Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018

Μετακινήσεις ΜΟΝΟ για τους τσιπαρισμένους:


 Έφτασε η ώρα της παγκόσμιας σκλαβιάς


Του Άρη Δημόπουλου

Εδώ και καιρό, όπως έχετε πληροφορηθεί από το el.gr, στις σκανδιναβικές χώρες προχωράνε με γοργούς ρυθμούς το θέμα της αχρήματης κοινωνίας, εισάγοντας νέες τεχνολογίες όπου οι πολίτες θα μπορούν με τον χρόνο να συνηθίσουν.
Ωστόσο στην παρακάτω είδηση δεν υπάρχει μόνο ο όρος “συνήθεια”, αλλά και η ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ επιλογή, κάτι που μέχρι σήμερα γινόταν μεμονωμένα από ορισμένες μόνο εταιρείες του εξωτερικού.
Ο λόγος για το τσιπάρισμα των ανθρώπων.
Δεν πρόκειται για κάποια “συνωμοσιολογική φαντασίωση”, όπως θα λέγανε πολλοί καλοθελητές, αλλά για κάτι που ήδη εφαρμόζεται σε δημόσιες μάλιστα υπηρεσίες της Σουηδίας! Οι Σουηδοί…πρωτοπορούν φτάνοντας στο σημείο να χρησιμοποιήσουν εμφυτεύματα μικροτσίπ για δική τους άνεση. Μέχρι στιγμής, περίπου 3.000 Σουηδοί έχουν επιλέξει να μεταμοσχεύσουν

Συνδιοργανώθηκαν από την Ισραηλιτική Κοινότητα, την Περιφέρεια Θεσσαλίας και την Μητρόπολη Δημητριάδος

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΒΕ ΤΗΝ ΕΠΤΑΦΩΤΗ ΛΥΧΝΙΑ
-Παρών βέβαια και ο κ. Ιγνάτιος!




Προκόπης Παυλόπουλος από τον Βόλο: To Ολοκαύτωμα δεν πρέπει να επαναληφθεί


“To Ολοκαύτωμα δεν πρέπει να επαναληφθεί” τόνισε σήμερα από τον Βόλο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος που παρευρέθηκε στην εκδήλωση της Εθνικής Ημέρας Μνήμης Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος που διοργανώθηκαν από την Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου, την Περιφέρεια Θεσσαλίας και την Μητρόπολη Δημητριάδος.
Στην ομιλία του ο κ. Παυλόπουλος ανέφερε πως ένιωσε δέος όταν υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα για την ίδρυση του Μουσείου Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη.

Αυτή η "Εκκλησία" ταιριάζει στις αμαρτίες, τα πάθη μας και την συνεχή παράβαση των θείων Εντολών!


Ίντριγκες και δολοπλοκίες: 

Όλο το παρασκήνιο για το γράμμα του σχισμαστικού Φιλάρετου στην Μόσχα

– Ουάσινγκτον, Μόσχα, Φανάρι και στο βάθος Βατικανό


Του Μάνου Χατζηγιάννη

Στις 30 Νοεμβρίου 2017 ολόκληρος ο ορθόδοξος κόσμος συγκλονίστηκε από την είδηση για μια επιστολή από το μη αναγνωρισμένο “Πατριαρχείο Κιέβου” (UOC-KP) και τον “Πατριάρχη” Φιλάρετο (Denisenko) στη Σύνοδο των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ROC).
Με το έγγραφο ο σχισματικός Φιλάρετος επιζητούσε να χτίσει γέφυρες με την Μόσχα και τα μέλη της ρωσικής Συνόδου δημιούργησαν αμέσως μια ειδική επιτροπή για να διαπραγματευτούν με την UOC-KP την αποκατάσταση της κανονικής τάξης στην Ουκρανία και την αντιμετώπιση των σχετικών τεχνικών ζητημάτων.
Ωστόσο, από τη στιγμή που η Μόσχα άρχισε να εφαρμόζει προκαταρκτικές συμφωνίες και καθώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανέφεραν υποψίες για πιθανές εμπιστευτικές

«Πιστεύω, ότι έχουμε ήδη μπει στο προοίμιο των εσχάτων...»

Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος:

«Πιστεύω, ότι έχουμε ήδη μπει στο προοίμιο, αν όχι στο κύριο θέμα της εποχής του αντιχρίστου, στο προοίμιο των εσχάτων...»


Αποτέλεσμα εικόνας


Συλλογή ἀναφορῶν τοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου γιά τούς ἔσχατους χρόνους.


