγος του πατριάρχου Βαρθολομαίου αναπόφευκτα καταλήγει να διαφθείρει τους πιστούς και να υποβιβάζει το επίπεδό τους.

    Όπως λοιπόν μας είπε πιο πριν ότι αγωνιζόμαστε να συνδυάσουμε στην ζωή μας «τας πατρώας παραδόσεις, με την ιδιότητα του σύγχρονου ανθρώπου», έτσι μας πέρασε υπόγεια και το μήνυμα ότι για κάποιον λόγο θα πρέπει να νοιώθουμε ανεπαρκείς μέσα στον σύγχρονο κόσμο για τις απαντήσεις που δεν μπορεί να δώσει η Πίστη μας παρά μόνο η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» του Κολυμπαρίου. Είπε λοιπόν στο μήνυμά του: «Γενικότερα, το έργο και οι αποφάσεις της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ακυρώνουν όλους εκείνους οι οποίοι επιρρίπτουν στην Ορθοδοξία κλειστή και ακοσμικήν πνευματικότητα και αδιαφορία για την ιστορία και τον πολιτισμό, αγνοούντες το τεράστιο κοινωνικόν και εκπολιστικόν αυτής έργο και την προσφορά της στον τομέα της φιλανθρωπίας και της αλληλεγγύης».

    Να πούμε εδώ στον κ. Βαρθολομαίο ότι ο μόνος πραγματικός φιλάνθρωπος είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός και ότι η μέγιστη και πρώτιστη φιλανθρωπική προσφορά και αποστολή της Εκκλησίας, ως Θεανθρώπινος οργανισμός που είναι, η διάδοση του λόγου του Ευαγελλίου (πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος). Τα περί «αλληλεγγύης» και «κοινωνικού» και «εκπολιτιστικού» έργου απορρέουν από την ορθή εφαρμογή της ιεράς αποστολής της Εκκλησίας και δεν αποτελούν πρωτογενή στόχο ούτε βέβαια ενασχόληση -και καμάρι!- μιας Κανονικής Ορθόδοξης Οικουμενικής Συνόδου.

    Να μας πει ο κ. Βαρθολομαίος, πού λέει στο Ευαγγέλιο ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε στην γη για να μας εκπολιτίσει και για να προσφέρει κοινωνικό έργο, την στιγμή που επανειλημμένως μας λέει, η βασιλεία η εμή ουκ εστίν του κόσμου τούτου.

    Είναι ντροπή και κατάντια να διαβάζει κανείς τέτοια πράγματα.

   Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος, για να δικαιολογήσει την πρωτοφανή για τα εκκλησιαστικά δεδομένα αναγνώριση των αιρέσεων ως «εκκλησιών» στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, συστηματικά στιγματίζει την Εκκλησία ως «εσωστρεφή» και «κλειστή». Να πούμε εδώ στον κ. Βαρθολομαίο ότι θα πρέπει να κοιτάξει λίγο μέσα του για να δει αν όντως πιστεύει. Διότι ένας αμαρτωλός άνθρωπος που έστω και στο ελάχιστο βιώνει την πίστη του είναι αδύνατον να νοιώθει εσωστρεφής όταν έχει τον Ιησού Χριστό δίπλα του, πόσο μάλλον μέσα στην καρδιά του. Ο κ. Βαρθολομαίος έπεσε πάλι έπεσε έξω, διότι εμείς δεν νοιώθουμε εσωστρεφείς, όπως εκείνος θέλει να μας κάνει να νοιώσουμε σώνει και καλά, αντιθέτως, ο ελεήμων Τριαδικός Θεός οικονόμησε να μας δείξει με πολύ παιδαγωγικό τρόπο ότι όταν ζούμε με διάθεση απολογίας και «ανοιχτότητας» απέναντι στο σύγχρονο πνεύμα, όχι μόνο σπάμε τα μούτρα μας αλλά οδηγούμεθα σε βέβαιο πνευματικό και επακολούθως ψυχικό και σωματικό ΘΑΝΑΤΟ. Το μεγαλύτερο άνοιγμα, το ΜΟΝΟ πραγματικό και σωτήριο άνοιγμα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, είναι να παραδοθεί ολοκληρωτικά στον Ιησού Χριστό, κι εσείς ως ποιμένας κ. Βαρθολομαίε σε αυτό θα έπρεπε να μας προτρέπετε και όχι στην διαβολική αντιστροφή του. Η «ανοιχτότητα» που επεδίωξε ο κ. Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ στην ψευδοσύνοδο με την αναγνώριση των αιρέσεων ως «εκκλησιών», είναι γεμάτη με θορυβώδη κοσμοπλημμύρα και απέραντη μοναξιά.

