Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Οι πονηροί τα πονηρά κατεργάζονται! Κι αν πριν την Πανορθόδοξη αλωνίζουν, φανταστείτε τί έχει να γίνει μετά!

 Η Παπική πλάνη και οι παρενέργειές της


CHORA


του Θεολόγου Μαυρουδή


Πληροφορούμαι με αγωνία και ανησυχία την ύπουλη ανακίνηση του θέματος της παπικής εκκλησίας στην Πάτμο και αντιδρώ.
Στη λογική του ότι, επειδή οι Παπικοί μας δίνουν ναούς στο εξωτερικό για να τελούμε τη θεία λειτουργία, θα πρέπει να τους δίνουμε κι εμείς, υπάρχει τεράστια διαφορά. Οι Παπικοί δεν έχουν πρόβλημα να μετατρέπουν τους ναούς τους σε μπάρ, εστιατόρια, χώρους συναυλιών κ.λ.π. Θυμηθείτε τον Οκτώβρη του 2014 όταν παραχώρησαν την Capella Sixtina, έμβλημα και σύμβολο του Βατικανού, για συναυλία των Rolling Stones και με την αντίδραση του κόσμου άλλαξαν γνώμη!.

Τώρα για τις δήθεν λειτουργίες τους δεν ζητούν ένα οικόπεδο στο οποίο ανεμπόδιστα θα χτίσουν ναό στο νησί της Αποκάλυψης, με δικαίωμα που απορρέει από τη διάταξη του άρθ. 13 του Συντάγματος της Ελλάδος, αλλά ορθόδοξη εν λειτουργία εκκλησία!.. Αυτό γίνεται για δύο λόγους: Πρώτο γιατί δεν μπορούν να βγάλουν άδεια η για εκκλησιαστική κοινότητα ή για ευκτήριο οίκο σύμφωνα με τους όρους και τις επιταγές του νέου νόμου 4301/2014, γιατί και στις δύο περιπτώσεις δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ανοικοδόμησής της, δηλαδή ύπαρξη καθολικής κοινότητας στο νησί 300 ατόμων που θα υπογράψουν την αίτηση και καθολικό ιερέα- λειτουργό μόνιμο κάτοικο Πάτμου. Ούτε η Αγ. Ειρήνη για ευκτήριος οίκος μπορεί να εγκριθεί από το Υπουργείο Παιδείας γιατί δεν πληροί τις

Να, γιατί δεν διακόπτουν το Μνημόσυνο των Οικουμενιστών: Γιατί αλληλοστηρίζονται!

 Ιστολόγιο -Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Ο μητροπολίτης Γόρτυνος μας καλεί να τιμάμε τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο!


Ακόμη δυσκολευόμαστε να συνηθίζουμε το "κουτόχορτο". Πολύ εύκολα ο καθένας καταλαβαίνει την σκοπιμότητα κάποιων "επιστολών".

Γι αυτό παραθέτουμε τον επίλογο της επιστολής του μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία (ναι, αυτού που πήρε πίσω την υπογραφή του από την "Ομολογία πίστεως" για να επισκεφθεί την μητρόπολη του ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, και στον οποίο αφού ζήτησε δημοσίως συγνώμη,  υποσχέθηκε ότι θα του είναι πιστός στρατιώτης μέχρι θανάτου, δείτε εδώ)

Στην προηγούμενη επιστολή του (στο ιστολόγιο Ακτίνες), ο μητροπολίτης Γόρτυνος μας διαβεβαίωνε ότι "σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι δέν θά σᾶς προδώσω" (μην ανησυχείτε για τον Οικουμενισμό, εμπιστευθείτε εμένα, κοιμηθείτε ήσυχοι).

Στην νέα του επιστολή  (και πάλι επιλεκτικά στο Ακτίνες, για να απευθυνθεί στους αντι-οικουμενιστές), συμβουλεύει:


Ἰδιαίτερα τονίζω νά ἔχετε ὀρθόδοξο ἐκκλησιολογικό φρόνημα. Νά εἶστε δηλαδή ἑνωμένοι μέ τήν Ἐκκλησία. Ἀλλά λέγει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὅτι ἄν δέν ὑπάρχει Ἐπίσκοπος καί ἱερατεῖο, δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία. «Ἄνευ τούτων Ἐκκλησία οὐκ αλεῖται», λέγει ἐπί λέξει ὁ ἅγιος πατήρ. 


Νά ἀγαπᾶτε τόν Ἐπίσκοπό σας, τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἄνθιμον, νά τόν τιμᾶτε πρεπόντως καί νά τοῦ εἶστε βοηθοί στούς ἀγῶνες Του, τέκνα Του πιστά.

Ἐλπίζω ὁ Θεός νά δώσει κάποτε τήν καλή εὐκαιρία νά συναντηθοῦμε καί προσωπικά, διά νά ἰδῶ καί ἀπό κοντά τήν Χάρη, μέ τήν ὁποία σᾶς ἐχαρίτωσε ὁ Κύριος.(...)



Τα αναλύουμε ένα ένα:
"Ἰδιαίτερα τονίζω νά ἔχετε ὀρθόδοξο ἐκκλησιολογικό φρόνημα

"Η εξουσία της Εκκλησίας ουδόλως παρεμβαίνει εις τας ενεργείας της πολιτικής εξουσίας", ούτε επιτρέπει την πολιτεία να παρεμβαίνει εις τα της Εκκλησίας.

Πολιτική και Ποιμαντική:
 «Οὐδείς γάρ δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν»
ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 
ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK7hKrPQEvAC4gvZjJtw99qKoaMIqdZMaYVvSXw3TwR9R53rSaXQlaw-P5wMmnpj_xJ9yRXCc4CnRmQwJM4M0wMiwxczsZNWtExjWoC-OPgXJ7ccWmUEc-PthJ_3TQBJlHAt0zX2bJJZY/s1600/576523_380911572002576_217781014_n.jpgΕἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ ἐνημερωθοῦν οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ γιὰ τὶς διάφορες πολιτικοθεολογικές θεωρίες ποὺ ἀκούγονται στὴν Ἐνορία μας καὶ ἀνακατεύουν τὴν πολιτικὴ μὲ τὴν ποιμαντική, τὰ κόμματα μὲ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ χειρότερο ὅτι πρέπει οἱ κληρικοὶ νὰ φτιάχνουν πολιτικὰ κόμματα καὶ νὰ προτρέπουν τοὺς χριστιανοὺς νὰ ἐμπλέκονται σ’ αὐτά.
Γιά νά δοῦμε ὅμως πιό ξεκάθαρα τό θέμα.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος στο βιβλίο «Ποιμαντική» μᾶς λέει ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὡς βασιλεία τοῦ Θεού δέν ἔχει κανένα κοινό πρός τά ἔργα τῆς βασιλείας τοῦ κόσμου. Ἡ ἐξουσία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πνευματική καί οὐδ’ ὅλως παρεμβαίνει εἰς τάς ἐνεργείας τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας καί τήν ἐξάσκηση τῆς ἐξουσίας αὐτῆς. Διότι ἡ μέν ἐξουσία τῆς Ἐκκλησίας ἐπεκτείνεται μόνο στόν πνευματικό βίο τοῦ ἀνθρώπου, ἡ δέ ἐξουσία τῆς πολιτείας ἐπί τοῦ ὅλου βίου τοῦ πολίτου. (ἐκδόσεις Παναγόπουλος)
Οἱ ἱεροί κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς βάζουν σέ μιά τάξη.
Ὁ ΣΤ΄ Ἀποστολικός Κανόνας λέει ὅτι «Ἐπίσκοπος, πρεσβύτερος ἤ διάκονος κοσμικάς φροντίδας μή ἀντιλαμβανέτω. Εἰ δέ μή καθαιρείσθω».
Τό ἴδιο καί ὁ ΠΑ΄ Ἀποστολικός: «Εἴπομεν ὅτι οὐ χρή Ἐπίσκοπον ἤ πρεσβύτερον καθιέναι ἑαυτόν εἰς δημοσίας διοικήσεις, ἀλλά προσευκαιρεῖν ταῖς Ἐκκλησιαστικαῖς χρείαις… Οὐδείς γάρ δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν, κατά τήν Κυριακήν παρακέλευσιν».
Ὁ ἅγιος Νικόδημος ἑρμηνεύει στό Πηδάλιον: Καί οὗτος ὁ Κανών παρομοίως μέ τόν ΣΤ΄ ἐμποδίζει τούς ἱερωμένους νά μήν περιπλέκωνται εἰς πράγματα κοσμικά λέγων….ὅτι δέν πρέπει ὁ Ἐπίσκοπος ἤ πρεσβύτερος νά καταβιβάζει τόν ἑαυτό του

Στην Κρήτη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Патријарх српски допутовао у Женеву
Στην Κρήτη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Στην Κρήτη και όχι στην Κωνσταντινούπολη πρόκειται να συνέλθει τον Ιούνιο η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας (ΑΜΣΟΕ). Σχετική απόφαση λήφθηκε στη σύναξη των Προκαθημένων, οι εργασίες της οποίας διεξάγονται υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζί της Γενεύης.

