Ο π. Ευθύμιος απαντά σε άρθρο του κ. Μάννη για τον άγιο Νικόλαο Πλανά

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι, κάθε φορὰ ποὺ μᾶς ἀποστέλλεται κάποιο κείμενο δημοσιευμένο ἀπὸ τοὺς Γ.Ο.Χ., εἶμαι σίγουρος καὶ πεπεισμένος, ὅτι θὰ περιέχει δόλο καὶ ἀπάτη σὲ μικρὸ ἢ σὲ μεγάλο βαθμό, προκειμένου βέβαια νὰ στηριχθοῦν οἱ θέσεις των καὶ νὰ ἐπιβεβαιωθῆ τὸ δόγμα τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου, γιὰ τὸ ὁποῖο καὶ μόνο ἀσχολοῦνται καὶ ἐνδιαφέρονται οἱ Γ.Ο.Χ. Αἰσθάνομαι ὡς ἐκ τούτου τὴν ἀνάγκη καὶ τὴν ὑποχρέωσι νὰ καταθέσω δημοσίως κάποιον ἀντιρρητικὸ λόγο πρὸς τὸν σκοπὸ τῆς ἐνημερώσεως καὶ ἀποκαλύψεως τῆς ἀπάτης καὶ τῆς σκοπιμότητος τῶν Γ.Ο.Χ., εἰς τρόπον ὥστε κάθε καλοπροαίρετος Ὀρθόδοξος πιστός, νὰ δυνηθῆ νὰ σχηματίση ὀρθὴ γνῶσι περὶ τοῦ θέματος καὶ νὰ τοποθετηθῆ ἀναλόγως.

Τὸ ἴδιο φυσικὰ συνέβη καὶ μὲ τὸ πρόσφατο κείμενο τῶν Γ.Ο.Χ., τὸ ὁποῖο μοῦ ἀπεστάλη δημοσιευμένο ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο «Κρυφὸ Σχολειό», συνταχθὲν ἀπὸ τὸν κ. Μάννη (ἐδῶ).  Στὸ κείμενο αὐτὸ ὁ κ. Μάννης προσπαθεῖ νὰ ἀποδείξη ὅτι ἐμεῖς δὲν ἔχουμε καμιὰ σχέσι μὲ τὸν ἅγιο Νικόλαο τὸν Πλανᾶ, χωρὶς βέβαια νὰ ἀσχολεῖται μὲ τὸ κατὰ πόσο οἱ Γ.Ο.Χ. ἔχουν σχέσι μὲ τὸν Ἅγιο. Ἀφήνει ὅμως νὰ ὑπονοηθῆ ὅτι, ἐφ’ ὅσον ἐμεῖς δὲν ἔχουμε καμία σχέσι, ἄρα ἔχουν σχέσι οἱ Γ.Ο.Χ.

Θὰ ἀναφέρω ὡς ἐκ τούτου, μία πρὸς μία, τὶς προτάσεις καὶ τοὺς συλλογισμοὺς τοῦ κ. Μάννη μὲ τὶς ἀνάλογες ἐνστάσεις μας καί, βέβαια, θὰ περιμένωμε νὰ μᾶς ἀπαντήση ὁ κ. Μάννης ὡς πρὸς αὐτὰ ποὺ ὑποστηρίζομε, ἀντικρούοντάς τα.

Ὁ πρῶτος συλλογισμὸς τοῦ κ. Μάννη εἶναι ὁ ἑξῆς:

«α) Ο μεν Άγιος Νικόλαος Πλανάς έλεγε "από πεποίθηση το παλαιό και από υποχρέωση το νέο", ενώ οι Τρικαμηνικοί λένε "όχι μόνο από υποχρέωση, αλλά και από πεποίθηση το νέο". Ιδού η ατράνταχτη απόδειξη από τα γραπτά του ιδίου του ηγέτη τους, π. Ευθυμίου Τρικαμηνά».

