Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

Η θεραπεία τής συγκύπτουσας

Κυριακή Ι΄ Λουκά:

Η θεραπεία τής συγκύπτουσας

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς


Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επισκέφτηκε τη γη δυναμικά αλλά ταπεινά, για να διδάξει τους ανθρώπους ν’ αγαπούν το Θεό και τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι από μόνοι τους είναι αδύναμοι. Η αγάπη τού Θεού τους κάνει δυνατούς. Από μόνοι τους οι άνθρωποι είναι υπερήφανοι. Η αγάπη για τον άνθρωπο τους κάνει ταπεινούς. Η αγάπη για τον άνθρωπο προέρχεται από την αγάπη για το Θεό. Η ταπείνωση προέρχεται από μια αίσθηση θεϊκής δύναμης. Η αγάπη για τον άνθρωπο χωρίς αγάπη για το Θεό είναι ψεύτικη. Κάθε άλλη δύναμη εκτός από εκείνη του Θεού, είναι υπερήφανη και ψεύτικη.
Οι άνθρωποι όμως έχουν βρει κι έναν τρίτο δρόμο, που δεν είναι ούτε αγάπη για το Θεό ούτε αγάπη για τον άνθρωπο. Είναι η αγάπη για τον εαυτό τους, η φιλαυτία. Η φιλαυτία είναι φράγμα που τους χωρίζει από Θεό κι απ’ ανθρώπους και τους αφήνει εντελώς απομονωμένους. Όταν ο άνθρωπος αγαπά μόνο τον εαυτό του, δεν αγαπά ούτε το Θεό ούτε το συνάνθρωπό του. Δεν αγαπά ούτε τον άνθρωπο που κρύβει μέσα του. Αγαπά μόνο τις σκέψεις για τον εαυτό του, τη φαντασίωση του εαυτού του. Αν επρόκειτο ν’ αγαπήσει τον μέσα άνθρωπο, θ’ αγαπούσε ταυτόχρονα και την εικόνα του Θεού που φέρει μέσα του και σύντομα θα κατέληγε ν’ αγαπά το Θεό και τον άνθρωπο, γιατί τότε θ’ αναζητούσε το Θεό και τον άνθρωπο στους άλλους ανθρώπους, ως αντικείμενα της αγάπης του.
Η φιλαυτία δέν είναι άγάπη. Είναι απόρριψη του Θεού και περιφρόνηση του ανθρώπου, είτε φανερή είναι είτε κρυμμένη. Η φιλαυτία δέν είναι αγάπη, είναι αρρώστια. Είναι μια σοβαρή αρρώστια που αναπόφευκτα συμπαρασύρει μαζί της κι άλλες αρρώστιες. Όπως η ευλογιά προκαλεί με σιγουριά πυρετό σ’ ολόκληρο το σώμα, έτσι κι η φιλαυτία παράγει τη φωτιά τού φθόνου και της οργής σ’ ολόκληρο τον άνθρωπο. Ο φίλαυτος άνθρωπος είναι γεμάτος φθόνο για εκείνους που είναι καλλίτεροι ή πιο πλούσιοι απ’ αυτόν, πιο μορφωμένοι ή πιο σεβαστοί στους ανθρώπους. Το φθόνο ακολουθεί πάντα η οργή κι ο θυμός, όπως άπό τη φωτιά βγαίνει ο καπνός. Η κρυμμένη οργή που ξεπροβάλλει που και που, φανερώνει όλη την ασχήμια της άρρωστης καρδιάς που έχει προσβληθεί από το δηλητήριο της φιλαυτίας.
***
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας παρουσιάζει καθαρά από τη μία μεριά την εικόνα της μεγάλης αγάπης του Χριστού για τον

"Ομερτά" ο νόμος της σιωπής, Κοσμίδης Ελευθέριος

Πηγή: "Κατάνυξις"
Σχόλιο των συντακτών του Ιστολογίου Κατάνυξις:
Να "συγχαρούμε" τον επιμελητή-γραφίστα των φυλλαδίων του συμποσίου, για την "ευφάνταστη" σημειολογική επιλογή, να "ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΕΙ" τους αγίους πατέρες της οικουμενικής συνόδου και τον άγιο Μ. Κωνσταντίνο, που θέσπισαν το σύμβολο της πίστεως. Αδικαιολόγητος!

Κοσμίδης Ελευθέριος, φυσικός-αρθρογράφος
Διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη με πολύ μεγάλη επιτυχία(;;;), το τριήμερο επιστημονικό συμπόσιο: “ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ” που ελάμπρυναν με την παρουσία τους, ευάριθμο πλήθος Σεβασμιοτάτων (Μεσσηνίας, Μεσογαίας, Λαγκαδά & Κίτρους), πανεπιστημιακοί καθηγητές (κ. Μαρτζέλος, κ. Κωνσταντίνου, κ.Χρήστου, κ. Σκαλτσής, κ. Γιάγκου, κ.Πασχαλίδης κ.α.). (Σημ. "Πατερικῆς Παραδόσεως": Καὶ καλὰ ὁ Μεσσηνίας καὶ ὁ Κίτρους. Ὁ "Σωτηρικὸς" Μεσογαίας Νικόλαος καὶ ὁ Λαγκαδὰ Ἰωάννης, τί ἤθελαν ἐκεῖ; Μήπως γιὰ νὰ ἀντιταχθοῦν στὴν διεξαγωγὴ μιᾶς ἐκ τῶν προτέρων Οἰκουμενιστικῆς Συνόδου, ἀφοῦ τὴν διεξάγουν Οἰκουμενιστές;)
Το Συμπόσιο επειδή ήταν τριήμερο, ο κόσμος πηγαινοερχότανε στη μονή Βλατάδων, όλες σχεδόν τις ώρες της ημέρας, κυρίως πανεπιστημιακοί, φοιτητές της θεολογικής σχολής  και κληρικοί αποτελούσαν το ακροατήριο.
Ξεπερνώντας την αρχική εντύπωση, (η κλίση στις θέσεις των ακροατών προκαλεί δέος!) παρακολούθησα έκπληκτος την ομιλία των κ. Τσομπανίδη και Τσιρώνη (βάσει προγράμματος, η κάθε εισήγηση είχε διάρκεια 15 λεπτά).

Διαπίστωσα με λύπη μου πως τελικά,
η ορθόδοξη εκκλησία έχει τρία κυρίαρχα ρεύματα: τους εργάτες της οικουμενικής κινήσεως (ή οικουμενιστές), τους αντίθετους στην οικουμενική κίνηση (ή αντι-οικουμενιστές, οι "άλλοι" τους αποκαλούν: κάποιους κύκλους της εκκλησίας, ζηλωτές και άλλα χειρότερα) και σε εκείνους που δεν αισθάνονται έτοιμοι ή δεν εξαναγκάστηκαν να πάρουν θέση ακόμα.
Μου δημιουργήθηκαν δε κάποιες εύλογες, πιστεύω, απορίες:
Περί των διαλόγων
  • Καθίσταται προαπαιτούμενο ένα βασικό αίτημα: Θα αρχίσει ποτέ ο διάλογος εντός της εκκλησίας; Από το οικουμενικό Πατριαρχείο, τις θεολογικές σχολές και την ελίτ της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, δυστυχώς έχει επιβληθεί "ΟΜΕΡΤΑ".

    Από τους εισηγητάς λοιπόν, που ήταν επιλεγμένοι εργάτες της οικουμενικής κινήσεως,
    γιατί άραγε απουσίαζε, έστω ένας εκφραστής της αντιθέτου απόψεως; (π.χ. ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο σεβ. Πειραιώς, ή ο σεβ. Γόρτυνος;) 

    Εννοείται πως δε θα μπορούσε να είναι επ’ ουδενί προσκεκλημένος, ο π. Νικόλαος Μανώλης, διότι στο συγκεκριμένο συμπόσιο, μόνον το άκουσμα του ονόματός του, θα προκαλούσε στην πλειοψηφία των εισηγητών, έκρηξη θυμού και οργής.

    Πως είναι λοιπόν δυνατόν, εκείνοι που με τόση σπουδή, επιμονή και υπομονή, εργάζονται για το διάλογο εκτός της εκκλησίας, να τον απαγορεύουν εντός αυτής, επιβάλλοντας μια ιδιότυπη “ομερτά”;
  • Είναι πλέον θεσμός εκ των εισηγητών (των εργατών της οικουμενικής

Φοβερή οπτασία του Αγίου Αντωνίου: Οι αιρετικοί, άλογα κτήνη γύρω απο την Αγία Τράπεζα!

Τι πιστεύεις για την Θεία Κοινωνία; Mήπως αμφιβάλλεις;
Πηγή: «ekklisiaonline»

Στὸ «ekklisiaonline» δημοσιεύτηκε μιὰ μαρτυρία ἀγνώστου συγγραφέως, γιὰ τὴν ἀμφιβολία ποὺ εἶχε κάποιος μοναχός, ἂν τὰ τίμια δῶρα συμβολίζουν ἢ εἶναι Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ καὶ γιὰ τὸ θαῦμα ποὺ πραγματοποιήθηκε, ὥστε νὰ πεισθεῖ ὁ μοναχὸς γιὰ τὴν ἀλήθεια ὅτι τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασί, μεταβάλλεται πράγματι σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ.   Αὐτὴ ἡ ἀλήθεια, ὅμως, δὲν πρέπει νὰ μᾶς κάνει νὰ παραβλέπουμε μιὰ ἄλλη ἀλήθεια. Ὅτι ἡ παρουσία αἱρετικῶν στοὺς Ἱεροὺς ναούς μας, προκαλοῦν μολυσμό, ὅπως αὐτὸς ποὺ εἶδε σὲ ὅραμα ὁ Μ. Ἀντώνιος!       Καὶ ὅπως γράφει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης ποὺ παρουσιάζει αὐτὸ τὸ ὅραμα:
«Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια απο συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων».

Ἄς δοῦμε τὰ δύο κείμενα:
1. Τί πιστεύεις γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία; Mήπως ἀμφιβάλλεις; καὶ
2. Ὁπτασία τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου γιὰ τοὺς αἱρετικούς: Ἄλογα κτήνη!

ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ

1. Τί πιστεύεις γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία; Mήπως ἀμφιβάλλεις;
Αληθινή  πατερική  διήγηση...
Ένας μοναχός πάλευε με λογισμούς αμφιβολίας, για το αν τα τίμια Δώρα είναι πραγματικά Σώμα και Αίμα Χριστού ή απλά σύμβολα και τύποι.
Οι άλλοι μοναχοί, όταν ενημερώθηκαν σχετικά, τον κάλεσαν σε μια Θεία Λειτουργία, στη διάρκεια της οποίας προσευχόταν όλοι θερμά να του δείξει ο Θεός με θαύμα την αλήθεια, για να διώξει τους λογισμούς της απιστίας.
Μετά την απόλυση, ο αδελφός αυτός διηγήθηκε στους άλλους τα εξής:
«Όταν ο διάκονος ανέβηκε στον άμβωνα για να διαβάσει το Ευαγγέλιο, είδα ν΄ ανοίγει η στέγη της εκκλησίας.
Μετά την ευχή της Προσκομιδής, είδα να σχίζονται οι ουρανοί και να κατεβαίνει φωτιά πάνω στα τίμια Δώρα.
Ύστερα, παρουσιάστηκε πλήθος αγγέλων κι ανάμεσά τους ένα Παιδί. Μαζί τους κατέβηκαν άλλα δύο πρόσωπα με ομορφιά απερίγραπτη.
Κατόπιν οι άγγελοι στάθηκαν κυκλικά γύρω από την αγία τράπεζα, ενώ το Βρέφος ενθρονίστηκε πάνω σ΄ αυτήν.
Όταν πλησίασαν οι ιερείς για να τεμαχίσουν τον άρτο της προθέσεως,

Ιστολόγιο «Ο Παιδαγωγός»: Πιστεύουμε ότι έφθασε η ώρα να διακοπεί το μνημόσυνο του Πατριάρχη -κατ' αρχήν.

 Δημοσιεύουμε κατ' αρχήν την καταγγελία του ομότιμου καθηγητή  Θεολογικής Κορναράκη. 
Καταγγέλλει την Συντακτική Επιτροπή της "Ομολογίας Πίστεως" ότι συνεχίζει τον "χαρτοπόλεμο" και περιορίζεται στο να ενημερώνει "τι είναι αίρεση" (αναφέρεται στον Οικουμενισμό), αλλά όταν λήφθηκε ΟΜΟΦΩΝΑ η απόφαση να συνταχθεί έντυπο που να αποκαλύπτει ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ των Οικουμενιστών,   ΟΥΔΕΠΟΤΕ  αυτή  υλοποιήθηκε.

"Έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχει ξοδευθεί πολύ χαρτί, για τα ίδια θέματα, το ίδιο μοτίβο, το δήθεν «μαχητικό», χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εις βάρος των εκκλησιαστικών οικουμενιστών. (...) Χαρτοπόλεμος και τίποτε άλλο! Για το θεαθήναι μόνον! "

Παρακαλούμε διαβάστε την ανάρτηση μας μέχρι τέλους (με τα νεότερα δεδομένα και -στο τέλος- την τοποθέτηση μας).

Παραθέτουμε αρχικά την εξαιρετική επιστολή, που είδαμε εδώ:


Ὁ ἀείμνηστος Ι. Κορναράκης
Προς τους σεβαστούς κληρικούς της Συντακτικής Επιτροπής του κειμένου "ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ κατά του οικουμενισμού"
Γέροντα Ιωσήφ, Αγίου Ορους, π. Γ. Μεταλληνό, π. Θ. Ζήση, π. Μάρκον Μανώλη και π. Σαράντη Σαράντο.

