Ιεράς Εξέτασης το ανάγνωσμα.

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ἡ τραγικὴ πτώση ἀνθρώπων ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὸν Χριστὸ κατατρώγοντας τὰ παιδιά Του.

Δὲν μποροῦσα νὰ πιστέψω στὰ μάτια μου ὅταν διάβασα τὸ ἄρθρο τοῦ π. Παϊσίου μὲ τίτλο «ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΛΟ ΠΟΥ ΞΕΣΠΑΣΕ» στὸ ἱστολόγιο https://apotixisi.blogspot.de/2017/10/blog-post_95.html

Γνώριζα, ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς καὶ τὸ περιβάλλον του δυστυχῶς βρίσκονται σὲ κατάσταση τρομερῆς ἔπαρσης ἤγουν ἐλεύθερης πτώσης χωρὶς ἀλεξίπτωτο, ἀλλὰ πίστευα ὅτι ἀποσιωπώντας ὅσα ἤξερα, δὲν θὰ συντελέσω στὴν ὄξυνση τῶν πραγμάτων καὶ σὲ μεγαλύτερο σκανδαλισμὸ τῶν ἀδελφῶν μου.

Ὅταν ὅμως παρακολούθησα τὴν ἱεροεξεταστικὴ ἀντίδραση κάποιων Ἁγιορειτῶν ἐνάντια στὸν κ. Ρίζο, τὴν ἀδικαιολόγητη ἐμπλοκὴ καὶ σπίλωση ἀτόμων στὰ κείμενα αὐτὰ καὶ τελικὰ τὴν ἀμέσως ἑπόμενη ἀνάρτηση τοῦ γεμάτου οἴηση ἄρθρου τοῦ π. Παϊσίου –συνοδευόμενο ἀπὸ τὰ γεμάτα χολὴ καὶ μῖσος σχόλια τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν– μὲ τὴν ἀδιάντροπη καὶ ψευδὴ ἀναφορὰ στὸ ὄνομά μου, κατάλαβα, ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ προσπάθεια δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ πατερικὲς ἐν Χριστῷ νουθεσίες (γιὰ ποιά λάθη παραμένει ἀκόμα ἄγνωστο) ἀλλὰ ὁμοιάζει μὲ ὀργανωμένο ξεκαθάρισμα λογαριασμῶν ποὺ θὰ ζήλευε κάθε ἀστυνομικὸ φίλμ.

Στὸ ξεκαθάρισμα αὐτό, αὐτοὶ οἱ κύκλοι, δὲν δειλιάζουν ἀκόμα καὶ νὰ σπιλώσουν ἀνεπανόρθωτα τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμμέσως ἀλλὰ πλὴν σαφῶς καὶ τὸ ὄνομα τῆς γυναίκας μου καὶ τῶν ἕξι παιδιῶν μου. Γιατὶ ἡ ρετσινιὰ ποὺ ἀποδίδει ὁ π. Παΐσιος καὶ τὰ πνευματικὰ παιδιὰ τῶν σὺν αὐτῷ στὸ ὄνομά μου, δυστυχῶς –ὅπως θὰ δεῖτε– μεταφέρεται καὶ στὴν οἰκογένειά μου.

Δὲν θὰ ἀσχοληθῶ μὲ σχόλια γιὰ τὸ κρεσέντο τοῦ ἀρχιμ. Παϊσίου Παπαδόπουλου ἀπίστευτων χαρακτηρισμῶν γιὰ γιὰ νὰ συνετίσει ὁρισμένους ἀποτειχισμένους, ὅπως ἰσχυρίζεται, συνοδευόμενο μὲ ἕνα γαρνάρισμα αὐτοευλογίας καὶ αὐτοπροβολῆς μὲ μεγάλη δόση αἰσθήσεως αὐθεντίας, ποὺ θὰ τοὺς ζήλευε ὁ κάθε Ζηζιούλας καὶ

χωρίζοντας τοὺς πιστοὺς στοὺς ἐμεῖς (οἱ καλοί) κι ἐσεῖς (οἱ κακοί) ὅπως:

«Προσέξτε κάτι! Υπήρχε περίπτωση να πετύχει μια αποτείχιση χωρίς να βγούμε μπροστά οι Πατέρες; Τότε γιατί δεν την κάνατε μόνοι σας; Ξεκινήσαμε οι πατέρες έναν αγώνα και τώρα κάνατε γεροντάδες λαϊκούς και θα σας πάνε στον ατομοκρατικό προτεσταντισμό. Αναλογισθήκατε τί κόστισε η αποτείχιση σε αυτούς τους μαχητές του πληκτρολογίου που μας κατηγορούν και τί κυρώσεις είχαμε εμείς που βγήκαμε μπροστά; οι μαχητές του μπλά- μπλά καταστρέφετε εκ του ασφαλούς τον αγώνα μας... δεν εργάζεστε πουθενά, γιατί ίσως έχετε κληρονομήσει κάποια περιουσία...... Το να αναγνωρίζουμε τον διωγμό που υπέστησαν -για να είμαστε δίκαιοι- όσοι κράτησαν το παλαιό μετά την αλλαγή του ημερολογίου την ώρα που εσείς ούτε καν υπήρχατε είναι επιχείρημα και δεν συνιστά αγνωμοσύνη στους τότε αγώνες τους;... Υποχρεώσαμε κάποιους να μας ακολουθήσουν στην αποτείχιση που κάναμε;... Δεν μας αναγκάζετε να πούμε πράγματα που τελικά θα εκθέσουν τους υπευθύνους της διάσπασης;».

Τὰ παραπάνω ὑποτιμητικὰ λόγια γιὰ ὅσους κάνουν ὅ,τι λίγο μποροῦν, ἀφιερώνοντας τουλάχιστον τὸν ἐλεύθερο χρόνο τους στὸν ἀγώνα, δείχνουν τὴν γνώμη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων γιὰ τοὺς λαϊκούς, καὶ τὸ πῶς πρέπει νὰ ἀγωνίζεται κανείς, ἐκτὸς φυσικὰ ἂν κάποιος τοὺς ὑπακούει τυφλά. «Ἀναγκάσθηκε» λοιπὸν ὁ π. Παΐσιος, ὁ ὁποῖος παρόλο ποὺ μονάζει στὴν Πτολεμαΐδα, μολοταῦτα «ξέρει» τί ἀκριβῶς ἔγινε στὴν Κρήτη, καὶ εἶπε τὰ ἑξῆς συκοφαντικὰ λόγια γιὰ ἱερέα τοῦ ὑψίστου. Λόγια ποὺ τὰ διακινεῖ ὁ κύκλος του καὶ διαστρέφουν πλήρως τὴν ἀλήθεια. Λόγια-χτυπήματα «κάτω ἀπὸ τὴ μέση»:

«Αν δεν έχετε σκεφθεί ότι όλος αυτός ο σάλος προέκυψε για κάποιους λόγους τους οποίους πρέπει να αναζητήσετε, θα σας ενημερώσω για κάτι: Ο Γεώργιος Βλαμάκης χρηματοδότησε να εκδοθεί ένα πατερικό βιβλίο με κείμενα της πατερικής Γραμματείας σχετικά με τις θέσεις των Αγίων Πατέρων που αφορούν την αποτείχιση. Ενώ λοιπόν χρηματοδοτήθηκε τέτοιου περιεχομένου βιβλίο τελικά ο Ιωάννης Ρίζος και ο Αδαμάντιος Τσακίρογλου εξέδωσαν βιβλίο με αντιοικουμενιστικά άρθρα και κατ’ εξοχήν τά προσωπικά τους άρθρα. Για τα όποια άλλα άρθρα δημοσίευσαν δεν ρώτησαν καν τους πατέρες. Το αποτέλεσμα ήταν να τους κράξει ο Βλαμάκης και να στεναχωρηθούν οι αγιορείτες πατέρες πράγμα που τό φέρουν βαρέως οι αθετήσαντες την συνεννόηση που είχε προηγηθεί. Δηλαδή στην πραγματικότητα έβγαλε τα απωθημένα του ο Ρίζος που προσωπικά θα τον αγνοήσω μέχρι να ζητήσει δημόσιως συγμώμη διότι κατασκανδάλισε τους αγωνιζομένους με πρόθεση να τους αποσπάσει από το σώμα των αγωνιζομένων! Δηλώνω δε ότι στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής οι πατέρες επέσαν θύματα έχουν όμως ευθύνη διότι τον άφησαν να τρυπώσει». (Ὅλοι θύματα καὶ ὑπεύθυνοι, ἐκτὸς ἀπὸ ἐσᾶς. Τόσο πολὺ ὑποτιμᾶτε τὴν κρίση τῶν ἀδελφῶν σας μοναχῶν, ὥστε νὰ τοὺς παρουσιάζετε ὡς θύματα τοῦ «κυνηγοῦ» κ. Ρίζου; Δὲν εἶναι δὰ καὶ ὁ Ρασποῦτιν. Μόνο ἀπὸ αὐτὲς τὶς κακόβουλες κατηγορίες σας ὁ κ. Ρίζος ἐξιλεώνεται πανηγυρικά στὰ μάτια τοῦ καλοπροαίρετου κόσμου.)