Καὶ κατωτέρω ἀναφέρει ἕνα κείμενο δικό μου, εἰς τὸ ὁποῖο ἐξηγῶ τοὺς λόγουςγιὰ τοὺς ὁποίους ἀκολουθῶ τὸ Ν.Η., ὁ βασικότερος τῶν ὁποίων, πέρα ἀπὸ τὴν πρακτικὴ ἀνάγκη τῆς καθημερινότητος κ.λπ., εἶναι ἡ δογματοποίησί του ἀπὸ τοὺς Γ.Ο.Χ. καὶ ἡ σωτηριολογικὴ σημασία τὴν ὁποία τοῦ ἀποδίδουν, ἡ ἱεροποίησι καὶ εἰδωλοποίησί του, εἰς τρόπον ὥστε νὰ μὴ δέχωνται κανένα σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία, ἂν δὲν τὸ ἀκολουθῆ, ὅπως δηλαδὴ συμβαίνει γιὰ τὰ θέματα τῆς πίστεως.

Στὴν ἀπάντησί μας στὴν πρόταση αὐτὴ τοῦ κ. Μάννη πρέπει πρωτίστως νὰ ἀναφέρωμε ὅτι, ἐπειδὴ οἱ Γ.Ο.Χ. ἔχουν κάνει μεταξύ τους σχίσματα, καὶ παρατάξεις, καὶ “Ἐκκλησίες”, προσπαθοῦν νὰ τὰ ἀποδώσουν αὐτὰ καὶ στοὺς Ἀποτειχισμένους ἀπὸ τὴν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ δι’ αὐτό, εὐκαίρως ἀκαίρως, ἀναφέρουν ὁμάδες (π.χ. Τρικαμηνικοί), ἡγέτες, ἡγετίσκους κ.λπ. Ἔτσι προσπαθοῦν νὰ πείσουν τοὺς ἀφελεῖς Γ.Ο.Χ., καὶ ἐμᾶς βέβαια κατ’ ἐπέκτασι, ὅτι εἶναι τὸ ἴδιο οἱ ἐκκλησιαστικὲς ἡγεσίες, ποὺ ἐδημιούργησαν τοπικὰ κατ’ ἀρχὰς καὶ ὑπερατλαντικὰ ἐν συνεχείᾳ, οἱ ἀλληλοκαθαιρέσεις, οἱ ἀφορισμοί, ἡ μὴ ἀναγνώρισις μεταξύ των τῆς μιᾶς  “Ἐκκλησίας” ἀπὸ τὴν ἄλλη, οἱ ἀλληλοπροσχωρήσεις καὶ ἀποχωρήσεις ἀπὸ τὴν
μιὰ “Ἐκκλησία” στὴν ἄλλη, δίκην ποδοσφαιρικῶν ὁμάδων κ.λπ., ὅτι εἶναι, ἐπαναλαμβάνω, τὸ ἴδιο μὲ τὶς διαφορετικὲς ἀπόψεις καὶ ἀντιγνωμίες, ἢ καὶ ψυχρότητες κ.λπ., τὰ ὁποῖα συμβαίνουν μεταξὺ τῶν Ἀποτειχισμένων, ἀπὸ φυσικὲς ἀδυναμίες καὶ ἐμπάθειες ἢ καὶ πόλεμο τοῦ διαβόλου. Αὐτὸ βέβαια εἶναι καθαρὴ ἀπάτη καὶ ἔνδειξι κακῆς προαιρέσεως ἐκ μέρους τῶν Γ.Ο.Χ., τὰ ὁποῖα φαίνονται εὐκρινῶς στὸ κείμενο τοῦ κ. Μάννη ὅτι τὰ ἐνστερνίζεται καὶ τὰ ἀκολουθεῖ.

Ὡς πρὸς τὴν οὐσία τῆς πρώτης προτάσεως τοῦ κ. Μάννη ἔχομε νὰ ἀναφέρωμε τὰ ἑξῆς: Ἂν ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς εἶπε αὐτὰ τὰ λόγια διὰ τὰ Ἡμερολόγια, ὅτι δηλαδὴ ἀκολουθοῦσε «από πεποίθηση το παλαιό και από υποχρέωση το νέο» (ὅλα ὅσα ἀναφέρουν οἱ Γ.Ο.Χ. πρέπει νὰ ἐρευνῶνται ὡς πρὸς τὴν γνησιότητα καὶ ἀλήθεια ποὺ περιέχουν, διότι ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ ἀπὸ τὶς ἀντιπαραθέσεις μας, εἶναι ἐπιστήμονες ἀπαράμιλλοι στὴν ἀλλοίωσι κειμένων καὶ γεγονότων), αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου ταιριάζουν ἀπόλυτα θὰ λέγαμε, μὲ τὴν σημερινὴ θέσι καὶ γραμμή μας καὶ οὐδόλως μὲ τὴν γραμμή, τὶς θέσεις καὶ κυρίως, τὴν νοοτροπία τῶν Γ.Ο.Χ. Διότι δεχόμεθα νὰ ἔχουμε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία καὶ μὲ Ἀποτειχισμένους Νεοημερολογίτες καὶ Παλαιοημερολογίτες, ὅπως ἔκανε ὁ Ἅγιος, ἐνῶ οἱ σημερινοὶ Γ.Ο.Χ., αὐτὸ τὸ ἀρνοῦνται πεισμόνως καὶ δογματικῶς.

Ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς, ἐπιπλέον, δὲν Ἀποτειχίστηκε διὰ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, ἀντιθέτως πρὸς τοὺς Γ.Ο.Χ., ὅπως καὶ ἐμεῖς ἔχουμε τοποθετηθεῖ ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου, εἶχε ὅμως κοινωνία μὲ τοὺς Ἀποτειχισμένους καὶ προφανῶς συμπάθεια, διότι ἀκόμα δὲν εἶχαν δημιουργήσει τὶς παρατάξεις καὶ τὶς “Ἐκκλησίες”, καὶ τὶς ὑπερατλαντικὲς νομιμοποιήσεις κ.λπ., καὶ ὁπωσδήποτε τὰ κίνητρά των ἦσαν ἁγνά, ὅσον ἀφορᾶ τουλάχιστον τὸν ἁπλὸ λαό.

Ἀποδεδειγμένα ὁ Ἅγιος ἀκολουθοῦσε καὶ τὰ δύο ἡμερολόγια καὶ ἀποδεδειγμένα οἱ Γ.Ο.Χ. τὸν προσκαλοῦσαν καὶ τὸν ἐδέχοντο νὰ λειτουργεῖ εἰς αὐτούς, ἐνῶ ἐγνώριζαν ὅτι πηγαίνει μὲ τὸ Ν. Η. Γιὰ τοὺς Γ.Ο.Χ. αὐτὸ σήμερα εἶναι ἀδιανόητο καὶ ὅποιος τολμήσει καὶ τὸ κάνει, θεωρεῖται ἀπὸ αὐτοὺς αἱρετικὸς καὶ προδότης.

Ἐμεῖς ἀντιθέτως, ἀκολουθοῦντες πιστὰ αὐτὴ τὴν γραμμὴ τοῦ Ἁγίου, εὐκαίρως ἀκαίρως ἀκολουθοῦμε τὸ Π.Η., ὅταν χρειασθῆ, ὅπως ἔγινε π.χ. ὅταν μεταβαίναμε στὴν Σερβία καὶ συλλειτουργούσαμε μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Ἀρτέμιο καὶ τοὺς ἱερεῖς του, ἢ ὅπως συμβαίνει, ὅταν μετὰ τὶς ἑορτὲς μεταβαίνω στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ἐκεῖ συνήθως ἔχουν νηστεία καὶ τὴν ἀκολουθῶ, ἢ συλλειτουργῶ μὲ Ἀποτειχισμένους πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τὸ Π.Η. Ἂν κάποιος δὲν κατανοεῖ τὸ πόσο δόλο καὶ ἀπάτη περιέχουν αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἰσχυρίζεται ὁ κ. Μάννης, νομίζω ὅτι ἢ πρέπει νὰ ἔχη χάση τὰ λογικά του, ἢ νὰ εἶναι τόσο τυφλωμένος καὶ πωρωμένος ἀπὸ τὴν νοοτροπία τῶν Γ.Ο.Χ., ὥστε νὰ πιστεύη ἀνεξέταστα, ὅσα τοῦ λένε οἱ ἄλλοι.

2) Ἡ δεύτερη πρόταση τοῦ κ. Μάννη ἀναφέρει τὰ ἑξῆς:

«β) Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς έκανε λειτουργίες με το παλαιό ημερολόγιο και ήταν κρυφός (λόγω των διωγμών) Παλαιοημερολογίτης, ενώ οι Τρικαμηνικοί έχουν επανειλημμένως δηλώσει πως οι Παλαιοημερολογίτες είναι σχισματικοί και δεν έχουν Μυστήρια».