Του ομότιμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής κ. Ιωάννου ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ

     Έλαβα και ανέγνωσα με ιδιαίτερη προσοχή, τόσο το κείμενο τής παρακλήσεώς σας να συμμετάσχω στην αντιοικουμενιστική σας προσπάθεια, όσο και εκείνο τής διακηρύξεώς σας. 
Στο κείμενο της παρακλήσεώς σας, απευθύνεσθε προσωπικώς και ονομαστικώς στον υποφαινόμενο, και σημειώνετε: 
   «Σας παρακαλούμε θερμά, εφ’ όσον συμφωνείτε με το περιεχόμενο της ομολογίας, να προσυπογράψετε το κείμενο, προκειμένου να χαροποιήσουμε έτσι και να καθησυχάσουμε τούς πιστούς, πού αγωνιούν για τα τεκταινόμενα και αναμένουν λόγους αληθείας».

Σκοπός, λοιπόν, της αντιοικουμενιστικής σας προσπάθειας είναι η καθησύχαση των πιστών για την συνεχή ισχυροποίηση της οικουμενιστικής λαίλαπας στον χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και η καθησύχασίς τους ότι, εσείς εγγυάσθε την προστασία της Εκκλησίας από τις καταστροφικές, γι’ αυτήν, συνέπειες της οικουμενιστικής δραστηριότητος των Ορθοδόξων ταγών της.
Δυστυχώς, σας δηλώνω ότι, δεν μπορώ να προσυπογράψω το κείμενο, το οποίο εσείς χαρακτηρίζετε ως «Ομολογία Πίστεως», επειδή η ομολογία αυτή δεν γίνεται με τούς όρους και τις απαιτήσεις του Ταμείου των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας, αλλά και της αγιοπνευματικής πατερικής παραδόσεως του μαρτυρίου αίματος και ψυχής, με το οποίο, και μόνον, οι θείοι Πατέρες, ως δούλοι γνησιώτατοι Χριστού, «όλην συλλεξάμενοι ποιμαντικήν επιστήμην και θυμόν ιερόν κινήσαντες, τους βαρείς εξεδίωξαν και λοιμώδεις λύκους των αιρέσεων, εκσφενδονήσαντες αυτούς, με την σφενδόνα του πνεύματος, έξω του της Εκκλησίας πληρώματος», κατά τον υμνογράφον της Εκκλησίας!
Οι βαρείς λύκοι, λοιπόν, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας!
Μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει μεγάλος αριθμός τέτοιων κειμένων, από την ηγουμενική διοίκηση του Αγίου Όρους, από την δική σας ομάδα κληρικών και μοναχών, αλλά και από άλλες αντιοικουμενιστικές προσπάθειες.
Έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχει ξοδευθεί πολύ χαρτί, για τα ίδια θέματα, το ίδιο μοτίβο, το δήθεν «μαχητικό», χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εις βάρος των εκκλησιαστικών οικουμενιστών.
Ο Οικουμενισμός προχωρεί στον χώρο της Εκκλησίας και συνεχώς ισχυροποιείται, επειδή ακριβώς δεν θίγονται οι ορθόδοξοι οικουμενιστές, αφού δεν αποκαλύπτονται τα ονόματά τους.
Γι’ αυτό και δεν ανησυχούν και είναι σίγουροι ότι θα κερδίσουν τους στόχους τους, χάρη στη δική σας ανημποριά να αγωνισθείτε θεοφιλώς με το πνεύμα της θυσιαστικής σταυρώσιμης μαρτυρίας.

