Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Ποιός θα μας πεί: Τί πρέπει να κάνουν οι πιστοί, γιά να μή προωθούνται τοιούτοι Επίσκοποι;

Πηγή: «Κατάνυξις»

Τι πρέπει να κάνεις ως αρχιδιάκονος
για να προωθηθείς σε μητροπολίτη
του πατριαρχικού θρόνου!!!

[Σχόλιο των διαχειριστών του Ιστολογίου Κατάνυξης:  Αναδημοσιεύουμε το συγκλονιστικό άρθρο του αγωνιστή ιεροκήρυκος κ. Νικολάου Σωτηρόπουλου, επισημαίνοντας πως το τίμημα της ανόδου σε Αρχιερατικό θώκο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, είναι τελικά υψηλότατον. Η πορεία τελικά του νύν Θεοφιλεστάτου Μητροπολίτου Σηλυβρίας κ. Μαξίμου, αποτελεί τον θλιβερό οδηγό προς μαθητευόμενους επίδοξους Μητροπολίτες. Είναι όμως η γλώσσα του κ. Σωτηρόπουλου, η γλώσσα της αληθείας που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Μπορείτε να δείτε σχετικά με την χειροτονία του νέου μητροπολίτου Σηλυβρίας εδώ]




Ερωτώμεν τον Μέγαν Αρχιδιάκονον
του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Το
κ. Νικολάου Σωτηροπούλου, θεολόγου – φιλολόγου
 