Ἐδῶ κατ’ ἀρχὰς ὁ κ. Μάννης, παρουσιάζει τὸν ἅγιο δειλὸ νὰ κρύβεται ἐξ αἰτίας τῶν διωγμῶν, οἱ ὁποῖοι στὴν προκειμένη περίπτωσι διὰ τοὺς ἱερεῖς ἦταν ἡ καθαίρεσι, καὶ δὲν ἔχουν καμία σχέσι μὲ τοὺς διωγμοὺς τῶν πρώτων αἰώνων τῶν εἰδωλολατρῶν ἢ καὶ τοὺς μετέπειτα τῶν αἱρετικῶν Ἀρειανῶν, Μονοφυσιτῶν, Εἰκονομάχων κ.λπ. Δηλαδὴ ὁ κ. Μάννης μὲ ἄφθαστη δεξιοτεχνία φέρνει τὸν Ἅγιο στὰ σημερινὰ μέτρα τῶν Γ.Ο.Χ. Ἡ ἀλήθεια ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου εἶναι τελείως ἀντίθετη ἀπὸ αὐτὰ τὰ παραμύθια τῶν Γ.Ο.Χ., διότι ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς φανερὰ κι ὄχι κρυφὰ λειτουργοῦσε στοὺς Παλαιοημερολογίτες καὶ μάλιστα μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ἰδίου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου.

Αὐτὸ μοῦ τὸ διαβεβαίωσε ὁ μακαριστὸς πρώην Συνάδων Γερμανός, ὁ ὁποῖος εἶχε σχέσεις μὲ τὸν παπα-Νικόλα τὸν Πλανᾶ, καὶ ὁ ἴδιος τοῦ εἶχε διηγηθεῖ τὸ περιστατικὸ κατὰ τὸ ὁποῖο, τὸν εἶχε καλέσει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος γιὰ νὰ τὸν ἐλέγξει, διότι ἔμαθε ὅτι λειτουργοῦσε στοὺς Παλαιοημερολογίτες. Ὅταν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ τὸ ἀνέφερε αὐτό, ὁ παπα-Νικόλας μὲ ἁπλότητα καὶ ἀφέλεια παιδικὴ ἀπάντησε. Ὄχι Σεβασμιώτατε ἐγὼ μὲ τὸ Νέο λειτουργῶ, μόνο καμιὰ νύχτα πηγαίνω καὶ λειτουργῶ μὲ τὸ Παλαιό. Τότε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ἐπειδὴ τὸν ἐκτιμοῦσε πάρα πολύ, διότι ἐγνώριζε ὅτι ἦταν ἅγιος ἄνθρωπος, τοῦ ἀπάντησε. Καλά, παπα-Νικόλα, ἐφ’ ὅσον λειτουργεῖς μὲ τὸ Νέο καμιὰ νύχτα, πήγαινε νὰ λειτουργεῖς καὶ μὲ τὸ Παλαιό! Ὁ Συνάδων Γερμανὸς μάλιστα, ὅταν μᾶς τὰ ἔλεγε αὐτά, μᾶς περιέγραφε καὶ τὸ πῶς τὰ ἔλεγε αὐτὰ ὁ παπα-Νικόλας, ὁ ὁποῖος εἶχε μιὰ φυσικὴ δυσκολία στὴν προφορὰ κάποιων συμφώνων, τὰ ὁποῖα τὰ ἐξέφραζε μὲ τὸ «θ».

Ἀπὸ ὅλα αὐτὰ πάλι φαίνεται ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε καμιὰ ἀπολύτως σχέσι μὲ τὴν σημερινὴ νοοτροπία τῶν Γ.Ο.Χ. ὡς πρὸς τὰ Ἡμερολόγια, τὸ ὁποῖο βέβαια, κάθε καλοπροαίρετος ἀναγνώστης δύναται νὰ ἐκτιμήση, ἂν ταυτίζεται ἢ ὄχι μὲ τὶς ἰδικές μας θέσεις καὶ τοποθετήσεις.

3) Στὴν Τρίτη πρότασι ὁ κ. Μάννης ἀναφέρει τὰ ἑξῆς:

«γ) Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς αγωνίστηκε, όσο μπορούσε, μαζί με τους Παλαιοημερολογίτες και αντιστάθηκε στους απάνθρωπους διωγμούς τους, ενώ οι Τρικαμηνικοί πολεμούν με μένος τους Παλαιοημερολογίτες και αποκρύπτουν επιμελώς τους απάνθρωπους διωγμούς των!».

