Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

Δράσεις αλληλεγγύης, «άνοιγμα» στην Εκκλησία

(και του μητροπολίτη Λαρίσης στο …Ρόταρυ;)




Τον Σεβασμιώτατο επισκέφθηκε αντιπροσωπεία του Ροταριανού Ομίλου Λαρίσης, οι οποίοι ευχήθηκαν στον Σεβασμιώτατο για το δύσκολο έργο της διαποίμανσης της Ιεράς Μητροπόλεως. (Ἐδῶ).


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ 2484 ΡΟΤΑΡΙΑΝΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΣΠΑΣΙΔΗΣ ΣΤΗΝ «Ε»

 ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ


 Δημοσίευση: 29 Νοε 2018 22:06




Ο κ. Ασπασίδης με μέλη των Ρόταρυ Λάρισας και το λεύκωμα που εξέδωσαν πρόσφατα για τη δράση τους πανελλαδικά.
«Στόχος μας είναι να έρθουμε πιο κοντά στην Εκκλησία. Είναι μύθος αυτό που ακούγεται ότι πρέπει να είσαι άθεος για να μπεις στους Ρόταρυ. Απεναντίας οι πόρτες των Ρόταρυ είναι ανοικτές από τη στιγμή που οι ενδιαφερόμενοι πιστεύουν, πρέπει να είναι σωστοί επαγγελματίες και γενικότερα να είναι χρηστών ηθών, να μην έχουν το παραμικρό ψεγάδι στην κοινωνία».
Αυτό σημειώνει σε συνέντευξή του στην «Ε» ο διοικητής της 2484 Ροταριανής Περιφέρειας Θεόδωρος Ασπασίδης, ο οποίος

Δαιμονική η αίρεση, δεν έχει μετάνοια! --Ο διαστροφέας της Ορθόδοξης παράδοσης, επιτίθεται και υβρίζει όσους την υποστηρίζουν!

Tο Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τον ιδρυτή του Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο



   «Εις δε τους εκπροσώπους του αντιοικουμενικού και αντιδιαλογικού φονταμενταλισμού, λέγομεν, μετ᾿ εμφάσεως, ότι όχι μόνον δεν είναι οι αυθεντικοί υπερασπισταί της εκκλησιαστικής παραδόσεως, ως οι ίδιοι θεωρούν τον εαυτόν των, αλλά ότι παρερμηνεύουν και παραποιούν την γνησίαν παράδοσιν, και, διά του ου κατ᾿ επίγνωσιν ζήλου των, διχάζουν τον λαόν του Θεού. Ως απεφάνθη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, «κοινός» και «ενιαίος» σκοπός εις πάντας τους θεολογικούς διαλόγους, τους οποίους διεξάγει η Ορθόδοξος Εκκλησία, είναι «η τελική αποκατάστασις της εν τη ορθή πίστει και τη αγάπη ενότητος» (Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, § 12). Το κοινόν ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας προϋποθέτει την κοινήν πίστιν, την πλήρη συμφωνίαν εις την ομολογίαν της πίστεως».

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος 

    Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τη μνήμη του ιδρυτού του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Σήμερα, Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου, τελέστηκε Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χειροτόνησε στο βαθμό του διακόνου τον υποδιάκονο Ανδρέα Κρότσακ, ουκρανικής καταγωγής, δίνοντας του το όνομα Ιάκωβος.     

Κατά την Θεία Λειτουργία παρέστη αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Καρδινάλιο Κουρτ Κοχ, Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Χριστιανική Ενότητα.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!

«Ένα ακόμα μέσο επιβολής της αιρέσεως στην Εκκλησία»!


     Ἐκεῖνοι οἱ κληρικοὶ ποὺ συνεχίζουν νὰ ἐγκωμιάζουν τὸν μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεο για ὅλα, ἀκόμα καὶ γιὰ ἐκεῖνα ποὺ ὡς ἄνθρωπος σφάλλει (ὅπως κάνει σὲ πρόσφατη ὁμιλία του ὁ π. Παῦλος Δημητρακόπουλος τῆς Μητροπολέως Πειραιῶς), θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν τὴν ἐν Χριστω ἐντιμότητα, νὰ δώσουν ἀπαντήσεις γιὰ τὰ ἐσφαλμένα τοῦ Ναυπάκτου, πρὶν τὸν ἐγκωμιάσουν.
     Ἀναδημοσιεύουμε ἕνα ἄρθρο, μήπως κάποτε ὁ π. Παῦλος καταλάβει ὅτι, ἂν οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγαν  «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ' ἡ ἀλήθεια», τί πρέπει νὰ λέγει καὶ νὰ πράττει ἕνας ἱερωμένος ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ὑπηρετεῖ τὴν Παναλήθεια;

    Ὁ «εὐσεβής» καὶ «πατερικός» Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου Ἱερόθεος δείχνει τὸ ἀληθινὸ προσωπεῖο καὶ τὴν μετάλλαξη τῶν σημερινῶν ποιμένων:
------------------------------------------------------------------
Ἀπὸ ἁγιοπατερικὸ ἐπίσκοπο ὁμολογητὴ
σὲ δίγλωσσο σιγονταριστή-ὀρθολογιστὴ δεσπότη ἐπιστήμονα.

Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Κριτικὴ στὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου Ἱεροθέου:
Ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη» Σύνοδος, Θεολογικὲς καὶ ἐκκλησιολογικὲς θέσεις
Πρῶτο μέρος
Caveat lector  (Ἂς προσέχει ὁ ἀναγνώστης)
    Ὅταν πληροφορήθηκα τὴν ἔκδοση τοῦ καινούργιου βιβλίου τοῦ μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου Ἱεροθέου μὲ τίτλο «Ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη» Σύνοδος» κατάλαβα ἀμέσως, ὅτι αὐτὸ τὸ βιβλίο δὲν θὰ εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ ἕνα ἰσχυρὸ ὑπνωτικὸ γιὰ τὸ ποίμνιο, ποὺ θὰ ἔχει ὡς συστατικὰ τὶς ὁμολογουμένες καὶ ἀδιαμφισβήτητες γνώσεις τοῦ συγγραφέως, τὴν διεθνή του ἀναγνώριση καὶ τὸ ἐπισκοπικό του ἀξίωμα, καὶ καὶ θὰ λειτουργήσει ὡς ἕνα ἀκόμα μέσο ἐπιβολῆς τῆς αἱρέσεως στὴν Ἐκκλησία.