Τν Κυριακν πρ τν Χριστουγέννων Μέγας ᾿Αρχιδιάκονος το Οκουμενικο μλλον Οκουμενιστικο Πατριαρχείου κ. Μάξιμος μίλησε παρουσί το Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου πρς τν λαν μ θέμα «Περ πλουτισμο Θεολογίας· κα περ καυχωμένων συμπλεγματικν;». Τν μιλίαν του Μέγας ᾿Αρχιδιάκονος ρχισε μ τν φράσιν μνου τν Χριστουγέννων, «Διό Σοι προσφέρομεν κα μες πρ τν χρηματικν φορολογίαν ᾿Ορθοδόξου πλουτισμν Θεολογίας».Υπεστήριξε δ ξ λης τς ψυχς του κα ξ λης τς διανοίας του τος οκουμενιστικος διαλόγους, ο ποοι, κατ᾿ ατόν, πλουτίζουν τν ᾿Ορθόδοξον Θεολογίαν, ν χωρς ατος τος διαλόγους ᾿Ορθόδοξος Θεολογία καθίσταται «γυμν κα πτωχή».
Γυμνς κα πτωχς θεολογικς εσθε σες, Μεγάλε ᾿Αρχιδιάκονε, διότι στερεσθε σοβαρν πιχειρημάτων πρ τν οκουμενιστικν θέσεών σας. Η ᾿Ορθοδοξία δν ενε λλειμματικ ᾿Εκκλησία, πως επεν σημερινς Πάπας, τόσον προσφιλς ες τος οκουμενιστάς, λλ᾿ ενε « Μία, γία, Καθολικ κα ποστολικ ᾿Εκκλησία», πως μολογομεν ες τ Σύμβολον τς Πίστεως.
Τί σημαίνει ατ μολογία; Δν σημαίνει πληρότητα; Δν σημαίνει λόκληρον τν ναγκαίαν δι τν σωτηρίαν μας λήθειαν; Δν σημαίνει θεολογικν πλοτον; Κατ τν ορτν τς περιτομς το Χριστο δι το ποστολικο ναγνώσματος μέγας Παλος κήρυξε κα διεκήρυξε· «Βλέπετε μή τις μς σται συλαγωγν δι τς φιλοσοφίας κα κενς πάτης, κατ τν παράδοσιν τν νθρώπων, κατ τ στοιχεα το κόσμου κα ο κατ Χριστόν· τι ν ατ κατοικε πν τ πλήρωμα τς θεότητος σωματικς, κα στέ ν ατ πεπληρωμένοι» (Κολ. β´ 8–10).
Μεταφράζουμε· «Προσέχετε μήπως σς ξαπατήσ κα σς παρασύρ κανες μ τ φιλοσοφία κα καθαρ πάτη, σύμφωνα μ τν παράδοσι τν νθρώπων, σύμφωνα μ τ πτωχ στοιχεα το πλανωμένου κόσμου κα χι σύμφωνα μ τ Χριστό. Διότι μέσα σ᾿ ατν κατοικε λος πλοτος τς θεότητος οσιωδς, κα τσι δι᾿ ατο εσθε πάμπλουτοι».
Συμφώνως πρς τν θεόπνευστον τοτον λόγον φιλοσοφία ενε «σκέτη» πάτη, κα τ στοιχεα το κόσμου ενε πτωχά. Κα πς λοιπν σχυρίζονται ο οκουμενισταί, τι διάλογος μ τς διαφόρους φιλοσοφίας κα τος διαφόρους πολιτισμος το κόσμου ενε δημιουργικς κα πλουτίζει τν ᾿Ορθόδοξον Θεολογίαν; Ο Χριστιανισμς ες τν γνησίαν κα αθεντικν μορφήν του οσιαστικς δν στερε ες τίποτε, στε ν χ νάγκην συμπληρώσεως. Ο Χριστιανισμς ενε ληθς κα τέλειος πολιτισμός.
π τν Ελληνισμν Χριστιανισμς δν λαβε τίποτε τ οσιαστικόν, λαβε μόνον τν γλσσαν. Ἡ σχέσις Χριστιανισμο κα Ελληνισμο δν ενε δεολογική, λλ᾿ εδολογικ λόγ τς λληνικς γλωσσικς πενδύσεως τν ορανίων ληθειν. Συμφώνως πρς τ παρατεθν ποστολικν χωρίον ντς το Χριστο «κατοικε πν τ πλήρωμα τς θεότητος σωματικς». Τ «πλήρωμα» δ σημαίνει «πλοτος». ᾿Εντς το Χριστο κατοικε λος πλοτος τς θεότητος οσιωδς. Κα δι τοτο, σοι πιστεύουν ες τν Χριστν ρθς, ᾿Ορθοδόξως, ενε «πεπληρωμένοι», δηλαδ «πεπλουτισμένοι, πάμπλουτοι».
Ο Πατέρες τς ᾿Εκκλησίας ρμήνευσαν κα νέπτυξαν ρθς, ᾿Ορθοδόξως, τς ληθείας τς Πίστεως, κα δι τοτο ες τν μνον τν Χριστουγέννων γίνεται ναφορ ες τν πλουτισμν τς Ὀρθοδόξου Θεολογίας.
ρωτμεν τώρα τν Μέγαν ρχιδιάκονον το Οκουμενιστικο Πατριαρχείου· π τος διαλόγους μ τος τεροδόξους, ο ποοι ες τς μέρας μας γιναν π δεκαετίας, λλ κα π τς προσεγγίσεις ες τς λλας Θρησκείας, τς ποίας κ. Βαρθολομαος χαρακτήρισε «σεβαστς» κα «σεβασμίας», ποον φελος προέκυψε δι τν ᾿Ορθόδοξον Θεολογίαν; Προσετέθη τίποτε ες τν πλοτον της;
Ν μ μιλ γενικς κα ορίστως Μέγας ρχιδιάκονος, λλ ν ναφέρ συγκεκριμένα στοιχεα π τος τεροδόξους κα τος λλοθρήσκους, μ τ ποα πλουτίσθη ᾿Ορθόδοξος Θεολογία. ναμένομεν. Η μλλον δν ναμένομεν. Διότι τοιατα στοιχεα δν πάρχουν. Ο Μέγας ρχιδιάκονος μίλησεν πως μίλησε, δι ν επροσωπήσ κα ν εαρεστήσ ες τν ρχιοικουμενιστν αθέντην κα δεσπότην του.