Στὴν πρότασι αὐτὴ φαίνεται ὅτι ὁ κ. Μάννης ἐλησμόνησε, τί ἔγραφε προηγουμένως καὶ τώρα γράφει τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα, ἐπειδὴ προφανῶς ἔτσι ἐξυπηρετοῦνται οἱ προθέσεις του καὶ τὰ συμπεράσματα εἰς τὰ ὁποῖα θέλει νὰ καταλήξη. Προηγουμένως λοιπόν, παρουσίασε τὸν ἅγιο Νικόλαο τὸν Πλανᾶ νὰ φοβᾶται τοὺς διωγμοὺς καὶ νὰ κρύβεται καὶ τρόπον τινὰ νὰ παίζη, κατὰ τὸ δὴ λεγόμενο, σὲ διπλὸ ταμπλώ, πράγματα τὰ ὁποῖα ἀσφαλῶς δὲν ἁρμόζουν σὲ ἕναν Ἅγιο. Στὴν πρότασι αὐτὴ τώρα, τὸν παρουσιάζει σὰν ἀγωνιστὴ νὰ ἀντιστέκεται ἐναντίον τῶν ἀπάνθρωπων διωγμῶν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καὶ νὰ ὑπεραμύνεται τρόπον τινὰ διὰ τὰ δίκαιά των. Πῶς ὅμως μπορεῖ νὰ συμβαίνη αὐτό, καὶ εἰδικὰ σὲ ἕναν Ἅγιο, νὰ εὑρίσκεται μὲ τὸ μέρος τῶν διωκτῶν, νὰ τοὺς ἀναγνωρίζη, νὰ τοὺς μνημονεύη καὶ νὰ ἔχη πλήρη ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μαζί των καί, συγχρόνως, ὅπως ἀναφέρει ὁ κ. Μάννης, νὰ ἀντιστάθηκε μαζὶ μὲ τοὺς Παλαιοημερολογίτες ἐναντίον τῶν ἀπανθρώπων διωγμῶν των; Δηλαδὴ μᾶς παρουσιάζει τὸν Ἅγιο νὰ ἀγωνίζεται ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, ἔχοντας σίγουρα τὴν θέσι του καὶ ἐξασφαλίζοντας τὸ ὅτι δὲν θὰ πάθη κάτι κακό. Ἐδῶ φαίνεται ὅτι ἢ κάτι δὲν πάει καλὰ στὸν Ἅγιο, ἢ κάτι δὲν πάει καλὰ στὴν σκέψι τῶν Γ.Ο.Χ.  Ἂς μελετήσουν προσεκτικὰ τὶς σκέψεις τοῦ κ. Μάννη ὅλοι οἱ καλοπροαίρετοι ἀναγνῶστες τῶν ἱστολογίων καὶ ἂς βγάλουν τὰ συμπεράσματά των.

Δοθείσης τῆς εὐκαιρίας, καὶ χωρὶς νὰ ἔχω καμιὰ πρόθεσι νὰ τὸ ἀναφέρω, ἁπλῶς τὸ ἀνασύρω ἀπὸ τὴν μνήμη μου διὰ νὰ ἀποδείξω τὰ ψεύδη τοῦ κ. Μάννη, ἀναφέρω ὅτι καὶ ἡ ταπεινότης μου ἔκανε ἀγῶνες ὑπὲρ τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ ὑπερασπίστηκα τὰ δικαιά των στὴν περίπτωσι τῆς μονῆς Ἐσφιγμένου. Ὅταν λοιπόν, πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια, ὑπῆρχε κίνδυνος νὰ καταλάβουν τὸ Ἀντιπροσωπεῖο (κονάκι) τῆς μονῆς στὶς Καρυές, πρὶν ἀκόμα δώσουν οἱ Οἰκουμενιστὲς τὴν ἐξουσία στὴν λεγομένη «μαϊμοῦ Ἐσφιγμένου» μὲ τὸν π. Χρυσόστομο Κατσουλιέρη, μὲ τὴν εὐλογία φυσικὰ τοῦ ἡγουμένου τῆς μονῆς π. Μεθοδίου, εἶχα κλειστεῖ μαζὶ μὲ λίγους πατέρες τῆς μονῆς στὸ Ἀντιπροσωπεῖο μὲ τὸν σκοπὸ νὰ τὸ ὑπερασπίσωμε νὰ μὴν τὸ καταλάβουν. Τότε ἐνθυμοῦμε, φυλάγαμε σκοπιὰ ἐκ περιτροπῆς τὴν νύχτα καὶ μιὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς νύχτες βγῆκα ἐγὼ μαζὶ μὲ ἕνα ἢ δύο (δὲν ἐνθυμοῦμαι ἀκριβῶς) πατέρες καὶ ἀφισοκολλήσαμε ὅλες τὶς Καρυὲς μὲ ἀνάλογα συνθήματα, τὰ ὁποῖα ἐκ τῶν προτέρων εἴχαμε ἑτοιμάσει, ἐναντίον τοῦ Πατριάρχη, τῶν διωγμῶν κ.λπ. Τὸ πρωῒ ποὺ ἔγινε γνωστὸ τὸ γεγονός, ἔτρεχαν οἱ κοινοτικοὶ μὲ ἀνθρώπους τους νὰ ξεκολλοῦν τὶς ἀφίσσες διὰ νὰ μὴ τὶς δῆ ὁ κόσμος.

