Λυκούργος Νάνης
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΟΥ
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
Η διακοπή του μνημοσύνου των διακηρυσσόντων, γυμνή τη κεφαλή, αιρετικές
διδαχές επισκόπων εδράζεται στους Θείους και Ιερούς κανόνες της Ορθοδόξου
Εκκλησίας καθώς και στην εκκλησιαστική Ιστορία και τη μακραίωνα εκκλησιαστική
παράδοση και πράξη ως τυγχάνει παγκοίνως γνωστό. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, έχει
αποδεχθεί και η Ιερά Κοινότης του παλλαδίου της Ορθοδοξίας Αγίου Όρους
αποφηναμένης σχετικώς ότι
«Επαφίεται εις την συνείδησιν εκάστης Μονής, η διαμνημόνευσις του ονόματος
του Οικουμενικού Πατριάρχου». (ΝΒʹ Συνεδρία εκτάκτου Διπλής
Ιεράς Συνάξεως, 13 Νοεμβρίου 1971).
Μονάχα οι ποικίλης προελεύσεως κακοπροαίρετοι
εκκλησιαστικοί παράγοντες και τινες συνοδοιπορούντες θεράποντες της ακαδημαϊκής
"θεολογίας" καθώς και ένιοι δούλοι της σκοπιμότητος,
φιλοπατριαρχικής, ως επί το πλείστον κοπής και προελεύσεως, πειρώνται, ανεπιτυχώς
βεβαίως, να διϊσχυρισθούν το αντίθετο ελεγχόμενοι, τοιουτοτρόπως, ως
στερούμενοι ΠΑΝΤΕΛΩΣ σοβαρότητος και στοιχειώδους ιστορικής γνώσεως.
Εκεί στηρίχθηκαν τόσο οι αγιορείτες ιερομόναχοι που διέκοψαν τη μνημόνευση
του κεκοιμημένου πατριάρχη Αθηναγόρα εν έτει 1970 όσο και οι τρεις ευθαρσείς
μητροπολίτες, που προέβησαν στην αυτή ενέργεια το ίδιον έτος, μακαριστοί πλέον,
Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, ο και λέων του Βορρά προσφυώς αποκληθείς (ο πρώτος λεβέντης
επίσκοπος που τόλμησε να προβεί στη διακοπή του μνημοσύνου του αποστάτη
Αθηναγόρα, ακολούθησαν μετά ταύτα και οι άλλοι δύο), ο νεοχρυσόστομος και
νεότερος Πρόδρομος Φλωρίνης Αυγουστίνος και ο Παραμυθίας Παύλος, ο απλούς και
κεχαριτωμένος, ο και σφάγιο του επαράτου σεραφειμισμού χρηματίσας.
Αιώνες, όμως, πριν από αυτούς οι άγιοι Μάξιμος ο Ομολογητής, Γρηγόριος ο
Παλαμάς και άλλοι διήνοιξαν και υπέδειξαν το σχετικό δρόμο.
Θεωρώ ότι η διακοπή
της μνημονεύσεως των πρωτεργατών
της οικουμενιστικής προδοσίας της πεφιλημένης μας Ορθοδοξίας, στηριζόμενη,
επαναλαμβάνω, στου Θείους και Ιερούς κανόνες, την εκκλησιαστική
Ιστορία και τη μακραίωνα εκκλησιαστική πράξη επιβάλλεται από τις περιστάσεις.
Τι άλλο, δηλαδή, θα πρέπει να πράξει ακόμη ο αρχιοικουμενιστής πατριάρχης
Βαρθολομαίος