Σὲ ὅ,τι ὅμως ἀφορᾶ, λοιπόν, τὸ πρόσωπό μου δηλώνω κατηγορηματικὰ καὶ ὑπεύθυνα, ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι ψεύδη, προϊόντα μιᾶς ἀρρωστημένης φαντασίας ἀνθρώπων ποὺ νομίζουν ὅτι πολεμοῦν γιὰ τὸν Θεὸ κατατρώγοντας τὰ παιδιά του και διαπομπεύοντάς τα δημοσίως γιὰ πράγματα ποὺ δὲν ἔχουν νὰ κάνουν κἂν μὲ θέματα πίστεως καὶ τῶν ὁποίων τὴν δημόσια ἀναφορὰ οἱ Ἅγιοι μας θεωροῦν ὡς τρομερὴ ἁμαρτία, διότι ὁδηγοῦν ψυχὲς στὴν ἀπώλεια.

Σὲ αὐτὰ προστέθηκαν καὶ σχόλια ὅπως τῆς πνευματικῆς κόρης τοῦ π. Σάββα, Κωνσταντίνας, ἡ ὁποία παρόλο ποὺ διαμένει στὴν Πελοπόννησο μολοταῦτα κι αὐτή, ὅπως ὁ π. Παΐσιος «ξέρει», τί ἀκριβῶς ἔγινε στὴν Κρήτη, σχετικὰ μὲ τὸ ἴδιο βιβλίο «Ἀπάνθισμα ἀντιαιρετικόν» καὶ τὸ "ἀποκαλύπτει" σὲ σχόλιο ποὺ φιλοξένησε τὸ ἱστολόγιο τοῦ κ. Τσολογιάννη. Γράφει γιὰ μένα: «...του έδειξαν εμπιστοσύνη. ΔΕΝ μπορούσαν να φανταστούν ότι ο άνθρωπος που φιλοξένησαν οικογενειακώς (7-8 άτομα) τόσες μέρες στην Κρήτη,το περασμένο καλοκαίρι (ξέρετε τι σημαίνει Κρητική φιλοξενία) θα τους εξαπατούσε!».

Δὲν θὰ πέσω στὴν παγίδα τους νὰ ἀρχίσω νὰ ἀφηγοῦμαι τὴν δική μου ἔκδοση τῆς ἱστορίας. Δὲ θὰ βγεῖ τίποτα. Κανεὶς ὅμως δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ μὲ ὀνομάζει ἀπατεῶνα καὶ καταχραστή εἴτε φοράει εἴτε δὲν φοράει ράσο, πόσῳ μᾶλλον ὅταν εἶναι ἐξομολόγος ἢ πνευματικός, καὶ μάλιστα χωρὶς ἀποδείξεις! Συκοφαντοῦν ξεδιάντροπα μία ὁλόκληρη οἰκογένεια στὸ Πανελλήνιο. Ἂν μάλιστα ἐξετάσουμε τὸ θέμα σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ποῦ ἀκούστηκε ἀπὸ ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ νὰ συμπεριφέρονται ἔτσι;