Εἴχαμε σκοπὸ νὰ συνεργαστοῦμε μὲ τοὺς πατέρες τῆς μονῆς καὶ σὲ ἄλλα θέματα καὶ ἀγῶνες, παραμερίζοντας τὶς ὑπάρχουσες διαφορές μας, ἀλλὰ δὲν γνωρίζω γιὰ ποιόν λόγο σταμάτησε ἡ συνεργασία αὐτή. Πάντοτε ὅμως ὁμιλῶ (καὶ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους) διὰ τὴν ἀδικία τὴν ὁποία ὑφίσταται ἡ μονὴ διὰ τῆς «μαϊμοῦ Ἐσφιγμένου», τὴν ὁποία ἐδημιούργησε ἡ Κοινότητα καὶ ὁ Πατριάρχης κ.λπ.

Ἂν ἐζοῦσα τὰ πρῶτα χρόνια ποὺ ἐδημιουργήθηκε τὸ ζήτημα τοῦ Ἡμερολογίου, ἀσφαλῶς θὰ τηροῦσα τὴν ἴδια στάσι, ὑπερασπιζόμενος τὰ δίκαια τῶν Παλαιοημερολογιτῶν. Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει ὅτι, ἐπειδὴ ὑπέστησαν παλαιὰ κάποιους διωγμοὺς καὶ ἀδικίες, θὰ παραβλέψουμε τὶς διαστροφὲς καὶ πλάνες τῶν Γ.Ο.Χ., ὅπως εἶναι ἡ δογματοποίηση τοῦ Ἡμερολογίου, τὰ σχίσματα καὶ οἱ “Ἐκκλησίες” τὶς ὁποῖες δημιούργησαν, οἱ ὑπερατλαντικὲς νομιμοποιήσεις κ.λπ. Διότι, δὲν εἶναι νομίζω σωστό, νὰ στεκόμαστε στὶς δάφνες καὶ στοὺς ἐπαίνους τῶν παλαιῶν καὶ νὰ παραβλέπουμε τὴν συνέχεια καὶ τὴν σημερινὴ πορεία των.

Τελειώνοντας μὲ τὴν πρόταση αὐτὴ τοῦ κ. Μάννη ἀναφέρω ὅτι ἐμεῖς δὲν πολεμοῦμε, ὅπως γράφει, μὲ μένος τοὺς Παλαιοημερολογίτες, οὔτε ἀποκρύπτομε τοὺς ἀπάνθρωπους διωγμούς των, ἀλλὰ πολεμοῦμε μὲ μένος τὶς πλάνες των καὶ τὶς διαστροφές των, τὴν λανθασμένη ἐκκλησιολογία των, ὅπως κατ’ ἀναλογία πράττομε καὶ στὴν περίπτωσι τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν τοῦ τύπου τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς, τοῦ γραφείου του ἐπὶ τῶν αἱρέσεων κ.λπ.

4) Ἡ τέταρτη καὶ τελευταία πρότασι τοῦ κ. Μάννη εἶναι ἡ ἑξῆς:

«δ) Ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς προφήτευσε για το νέο ημερολόγιο πως "ό,τι είναι αντικανονικό, δεν μένει αιώνιο", ενώ οι Τρικαμηνικοί θέλουν αιώνια να κρατούν (τάχα "από υποχρέωση") το νέο ημερολόγιο!».