«Ἀπολύτως πιστεύω, ὅτι ἔχομε ἤδη μπεῖ στό προοίμιο, ἄν ὄχι στό κύριο θέμα τῆς ἐποχῆς τοῦ ἀντιχρίστου, στό προοίμιο τῶν ἐσχάτων».
(Σειράχ, ὁμιλία 279η, 1-5-2001)

«Ὑπάρχει μία αἴσθηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνείδησης, ὅτι ὁ ἀντίχριστος δέν θά ἀργήσει νά ἔρθει, ἐπειδή ζοῦμε ἐσχάτους καιρούς. Θά σᾶς θυμίσω, γιά νά δεῖτε τήν ἐκκλησιαστική συνείδηση, τό ἀπολυτίκο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, πού ἐκεῖ λέγει ὅτι: «Ἐφάνη εἰς τούς ἐσχάτους καιρούς», ἐνῶ δέν ἔχομε ἄλλα ἀπολυτίκια, ψάξτε ὅλα τά ἀπολυτίκια τῶν ἁγίων ὅλων τῶν αἰώνων, δέ θά δεῖτε πουθενά νά ὑπάρχει αὐτός ὁ χαρακτηρισμός, «ἔσχατοι καιροί».
(Πράξεις, ὁμιλία 120ή) 

«Ἐγώ πιστεύω, ἀπολύτως πιστεύω, ὅτι ἔχομε ἤδη μπεῖ στό προοίμιο, ἄν ὄχι στό κύριο θέμα τῆς ἐποχῆς τοῦ ἀντιχρίστου, στό προοίμιο τῶν ἐσχάτων, τό πιστεύω. Θά δοῦμε χειρότερα ἀπό ἐκεῖνα πού ζοῦμε, ἔχομε ὄχι μακρύ μέλλον, νά δοῦμε … τά χειρότερα … [ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 1-5-2001]».
(Σειράχ, ὁμιλία 279η)

«Ἄς ἀφυπνιστοῦμε. Μᾶς ἀποχριστιανίζουν λίγο-λίγο καί μᾶς εἰσάγουν σιγά-σιγά,  λίγο-λίγο στήν εἰδωλολατρία. Ὄχι κάποια πρόσωπα σημαίνοντα, ἀλλά καί αὐτόν τόν λαό. Γι’ αὐτό τό λόγο σᾶς τά εἶπα αὐτά, γι’ αὐτό καί τά θέματά μου περί εἰδωλολατρίας εἶναι ἐκτενῆ. Μή μοῦ πεῖτε ὅτι βρίσκομαι ἐκτός πραγματικότητας. Γνωρίζω πολύ καλά, ἀπό τή στιγμή πού κάποια χρόνια πίσω ἀντελήφθηκα τή δράση τῆς εἰδωλολατρίας, ἔμεινα ἔκπληκτος. Ἐσεῖς δέν ἐκπλήσσεστε; Ἐγώ ἔμεινα ἔκπληκτος καί δέν μπορῶ νά ἡσυχάσω ἀπό τότε. Τόν καιρό δέ

Το τέλος της σκέψης (Παπαδημητρίου Λένα)

Καὶ πῶς νὰ μιλήσουμε σ' ἕνα τέτοιο κόσμο

γιὰ πνευματικότητα και προσευχή!

 Το τέλος της σκέψης

(Παπαδημητρίου Λένα)


Γιατί ο «σκεπτόμενος άνθρωπος» είναι πια «καλωδιωμένος»

kinhto

Συνομιλώ με μια αγαπημένη παιδική φίλη. Δεν τα λέμε συχνά, αλλά είναι μία από αυτές τις λυτρωτικά αβίαστες σχέσεις· έχουν τόσο γερά θεμέλια, ακόμη και αν δεν τους κάνεις συχνό «update». Την ώρα που μιλάμε στο σταθερό τηλέφωνο, την αισθάνομαι να «χάνεται». «Λουκία;». Περνούν κάποια δευτερόλεπτα ώσπου να μου απαντήσει. Η φωνή της κάπως αργόσυρτη, η προσοχή της πρόδηλα εστιασμένη αλλού. Δεν μου παίρνει πολύ να αντιληφθώ ότι μόλις έχει λάβει e-mail από τον φίλο της στις ΗΠΑ. Υποτασσόμενη στο άγραφο savoir vivre του ψηφιακού κόσμου – ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι ιεραρχικά πολύ ανώτερο από μια τηλεφωνική συνδιάλεξη, ήτοι ένα άθλιο κουφάρι της αναλογικής εποχής – της λέω ηττοπαθώς: «Σε αφήνω τώρα».
Κλείνοντας το τηλέφωνο, είμαι πλέον πεπεισμένη ότι ο ιός Ζίκα ωχριά μπροστά στην «πανδημία» διάσπασης της προσοχής. Αν ο σημερινός «networked individual» αδυνατεί να φέρει εις πέρας μια απλή συνομιλία, τι γίνεται –φευ!– με τη σκέψη του; Παλιά επιβιβαζόσουν, για παράδειγμα, στο τρένο ή στο λεωφορείο και άφηνες το βλέμμα σου και το μυαλό σου να περιδιαβάσουν τον