Στην προς εμέ πρόσκλησή σας, γράφετε:
«Υπέρ της Ορθοδοξίας αγωνίσθηκαν και ομολόγησαν, πολλά παθόντες, Αγιοι Μάρτυρες, Ιεράρχαι, Όσιοι και Ομολογηταί».
Εσείς, τι πάθατε, μέχρι σήμερα;
Η αντιοικουμενιστική σας προσπάθεια περιορίζεται στα όρια της ασφαλείας σας, ώστε να μείνετε ανέγγιχτοι από συνέπειες δυσάρεστες για σας.
Παράδειγμα: στην σ. 17 του κειμένου σας, γράφετε:
«Αυτήν την παναίρεση (του Οικουμενισμού) έχουν αποδεχθεί εκ των Ορθοδόξων πολλοί πατριάρχες, αρχιεπίσκοποι, επίσκοποι, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί».
Ποιοι είναι αυτοί;
Δεν τους κατονομάζετε, όπως οφείλατε να το κάνετε. Σύμφωνα, μάλιστα, με ειλημμένη απόφαση της συνάξεως των κληρικών και μοναχών.
Σας υπενθυμίζω τα γεγονότα:
Μετά από κάποιο χρόνο από το ανοσιούργημα της παπικής εισβολλής στο Φανάρι, με τις ευλογίες και την σύμπραξη του Πατριάρχου, συνήλθε η Ομάδα, παρόντος του υποφαινομένου, στο Πήλιο, στο Μετόχι της αγιορείτικης Μονής της Λαύρας, για να μελετήσει τους νέους στόχους της.
Στην όλη σύναξη, κυριάρχησε ομοφώνως η πρόταση να συνταχθεί ένα κείμενο, στο οποίο, επιτέλους, να αποκαλύπτονται όλα τα ονόματα των Οικουμενιστών Ορθοδόξων.
Στην σύναξη αυτή, επιτρέψατε και σε πολλούς λαϊκούς να παραστούν, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι ενθουσιάσθηκαν με την πρόταση αυτή και την επικρότησαν, όλοι οι παρόντες.
Απήλθαμε από τον χώρο της συνάξεως εκείνης, τελούντες εν αναμονή λήψεως του κειμένου αυτού, προκειμένου να το υπογράψουμε, για να κυκλοφορήσει το συντομώτερον.
Όμως, ο καιρός περνούσε και καμμία κίνηση δεν εφαίνετο πουθενά, για την συνέχεια τής ζωής της Ομάδος κληρικών και μοναχών.
Ούτε κάποιο κείμενο είχε αποσταλεί.
Έτσι, η δραστηριότητα της Ομάδος περιήλθε στην αβεβαιότητα και στην ακινησίαν για μακρό χρονικό διάστημα.
Το μάκρος αυτής της ακινησίας και της σιωπής, και ήδη, η ματαίωση της κυκλοφορίας του αναμενομένου κειμένου με τα ονόματα των οικουμενιστών ταγών της Εκκλησίας, έδειχνε πειστικώς ότι, ήδη έληγε πλέον η δραστηριότητα της Ομάδος!
Τι μπορεί να συνέβη;
Η απορία αυτή λύθηκε στον υποφαινόμενο, όταν, τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους (8.8.2008), δημοσιεύθηκε, στον ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ, πρωτοσέλιδο άρθρο ενός εξ υμών, με θέμα «Ορθόδοξοι Αντιστάσεις».
Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου αυτού με τίτλο «1. Αποδυναμώθηκαν οι αγωνιστές», γράφει:
«Υπάρχει διάχυτη η αίσθηση ότι οι ορθόδοξες αντιστάσεις στην συνεχιζόμενη λαίλαπα του συγκριτιστικού Οικουμενισμού έχουν μειωθεί· ελάχιστες φωνές ακούγονται πλέον. Δυναμικά και συγκροτημένα σύνολα, αποτελούμενα από παραδοσιακούς κληρικούς και μοναχούς, τα οποία αγωνίσθηκαν με σθένος, παρρησία και ομολογιακή διάθεση, και τα οποία με υπογραφές κειμένων, διοργάνωση συνεδρίων, ομιλίες και άλλες εκδηλώσεις, προσπάθησαν να κρατήσουν άγρυπνη την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία, δεν εμφανίζονται στο προσκήνιο· μοιάζει σαν να έχουν αποδυναμωθεί εσωτερικά, σαν να έχουν παραιτηθεί από τον αγώνα».
Ήταν φανερό για τι μιλούσε το άρθρο:
για την «κηδεία» της Ομάδος.
Αποδίδοντας την ευθύνη για την σιωπή, στα μέλη της.
Έπρεπε η Ομάδα να διαλυθεί, για να ησυχάσουν οι οικουμενιστές εκκλησιαστικοί ταγοί!
Αν ξαναζωντάνευσε η δραστηριότητα της Ομάδος κληρικών και μοναχών, με νέο χαρτοπόλεμο, αυτό οφείλεται σε λόγους τους οποίους πρέπει, προς το παρόν, να αποσιωπήσω!
Αυτό, πάντως, το πνεύμα, που επικρατεί στο σύνολο των υπευθύνων της Ομάδος αυτής, αποκαλύπτεται στην ανουσιότητα της αντιοικουμενιστικής προσπάθειας. Στην κενότητα της μαρτυρίας της και στο ατελεσφόρητο, γενικά, του αγώνος της. Χαρτοπόλεμος και τίποτε άλλο!
Για το θεαθήναι μόνον!
Το γεγονός επιβεβαιώνεται και από την σ. 17 της διακηρύξεως.
Γράφετε, σεβαστοί πατέρες, ότι οι οικουμενιστές πατριάρχες και λοιποί, αυτήν την παναίρεση του οικουμενισμού:
«την διδάσκουν “γυμνή τη κεφαλή”, την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στήν πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως μέ τούς αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων και ποιμαντικές συνεργασίες»!

