Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

Δυστυχῶς!

 Δυστυχῶς, δυστυχέστατα, καθημερινὰ ἀποδεικνύεται ὅτι βρισκόμαστε κοντὰ στὰ ἔσχατα, ὅσο ὁποτεδήποτε ἄλλοτε. Ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς ἐνέργειες τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς ἐνέργειες τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν. Ὁ καθένας μας τραβάει τὸ δικό του δρόμο. Ὅσοι μιλοῦν γιὰ τὴν Ἀκρίβεια, δηλαδὴ τὸν ἀσφαλῆ δρόμο ποὺ χάραξαν καὶ μᾶς παρέδωσαν οἱ Πατέρες, ἔχουν χαρακτηριστεῖ ζηλωτὲς ἢ γραφικοί, κι ἔτσι οἱ ἄλλοι, οἱ «συνετοί», τοὺς ἔχουν βάλει στὴν ἄκρη.

    «Καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκειακοὶ αὐτοῦ»!
   
   Παραθέτουμε χωρὶς νὰ σχολιάσουμε τώρα, τὸν περίεργο καὶ βλάσφημο  λόγο τοῦ π. Νικολάου Μανώλη, ποὺ ἀκούγεται στὸ βίντεο ποὺ ἀναρτήθηκε χθές (ἐδῶ https://katanixis.blogspot.gr/2017/06/2017_99.html)· εἶπε:


   «Είμαι ανάρχας, δεν είμαι του καθώς πρέπει, ἔχω ἐπιβιώσει μὲ τὸ ἀναρχικὸ σύστημα.  “Ἄναρχος Πατήρ”, λέμε. Μ’ αὐτὸ τὸ σύστημα τοῦ “Ἄναρχου Πατέρα. Δὲν μπορῶ νὰ μπῶ σὲ καλούπια, δὲν μπορῶ νὰ μπῶ σὲ σύστημα»!
   Οἱ κρίσεις δικές σας!
    Αὐτὴ ἡ σύγχυση φανερώνεται καὶ σὲ ἄλλο κείμενο, ποὺ σχετίζεται μὲ τὸ Ἡμερολόγιο καὶ εἴδαμε δημοσιευμένο στὰ ἱστολόγια. Ὁ συγγραφέας του κατηγορεῖ ὡς ἀδιάκριτους καὶ ἀφώτιστους, ὅσους ἀσχολοῦνται μὲ αὐτό, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἴδιος δὲν βλέπει τὸ διχασμὸ ποὺ προκαλεῖ ἡ ἀναγωγὴ σὲ δόγμα τοῦ Ἡμερολογιακοῦ. Ἀπέδειξε μὲ τὸ τελευταῖο του βιβλίο ὁ κ. Ἰωάννης Ρίζος τὴν ἐπιμονὴ τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, νὰ μὴ θέλουν οὔτε κἂν νὰ συζητήσουν τὴν συμπόρευση «ἐν κοινωνίᾳ» μαζί τους στὸν ἀγώνα ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως. Θέτουν τὸ Ἡμερολόγιο ὡς θέμα Πίστεως. Ἂν δὲν ἀσπαστοῦμε τὸ Ἡμερολόγιο, δὲν μποροῦμε νὰ κοινωνοῦμε ἀπὸ τὸ ἴδιο Ποτήριο. Εἴμαστε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, δηλαδή. Μᾶς παρομοίασαν μάλιστα μὲ  τοὺς «Απολλιναριστές ή τους Σαββελιανούς», μᾶς θεωροῦν ἐπίσημα «δυνάμει αναθεματισμένους»! Γράφει ὁ κ. Μάννης:
   «Αν εντρυφήσετε στην Εκκλησιαστική Ιστορία θα δείτε ότι παρόμοιες συνεργασίες δεν υπήρξαν ποτέ. Πως ήταν, φερειπείν, δυνατόν, οι Ορθόδοξοι προ της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου να συνεργάζονταν με τους Απολλιναριστές ή τους Σαββελιανούς (μόνο και μόνο επειδή είχαν κοινό εχθρό τον Αρειανισμό), από την στιγμή μάλιστα που οι τελευταίοι επέμεναν στις πλάνες τους; Δεν αρκεί λοιπόν κάποιος να πολεμά τον Οικουμενισμό, για να υπάρχει "συνεργασία". Πόσο μάλλον όταν με την λέξη "συνεργασία" εσείς εννοείτε να προδώσουμε τους Πατέρες μας και να συνταχθούμε με τα τερτίπια του Μεταξάκη, του Παπαδόπουλου και των άλλων Οικουμενιστών που έσχισαν την Εκκλησία και δίωξαν τους Ορθοδόξους» (ἐδῶ).
     Γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ἂν χρειαστεῖ θὰ ἐπανέλθουμε. Τώρα ἐπαναλαμβάνουμε τὴν διαπίστωση. Καιρὸς ἐσχάτων! Καὶ δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει διάθεση μὲ ταπείνωση, χωρὶς ἀποκλεισμούς, νὰ βρεθοῦν μαζί, ὅσοι ἀγωνίζονται κατὰ τῆς αἱρέσεως καὶ νὰ ἀποφασίσουν τὴν δράση τους, ΟΧΙ κατὰ τὸ θέλημά τους, ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων.
 Κι ἂν δὲν τὸ κάνουν, ὁ Οἰκουμενισμὸς θὰ θριαμβεύσει "ἀπολέμητος"!