    Στὸ συμπέρασμα αὐτὸ ἔφθασα, γιατὶ εἶχα ἀκόμα νωπὲς στὸ μυαλό μου τὶς δηλώσεις τοῦ μητροπολίτου σὲ ὁμιλία του ὅτι «ένιωσε τον εαυτό του χαρούμενο για την συμμετοχή του στη σύνοδο, αποκομίζοντας μεγάλες εμπειρίες ενώ, ένιωσε συνάμα και προβληματισμό (sic)» (ἐδῶ). Τὸ γεγονὸς μάλιστα ὅτι δὲν ὑπῆρχε καμία ἀρνητικὴ κριτική, οὔτε κἂν ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, τοὺς ὁποίους ὑποτίθεται καυτηριάζει τὸ βιβλίο, ἐνίσχυσε τὸ συμπέρασμα αὐτό.
    Ἔτσι ἀποφάσισα αὐτὸ τὸ καλοκαίρι νὰ ἀγοράσω τὸ περιώνυμο βιβλίο καὶ νὰ δῶ πὼς δικαιολογοῦσε τὴν ἰανικὴ στάση του. Διαβάζοντάς το καὶ βλέποντας ἀπὸ τὴν μία τὴν ἐκτενὴ παρουσίαση τῆς πατερικῆς διδασκαλίας καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ κουκούλωμα τῆς κατάφωρης καταπάτησής της ἔνιωσα ναυτία! Παρὰ ταῦτα τόλμησα νὰ τὸ σχολιάσω.Καὶ λέω τόλμησα, διότι εἶμαι ἀπόλυτα σίγουρος ποιές ἐπιθέσεις καὶ ὕβρεις θὰ ἀκολουθήσουν, μιᾶς καὶ θὰ ἀσκήσω κριτικὴ στὴν «ἱερὴ ἀγελάδα» τῶν «Οἰκονομιστῶν» καὶ «Ἀντιοικουμενιστῶν», τὸν διεθνοῦς φήμης θεολόγο, καθηγητὴ πανεπιστημίου καὶ συγγραφέα 100 βιβλίων μητροπολίτη Ναυπάκτου. Ἐπειδὴ τὸ βιβλίο εἶναι ὀγκῶδες (767 σελ.) ὁ κριτικὸς σχολιασμὸς θὰ γίνει τμηματικά. Στὸ πρῶτο τμῆμα θὰ σχολιάσω τὸ πρῶτο μέρος τοῦ βιβλίου. Τά περισσότερα ἀπό τά κείμενα τοῦ πρώτου αὐτοῦ μέρους ἔχουν ἀναρτηθεῖ κατά καιρούς στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου ἤ ἔχουν δημοσιευθεῖ στήν ἐφημερίδα «Ἐκκλησιαστική Παρέμβαση». Ἂς μοῦ συγχωρήσει ὁ ἀναγνώστης τὸ μέγεθος τοῦ κειμένου, τὸ ὁποῖο προσαρμόζεται στὸν ὄγκο τοῦ βιβλίου.
    Στὶς θετικὲς κριτικὲς τοῦ βιβλίου, ποὺ μέχρι στιγμῆς δημοσιεύτηκαν διαβάσαμε ἐκτὸς τῶν ἄλλων τὰ ἑξῆς:
    «Μιά θεολογική μελέτη μέ ἱστορικά καί θεολογικά ἐπιχειρήματα πού ἀξίζει νά διαβασθῆ ἀπό ὅσους θέλουν νά μάθουν γιά τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης. Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου μέ αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως καί τῆς ἱστορίας καί μέ θεολογικό τρόπο προσφέρει στόν ἀναγνώστη εἰλικρινῆ καταγραφή τῶν ὅσων συνέβησαν στήν Σύνοδο τῆς Κρήτης, στήν ὁποία ὄχι ἁπλῶς ἦταν παρών, ἀλλά καί ἀρκετές φορές ὁμίλησε. Ἡ ὀρθόδοξη θεολογία, ὅπως ἐκφράσθηκε ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες εἶναι ἐμπειρική καί κατ᾿ ἐξοχήν προφητική, ἀποστολική καί πατερική, δηλαδή ἐκκλησιαστική

Ο πατήρ Δανιήλ ο θαυμαστός



 
Στην εποχή του Χατζη - Γεώργη περίπου ζούσε και ο θαυμαστός Πατήρ Δανιήλ, ο οποίος έκανε και αυτός θαύματα από αρχάριος ακόμη στην Καλογερική. Εκείνη την εποχή είχε εντυπωσιάσει πολύ τους ευλαβείς προσκυνητάς και είχαν δημοσιεύσει μάλιστα ορισμένα θαύματα του σε θρησκευτικά περιοδικά ευλαβείς Ρώσοι. 
Αυτά τα λίγα λοιπόν που έμαθα για τον Άγιο Πατέρα και ωφελήθηκα πολύ, θέλω να τα γράψω για να ωφεληθούν και άλλες ψυχές. 

Όπως πληροφορήθηκα η καταγωγή του ήταν από την Ελλάδα και ήρθε στο Άγιον Όρος γύρω στην Ελληνική Επανάσταση κατά το 1821. Ο ευλαβής νέος μετά από το προσκύνημα του στην Παναγία την "Πορταΐτισσα" της Ι. Μονής Ιβήρων

Να, που τώρα, ο Οικουμενισμός βαπτίζεται ..."επανευαγγελισμός"!

 Βελγίου Αθηναγόρας: «Το Οικ. Πατριαρχείο σηκώνει στις πλάτες του τον επανευαγγελισμό των εθνών…»

katanixis.grΌσοι Ιεράρχες του Οικουμενικού θρόνου "λιβανίζουν" τον Πατριάρχη πατόκορφα, γίνονται στα μάτια του πιστού λαού τραγικές φιγούρες. Μισθούς, ταξίδια, συνέδρια, εκδόσεις, πολυτέλεια, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, χλιδή που αν αποκαλυφθεί κάποια φορά ενδελεχώς το μπάτζετ όλης αυτής της αχρείαστης πολυτέλειας, θα σκανδαλιστεί και ο πιο καλοπροαίρετος άνθρωπος.
Δεν περιμέναμε ευτυχώς από τον Μητροπολίτη Βελγίου να ελέγξει τα λάθη του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, όταν όμως αναφέρεται στην Ιεραποστολή στην Κεντρική Ευρώπη και στην αξία της και στην αλήθεια του Ευαγγελίου, να μη περνάει τον πιστό λαό του Θεού για άλογα πρόβατα.
Δεν ασφυκτιά ο Άγιος Βελγίου υπό το βάρος των Ιερών Κανόνων που παραβιάζονται με τις επαίσχυντες συμπροσευχές με αιρετικούς; Δεν στενάζει

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Οι κακές σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους που κατευθύνουν τον Ιερώνυμο και τους συν αυτώ.


Ένα από τα χαρακτηριστικά επικοινωνιακά τεχνάσματα του Ιερωνύμου Β που ακούσαμε στην προεκλογική καμπάνια του Τσίπρα ήταν: «Δεν είναι έργο της Εκκλησίας, είναι της κυβέρνησης». Με αυτόν τον τρόπο συντελείται η προδοσία της Μακεδονίας και πέρασαν ένα σωρό αντίχριστα νομοσχέδια επειδή «δεν είναι έργο της Εκκλησίας, είναι της κυβέρνησης». Το ακούμε συνήθως μαζί με κάτι άλλο, όταν όμως το αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος η ουσία είναι εκεί και όλα τ’ άλλα είναι ψέμματα. 

