Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Αλήθειες που καίνε


    
Αποροφημένοι οι μεν "Ποιμένες" από την αίγλην του αξιώμα- τος και την κοινωνι- κήν δράσι, το πλήθος των ανυπόπτων προ- βάτων που τους ακο- λουθούν και οικοδομικόν οργασμόν των παιδικών κατασκηνώσεων και γηροκομείων, τους κύκλους Γραφής και τις σελίδες των εκδόσεών τους, οι δε Αγιορείτες Μοναχοί από την αίγλην της περικυκλούσης αυτούς φήμης δια την …νηπτικήν θεολογίαν και το …άκτιστον φως της νοεράς προσευχής τους, αδιαφορούν αν στο ένα και κύριο, την ομολογία της πίστεως, απέτυχαν, με αποτέλεσμα όλα τα λοιπά να είναι ενώπιον του Θεού ράκη άχρηστα και θυσία απρόσδεκτος!
      Η Εκκλησία, τούς έκανε επισκόπους για να διδάσκουν και φυλάττουν τον λόγον της Αληθείας Της ακέραιον και ανόθευτον, κρατώντας συγχρόνως τα πρόβατά Της μακρυά από τα λειβάδια των αιρετικών, και όχι να τα εγκαταλείπουν απροστάτευτα μέχρι το στόμα του λύκου με την πρόφασι ότι μόλις θα τα καταπιή, τότε θα δείξουν την ποιμενική τους ικανότητα!
       Πότε θ΄ αντιληφθούν ότι ένα  Ο Χ Ι  στην αίρεσι του παπο-οικουμενισμού αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε προσευχή και ιεραποστολική δράσι, και ότι, γι΄ αυτό το ΟΧΙ έχουν ταχθή από την Εκκλησία «εις τόπον Χριστού» και των Αποστόλων Του;