Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

ΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ (4)



Aγαπητέ π. Ευθύμιε Χριστός Ανέστη!

Εν τω μέσω της νηστείας σας αποστείλαμε κάποιες διευκρινίσεις του ιστολογίου μας ΕΔΩ σχετικά με κάποιες παρατηρήσεις σας. Προχωρούμε ευθύς αμέσως στα τρία ερωτήματα που πρέπει να σας απευθύνουμε:

1) Σε κάποια ομιλία σας που δημοσιεύθηκε ΕΔΩ αναφέρατε και πάλι το ζήτημα του ημερολογίου. Σας ερωτούμε λοιπόν· εφ΄ όσον δεν είμαστε ''εκκλησιαστικοί αστρονόμοι'' ώστε να μας ενδιαφέρει το ημερολόγιο, αλλά επιζητούμε την ενότητα, είσθε διατεθειμένος για χάριν των αδελφών σας ή έστω εμάς των ελαχίστων, να επανέλθετε και να ακολουθείτε το παλαιό ημερολόγιο μαζί μας; Πολλάκις έχετε αναφέρει ότι: «δεν είναι θέμα πίστεως»! Τότε σας λέγουμε ότι εφ΄ όσον δεν είναι θέμα πίστεως σε τι θα σας ενοχλήσει; Δεν είναι προτιμότερη η ενότητα μεταξύ μας;

2) Πολλάκις έχετε αναφερθεί στο ζήτημα των ''Συνόδων'' των Γ.Ο.Χ. Σας ερωτούμε· εάν μία Σύνοδος ήταν ή είναι προσωρινή, θα είχατε κάποιο ζήτημα ώστε να ενταχθείτε εις αυτήν; Προσωρινή εννοούμε έως την ημέρα αποκατάστασης της ταραχής της Εκκλησίας λόγω της αιρέσεως, αλλά και καταδίκη αυτής από Μεγάλη Σύνοδο. 

3) Αν δεν θελήσετε ούτε να ακολουθείτε το παλαιό (για τους λόγους που είπαμε) αλλά ούτε να ενταχθείτε σε Σύνοδο (λόγω διαφόρων λόγων που αν θέλετε μπορούμε να σας αναφέρουμε και να αναπτύξουμε), τότε μπορείτε να μας αναφέρετε πως μπορεί να

«Εξέπεσαν της Εκκλησίας οι ...ΟΥΝΙΤΕΣ» (Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς)


    « Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες.
  Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ

Οι Πανθρησκειακοί Ηγέτες ενώνουν τις δυνάμεις τους και προχωρούν, οι Ορθόδοξοι κομματιάζονται και οπισθοχωρούν, γιατί αρνούνται να εφαρμόσουν τις θείες Εντολές!

 La Stampa:
Στην Αίγυπτο στα τέλη Απριλίου Βαρθολομαίος - Φραγκίσκος 



H αφίσα για την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Αίγυπτο έχει σαν σύνθημα «ο Πάπας της ειρήνης στην Αίγυπτο της Ειρήνης»

La Stampa: Στην Αίγυπτο Βαρθολομαίος-Φραγκίσκος στα τέλη Απριλίου

Τορίνο
O Oικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα μεταβεί στην Αίγυπτο μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο στις 28 και 29 Απριλίου, γράφει στην διαδικτυακή της έκδοση η ιταλική εφημερίδα La Stampa.
Όπως γράφει η εφημερίδα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσκλήθηκε από τον Μεγάλο Ιμάμη του Αλ 'Αζχαρ. 

«Πρόκειται για μια σημαντική παρουσία, για μια κοινή μαρτυρία ενότητας των χριστιανών, με ένα μήνυμα ειρήνης προς όλο τον κόσμο, σε αυτή την δύσκολη φάση, κατά την οποία πνέουν άνεμοι πολέμου», γράφει η La Stampa.
«Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα σταθούν δίπλα στον Πατριάρχη της Κοπτικής εκκλησίας, Πάπα Θεόδωρο τον Β', η χριστιανική κοινότητα του οποίου επλήγη θανάσιμα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις» προσθέτει η ιταλική εφημερίδα.
Στο άρθρο αναφέρεται, επίσης, ότι ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας προσκλήθηκε από τον Μεγάλο Ιμάμη του Αλ 'Αζχαρ να πάρει μέρος στην διεθνή διάσκεψη για την ειρήνη, κατά την οποία θα πάρουν τον λόγο και ο Πάπας με τον ίδιο τον ιμάμη.
Η είδηση της μετάβασης του Οικουμενικού Πατριάρχη στο Κάιρο επιβεβαιώθηκε στην εφημερίδα και από πηγές που διατηρούν στενές σχέσεις με το Φανάρι.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

Patriarch Bartholomew will be in Egypt with Pope Francis

Θλιβερές πρακτικές των π. Θεοδώρου Ζήση και των "συν αυτώ".