Ὁ π. Παΐσιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, ποὺ ἀναλαμβάνουν σὲ ἀποκλειστικότητα τὸ δικαίωμα τοῦ μαρτυρίου καὶ μιλοῦν ἐν εἴδει αὐθεντίας γιὰ ατομοκρατικό προτεσταντισμὸ ἂς ἔλθει ἐδῶ στὴν Γερμανία νὰ ζεῖ χωρὶς ἐκκλησιασμὸ καὶ Θεία Κοινωνία γιὰ μῆνες ἢ καὶ χρόνο, ἀπομονωμένος, περιφρονημένος ἀπὸ ἐχθροὺς καὶ πρώην φίλους καὶ συγγενεῖς, χωρὶς κοινωνικὸ περίγυρο, τριγυρισμένος ἀπὸ Οἰκουμενιστές, Παπικούς, Προτεστᾶντες κι ὅ,τι ἄλλο ὑπάρχει σὰν αἵρεση, προσπαθώντας παράλληλα νὰ διδάξει τὰ παιδιά του τὴν πραγματικὴ Ὀρθοδοξία, ἀφοῦ οἱ «Πατέρες» τους δὲν τοὺς τὴν διδάσκουν.

Ποῦ ταιριάζουν αὐτὲς οἱ κατηγορίες ἀπὸ τὸ στόμα ἑνὸς ἱερέα καὶ αὐτῶν ποὺ κρύβονται πίσω του μὲ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ; Ποιά σχέση ἔχουν αὐτὲς οἱ κατηγορίες μὲ θέματα τῆς Πίστεως ἢ τῆς ἀποτειχίσεως; Πότε γράφτηκε ἕνα δικό μου κείμενο ἐναντίον τῶν Ἁγιορειτῶν ἢ τοῦ π. Παϊσίου; Ἐγὼ δημοσίως δὲν ἔβγαλα πληροφορίες γιὰ τὸ συγκεκριμένο παρασκήνιο, παρὰ τὸ ὅτι γνωρίζω ἀπὸ καιρὸ ὅτι σέρνεται ἐναντίον μου καὶ τὸ ὁποῖο αὐτοὶ μὲ δόλο καὶ τόσο ποταπὰ παρουσιάζουν. Ξαναδηλώνω μπροστὰ σὲ Θεὸ καὶ ἀνθρώπους:

Ποτὲ δὲν καταχράστηκα ξένα χρήματα, ποτὲ δὲν εἶπα ἄλλα κι ἔκανα ἄλλα. Ποτὲ δὲν ἀναζήτησα τὴν αὐτοπροβολή, γιατὶ ἂν τὸ ἔκανα δὲ θὰ τοὺς ἔστελνα δικά μου κείμενα γιὰ νὰ βάζουν ἄλλοι τὸ ὄνομά τους ἀπὸ κάτω. Ἄλλωστε δὲν μοῦ ἀρκεῖ ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νὰ εἶμαι εὐτυχισμένος σύζυγος καὶ πατέρας ἕξι ὑγιῶν παιδιῶν καὶ καθηγητὴς 170 μαθητῶν καὶ νὰ ἔχω συγγράψει πολλὰ ἄρθρα στὴν Γερμανία; Χρειάζομαι νὰ ἀναδείξω τὸν ἑαυτό μου στὸ συγκεκριμένο βιβλίο, ἐνῶ γράφω στὸ Ἴντερνετ ὅσο κι ὅποτε μπορῶ, γιὰ νὰ στηρίξω τὸν ἀγῶνα; Δὲν θὰ ἀναφερθῶ γιὰ τὸ πόσο στηρίξαμε ὡς λαϊκοὶ τὸν ἀγῶνα τοῦ π. Παϊσίου, διότι γι΄ αὐτὸν οἱ λαϊκοὶ εἶναι παιδιὰ ἑνὸς κατώτερου Θεοῦ. Τοῦ εὔχομαι νὰ γίνει Δεσπότης ὅπως διακαῶς ἐπιθυμεῖ καὶ ἀναμένει.

