Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

Ο έχων το ΠΡΩΤΕΙΟ του σχίσματος της Εκκλησίας, συνεχίζει να διαπρέπει στις πρωτιές!

Ἀλλὰ ἄρχισε ἡ ἀντίστροφη μέτρηση,
ἡ ΑΝΥΠΑΚΟΗ: τὸ ροκάνισμα τοῦ "Πρωτείου" του!

 Η Αρχιεπισκοπή Ρωσικών Ορθόδοξων Εκκλησιών Δυτικής Ευρώπης απέρριψε την εντολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου για διάλυσή της.


L’assemblée générale extraordinaire de l’Archevêché a refusé la dissolution de celui-ci

Χθες 23.2.19 συγκλήθηκε εκτάκτως στο Παρίσι η κληρικολαική συνέλευση της Αρχιεπισκοπής Ρωσικών Ορθόδοξων Εκκλησιών Δυτικής Ευρώπης  και αρνήθηκε να εκτελέσει το διάταγμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για διάλυση.

Σύμφωνα με τα γαλλικά ΜΜΕ και την Orthodoxie.com, στις 23 Φεβρουαρίου στο Παρίσι, στη γενική συνέλευση επί 206 ψηφησάντων, 191 ήταν ενάντια στη διάλυση και μόνο 15 ήταν υπέρ. Τους επόμενους τρεις μήνες, η Ρωσική Εξαρχία στην Ευρώπη πρέπει να καθορίσει το ζήτημα της επιλογής δικαιοδοσίας μετά την πραγματοποιούμενη αναχώρηση από την Κωνσταντινούπολη. Η τελική απόφαση θα εγκριθεί από τη Γενική Συνέλευση αυτό το καλοκαίρι τον Ιούνη του τρέχοντος σε νέα συνεδρία..

Τί κρύβεται πίσω ἀπὸ τὴν συνταγματικὴ ἀναθεώρηση;


Γρηγόρης Γ. Καλύβας

   Στὸ πλαίσιο τῆς Συνταγματικῆς ἀναθεώρησης ἡ Ἐθνικὴ Ἀντιπροσωπεία, ὕστερα ἀπὸ πρόταση τῆς πλειοψηφίας, εἰσηγεῖται πρὸς τὴν ἀναθεωρητικὴ Βουλὴ ποὺ θὰ προκύψει ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς τοῦ Ὀκτωβρίου 2019 ἢ ὅποτε αὐτὲς διεξαχθοῦν, τὴν τροποποίηση τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος

Δοξαστικό Αίνων Κυριακής του Ασώτου



Πάτερ αγαθέ, εμακρύνθην από σου

Πάτερ αγαθέ, εμακρύνθην από σου μη εγκαταλίπης με, μηδέ αχρείον δείξης της βασιλείας σου· ο εχθρός ο παμπόνηρος εγύμνωσέ με, και ήρε μου τον πλούτον· της ψυχής τα χαρίσματα ασώτως διεσκόρπισα, αναστάς ουν, επιστρέψας προς σε εκβοώ· Ποίησόν με ως ένα των μισθίων σου, ο δι' εμέ εν Σταυρώ τας αχράντους σου χείρας απλώσας, ίνα του δεινού θηρός αφαρπάσης με, και την πρώτην καταστολήν επενδύσης με, ως μόνος πολυέλεος.

Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή


           πομνηματισμός του Προς Κορ. Β΄ 4,18] 

    Επειδή λοιπόν τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα, ενώ τα μη βλεπόμενα αιώνια, προς εκείνα ας έχουμε στραμμένο το βλέμμα μας. Καθόσον ποια απολογία θα μπορούσαμε να έχουμε, προτιμώντας τα πρόσκαιρα αντί των αιωνίων; Γιατί, και αν ακόμα το παρόν είναι ευχάριστο, ωστόσο δεν είναι αιώνιο· όμως το οδυνηρό αυτού είναι αιώνιο και ασυγχώρητο. Ποια λοιπόν απολογία θα έχουν εκείνοι που καταξιώθηκαν να λάβουν το άγιο Πνεύμα και να απολαύσουν τόση μεγάλη δωρεά, όταν μετά από όλα αυτά και προσηλώνονται  στη γη και απορροφώνται από τα γήινα; Καθόσον ακούω πολλούς που λέγουν αυτά τα άξια για γέλια, λόγια: «δώσε μου τη σημερινή μέρα, και πάρε εσύ την αυριανή». «Γιατί», όπως λένε, «αν τα εκεί είναι τέτοια που λέτε εσείς, θα συμβεί τότε ένα και ένα, αν όμως δεν υπάρχει το εκεί, τότε θα είναι δύο έναντι κανενός».
    Τι πιο απρεπές υπάρχει από αυτά τα λόγια; Τι πιο ανόητο; Εμείς μιλάμε για τον ουρανό και τα απόρρητα εκείνα αγαθά, και εσύ μας παρουσιάζεις τα των ιπποδρομίων και δεν ντρέπεσαι ούτε