     Ο κ. Βαρθολομαίος, σε συνάρτηση και με το παραπάνω, έγραψε επίσης στο μήνυμά του: «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν υπήρξε μια εσωστρεφής σύναξη, αλλά ανέδειξε την ανοιχτοσύνη της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς την Ιστορία και τη στοργή αυτής προς τον άνθρωπον και την ακατάλυτον επικαιρότητα του Ευαγγελίου της Αγάπης». Να πούμε εδώ στον κ. Βαρθολομαίο ότι εμμέσως πλην σαφώς κατηγορεί τις προηγούμενες, και βέβαια Κανονικές, Πανορθόδοξες και Οικουμενικές Συνόδους, ως «εσωστρεφείς» δεδομένου ότι στην ψευδοσύνοδο  ‘πρωτοτύπησε’ και έκανε το αντίθετο από αυτό που έκαναν εκείνες οι Σύνοδοι, δηλαδή, αναγνώρισε τις αιρέσεις ως «εκκλησίες».

    Να πούμε επίσης στον κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος φαίνεται να προτιμάει τη φράση το «Ευαγγέλιο της Αγάπης» και όχι τη φράση «το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού», ότι η «επικαιρότητα» του Ευαγγελίου δεν εξαρτάται από τις δικές του καινοτομίες, ούτε αποδεικνύεται από αυτές. Ο λόγος του Ευαγγελίου είναι ζωντανός λόγος και αποδεικνύεται βιωματικά και εσωτερικά. Εάν ανοίξει το Ευαγγέλιο ο κ. Βαρθολομαίος θα δει ότι ο Ιησούς Χριστός επαναλαμβάνει συνεχώς, η πίστη σου σε έσωσε, πίστεψε και θα σωθείς, και δυστυχώς αυτό που επαναλαμβάνει συνεχώς ο Ιησούς Χριστός είναι και το μεγάλο ζητούμενο στην εποχή μας. Η πίστη και η διάθεση να σηκώσουμε τον σταυρό μας.

    Η «επικαιρότητα» λοιπόν του Ευαγγελίου και η έκχυση της χάριτος και της αγάπης του Ιησού Χριστού στον άνθρωπο, δεν εμφανίζονται με ‘μαγικό τρόπο’ όταν εμείς ‘τα βρούμε’ με εκείνους που διαστρέφουν τον λόγο Του ή όταν συμφιλιωθούμε με το κοσμικό πνεύμα, αλλά όταν προσπαθούμε με φιλότιμο μέσα στην αμαρτωλότητά μας να τηρήσουμε έμπρακτα τον λόγο Του. Εάν ο κ. Βαρθολομαίος κατανοήσει την προσωπική αποκάλυψη του Ιησού Χριστού στον άνθρωπο, τότε μόνο θα καταλάβει την πραγματική και παντοτινή επικαιρότητα του Ευαγγελίου, και τότε μόνο θα πάψει να την αναζητά σε αδιέξοδες ανθρώπινες επινοήσεις.

     Δυστυχώς, στο μήνυμα του πατριάρχου Βαρθολομαίου είδαμε τα ίδια ψεύδη που έχουμε δει και στο παρελθόν, τα οποία θέλουν να παρουσιάσουν την ψευδοσύνοδο ως πρότυπο συνοδικότητας και κανονικότητας. Η άρνηση των τεσσάρων Εκκλησιών να συμμετέχουν στην ψευδοσύνοδο προσπεράστηκε από τον κ. Βαρθολομαίο ως ένα απλό «δυσάρεστον γεγονός», ενώ πιο κάτω μας δίνει μια δικαιολογία γιατί προχώρησε με την διοργάνωση δίχως τις τέσσερις αυτές Εκκλησίες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν και το μεγαλύτερο κομμάτι των Ορθοδόξων Χριστιανών. «Η δε, εν τη συναφεία ταύτη, προταθείσα αναβολή της Συνόδου θα σήμαινε προφανέστατα οριστική ματαίωση αυτής». Δεν αποτελεί βέβαια έκπληξη το γεγονός ότι το οικουμενικό πατριαρχείο προχώρησε ‘έτσι κι αλλιώς’, μιας και μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους ανάδελφες και μη «αλληλέγγυες» κινήσεις (που είναι εδώ αυτή η «αλληλεγγύη» για την οποία μας μιλάει συνεχώς ο πατριάρχης;).

    Αποκρύπτοντας την καθοριστική εμπλοκή του υπ. εξ. Αμερικής στην διοργάνωση της ψευδοσυνόδου, ο κ. Βαρθολομαίος μας είπε και το παρακάτω: «Η απόφαση προς αποχή, δεν ελήφθη επί τη βάσει εκκλησιολογικών, κανονικών, ή άλλων θεολογικών κριτηρίων αλλά προς εξυπηρέτηση αλλότριων, προς την αυθεντική εκκλησιαστική παράδοση, σκοπιμοτήτων».