Δι᾿ μς τος παραδοσιακος κα συντηρητικος κα ντιοικουμενιστς θεσε τ ρώτημα ρχιδιάκονος· «Διατί προσκολλώμεθα ες τ παρελθόν;». Κα ες τ ρώτημα πήντησε· «Μία κατ γράμμα προσκόλλησις “ποκτείνει” τ πνεμα κα τν οσίαν τς ᾿Ορθοδόξου πίστεως».
Λανθάνετε, κ. Μάξιμε. δικετε τος συνειδητος Ὀρθοδόξους. Ο συνειδητο ᾿Ορθόδοξοι κα ες τ γράμμα προσκολλνται κα ες τ πνεμα προσκολλνται, ναλόγως τν περιπτώσεων. Τ «ποκτείνει», τ ποον επατε, δν σχύει δι τος συνειδητος ᾿Ορθοδόξους, λλ δι σς ν τ ννοί, τι μ προσκόλλησίς σας ες τς νεωτεριστικς ντιλήψεις το Πατριάρχου «ποκτείνει» τν λπίδα σας ν πισκοποποιηθτε, ν γίνετε κα σες αθέντης κα δεσπότης.
Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαος τος ντιοικουμενιστς ᾿Ορθοδόξους χει ποκαλέσει «κραίους» κα «φονταμενταλιστάς». Κα ρχιδιάκονός του πεκάλεσε «καθυστερημένους» κα «συμπλεγματικούς», κομπλεξικούς. Κα μ λλους μοίους χαρακτηρισμος στολίζονται ο πιστο π τος οκουμενιστάς, πως «φανατικοί» κα «ταλιμπάν». Ο νθρωποι το Οκουμενισμο κα τς Νέας Εποχς γέμισαν τ στήθη τν πιστν μ πλθος παράσημα.
Κα δι ν πανέλθωμεν ες τν ρχιδιάκονον, ν ατς τος ντιοικουμενιστς ᾿Ορθοδόξους βρίζει, δι τν Πατριάρχην του, καίτοι προέβη ες πολλς ντορθοδόξους δηλώσεις κα νεργείας κα προσέφερεν ς δρον «τ γιον Κοράνιον», δν ερίσκει οτε μίαν λεγκτικν λέξιν, λλ᾿ κφράζεται λίαν παινετικς. Λέγει ες ατόν· «Τ Οκουμενικν Πατριαρχεον π τν μπνευσμένην γεσίαν τς Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος…».
Λίαν παινετικς κφράζεται ρχιδιάκονος — μλλον τ Πατριαρχεον δι το ρχιδιακόνου— κα δι τ πανάθλιον κα κατάπτυστον Συνέδριον, τ ποον γινεν ες τν Βόλον τ πρωτοβουλί το Μητροπολίτου Δημητριάδος ᾿Ιγνατίου, πιδόξου ρχιεπισκόπου κα πιστο ντιγράφου το κ. Βαρθολομαίου, ες τ πλαίσιον τς περιβοήτου καδημίας του Θεολογικν Σπουδν μ θέμα «Νεοπατερικ Σύνθεση Μεταπατερικ Θεολογία». Τ φερέφωνον το Πατριαρχείου θεώρησεν ετύχημα ατ τ Συνέδριον, τ ποον κήρυξεν πηρχαιωμένην, νεπίκαιρον, ξωφλημένην τν Θεολογίαν τν Πατέρων. Ο Βασίλειοι, ο Γρηγόριοι, Χρυσόστομοι, ο Φώτιοι, ο Γρηγόριοι Παλαμδες, ο Κοσμδες ο Ατωλο κα λοι ο Πατέρες κα διδάσκαλοι το παρελθόντος δν χουν θέσιν ες τν νέαν ποχήν, «πνε περίπατο»!
Νέοι Πατέρες χουν σημασίαν, ο οκουμενισταί! Λίαν παινετικς ρχιδιάκονος ξεφράσθη κα δι τν Νικολαΐτην αρετικν Χρστον Γιανναρν, κλεκτν το Πατριάρχου. Επε περ ατο· «Ο διακρινόμενος π προφητικ γρηγόρσει Ἐλλογιμότατος καθηγητς κ. Χρστος Γιανναρς»! Ως σύγχρονον μεγάλην θεολογικν μορφν τ φερέφωνον το Πατριαρχείου παρουσιάζει κα τν Μητροπολίτην Περγάμου ᾿Ιωάννην Ζηζιούλαν.
Κύριοι οκουμενισταί! Η Πίστις, ᾿Ορθοδοξία, πολλάκις πολεμήθη, μλλον συνεχς πολεμεται, ξωτερικς κα σωτερικς τς᾿Εκκλησίας, μφανς κα φανς, ρατς κα οράτως. Κα πάντοτε ερέθησαν προδόται τς Πίστεως, τς ᾿Ορθοδοξίας. ᾿Αλλ᾿ ο πολέμιοι κα ο προδόται δν κατώρθωσαν ν διαλύσουν κα ν᾿ φανίσουν τν᾿Αλήθειαν. ᾿Αφο ᾿Εκκλησία κατ τν θέλησιν κα τν λόγον το Δομήτορός της ενε κατάλυτη (Ματθ. ιστ´ 18), κα ᾿Αλήθειά της ενε αωνία. Κα συνεπς λοι ο Βαρθολομαοι, λοι ο ᾿Ιγνάτιοι μ τν μεταπατερικν Θεολογίαν των, λοι ο ᾿Αρχιδιάκονοι Μάξιμοι, λοι ο Γιανναρδες, λοι ο Ζηζιούληδες κα λοι ο Βεελζεβούληδες δν θ κατισχύσουν. Θ κατισχύσ τ μικρν ποίμνιον, πιστς κα καταφρονούμενος λαός, διότι ατς ενε φύλαξ τς ᾿Ορθοδοξίας, ατς ενε τ κριτήριον τς ληθείας, ατς κρίνει κα γκρίνει πορρίπτει τς Συνόδους τν Επισκόπων. Κα δη πιστς λας πορρίπτει τν Οκουμενισμν κα τος οκουμενιστάς, κα εχεται δι᾿ ατος ες τν Θεν ν μετανοήσουν, καί, ν δν μετανοον, ν τος πομακρύν π τν Οκον του ς δύσοσμα κα δηλητηριώδη πορρίμματα.
Ορθόδοξος Τύπος, 21/1/2011