Σημάτης Παναγιώτης

Στην αρένα των Ζηλωτών.



Απάντηση του κ. Ιωάννη Ρίζου,
στην μέχρι τώρα (6/6/2017) κριτική
που δημοσίευσε ο κ. Νικ. Μάννης για το βιβλίο:

«Ού βουλόμεθα ζήν ψευδολογούντες»



Παρουσιάσατε  κ. Μάννη  την απάντηση σας με τόσο εκτενείς και ανούσιες σε περιεχόμενο απαντήσεις, που φαντάζομαι το κάνατε περισσότερο για να το γλεντήσουν  οι λεγεωνάριοι σας που επευφημούσαν στις κερκίδες κάτω από κάθε σας ανάρτηση. Θα προσπαθήσω να μη σας μιμηθώ γράφοντας μια νέα Ραψωδία, για αυτό αρχίζω τις απαντήσεις μου αμέσως κατά την χρονική σειρά των γραφομένων σας.

 Δυστυχώς η πρώτη θλιβερή παρατήρηση –εκτός χρονικής σειράς– αφορά  την επιστημονική σας ανεπάρκεια και το επίπεδο της ερευνητικής σας ηθικής. Αφορά κατ΄ αρχάς την  τακτική σας να βάζετε σε αντιπαράσταση πίνακες των θέσεων μου με αυτές του κ. Καρδάση, κ. Σιαμάκη, και π. Ευθυμίου Τρικαμηνά για να δείξετε στους θαμώνες της αρένας σας ότι χειραγωγούμαι. Πανηγυρίζετε για την ανακάλυψη σας ότι χρησιμοποιώ  κάποιες ιστορικές πηγές που είναι κοινές με αυτές των παραπάνω προσώπων, που τους εμφανίζετε σα να επρόκειτο  για απόψεις κάποιων αποφυλακισμένων με περιοριστικούς όρους! Για αυτές τις μεθόδους σας, σας θαυμάζουν οι πανέξυπνοι ροπαλοφόροι σας κ. Μάννη;
Χρησιμοποίησα τα δύο πρόσωπα (Σιαμάκη-Καρδάση) για τα ιστορικά στοιχεία που μου παρείχαν κι όχι για την αγιότητα του βίου τους, την οποία δεν γνωρίζω και για την οποία δεν έχω λόγους να αμφιβάλλω γιατί δεν με αφορά. Εκτός από το να παραθέτετε σε στήλες, τα παρεχόμενα από αυτούς ιστορικά στοιχεία, θα περίμενα  κύριε Μάννη να τα ανατρέψετε επιστημονικά ως λανθασμένα. Δεν κάνατε ούτε καν την προσπάθεια! Αν αυτά που γράψατε στις απαντήσεις σας προς εμένα, ήταν η εργασία σας σε ένα πανεπιστήμιο είναι βέβαιο ότι θα την πετούσαν από το παράθυρο. Αλλά φαίνεται ότι είναι κοινό χαρακτηριστικό της κάστας σας η αγραμματοσύνη, αν κρίνω από το σχόλιο κάποιου ο οποίος βεβαιώνει ότι στην Αμερική η αντιγραφή (εννοεί αυτό που έκανα, δηλ. τις παραπομπές σε πηγές τρίτων) είναι ποινικό αδίκημα! Τέτοια ασχετοσύνη δεν την έχω συναντήσει πουθενά.
Κύριε Μάννη, σας κατηγόρησε κανείς  για το ότι κάνετε δεκάμετρες αντιγραφές ατελείωτων κειμένων από όπου εσείς κρίνετε σωστό; Γιατί γίνεστε τόσο εμμονικός  απαγορεύοντας μου συνεχώς να κάνω αντιγραφές παραπομπών από όπου κι εγώ κρίνω; Μήπως γιατί  οι αναγνώστες σας, όντας αληθινά χειραγωγούμενοι,  δεν μπορούν να καταλάβουν από μόνοι τους  το σωστό από το λάθος και έχετε ορίσει κάποιες «λέξεις-κλειδιά» όπως «Καρδάσης», όπως «Σιαμάκης», για να καταλαβαίνουν «τυφλοσούρτι», ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί;
Και ενώ κάνετε αυτά τα πλήρη πονηρίας και άσχετα μιας σοβαρής έρευνας, μας παρουσιάζετε κάποιες «αυθεντίες» που άν τους ψάξει κανείς αναρωτιέται σοβαρά για τα φρονήματα σας και για τον ρόλο που παίζετε.
 Μας απασχολείτε με κείμενα κάποιων που κανείς δεν ασχολείται μαζί τους παρά μόνο μερικοί απελπισμένοι συλλέκτες κενών  κειμένων. Όπου βρείτε κειμενογράφο να υπερασπίζεται το ημερολόγιο, αυτομάτως γίνεται και η αναγόρευση  του σε φωτεινή προσωπικότητα. Έτσι κάνετε με  κάποιον  Σεβαστό Κυμινήτη που κατά τα άλλα κατηγορήθηκε ώς πιθανός Καλβινιστής, και ώς πιθανός αποδέκτης της  θεωρίας της θνητοψυχίας.[1] Έτσι κάνετε αναγορεύοντας  σε «σοφό» και κάποιον επίσκοπο Κερκύρας Ευστάθιο Βουλισμά, που στο βιογραφικό του εμφανίστηκε ως υπέρμαχος των μικτών γάμων και στην κηδεία του παραβρέθηκαν εκπρόσωποι όλων των ετερόδοξων «εκκλησιών» της Κέρκυρας. [2]  Κάθε καρυδιάς καρύδι λοιπόν είναι σπουδαίο για σας, αρκεί και μόνο να υιοθετεί τις θέσεις σας  στο ημερολογιακό.
Όλες τις   αντιαιρετικές σας ευαισθησίες και παλικαριές τις καταπίνετε χωρίς νερό, αρκεί να συμφωνήσει μαζί σας κάποιος στο ημερολογιακό! Πόσο γυρολόγοι αποδεικνύεστε! Και  κατηγορείτε εμένα συνέχεια που αντιγράφω κάποια αποσπάσματα των  Καρδάση και  Σιαμάκη που στο κάτω-κάτω έχουν να παρουσιάσουν και Ακαδημαϊκή καριέρα και  εργασίες κ. Μάννη !

