Η Σύνοδος της Κρήτης κατήργησε την Πενταρχίαν;

“Μαλέαν δέ κάμψας ἐπιλαθοῦ τῶν οἰκάδε”...

τῆς ἑνότητος καί τῆς ὁμοψυχίας τῶν Ὀρθοδόξων

  Μή δυνάμενον τό Φανάρι νά ἰσχυροποιήση τήν κανονικότητα ἐπιχειρεῖ νά κανονικοποιήση τήν ἰσχύν! Ἀδιαφορεῖ διά τό παλαίφατον Πατριαρχεῖον τῆς Ἀντιοχείας, τῆς μητρός τῶν Χριστιανῶν, καί τό τῆς Ρωσίας, πέμπτον τῆς Πενταρχίας, ἐνῶ χειραγωγεῖ τὰς ὑπολοίπους αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας μέ τό ἐπιχείρημα τοῦ “πρωτείου”.

Του  Παναγιώτου Κατραμάδου

«Εμώρανε Κύριος ους βούλεται απoλέσαι» γράφει η Παλαιά Διαθήκη. Πράγματι, η επιμονή του Πατριάρχου Κων/πόλεως να προχωρήση εις την υποτιθεμένην «Μεγάλην Σύνοδον» άνευ συγκαταθέσεως των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Ρωσίας εξεθεμελίωσε το έδαφος επί του οποίου το Πατριαρχείον Κων/πόλεως ισχυρίζετο έως σήμερον ότι αντλεί τα δίκαιά του, δηλ. την Πενταρχίαν των Πατριαρχών. Το Πατριαρχείον Κων/πόλεως ωνόμασε την Σύνοδον της Κρήτης συνέχεια της Ενδημούσης Συνόδου. Ωστόσο ακόμη και εις την Ενδημούσαν κατά τα  έτη της Τουρκοκρατίας -έστω και τυπικώς- άνευ εξουσίας παρευρίσκοντο οι υπόλοιποι Πατριάρχες. Μάλιστα, προσφάτως είχε γραφή από παράγοντας του Φαναρίου ότι τόσον εσεβάσθη κατά την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν ο Πατριάρχης Κων/πόλεως τους

«Αιρετικὸν άνθρωπον μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσία παραιτού» (Απόστολος Παύλος)

Ἕνα βιβλίο-σχόλιο στὴ διδασκαλία αὐτὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού -ἰδιαίτερα σήμερα πρίν, κατὰ καὶ μετὰ τὴν Κολυμπάριον Σύνοδο- οἱ παναιρετικοὶ Οἰκουμενιστές κατακρεουργοῦν!

 

Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

Σημάτη Παναγιώτη, θεολόγου

   

     Ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίας μας ἔναντι τῶν αἱρέσεων συνοψίζεται καὶ στηρίζεται στὴν Ἐντολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσία παραιτοῦ». Αὐτὴν τὴν Ἐντολὴ διαστρέφει καὶ καταργεῖ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὄχι μόνο μὲ τὶς πράξεις του, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐπίσημη ὁμιλία του στὸ Φανάρι.

     Τὸ βιβλίο αὐτὸ ἀποδεικνύει πὼς τὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας σὲ μιὰ θαυμαστὴ ἑνότητα πίστεως καὶ πνεύματος ἀκολουθοῦν τὴν Ἐντολὴ τοῦ θεοκινήτου ἀποστόλου Παύλου καὶ τὴν ἐντολή του  ἔχει θέσει ὡς βάση τῆς στάσεώς μας ἔναντι τῶν αἱρετικῶν.

   Αὐτὴν τὴ στάση περιφρονεῖ καὶ προδίδει ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ οἱ ὀπαδοί του, διαλεγόμενος καὶ συμπροσευχόμενος μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ἑτερόθρησκους καὶ φτάνοντας μάλιστα στὸ σημεῖο καὶ τὴν βλασφημία νὰ τὶς ὀνομάζει ἐπίσημα "Ἐκκλησίες".

ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ το ανάγνωσμα: Μεγαλείο οικουμενιστικού παραλογισμού!!!

Μεσσηνίας Χρυσόστομος:

.

«Οι αποφάσεις είναι σεβαστές απ’ όλες τις Εκκλησίες»  (Βίντεο)  

.

–«Όσες απείχαν, το...

έπραξαν μόνες τους»!