    Εδώ να πούμε ότι δυστυχώς, όλες οι Τοπικές Εκκλησίες λίγο ή πολύ περιορίζονται ή/και κατευθύνονται κατά κάποιον τρόπο από τα ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα. Η μονοπώληση όμως αυτού του γεγονότος ως χαρακτηριστικό ΜΟΝΟ των Τοπικών Εκκλησιών που δεν συμμετείχαν είναι ένα καραμπινάτο ψέμα, πόσο μάλλον όταν αυτό λέγεται από το οικουμενικό πατριαρχείο που οι τελευταίοι πατριάρχες του -από Αθηναγόρα και δώθε- ενεργούν ξεκάθαρα και απροκάλυπτα ως εντολοδόχοι των αμερικανών σχίζοντας δίχως έλεος την Εκκλησία. Να πούμε επίσης στον κ. Βαρθολομαίο, ότι την «εκκλησιαστική παράδοση» δεν μπορεί να την θυμάται όποτε τον συμφέρει.

    Η ψευδοσύνοδος δεν μπορεί να λέγεται «Πανορθόδοξη Σύνοδος» διότι κινητοποιήθηκε από αλλότρια συμφέροντα, διότι τέσσερις Εκκλησίες δεν συμφώνησαν και ζήτησαν αναβολή, διότι ακόμη και πριν την άρνηση των τεσσάρων Τοπικών Εκκλησιών παραβιάστηκε η αρχή της ομοφωνίας αφού η Εκκλησία της Αντιόχειας δεν είχε υπογράψει τον Κανονισμό Οργανώσεως και Λειτουργίας της υποτιθέμενης Συνόδου, διότι σε όλα τα βήματα οι προκαθήμενοι παραγκώνισαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τους υπόλοιπους ιεράρχες και οι ίδιοι ενεργούσαν σα να ήταν ‘σύνοδοι’ των Τοπικών Εκκλησιών από μόνοι τους!!, διότι στην ψευδοσύνοδο για πρώτη φορά συμμετείχαν μετρημένοι ιεράρχες και αυτοί έπαιζαν τον ρόλο της γλάστρας, διότι τα κείμενα υπεγράφησαν από μόλις 10 …. ‘πρόθυμους’ ανθρώπους, και εκατομμύρια Ορθοδόξων καλούνται τώρα να τα σεβαστούν, διότι τα κείμενα της ψευδοσυνόδου ακολουθούν τα ίχνη αντίχριστων κειμένων που υπεγράφησαν στο παρελθόν ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ του πιστού λαού, διότι κατά την διάρκεια της ψευδοσυνόδου όσοι ιεράρχες διατύπωναν Ορθόδοξες θέσεις αντιμετώπισαν ΒΙΑ και ΑΠΕΙΛΕΣ, διότι η ψευδοσύνοδος έδωσε τις ‘ευλογίες’ της στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Αιρέσεων (Π.Σ.Ε.), διότι η ψευδοσύνοδος ονόμασε της αιρέσεις «εκκλησίες», διότι η ψευδοσύνοδος έφερε τον συγκρητισμό στα σχολεία και στα παιδιά μας, διότι η ψευδοσύνοδος όχι μόνο δεν καταδίκασε καμία αίρεση όπως γινόταν πάντα, αλλά κατοχύρωσε την χειρότερη αίρεση όλων, την παναίρεση του οικουμενισμού. ΘΑ ΑΣΤΕΙΕΥΣΤΕ Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ.

    Η ψευδοσύνοδος κατά τα άλλα, δεν «έθιξε …. τη συνοδική συνείδηση και την ταυτότητα της εκκλησίας» σύμφωνα με τον κ. Βαρθολομαίο, και τα κείμενά της αποτελούν «πνευματικό θησαυρό»!

    Να πούμε λοιπόν στον κ. Βαρθολομαίο, ότι ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΡΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΜΑΣ, και ΕΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΠΝΟΗ, εμείς θα ομολογούμε την Ορθόδοξη Πίστη των Πατέρων μας και των προγόνων μας, και θα πολεμούμε την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου μέχρι να καταλήξει ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.

     Να πούμε στον κ. Βαρθολομαίο, ότι η Φίλη Ορθοδοξία έχει μόνο έναν Αληθινό Φίλο και Οδηγό, τον Ιησού Χριστό. Ούτε τα Π.Σ.Ε., ούτε τους αιρετικούς, ούτε τις συμπροσευχές, ούτε τα σεμινάρια, ούτε τις φιλοσοφούσες ‘θεολογικές’ σχολές.

     Να δοξάσουμε και να ευχαριστήσουμε τον Τριαδικό Θεό που μας ελεεί με τους Αγίους Του, αυτούς τους ολοφώτιστους φάρους, οι οποίοι με την ταπεινή τους βιωτή και την ακράδαντη πίστη τους μας δείχνουν τον ορθό δρόμο.

***

Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ.

Πηγή