Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Ακόμα και οι Παπικοί αντιδρουν δυναμικά! --ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ, αντίθετα, ΚΑΝΟΥΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ!


πειλ σχίσματος εἰς τν «καθολικ κκλησία»

λόγ νομιμοποιήσεως τς μοφυλοφιλίας!



      ΓΡΑΨΑΜΕ πολλὲς φορὲς γιὰ τὸν σύγχρονο «οἶστρο» νομιμοποιήσεως τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς δῆθεν «φυσικὴ ἐπιλογὴ» σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Αὐτὸς ὁ «οἶστρος» δὲν ἄφησε ἄγγιχτη καὶ τὴν «Ἁγία Ἕδρα», ἀφοῦ «δίνουν καὶ παίρνουν» οἱ συζητήσεις καὶ οἱ διαπληκτισμοὶ εἴτε σὲ «συνοδικὸ» ἐπίπεδο, εἴτε παρασκηνιακά.
     Ἕνα εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα: ὅτι «καθολικὴ ἐκκλησία» ἀπειλεῖται μὲ σχίσμα, διότι οἱ θιασῶτες τῆς νομιμοποιήσεως τοῦ σοδομισμοῦ μεγαλο-φραγκοπαπάδες δὲν εἶναι λίγοι μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν «ἀλάθητο»! Δεῖτε τὴν εἴδηση:
     «Σὲ ὅλη τὴν Βόρεια Ἀμερικὴ καὶ τὴν Εὐρώπη ἐκτυλίσσεται μία μάχη μεταξὺ τῶν καθολικῶν ποὺ εἶναι ἀντίθετοι μὲ τὸ «γάμο» τῶν ὁμοφυλόφιλων καὶ ἐκείνων ποὺ εἶναι δὲν εἶναι. Τὸ Βατικανὸ κατηγορεῖται ὅτι ὁδηγεῖ στὸ «καθαρτήριο» τοὺς παραδοσιακοὺς καθολικούς. Τὸ σχίσμα ἔχει φτάσει σὲ κρίσιμο σημεῖο καὶ τώρα ἡ Διάσκεψη τῶν Γερμανῶν Ἐπισκόπων ἀπειλεῖ νὰ χωριστεῖ ἀπὸ τὸ Βατικανό. Πολλοὶ παραδοσιακοὶ καθολικοὶ κατηγοροῦν τὸν Πάπα Φραγκίσκο ὅτι συνωμοτεῖ, γιὰ νὰ ἀλλάξει τὶς καθολικὲς διδασκαλίες σχετικὰ μὲ τὴ σεξουαλικὴ ἠθική, συμπεριλαμβανομένου τοῦ «γάμου» μεταξὺ ὁμοφυλοφίλων. Ὡστόσο, ἡ Γερμανικὴ Ἐπισκοπικὴ Διάσκεψη ζήτησε ἀπὸ τὸν Φραγκίσκο νὰ ἀλλάξει τὶς ἐπίσημες διδασκαλίες τῆς ἐκκλησίας τὸ συντομότερο δυνατὸν» (ἱστολ. redskarning.gr)!
     Μάλιστα, καλὰ διαβάσατε: κατηγορεῖται, ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς παπικούς, ὁ «ἀλάθητος» ὅτι ὑποδαυλίζει τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ γιʼ αὐτὸ ἀπειλεῖται σχίσμα ἀπὸ τοὺς παραδοσιακοὺς παπικούς! Ἀμὴν καὶ πότε!
Ορθόδοξος Τύπος, 24/04/2015

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

ΓΕΡΟΝΤOΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
(1927-2006)

«Ὁ πνευματικός εἶναι εἰρηνοποιός, εἶναι συμφιλιωτής, εἶναι πάρα πολύ σημαντικό, καί σᾶς εἶπα, ἔχω βαθιά ἐπίγνωση τοῦ πράγματος».
(Μακαρισμοί, ὁμιλία 7η)
Συλλογή ἀναφορῶν
τοῦ Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
γιά τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης


Πρόλογος

Ὁ Γέροντας Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος μᾶς ἄφησε μία μεγάλη πνευματική κληρονομιά. Μᾶς παρέδωσε ἕναν τεράστιο ἀριθμό κατηχητικῶν ὁμιλιῶν, κατανεμημένων σέ διαφορετικές θεματικές σειρές.
Ἀκούσαμε και συλλέξαμε ἀπό μεγάλο ἀριθμό ὁμιλιῶν, κατά τήν κρίση μας, ἐνδεικτικές ἀναφορές τοῦ πατρός Ἀθανασίου, πού μᾶς ἔκαναν ἰδιαίτερη ἐντύπωση καί πού ἀφοροῦσαν τό μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης.
Τίς παρουσιάζουμε καί εὐελπιστοῦμε νά γίνουν ἀφετηρία προβληματισμοῦ.
Στό τέλος κάθε ἀναφορᾶς ὑπάρχει ἡ παραπομπή της, προκειμένου νά μπορεῖ ὁ ἀναγνώστης νά ἀνατρέξει στή συγκεκριμένη σειρά καί ὁμιλία γιά περαιτέρω ἐμβάθυνση.
Εἴθε ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός δι΄εὐχῶν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντά μας π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου να εὐλογήσει τήν πνευματική καρποφορία στις ψυχές ὅλων μας.