Και ο προδοτικός ρόλος του π. Γεωργίου Μεταλληνού: συμβούλεψε την ...επιστροφή του αποτειχισθέντος π. Ευθ. Χαραλαμπίδη στον Οικουμενιστή μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο (όπως αποκαλύπτει "Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ" )


Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Σχολιασμός του 2ου τους βίντεο.


Και μια σημαντική ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ.

Κάλεσμα ενότητας και αγώνα.

1. Οι 3 ιερωμένοι της Θεσσαλονίκης ακολούθησαν μια "δική τους" αποτείχιση

Όπως γράψαμε (εδώ) σχολιάζοντας και το 1ο τους βίντεο, 
οι 3 ιερωμένοι της Θεσσαλονίκης-Λαγκαδά, που διέκοψαν το μνημόσυνο των μητροπολιτών τους, ακολούθησαν δυστυχώς μια "δική τους" αποτείχιση:
Έπαψαν μεν το μνημόσυνο του επισκόπου αλλά ΔΕΝ αποτειχίστηκαν από αυτόν και τους συνκοινωνούντες με αυτόν. 

Για να κυριολεκτούμε, απλά "διακήρυξαν" την διακοπή του μνημοσύνου, αφού έκτοτε δεν τελούν μυστήρια -για να εφαρμόσουν την διακοπή του μνημοσύνου.
Τα επιτίμια που επιβλήθηκαν από τους δεσποτάδες, τους ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ να εξομολογήσουν (πανέξυπνα οι δεσποτάδες τους ξεκόβουν από τα πνευματικά τους παιδιά) και να τελέσουν ακολουθίες.

Και δυστυχώς αυτοί τα αποδέχθηκαν για να δείξουν την νομιμοφροσύνη τους, εγκαταλείποντας όμως τους πιστούς και τα πνευματικά τους παιδιά βορά στους αιρετικούς.

2. Δίπλα στα "τσιράκια" του Πειραιώς, προτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά να εκκλησιάζονται εκεί όπου μνημονεύεται ο επίσκοπος!

Αντί οι 3 αυτοί ευλαβείς ιερωμένοι να τηρήσουν κατά γράμμα την αγιοπατερική στάση, αντί να εφαρμόσουν δηλαδή την διακοπή κάθε κοινωνίας με τον επίσκοπο τους, αυτοί -συνεπικουρούμενοι και από 2 ιερείς του μητροπολίτη Πειραιώς(!)- προτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά να εκκλησιάζονται εκεί όπου μνημονεύεται ο επίσκοπος! 

Και το ίδιο κάνουν και οι ίδιοι!
Και αντί να αναλογιστούν το λάθος τους, αναζητούν

Σ Χ Ι Σ Μ Α Τ Ο - Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο Ι

Φωτογραφία του χρήστη Μοναχός Μακαριος Κουτλουμουσιανος.


Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός

Τό 1718 οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες τής Ανατολής έγραφαν,
"Εάν γάρ τοις Θείοις δόγμασιν ουδαμού χώραν έχει ποτέ η οικονομία ή συγκατάβασις·
ταύτα γάρ απαρασάλευτα είσι, καί υπό πάντων Ορθοδόξων ως απαράβατα έν πάση ευλάβεια διαφυλλάτονται· καί ο μικρόν τι τούτον παραβαίνων, ώς σ χ ι σ μ α τ ι κ ό ς καί α ι ρ ε τ ι κ ό ς κατακρίνεται καί αναθεματίζεται καί α κ ο ι ν ώ ν η τ ο ς παρά πάσι λογίζεται ".

Η Συνοδική πράξις τού 1828 λέγει , 
"Επί τών δογματικών καί όσα οί ιεροί Κανόνες διακελεύονται, περί εκείνων, ούτε φρονήσαι τι εναντίον όλως ημίν δυνατόν, ούτε προσθήκην ή αφαίρεσιν μέχρι καί τής κεραίας αυτής διαπράξαι θεμιτόν".