Στὸ σημεῖο αὐτό, εἰλικρινά, δὲν δύναμαι νὰ κατανοήσω, τί εἴδους προφητεία εἶναι αὐτὴ τοῦ Ἁγίου. Διότι ἂν ἦταν προφητεία, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ κ. Μάννης, θὰ ἔπρεπε νὰ λέη περίπου ὅτι «Τὸ Νέο Ἡμερολόγιο εἶναι ἀντικανονικὸ καὶ θὰ ἔλθη ἐποχὴ κατὰ τὴν ὁποία θὰ καταργηθῆ». Μᾶλλον λοιπόν, ἂν θέλουμε νὰ τὴν ἐκλάβουμε ὡς προφητεία, γιὰ νὰ μὴν καταργῆται, ἀλλὰ νὰ ἑδραιώνεται, σημαίνει ὅτι εἶναι κανονικό. Πόσα ὅμως ἀντικανονικὰ διαιωνίζονται, καὶ μάλιστα αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν καίρια σημεῖα τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ τρόπος ἐκλογῆς τῶν Ἐπισκόπων, τὸ μεταθετὸ τῶν Ἐπισκόπων, ἡ καταπάτησις σωρείας ἱερῶν Κανόνων κ.λπ., τὰ ὁποῖα μάλιστα ἀκολουθοῦν σήμερα καὶ οἱ Γ.Ο.Χ.

Τέλος στὴν πρόταση αὐτὴ τοῦ κ. Μάννη ἀναφέρω ὅτι, ἐμεῖς δὲν ἀκολουθοῦμε τὸ Ν.Η. ἀπὸ ὑποχρέωσι, ὅπως αὐτὸς ἰσχυρίζεται, ἀλλὰ πρωτίστως τὸ ἀκολουθοῦμε ἐπειδὴ τὸ διέστρεψαν μὲ τὴν δογματοποίησι καὶ τὴν σωτηριολογικὴ σημασία ποὺ τοῦ ἀπέδωσαν οἱ Γ.Ο.Χ. Τὸ ἀκολουθοῦμε, ἐπειδὴ οὐδεὶς Ἅγιος, οὐδεὶς Κανών, καμιὰ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀναφέρει κάτι ἀπαγορευτικὸ ἢ προτρεπτικὸ ὑπὲρ τοῦ Π.Η., καὶ βέβαια, τὸ ἀκολουθοῦμε, ἐπειδὴ ἀφ’ ἑνὸς μὲν δὲν μᾶς βλάπτει στὴν πίστι καὶ στὴν εὐσέβεια, μᾶς βοηθεῖ συγχρόνως στὴν καθημερινότητα στὶς μεγάλες ἑορτές καὶ ἀργίες καὶ στὸ νὰ μὴν εἴμεθα ἀναγκασμένοι νὰ ἀκολουθοῦμε δύο ἡμερολόγια, ὅπως συμβαίνει μὲ τοὺς Γ.Ο.Χ.

Τελειώνοντας θὰ ἤθελα, δοθείσης τῆς εὐκαιρίας, νὰ ὑποβάλλω στὸν κ. Μάννη μία ἐρώτησι.

Ἡ Ἐκκλησία στὴν ὁποία ἀνήκει, ἀναγνωρίζει ὡς Ἅγιο τὸν παπα-Νικόλα τὸν Πλανᾶ;

Ἡ ἰδική του προσωπικὴ γνώμη καὶ ἄποψι δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει, ἀλλὰ τῆς Ἐκκλησίας του, τὴν ὁποία, σὲ σοβαρὰ τουλάχιστον θέματα, πρέπει νὰ σέβεται καὶ νὰ ἀκολουθῆ. Ἐμεῖς π.χ., διαφοροποιηθήκαμε στὴν ἁγιοποίησι ἐκ μέρους τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦ Ἐθνομάρτυρα Χρυσοστόμου Σμύρνης καὶ ἦταν ὄντως ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους πίστεως γιὰ τοὺς ὁποίους ἀποτειχιστήκαμε. Ἀπὸ τὴν ἀπάντησι αὐτὴ τὴν ὁποία ὀφείλει νὰ δώση ὁ κ. Μάννης, θὰ κατανοήση ὁ κάθε ἐνδιαφερόμενος ἀναγνώστης καὶ τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ἔγραψε ὁ κ. Μάννης τὸ κείμενο αὐτὸ εἰς τὸ ὁποῖο ἀπαντήσαμε.

Ἱερομόναχος Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς