Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

Απόσπασμα ομιλίας εις τα Άγια Φώτα



Ἁγίου  Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου


Μέ τήν γέννησιν λοιπόν ἔχομεν προεορτάσει τά πρέποντα καί ἐγώ ὁ ὁποῖος προεξάρχω εἰς τήν ἑορτήν καί σεῖς καί ὅλα τά ἐγκόσμια καί τά ὑπερκόσμια ὄντα. Ἔχομεν τρέξει μαζί μέ τόν ἀστέρα καί ἔχομεν προσκυνήσει μαζί μέ τούς μάγους, (Ματθ. 2, 10), ἔχομεν φωτισθῆ μαζί μέ τούς ποιμένας (Λουκ. 2, 7) καί ἔχομεν δοξάσει μαζί μέ τούς ἀγγέλους, τόν ἔχομεν δεχθῆ εἰς τάς ἀγκάλας μας μαζί μέ τόν Συμεών (Λουκ. 2, 13 ἑ). Καί τόν ἔχομεν δοξολογήσει μαζί μέ τήν ἀξιοσέβαστον καί σώφρονα ἐκείνην Ἄννα (Λουκᾶ. 2, 36 ἑ ). Καί ὀφείλεται εὐγνωμοσύνη εἰς ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἦλθε κατά τρόπον ξένον πρός τήν φύσιν του εἰς τόν ἰδικόν του τόπον, διότι ἐδόξασε τόν ξένον. Τώρα δέ πρόκειται δι᾿ ἄλλην πρᾶξιν τοῦ Χριστοῦ καί δι᾿ ἄλλο μυστήριον.
Δέν ἠμπορῶ νά συγκρατήσω τήν χαράν μου. Νιώθω νά γεμίζω ἀπό Θεόν. Λίγο ἀκόμη καί θά ἀρχίσω νά κηρύσσω τήν εὐχάριστον ἀγγελίαν, ὅπως ὁ Ἰωάννης, ἔστω καί ἄν δέν εἶμαι πρόδρομος, πάντως θά τό κάμω ἀπό τήν ἐρημίαν. Ὁ Χριστός φωτίζεται, ἄς φωτισθῶμεν μαζί του.
 Ὁ Χριστός βαπτίζεται, ἄς κατέβωμεν μαζί του (εἰς τόν ποταμόν) διά νά ἀνέβωμεν καί μαζί του. Ὁ Ἰησοῦς βαπτίζεται. Θά πρέπει νά προσέξωμεν μόνον τό βάπτισμα ἤ καί ὅλα τά ἄλλα; Δηλαδή ποῖος ἦτο, ἀπό ποῖον ἐβαπτίσθη καί πότε ἐβαπτίσθη; Ὅτι ἦτο καθαρός, ὅτι ἐβαπτίσθη ἀπό τόν Ἰωάννην καί ὅτι μετά ἤρχισε τά θαύματα; Διά νά μάθωμεν τί καί διά νά διαπαιδαγωγηθῶμεν εἰς τί; Ὅτι α) πρέπει νά καθαριζώμεθα προηγουμένως, β) νά εἴμεθα ταπεινόφρονες καί γ) νά κηρύσσωμεν μόνον ὅταν εἴμεθα ὁλοκληρωμένοι κατά τήν πνευματικήν καί σωματικήν ἡλικίαν. Τό πρῶτον (πρέπει νά τό εἴπωμεν) πρός ἐκείνους οἱ ὁποῖοι σκοπεύουν νά βαπτισθοῦν, ἐνῶ δέν ἔχουν προηγουμένως προετοιμασθῆ καί ἐνῶ δέν παρέχουν ἐγγυήσεις μέ τήν συνήθειάν των νά πράττουν τό καλόν, ὅτι ἡ λύτρωσίς των θά παραμείνῃ σταθερά. Διότι ἐάν τό χάρισμα (διότι πράγματι εἶναι χάρισμα) παρέχει ἄφεσιν τῶν παρελθόντων, τότε εἶναι περισσότερον ταιριαστόν πρός τήν εὐσέβειαν τό νά μήν ξαναγυρίσωμεν εἰς ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἔχομεν ἐμέσει. Τό δεύτερον ἀναφέρεται εἰς εκείνους οἱ ὁποῖοι ὑπερηφανεύονται ἔναντι τῶν ἱερέων, ἄν εἶναι κάπως ἀνώτεροι ἀπό αὐτούς. Τό τρίτον δέ πρός ἐκείνους οἱ ὁποῖοι βασίζονται εἰς τόν νεανικόν των ἐνθουσιασμόν καί νομίζουν ὅτι ἡ κάθε περίστασις εἶναι κατάλληλος διά διδασκαλίαν ἤ κατάληψιν τῆς πρωτοκαθεδρίας.
Ὁ Ἰησοῦς ὑποβάλλεται εἰς κάθαρσιν καί σύ τήν περιφρονεῖς; (Καθαρίζεται) ὑπό τοῦ Ἰωάννου, καί σύ ἐπαναστατεῖς ἐναντίον τοῦ κήρυκός σου; Καθαρίζεται ὅταν εἶναι ἤδη τριάκοντα ἐτῶν, καί σύ προτοῦ κἄν βγάλῃς γένεια διδάσκεις τούς γέροντας ἤ τοὐλάχιστον νομίζεις ὅτι τούς διδάσκεις, ἐνῷ οὔτε ἡ ἡλικία οὔτε καί, ἐνδεχομένως, ἡ συμπεριφορά σου σέ κάνουν ἄξιον σεβασμοῦ; Εἰς τήν περίπτωσιν αὐτήν δέ ἔρχονται εἰς τήν γλῶσσαν τά παραδείγματα τοῦ Δανιήλ καί τῶν ἄλλων νέων κριτῶν, ἐπειδή καθένας ὁ ὁποῖος ἀδικεῖ, εὔκολα βρίσκει δικαιολογίας. Δέν ἀποτελεῖ ὅμως νόμον τῆς Ἐκκλησίας ἐκεῖνο τό ὁποῖον εἶναι κάτι σπάνιον, ὅπως τήν ἄνοιξιν δέν τήν φέρει ἕνα μόνον χελιδόνι, ὅπως δέν κάνει καί μία μόνον γραμμή τόν γεωμέτρην, ἤ ἕνα μόνον ταξίδι τόν ναυτικόν.
Ὁ Ἰωάννης ὅμως βαπτίζει καί ἔρχεται νά βαπτισθῇ ὁ Ἰησοῦς, διά νά ἁγιάσῃ μέν ἐνδεχομένως καί τόν βαπτιστήν, ὅπως εἶναι δέ καταφανές, διά νά θάψῃ μέσα εἰς τό ὕδωρ ὅλον τόν παλαιόν Ἀδάμ καί νά ἁγιάσῃ πρίν ἀπ᾿ αὐτούς καί χάριν αὐτῶν τόν Ἰορδάνην. Ὅπως δέ ὁ ἴδιος ἦταν πνεῦμα καί σάρξ, ἔτσι δίδει τήν πνευματικήν

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ (Θρ. Στανίτσας)

. 


 
   .

Η φανέρωση του αληθινού Θεού στην Εκκλησία και η διδασκαλία των θρησκειών των ειδώλων στην παιδεία

Αποτέλεσμα εικόνας για Ηρακλής Ρεράκης


Η φανέρωση του αληθινού Θεού στην Εκκλησία

και η διδασκαλία των θρησκειών των ειδώλων

στην παιδεία (εφημ. «Ορθόδοξη Αλήθεια» 04-01-2017)


Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής
–Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ


 Το πρώτο τροπάριο από τις Καταβασίες των Χριστουγέννων ξυπνάει τις συνειδήσεις από τον λήθαργο της αδιαφορίας ή της απιστίας: «Χριστός  γεννάται δοξάσατε Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε, Χριστός επί γης υψώθητε». Ο γεννηθείς Χριστός ζητάει από τον άνθρωπο προσωπική συνάντηση, απάντηση και ύψωση. To Φως της Βηθλεέμ είναι πάλι μπροστά στους πνευματικούς προβληματισμούς του κάθε ανθρώπου και προπαντός του κάθε Χριστιανού και η Εκκλησία ευαγγελίζεται ότι αποτελεί το σωτήριο μήνυμα χαράς και λύτρωσης για την ανθρωπότητα.
Τα μεγάλα χριστιανικά γεγονότα που εορτάζει η Εκκλησία είναι εκείνα που φωτίζουν τα υπαρξιακά ερωτήματα του κάθε ανθρώπου, καθώς συνδέονται με τα ποικίλα μυστήρια