Για τα συλλαλητήρια ενάντια στην προδοσία της Μακεδονίας ΕΙΠΕ:
«Δεν γινόμαστε Έλληνες μόνο μία στιγμή ή μία ημέρα. Έλληνες είμαστε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Η Εκκλησία πήρε θέση. Είπε ξεκάθαρα ότι δεν δίνουμε πουθενά το όνομά μας, αλλά δεν είναι έργο της Εκκλησίας», «Η Εκκλησία δεν κάνει συλλαλητήρια, οι

Χωρίς επιφυλάξεις πλέον ή ντροπή, αντίθετα με καμάρι, μας ανακοινώνουν τα οικουμενιστικα ιστολόγια τις νέες παραβατικὲς συμπροσευχές των Οικουμενιστών!

  Η ΠΑΠΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί Eἰδήσεις


     Τήν μεσημβρίαν τῆς Τετάρτης, 28ης Νοεμβρίου, ἀφίχθη ἐκ Ρώμης ἡ ἐπίσημος Ἀντιπροσωπεία τῆς Α. Ἁγιότητος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ἀποτελουμένη ἐκ τῶν Σεβ. Καρδιναλίου κ. Kurt Koch, Προέδρου τοῦ Ποντιφηκοῦ Συμβουλίου διά τήν προώθησιν τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν, Θεοφιλ. Ἐπισκόπου κ. Brian Farrell, Γραμματέως τοῦ Συμβουλίου, καί Ὁσιολ. κ. Andrea Palmieri, Ὑπογραμματέως αὐτοῦ, τῇ συμμετοχῇ καί τοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ Νουντσίου τοῦ Βατικανοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου κ. Paul Fitzpatrick Russell, ἵνα παραστῇ κατά τήν Θρονικήν Ἑορτήν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας

Ο αιρεσιάρχης πατρ. Βαρθολομαίος εδέχθη τον "εκζητήσαντα τήν αγίαν Πατριαρχικήν ευχήν καί ευλογίαν" Μητροπ. Λαρίσης Ιερώνυμον!


ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί Eἰδήσεις

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν:
Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Γέροντα Περγάμου κ. Ἰωάννην, Ἀκαδημαϊκόν, ἐξ Ἀθηνῶν.
Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ, ἐξ Ἀθηνῶν.
Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας κ. Παΐσιον, μετά τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Στρατονικείας κ. Στεφάνου.
          Tόν Σεβ. Μητροπολίτην Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἱερώνυμον, ἐκζητήσαντα τήν ἁγίαν Πατριαρχικήν εὐχήν καί εὐλογίαν ἐπί τῇ ἀναλήψει τῶν ἱεραρχικῶν αὐτοῦ καθηκόντων, ὅν συνεχάρη ὁ Πατριάρχης ἀδελφικῶς εὐχηθείς αὐτῷ ἀφνειᾶ ποιμαντορίαν.

Οι εθνομηδενιστές μισούν πατρίδα και θρησκεία!

Η ΟΛΜΕ σε νέο εθνομηδενιστικό παραλήρημα…

του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας
      Και μέσα στον κακό χαμό των ημερών, δεν θα μπορούσε φυσικά να λείψει η ΟΛΜΕ!
Η οποία εξέδωσε χτες μία προκλητικά χυδαία και κατάπτυστη ανακοίνωση κατά πλειοψηφία (προς τιμήν της η ΔΑΚΕ Καθηγητών δεν την υπερψήφισε, αλλά και διαφοροποιήθηκε με δικό της κείμενο) σε βάρος του εκκολαπτόμενου, λέει, φασισμού κι εθνικισμού μέσα στα σχολεία και της διακίνησης «ακραίων αλυτρωτικών και μιλιταριστικών αντιλήψεων» (!!!), καλώντας παράλληλα τους εκπαιδευτικούς να αντιδράσουν!

ΝΕΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ στην ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ (Με πολλά ερωτηματικά)


     Πληροφορηθήκαμε  χθὲς ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο «Ὁμολογία» (ἐδῶ) ὅτι ἕνας νέος ἱερέας, 25 ἐτῶν, ὁ π. Εἰρηναῖος, στὴν Αὐστραλία διέκοψε τὴν Μνημόνευση τοῦ Ἀρχιεπ. Στυλιανοῦ και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου!
     «Λειτουργεῖ στὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τοῦ προαστίου St Albans, ὁ ὁποῖος Ναὸς ἀνήκει στὴν Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξη Κοινότητα τῆς Μελβούρνης, ἡ ὁποία Κοινότητα εἶναι ἐχθρὸς τοῦ Στυλιανοῦ καὶ αὐτὸς τοὺς θεωρεῖ "σχισματικούς"».
   «Καταδικάζει ἀνοιχτὰ καὶ εὐθαρσῶς (Στυλιανὸ καὶ Βαρθολομαῖο) ὅτι ΔΕΝ ἀποτελοῦν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ εἶναι ΧΩΡΙΣ χάρη καὶ ΧΩΡΙΣ ἔγκυρα μυστήρια! Οὔτε κατ΄ οἰκονομίαν»!
   Τὸ νὰ καταδικάζει κάποιος τὸν αἱρετικὸ καὶ νὰ ἀπομακρύνεται ἀπ' αὐτὸν εἶναι μέσα στὰ πλαίσια τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ στὰ καθήκοντα τοῦ Χριστιανοῦ. Μέχρι τώρα, ὅμως, γνωρίζαμε ὅτι ΜΟΝΟ μιὰ Σύνοδος μπορεῖ νὰ καθαιρέσει κάποιον αἱρετικό (ὁ ὁποῖος διὰ τῆς αἱρέσεως ἀναμφισβήτητα ἀπωθεῖ τὴν Θ. Χάρη), ὥστε μετὰ τὴν καθαίρεση νὰ μὴν ἔχει καὶ ἔγκυρα μυστήρια. Τώρα αὐτὸς ὁ νεαρὸς ἱερέας, ἀντικαθιστᾶ ἀπὸ ΜΟΝΟΣ του τὴ Σύνοδο καὶ ἀποφαίνεται γιὰ ἕνα τόσο μεγάλο θέμα;

Ιερή Συμφωνία, Επισκοποκεντρισμός, Σχίσμα Φαναρίου Μόσχας




ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ: ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΣ Καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Α.Π.Θ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ΛΟΪΖΟΣ ΛΟΪΖΟΣ

ΘΕΜΑΤΑ: Συνταγματική Αναθεώρηση, νεα Θρησκευτικά, Ιερή Συμφωνία Τσίπρα Ιερώνυμου, Επισκοποκεντρισμός, Σχίσμα Φαναρίου Μόσχας.

Κακός σύμβουλος το γήρας..., όταν μάλιστα είσαι βουτηγμένος στην αίρεση!


Ο Πατριάρχης καταργεί δικές του αποφάσεις!

Μα ποιος σοβαρός άνθρωπος πιστεύει ότι το
Πατριαρχείο διοικείτε από την Σύνοδο;
Ουσιαστικά βλέποντας τους άλλους συνεπισκόπους του
ως Αρχιμανδρίτες κάνει ό,τι θέλει ο ίδιος και απλά τα
υπολοιπα μέλη της Συνόδου επισφραγίζουν τα θέλω του. Κακός σύμβουλος το γήρας... (Τρελογιάννης)



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

     Οι Οικουμενικός Πατριάρχης, με την περί αυτόν Σύνοδο, ερήμην των ενδιαφερομένων, κατήργησε τον Πατριαρχικό Τόμο του 1999, με τον οποίο ανυψώθηκε σε Εξαρχία του Οικουμενικού Θρόνου η Αρχιεπισκοπή των ρωσικών ενοριών της Δυτικής Ευρώπης. Με την απόφαση αυτή ο κ. Βαρθολομαίος κατήργησε τον Τόμο, που ο ίδιος είχε υπογράψει και καταπάτησε τους Ιερούς Κανόνες, τους οποίους επικαλέστηκε για την έκδοσή του! 
      Άμεση ήταν η αντίδραση του, με την πατριαρχική απόφαση, καταργουμένου Εξάρχου - Αρχιεπισκόπου των Ορθοδόξων Ρωσικών Εκκλησιών της Δυτικής Ευρώπης Ιωάννου. Στο, με ημερομηνία 28 Νοεμβρίου 2018, Ανακοινωθέν της Αρχιεπισκοπής αναφέρεται ότι η πατριαρχική απόφαση ελήφθη χωρίς αυτός να κληθεί από τον κ. Βαρθολομαίο και να πει την άποψή του. Το πρωτοφανές εκκλησιαστικό πραξικόπημα σε βάρος των Ορθοδόξων Ρώσων της Δυτικής Ευρώπης, που ανήκουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο,  περιγράφεται στο Ανακοινωθέν ως ακολούθως:

Τιμωρία και ανταμοιβή!



      Είναι στα χέρια του Θεού και τα δύο αυτά. Αλλά, όπως ο επίγειος βίος δεν είναι παρά μία σκιά της Αληθινής Ζωής στους Ουρανούς, αντιστοίχως η τιμωρία και η ανταμοιβή είναι μία σκιά μονάχα της αληθινής τιμωρίας και ανταμοιβής στην Αιωνιότητα.
       Οι κύριοι διώκτες του Αγίου του Θεού, Ιωάννου του Χρυσοστόμου  ήταν ο Πατριάρχης Θεόφιλος Αλεξανδρείας και η Αυτοκράτειρα Ευδοξία. Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Χρυσοστόμου, πικρότατη τιμωρία ανέμενε και τους δύο. Ο μεν Θεόφιλος δαιμονίστηκε, ενώ η Ευδοξία σύντομα αρρώστησε πολύ βαριά με μία ανίατη ασθένεια, όλο το σώμα της γέμισε πληγές από τις οποίες έβγαιναν σκουλήκια. Ήταν τόσο έντονη η δυσωδία που ανέδιδε το σώμα της, ώστε ήταν ανυπόφορο για οποιονδήποτε να περάσει έστω και έξω από το σπίτι της.

    Οι ιατροί χρησιμοποιούσαν τα πιό ισχυρά αρώματα και ευωδέστατο θυμίαμα για να περιορίσουν τη φρικτή δυσωδία της κακιάς Βασίλισσας, αλλά δεν κατάφερναν τίποτα. Στο τέλος, η Ευδοξία πέθανε μέσα σε φρικτή αγωνία και σήψη. Ακόμη και μετά θάνατον το χέρι του Θεού έπεσε βαρύ επάνω της. Το φέρετρο που περιείχε το σαπισμένο σώμα της έτρεμε μέρα και νύχτα επί τριάντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Σταμάτησε  μόνον όταν ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος τέλεσε την Ανακομιδή των Λειψάνων του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην Κωνσταντινούπολη.

     Απεναντίας, δείτε τί συνέβη στον Χρυσόστομο μετά από την κοίμησή του! Ανταμοιβή! Ανταπόδοση δίκαιη, τέτοια που μονάχα ο Θεός μπορεί να δώσει. Ο Επίσκοπος Αραβισσού Αδελφειός, ο οποίος δέχθηκε τον εξόριστο Άγιο Χρυσόστομο στην Κουκουσό, προσευχόταν, μετά την κοίμηση του Χρυσοστόμου  στον Θεό να του αποκαλύψει πού είχε πάει η ψυχή του Αγίου. Η απάντηση ήλθε, ενώ βρισκόταν σε προσευχή. Ήταν σαν να βρισκόταν έξω από  τον εαυτό του και τον καθοδηγούσε στον Ουρανό ένας αστραπόμορφος νέος, ο οποίος του έδειχνε έναν-έναν τους Ιεράρχες, Ποιμένες και Διδασκάλους της Εκκλησίας, καλώντας τους με τα ονόματά τους,  όμως δεν έβλεπε ανάμεσά τους και τον Ιωάννη. Ύστερα ο Άγγελος του Θεού τον οδήγησε στο πέρασμα έξω από τον Παράδεισο και ο Αδελφειός επέστρεψε στην κανονική κατάσταση. Όταν ο Άγγελος τον ρώτησε γιατί ήταν λυπημένος, ο Επίσκοπος απάντησε ότι λυπόταν επειδή δεν είχε δει τον αγαπημένο του Διδάσκαλο Ιωάννη Χρυσόστομο. Ο Άγγελος του εξήγησε: ''Ουδείς άνθρωπος ενδεδυμένος ακόμη τη σάρκα μπορεί να τον δει, διότι είναι στον Θρόνο του Θεού με τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ''.


Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Μαζικότατη μαθητική πορεία στην Φλώρινα

Μαζικότατη η μαθητική συγκέντρωση και η πορεία ενάντια στην Συμφωνία των Πρεσπών στην Φλώρινα


ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ... πείτε αλεύρι...!!!



Σας ήρθε κόλπος ε;;
Όλοι αυτοί οι μελλοντικοί ψηφοφόροι που τους ποτίζατε τόσα χρόνια με εθνομηδενισμό, φωνάζουν με άνευ προηγουμένου παλμό και ενθουσιασμό για έθνος και πατρίδα;;;;;
Από που ξεφύτρωσαν;;;
Ποιος τους ξεσηκώνει;;
Ξεχάσατε όμως πως...αυτά τα βλαστάρια είναι τέκνα αυτών που κατέβηκαν το προηγούμενο διάστημα κατά εκατοντάδες χιλιάδες στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για την Μακεδονία μας.
Ναι, τους γονείς τους, τους αποκαλέσατε κι αυτούς ακροδεξιούς φασίστες , ετερόκλητο όχλο!
Τα νιάτα ήλθαν να σας θυμίσουν πως αυτό που εντέχνως, ύπουλα και ξεδιάντροπα προσπαθήσατε να καταπνίξετε, να υποβαθμίσετε...ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!! Ζει, υπάρχει και θεριεύει στην καρδιά των Ελλήνων.!!!
Συνεχίστε να το πολεμάτε! ΤΟ ΔΥΝΑΜΩΝΕΤΕ!