Άς ξεκινήσουμε όμως το  ταξίδι στα θολά νερά σας.
Γράφετε:

1.
«Έχω ακούσει/διαβάσει συχνά, κυρίως από Οικουμενιστές/Μοντερνιστές, την φράση  "δεν είναι δόγμα τούτο", "δεν είναι δόγμα το άλλο", "δεν είναι δογματικό ζήτημα" κ.ο.κ.. Εσείς κ. Ρίζο θεωρείτε πως ότι δεν είναι δόγμα (π.χ. το πως κάνουμε τον σταυρό μας) επιτρέπεται να μεταβάλλεται και αν ναι, με ποιες προϋποθέσεις και ποιοι έχουν αυτό το δικαίωμα;».
Κύριε Μάννη, οτιδήποτε, όπως και ότι δεν είναι δόγμα στην Εκκλησία δεν πρέπει να μεταβάλλεται αυθαίρετα. Η Εκκλησία όμως αποφασίζει τι θα αλλάξει και τι όχι. Κι αν αποφάσισε «λάθος», αυτό δεν πρέπει να πυροδοτεί και να δικαιώνει  τη γέννηση ενός Σχίσματος, όταν βεβαίως πρόκειται για «ιάσιμο ζήτημα» κατά τον Μ. Βασίλειο. Αν σε κάθε «λάθος» μεταβολής  θεσμών της Εκκλησίας νομιμοποιούνταν ένα Σχίσμα θα είχαμε εκατοντάδες σχίσματα. Σας το λέει ο ιερός Χρυσόστομος και δεν πείθεστε:
«Ο Χριστός όχι μόνο δεν διέταξε να φυλάσσουμε ορισμένες ημέρες, άλλα και μας απάλλαξε από την υποχρέωση αυτή».[3]
 «Ο Θεός αδιαφορεί για την φύλαξη ορισμένων ημερών… Κανείς δεν τιμωρήθηκε, ούτε αποκλείστηκε από τον παράδεισο επειδή ετέλεσε Πάσχα αυτόν ή τον άλλον μήνα».[4]
«Το να διαφωνούμε στο χρόνο της νηστείας και να λέμε, τώρα ή ύστερα νηστεύουμε, δεν είναι έγκλημα».[5]
«Ο χριστιανός δεν πρέπει να γιορτάζει σύμφωνα με τους μήνες ή τις νουμηνίες ή τις Κυριακές, αλλά σε όλη του τη ζωή πρέπει να ζεί με την πρέπουσα γιορτή. Αν έχεις καθαρή συνείδηση, έχεις πάντοτε γιορτή».[6]
“Την ακρίβεια και την αρμονία θα έπρεπε να την επιδιώκετε όχι στις ημερομηνίες,  αλλά  στην πνευματική πρόοδο.”[7]

Αυτή τη διδασκαλία  είναι αδύνατο να την αποδεχτείτε κ. Μάννη, φανερώνοντας έτσι ποιός περιφρονεί τους αγίους που υποτίθεται ότι ακολουθεί. Στις παραπάνω διδασκαλίες του Χρυσοστόμου  αντιπαραβάλλατε  κάτι απίθανα και εκτεταμένα κείμενα συγγραφέων των εσχάτων χρόνων, για να πείσετε τους πεπεισμένους της ομήγυρης σας!
Το δε παράδειγμα σας με το σημείο του σταυρού είναι επιεικώς  ατυχέστατο, γιατί ο σταυρός του Κυρίου μας δεν ήταν στρόγγυλος,