Βεβαίως, για να συνέλθει τον Ιούνιο, κατά την περίοδο της Πεντηκοστής (19.6.2016), η ΑΜΣΟΕ θα πρέπει η σύναξη των Προκαθημένων στη Γενεύη να καταλήξει οριστικά στη θεματολογία και τους Κανονισμούς της. Η απόφαση για σύγκληση της ΑΜΣΟΕ στην Κρήτη, αντί στην έδρα (Κωνσταντινούπολη) του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπαγορεύθηκε από τις «έκτακτες αντικειμενικές περιστάσεις» (σ.σ: η πρόσφατη ρωσοτουρκική κρίση), οι οποίες εμποδίζουν βασικά τον πατριάρχη Μόσχας, Κύρλλο και την υπ' αυτόν αντιπροσωπεία του να μεταβεί στην Πόλη. Αυτός είναι και ο λόγος, που η παρούσα σύναξη των Προκαθημένων συνέρχεται στη Γενεύη και όχι στο Φανάρι, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί.
Στη σύναξη της Γενεύης συμμετέχουν ένδεκα από τους 14 Προκαθημένους, με τις αντιπροσωπείες τους. Απουσιάζουν τρεις: ο πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης και ο μητροπολίτης Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας κ. Σάββας, για λόγους υγείας, και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος για προσωπικούς λόγους. Ωστόσο, από το Πατριαρχείο Αντιοχείας και τις Εκκλησίες Πολωνίας και Ελλάδας συμμετέχουν αντιπροσωπείες. Την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδας απαρτίζουν οι μητροπολίτες Ηλείας Γερμανός, Περιστερίου Χρυσόστομος, Μεσηνίας Χρυσόστομος και Δημητριάδος Ιγνάτιος. Οι εργασίες της σύναξης θα συνεχιστούν μέχρι τις 28 του μηνός.
Σήμερα, στον ναό των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Σαμπεζί θα τελεστεί Διορθόδοξο Συλλείτουργο, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη, Βαρθολομαίου...

Επίσκοποι διηρημένοι μεταξύ τους για την Εξουσία, απειλούν με τιμωρίες όσους θέλουν να παραμένουν στην Αλήθεια, προς χάριν της ενώσεώς τους με αιρετικούς, που επιμένουν αδιαπραγμάτευτα στις κακοδοξίες τους!

Ἡ Εἰσήγηση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου στὴν Σύναξη τῆς Γενεύης