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

Ποιά είναι η αλήθεια γιά τήν ιερή περιουσία και τους μισθούς του κλήρου



Ὁ καθηγητὴς στὸ Τμῆμα Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ π. Βασίλειος Καλλιακμάνης ἐξηγεῖ ἀναλυτικὰ τί ἰσχύει καὶ τί ὄχι σὲ σχέση μὲ τὸ ἐπίμαχο αὐτὸ θέμα, ποὺ ἀπασχολεῖ καὶ πάλι τὴν ἐπικαιρότητα

Ἀπὸ τὸν
Γιάννη Ζάννη
ἐφημ. «Δημοκρατία», 26. 11.18

.             Τὸ ζήτημα τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καὶ τῆς μισθοδοσίας τοῦ κλήρου βρίσκεται ξανὰ στὴν ἐπικαιρότητα. Ἡ «Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια» προσπαθεῖ νὰ ἐνημερώσει γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ζητώντας τὴν πολύτιμη βοήθεια τοῦ π. Βασιλείου Καλλιακμάνη, καθηγητῆ τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ.
.             «Τό ζήτημα τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας δέν ἀπασχόλησε τήν ἀκαδημαϊκή θεολογική σκέψη γενικότερα οὔτε ἦταν καί ἐντός των δικῶν μου ἐρευνητικῶν ἐνδιαφερόντων. Ἤθελα νά βλέπω τήν Ἐκκλησία πέρα καί πάνω ἀπό τά ὅρια μιᾶς μή κυβερνητικῆς ὀργάνωσης ἤ μιᾶς ἐπιχείρησης. Ἐξ ἄλλου οἱ κληρικοί, σύμφωνα μέ τούς ἱερούς κανόνες, δέν ἐπιτρέπεται νά ἀσχολοῦνται μέ τό ἐμπόριο. Πράγματι, ἐάν ἡ Ἐκκλησία χάσει τόν ἐσχατολογικό προσανατολισμό της, κινδυνεύει ἀπό χῶρος φανερώσεως χάριτος καί ἁγιασμοῦ τῶν ἀνθρώπων νά μεταβληθεῖ μόνο σέ χῶρο ἐξυπηρέτησης θρησκευτικῶν ἀλλά καί πάσης φύσεως ἀνθρώπινων ἀναγκῶν. Ἀπό εἰκόνα καί σημάδι τοῦ Παραδείσου καί χῶρος δράσεως τοῦ Παρακλήτου, ποὺ συγκροτεῖ τόν θεσμό τῆς Ἐκκλησίας, νά μετατραπεῖ σέ συμβατική δημόσια ὑπηρεσία» σημειώνει ο π. Βασίλειος.

Για όσους ρομαντικούς πίστευαν ότι οι παπάδες ενδιαφέρονται και για την Πίστη!

Δελτίο Τύπου Ι.Σ.Κ.Ε. 28/11/2018


      "Π.Π.":  Εὐχαριστοῦν τὸ "σεπτὸ Πατριαρχεῖο" γιὰ τὶς ἀμετακίνητες θέσεις ὑπὲρ τοῦ ἐφημεριακοῦ Κλήρου, ἀλλ' οὐδεμία διαμαρτυρία γιὰ τὶς μετακινούμενες ὡς ἡ ἄμμος προδοτικὲς κινήσεις του στὰ θέματα τῆς Πίστεως!

    Εξ αφορμής των δηλώσεων του Υπουργού Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου για συνάντηση με τους συνδέσμους των ιερέων στα πλαίσια του διαλόγου με την Εκκλησία, ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος δηλώνει, ότι αναμένει με ενδιαφέρον την πραγματοποίηση της εξαγγελθείσης προσκλήσεως, στην οποία, όταν του απευθυνθεί, θα ανταποκριθεί θετικά.
    Ο Ι.Σ.Κ.Ε. με ιδιαίτερη ικανοποίηση πληροφορείται για τις σταθερές και αμετακίνητες θέσεις της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του σεπτού μας Οικουμενικού Πατριαρχείου υπέρ του εφημεριακού ιερού Κλήρου καθώς και για τα υπό αναθεώρηση άρθρα του

Συγκλονιστικά στοιχεία από τον βίο του αγ. Στεφάνου του Νέου (εορτάζει σήμερα, 28 Νοεμβρίου)


Ἐ π α ν ά λ η ψ η


 ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΣΕ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ (ΙΒ΄)





Ο Εἰσαγωγικὰ  στὴ  σημερινὴ  ἀνάρτηση  (31 Μαρτίου 2013):

      Στὴ σημερινὴ συνέχεια τῶν ἀπαντήσεων τοῦ π. Εὐθύμιου στὴν Ἱ. Μ. Πειραιῶς, παρατίθενται συγκλονιστικὰ στοιχεῖα ἀπὸ τὸν βίο ἑνὸς ἀγνώστου στοὺς πολλοὺς Ἁγίου, τοῦ ἁγ. Στεφάνου τοῦ Νέου, ποὺ συγκινοῦν κάθε πιστὸ καὶ τὸν κάνουν νὰ συνειδητοποιήσει πόσο μακριὰ βρισκόμαστε ἐμεῖς σήμερα ἀπὸ τοὺς ὁμολογητὲς-ἀγωνιστές Ἁγίους τῆς ἐποχῆς τῆς Εἰκονομαχίας· τότε, ὁ ἅγιος Στέφανος καὶ χιλιάδες ἄλλοι πιστοὶ ἀντιτάχθησαν, ΠΡΙΝ τὸ ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικὸ ὄργανο –ἡ Σύνοδος– καταδικάσει τοὺς Εἰκονομάχους καὶ ἀπομακρύνθηκαν (ἀποτειχίστηκαν) ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες Ἐπισκόπους, τοὺς ἀντίστοιχους τοῦ πατρ. Βαρθολομαίου καὶ Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα.
Καθὼς στοιχειοθετούσαμε τὴν πλήρη ἁγιοπατερικῶν νοημάτων ιβ΄ συνέχεια τοῦ π. Εὐθυμίου, καί, συγχρόνως, τὰ ἀντίστοιχα λογικοκρατούμενα, φτηνὰ καὶ ἱστορικῶς ἀστήρικτα (κοινῶς ψευδῆ) ἐπιχειρήματα τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, κατέκλυσε θλίψη τὴν καρδιά μας γιὰ τὴν ἐμμονή τους νὰ ἀποδείξουν τὰ ἀναπόδεικτα.
Ἡ ἁγιομαχικὴ μανία ποὺ ἔχει καταλάβει ἀπὸ πέρυσι τὸν π. Παῦλο κυρίως, καὶ τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς εἶναι ἀνεξήγητη. Χθὲς ξαναθυμήσαμε τὴν ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς πρὸς τὸν Ἱερομόναχο Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ (12/2/2012), διὰ τῆς ὁποίας τὸν ἐπαινοῦσε, γιὰ τὸ ἴδιο βιβλίο, γιὰ τὸ ὁποῖο φέτος τὸν κατηγορεῖ! Πέρυσι ἔβρισκε «ἐξαίρετον καὶ ἐκπληκτικὸν ἐξ ὀρθοδόξου ἐπόψεως» τὸ βιβλίο του καὶ ἀναγκαῖον διὰ τὴν «ὑπεράσπισιν  τῆς κανονικῆς ἀληθείας».(Δὲς http://katanixis.blogspot.gr/2013/03/blog-post_30.html).
Καὶ πρὶν στεγνώσει τὸ μελάνι τῶν ἐπαίνων πρὸς τὸν Ἱερομόναχο, ἔδωσε ἐντολή-εὐλογία στὸ Ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τῆς Μητροπόλεως νὰ γράψουν βιβλίο ἐναντίον τοῦ π. Εὐθυμίου! (Νὰ ἔλαβε, ἄραγε, ἄνωθεν ἐντολές;). Καὶ διὰ τοῦ βιβλίου αὐτοῦ –πονηρὰ καὶ ἀνεπαίσθητα– ἐπιχειροῦν νὰ ἀναιρέσουν οἱ πατέρες τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, ἀκόμα καὶ τὴν δυνητικὴ ἑρμηνεία τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος, ἐνέργεια ποὺ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος θεωροῦσε κατὰ πάντα ὀρθόδοξη!!!
Ὁ π. Ἐπιφάνιος δηλαδὴ δίδασκε, πὼς ἐὰν διαπιστωθεῖ ἡ αἱρετικὴ διδασκαλία Ἐπισκόπου, ἐπιτρέπεται ἡ διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου καὶ ἡ Ἀποτείχιση ἀπὸ τὸν αἱρετίζοντα Ἐπίσκοπο, ΠΡΙΝ νὰ καταδικαστοῦν οἱ Ἐπίσκοποι αὐτοὶ ἀπὸ Σύνοδο, σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησιας καὶ τὸν ΙΕ΄ Κανόνα. Ὁ “ἁγιομάχος” Μητροπολίτης Πειραιῶς καὶ τὸ ἐπιτελεῖο του, ἀμφισβητοῦν πλέον κι αὐτὴ τὴ θέση! (Κατὰ τὰ ἄλλα ...σέβονται(!) τὸν π. Ἐπιφάνιο καὶ χρησιμοποιοῦν τὸ κῦρος του, ὅπου τοὺς συμφέρει).
Τὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι εὔγλωττο καὶ καταδεικνύει ποῦ εὑρίσκεται ἡ ἀλήθεια.