Ο Κόντογλου ομιλεί για τα Άγια Θεοφάνεια και ψάλλει τροπάρια της εορτής

.
     .

Τα Φώτα στ’ Αϊβαλί (Φώτης Κόντογλου)

 

Στά θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανίων. Έτσι τον ρίχνανε καί στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα θέαμα έμορφο και παράξενο.

Ξεκινούσε η συνοδεία από τη μητρόπολη. Μπροστά πηγαίνανε τα ξαφτέρουγα και τα μπαϊράκια, κ’ ύστερα πηγαίνανε οι παπάδες με τον δεσπότη, ντυμένοι με τα χρυσά τα άμφια, παπάδες πολλοί κι αρχιμαντρίτες, γιατί η πολιτεία είχε δώδεκα εκκλησίες, και κατά τις επίσημες μέρες στις μικρές ενορίες τελειώνανε γλήγορα τη Λειτουρ­γία και πηγαίνανε οι παπάδες στη μητρόπολη, για να γίνεται η γιορ­τή πιο επίσημη. Οι ψαλτάδες ήτανε και κείνοι κάμποσοι κ’ οι πιο

Στη νέα χρονιά, για μια καλή αρχή.

 "Λόγος περί Νήψεως - Ερμηνεία στον άγιο Ησύχιο"


 (Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)



Το παρόν απόσπασμα είναι οι πρώτες σελίδες από ένα εξαιρετικό βιβλίο. Λέγεται "Λόγος Περί Νήψεως" και είναι υπομνηματισμός του γέροντος Αιμιλανού Σιμωνοπετρίτου στο "Λόγος περί νήψεως και ησυχίας χωρισμένος σε 203 κεφάλαια" του αγίου Ησύχιου. Όλος ο λόγος του αγίου Ησύχιου βρίσκεται εδώ:
Προς Θεόδουλο, λόγος περί νήψεως και ησυχίας χωρισμένος σε 203 κεφάλαια. 

Το βιβλίο λέγεται: ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΝΗΨΕΩΣ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΗΣΥΧΙΟ. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ. 


Νήψις εστι μέθοδος πνευματική

Ο λόγος αρχίζει με την λέξη νήψις, η οποία δεν είναι αόριστη έννοια αλλά ενέργεια ή, καλύτερα, η ενέργεια, η δουλειά της ζωής μας, η αποστολική κλήσις μας, η πράξις και η ζωή μας, θα λέγαμε δε και η αναπνοή μας, που μας την εξασφαλίζει η μοναστηριακή ατμόσφαιρα. Όπως αν σταματήσουμε να αναπνέουμε, ο ζωτικός αέρας θα παύσει να εισέρχεται μέσα μας και θα πεθάνουμε, έτσι και αν μας λείψει έστω και για μια στιγμή η νήψις, θα σταματήσει η είσοδος στην ύπαρξή μας του ζωαρχικού ανέμου, του Αγίου Πνεύματος. Μη έχοντας όμως το Άγιο Πνεύμα, θα βρεθούμε σε μία ατμόσφαιρα αποπνικτική, μη χαρισματική, χωρίς χαρά, χωρίς άνεση και ειρήνη. δεν θα νοιώθουμε βεβαιότητα στη ζωή μας, ούτε ο Θεός θα ακούει την προσευχή μας. Η νήψις δηλαδή μας δίδει την δυνατότητα να έχωμε τον Θεό.