Εἰσαγωγή

Λένε ὅτι γιά νά μιλήσει κάποιος μία ὥρα πάνω σέ ἕνα θέμα, χρειάζεται νά διαθέσει περίπου ὀκτώ μέ δέκα ὧρες προετοιμασίας τοῦ θέματος.
Φανταστεῖτε πόσες ὧρες μελέτης καί προετοιμασίας εἶχε στό ἐνεργητικό του ὁ Γέροντας Ἀθανάσιος γιά τίς ἀναρίθμητες ὁμιλίες του.
Ἦταν ὅμως ὁ ἴδιος καί πνευματικός, εἶχε καί τό ἔργο τῆς ἐξομολόγησης, μέ χιλιάδες ἐξομολογούμενους, ὅπου καί ἐκεῖ διέθετε ἀτελείωτες καί μάλιστα συνεχόμενες ὧρες.
Μᾶς διηγεῖται ὁ ἴδιος παρακάτω μέχρι ποιοῦ σημείου ἔφτανε νά ἐξομολογεῖ!
«Μέ τήν εὐκαιρία σᾶς λέω, γιατί μοῦ ἔκαναν δῶρο αὐτές τίς ἡμέρες [ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 4-2-1990] ἀπό κάπου ἕνα πολύ μικρό ἐπιτραχήλιο, στενό καί μικρό. Λέω: «Αὐτό τό βάζω ἀπό μέσα, δέν τό βλέπει κανένας καί μπορεῖ νά κάνει δουλειά!». Ἐγώ τουλάχιστον τό ἔχω κάνει αὐτό πού σᾶς λέω, ἔχω ἐξομολογήσει ἀνθρώπους στό δρόμο. Τό φαντάζεστε; Ἤ μπαίνοντας στήν εἴσοδο μίας πολυκατοικίας, καί τό ἐπιτραχήλιο τό φορῶ ἀπό μέσα ἀπό τό ράσο»!
(Πράξεις, ὁμιλία 127η)

Παντελῆς Γκίνης

«Δέν εἶναι ἡ μετάνοια πού θά μᾶς σώσει. Εἶναι ἡ ἀναγέννηση. Πότε θά προλάβεις νά ἀναγεννηθεῖς; Πᾶμε καί ἐρχόμαστε χρόνια ὁλόκληρα στήν ἐξομολόγηση, νομίζοντες ὅτι δυνάμεθα νά περιοριζόμεθα σέ μιά ἀνανέωση τῆς μετάνοιας καί ὄχι σέ μιά ἀναγέννηση. Αὐτό γιά ὅλους μας εἶναι ἕνα δυστύχημα».
(Σειρά Β΄, ὁμιλία 45η, α’)


«Ἄν θά ἐρωτούσατε ἕναν ἄνθρωπο -ἐγώ πολλές φορές τό ἔχω κάνει αὐτό, ἰδίως στό χῶρο τῆς ἐξομολογήσεως- ἐάν ἔχει ὑπερηφάνεια, θά ἀπαντοῦσε «ΟΧΙ!». Κανείς, σᾶς βεβαιώνω, χρόνια ὁλόκληρα πού ἔχω θέσει τό ἐρώτημα αὐτό, δέν μοῦ εἶπε κάποιος: «Ναί, ἔχω ὑπερηφάνεια». Διότι ἡ ἔννοια τῆς ὑπερηφάνειας δέν εἶναι πλήρης μέσα μας».
(Ἐπιστολή Ἰακώβου, ὁμιλία 13η)

«Ἐγώ προσωπικά κληρικός εἶμαι, ἀσκῶ τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης, ἔχω βαθύτατη τή συνείδηση ὅτι ἐξομολογώντας τούς ἀνθρώπους ἤ ἐξομολογούμενοι οἱ ἄνθρωποι, ἐγώ στέκομαι ὁ εἰρηνοποιός, ὁ συμφιλιωτής μεταξύ τῶν ἁμαρτησάντων ἀνθρώπων καί τοῦ Θεοῦ. Γιατί, ὅταν ὁ ἄλλος μετανοεῖ, δέν συμφιλιώνεται μέ τόν Θεό; Ὁ πνευματικός λοιπόν εἶναι εἰρηνοποιός, εἶναι συμφιλιωτής, εἶναι πάρα πολύ σημαντικό, καί σᾶς εἶπα, ἔχω βαθιά ἐπίγνωση τοῦ πράγματος».

(Μακαρισμοί, ὁμιλία 7η)

«Πρίν γίνω πνευματικός, ἤ τόν πρῶτο καιρό πού ἔγινα πνευματικός, δέν μποροῦσα νά διανοηθῶ ὅτι κάποιος μπορεῖ νά λέγει ψέματα καί στήν Ἐξομολόγηση. Ὄχι μέ τήν ἔννοια νά ἀποκρύψει, πού καί αὐτό εἶναι ψέμα, ἀλλά καί μέ τήν ἔννοια νά διαστρέψει. Δηλαδή, νά τοῦ πεῖς, νά τοῦ κάνεις