Θά ἀναφερθῶ ἐν συνεχείᾳ στό κεφάλαιο τῆς μελέτης σας «Ἡ ἀποτείχισις στά χρόνια τῆς εἰκονομαχίας». Ἐδῶ πατέρες, εἶναι ὁλοφάνερη ἡ πρόθεσί σας, ὅπως γίνεται καί σέ ὅλη τήν κριτική μελέτη σας, νά μᾶς παρουσιάσετε τά γεγονότα τῆς ἱστορίας κατά τέτοιο τρόπο, ὥστε νά φανῆ ὅτι ἡ ἀποτείχισις τῶν ἁγίων, κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἔγινε μετά ἀπό τήν συνοδική καταδίκη τῆς αἱρέσεως τῆς εἰκονομαχίας καί, ὡς ἐκ τούτου, ἡ σημερινή ἀναμονή τῆς καταδίκης τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία γίνεται ἀπό τούς ἀντιοικουμενιστές μέ βάσι τήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος, εἶναι νόμιμη καί κατά πάντα σύμφωνη μέ τήν διαχρονική Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας.
Δέν ἀντιλαμβάνεσθε, ἴσως, οὐδόλως ὅτι κατ’ αὐτόν τόν τρόπο παίζετε κι ἐσεῖς τόν ρόλο σας καί μάλιστα κατά τρόπον ἄψογο, στήν ὀργανωμένη καί καλά μελετημένη πορεία τῆς αἱρέσεως, ὥστε ἐσεῖς, ὡς ἀντιοικουμενιστές καί πολέμιοι τῆς αἱρέσεως, νά γίνετε οἱ ὁδηγοί τῶν Ὀρθοδόξων στήν ἀδράνεια καί τόν ἐφησυχασμό. Νά τούς ὁδηγήσετε σὲ τέτοιου εἴδους ἀντιδράσεις, οἱ ὁποῖες δέν πλήττουν τήν αἵρεσι καί τούς αἱρετικούς, ἀλλά ἁπλῶς καθησυχάζουν τίς συνειδήσεις τῶν Ὀρθοδόξων, (π.χ. ὁμολογίες πίστεως καί χαρτοπόλεμος). Κυρίως ὅμως, νά προκαλέσετε τήν ἐκ τῶν ἔσω διάσπασι τοῦ ὀρθοδόξου ἀγῶνος, ἐφ’ ὅσον, οὔτε ἐσεῖς ἐξέρχεσθε ἀπό τήν αἱρετική παράταξι καί τό στρατόπεδο τῆς Ν. Ἐποχῆς, οὔτε καί ἀφήνετε νά ἐξέλθουν διά τῆς ἀποτειχίσεως οἱ βουλόμενοι καί θέλοντες νά ἀγωνισθοῦν ὀρθοδόξως.
Ἐσεῖς πατέρες, ὅπως φαίνεται, ἔχετε πρωταρχικό ρόλο στήν ὅλη πορεία τῆς αἱρέσεως, μεγαλύτερο ἴσως καί ὁπωσδήποτε σημαντικώτερο ἀπό τούς πρωτεργάτες τῆς αἱρέσεως (Βαρθολομαῖο, Ζηζιούλα κλπ.), διότι ἡ ἐπιτυχής πορεία καί ἔκβασις μιᾶς καλά μελετημένης καί σωστά προγραμματισμένης ἐκστρατείας ἐναντίον τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, στηρίζεται πρωτίστως στήν ἐπιτυχή διάσπασι, στήν ἐκ τῶν ἔσω ἐξουδετέρωσι καί στόν ἔνδοθεν ἀποπροσανατολισμό τοῦ ὀρθοδόξου μετώπου. Πιστεύω ὅτι, ὅταν αὐτά κατορθώσετε νά τά στηρίξετε καί στούς Ἁγίους, τότε ἡ ἐπιτυχία σας θά εἶναι πλήρης.

