Κυριακή 1 Απριλίου 2018

Έτσι σταυρώνουν τον Χριστό σήμερα

Μόναχο: Ο Δρόμος του Σταυρού των Λαών



Χριστιανικές Εκκλησίες και Μουσουλμάνοι στη Γερμανία

Μας εστάλη από Δ.Π.

Στο Μόναχο έλαβε χώρα στις 30 Μαρτίου 2018, την Μεγάλη Παρασκευή των Καθολικών και Προτεσταντών, η από ετών καθιερωμένη ετήσια Λιτανεία με τον τίτλο: "Δρόμος του Σταυρού των Λαών" στον πεζόδρομο του Μονάχου και την κεντρική πλατεία της πόλης, την Marienplatz.

Της Λιτανείας ηγείτο ο Αρχιεπίσκοπος Μονάχου και Φράισινγκ και Πρόεδρος της Συνόδου των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της Γερμανίας, Σεβ. Καρδινάλιος Ράινχαρντ Μάρξ, συνοδευόμενος από τον βοηθό Επίσκοπο κ. Ρούπερτ Γκραφ φον Στόλμπεργκ και πλειάδα κληρικών των καθολικών ενοριών των μεταναστών, Ιταλών, Αγγλόφωνων, Κροατών, Σλοβένων, Βιετναμέζων, Ρώσων, Πολωνών, Αφρικανών, Ισπανών, Χαλδαίων και Αραμαίων, Πορτογάλων και Νιγηριανών.

Με πρόσκληση του Καρδιναλίου παρέστη και ο Αρχιερατικός Επιτετραμμένος για τις δημόσιες σχέσεις με τη Βαυαρική Πολιτεία, Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης. 

Η Λιτανεἰα άρχισε από τον Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όπου

«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα»!

 Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη

Ομοτ. Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών




Η τελευταία πορεία του Κυρίου με τους μαθητές του στα Ιεροσόλυμα ήταν πορεία, μάλλον ανάβαση, στο μαρτύριο· στο σταυρικό πάθος με τέρμα την Ανάσταση! Ο λόγος Του προς τους μαθητές Του σαφής και ξεκάθαρος· «Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και ο υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις αρχιερεύσι… και κατακρινούσιν αυτόν θανάτω… και αποκτενούσιν αυτόν, και τη Τρίτη ημέρα αναστήσεται»! Η ψυχολογία των μαθητών, κατά την πορεία αυτή, ήταν φορτισμένη με συναισθήματα θάμβους, μπροστά στην αποφασιστική και ακτινοβολούσα ακάθεκτη διάθεση θυσίας, μορφή του Διδασκάλου, αλλά και φόβου, για τα μελλούμενα να συμβούν εκεί. Σε μια τέτοια κατάσταση αγωνίας και προβληματισμού των μαθητών, συνέβη το αναπάντεχο και γι΄ αυτό απίστευτο. Δυό μαθητές του Χριστού, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, αξιώνουν πρωτεία καθέδρας και δόξης, πλησίον, του, όπως ενόμιζαν, θριαμβευτού στα Ιεροσόλυμα Κυρίου. Φαίνεται ότι δύο, συμπορευόμενα με τη συνοδία του Κυρίου προς τα Ιεροσόλυμα, δαιμόνια, βρήκαν την ευκαιρία να πλήξουν τις καρδιές των δύο μαθητών, με τα «πεπυρωμένα βέλη» του πειρασμού της εξουσίας και της κοινωνικής προβολής!