Οἱ ἀπατηλὲς λέξεις καὶ ἔννοιες σὲ μιὰ Εἰσήγηση, στὴν ὁποία δὲν δίστασε νὰ «προαναγγείλει» τὴν τιμωρία ὅσων δὲν δεχθοῦν τὶς ἀποφάσεις τῆς «Πανορθοδόξου» Συνόδου! Ὅπου ὁ ἀρχηγέτης τῆς Παναιρέσεως προβάλλει ἑαυτὸν καὶ τοὺς θιασῶτες τῆς Παναιρέσεως ὡς «διακόνους τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος»! Ὁμιλεῖ γιὰ ἑνότητα, ἐκεῖ ποὺ οἰκοδομεῖται ἡ περαιτέρω διαίρεση καὶ διάσπαση τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια καὶ μεταξύ τους! Κι ὅλα αὐτὰ γιὰ χάρη μιᾶς δαιμονικῆς ἑνότητας μὲ τοὺς αἱρετικούς, τῆς ἑνότητας κάτω ἀπὸ τὴν ταχύτατα ἐπερχόμενη Πανθρησκεία!
Δὲν διστάζει νὰ παρουσιάζει ὡς «καθοδηγούμενους ἀπὸ  ἀπὸ τὴν πνοὴν τοῦ Παρακλήτου» καὶ ἐκείνους τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ θὰ συμμετέχουν στὴν Σύνοδο, ἔστω κι ἂν ἐπιμένουν πεισματωδῶς στὶς κακοδοξίες ποὺ ἐπὶ χρόνια «σερβίρουν» μὲ τέχνη στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ!  Εἶναι δυνατὸν ὅμως, ὁ ἐκ τῶν προτέρων ἐμπράκτως ἀποποιούμενος τὴν πνοὴν τοῦ Παρακλήτου νὰ τὴν ἐπικαλεῖται;
Καὶ στὴ συνέχεια τοῦ λόγου του, οὐδεμία μετάθεση ἀπὸ τὶς κακοδοξίες ποὺ χρόνια πρεσβεύει αὐτὸς καὶ ὁ μεγάλος αἱρετικὸς (ὁ δεξιός του βραχίων) κ. Ζηζιούλας! Παρὰ τὴν ἐπιμελημένη διατύπωση, δὲν φαίνεται νὰ ἀποποιεῖται τὴν κακόδοξη θεωρία περὶ διηρημένης Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ναὶ μέν, ἀποκαλεῖ ὡς «ἔξω τῶν κανονικῶν τειχῶν τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας» τοὺς ἄλλους «χριστιανούς», ἀλλ’ ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς δικῆς τους Ἐκκλησίας!
Τέλος, σ’ αὐτὸ τὸ σύντομο σχόλιο, νὰ ἐπισημάνουμε τὴν ἐξοικείωση μὲ τὶς οἰκουμενιστικὲς πρακτικὲς τοῦ παρελθόντος καὶ τὴν ἐπίκληση ὡς προτύπου αὐτῶν τῶν πρακτικῶν. Δηλαδή, δὲν ἔμεινε τίποτε ἀπὸ τὸν σάλο καὶ τὴν σφοδρὴ ἀντίδραση τῶν Ὀρθοδόξων, ὅταν ὁ Ἀθηναγόρας ἀπαίτησε (καὶ ἐπέτυχε) νὰ στείλει Ὀρθόδοξους Παρατηρητὲς στὴν Β΄ Σύνοδο τοῦ Βατικανοῦ. Ἐκεῖνες οἱ θεολογικὲς ἁγιοπατερικὲς θέσεις, πετάχτηκαν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων πλέον, θεωροῦνται παρωχημένες! Ἔτσι ξηλώνεται σιγά-σιγὰ ἡ Ὀρθοδοξη Παράδοση, ἀφοῦ οἱ Ποιμένες συνεχίζουν νὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς μὲ τὸ ἐφεύρημα τῆς ἀντιπαραδοσιακῆς θεωρίας «ἄχρι καιροῦ». Καὶ τώρα, ποὺ ἐν τῷ μεταξύ, διὰ τῆς κοινωνίας καὶ τῆς μολύνσεως ἀπὸ τὸν Οἰκουμενιστικὸ ἰὸ οἱ ἀντιστάσεις μειώθηκαν, οὐδεὶς (ἢ ἐλάχιστοι) θὰ τολμήσουν νὰ ἀντιδράσουν ἔμπρακτα στὶς ὠμὲς Πατριαρχικὲς ἀπειλές, πάντα γιὰ τὸ …συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας καὶ γιὰ νὰ …μὴ δημιουργηθεῖ σχίσμα! Καὶ ἂς καταλύεται ἡ Ἀλήθεια! (Ἀντίθετα, πολλοὶ θὰ "χαροῦν" γιὰ τοὺς ...ἀσύνετους!). Καὶ εἴτε πραγματοποιηθεῖ τελικά, εἴτε δὲν πραγματοποιηθεῖ ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος, θὰ συνεχίσουμε νὰ βαδίζουμε πρὸς τὸν ἐξουνιτισμὸ τῶν συνειδήσεων!
Σήμερα «Κυριακὴ τοῦ τυφλοῦ», μιὰ «τυφλὴ» γιὰ τὴν Ἀλήθεια Σύναξη Ἐπισκόπων στὴ Γενεύη, πιστεύει ὅτι ἀπευθύνεται σὲ «τυφλούς»! Κι ἂν πράγματι ἔτσι εἶναι «ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται»! (Ματθ. ιε΄ 114).