Η λέξη νήψις παράγεται από το ρήμα νήφω, που σημαίνει παρατηρώ προσεκτικά, αγρυπνώ. Η ψυχή μου δεν κοιμάται, αλλά ζωηρώς παρακολουθεί. Η αρχική όμως έννοια του

"Η Εκκλησία της ΚΠολης εν Συνόδῳ υπέγραψε και κήρυξε αίρεση και κακοδοξίες!"




Επιστολή της Συνάξεώς μας προς την Ι. Κοινότητα του Αγίου Όρους για τη Σύνοδο της Κρήτης.




Η ακόλουθη επιστολή εστάλη από τη Σύναξή μας στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου 



Πάτμος, 01 Δεκεμβρίου 2016 (Νέο Ημερολ.)
+Ναούμ προφ., Φιλαρέτου ελεήμ.

Προς
Την Ι. Κοινότητα του Αγίου Όρους Άθω
Τους Αγίους Καθηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του Αγ. Όρους Άθω


Οσιώτατοι και λίαν σεβαστοί Άγιοι Καθηγούμενοι και Πατέρες Ευλογείτε

Σας γράφουμε από τη Θεοβάδιστη Ι. Νήσο Πάτμο για να Σας μεταφέρουμε την κραυγή αγωνίας μας.
Όπως γνωρίζετε έχουν παρέλθει πέντε και πλέον μήνες από τότε που η πολυαναμενόμενη και από δεκαετιών ετοιμαζόμενη Σύνοδος της Κρήτης τελείωσε τις εργασίες της. Διαβάζοντας όμως τα πεπραγμένα και συνδυάζοντας τις δικές μας αρχικές ανησυχίες με τις γνωματεύσεις πολλών Επισκόπων, Ιερέων αλλά και έγκριτων Καθηγητών Θεολογίας Πανεπιστημίων, δεν μπορούμε παρά να θλιβόμαστε και να αγωνιούμε για τα αποτελέσματα!
Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει; Από το ότι αν και επαγγέλλονταν την Πανορθόδοξη ενότητα, εν τούτοις μόνο διχασμό προκάλεσαν; Από το ότι η Σύνοδος συγκλήθηκε παρανόμως αφού η απόφαση σύγκλησής της

Οι Κληρικοι και Μοναχοι στα εσχατα χρονια

Τοῦ Ἰωάννου Ρίζου

1 Στὰ ἐνταλτήρια γράμματα μὲ τὰ ὁποῖα ἐφοδίαζε ἡ Ἐκκλησία τοὺς χειροτονηθέντες Ἀρχιερεῖς, τὸ πρῶτο καθῆκον ποὺ τοὺς ὑπενθύμιζε ἦταν ἡ φύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Διὰ τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἀρχιερωσύνης «τὰ τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμωμήτου πίστεως διαφυλάττεται γνωρίσματα καὶ ἀνόθευτον ταύτης ἐναστράπτει τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ κάλλος». Καί «τὰ θεῖα καὶ ἀποστολικὰ θεσπίσματα, χερσὶν ὑπτίαις, εἰσδέχεσθαι καὶ ὡς θεοχαράκτους πλάκας ταῦτα τιμᾶν καὶ φυλάττειν».1   Καὶ μόνον τὸ ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου –παρατηρεῖ ὁ Ζωναρᾶς στὴν ἑρμηνεία τοῦ ΝΗ΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνα– πρέπει νὰ εἶναι μία διαρκὴς ὑπόμνηση τοῦ πνευματικοῦ χρέους τοῦ ἐπισκόπου ἀπέναντι στὸν λαό. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ φρουρός, ποὺ ἀπὸ ὑψηλὸ μέρος ἐπισκοπεῖ, μηπως ἀντιληφθεῖ ἔγκαιρα κάποια ἐχθρικὴ ἐνέργεια. Ἀλλοίμονο ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος κοιμηθεῖ. Ἡ πόλη θὰ καταστραφεῖ ἐξ αἰτίας του. Πρὸς αὐτὸν ἀπευθύνεται ἡ φωνὴ τοῦ Ἰεζεκιήλ: «Υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν τέθεικά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴκῳ Ἰούδα· εἰ μὴ διαστείλῃ, μηδὲ λαλήσῃς ἀποθανεῖται ὁ ἄνομος ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω».2   Ὅταν ὁ ὕπαρχος

Η μικτή μονή του Έσσεξ Αγγλίας του Γέροντα Σωφρονίου!