Αλλά το πειρασμικό αυτό αίτημα ήταν για τους μαθητές του Χριστού, μελλοντικούς μάρτυρες υπέρ του ονόματός Του «εν τε Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης», αποτρεπτικό κάθε διαθέσεως θυσίας και μαρτυρίου υπέρ της αληθείας του Ευαγγελίου. Για το λόγο αυτό ο Κύριος τους υποδεικνύει με έμφαση, ότι δεν γνωρίζουν τι ζητούν· «Ουκ οίδατε τι αιτείσθε»! Και συγχρόνως στο αίτημά τους, της εξουσίας και της προβολής, των δύο μαθητών, αντιπροτείνει το ποτήριον και το βάπτισμα του μαρτυρίου υπέρ της αληθείας του Λόγου Του. Το ποτήριον, κατά τον άγ. Μάξιμο τον ομολογητή, δηλώνει τη θυσία ακόμη και αυτής της ζωής υπέρ της αληθείας. Ενώ το βάπτισμα σημαίνει τη νέκρωση της προαιρέσεως, προς τα ηδέα του βίου, χάριν της αρετής. Εξάλλου η πρόταξη της αλήθειας έναντι της αρετής προστατεύει την πρώτη από την παραποίηση και αθέτηση, που μπορεί να υποστή από την αρετή, στην περίπτωση, που εκείνη εκπίπτει σε προσωπείο, για κοινωνική προβολή, με αποτέλεσμα «της κενοδοξίας την οίησιν»! (ΡG, τ. 90, στ. 368-369).
Εντούτοις αυτή την αντιπρόταση του Κυρίου στο πειρασμικό αίτημα εξουσίας και προβολής, πολλοί από τους διαδόχους Του στο απολυτρωτικό Του έργο, την αντιπαρέρχονται, ενδίδοντες μάλλον στην πειρασμική υποβολή των δύο δαιμονίων, που από εκείνη, την πρώτη πορεία προς τα Ιεροσόλυμα, έχουν παραμείνει ως συνοδοιπόροι πειρατές της αυθεντικότητος της αληθείας της Εκκλησίας Του, στη διαχρονική της πορεία μέσα στον κόσμο.
Τα σχετικά παραδείγματα και τα ιστορικά ντοκουμέντα πολλά! Κι΄ ίσως η δική μας, σύγχρονη εποχή, μπορεί να «καυχηθή», για γεγονότα υψηλής κρισιμότητος της ενότητος του ορθοδόξου πληρώματος. Επειδή φαίνεται, ότι και στην εποχή μας, ο πειρασμός της εξουσίας και της προβολής, στηρίζει την υπαρκτή αυτοσυνειδησία μερικών εκκλησιαστικών πνευμάτων και αμβλύνει τη διάθεση για μαρτυρία και μαρτύριο υπέρ της αλήθειας της Ορθοδοξίας!
Αρκεί πάντως να στρέψη σήμερα κανείς το λογισμό του στη χαίνουσα πληγή, στην καρδιά του ορθοδόξου χριστιανού ανθρώπου, που έχει προκαλέσει η υποδοχή του Πάπα στα ενδότερα του ορθοδόξου καταπετάσματος, για να αντιληφθή την αδυναμία της Εκκλησίας (της ανθρώπινης πλευράς) να αντισταθή σ΄ αυτή την υποδοχή, που «κατ΄ ανάγκην» επιβλήθηκε έξωθεν αλλά έσωθεν τελεσιουργήθηκε με βυζαντινή… μεγαλοπρέπεια! Μάρτυρας του τελευταίου γεγονότος θα είναι πάντοτε το φωτογραφικό υλικό που εκόσμησε το περιοδικό της Εκκλησίας, αμέσως μετά την αναχώρηση του Πάπα! Με έγχρωμες, μεγάλων διαστάσεων, φωτογραφίες, θριαμβολόγησε αυτή την «κατ΄ ανάγκην» υποδοχή, με την αίγλη μιας προβολής μιας παπόφιλης ενέργειας της Εκκλησίας. Ό,τι έπρεπε να περάση «κατ΄ ανάγκην» ως ασήμαντο γεγονός, προβλήθηκε με μοναδική, για τις σελίδες του εν λόγω περιοδικού χρωματική φωτογραφική λαμπρότητα!
Και επί τέλους ο Πάπας ήλθε και απήλθε θριαμβευτής, αλλά τι νόημα είχε η για μια ακόμη φορά προβολή των δύο θρόνων στη πνύκα, στο πρώτο εξώφυλλο του «τολμηρού» περιοδικού της εκκλησιαστικής αρχής; Γιατί αυτή η … τόλμη (τεύχ. 13) να προβληθούν και πάλι οι δύο θρόνοι του παπικού θριάμβου! Να μη λησμονήσουμε τι; Την μειοδοσία της εκκλησιαστικής μας αρχής;
Παρ΄ όλα αυτά η Εκκλησία, ως σώμα Χριστού θα πορεύεται πάντοτε προς τα Ιεροσόλυμα της σταυρικής θυσίας και της Αναστάσεως του Χριστού. Τα δύο επίμονα δαιμόνια της εξουσίας και της προβολής θα την συνοδεύουν, για να ενεργείται το μυστήριο της ανομίας «άχρι καιρού»! Μετά δε ταύτα κρίση και απόδοση «εκάστω κατά τα έργα αυτού»!
Πηγή
Σημ.: Τι θα έλεγε σήμερα οΚορναράκης, μετά την Κολυμπάριο Σύνοδο; 