Ἀπὸ σήμερα παραμένω καυχώμενος ὡς ἀποτειχισμένος καὶ δηλώνω ὅ,τι ἀποσύρομαι ἀπὸ τὴν συγγραφική μου καὶ μὴ δημόσια δράση, γιατὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν δημόσια διαπόμπευση καὶ στηλίτευση τοῦ ὀνόματος καὶ τῆς προσωπικότητας μου, μόνο κακό θὰ κάνω στὸν ἀγῶνα ἐνάντια στὴν αἵρεση, ἀφοῦ μέσῳ ἐμοῦ θὰ χτυποῦν οἱ Οἰκουμενιστὲς καὶ μή, μὲ ἀνάλογες κατηγορίες τοὺς ἀδελφούς μου ἀποτειχισμένους.

Ἂς κοιμοῦνται ἀπὸ σήμερα ἥσυχοι αὐτοὶ οἱ Πατέρες καὶ τὰ πνευματικά τους τέκνα, ἀφοῦ μὲ αὐτὸ τὸ «πνευματικό» τους ἔργο «ταραχοποιά κι ἀνέντιμα στοιχεῖα» ὅπως ἡ ἁμαρτωλότητά μου, δὲν θὰ σκανδαλίζουν πιὰ τὸ ποίμνιο. Ἐγὼ προσωπικὰ ἔχω νὰ ἀσχοληθῶ μὲ κάτι πολὺ πιὸ σημαντικὸ ἀπὸ τὸ νὰ ζητῶ τὴν εὔνοιά τους: Πῶς θὰ παρουσιασθῶ μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ Χριστοῦ, ὅταν θὰ ἔθει αὐτὴ ἡ φοβερὴ στιγμὴ καὶ γιὰ μένα τὸν ἁμαρτωλό. Γιὰ ἕνα θὰ μπορῶ ὅμως νὰ σταθῶ μπροστά του, ὄχι ὡς καταχραστὴς κι ἀπατεῶνας.

Ἕνα τελευταῖο θέλω νὰ πῶ: Ἀδελφοὶ μὴν πτοεῖσθε νὰ προχωρήσετε στὴν Ἀποτείχιση, διότι αὐτὸ προστάζει ὁ Θεὸς σὲ καιρὸ αἱρέσεως. Ἂν ἐγὼ προσωπικὰ σκανδάλισα κανέναν ζητῶ πραγματικὰ συγγνώμη. Ὅσον ἀφορᾶ τὰ ἄλλα ὅ,τι λέγεται δημόσια πρέπει νὰ ἐλέγχεται καὶ δημόσια. Αὐτὸ ποὺ ἀπαγορεύουν οἱ Οἰκουμενιστές, δηλ. τὸν ἀνοιχτὸ διάλογο, ἐμεῖς δὲν τὸν φοβόμαστε.

Ὁ ἀγῶνας ἐνάντια στὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ συνεχίζεται ἀκάθεκτος. Πολεμοῦμε γιὰ τὸν Χριστὸ κι ὄχι γιὰ τὸν κάθε Τσακίρογλου, Ρίζο, Παΐσιο ἢ ὁποιονδήποτε ἄλλον.

Μακάρι οἱ Πατέρες νὰ τὰ βροῦν μεταξύ τους καὶ νὰ φανοῦν μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἀντάξιοι τοῦ ρόλου τους ἀκόμη καὶ νὰ ἁγιάσουν. Ἀλλὰ φοβᾶμαι ὅτι, ἂν συνεχίσουν μὲ αὐτὴ τὴν ἐξουσιαστικὴ νοοτροπία θὰ κάνουν μεγάλο κακὸ στὸν ἀγῶνα. Μακάρι ὁ Θεὸς νὰ μὲ διαψεύσει. Μακάρι ὁ Θεὸς νὰ μὲ ἀξιώσει νὰ πεθάνω ἄταφος -μιὰ κι ἐδῶ δὲν ὑπάρχουν ὀρθόδοξοι ἱερεῖς- ἀκοινώνητος, μόνος, ἀλλὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κι ὄχι στὸ μόρφωμα ποὺ προωθοῦν οἱ Αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστές.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Ὁλόκληρο τὸ κείμενο δεῖτε το ἐδῶ:

http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/10/blog-post_9.html