      Όταν ο Μέγας Αρσένιος είπε εις την Ρωμαία συγκλητική που του ζήτησε να προσεύχεται γι αυτήν: «είθε ο Θεός να εξαλείψει το μνημόσυνό σου από την σκέψι μου» και αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας Θεόφιλος το ανέλυσεν ότι δεν εννοούσε ο Άγιος κάτι το κακό αλλά δεν ήθελε να την φέρνη εις την σκέψιν, καθ’ ότι ο διάβολος, είπε, πολεμεί τους μοναχούς δια των γυναικών. Τώρα εάν οι μοναχοί της ωραίας Αγγλίας είναι ανώτεροι του Μεγάλου Αρσενίου και δεν πολεμούνται πλέον διά των γυναικών, τότε είναι άξιοι προσκυνήσεως. Αλλά κι άξιοι προσκυνήσεως εάν είναι, το ότι το παράδειγμα των αγίων αυτών δημιουργεί προηγούμενον εις την Εκκλησίαν, αυτό και μόνον νομίζω είναι ένας λόγος να τους παρακαλέσωμεν να διορθώσουν τα του οίκου των.

«Απόστρεψον οφθαλμόν από γυναικός ευμόρφου, και μη καταμάνθανε κάλλος αλλότριον· εν κάλλει γυναικός πολλοί επλανήθησαν» (Σειρ. θ:8).
«Μήτε ἐν ἀνδρώω Μοναστηρίω γυνή, μήτε ἐν γυναικείω ἀνήρ, καθευδέτω. Παντὸς γὰρ προσκόμματος καὶ σκανδάλου ἔξω εἶναι δεῖ τοὺς πιστοὺς καὶ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον τῷ Κυρίῳ, τὸν ἑαυτῶν εὐθετίζειν βίον. εἰ δὲ τις τοῦτο πράξοι, εἴτε Κληρικός εἴη, εἴτε λαϊκός, ἀφοριζέσθω» (ΜΖ΄ Ἱ. Κανόνος Στ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου). 
«Ἀπό τοῦ παρόντος ὁρίζομεν μὴ γίνεσθαι διπλοῦν Μοναστήριον, ὅτι σκάνδαλον καὶ πρόσκομμα τοῖς πολλοῖς γίνεται τοῦτο... Μὴ διαιτάσθωσαν ἐν ἑνί Μοναστηρίω. Μοναχοί καί Μοναχαί. μοιχεία γὰρ μεσολαβεῖ τὴν συνδιαίτησιν. Μὴ εχέτω Μοναχός παρρησίαν πρὸς Μονάστριαν ἤ Μονάστρια πρὸς Μοναχόν, ἰδία προσομιλεῖν. Μὴ κοιταζέσθω Μοναχός ἐν γυναικίω Μοναστηρίω, μηδέ συνεσθιέτω Μονάστρια κατὰ μόνας...»   (Κ΄ Ἱ. Κανόνος Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
Η  Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κατεδίκασε το 1987 διὰ συνοδικοῦ δικαστηρίου εἰς τὴν ἐσχάτην ποινήν τῆς καθαιρέσεως τὸν ἱερομόναχον Ἄγγελον Ἀναστασίου, μὲ πρωτίστην κατηγορίαν «τὴν σύμπηξιν μικτῆς μοναστικῆς ἀδελφότητος» ἐν Ἀθήναις. 

...Ιδιαιτέρως ηνοχλείτο ο Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ από τας επισκέψεις γυναικών. Δια τούτο παρεκάλεσε τον Ηγούμενον Ησαϊαν να απαγορεύση να έρχονται γυναίκες εις τον λόφον του, τον οποίον είχεν ονομάσει Άθω (ιδ: 485).

Ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος



Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης γεννήθηκε στις 10 Ἰανουαρίου 1815 στὸ χωριὸ Τσερνάφσκα τῆς ἐπαρχίας Ὀρλὼφ τῆς Ρωσίας. Τὸ κατὰ κόσμον ὄνομά του ἤταν Γεώργιος Γκοβόρωφ. Ὁ πατέρας του ἦταν ἱερέας. Ἀπὸ μικρὸς δέχθηκε τὴν εὐεργετικὴ ἐπίδραση, ποὺ ἐξασκεῖ στὴν ψυχὴ τὸ ἐκκλησιαστικὸ περιβάλλον, μὲ τὶς εἰκόνες, τὶς ψαλμωδίες, τὶς ἀκολουθίες, τὶς τελετές. Ὁ ἴδιος ἔγραφε ὅτι τὸ περιβάλλον αὐτὸ ἀποτελεῖ ἰσχυρότατο παράγοντα για τὴν σωστὴ ἀγωγὴ τῆς παιδικῆς ψυχῆς.
Φοίτησε στο ἐκκλησιαστικὸ σεμινάριο τοῦ Ὀρλὼφ καὶ στὴν συνέχεια σπούδασε στὴν θεολογικὴ ἀκαδημία τοῦ Κιέβου. Αὐτὸ ὅμως ποὺ χαράχθηκε περισσότερο στὴν ψυχὴ του

Η σιωπή των Επισκόπων εκφράζει μια κραυγαλέα αιρετική πίστη!!!


 Ἡ καταδικαζόμενη ἀπό τόν ἱ. Κανόνα αὐτό αἱρετική διδασκαλία τοῦ Ἐπισκόπου εἶναι μόνον αὐτή πού ἐνεργεῖται ρητά, λεκτικά ἢ μπορεῖ νά συνάγεται καί σιωπηρά ἀπό τήν ὅλη στάση του; Εἶναι γνωστό ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ἱστορία μιά καιρη σιωπή κφράζει νίοτε μιά κραυγαλέα αρετική πίστη. Τέτοια περίπτωση ἀπετέλεσε ἡ συμπεριφορά τοῦ Νεστορίου πού ἐπέφερε τήν Συνοδική καταδίκη του γιατί δέχθηκε ἐνώπιόν του νά ἀποκαλεῖται ἡ Θεοτόκος ὡς χριστοτόκος.
Τοῦ π. Λάμπρου Φωτοπούλου, Αποτείχιση καί καταφρόνηση Επισκόπου

Από τα μικρά και ελάχιστα, στα ...μεγάλα!

 Απαράδεκτη διαφήμιση της εκκοσμίκευσης στην Εκκλησία: Ι.Μ.Χαλκίδος


15672779_1389368697760596_3398237341752892263_n.jpg

Σχόλιο του Ιστολογίου Κατάνυξις: Επειδή ο εκκοσμικευτικός κατήφορος, κάποιων Αρχιερέων δεν έχει τέλος, την τελευταία εβδομάδα του 2016, αναδείξαμε απαράδεκτες, νεοεποχίτικες, εκκοσμικευτικές πρακτικές Ορθοδόξων ποιμένων, Ιερέων και Αρχιερέων, που μπερδεύουν και επιβαρύνουν τις παιδικές ψυχές.

Επόμενη θλιβερή περίπτωση, η Μητρόπολις Χαλκίδος, όπου η εκπαιδευτική προσφορά στην τοπική κοινωνία, νομιμοποιεί δήθεν, τις εντός του Ι.Ναού θεατρο - μουσικο - χορευτικές φιέστες που "μας φέρνουν πιο κοντά". Η εκκοσμίκευση στην Εκκλησία, για άλλη μια φορά, στη λογική κάποιων Αρχιερέων, είναι το "εύκολο" προαπαιτούμενο, για την επιβολή της παναιρέσεως του οικουμενισμού.

Όταν όλα εξαγιάζονται και εξαγνίζονται στο όνομα μιας αγάπης, που δεν είναι η αλήθεια της Ορθόδοξης πίστεως, δηλ. ο Χριστός, τότε η αλήθεια των δογμάτων, οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας στέκονται εμπόδιο και "πρέπει" να ξεπεραστούν.

Καλή μετάνοια.