Εἰσήγηση τοῦ κ. Βαρθολομαίου

(μὲ ἐλάχιστες ἐπουσιώδεις περικοπές)

Μακαριώτατοι καὶ πεφιλημένοι ἐν Κυρίῳ Ἀδελφοί,...
Ὡς εὖ παρέστητε ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ χώρῳ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, τῷ Κέντρῳ τούτῳ τῷ ἀφιερωμένῳ εἰς τὴν διακονίαν τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος, τὸ ὁποῖον ἐφιλοξένησε καὶ φιλοξενεῖ ἤδη ἐπὶ δεκαετίας πληθὺν διορθοδόξων καὶ πανορθοδόξων συναντήσεων, δι’ ὧν σφυρηλατεῖται καὶ προάγεται ἡ ἑνότης τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀπὸ καρδίας εὐχόμεθα ὅπως ἡ διαμονὴ Ὑμῶν ἐνταῦθα εἶναι δι’ ἕκαστον ἐξ Ὑμῶν κατὰ πάντα ἱκανοποιητικὴ καὶ εὐχάριστος, τὸ δὲ ἔργον ἡμῶν καθοδηγούμενον ἀπὸ τὴν πνοὴν τοῦ Παρακλήτου ἀποφέρῃ καρποὺς πλουσίους εἰς ἀγάπην καὶ οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας εἰς δόξαν Θεοῦ.
…Ὄντως, πᾶσα Σύναξις ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἡμῶν τῶν ἐμπεπιστευμένων ὑπὸ τῆς χάριτος καὶ τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ τὴν ἡγεσίαν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Αὐτοῦ εἶναι ἱερά.
Ἡ παροῦσα ὅμως Σύναξις κέκτηται ὅλως ἰδιαζόντως τὸν χαρακτῆρα τοῦτον, διότι συνδέεται πρὸς τὴν θεμελιώδη ἐκκλησιολογικὴν ἀρχὴν τῆς συνοδικότητος τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουσα ὡς κύριον ἀντικείμενον αὐτῆς τὴν προετοιμασίαν τῆς μελλούσης ἵνα συνέλθῃ, σύν Θεῷ, Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἡμῶν.
Συνήχθημεν, ὅθεν, ἐδῶ, διὰ νὰ ἐπιτελέσωμεν καθῆκον ὄντως ἱερόν, καὶ διὰ τοῦτο ἔχομεν ὅλως ἰδιαιτέρως ἀνάγκην τῆς ἐνισχύσεως καὶ τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Παρακλήτου, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκ μέρους ἑνὸς ἑκάστου ἐξ ἡμῶν ἀγαθῆς προαιρέσεως, μακρὰν οἱωνδήποτε ἄλλων σκοπιμοτήτων, ὅπως συντελέσωμεν διὰ τῶν ἀποφάσεων ἡμῶν εἰς τὴν πραγμάτωσιν τῆς ἤδη ἐξαγγελθείσης ὑφ’ ἡμῶν Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου.
Διότι εἰς ἡμᾶς ἀνέθηκεν ἡ Θεία Πρόνοια τὸ μέγα χρέος καὶ προνόμιον ὅπως δώσωμεν σάρκα καὶ ὀστᾶ εἰς τὸ ὅραμα τῶν μακαριστῶν προκατόχων ἡμῶν, οἱ ὁποῖοι πρὸ πεντήκοντα καὶ πλέον ἐτῶν συνέλαβον τὴν ἰδέαν τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου ταύτης.
Εἰς ἡμᾶς ἀνήκει πλέον ἡ μεγάλη εὐθύνη ὅπως συντάμωμεν τὸν χρόνον, τὸν ἤδη κατὰ πολὺ συνεσταλμένον, καὶ ἄνευ περαιτέρω χρονοτριβῆς μετατρέψωμεν τὸ ὅραμα εἰς πραγματικότητα.
Τοῦτο ἤδη, ἐκτὸς τῶν ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν, ἀναμένει καὶ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οὗτοι οἱ ἔξω τῶν κανονικῶν τειχῶν τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας χριστιανοί, διὸ καὶ πᾶσα περαιτέρω τυχὸν ἀναβολὴ τῆς πραγματώσεως τῆς Συνόδου μόνον τοὺς ἐχθροὺς τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν καὶ τὸν χαιρέκακον Ἀντικείμενον θέλει ἱκανοποιήσει.
Ἡ Σύναξις ἡμῶν αὕτη κέκτηται ὅλως ἰδιαιτέραν σπουδαιότητα διὰ τὸν

Εκύκλωσε ημάς εσχάτη άβυσσος..


Απόκριση πρός τόν ἀδελφό πού ἔπεσε σέ πολλή λύπη καί ἀθυμία.