Ἐπειδή, ὅπως ἀνέφερα καί σέ ἄλλο σημεῖο, (εἶναι ὅμως πολύ σημαντικό καί πρέπει νά τονισθῆ) δέν ἔχετε οὔτε ἕνα ἁγιογραφικό καί πατερικό κείμενο νά παρουσιάσετε, πού νά συνηγορῆ ἤ ἔστω νά ὑπαινίσσεται τήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος, προσπαθεῖτε μονίμως στήν μελέτη σας, νά στηριχθῆτε σέ ἱστορικά γεγονότα, τά ὁποῖα ἀγωνίζεσθε νά προσαρμόσετε στήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος, βοηθούμενοι ἀπό τήν ἔλλειψι ἐπαρκῶν ἱστορικῶν στοιχείων καί, βεβαίως, ἀπό τήν χρονική ἀπόστασι κατά τήν ὁποία αὐτά ἱστορικά ἐξελίχθηκαν.
Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, παρουσιάζετε τήν ἁγία Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων νά ἔρχωνται σέ πλήρη ἀντίθεσι μέ τά ἱστορικά αὐτά γεγονότα, ἐνῶ ἡ ὀρθόδοξος μέθοδος εἶναι  νά ἀνακαλύψωμε σ’ αὐτά ὅλα τήν ἐσωτερική ἑνότητα καί ἁρμονία πού ὑπάρχει, ἀκόμα καί ὅταν ἐξωτερικά κάπου φαίνεται ὅτι δέν ἐναρμονίζονται. Δηλαδή τά ἐναρμονισμένα κατά τό πνεῦμα τῶν Πατέρων, ἐσεῖς τά φέρετε σέ ἀντίθεσι, ἐνῶ θά ἔπρεπε τά ἐξωτερικῶς διεστῶτα νά τά φέρετε σέ συμφωνία.  Θεωρῶ τελικά, πατέρες, ὅτι ἡ ἐπιτυχία ὡς πρός τήν ἐπικράτησι τῆς αἱρέσεως, στηρίζεται κυρίως σέ ἐσᾶς (ἐννοῶ ὅσους ἔχουν τέτοια φρονήματα) καί λιγότερο στούς καθαρόαιμους  πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ἐρχόμενος, μετά τά ἀνωτέρω, εἰς λεπτομερέστερη ἀνάλυσι αὐτοῦ τοῦ κεφαλαίου τῆς μελέτης σας ἔχω νά ἀναφέρω τά ἑξῆς. Γράφετε εἰς τό κεφάλαιο αὐτό στήν σελ. 34 τῆς κριτικῆς μελέτης σας: «Κατά περίεργο τρόπο ὅμως ἀγνοεῖ (σκόπιμα ἄραγε;) τόν Μεγάλο Πατέρα καί διδάσκαλο τῆς Ἐκκλησίας μας Ὅσιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό. Ὁ Μέγας αὐτός Πατήρ ὑπῆρξε ὁ πνευματικός ἡγέτης τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος κατά τῶν Εἰκονομάχων, ὄχι μόνον διότι μέ τίς τρεῖς περίφημες πραγματεῖες του “Περί τῶν ἱερῶν εἰκόνων”, κονιορτοποίησε κυριολεκτικά τά θεολογικά ἐπιχειρήματα τῶν εἰκονομάχων, ἀλλά καί διότι πρωτοστάτησε στήν σύγκληση Τοπικῆς Συνόδου στή Συρία τό 726 (δηλαδή μέ τήν ἔναρξη τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος), ἡ ὁποία καταδίκασε τήν αἵρεση. Μέ τήν Σύνοδο αὐτή ἔχουμε τήν πρώτη καταδίκη τῆς αἱρέσεως καί, ἑπομένως, ἡ αἵρεση ἦταν ἤδη κατεγνωσμένη Συνοδικά ἀπό τό 726».
Μέ αὐτά πού ἀναφέρετε, πατέρες, θέλετε νά παρουσιάσετε, ἄν σᾶς ἑρμηνεύω σωστά, ὅτι οἱ Ἅγιοι τῆς πρώτης περιόδου τῆς εἰκονομαχίας ἀποτειχίστηκαν ἀπό μία κατεγνωσμένη συνοδικά αἵρεσι, ἔχοντες ὡς ὁδηγό (πέρα ἀπό τή συνοδική καταδίκη τῆς αἱρέσεως) καί τίς θεολογικές πραγματεῖες τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ. Αὐτό ἄλλωστε τό ἀναφέρετε καί κατωτέρω ὅπως θά ἰδοῦμε. Γιατί ὅμως, προκειμένου νά στηρίξετε αὐτό πού ἰσχυρίζεσθε, δέν ἀναφέρετε καί κάποιον ἅγιο τῆς περιόδου αὐτῆς, πού νά ἀνέφερε κάτι, ἔστω ὡς ὑπαινιγμό, μέ τό ὁποῖο νά φαίνεται ὅτι ἀποτειχίσθηκε ἀπό τόν εἰκονομάχο Πατριάρχη του, ἐπειδή στηρίχθηκε στή Σύνοδο αὐτή τῆς Συρίας ἤ στόν Ἅγ. Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό;
Εἶναι χαρακτηριστικό, πατέρες, ὅτι ὅλες οἱ ἀναφορές καί οἱ συζητήσεις τῶν Ἁγίων τῆς περιόδου αὐτῆς, ἀναφέρουν τήν περί εἰκόνων Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας καί  μνημονεύουν (ἀλλὰ καί στηρίζονται) στήν διδασκαλία τῶν παλαιῶν ἀναγνωρισμένων Ἁγίων καί ὄχι τῶν συγχρόνων των κληρικῶν καί θεολόγων, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν ἀκόμα ἀναγνωρισθεῖ ὡς Ἅγιοι. Καί εἶναι λογικό αὐτό, οἱ Ἅγιοι δηλαδή τῆς περιόδου αὐτῆς, νά μήν στηρίζωνται οὔτε σέ πρόσφατες καί μή ἀναγνωρισμένες Συνόδους, οὔτε σέ προσφάτους καί μή ἀναγνωρισμένους Ἁγίους, διότι ἁπλούστατα, ἄν ἐστηρίζοντο εἰς αὐτά, θά ἠδύναντο ἄριστα οἱ εἰκονομάχοι νά ἀντιπαρατάξουν πρόσφατες εἰκονομαχικές Συνόδους καί δικούς τους συγχρόνους εἰκονομάχους πατέρες, οἱ ὁποῖοι ὑπερμάχησαν καί θεολογικά ὑπεστήριξαν τήν αἵρεσι.
Θά προσπαθήσω, πατέρες, νά σᾶς ἀποδείξω τό πόσο τά ἐπιχειρήματά σας εἶναι ὄχι μόνον ἄστοχα, ἀλλά δυστυχέστατα δὲν εἶναι ὀρθόδοξα, ἀντίθετα εἶναι ἐπιχειρήματα ποὺ βοηθοῦν καὶ στηρίζουν τὴν ἀνεμπόδιστη ἐξάπλωσι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὴν ἀπόδειξι αὐτή μᾶς τήν προσφέρει ὁ βίος τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Στεφάνου τοῦ νέου, ὁ ὁποῖος ἔζησε καί ἐμαρτύρησε κατά τήν πρώτη περίοδο τῆς εἰκονομαχίας καί μάλιστα πολύ πρίν τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο. Ὁ βίος του καί ἡ ὁμολογία του εἶναι συγκλονιστική καί ὠφελιμώτατη ὄχι μόνο γιά μᾶς, ἀλλά καί γιά ὅσους μελετήσουν τίς σκέψεις καί ἀπόψεις μας, ἀναιρεῖ δέ ὅλα τά ἐπιχειρήματά σας καί τά διαλύει ὡς ἱστόν ἀράχνης.