Ο Μέγας Φώτιος καί η Η΄ Οικουμενική Σύνοδος (Α)

 Τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου


·      Τό 1009 ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἐπέβαλε στόν Πάπα τῆς Ρώμης ἀκοινωνησία.
·       Στή Σύνοδο ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως πού συνῆλθε στόν Ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως τό ἔτος 869-870. Σ’ αὐτήν, ἀναθεματίσθηκε ὁ Φώτιος, καθαιρέθηκαν ὅλοι ὅσοι χειρονήθηκαν ἀπό αὐτόν καί ἀφορίσθηκαν οἱ μοναχοί καί λαϊκοί ὀπαδοί του.
·      Οἱ δύο μορφές ἐκκλησιολογιῶν, ἀνατολική καί δυτική καί ἡ προσπάθεια τῶν ἀντιπροσώπων τοῦ Ὀρθόδοξου Πάπα νά ἐπιβάλει διά τῶν ἀντιπροσώπων του το ἀπολυταρχικό Παπικό πρωτεῖο ἐξουσίας, ἀντί τοῦ συνοδικοῦ συστήματος διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Μ. Φώτιος τό ἀντέκρουσε μὲ ἑνωτική διάθεση, σταθερότητα και θαυμαστή διακριτικότητα.

·      Ἀπό τίς συζητήσεις πού ἔγιναν κατά τήν διάρκεια τῆς Η΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου διαφαίνεται καί ἡ διαφορά μεταξύ τῆς Ἀνατολικῆς καί Δυτικῆς Ἐκκλησίας, ὡς πρός τίς προτεραιότητες τῶν θεμάτων. Δηλαδή, ἡ Ἀνατολική Ἐκκλησία ἐπιδίωκε τήν ἐπίλυση σοβαρῶν θεολογικῶν θεμάτων, ἤτοι τήν ἑνότητα μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν καί τήν καταδίκη τοῦ Filioque, ἐνῶ ἡ Δυτική Ἐκκλησία, πού εἶχε ἐκκοσμικευθῆ, ἐπιζητοῦσε τήν ἐπίλυση ἐξωτερικῶν θεμάτων.


Ὁ Μέγας Φώτιος καί ἡ Η΄ Οἰκουμενική Σύνοδος (Α)

Τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου


Ὁ Μέγας Φώτιος
Σύνοδος πού ἔγινε τό 879-880 μ.Χ. στήν Κωνσταντινούπολη, τότε πού ἦταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ Μ. Φώτιος, ἡ μεγάλη αὐτή πατερική φυσιογνωμία, ἔχει πολύ μεγάλη σημασία καί ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον ἀπό κάθε πλευρά, κυρίως γιατί ἔγινε αὐτή ἡ Μεγάλη Σύνοδος πρίν τήν κατάληψη τοῦ θρόνου τῆς Παλαιᾶς Ρώμης ἀπό τούς Φράγκους καί τήν εἰσαγωγή ἐπισήμως τοῦ Filioque καί βεβαίως πρίν τήν ἀκοινωνησία πού ἐπεβλήθη ἀπό τόν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στόν Πάπα τῆς Ρώμης τό 1009. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο θά δοῦμε μερικά χαρακτηριστικά σημεῖα αὐτῆς τῆς Μεγάλης Συνόδου, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ὡς Η΄ Οἰκουμενική, τά ὁποῖα σημεῖα ἔχουν ἔντονο ἐνδιαφέρον, κυρίως στίς ἡμέρες μας.

Γιά τήν μελέτη τοῦ θέματος αὐτοῦ διάβασα πρωτίστως τά διασωθέντα Πρακτικά τῆς Συνόδου, ἀλλά καί διάφορες θεολογικές μελέτες γιά τήν Οἰκουμενική Σύνοδο.

1. Τά γεγονότα πού προηγήθηκαν τῆς σύγκλησης τῆς Συνόδου τοῦ 879-880
Ὁ Μ. Φώτιος ἀνέβηκε στόν Θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τό ἔτος 858, παρά τήν θέλησή του, ὅπως ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ σέ ἐπιστολή του στόν Πάπα Νικόλαο Α΄, ἀφοῦ ἐν τῷ μεταξύ ἐκθρονίσθηκε ὁ Πατριάρχης Ἰγνάτιος. Οἱ