Η διακήρυξη της ενότητας της Ορθοδόξου Εκκλησίας ήταν και το βασικό συνθετικό μήνυμα που βγήκε από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.

    Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε εξ’ αρχής ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος είχε σταθεί με έμφαση.

  Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας μίλησε στην τηλεόραση BEST εστιάζοντας και στις προτάσεις που τέθηκαν επί τάπητος μπροστά σε σύγχρονα προβλήματα που αγγίζουν τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, αλλά και σε χώρους που έχουν να κάνουν με την βιοηθική.

   Πάμε να δούμε τα όσα χαρακτηριστικά μας ανέφερε…

Πηγή

Η αλήθεια είναι απλή! Αλλά κάποιοι Ποιμένες είναι πολυ-σύνθετοι!

     «Ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, …ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις»! (Λουκ. 10, 21)

Τοῦ Κωνσταντίνου Δημητρόπουλου

Η ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ

ΟΙ ΨΕΥΔΟ-ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

με τους Επισκόπους που κατοχύρωσαν πλέον στην Κρήτη συνοδικά την παναίρεση του Οικουμενισμοῦ.

     Δυστυχώς με μεγάλη λύπη για ακόμα μια φορά βλέπουμε τους λεγόμενους αντιοικουμενιστές πατέρες  τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, τον π. Θεόδωρο Ζήση, τον π. Νικόλαο Μανώλη, τον π. Γεώργιο Μεταλληνό και άλλους πατέρες 

        να φυγομαχούν και απλά να χαρτοπολεμούν. 

      Δυστυχώς, ενώ θα μπορούσε να έχει γίνει διακοπή μνημοσύνου από τους λεγόμενους αντιοικουμενιστές τουλάχιστον 

     το 2006 που μνημόνευσε ο ψευδοπατριάρχης τον πάπα Βενέδικτο ως αγιότατο επίσκοπο πάπα Ρώμης,  αυτό δεν έγινε, ούτε φυσικά έβγαλαν κάποια ανακοίνωση να μην πάει ο λαός του Θεού που είναι στη Κωνσταντινούπολη στον Ιερό Ναό εκείνη την ημέρα, ούτε έβγαλαν ανακοίνωση να μην κοινωνήσει κανείς. 

Οι ψυχές των ανθρώπων δεν τους απασχόλησαν εκείνη την ημέρα.

     Δυστυχώς, ενώ ξανά θα μπορούσε να έχει γίνει διακοπή μνημοσύνου από τους λεγόμενους αντιοικουμενιστές τουλάχιστον 

    το 2014 που μνημόνευσε ο ψευδοπατριάρχης τον πάπα Φραγκίσκο ως αγιότατο επίσκοπο πάπα Ρώμης,  αυτό δεν έγινε, ούτε φυσικά έβγαλαν

Πόσο έντιμη και αξιόπιστη είναι μια Σύνοδος (πέρα από τις κακόδοξες αποφάσεις της) όταν καταπάτησε και την αρχή της ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ που η ίδια έθεσε;

 Αναφορές και επισημάνσεις

για τη Σύνοδο στην Κρήτη

Α΄ και Β΄ Μέρος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

   Η Σύνοδος στην Κρήτη των Προκαθημένων και των Μητροπολιτών – εκπροσώπων δέκα εκ των δεκατεσσάρων Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών απέτυχε να επιτελέσει το σκοπό της. Χρειάστηκαν 55 χρόνια για να παρουσιαστεί η εικόνα μιας διαιρεμένης Ορθόδοξης ποιμαίνουσας Εκκλησίας.

    Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δικαίως ήταν δύσθυμος κατά τη λήξη της Συνόδου. «Από την κούραση», μας είπε Μητροπολίτης, που είναι αλήθεια. «Από τη συναίσθηση της ιστορικής του ευθύνης» μας είπε κάποιος άλλος. Πράγματι η ιστορική του ευθύνη  είναι μεγάλη. Ως πρόεδρος Της απέτυχε να δείξει στην οικουμένη ενωμένη την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι όντως επαχθές για την υστεροφημία του το ότι δεν εκπροσωπήθηκαν στη Σύνοδο τα περίπου δύο τρίτα των Ορθοδόξων Χριστιανών. Η μεγάλη προπαγανδιστική προσπάθεια, που έγινε να προβληθεί πως στη Σύνοδο της Κρήτης ενισχύθηκε η ενότητα των Ορθοδόξων, έπεσε στο κενό. Η πραγματικότητα πίσω από τα στημένα σκηνικά είναι αδυσώπητη. 