Επιτρέπεται η σιωπή, όταν ιερείς αλλοιώνουν την Αγιοπατερική μας Παράδοση;


(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ με αφορμή τις πρόσφατες ομιλίες
του π. Ν. Μανώλη, του π. Θεοδώρου και Σεραφείμ Ζήση και τα σχόλια του π. Σεραφείμ)

Η περίπτωση του π. Νικολάου Μανώλη και π. Θεοδώρου Ζήση
  
  Εἶναι στενάχωρο πρᾶγμα νὰ ἀποκαλύπτουμε κακόδοξες διδασκαλίες ἀνθρώπων, ποὺ πρὶν λίγο καιροῦ ἐπαινούσαμε ὡς ἀγωνιστὲς σ’ αὐτὸν τὸν πρωτόγνωρο ἀγώνα κατὰ τῶν Παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν. Ἀλλὰ πάλι εἶναι καθῆκον μας στὶς μέρες ποὺ ζοῦμε, νὰ μὴν ἐπιτρέπουμε τὴν ἀλλοίωση τῆς Ἁγιοπατερικῆς μας Παραδόσεως, ὅσο τὴν καταλαβαίνουμε.
  Δυστυχῶς, «πάλιν καὶ πολλάκις» κάποιοι ἀντι-Οἰκουμενιστές, καὶ

Τα καθήκοντά μας τη Μεγάλη Εβδομάδα

π. Αυγουστίνος Καντιώτης:


Τα καθήκοντά μας τη Μεγάλη Εβδομάδα



    «Τών παθών τού Κυρίου τάς απαρχάς η παρούσα ημέρα λαμπροφορεί. Δεύτε ούν, φιλέορτοι, υπαντήσωμεν άσμασιν…».


(Κάθισμα Μ. Δευτέρας)
Φθάσαμε, αγαπητοί μου, στά σωτήρια πάθη τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στή Μεγάλη Εβδομάδα.
Η εβδομάδα αυτή λέγεται Μεγάλη, διότι μέσα στίς 168 ώρες της, από σήμερα μέχρι τή νύχτα τής Αναστάσεως, τιμώνται μεγάλα γεγονότα, μοναδικά καί κοσμοϊστορικά, πού συγκλόνισαν τά επίγεια καί τά ουράνια καί τά καταχθόνια.
Γι᾿ αυτό η εβδομάδα αυτή ονομάζεται Μεγάλη˙ αλλά καί γι᾽ αυτό δέν θά πρέπη νά περάση όπως οι άλλες. 
Καί θέτω τό ερώτημα˙ ποιά είνε τά καθήκοντα ενός Χριστιανού τή Μεγάλη Εβδομάδα; Δέν απευθύνομαι σέ απίστους, αθέους ή σέ χιλιαστάς˙ απευθύνομαι σέ πιστούς, πού θέλουν νά εορτάσουν σωστά. Ποιά είνε λοιπόν τά καθήκοντα πού έχουμε τήν εβδομάδα αυτή;
Τό πρώτο καθήκον, αδελφοί μου, είνε νά ευχαριστήσουμε απ᾽ τήν καρδιά μας τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. Όλη βέβαια η ζωή μας πρέπει νά ᾽νε ένα ευχαριστώ, ένα «Δόξα σοι, Κύριε», γιά τίς μικρές καί μεγάλες ευεργεσίες του, τίς φανερές καί αφανείς, γιά όλα τά καλά, υλικά καί πνευματικά, πού επιδαψιλεύει η χάρις του˙ τόν ήλιο, τόν αέρα, τό νερό, τά λουλούδια, τά ακρογιάλια, όλη τήν πλάσι. Νά τόν ευχαριστούμε ακόμη γιά τούς γονείς καί τά

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ ΕΣΠΕΡΑΣ (ΘΡ. ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ)

«ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΑΡ ΕΠΕΙΓΕΤΑΙ ΤΟΥ ΠΑΘΕΙΝ ΑΓΑΘΟΤΗΤΙ»



Τὰ Πάθη τὰ σεπτά. Κάθισμα Ἦχος α'

