Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Κρίσιμα ερωτήματα για τον εθνομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης


ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ 7/9/2011

Εἶναι νάγκη νὰ δημοσιευθουν  ο παροσες σκέψεις, ξ ατίας τς πικειμένης ορτς, τν ποία θέσπισαν πρόσφατα ο πίσκοποι, το Χρυσοστόμου Σμύρνης κα τν πολοίπων πεσόντων στὴν Μικρασιατικ καταστροφή. λόγος εναι τι μ τ πανηγύρια κα τς φιέστες προσπαθον κάθε χρόνο ο δεσποτάδες νὰ πιβάλλουν στὸν λα ατν τν παράνομη γιοποίησι κα μ τ πέρασμα το χρόνου νὰ θεωρηθ τ γεγονς τετελεσμένο κα μάλιστα τι Χρυσόστομος Σμύρνης ναγνωρίστηκε ς γιος μ τν συγκατάθεσι το λαο.
 Δὲν θ πῆρχε κανένα πρόβλημα ν Χρυσόστομος Σμύρνης τιμτο, πως συνέβαινε μέχρι πρότινος, μόνο ς θνομάρτυς. Διότι ες  ατν τν περίπτωσι τ μόνο ποὺ ξετάζεται εναι προσφορ στὴν πατρίδα κα θυσία δι’ ατήν, τ ποα ντως πῆρχαν στὸν Χρυσόστομο Σμύρνης ες μέγιστο βαθμό. π τν στιγμ μως ποὺ θέλησαν ο πίσκοποι, πακούοντας προφανς στὴν Μασονία, νὰ τν κατατάξουν στὸ γιολόγιο τς κκλησίας, τ πράγματα εναι τελείως διαφορετικά. Διότι δῶ πρέπει νὰ ξετασθ ν γιοποίησις ατ συνδει μ λη τν ρθόδοξο διαχρονικ Παράδοσι. ν δηλαδή, γιὰ νὰ μιλήσουμε πι συγκεκριμένα, Χρυσόστομος Σμύρνης εχε ρθόδοξο πίστι κα φρόνημα διακατείχετο καί διεκήρυττε προκάλυπτα αρέσεις, ν εχε σχέσεις μ σκοτεινς δυνάμεις (Μασονία), ν εχε κοσμικ φρόνημα, ν εχε εδωλολατρικς κα πανθεϊστικς ντιλήψεις κλπ. κόμη πρέπει νὰ ξετασθῆ ν τ μαρτύριό του γινε ποκλειστικς κα μόνο γιὰ τν πίστι στὸν Χριστ γινε γιὰ πατριωτικος λλους λόγους, ν Θες δειξε μ κάποιο σημεο (θαμα) τν γιότητα το προσώπου ατο, κα ν λας εχε συνειδητοποιήσει τν γιότητα ατή, ν σ ζοσε κα μετ θάνατο.
  ρθόδοξος λοιπν Παράδοσις παιτε, προκειμένου νὰ καταγραφῆ κάποιος στὰ συναξάρια τς κκλησίας κα νὰ τιμται ς γιος, νὰ μν πληροῖ μόνο κάποιους π τος προαναφερθέντας ρους, λλ λους. Δηλαδ ν κα ἕναν ὅρο δὲν πληροῖ δὲν καταγράφεται στὰ συναξάρια ς γιος.  Τ παράδοξο λοιπν κα συγχρόνως πρωτάκουστο κα πρωτοφανς δι τν στορία τς κκλησίας εναι, τι Χρυσόστομος Σμύρνης γιοποιήθηκε χωρς νὰ πληρο οτε ναν π τος προαναφερθέντας ρους. Κα τ τονίζουμε ατό, ΟΥΤΕ ΕΝΑ. κε δηλαδή ποὺ κα νας ρος νὰ λείπη δὲν γιοποιεῖται κάποιος, δῶ γιοποιήθηκε χοντας λα τ ντίθετα (κουσούρια), θ λέγαμε ες πεσμα τν ρθοδόξων, ες ξευτελισμ τς ρθοδόξου Παραδόσεως, ες δόξα τς παντοδυνάμου Μασονίας, ες πόδειξι τς συμπορεύσεως τς κκλησίας μ τν Νέα ποχή, τν Μασονία κα τν ντίχριστο, κα ες παλήθευσι τς κατ τ σχατα χρόνια ττας τν γίων, σύμφωνα μ τν προφητεία το Δανιλ (Δαν. 7,25).  