Ο μέν Άγιος Δάμασος αναφέρει, 
"Ει τίς δοκούντων, τοις Θεοφόροις Πατράσι σαλεύοι τι, ουκ έτι τούτο οικονομία κλητέων, αλλά παράβασιν καί προδοσίαν δόγματος καί περί τό Θείον ασέβειαν",


ο δέ Άγιος Νικόδημος γράφει, 

" Καί έν τή καθ' ημάς γάρ Ιεραρχία, τού Ιερέως καί Ιεράρχου ατακτούντος καί κακώς φρονούντων, καί διάκονος καί Μοναχός ετακτούντες καί ορθώς φρονούντες δύνανται νουθετήσαι καί ευτακτήσαι αυτούς, καθώς τά παραδείγματα εισί πάμπολλα ".

Τί σημασία μπορεί νά έχει γιά τόν Χριστιανό στό θέμα τής Ορθής καί Σωτήριας Ομολογίας τής Πίστεως του, η στάση καί η αυθαίρετη γνώμη κάποιων "πνευματικών", "Θεολόγων", "μοναχών", ενώπιον αποφάσεων Οικουμενικών Συνόδων, Ιερών Κανόνων καί αναρίθμητων διδαγμάτων Αγίων Θεοφόρων Πατέρων; 

Η Εκκλησία δέν είναι "ξέφραγο αμπέλι, μπάτε χίλιοι, σκύλοι, αλέστε", το Σώμα του Χριστού δέν είναι ιδιοκτησία κανενός, έχει Θείους Νόμους καί Κανόνες καί οποίος δέν θέλει νά είναι
σ χ ι σ μ α τ ό - α ι ρ ε τ ι κ ό ς πρέπει έως αίματος απαρασάλευτα νά τούς τηρήσει. 

Εάν πάλι δέν θέλει νά τούς τηρήσει, διότι καθώς μάς διαβεβαιώνει καί ο Μακαριστός Επίσκοπος Ηλίας Μηνιάτης ότι,
"ο άνθρωπος έχει την ελευθερία ότι δέν θέλει νά κάνει, νά μην μπορεί κανείς νά τόν εξαναγκάσει νά τό κάνει",
τότε ουδείς Ορθόδοξος νά ακολουθήσει αυτόν καί τούς λόγους του, διότι τότε θά γίνει έν γνώση του συνένοχος καί συνυπεύθυνος τούτου τού καταντήματος τής προδοσίας τής Πίστεως πού συντελείται, αλλά αντιθέτως νά τον απαρνηθεί καί νά ακολουθήσει τούς 
Θεόπνευστους Αγίους τής Εκκλησίας καί τούς λόγους τους, οί οποίοι κατηγορηματικά φωνάζουν, 
" Πάς ο λέγων παρά τά διατεταγμένα κάν νηστεύη, κάν παρθενεύη, κάν προφητεύη, κάν σημεία ποιή, λύκος σοι φαινέσθω έν προβάτου δορά φθοράν προβάτων κατεργαζόμενος ". καί πάλι
" Αιρετικός εστιν ο ποιμήν; λύκος εστίν· φυγείν εξ αυτού καί αποπηδάν δεήσει, μηδέ απατηθήναι προσελθείν καν ήμερον περισαίειν δοκεί· φύγε τήν κοινωνίαν αυτού καί τήν πρός αυτόν ομιλίαν, ώς ιον όφεως ". 

Ο Μέγας Πατήρ τής ευσεβείας, ο Άγιος Αθανάσιος σύμφωνα μέ τά παραπάνω διαβεβαιώνει, 
" Βαδίζοντας τήν απλανή καί ζωηφόρον οδόν, οφθαλμόν μέν εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μή τόν αισθητόν αλλά τόν νοητόν.
Οίον εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί τής Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή αυτούς εκβάλλεσθαι.

"Τρισίν ἑνιζομένη, ἐν ὑποστάσεσι φύσις"

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ (Συνέχεια δ΄)
 Ἀνδρέου Θεοδώρου