   Επί πλέον, μετά από πενήντα πέντε χρόνια επεξεργασίας των θεμάτων οι συνελθόντες στην Κρήτη Αρχιερείς κατέληξαν αντί Εγκυκλίου, με την οποία θα ενημερώνονταν οι

Η "αποθέωση" του "Ορθοδόξου χριστιανικού Ήθους"!

 Συναυλία προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη με την Μαρία Φαραντούρη στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο

Χανιά | Συναυλία προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη με την Μαρία Φαραντούρη στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες, στο πέτρινο θέατρο στα Νωπήγεια, στο πλαίσιο της Αγίας

και Μεγάλης Συνόδου,

η συναυλία με τίτλο: «Ναοί στο σχήμα του ουρανού»,

προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη.

Αποσπάσματα από το περίφημο «Άξιον Εστί» των Οδυσσέα Ελύτη- Μίκη Θεοδωράκη ερμήνευσαν οι σολίστ: Μαρία Φαραντούρη, Δημήτρης Καβράκος, Τατιάνα Παπαγεωργίου, πιάνο και Καλλιτεχνική Διεύθυνση.

Με την ευγενική Συμμετοχή της Χορωδίας ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ.  Υπό την Διεύθυνση του Μαέστρου Κωστή Κωνσταντάρα.

Τιμητική εμφάνιση έκανε και ο  Όμιλος Βρακοφόρων Κρήτης της σχολής Γιάννη και Χάρη Κουμή με τα παιδιά να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, παρουσιάζοντας Κρητικούς χορούς. Τα παιδιά της σχολής έδωσαν στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο κλαδιά ελιάς από το δέντρο που ο ίδιος είχε φυτέψει πριν από 24 χρόνια, λίγο μετά την ενθρόνιση του.

Την συναυλία τίμησαν με την παρουσία τους Προκαθήμενοι και ιεράρχες των Ορθοδόξων Εκκλησιών που συμμετέχουν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, ενώ ο Μίκης Θεοδωράκης που δεν μπορούσε να παρευρεθεί απέστειλε μήνυμα στο οποίο χαιρετίζει την σύνοδο εκφράζοντας την μεγάλη τιμή που νιώθει για αυτή την συναυλία.

zarpanews.gr

"Μη χωρίσης, αλλά μοίχευε" --"Ξεκαθαρίστε τη θέση σας ή κρυφτείτε στη τρύπα σας"

Πηγή: «Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ»

Ήρθε η ώρα των πιστών:

"Λέτε, αλλά δεν κάνετε αυτά που λέτε.   Μόνο λέτε"

"Ξεκαθαρίστε τη θέση σας ή κρυφτείτε στη τρύπα σας".

4 "Ανοιχτές επιστολές" πιστών, με αφορμή τη σύγκληση της "Μεγάλης" συνόδου εν Κρήτη...

      

Δημοσιεύουμε σήμερα τις "ανοιχτές επιστολές" 4 πιστών (λαϊκών)

Τις δύο πρώτες επιστολές τις είδαμε εδώ,

     Ακολουθούν δύο ακόμη, οι επιστολές

των Αδαμάντιου Τσακίρογλου 

"Αρνούμαι την Αίρεση, παραμένω στην εκκλησία. Αποτείχιση τώρα"

και του Ιωάννη Ρίζου 
«Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ...... καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς»


Και οι 4 είναι τολμηρές, αποκαλυπτικές και ξεκάθαρες.

Αφού οι δεσποτάδες μας παίζουν κρυφτούλι και δεν μας λένε αν υπέγραψαν ή όχι, αλλά κυρίως τι θα κάνουν τώρα που επίσημα (σύμφωνα με την απόφαση της "Αγίας και Μεγάλης" -ληστρικής κατ' εμάς Συνόδου)

θα αποκαλούνται οι αιρετικοί "εκκλησίες" (πουθενά στην απόφαση δεν αναφέρονται ως "αιρετικοί"), 
ήρθε η ώρα των πιστών.

