Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Η Σύνοδος της Καρχηδόνας και η αρχή της «ακριβείας-οικονομίας»

 Ἡ Σύνοδος τῆς Καρχηδόνας τοῦ 256 μΧ ἐπὶ τοῦ Ἱερομάρτυρα Ἁγ. Κυπριανοῦ καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς «ἀκριβείας-οἰκονομίας»′*

 - π. Ἀναστάσιος K. Γκοτσόπουλος



Ἡ Σύνοδος τῆς Καρχηδόνας τοῦ 256 μΧ
ἐπὶ τοῦ Ἱερομάρτυρα Ἁγ. Κυπριανοῦ
καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς «ἀκριβείας-οἰκονομίας»*

Πρωτοπρεσβύτερος
Ἀναστάσιος  K.  Γκοτσόπουλος

Πάτρα,  16 Σεπτεμβρίου  2018
Μνήμη Ἱερομάρτυρος Κυπριανοῦ,
ἐπισκόπου Καρχηδόνος


ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ἕνα σοβαρὸ ζήτημα ποὺ ἀπασχολεῖ τὴ θεολογία καὶ τὴν ποιμαντική τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς πρώτους μεταποστολικοὺς χρόνους εἶναι ἡ ἔνταξη στοὺς κόλπους της ὅσων ἀνῆκαν σὲ αἱρετικὲς καὶ σχισματικὲς κοινότητες καὶ συνακόλουθα ἡ ἐγκυρότητα τῶν  “μυστηρίων” ποὺ τελοῦνται σὲ αὐτὲς τὶς κοινότητες. Ἡ Ἐκκλησία μὲ κανονικὲς ἀποφάσεις Πατέρων, Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων ποὺ ἐξέφραζαν τὴν ἐκκλησιολογία της ἔδωσε λύση στὸ ζήτημα αὐτὸ ἀσκώντας κατὰ περίπτωση τὴν ἀκρίβεια ἢ τὴν οἰκονομία. Παρ’ ὅλα αὐτὰ, στὶς μέρες μας τὸ ζήτημα ἐπανέρχεται μὲ ἄλλη μορφὴ καὶ σκοποθεσία στὰ πλαίσια τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως.
Ἐνῶ στοὺς πρώτους αἰῶνες τὸ ζήτημα περιοριζόταν μόνο ὡς πρὸς τὸν τρόπο εἰσδοχῆς τῶν αἱρετικῶν στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, σήμερα στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση δὲν τίθεται κἂν θέμα εἰσδοχῆς στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ –διότι κατὰ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση καὶ οἱ ἑτερόδοξοι ἀνήκουν πραγματικὰ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ–  ἀλλὰ ἀναγνωρίσεως τῆς ὑπάρξεως τελετουργικῆς τῶν Μυστηρίων Θ. Χάριτος καὶ συνεπῶς καθαρτικῶν, φωτιστικῶν καὶ θεοποιῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγ. Πνεύματος στὶς αἱρετικὲς Κοινότητες - “ἐκκλησίες”.

Ἔτσι, γιὰ τὴν καινοφανῆ ἐκκλησιολογία τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, τὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας δὲν προσδιορίζονται ἀπὸ τὴν Θ. Εὐχαριστία, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ βάπτισμα. Δηλαδή, ὅσοι ἔχουν δεχθεῖ βάπτισμα στὸ Ὄνομα τῆς Ἁγ. Τριάδος σὲ ὁποιαδήποτε χριστιανικὴ Κοινότητα εἶναι κανονικὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀνεξάρτητα μὲ τὸ περιεχόμενο τῆς πίστεως ποὺ πρεσβεύει ἡ θρησκευτική τους κοινότητα-«ἐκκλησία» («βαπτισματικὴ θεολογία»). Αὐτὸ ἔχει σοβαρὲς ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες, μὲ τὴν πλέον καθοριστική, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν εἶναι πλέον ἡ μοναδικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ («ἀποκλειστικὴ ἐκκλησιολογία»), ἀλλὰ ὅλες οἱ Χριστιανικὲς Κοινότητες ποὺ ἔχουν «βάπτισμα» εἶναι κανονικὲς Ἐκκλησίες, ἐμπεριέχονται στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ («περιεκτικὴ ἐκκλησιολογία») καὶ παρέχουν σωτηρία στὰ μέλη τους, διότι καὶ σὲ αὐτὲς ἐνεργεῖ ἡ τελετουργική τῶν ἱερῶν Μυστηρίων Θ. Χάρη. Σὲ αὐτὴ ἀκριβῶς τὴν καινοφανῆ ἐκκλησιολογία θεμελιώνεται ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνηση.
Συνεπῶς, στὸν Οἰκουμενισμὸ δὲν τίθεται θέμα ἄρνησης, ἀπόταξης τῆς αἵρεσης καὶ ἔνταξης στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, διότι καὶ ἡ αἱρετικὴ κοινότητα («ἑτερόδοξη ἐκκλησία» κατὰ τὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης-2016) εἶναι Ἐκκλησία!
Ἀσφαλῶς, ἡ προσέγγιση αὐτὴ εἶναι ἐντελῶς ἀλλότρια καὶ ἀντίθετη στὴ θεολογία καὶ τὴν ποιμαντικὴ ὁλόκληρης τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας παράδοσης.

1. ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ  ΚΑΡΧΗΔΟΝΟΣ
Τὸ πρόβλημα τῆς ἐγκυρότητος τοῦ «βαπτίσματος» τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν ἀπασχόλησε ἔντονα τὴν Ἐκκλησία τὸν 3ο αἰ. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ὑπὸ τὸν πάπα

Περί ανακριβούς εκκλησιαστικού και δημοσιογραφικού λόγου επί του θέματος της Ουκρανίας

eirinaios batskas
Το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr δημοσιεύει σήμερα, Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου κείμενο του Επισκόπου Μπάτσκας κ. Ειρηναίου (Πατριαρχείο Σερβίας) σχετικά με το εκκλησιαστικό πρόβλημα στην Ουκρανία.

Ο Επίσκοπος Μπάτσκας στο κείμενό του, το οποίο γράφει μέσω της Romfea.gr, τονίζει ότι ο τρόπος έκφρασης στο θέμα της Ουκρανίας είναι εκκλησιολογικώς και ιεροκανονικώς ανακριβής, όθεν και παραπλανητικός, ανεξαρτήτως της αγαθής προαιρέσεως της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκφραζομένων.



Υβρεις και έλεγχος

Ὑπάρχει μεγάλη διαφορά, ὅταν βρίζει κανείς ἤ ὅταν ἐλέγχει κάποιον

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας


Πρέπει να ελέγχουμε ο ένας τον άλλον, όταν βλέπουμε κάποια σφάλματα; Υπάρχει διαφορά, όταν βρίζει κανείς ή όταν ελέγχει κάποιον;
Ίσως μερικοί από σας, που διαβάζουν την Αγία Γραφή, προβληματίζονται, όταν βλέπουν πως ο Κύριος ενώ μας απαγορεύει να λέμε τον πλησίον μας «ανόητε» και «ηλίθιε», και αυτός που το κάνει, σύμφωνα με το λόγο Του, είναι ένοχος της φωτιάς της κολάσεως.
Ενώ λοιπόν λέει αυτά, ο Ίδιος πολλές φορές χρησιμοποιεί σκληρά λόγια για κάποιους ανθρώπους, όπως στην περίπτωση του αρχισυναγώγου, στον οποίον είπε· «υποκριτά».
Επίσης πολλές φορές έλεγε υποκριτές τους γραμματείς και τους φαρισαίους.
Αυτούς έλεγε ακόμα· «όφεις, γεννήματα εχιδνών» (Μτθ. κγ΄, 33).
Μια φορά, όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήταν στην Ιουδαία, Τον προειδοποίησαν ότι ο Ηρώδης θέλει το θάνατό του και Τον συμβούλεψαν όσο γίνεται πιο γρήγορα να φύγει από την Ιουδαία. Και τι απάντησε τότε ο Χριστός; Πολύ ήρεμα είπε το εξής· «Πορευθέντες είπατε τη αλώπεκι ταύτη· ιδού εκβάλλω δαιμόνια και ιάσεις επιτελώ σήμερον και αύριον, και τη τρίτη τελειούμαι» (Λκ, 13, 32). Αλεπού είπε τον Ηρώδη.
Μια φορά ονόμασε «Σατανά» τον μεγαλύτερο απόστολο και τον πιο αγαπητό φίλο του, τον Πέτρο· «ύπαγε οπίσω μου, Σατανά· σκάνδαλόν μου ει· ότι ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων» (Μτ. 16, 23).

Στην Αγάπη


Τα κατορθώματα των Οικουμενιστών: Αδιαφορία και συμπόρευση με την αίρεση, σχίσμα για τα Πρωτεία!


    Την πρώτη του Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, μετά την απόφαση της Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας για διακοπή κοινωνίας με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
    Όπως μπορείτε να δείτε στο video που ακολουθεί ο ρώσος Πατριάρχης, μνημονέυει όλους τους

Όταν οι «ειδήμονες» αποδεικνύονται «ερασιτέχνες»
