Κατ’ ἀρχάς εἶναι συγκλονιστικό τό γεγονός πού περιγράφεται στόν βίο του, ὅτι δηλαδή οἱ εἰκονομάχοι καί ἐν προκειμένῳ ὁ ἔξαρχος καί ἐκπρόσωπος αὐτῶν, ὁ αὐτοκράτωρ Κων/νος ὁ Κοπρώνυμος, δέν ὑπελόγισε, οὔτε ἔδειξε τό παραμικρό ἐνδιαφέρον, οὔτε γιά τίς ὀρθόδοξες Συνόδους ὑπέρ τῶν εἰκόνων πού ἀναφέρετε, οὔτε γιά τίς θεολογικές πραγματεῖες τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, οὔτε γιά τά ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα, τά ὁποῖα τόν ἐστηλίτευαν, ἀλλά μόνον γιά τούς ἀποτειχισμένους τῆς περιοχῆς τῆς Κων/πόλεως, τούς ὁποίους περιφρονητικά ἀποκαλοῦσαν «ἀμνημονεύτους», ὡς ἀποκομμένους δηλαδή ἀπό τήν ἰδική τους ἐκκλησιαστική κοινωνία.
Τό ἀκόμη φοβερώτερο εἶναι ὅτι οὔτε ἡ Σύνοδος τῆς Ἱέρειας τῶν τριακοσίων πενῆντα (350) περίπου εἰκονομάχων Ἐπισκόπων εἶχε γιά τόν αὐτοκράτορα καί τούς εἰκονομάχους τόση ἰσχύ καί ἀξία, ὅση θά ἔπαιρνε ἄν κατώρθωναν νά πείσουν νά ὑπογράψη τίς ἀποφάσεις της ὁ ἔξαρχος καί πνευματικός ἀρχηγός τῶν ἀποτειχισμένων, δηλαδή ὁ ἅγιος Στέφανος ὁ νέος, ὁ ἡγούμενος τοῦ ὄρους τοῦ Αὐξεντίου. Κατάλαβαν καλά, δηλαδή, οἱ εἰκονομάχοι, ὅτι μόνο τότε μποροῦσαν νά ἐπιβάλλουν τήν αἵρεσι, ἄν προσεταιρίζοντο ἤ ἐξουδετέρωναν τόν ἅγιο Στέφανο. Τότε θά καταξιώνετο ἡ αἵρεσις καί θά ἀποκτοῦσε καθολική ἰσχύ.
Ὑπ’ ὄψιν ὅτι γιὰ ἐμᾶς σήμερα, οἱ εἰκονομάχοι Ἐπίσκοποι, εἶναι ἀναμφισβήτητα αἱρετικοί, γιατί γνωρίζουμε τήν τελεσίδικη καταδίκη τους μετὰ τὴν ἐπικράτησι τῆς Ὀρθοδοξίας. Γιά τούς Χριστιανούς ὅμως ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ἦσαν οἱ κανονικοί καί νόμιμοι Ἐπίσκοποι! Ἡ διδασκαλία τους μάλιστα εἶχε ἐπικυρωθῆ ἀπό Σύνοδο Ἐπισκόπων οἰκουμενικῆς ἐμβέλειας, τή Σύνοδο τῆς Ἱέρειας. Οἱ ἴδιοι οἱ εἰκονομάχοι Ἐπίσκοποι (καί ὅσοι τούς ἀκολουθοῦσαν), μποροῦσαν νά ἔχουν ἔτσι, ἥσυχη τή συνείδησί τους μὲ τήν δικαιολογία ὅτι ἀκολουθοῦν τήν ἀπόφασι τῆς Συνόδου τῆς Ἱέρειας, ἡ ὁποία ὑπερτεροῦσε, φυσικά, κάθε ἄλλης τοπικῆς Συνόδου πού τυχόν εἶχε γίνει σὲ ἄλλο τμῆμα τῆς αὐτοκρατορίας. Ἀντίθετα οἱ Ὀρθόδοξοι (καί μέσα σ’ αὐτούς ὁ ἅγιος Στέφανος), δέν λογάριασαν, οὔτε ἔλαβαν ὑπ’ ὄψιν τους τήν ἀπόφασι τῆς Συνόδου τῆς Ἱέρειας, ἁπλούστατα γιατὶ ἡ ἀπόφασι τῆς Συνόδου δέν συμφωνοῦσε (ὅπως εἴπαμε) μέ τήν Ἁγία Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν προγενεστέρων Ἁγίων.
Συνέβη δηλαδή τότε, αὐτό ἀκριβῶς πού ἐπαναλαμβάνεται σήμερα ἀπό τούς ἀντιοικουμενιστές· δέν σπεύδουν νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (ἄν καί ὁμολογοῦν  ὅτι ἀποτελεῖ αἵρεσι καί τήν ἀναθεματίζουν), ἀλλά περιμένουν τήν ἔγκρισι Συνόδου γιά νά πραγματοποιήσουν τὴν ἀπομάκρυνσι αὐτή.
Ἄς δοῦμε τώρα, τή συνέχεια. Ἀφοῦ ἐπέλεξε ὁ αὐτοκράτωρ ἕναν κατάλληλο ἀξιωματοῦχο εἰκονομάχο, τόν ἀπέστειλε πρός τόν ὅσιο Στέφανο λέγοντάς του: «Τόν τοῦ Αὐξεντίου βουνόν καταλαβών, τόν ἐκεῖσε ἐμφωλεύοντα Στέφανον τοὔνομα, καί τοῦτον ἀμνημονεύτων ἐσμοῦ ὁμόσχημον, τοῦτον ὑπογράψαι ἐν τῇ συνόδῳ πεῖσον, εἰπών∙ Τῇ πρός σέ φιλίᾳ διά τό εὐσεβές σου τοῦ βίου κινούμενοι οἱ εὐσεβεῖς καί ὀρθόδοξοι ἡμῶν βασιλεῖς Κωνσταντῖνος καί Λέων κελεύουσι ὑπογράψαι σε πρός τόν τῆς ὀρθοδόξου ἡμῶν συνόδου ὅρον∙ δούς αὐτῷ φοίνικας καί ἰσχάδας, καί ἄλλα τινά ἅπερ εἰσίν ἐπιτήδεια εἰς τροφήν ἀσκητοῦ. Ἤδει γάρ καί αὐτός ὁ τύραννος τήν ἐγκρατῆ καί Θεῷ ἐγγίζουσαν τοῦ ὁσίου διαγωγήν. Ὁ δέ παρευθύ τό ὄρος καταλαβών, καί πρός τήν κορυφήν τοῦ βουνοῦ προσταθείς, τῷ ἁγίῳ Πατρί, τό διά γλώσσης γραμματεῖον ἐκόμισεν, συμβουλεύων ὁ κάκιστος καί ὑπογράψαι καί ἐπαινέσαι τῶν βασιλέων τόν ὅρον. Ὁ δέ τίμιος οὗτος Στέφανος, ὁ τοῦ προτέρου ἐφάμιλλος, ὡς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ ἀεί τόν Θεόν προορώμενος, καί μή σαλευόμενος ἐν οἱᾳδηποτοῦν αἱρετικῇ ὑπονοίᾳ πρός τόν πατρίκιον ἔφη∙ Πρόσχες κυριοπατρίκιος∙ αἱρετικῆς ὑπολήψεως ἐν τῷ ὅρῳ τῆς ψευδοσυλλόγου ταύτης συνόδου προτεθειμένης, Στέφανος οὔτε ὑπογράφω, οὔτε τό πικρόν γλυκύ ἀποκαλῶ∙ ἵνα μή τό τοῦ προφήτου οὐαί ἐπισπάσωμαι∙ πρός δέ καί τήν τῶν ἱερῶν εἰκόνων προσκύνησιν, εὐχερῶς μέλλω ἀποθνήσκειν, μηδένα λόγον ποιούμενος τοῦ ταύτας ἀπωθεῖσθαι τολμῶντος αἱρεσιάρχου βασιλέως» (P.G. 100,1124A).