Ιστολόγιο Ομάδας Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Επιστολή 1η

Πάτερ,

Επειδή έχουνε φτάσει στα χέρια μου από προωθήσεις φίλων διάφορα δημοσιευμένα κείμενά σας σχετικά με την λεγομένη "Μεγάλη Σύνοδο" στα οποία λίγο πολύ ζητάτε γνώμες, ας πω κι εγώ δυό λόγια για να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους και να δούμε τη θέση και τη στάση σας.

Συγχωρέστε με εκ των προτέρων για το απότομο του ύφους, δεν είμαι έτσι, ούτε είχα καμμία πρόθεση και διάθεση να εμπλακώ, αλλά οδηγείτε σε σύγχυση δικούς μου ανθρώπους και, είναι και απότομα τα γεγονότα και η ολιγωρία σας και πρέπει να υπερασπιστώ την πίστη μου έργοις και όχι μόνο λόγοις όπως κάνετε εσείς. Είμαι συνεννοήσιμος άνθρωπος, αλλά τα λόγια και οι πράξεις σας (οι μη-πράξεις σας για να είμαι ακριβής) στα περί της πίστεως δεν επιτρέπουν πλέον μισόλογα.

Είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφετε, αλλά παίζουν στην πιάτσα και είναι γνωστά εδώ και 100 χρόνια. Και παρόλο που είναι γνωστά εδώ και 100 χρόνια, το ιερατείο της Εκκλησίας των μισθωτών ποιμένων και εραστών του Οικουμενισμού (ναι, αυτούς που ξεφωνίζει ο Κύριος και σας πιάνει κι εσάς μέσα) ποιεί την νήσσαν.

Το αυτό παρατηρώ και στα κείμενά σας, καθώς και σε κείμενα και ομιλίες άλλων ανησυχούντων ορθοδόξων με προχωρημένες γνώσεις στα θεολογικά, εκκλησιολογικά και κανονικά θέματα. Εκκλησιολογικώς όμως τα κείμενα αυτά δεν πατάνε καλά. 
Πού τη βρήκατε αυτή την εκκλησιολογία, δεν καταλαβαίνω.
Περιστρέφονται γύρω από διαμαρτυρίες, διαπιστώσεις, αντριέματα και φιγούρες. Αλλά δεν βλέπω να καταλήγετε στο "δια ταύτα". Τι θα κάνετε εντέλει; Τι προτείνετε ως λύση;
Ο λύκος είναι μέσα στο μαντρί κι εσείς ακόμα το σκέφτεστε; Ακόμα διαμαρτύρεστε; Ακόμα καταστρώνετε σχέδια; Ακόμα ευχολόγια; Ακόμα "θά"; Ακόμα περιμένετε καποιον άλλον να κάνει κάτι; Περιμένετε μήπως ουρανοσημία;

Και το μυαλό και τους Ιερούς Κανόνες γιατί μας τα έδωσε ο Κύριος;

Ο π. Σάββας Αντύπας εδώ και καιρό είχε πεί πολύ εύστοχα
"Μη χωρίσης, αλλά μοίχευε" (https://www.youtube.com/watch?v=hOQh0epp63Y). 

Ωραίο το τσιτάτο, ωραίες οι διαπιστώσεις, αλλά τι έκανε; Συνεχίζει τη μοιχεία;
Έτσι φαίνεται. Εξάλλου η μοιχεία και η απιστία έχουν την ίδια ρίζα, όπως λένε και οι Πατέρες. Καλά είπε ο Κύριος "γενεά πονηρά και μοιχαλίς".
Μπορείτε όμως να καταλάβετε πως, ό,τι και να λέτε είσαστε σε κοινωνία με την αίρεση εδώ και 100 χρόνια;
Αντε να πούμε από το 1948 (ΠΣΕ) ή το 1965 (άρση ακοινωνησίας) επισήμως.

   

Εσείς, πώς υλοποιείτε τις εντολες του Θεού; Εχετε γεμίσει τον αέρα και το δίκτυο με λόγια και ατέρμονα κείμενα. Τί προσπαθείτε να κρύψετε στα ατέλειωτα κατεβατά και τις αναλύσεις σας;

Λάβετε υπ' όψιν σας ότι τα

κείμενα αυτά τα διαβάζουν και άνθρωποι που ξέρουν ότι 1+1 κάνει δύο και πως τα φωνήεντα είναι εφτά.

 Ποιά είναι, ποιά πρέπει να είναι η στάση των ορθοδόξων; 

Το παιχνίδι έχει χοντρύνει, δηλαδή τί λέω χοντρύνει, χοντρύτερο δε γίνεται. 