Με το κείμενο αυτό, περιγράφετε κατά λέξη τον ΙΕ΄ κανόνα της πρωτοδευτέρας, ο οποίος σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων.
Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ!
Εν τούτοις, με την στάση σας αυτή, παραλογίζεσθε.
Διότι αποφαίνεσθε ότι, οι οικουμενιστές «θέτουν εαυτούς εκτός της Εκκλησίας», εφ’ όσον παραβαίνουν κανόνες της Εκκλησίας.
Αλλά, άραγε, είναι εντός της Εκκλησίας οι ιερείς εκείνοι, οι οποίοι καταγγέλλουν ανωνύμως, απλώς με χαρτοπόλεμο -ανιαρό και ανίερο-, πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους;
Επιπλέον, τους αναγνωρίζουν, τους κάνουν, κάποτε, και δώρα, και δημοσίως τούς χαρακτηρίζουν ορθοδόξους θεολόγους;
Την στιγμή πού δεν κάνουν οι ίδιοι χρήση του κανόνος που γνωρίζουν, αλλά συμπορεύονται με αυτούς, τους οποίους αναγνωρίζουν και καταγγέλλουν ως οικουμενιστές, πρέπει να μην είναι, και αυτοί, μέλη της Εκκλησίας.
Θα ήσαν μέσα στην Εκκλησία, εφ’ όσον θα διέκοπταν το μνημόσυνο των οικουμενιστών προϊσταμένων τους· και, τότε, σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν, θα ήσαν «ορθόδοξοι μετά τιμής της πρεπούσης», επειδή:
«ουχί σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτό, αλλά μάλλον ελευθέρωσαν την Εκκλησίαν από το σχίσμα και την αίρεσιν των ψευδοεπισκόπων αυτών» (Πηδ. σ. 358).

Σεβαστοί Πατέρες!
Το βασικό πρόβλημα της υπάρξέως μας είναι σε ποιο μέτρο αληθεύει η ζωή μας εν Χριστώ Ιησού.
Ο Χριστός, η κατ’ εξοχήν ανυπέρβατη αλήθεια, μας υποχρεώνει, εφ’ όσον θέλουμε «οπίσω αυτής περιπατείν», να αληθεύουμε εν παντί.
Όταν δεν το κάνουμε, «παίζουμε εν ου παικτοίς», στο τραπέζι των ευαγγελικών αληθειών.
Οι σκοτεινές μεθοδεύσεις, η κάλυψη της αληθείας με το καπέλο του ψεύδους, οι διπλωματίες και οι ποικίλες σκοπιμότητες αυτοπροστασίας, δεν εξαγιάζονται μ’ έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων, μονόδρομο, στον αγώνα της Ομολογίας!
Αυτόν το μονόδρομο αδυνατώ να προσυπογράψω στην προχωρημένη ώρα της ζωής μου, που με πλησιάζει στην κρίση του Θεού!

Σχόλιο (ο Παιδαγωγός)
Συγκρίνετε την αρχική "ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού", με το (νεότερο), ξεκάθαρο κείμενο της Ρουμανικής Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου του Αγίου Όρους.

Ας αφήσουμε να περιγράψει τα γεγονότα ο π. Matei Vulcanescu (π.Ματθαίος Βουλκανέσκου, το σχόλιο του, από εδώ)
Ὡς γνωστὸν ἡ «Σύναξις Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» συνέταξε καὶ ἐκυκλοφορησε τὸ 2009 τὴν ἱστορικὴ πλέον γιὰ τὴν ἀπήχηση ποὺ εἶχε «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἡ ὁποία ὑπεγράφη ἀπὸ μεγάλο ἀριθμὸ ἀρχιερέων, λοιπῶν κληρικῶν καὶ μοναχῶν, καὶ ἀπὸ χιλιάδες Ὀρθοδόξων πιστῶν ἀνὰ τὴν οἰκουμένη.
Ἡ ἀφύπνιση ποὺ προεκάλεσε εἶναι ἐντυπωσιακή. Ἐνῶ σκεπτόμασταν ὅτι μετὰ παρέλευση τόσων ἐτῶν ἐχρειάζετο μία ἀνανέωση καὶ ἐνίσχυση ἐκείνου τοῦ κειμένου, ὡς ἀπὸ Θεοῦ ἀπάντηση καὶ δωρεὰ μᾶς ἦλθε ἐξαιρετικὸ κείμενο «Ὁμολογίας», ποὺ συνέταξε καὶ ἐκυκλοφόρησε ἡ Ρουμανικὴ Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἡ ὁποία ἀνήκει στὴν Ἱερὰ Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας. Τὸ κείμενο ὑπογεγραμμένο, ἀπὸ ὅλους τοὺς μοναχοὺς τῆς Σκήτης, πάνω ἀπὸ τριάντα, μετὰ τῶν προεστώτων καὶ πνευματικῶν της, ἐκυκλοφορήθη ρουμανιστὶ στὴν Ρουμανία, προκαλέσαν εὐφροσύνη στοὺς Ὀρθοδόξους, ἀλλὰ καὶ ὀργὴ καὶ καταισχύνη στοὺς Οἰκουμενιστάς.