Οι ιεροί Κανόνες γιά τά σαρκικά αμαρτήματα καί τίς διαστροφές





  Τά σαρκικά ἁμαρτήματα[1] καί οἱ σαρκικές διαστροφές[2] καταδικάζονται διαρρήδην, ὅπως εἴδαμε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή. Ἐπίσης, καταδικάζονται ἀπερίφραστα καί ἐπιτιμῶνται μέ βαρύτατα ἐπιτίμια ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες καί ἀπό ὅλους τούς Ἁγίους Πατέρες.
Γιά τήν πορνεία, τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τόν πολιτικό γάμο[3], οἱ Ἱεροί Κανόνες ὁρίζουν κανόνα ἀποχῆς ἀπό τήν Θ. Κοινωνία δύο ἕως ἐννέα ἔτη[4], βέβαια μέ τήν προϋπόθεση καί ἀπό τήν στιγμή πού ὁ ἁμαρτάνων σταματᾶ τήν ἁμαρτία. Εἶναι ἀπαράδεκτη ἡ στάση κάποιων χωρίς Ἅγιο Πνεῦμα Πνευματικῶν[5], οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ ὁ ἐξομολογούμενος δέν σταματᾶ τήν πορνεία, τοῦ ἐπιτρέπουν νά κοινωνεῖ, κάνοντας κάποια προσωρινή διακοπή τῆς πορνείας. Σ’ αὐτήν τήν περίπτωση καί ὁ ἴδιος ὁ «Πνευματικός» καί ὁ ἐξομολογούμενος παίρνουν τεράστιο κρῖμα καί κόλαση[6]. Ἐδῶ δέν πρόκειται γιά οἰκονομία, ἀλλά γιά παρα-οἰκονομία. Οἰκονομία εἶναι ἡ συντόμευση τοῦ ἐπιτιμίου

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ



Μετά τήν Συμφωνίαν
τό οὐδετερόθρησκον κράτος

   Τελικά, ὅπως ἀναμενόταν, ἡ ἐπαίσχυντος, προδοτική καί προσχεδιασμένη πολλές δεκαετίες τώρα συμφωνία τῶν Πρε­σπῶν ψηφίσθηκε καί ὅπως ὅλα δείχνουν πορευόμεθα στήν ἑπόμενη φάση, ὅπου ἡ ἄθεη ἑλληνική κυβέρνηση θά ὁλοκληρώση τήν ἐργασία πού τῆς ἔχουν ἀναθέσει τά σκοτεινά κέντρα, γιά νά παραδώση τήν σκυτάλη στούς ἑπόμενους ὀλετῆρες τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. Καί βέβαια ἡ τελευταία σκηνή ἔχει νά κάνη μέ τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος, τήν θεσμοθέτηση τοῦ οὐδετερόθρησκου κράτους καί τήν ἁρπαγή τῶν τελευταίων φιλέτων τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας ἀλλά καί τήν ἀλλαγή στό καθεστώς μισθοδοσίας τοῦ κλήρου καί στήν ἀποδέσμευσή της ἀπό τό Δημόσιο. Αὐτό ὅμως πού πληγώνει εἶναι ὅτι, ἄν ἐξαιρέσουμε κάποιους μεμονωμένους Ἱεράρχες, ὁ Μακαριώτατος καί ἡ πλειοψηφία τῶν Ἀρχιερέων ἐπιδεικνύουν προκλητική ἀπάθεια καί σιωπή. Πολέμιοι τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του πάντοτε ὑπῆρχαν καί θά ὑπάρχουν, ὅμως τέτοια ἀδιαφορία ἀπό αὐτούς πού ἐξ ὁρισμοῦ εἶναι φύλακες τῆς Πίστεως καί τοῦ Γένους δέν γνωρίζουμε, ἐάν ἔχη ξανασυμβῆ.