Τί έχουμε παραλάβει από τους πατέρες; Να κάνουμε διαπιστώσεις και

Το Κολυμπάριο "έλεος" ενώνει πλέον επίσημα τις "Εκκλησίες" μας!

 Πάπας προς Φανάρι:

Το έλεος του Θεού ενώνει τις Εκκλησίες μας

-Τέρμα στις αντιπαλότητες και την μνησικακία

                                                                        

        Του Μανώλη Κείου

        Και τώρα άντε να τον μαζέψει κανείς...

        Μετά την Πανορθόδοξη (που μόνο Πανορθόδοξη δεν ήταν) και την αποδεδειγμένη κρίση στους κόλπους της Ορθοδοξίας ο Πάπας ξεσαλώνει και απροκάλυπτα μιλάει για ένωση. "Το έλεος του Θεού είναι ο δεσμός που ενώνει τις Εκκλησίες, καρπός του Αγίου Πνεύματος που παράγει την κοινωνία, αλλά ποτέ την ομοιομορφία". Αυτό ήταν στο επίκεντρο του μηνύματος του Πάπα Φραγκίσκου προς την αντιπροσωπεία του Οικουμενικού

Παρά τα όσα συνέβησαν στο Κολυμπάρι, ο αιρεσιάρχης Βαρθολομαίος υμνεῖται ως ορθοτομών τον λόγον της αληθείας Επίσκοπος!

  Ἐπιβεβλημένη ἐρώτηση

πρὸς τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές;   

      Ὅταν ἀφιερώνουν ἑκατοντάδες «σελίδες» στὸ διαδίκτυο γιὰ νὰ νὰ καταγγείλουν καὶ νὰ καταδείξουν τὶς κακοδοξίες καὶ τὰ αἱρετικὰ φρονήματα τῶν παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ στὴ συνέχεια κοινωνοῦν μὲ τοὺς καταγγελλόμενους Ἐπισκόπους, αὐτὸ λέγεται ἀντι-Οἰκουμενιστικὸς ἀγώνας;
   Ὅταν ἐπίσκοποί τους (ὅπως ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος) «συνευωχούνται στη Βέροια με τον αρχιτέκτονα της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου, σαν να μη συμβαίνει τίποτε, και ο οικείος επίσκοπος τον προσφωνεί με τρόπο που προκαλεί αφόρητα (Λ.Ν.)» (ἐδῶ) καὶ αὐτοὶ κοινωνοῦν μὲ αὐτοὺς τοὺς Ἐπισκόπους, αὐτὸ λέγεται ἀντι-Οἰκουμενιστικὸς ἀγώνας;

     Ἢ μήπως, οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ μετὰ ἀπ’ ὅσα συνέβησαν στὴν Κρήτη, δὲν εἶναι πλέον συνειδητοὶ Οἰκουμενιστές; (Ἀδιάφορον ἂν τοῦτο γίνεται «ἐκ φόβου, ἐκ συμφέροντος ἢ ἐξ ἀνάγκης»).

    Συνεχίζετε, λοιπόν, «νὰ κοινωνεῖτε μετὰ τῶν ἀκοινωνήτων», ἀφήνοντας τὸ τμῆμα τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἀγωνιᾶ γιὰ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Πίστεως καὶ τὴν προσωπική του σωτηρία στὰ χέρια τῶν λύκων! Ἀφήνοντάς το ἀποίμαντο καὶ στὴν οἰκτρὰ πλάνη ὅτι πρέπει νὰ κοινωνοῦμε μὲ τὸν Ἐπίσκοπο, καὶ «δὲν ἔχει σημασία, ἂν ὁ Ἐπίσκοπος ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν ἀλήθεια, ἂν κάνει στραβὰ μάτια γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῶν αἱρετικῶν, ἂν τοὺς ἐπαινεῖ ἐμετικὰ ἢ παρίσταται σ’ αὐτὴν τὴν κακοποίηση τῆς ἀλήθειας!

Η ἐμετικὴ προσφώνηση του Μητροπολίτου Βεροίας:

 «“Αστράπτει και λάμπει” η τοπική Εκκλησία …διά να υποδεχθή τον πρωτόθρονον και πρωτεύθυνον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα, τον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίον.