γιοι δῶ ννοονται ο κατ τ σχατα χρόνια ληθινο ρθόδοξοι, στοὺς ποίους πλέον θ πιβληθον ς γιοι ο Μασόνοι, ο Οκουμενιστές, ο χλιαρο κα διάφοροι περ τν πίστι κα εδωλολάτρες κατ τν ντίληψι, ο κσυγχρονιστς κα μοντέρνοι, δυτικομανες κα δυτικόπληκτοι κα κοντολογς νεοεποχίτες γιοι, πο τ πιστεύω τους ταιριάζουν μ λους κα μ λα.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ - ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ ΝΑΙ
ΑΓΙΟΣ ΟΧΙ
 Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι καὶ συναισθηματισμοὶ δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μὲ τὴν ἁγιότητα. Ἄρχισαν νὰ γίνονται ἔρευνες γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης ἐπισταμένα, ὅταν ἔγινε λόγος γιὰ τὴν ἁγιοποίησή του. Κανεὶς δὲν ἀμφισβήτησε τὸ φρικτὸ μαρτύριό του, ποὺ ἔγινε ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο γιὰ τὴν Πατρίδα. Ὅταν ὁ Τοῦρκος Διοικητὴς Νουρεντὶν τὸν παρέδωσε στον ὄχλο γιὰ νὰ τὸν λιντζάρει τοῦ εἶπε: «Εἶσαι ἐχθρὸς καὶ προδότης τῆς πατρίδος μας», γι’ αὐτὸ καὶ μαρτύρησε. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος Χατζησταύρου (στενὸς συνεργάτης τοῦ Σμύρνης, τότε ἐπίσκοπος Τράλλεων) ἦτο μαζί του σχεδόν μέχρι τό τέλος.  Ἄραγε γιατὶ δὲν προέβη στὴν ἁγιοποίησή του;  Ἀκριβῶς γιατὶ ἐγνώριζε τὴ βιοτή του, τὴ δράση του  καὶ τὶς θέσεις του.
 Κανεὶς δὲν προέβη στὴν ἁγιοποίηση τοῦ Βενιζέλου, ἂν καὶ αὐτὸν τὸν εἶχαν οἱ Μικρασιάτες στὰ εἰκονίσματα τους. Ἀκόμη καὶ ἂν κατηγορεῖται καὶ αὐτὸς γιὰ Μασονία δὲν μᾶς ἀφορᾶ, ἀφοῦ δὲν ζητήθηκε ἀπὸ κανένα νὰ τὸν προσκυνήσει ὡς ἅγιο.  Στὸ Χρυσοστομο Σμύρνης πάντοτε καταθέταμε στεφάνια καὶ κάναμε ἐπιμνημόσυνες δεήσεις καθὼς καὶ γιὰ ὅλα τὰ θύματα τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, ὅσοι κατάγονται καὶ μεγάλωσαν στὴ Ν. Ἰωνία Βόλου τὸ γνωρίζουν πολὺ καλὰ αὐτό. Ὡς ἐθνομάρτυρας ἔχαιρε τοῦ θαυμασμοῦ καὶ τοῦ σεβασμοῦ ὅλων.  Ὡς ἅγιος ὅμως, μετὰ τὰ στοιχεῖα ποὺ ἦλθαν στὸ φῶς τῆς δημοσιότητος δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνει ἀποδεκτός. Ἀποτελεῖ σκέτη παραφωνία μέσα στὸ ἁγιολόγιο, σκέτη μομφὴ στὴ χορεία τῶν ἁγίων. Γιατί ἡ Ἐκκλησία ἀρνήθηκε νὰ ἁγιοποιήσει τὸν Ἀθανάσιο Διάκο, τὸν Ἡσαΐα Σαλώνων, τὸν Παπαφλέσσα;  Γιατὶ ἀκριβῶς ἄλλο ἐθνομάρτυς καὶ ἄλλο ἱερομάρτυς.  Ὁ ἅγιος πρέπει νὰ εἶναι φῶς, παράδειγμα πρὸς μιμήση σὲ ὅλα καὶ ἰδιαίτερα στὴν πίστη.