Αὐτὸ τὸ κείμενο, μεταφρασμένο στὰ ἑλληνικά, ἀπεδέχθη καὶ ἐπήνεσε ἡ «Σύναξις Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν», τὸ ὑπογράφει διὰ τῶν ἐκπροσώπων της καὶ ὡς ἰδικόν της κείμενο καὶ θὰ χαρεῖ, ἂν ὑπογραφεῖ στὴν συνέχεια καὶ ἀπὸ ἄλλους κληρικοὺς καὶ μοναχούς, τῶν ὑπογραφῶν ἀποστελλομένων εἰς: synaxisorthkm@gmail.com

Ἀκολουθεῖ τὸ κείμενο τῆς (νέας) Ὁμολογίας
(ολόκληρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ):
...Ἀποστασιοποιούμαστε ἀπό τήν ἐπαίσχυντη ἐνέργεια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά προσκαλέσει στό Φανάρι τόν ψευδεπίσκοπο τῆς Ρώμης, Βενέδικτο ΙΣΤ΄, τό 2006, ἀλλά καί τόν ψευδεπίσκοπο Φραγκίσκο Α΄, τό 2014.

Ἀποστασιοποιούμαστε, ἐπίσης, καί ἀπό τήν μνημόνευση τοῦ «πάπα» Βενεδίκτου ΙΣΤ΄ στήν αἴτηση «Ὑπέρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου…» τῶν εἰρηνικῶν.

Ἀποστασιοποιούμαστε, παραλλήλως, ἀπό τίς ψευδευλογίες, τίς ὁποῖεςἔδωσε ὁ «πάπας» Βενέδικτος ΙΣΤ΄ στήν Ἐκκλησία τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στό Φανάρι καί ἀπό τήν ἐκφώνηση τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς ἀπ’ τόν ἴδιο.

Ἀποστασιοποιούμαστε, ταυτοχρόνως, καί ἀπό τήν ἐνέργεια τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου Α΄ νά προσκαλέσει στά Ἱεροσόλυμα τόν ψευδεπίσκοπο τῆς Ρώμης, Φραγκίσκο Α΄, γιά νά ἑορτάσουν μαζί τήν ψευδή ἄρση τῶν ἀναθεμάτων, πού ἀπαγγέλθηκαν τό 1054, καθώς καί ἀπό ὅλες τίς ἐνέργειες ὑπέρ τῆς ψευδοενώσεως μέ τήν αἱρετική παπωσύνη.

Δηλώνουμε δημόσια ὅτι οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι κάνουν δογματικούς συμβιβασμούς καί λειτουργικές πράξεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ἐκπροσωποῦν μόνο τόν ἑαυτό τους καί ὄχι ἐμᾶς, τούς πιστούς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, τό πλήρωμά της.

Δηλώνουμε, ἐπίσης, ὅτι ἀποστασιοποιούμαστε ἀπό ὅλες τίς οἰκουμενιστικές καί συγκρητιστικές ἐνέργειές τους καί περιμένουμε νά δηλώσουν δημόσια μετάνοια, ἐπειδή καί ἡ αἱρετική καί ἑτερόδοξή τους ἐνέργεια ἔγινε δημόσια.
Σέ μία ζῶσα Ἐκκλησία, ὅταν ἕνας ἐπίσκοπος διδάσκει μιά διδασκαλία ἀλλότρια ὡς πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, οἱ ἱερεῖς ἐκείνης τῆς ἐπαρχίας ἔχουν τήν δυνατότητα νά διακόψουν τήν μνημόνευση τοῦ ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος διδάσκει δημόσια καί γυμνῆ τῆ κεφαλῆ τήν αἵρεση, ἕως ὅτου θά κριθεῖ ἀπό τήν Σύνοδο, σύμφωνα μέ τόν ιε΄ Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως .

Γι' αὐτό, ἐμεῖς, κλῆρος καί λαός, διά τῆς παρούσης ὁμολογίας, ἐπιπλήττουμε τούς πατριάρχες, τούς ἐπισκόπους καί τούς πιστούς, πού διδάσκουν τήν αἵρεση, μέ πόνο καί μέ ἐλπίδα ἐπανορθώσεώς τους, γιά τήν ὁποία προσευχόμαστε στόνἈγαθό Θεό.

Ἐπίσης, ἐπιπλήττουμε καί ἐκείνους, πού δέν προσπαθοῦν νά διορθώσουν τούς ἀδελφούς τους, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν στήν οἰκουμενιστική πλάνη, υἱοθετώντας μιά παθητική, ἐφησυχαστική καί σιωπηλή στάση, τήν ὁποία ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς βλέπει ὡς τό τρίτο εἶδος ἀθεΐας, μετά τόν ἀθεϊσμό καί τήν αἵρεση.
Εὐχόμαστε ὑπέρ τῆς παρά τοῦ ἐν Τριάδι δοξαζομένου καί προσκυνουμένου Θεοῦ βοηθείας! Ἀμήν.

Ἐάν συμφωνεῖτε μέ τίς θέσεις τοῦ κειμένου τῆς ὁμολογίας, ἀποστείλατε το ἐπώνυμο, τό ὄνομα, τήν περιοχή καί τό λειτούργημα/ἐπάγγελμά σας στό e-mail : marturisire.impotriva.ereziei@gmail.com
(την διακήρυξη της Ρουμανικής Σκήτης, είδαμε εδώ)

Η θέση μας:
Κατ αρχήν εκφράζουμε την χαρά μας για το σαφώς αγωνιστικότερο νέο κείμενο με τις σαφείς τοποθετήσεις "αποστασιοποιούμαστε", "επιπλήττουμε" κλπ.

Πιστεύουμε ότι έφθασε η ώρα να διακοπεί το μνημόσυνο του Πατριάρχη -κατ' αρχήν- και μαζί και όσων μητροπολιτών συμμετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο σε Οικουμενιστικές ασχήμιες. Ακόμη κι αν αυτό σημάνει κατάσχεση μοναστηριών, διακοπή μισθοδοσίας κληρικών κλπ.
Με τον τρόπο αυτό κάθε ιερωμένος αλλά και ο πιστός λαός θα κληθεί να τοποθετηθεί και να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στους κανόνες της Ορθοδοξίας. Με τόσα που έχουν δημοσιευθεί, κανείς δεν μπορεί να πει πλέον ότι "δεν ξέρει", ότι "δεν είδε". Εκατοντάδες και τα βίντεο και οι φωτογραφίες και οι λόγοι τους.
Αν οι θεωρούμενοι ως "κεφαλές" του αντιΟικουμενιστικού αγώνα, για λόγους στρατηγικής καθυστερούν λίγο, για να το ανακοινώσουν την κατάλληλη στιγμή, ώστε να είναι μαζικό και συνεπώς αποτελεσματικότερο, είναι σεβαστό.

Αν όμως παρά τις καταγγελίες και τις συλλογές υπογραφών, τελικά από δειλία δεν τολμούν να προχωρήσουν και το σκέφτονται και το ξανασκέφτονται, τότε σίγουρα δεν θα περιμένουμε να πεθάνουν ή να πάθουν αλτσάϊμερ και οι τελευταίοι αντιΟικουμενιστές ρασοφόροι.
Ο πιστός λαός οφείλει να πάρει τα ηνία. Και θα τα πάρει.
Πιστέψτε μας, υπάρχουν ακόμη πιστοί με συνείδηση και αξιοπρέπεια. Όσοι πιστοί.

Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε μία ακόμη φορά, ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του οικουμενιστή Πατριάρχη για να "αντιδράσουμε" σχολιάζοντας.
Ήρθε η σειρά των συνειδητών κληρικών και πιστών να γράψουν ιστορία.
Αργά ή γρήγορα ο πιστός λαός θα κληθεί να λάβει αποφάσεις ζωής, είτε στο θέμα του Οικουμενισμού είτε της Κάρτας του Πολίτη.

Ιδού η ρόδος λοιπόν ..
Άλλα περιθώρια δεν υπάρχουν παρά μόνον ένας δρόμος: ΕΜΠΡΟΣ.

Πηγή: http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/12/blog-post_5.html#more