“Αστράπτει και λάμπει” έχουσα προεξάρχοντα της λατρευτικής ταύτης συνάξεως επί τη εορτή του ιδρυτού της, ουρανοβάμονος αποστόλου Παύλου, τον ου μόνον κλήσιν φέροντα αποστολικήν, αλλά και ζήλον έχοντα αποστολικόν και φωνήν στεντορείαν, κηρύσσουσαν εν παντί καιρώ και τόπω “Χριστόν εσταυρωμένον και αναστάντα»”, και ακαταβλήτως αγωνιζόμενον νύκτα και ημέραν, ενίοτε και μετά πολλών δακρύων, “εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού, μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού”».

  …Υποδεχόμεθα σήμερον Υμάς, Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, τον Οικουμενικόν Πατριάρχην και πνευματικόν Πατέρα πάντων ημών, μετά βαθυτάτου σεβασμού και ανεκλαλήτου χαράς, και αδυνατούντες να εκφράσωμεν εν ανθρωπίναις λέξεσι τα συνέχοντα και πλημμυρίζοντα την ψυχήν ημών αισθήματα ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, στρέφομεν προσευχητικώς τον νούν και την καρδίαν μας προς τον εν τω βορείω πεσσώ εικονιζόμενον Χριστόν τον Χαλκίτην και προς την εν τω δυτικώ πεσσώ ιεράν μορφήν της δεομένης Υπεραγίας Θεοτόκου, και ικετεύομεν ταπεινώς «πολυχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός τον Παναγιώτατον Οικουμενικόν Πατριάρχην ημών κύριον κύριον Βαρθολομαίον· Κύριε, φύλαττε αυτόν εις πολλά έτη».

Με Πατριαρχική χοροστασία ο Εσπερινός των Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου στη Βέροια

Με λαμπρότητα και επισημότητα τελέστηκε το απόγευμα της Τρίτης 28 Ιουνίου ο Εσπερινός της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου στην πανηγυρίζουσα Παλαιά Μητρόπολη της Βέροιας.

Άγιοι Απόστολοι

Ἐγκώμιον εἰς τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον

Λόγος β´

1.-. Τί τέλος πάντων εἶναι ὁ ἄνθρωπος καὶ πόση εἶναι ἡ εὐγένεια τῆς δικῆς μας φύσης καὶ πόσο ἱκανὸ στὴν ἀρετὴ εἶναι αὐτὸ τὸ ὄν, μᾶς τὸ ἔδειξε περισσότερο ἀπ᾿ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὁ Παῦλος. Καὶ τώρα σηκώνεται, ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἔχει φθάσει, καὶ μὲ καθαρὴ φωνὴ πρὸς ὅλους ἐκείνους ποὺ κατηγοροῦν τὴ φύση μας ἀπολογεῖται γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου, προτρέπει γιὰ ἀρετή, κλείνει τὰ ἀναίσχυντα στόματα τῶν βλάσφημων καὶ ἀποδεικνύει ὅτι δὲν εἶναι μεγάλη ἡ διαφορὰ ἀνάμεσα στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἂν θέλουμε νὰ προσέχουμε τὸν ἑαυτό μας. Γιατὶ χωρὶς νὰ ἔχει ἄλλη φύση, οὔτε νὰ ἔχει λάβει ἄλλη ψυχή, οὔτε νὰ κατοίκησε σ᾿ ἄλλο κόσμο, ἀλλὰ ἂν καὶ ἀνατράφηκε στὴν ἴδια γῆ καὶ τόπο καὶ μὲ τοὺς ἴδιους νόμους καὶ συνήθειες, ξεπέρασε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν ἀπὸ τότε ποὺ ἔγιναν οἱ ἄνθρωποι.

Ποῦ εἶναι λοιπὸν ἐκεῖνοι ποὺ λέγουν, ὅτι εἶναι δύσκολο πράγμα ἡ ἀρετὴ καὶ εὔκολο ἡ κακία; Γιατὶ ὁ Παῦλος τοὺς ἀντικρούει λέγοντας· «Οἱ θλίψεις μας ποὺ γρήγορα περνοῦν, προετοιμάζουν σ᾿ ἐμᾶς σὲ ὑπερβολικὰ μεγάλο βαθμὸ αἰώνιο βάρος δόξας» (Β´ Κορ. 4, 17). Ἐὰν ὅμως τέτοιες θλίψεις περνοῦν εὔκολα, πολὺ περισσότερο οἱ φυσικὲς ἡδονές…