(Θεολογικό σχόλιο στο περιεχόμενο και τα νοήματα της Μεγάλης Δευτέρας)

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος ον ευρήσει γρηγορούντα, ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθής. Αλλά ανάνηψον κράζουσα, Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών. Δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς». Με αυτό το θεσπέσιο τροπάριο ο ιερός υμνογράφος μας εισάγει στο κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδος, παροτρύνοντάς μας να ετοιμάσουμε κατάλληλα τον εαυτό μας, προκειμένου να υποδεχτούμε το Νυμφίο της ψυχής μας Χριστό και να λάβουμε μέρος στην πνευματική γαμήλια πανδαισία. Αυτή είναι άλλωστε και η κύρια επιδίωξη της βιώσεως όλων των μεγάλων γεγονότων της Μεγάλης Εβδομάδος, η συνάντησή μας με τον παθόντα και αναστάντα Σωτήρα μας Χριστό!
Την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδος τιμάμε μια μεγάλη προσωπικότητα της Παλαιάς Διαθήκης, τον Ιωσήφ τον Πάγκαλο, το γιο του

Ο Οικουμενιστής Πατριάρχης προσεύχεται για τους αλλόθρησκους σφαγείς, αλλ΄ όχι για τους Χριστιανούς θύματα!

Προσευχή για τους 2 Έλληνες στρατιωτικούς δεν έχει ο Πατριάρχης; 32 ημέρες αφωνίας από το Φανάρι


Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε προκαλέσει χωρίς αμφιβολία πολλά αρνητικά σχόλια με τις προσευχές του και τις ευχές του να επιτύχουν τα τουρκικά στρατεύματα τους στόχους τους με την επιχείρηση Κλάδος Ελαίας στη βόρεια Συρία. Εκατοντάδες βίντεο και χιλιάδες φωτογραφίες είναι τα πειστήρια της σφαγής των Κούρδων που έκαναν οι Τούρκοι στη βόρεια Συρία… Αυτός ήταν ο στόχος και γι΄ αυτό οι Πατριαρχικές προσευχές ξένισαν.
Όπως ξενίζει και προκαλεί όπως και να το κάνουμε ερωτήματα η εκκωφαντική σιωπή του Πατριαρχείου για την συνεχιζόμενη αιχμαλωσία των δύο στρατιωτικών μας. Είναι συγκλονιστική η αφωνία του Πατριαρχείου και δεν αρκεί η δικαιολογία πως και ο Πατριάρχης είναι όμηρος των Τούρκων.
Επιβεβαιώνει βεβαίως πόσο ψεύτης είναι ο Ερντογάν όταν τολμά να συγκρίνει τις ελευθερίες χωρίς κανένα όριο που απολαμβάνουν στην Ελλάδα ακόμη και οι πιο ακραίοι της μειονότητας στη Θράκη μ΄ αυτές των μειονοτήτων που ζουν στην Τουρκία. Αυτοί που δεν δηλώνουν μουσουλμάνοι αλλά Τούρκοι και γράφουν ανεξέλεγκτα και ατιμώρητα ότι θέλουν υπέρ της Τουρκίας.
Ελπίζουμε ότι μετά από 32 ημέρες αιχμαλωσίας και με τη Μεγάλη Εβδομάδα να ξεκινά αύριο ο Πατριάρχης θα κάνει μια προσευχή και για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ στην Παλαιά Ι. Μ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ, στις ΣΤΑΓΙΑΤΕΣ ΠΗΛΙΟΥ


Ομιλία εις την Κυριακήν των Βαΐων


Αγίου Γρηγορίου Παλαμά


Και το προκηρύσσει ο Λάζαρος που επανήλθε από τα βάραθρα του άδη, αφού αναστήθηκε από τους νεκρούς την τετάρτη ημέρα με μόνο τον λόγο και το πρόσταγμα του Θεού, που έχει την εξουσία ζωής και θανάτου, και προανυμνούν παιδιά και πλήθη λαού άκακα με την έμπνευση του θείου Πνεύματος αυτόν που λυτρώνει από τον θάνατο, που ανεβάζει τις ψυχές από τον άδη, που χαρίζει αΐδια ζωή στην ψυχή και το σώμα.
2. Αν λοιπόν κανείς θέλη ν’ αγαπά τη ζωή, να ιδή αγαθές ημέρες, ας φυλάττη την γλώσσα του από κακό και τα χείλη του ας μη