Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Αρνούνται οι θεολόγοι της Πιερίας να εφαρμόσουν το Ν.Π.Σ. των Θρησκευτικών!

 Δελτίο Τύπου Ἕνωσης Θεολόγων Νομοῦ Πιερίας


Κατερίνη 10-10-2016

   Τὴν Πέμπτη 6 Ὀκτωβρίου 2016 πραγματοποιήθηκε συνάντηση τῶν μελῶν τῆς ἕνωσής μας καὶ ὕστερα ἀπὸ πολύωρη συζήτηση καὶ μὲ ὑψηλὸ αἴσθημα εὐθύνης ἀπέναντι στὴν Πολιτεία καὶ τὴν Ἐκκλησία ἀποφασίσαμε ὁμόφωνά τα ἑξῆς:

   Ἀρνούμαστε νὰ διδάξουμε τὰ νέα προγράμματα τῶν Θρησκευτικῶν γιὰ λόγους συνείδησης. Εἶναι πολὺ ἐπιεικὴς ὁ χαρακτηρισμὸς «ἐπικίνδυνα καὶ ἀπαράδεκτα» ποὺ ἀπέδωσε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος σὲ αὐτά. Ἀντλοῦμε αὐτὸ τὸ δικαίωμα ἀπὸ τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδας καὶ

Και τώρα, τι; Θα φέρετε τα ΜΑΤ για να διώξουν τον π. Παΐσιο;

Η ΘΥΡΟΚΟΛΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
.
TOY ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ
.
ΓIA THN AΔIKH ΔΙΩΞΗ
.
ΤΟΥ π. ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ


Η ΘΥΡΟΚΟΛΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 

ΔΙΩΚΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ 

ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΠΑΪΣΙΟ

   π. Θεόκλητε, τί θα κάνετε τώρα; Θὰ φέρετε τα ΜΑΤ, για να ἐφαρμόσετε την ἀπόφασή σας; Οἱ πιστοί στο Μοναστήρι δεν θὰ ἀφήσουν τον κτήτορα της Μονης π. Παΐσιο, για να τον πετάξετε

Μετά την υπαναχώρηση Τσελεγγίδη, πληθαίνουν οι φωνές περί Διακοπής Μνημοσύνου των Οικουμενιστών!

Λυκούργος Νάνης

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ




Η διακοπή του μνημοσύνου των διακηρυσσόντων, γυμνή τη κεφαλή, αιρετικές διδαχές επισκόπων εδράζεται στους Θείους και Ιερούς κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας καθώς και στην εκκλησιαστική Ιστορία και τη μακραίωνα εκκλησιαστική παράδοση και πράξη ως τυγχάνει παγκοίνως γνωστό. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, έχει αποδεχθεί και η Ιερά Κοινότης του παλλαδίου της Ορθοδοξίας Αγίου Όρους αποφηναμένης σχετικώς ότι
«Επαφίεται εις την συνείδησιν εκάστης Μονής, η διαμνημόνευσις του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου». (ΝΒʹ Συνεδρία εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως, 13 Νοεμβρίου 1971).
Μονάχα οι ποικίλης προελεύσεως κακοπροαίρετοι εκκλησιαστικοί παράγοντες και τινες συνοδοιπορούντες θεράποντες της ακαδημαϊκής "θεολογίας" καθώς και ένιοι δούλοι της σκοπιμότητος, φιλοπατριαρχικής, ως επί το πλείστον κοπής και προελεύσεως, πειρώνται, ανεπιτυχώς βεβαίως, να διϊσχυρισθούν το αντίθετο ελεγχόμενοι, τοιουτοτρόπως, ως στερούμενοι ΠΑΝΤΕΛΩΣ σοβαρότητος και στοιχειώδους ιστορικής γνώσεως.
Εκεί στηρίχθηκαν τόσο οι αγιορείτες ιερομόναχοι που διέκοψαν τη μνημόνευση του κεκοιμημένου πατριάρχη Αθηναγόρα εν έτει 1970 όσο και οι τρεις ευθαρσείς μητροπολίτες, που προέβησαν στην αυτή ενέργεια το ίδιον έτος, μακαριστοί πλέον, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, ο και λέων του Βορρά προσφυώς αποκληθείς (ο πρώτος λεβέντης επίσκοπος που τόλμησε να προβεί στη διακοπή του μνημοσύνου του αποστάτη Αθηναγόρα, ακολούθησαν μετά ταύτα και οι άλλοι δύο), ο νεοχρυσόστομος και νεότερος Πρόδρομος Φλωρίνης Αυγουστίνος και ο Παραμυθίας Παύλος, ο απλούς και κεχαριτωμένος, ο και σφάγιο του επαράτου σεραφειμισμού χρηματίσας.
Αιώνες, όμως, πριν από αυτούς οι άγιοι Μάξιμος ο Ομολογητής, Γρηγόριος ο Παλαμάς και άλλοι διήνοιξαν και υπέδειξαν το σχετικό δρόμο.
Θεωρώ ότι η διακοπή της μνημονεύσεως των πρωτεργατών της οικουμενιστικής προδοσίας της πεφιλημένης μας Ορθοδοξίας, στηριζόμενη, επαναλαμβάνω, στου Θείους και Ιερούς κανόνες, την εκκλησιαστική Ιστορία και τη μακραίωνα εκκλησιαστική πράξη επιβάλλεται από τις περιστάσεις.
Τι άλλο, δηλαδή, θα πρέπει να πράξει ακόμη ο αρχιοικουμενιστής πατριάρχης Βαρθολομαίος

Προφητεύω... η ΕΟΚ θα γίνει ο τάφος της Ελλάδος!!!

«Ρε φίλε πολύ φωνάζει ο Καντιώτης, δεν μπορώ να τον ακούσω…»

Oυαί και αλοίμονο, η ένταξή μας στην ΕΟΚ όχι απλώς εμπορική, αλλά ιδεολογική, ηθική, οικογενειακή.
Προφητεύω από της θέσεως ταύτης, ότι θα γίνει ο τάφος της Ελλάδος και της ορθοδοξίας…

 «Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον…»
-Συνοδικόν της Ορθοδοξίας

   Όταν ένας Επίσκοπος της Εκκλησίας, τολμά δημόσια να χτυπήσει την ποιμαντική ράβδο με δύναμη, και να βροντοφωνάξει απο ιερή αγανάκτηση:
   «Oυαί και αλοίμονο, η ένταξή μας στην ΕΟΚ όχι απλώς εμπορική, αλλά ιδεολογική, ηθική, οικογενειακή, Προφητεύω από της θέσεως ταύτης, ότι θα γίνει ο τάφος της Ελλάδος και της ορθοδοξίας…» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης εν έτει 1972).
Και 44 χρόνια μετά αυτό συντελείται, καλά θα κάνει η θεολογία του στοχασμού, που πολλώ απέχει απο αυτό το χάρισμα, να σιωπά μπροστά στίς αποκαλύψεις Του Θεού, μέσω εκείνων που Αυτός θέλησε να ενεργήσει, για να προειδοποιήσει το ποίμνιο Του….
  Είναι «ανυπόφορος» ο λόγος του πατέρα Αυγουστίνου, για τον σύγχρονο χριστιανό, διότι είναι οξύς ωσάν των Προφητών. Έλαβε αυτό το χάρισμα, προείδε σωστά τα δεινά που έρχονταν, και με πόνο ψυχής, πολλές φορές με δάκρυα στα μάτια, φώναζε και προειδοποιούσε…
   Είπε για την Ευρώπη, για τούς αντίχριστους νόμους που θα υποχρεωθούμε να εφαρμόσουμε, για την διάλυση των θεσμών της οικογένειας, της παιδείας, την στοχευμένη

Πως νικώνται οι πειρασμοί

Μας λέγει ο Όσιος Μάρκος ότι κανένας από τους πειρασμούς που συμβαίνουν σε μας δεν είναι άδικος, αλλά όλοι συμβαίνουν σύμφωνα με την δίκαιη κρίση του Θεού. Και άλλοτε πάσχουμε εξ αιτίας των δικών μας αμαρτιών, άλλοτε πάλι εξ αιτίας των κακών, που προξενήσαμε στον πλησίον μας.
Λέγει η Αγία Γραφή «εις κόλπους επέρχεται πάντα τοις αδίκοις, παρά δε Κυρίου πάντα τα δίκαια» (Παροιμ. ΙΣΤ , 33). Σε άλλο σημείο λέγει: «πάντα τα έργα του Κυρίου μετά δικαιοσύνης» (Παροιμ. IΣΤ , 4). «ο γαρ εάν σπείρη άνθρωπος, τούτο και θερίσει» (Γαλ. στ , 7).
Όταν αντιμετωπίζουμε θλίψεις και πειρασμούς τι πρέπει να κάνουμε; Μας απαντά ο Άγιος Μάξιμος. Πρέπει να δοκιμάζουμε δύο αντίθετα πράγματα. Την χαρά και τον φόβο. Χαρά διότι

Οι νέες "Παραδόσεις" των Οικουμενιστών που τις διαφημίζουν ξεδιάντροπα!

 Ορθόδοξος Εσπερινός στον Παπικό Ναό της Παναγία των Παρισίων


notre-dame-12.jpg
Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε χθες το απόγευμα, για μια ακόμη χρονιά, ο Εσπερινός του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στον περίφημο Ι. Ναό της Παναγίας των Παρισίων (Notre Dame de Paris).

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ χοροστάτησε στον

Συγκρίνατε την "Ορθοδοξία" του Μικτού Μοναστηρίου του "Γέροντα" Σωφρόνιου Εσσεξ Αγγλίας με το Μοναστήρι του Αγίου Βησσαρίωνα...

    Ακούσατε και εν παράδοξον θαύμα όπου έγινεν εν έτει αψμα΄ (1741), καθ’ ο έτος εξήλθον οι αλλόφυλοι εξ Αλβανίας λησταί, και ελεηλάτουν τον κόσμον ανηλεώς τε και απηνώς· εκ ταύτης της αιτίας οι χωρικοί των πέριξ χωρίων εβίασαν τους Πατέρας να βάλουν τας γυναίκας των εις το Μοναστήριον δια να προφυλαχθούν από την αιχμαλωσίαν. Αλλ’ ο Άγιος Βησσαρίων, όπου με αράς φρικτοτάτας και αφορισμούς αλύτους ημπόδιζε την είσοδον των γυναικών, δεν ήργησε να θαυματουργήση δια της θείας δυνάμεως, και εύθυς έγινε μέγας σεισμός φοβερός μόνον εις το Μοναστήριον, και έγινεν αίφνης μία τρομερά βροντή και αστραπή, όπου ολίγον έλειψε να καταφλεγή το Μοναστήριον· και τότε εσχίσθη το μεγάλον κυπαρίσσιον, το οποίον ήτο εν τω μέσω του Μοναστηρίου, εκ του οποίου ευρίσκονται κατασκευασμέναι μέχρι του νυν αι τράπεζαι των Πατέρων. Όθεν οι Πατέρες βλέποντες την τοσαύτην ορμήν του Αγίου και τον κίνδυνον του Μοναστηρίου, ευθύς εδίωξαν τας γυναίκας από το Μοναστήριον και εκόπασεν ο θυμός του Αγίου και ο κίνδυνος· ο δε εκ Σθλατίνης πνευματικός Ιωσήφ, ο συμβουλεύσας να βάλουν τας γυναίκας εις το Μοναστήριον, ευρέθη μετά θάνατον άλυτος, ίσως δια τούτο το αίτιον.

(Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας τ. θ σελ. 384)

Δεῖτε καὶ τί "Περὶ συνεισάκτων" γράφει ὁ Μ. Βασίλειος:




"Περί συνεισάκτων"

(Η συνοίκησις με γυναίκες)


Τοῦ Μ. Βασιλείου


     Ἡ μετάφραση αὐτῆς τῆς σημαντικῆς καὶ ἐπίκαιρης ἐπιστολῆς τοῦ Μ. Βασιλείου, εἶναι τοῦ ἀειμνήστου Νικοδήμου Μπιλάλη

Το ποίμνιο Ιωάννου Χρυσοστόμου κι εμείς σήμερα!


Ὁμιλία ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
ἐπανελθόντος ἀπὸ τῆς προτέρας ἐξορίας
  


«Ἐὰν ζήσω, ἐὰν ἀποθάνω, οὐκέτι μοι μέλει. Ἴδετε τοῦ πειρασμοῦ τὰ κατορθώματα. Τί ποιήσω, ἵνα ὑμῖν ἀξίαν ἀποδῷ τῆς ἀγάπης τὴν ἀμοιβήν; Ἀξίαν μὲν οὐ δύναμαι, ἣν δὲ ἔχω, δίδωμι. Ἀγαπῶ ἑτοίμως τὸ αἷμά μου ἐκχέειν ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας σωτηρίας. Οὐδεὶς ἔχει τέκνα τοιαῦτα, οὐδεὶς ἀγέλην τοιαύτην, οὐδεὶς ἄρουραν οὕτως εὐθαλῆ. Οὐ χρεία μοι γεωργίας· ἐγὼ καθεύδω, καὶ οἱ στάχυες κομῶσιν. Οὐ χρεία μοι πόνου· ἐγὼ ἡσυχάζω, καὶ τὰ πρόβατα τῶν λύκων περιγίνονται. Τὶ ὑμᾶς καλέσω; Πρόβατα ἢ ποιμένας, ἢ κυβερνήτας, ἢ στρατιώτας καὶ στρατηγούς; Πάντα ὑμῖν ἐπαληθεύω τὰ ῥήματα. Ὅταν ἴδω τὴν εὐταξίαν, πρόβατα καλῶ· ὅταν ἴδω τὴν σοφίαν, κυβερνήτας ὀνομάζω· ὅταν ἴδω τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν εὐτονίαν, στρατιώτας καὶ στρατηγοὺς ὑμᾶς ἅπαντας λέγω. Ὤ πόνος, Ὤ πρόνοια λαοῦ· ἠλάσατε τοὺς λύκους, καὶ οὐκ ἀμεριμνήσετε. Οἱ ναῦται οἱ μεθ’ ὑμῶν καθ’ ὑμῶν γεγόνασιν. Οἵτινες τὸν πόλεμον τῷ πλοίῳ κατεσκεύασαν. Βοᾶτε