 «Πάτερ παντοκράτορ, καί Λόγε καί πνεῦμα,
 τρισίν ἑνιζομένη, ἐν ὑποστάσεσι φύσις, ὑπερούσιε
καί ὑπέρθεε, εἰς σέ βεβαπτίσμεθα, καί σέ
εὐλογοῦμεν, εἰς πάντας τούς αἰῶνας».
    Τό λυτρωτικόν ὅμως ἔργον τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀπειρόθεος χάρις τῆς Ἐγέρσεως τελοῦνται μέν ἐν χρόνῳ ἐπί τῆς γῆς ὑπό τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ὡς σχέδιον ἀπ᾿ αἰῶνος συλληφθέν καί ὡς ἔργον ἐγχρόνως ἐπί γῆς πραγματοποιηθέν εἶναι προϊόν τῆς Θείας τριαδικῆς βουλῆς, ἐν τῷ ὁποίῳ συμμετέχουν ὅλα τά πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, καί μάλιστα κατά τό γνωστόν σχῆμα «ἐκ Πατρός, δι᾿ Υἱοῦ ἐν ἁγίῳ Πνεύματι». Διά τοῦτο καί ὁ Ὑμνῳδός στρέφων τό βλέμμα του ἐκ τοῦ ἱστορικοῦ χώρου τῆς οἰκονομίας, αἴρει τοῦτο εἰς τόν ἄϋλον χῶρον τῆς Τριάδος, διά νά εὐλογήσῃ αὐτήν εἰς πάντας τούς αἰῶνας.
     Ποῖος δέ εἶναι ὁ προσφορώτερος ὕμνος τῆς Τριάδος; Ἀσφαλῶς ἡ ὀρθή ἔκφρασις τοῦ τριαδικοῦ μυστηρίου, εἰς τήν διατύπωσιν τῆς ὁποίας διά λιτῶν καί καιρίων γραμμῶν μεταβαίνει ὁ Ὑμνῳδός. Οὕτω συνοψίζων τό τριαδικόν δόγμα τῆς πίστεως ἐξαίρει τήν ἑνότητα τῆς φύσεως, τό τριαδικόν τῶν ὑποστάσεων καί τήν ἀπειρίαν τῆς οὐσίας τοῦ Θεοῦ. Αἱ ὑποστάσεις τῆς θεότητος εἶναι ὁ Πατήρ, ὁ Λόγος καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Αὗται ἐμφαίνουν τόν τρόπον τῆς ἀϊδίου ὑπάρξεως αὐτῆς. Τά ἀντίστοιχα ὑποστατικά τῶν προσώπων ἰδιώματα εἶναι τό ἀγέννητον διά τόν Πατέρα, τό γεννητόν διά τόν Υἱόν καί τό ἐκπορευτόν διά τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Αἱ διακρίσεις αὗται δέν σημαίνουν διαφορότητα τῶν προσώπων κατά φύσιν, ὥστε ἐν τῇ Τριάδι νά ὑπάρχουν τρεῖς κεχωρισμέναι θεότητες τρεῖς ἐπί μέρους θεοί. Εἰς τάς τρεῖς ὑποστάσεις τῆς θεότητος ὑπάρχει μία καί μόνη ἑνιζομένη φύσις. Ἕκαστον πρόσωπον, δηλαδή, εἶναι φορεύς ὁλοκλήρου τῆς θεότητος, ὥστε εἷς καί μόνος Θεός νά ὑπάρχῃαἱ δέ ὑποστάσεις ἀγαπητικῶς ἐμπεριχωροῦσαι ἀλλήλας, ἐφ᾿ ἑνός μέν διακρατοῦν τήν ἐν τῇ βουλήσει ἑνότητα τοῦ Θεοῦ, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ φυλάττουν ἀσύγχυτον τήν ὑποστατικήν διαφορότητα αὐτῶν. Ἡ Ἐκκλησία διεφύλαξεν ἀπαράφθορον τό περί Ἁγίας Τριάδος δόγμα τῆς πίστεως αὐτῆς, καταπολεμήσασα ἀπ᾿ ἀρχῆς ὅλας τάς αἱρέσεις ἐκείνας, αἱ ὁποῖαι εἴτε διά πτωχείαν ἰουδαϊκήν κατέστρεφον τήν τριαδικότητα τῶν προσώπων, εἴτε δι᾿ ἀφθονίαν ἐθνικήν παρέβλαπτον τήν ἑνότητα τῆς Τριάδος. Κατά τόν ἱερόν Ὑμνῳδόν ἡ οὐσία τῆς Τριάδος εἶναι ὑπερούσιος καί ὑπέρθεος, ὑπερβαίνει δηλαδή ἀπολύτως πᾶσαν κτιστήν οὐσίαν καί δυνατότητα, εἶναι ἄπειρος καί ἄληπτος, μή δυναμένη νά καταστῇ προσιτή εἰς τήν πεπερασμένην τῶν ἀνθρώπων διάνοιαν.