᾿Απόκριση τοῦ ἴδιου, τοῦ μεγάλου Γέροντα, πρός τόν ἴδιο (ἀδελφό), τότε πού ἐκεῖνος (ὁ ἀδελφός) ἔπεσε σέ πολλή λύπη καί ἀθυμία.

     ᾿Aδελφέ ᾿Ανδρέα,
εἴθε νά μήν ἐπιτρέψει ὁ φιλάνθρωπος Θεός μας στό μισόκαλο ἐχθρό νά σπείρει μέσα σου τή λύπη καί τήν ἀθυμία, τήν ὁποία ἐκεῖνος φέρνει στίς ψυχές, γιά νά μή σέ ὁδηγήσει σέ ἀπόγνωση, σχετικά μέ ὅσα ὑποσχέθηκε ὁ Θεός, ὁ εὐλογητός, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σέ σένα τόν ἀγαπητό, ἀλλά νά ἀνοίξει τήν καρδιά σου νά κατανοήσεις τίς Γραφές, ὅπως ἄνοιξε τήν καρδιά τῶν μαθητῶν, πού ἦταν μαζί μέ τόν Κλεόπα (Λουκ. 24,32).
       Νά κατανοήσεις δηλαδή, γιατί ὁ Θεός, μετά τίς ὑποσχέσεις πού ἔδωσε στόν ἅγιο Πατριάρχη ᾿Αβραάμ, πάλι ἐπέτρεπε ὥστε αὐτός νά δοκιμάζεται (Γεν. 22,1). Διότι λέει: Καί μετά ἀπ᾿ αὐτά τά λόγια, δηλαδή τίς ὑποσχέσεις πού ἔδωσε σ᾿ αὐτόν, τό φίλο Του –πού Τοῦ πρόσφερε μιά τόση μεγάλη θυσία, ὁ ὁποῖος δέν ἦταν πρέπον νά πάθει κανένα κακό καί πού γιά τήν πίστη του τή μεγάλη τόν θεώρησε δίκαιο (Γεν. 15,6), (Ρωμ. 4,3)– αὐτόν τόν τόσο σπουδαῖο καί μεγάλο, τόν ἄφησε νά πέσει σέ πειρασμό. Καί τόν ἄφησε γιά νά δοκιμαστεῖ, ἀκριβῶς γιά νά κατασταθοῦν ἀναπολόγητες οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους καί νά εἶναι παράδειγμα καί πρότυπο στούς πιστούς, ὅτι “μέ πολλές θλίψεις πρόκειται νά μποῦν στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ” (Πράξ. 14,22) καί “μέ τήν ὑπομονή τους θά σώσουν τίς ψυχές τους” (Λουκ. 21,19), “εὐχαριστώντας γιά τό καθετί τό Θεό” (Α΄ Θεσ. 5,18).
      Μαζί μέ αὐτά, φέρε στό νοῦ σου καί τόν ἅγιο ᾿Ιώβ, τό γνήσιο φίλο τοῦ Θεοῦ, “τόν ἀληθινό, τόν ἄμεμπτο καί δίκαιο, τό θεοσεβή, πού ἀπεῖχε ἀπό κάθε πονηρό πράγμα” (᾿Ιώβ 1,1). Αὐτόν πού δέν ἔπρεπε νά πάθει κανένα κακό, καί αὐτόν τόν παρέδωσε νά πειραστεῖ, γιά νά δοκιμαστεῖ ἡ ἀρετή του· καί ἀγωνίστηκε τόσο, μέχρι σημείου πού ἄφησε καταντροπιασμένους καί ἀναπολόγητους τούς ἐχθρούς καί τούς κατηγόρους του, καθώς τούς ἔλεγχε μέ τή ζωή του.
      Φέρε ἀκόμη στό νοῦ σου, γιά νά στηριχθεῖ ἡ πίστη σου, “τόν ἀρχηγό τῆς σωτηρίας μας καί τελειωτή ᾿Ιησοῦ” (Ἑβρ. 12, 2), “ὁ ῾Οποῖος μᾶς λύτρωσε ἀπό τήν ἀρχαία κατάρα” (Γαλ. 3, 13). Πῶς δηλαδή, ἀφοῦ ἔφθασε στήν ὥρα τοῦ Σταυροῦ, γιά νά μᾶς ὑποδείξει ὁδό ὑπομονῆς καί σωτηρίας, ἔλεγε: “Πάτερ, ἄν εἶναι δυνατόν, ἄς μήν πιῶ αὐτό τό ποτήρι· ὅμως ἄς γίνει τό