Τὰ "ἄλλ’ ἀντ’ ἄλλων" μίας συνέντευξης γιὰ τὸ ἡμερολογιακό


Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου


   Ἀκούσαμε ὅλοι τὴν συνέντευξη ποὺ ἔδωσε ὡς «εἰδικός» ὁ π. Σάββας σὲ ἑλληνικὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Αὐστραλίας καὶ διαβάσαμε τὴν πρώτη κριτικὴ ποὺ ἔκανε ἐπ’ αὐτοῦ ὁ κ. Π. Σημάτης στὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση». Ἀπ’ ὅλα αὐτὰ ἔγινε κατανοητὸ ὅτι ἡ συνέντευξη αὐτὴ ὄχι μόνο δὲν βοήθησε ἀλλὰ προκαλεῖ ἀκόμα μεγαλύτερη σύγχυση στὸ ποίμνιο, καὶ μάλιστα στὴν πιὸ κρίσιμη ὥρα. Θὰ ἐξηγήσω τὸ συμπερασμά μου αὐτὸ ἀφήνοντας ἀπ’ ἔξω αὐτὰ ποὺ σχολίασε ὁ κ. Σημάτης.
    Στὸ 19:36 λέει ὁ π. Σάββας, ὅτι «ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου ἤτανε τὸ πρῶτο βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔγινε τὸ 1924 ἀπὸ τὸν μασόνο Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη».
    Ἐδῶ, γιὰ μιὰ ἀκόμα φορά, καὶ ἐνῶ μὲ ἀναμφισβήτητες ἱστορικὲς ἀναφορὲς καὶ ἐπιστημονικὸ λόγο ἀποδείξαμε ὅτι αὐτὴ ἡ ἐκτίμηση τῶν τριῶν Ἁγιορειτῶν πατέρων εἶναι λανθασμένη ἱστορικά, ὁ π. Σάββας συνεχίζει νὰ τὴν ἐπικαλεῖται, μὴ θέλων νὰ διορθώσει τὰ προηγούμενα λάθη του/τους! Συνεχίζει δηλαδὴ νὰ ἐπικαλεῖται καθαρὰ μία παλαιοημερολογίτικη ἐπιχειρηματολογία, μιᾶς καὶ εἶναι πιὰ πασίγνωστο, ὅτι τὸ πρῶτο βῆμα (ἐφ’ ὅσον ἐπιμένει νὰ ὁμιλεῖ γιὰ πρῶτο βῆμα) ἔγινε ἐπισήμως τὸ 1902, 1904 καὶ κυρίως 1920 («Ἐγκύκλιος πρὸς τὰς ἀπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ») μὲ τὶς πατριαρχικές ἐγκυκλίους ποὺ εἰσάγουν στὴν Ἐκκλησία τὴν θεωρία τῶν κλάδων («ἀναδενδρᾶδες») καὶ ἀναγνωρίζουν ἐκκλησιαστικότητα στοὺς

Η δαιμονική Παναίρεση έχει προκαλέσει βαθύτατον σχίσμα, αλλά τον μητρ. Κυθήρων τον ενδιαφέρει να μείνουν ενωμένοι οι Οικουμενιστές! --Ομιλεί στον παναιρετικό Πατριάρχη, ως προς ορθόδοξον ποιμένα!!! Αλλά, πώς να μιλήσει διαφορετικά, αφού κοινωνεί αμετανόητα με την αίρεσή του;


Κυθήρων Σεραφείμ, προς Πατριάρχη:

Σε καλώ σε Μετάνοια! Διαιρείς και Σχίζεις την Ορθόδοξη Εκκλησία!


Με αφορμή τις δραματικές εξελίξεις στους κόλπους της Παγκόσμιας Ορθοδοξίας, και την «αιφνιδιαστική» ανακοίνωση της διακοπής των σχέσεων (Κοινωνίας σε Διεκκλησιαστικό και Διορθόδοξο αλλά και την διακοπή Μνημοσύνου του κ. Βαρθολομαίου, του Πατριαρχείου Μόσχας με την Πρωτόθρονη Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018, [εξ αφορμής της εκπεφρασμένης αποφάσεως του Οικ. Πατριαρχείου να αποδώσει Τόμον Αυτοκεφαλίας εις την σχισματική Εκκλησιαστική κοινότητα της υπό τον Αρχ. Φιλάρετον και την αποστολή Πατριαρχικής Εξαρχίας εις την Ουκρανία, καλουμένης ως Εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Μόσχας] ζητήσαμε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κηθύρων π. Σεραφείμ να τοποθετηθεί επί του καίριου και φλέγοντος ζητήματος που ταλανίζει την παγκόσμιο Ορθοδοξία τους τελευταίους μήνες. 


ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ!

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


«Είμαι βαθύτατα λυπημένος στο άκουσμα της διακοπής Εκκλησιαστικής Κοινωνίας του Πατριαρχείου της Ρωσίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εις αυτό το θλιβερό και αξιοθρήνητο αποτέλεσμα οδήγησε η εμμονή του Οικουμενικού Πατριαρχείου να εκχωρήσει την αυτοκεφαλία εις τους σχισματικούς της Ουκρανίας, οι οποίοι είναι αποκεκομμένοι από την Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία δηλ. από όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και τας κατά τόπους Αυτοκεφάλους Ορθοδόξους Εκκλησίες και αποτελούν την συντριπτική μειοψηφία του Ουκρανικού Λαού.