 Καὶ δὲν εἶναι μόνο αὐτὸ τὸ θαυμαστό του, ὅτι δηλαδὴ ἀπὸ πολλὴ προθυμία δὲν αἰσθανόταν τοὺς κόπους του γιὰ τὴν ἀρετή, ἀλλ᾿ ὅτι ἀσκοῦσε αὐτὴν χωρὶς ἀμοιβή. Ἐμεῖς βέβαια δὲν ὑπομένουμε κόπους γι᾿ αὐτὴν ἂν καὶ ὑπάρχουν ἀμοιβές. Ἐκεῖνος ὅμως καὶ χωρὶς τὰ ἔπαθλα τὴν ἐπιζητοῦσε καὶ τὴν ἀγαποῦσε, καὶ ἐκεῖνα ποὺ θεωροῦνταν ὅτι εἶναι ἐμπόδιά της τὰ ξεπερνοῦσε μὲ κάθε εὐκολία. Καὶ δὲν ἐπικαλέσθηκε οὔτε τὴν ἀδυναμία τοῦ σώματος, οὔτε τὴν τυραννίδα τῆς φύσης, οὔτε τίποτε ἄλλο. Ἂν καὶ εἶχε ἀναλάβει μεγαλύτερη φροντίδα ἀπὸ τοὺς στρατηγοὺς καὶ ὅλους τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς, ἀλλ᾿ ὅμως κάθε ἡμέρα ἦταν ἀκμαῖος, καὶ ἐνῶ οἱ κίνδυνοί του ἐπαυξάνονταν, διέθετε νεανικὴ προθυμία. Γιὰ νὰ δείξει αὐτὸ ἀκριβῶς ἔλεγε, «Ξεχνώντας τὰ ὅσα ἔγιναν στὸ παρελθὸν καὶ φροντίζοντας γιὰ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι μπροστά μου» (Φιλιπ. 3, 14).

Καὶ ἐνῶ περίμενε τὸ θάνατο, καλοῦσε σὲ συμμετοχὴ τῆς ἡδονῆς αὐτῆς λέγοντας, «Χαίρετε καὶ νὰ χαίρεστε μαζί μου» (Φιλιπ. 2, 18). Καὶ ἐνῶ τὸν ἀπειλοῦσαν κίνδυνοι καὶ προσβολὲς καὶ κάθε ἀτιμία, πάλι σκιρτοῦσε· καὶ ὅταν ἔγραφε τὴν ἐπιστολὴ στοὺς Κορινθίους ἔλεγε, «Γι᾿ αὐτὸ καὶ εὐφραίνομαι σὲ ἀσθένειες, σὲ προσβολές, σὲ διωγμοὺς» (Β´ Κορ. 12, 10). Καὶ τὰ ὀνόμασε αὐτὰ ὅπλα τῆς δικαιοσύνης, ἀποδεικνύοντας ὅτι καὶ ἀπὸ αὐτὰ εἶχε πολὺ μεγάλες ὠφέλειες καὶ ἀπὸ παντοῦ ἦταν ἀκατάβλητος στοὺς ἐχθρούς του. Καὶ ἐνῶ παντοῦ τὸν βασάνιζαν, τὸν περιφρονοῦσαν, τὸν κακολογοῦσαν, σὰν νὰ βάδιζε σὲ θριάμβους καὶ νὰ ἔστησε σταθερὰ τρόπαια σ᾿ ὅλα τὰ σημεῖα τῆς γῆς, ἔτσι ὑπερηφανευόταν καὶ εὐχαριστοῦσε τὸ Θεὸ λέγοντας· «Ἡ εὐχαριστία ἀνήκει στὸ Θεὸ ὁ ὁποῖος πάντοτε μᾶς ὁδηγεῖ σὲ θρίαμβο» (Β´ Κορ. 2, 14).

2.-. Καὶ τὴν κακοποίηση καὶ τὴν προσβολὴ γιὰ τὸ κήρυγμα ἐπιζητοῦσε περισσότερο ἀπ᾿ ὅσο ἐμεῖς τὴν τιμή, καὶ τὸ θάνατο ἀπ᾿ ὅσο ἐμεῖς τὴ ζωή, καὶ τὴ φτώχεια ἀπ᾿ ὅσο ἐμεῖς τὸν πλοῦτο, καὶ τοὺς