δικό Σου θέλημα καί ὄχι τό δικό μου” (Ματθ. 26, 39). Καί αὐτό τό ἔκανε γιά μᾶς, ᾿Εκεῖνος πού ἐπιτίμησε τόν Πέτρο ὅταν τοῦ εἶπε: “῾Ο Θεός φυλάξοι σε, Κύριε, νά μή σοῦ συμβεῖ κάτι τέτοιο”! (Ματθ. 16, 22). Καί τό ἔκανε ἐπειδή ἦταν ἕτοιμος καί εἶχε καταθέσει τήν προαίρεσή Του στό νά πάθει γιά τή σωτηρία μας. ᾿Αλλά, χάριν τῆς ἀδυναμίας μας, δέχτηκε προσευχόμενος στή Γεθσημανή νά πιεῖ τό ποτήρι τοῦ θανάτου, γιά νά μήν ἀπογοητευόμαστε ὅταν προσευχόμαστε, ἔστω καί ἄν πρός τό παρόν, πρός δοκιμή μας, δέν εἰσακούεται ἡ προσευχή μας.
      ῎Ας προσπαθήσουμε λοιπόν νά κάνουμε μιά βαθιά μελέτη πάνω στήν οὐσία καί στή σημασία τῶν Παθῶν τοῦ Σωτήρα μας, πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά χάρη μας. Καί ἄς ὑπομείνουμε μαζί μ᾿ Αὐτόν τούς ὀνειδισμούς, τά στίγματα, τήν ἐξουθένωση, τήν περιφρόνηση, τόν ἐμπτυσμό, τήν ὕβρη ἀπό τή χλαμύδα, τήν διαπόμπευσή Του μέ τό ἀγκάθινο στεφάνι, τό ξύδι μέ τή χολή, τήν ὀδύνη ἀπό τό μπήξιμο τῶν καρφιῶν, τό κέντημα τῆς λόγχης καί τό νερό καί τό αἷμα. Καί ἀσφαλῶς τότε θά αἰσθανθεῖς μεγάλη ἀνακούφιση στίς δικές σου ὀδύνες. Νά εἶσαι δέ βέβαιος ὅτι ὅλος αὐτός ὁ κόπος σου δέν θά πάει χαμένος.
     Σέ ἄφησε νά ὑποφέρεις ἕνα μικρό κόπο, γιά νά μήν βρεθεῖς ἐκείνη τήν ἡμέρα (τῆς κρίσεως), ἀμέτοχος τῶν καρπῶν πού θά βλέπεις νά βαστάζουν οἱ ῞Αγιοι, οἱ ὁποῖοι θά καυχῶνται γιά τούς καρπούς τῆς ὑπομονῆς τῶν θλίψεών τους. ᾿Επίσης γιά νά γίνεις συγκοινωνός τῶν ῾Αγίων καί τοῦ ᾿Ιησοῦ, ἔχοντας παρρησία ἐνώπιόν Του μαζί μέ τούς ῾Αγίους.
      Μήν ἀφήνεις νά σέ κυριεύσει ἡ λύπη, δέ σέ ξέχασε ὁ Θεός, ἀλλά φροντίζει γιά σένα ὡς γνήσιο Του υἱό καί ὄχι ὡς νόθο. Θά στέκεσαι καλῶς ἄν προσέχεις τόν ἑαυτό σου μέ πολλή νήψη. Νά μήν ξεχάσεις τό φόβο καί τήν εὐχαριστία πρός τό Θεό. Καί θά εἶσαι μακάριος, ἄν πράγματι ἔγινες καί ξένος καί φτωχός, διότι αὐτοί εἶναι πού θά κληρονομήσουν τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γίνε ἀνδρεῖος καί δυνατός ἐν Κυρίῳ.
       ῞Οπως βλέπεις, δέν κουράζομαι νά σοῦ λέω τά ἴδια καί τά ἴδια, τά ὁποῖα εὔχομαι νά σοῦ τά χαρίσει ὁ Κύριος.
        Κάνε εὐχή καί γιά μένα.

Ἀπό τό βιβλίο
«Ἀββᾶ Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου
Κείμενα Διακριτικά καί Ἡσυχαστικά»,
τόμ. Α’ ἐκδ. «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ»
Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα.