Ταπεινωτική αναδίπλωση της Ι. Μ. Πειραιώς για την Ημερίδα περί Αποτειχίσεως!

Λίγα λόγια γιὰ τὴν ἱστορία: Ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς δημοσίευσε μιὰ μελέτη, διὰ τῆς ὁποίας παρουσίαζε τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων γιὰ τὴν στάση τῶν πιστῶν ἀπέναντι στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Πρὶν ἕνα χρόνο, τὸ Νοέμβριο τοῦ 2012, τὸ Ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, ἐξέδωσε μιὰ καρικατούρα κριτικῆς τοῦ βιβλίου τοῦ π. Εὐθύμιου, γεμᾶτο ἀντιφάσεις καὶ ἀντιπατερικὸ πνεῦμα.

 Τὸ περιεχόμενο δὲ τοῦ βιβλίου αὐτοῦ τῆς Ἱ. Μητρ. Πειραιῶς, διαμοιράστηκε ἀνὰ τὴν ἐπικράτεια καὶ προβλήθηκε διὰ τῶν θρησκευτικῶν ἱστολογίων. Ἐπρόκειτο περὶ μιᾶς ἀήθους καὶ συκοφαντικῆς ἐπιθέσεως, ὄχι μόνο κατὰ τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ ποὺ τὴν ἐξέφραζε, ἀλλὰ ἐναντίον μας, πρωτίστως δὲ καὶ κυρίως κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως ὡς πρὸς τὴν Πατερικὴ στάση ἐναντίον τῶν αἱρέσεων.

Ὁ π. Εὐθύμιος ἀπάντησε, μὲ ἄλλη πολυσέλιδη μελέτη, κονιορτοποιώντας κυριολεκτικὰ τὶς ὄζουσες προτεσταντικοῦ ὀρθολογισμοῦ ἀντιπατερικὲς θέσεις ποὺ «φιλοτέχνησε» ὁ ὑπεύθυνος τοῦ Γραφείου π. Παῦλος Δημητρακόπουλος καὶ προσυπέγραψε ὁ κ. Σεραφείμ.

Παράλληλα ὁ π. Εὐθύμιος, βλέποντας ὅτι γραμμὴ τοῦ βιβλίου ἦταν –μὲ γενικολογίες, ἱστορικὲς ἀνακρίβειες καὶ ὑπεκφυγές– ὁ ἀποπροσανατολισμὸς τῶν πιστῶν καὶ ἡ ἄρνηση τῶν συγγραφέων νὰ ἔρθουν σὲ φανερὴ ρήξη μὲ τὶς αἱρετίζουσες θέσεις τοῦ Πατριάρχη, μένοντας σὲ λεκτικὲς μόνο ἀναφορές κατ’ αὐτοῦ, ἔθεσε τρία συγκεκριμένα ἐρωτήματα στὴν Μητρόπολη Πειραιῶς, ὥστε νὰ τὴν ἀναγκάσει ἐπιτέλους νὰ ἀπαντήσει καὶ νὰ πάρει θέση ὑπεύθυνα γιὰ τὸ θέμα, χωρὶς ὑπεκφυγὲς καὶ ἀοριστολογίες.

Μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν συντριπτικὴ ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθυμίου καὶ τὰ ἐρωτήματα ποὺ ἔθεσε, ἡ Μητρόπολις Πειραιῶς ἀδυνατοῦσα νὰ ἀρθρώσει θεολογικὸ λόγο, ἀρνήθηκε νὰ ἀνταπαντήσει στὶς ἐρωτήσεις του καί, ἐπίσης, ἀρνήθηκε τὴν συνέχιση τοῦ Διαλόγου. Ἀφοῦ ἐπὶ ἀρκετὸ χρονικὸ διάστημα συσκέφθηκαν οἱ ἐπιτελεῖς της, πῶς νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὴν δυσμενῆ θέση ποὺ βρέθηκαν, μηχανεύτηκαν καὶ ἐφεῦραν (ὡς ὁδὸ διαφυγῆς) τὴν διεξαγωγὴ μιᾶς Ἡμερίδος περὶ ...Ἀποτειχίσεως(!) στὴν ὁποία κάλεσαν ὡς ὁμιλητὴ καὶ τὸν π. Εὐθύμιο, μὲ ἐπιστολή τους τῆς 4/9/2013.

Θεώρησαν φαίνεται αὐτάρεσκα, εὐφυῆ καὶ ἐμπνευσμένη τὴν κίνησή τους αὐτή, ὡς μία κίνηση «μάτ», σκεπτόμενοι πώς:

α) ἂν ὁ π. Εὐθύμιος ἀρνιόταν τὴν πρόσκληση, θὰ τὸν κατηγοροῦσαν ὅτι αὐτὸς ἀρνεῖται τὸν διάλογο, γιατὶ δὲν ἔχει ἐπιχειρήματα.

β) ἂν ὁ π. Εὐθύμιος συμμετεῖχε, ἡ εἰκοσοσάλεπτη εἰσήγησή του θὰ χανόταν μέσα στὶς 4-5 ὧρες τῆς Ἡμερίδας, καὶ 5-6 ἄλλες εἰσηγήσεις μεγάλων πανεπιστημιακῶν ὀνομάτων, χωρὶς νὰ ἔχει τὴν δυνατότητα –ὅπως θὰ τὴν εἶχε στὸν διὰ τοῦ Τύπου (καὶ ἠλεκτρονικοῦ) Διάλογο– νὰ ἀνταπαντήσει, νὰ σχολιάσει, νὰ ἐπανέλθει, νὰ ἐξηγήσει, νὰ κατοχυρώσει μὲ τὴν βοήθεια Πατερικῶν βοηθημάτων τὶς θέσεις του!

Ὅμως, ὁ π. Εὐθύμιος, ὄχι μόνο δὲν ἀρνήθηκε τὴν πρόσκληση γιὰ συζήτηση, ἀλλὰ μὲ ἐπιστολὴ τῆς 16/9/2013, δήλωσε παρών, καὶ ζήτησε μάλιστα εὐθαρσῶς, τὴν συμμετοχὴ στὴν Ἡμερίδα ἴσου ἀριθμοῦ Εἰσηγητῶν, τρεῖς (3) ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν συμφωνούντων μὲ τὶς θέσεις τοῦ Πειραιῶς καὶ τρεῖς (3) ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν συμφωνούντων μὲ τὶς πατερικὲς θέσεις ποὺ παρέθετε ὁ π. Εὐθύμιος. Ἐπὶ πλέον πρότεινε ὡς πρῶτο ὁμιλητὴ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτέμιο, τὸν μόνο ἀποτειχισμένο Ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ἔχει διακόψει τὸ μνημόσυνο τῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας καὶ στὴν περιπέτεια τοῦ ὁποίου συμπαραστάθηκε ὁ Πειραιῶς.

Μιὰ τέτοια σύνθεση καὶ ὀργάνωση τῆς Ἡμερίδος, μὲ παρόντα μάλιστα τὸν Σεβασμιώτατο Ἀρτέμιο, εἶναι φανερὸ ὅτι τίναζε στὸν ἀέρα τοὺς σχεδιασμοὺς τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς καὶ τοῦ π. Παύλου, ὁ ὁποῖος σὲ ἄλλη εὐκαιρία δήλωσε τὰ ἑξῆς ἐκπληκτικά: ὅτι ὁ κύριος σκοπὸς τῆς Ἡμερίδος αὐτῆς περὶ Ἀποτειχίσεως ἦταν ἄλλος·  ἤθελε δι’ αὐτῆς ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς (δήλωσε ἐκεῖ ὁ π. Παῦλος μὲ ...νόημα) νὰ στείλει ἕνα μήνυμα πρὸς τὸν Πατριάρχη, ὅτι «δὲν χτυπᾶμε μόνο τὸν Πάπα, ἀλλὰ χτυπᾶμε καὶ τοὺς ἀποτειχισμένους “ζηλωτές”, ὅπως ὁ Τρικαμηνᾶς, ὁ Ντετζιόρτζιο κ.λπ. Αὐτὴ ἡ Ἡμερίδα, δηλαδή, θὰ λειτουργοῦσε καὶ ὡς ἕνα ἀντίβαρο πρὸς τὸν Πατριάρχη»!

Ἀλλὰ συνέβη καὶ μιὰ ἄλλη «ἀτυχία» στὸν μητροπολίτη Πειραιῶς. Οἱ δύο ὑπ’ αὐτοῦ προτεινόμενοι Εἰσηγητές, ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης καὶ ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, ἀρνήθηκαν τὴν συμμετοχή τους στὴν Ἡμερίδα. Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, μάλιστα, ἀποκάλυψε καὶ τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν θὰ συμμετάσχει, ἕνας ἀπὸ τοὺς ὁποίου εἶναι ὁ ἑξῆς:

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς καὶ ἐμεῖς, (εἶπε) σαράντα κληρικοί-γέροντες, ποὺ ἐκπροσωποῦμε τὴν Παράδοση, τὴν Ἐκκλησία, θὰ εἴμαστε ἀπὸ τὴν μιὰ μεριά,  καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ θὰ εἶναι αὐτοί. Αὐτὸ μᾶς ὑποτιμᾶ. Γιατὶ βάζει ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ ἐμᾶς, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, ἴσα κι ἴσα, τὴν ὁμάδα τοῦ Τρικαμηνᾶ. Με τὴν παρουσία μας θὰ τοὺς προσδώσουμε κύρος, διότι τοὺς κάνουμε ἐπισήμους συνομιλητές μας, διότι ἐξισωνόμαστε μὲ μιὰ μικρὴ ὁμάδα προσώπων, ποὺ δὲν ἔχουν τὴν ταπείνωση νὰ ἀκολουθήσουν μιὰ εὐρύτερη ὁμάδα. Σήκωσαν μπαϊράκι. Ἐγώ δὲν θὰ συμμετάσχω. Αὐτὴν τὴν κίνηση τοῦ Πειραιῶς τὴν θεωρῶ ἐσφαλμένη.

[Δὲν θὰ κρίνουμε ἐδῶ τὴν τοποθέτηση τοῦ π. Θεοδώρου, ὁ ὁποῖος ἀρνεῖται τὸν διάλογο, ἀποφαινόμενος ὅτι ἡ δική του θέση εἶναι σωστή, ὅτι αὐτὸς μόνο ἐκφράζει τὴν Ἐκκλησία, ὅτι ἡ ἀλήθεια εἶναι θέμα ὑπακοῆς στὴν πλειοψηφία, χωρὶς αὐτὴ ἡ πλειοψηφία νὰ ἐνδιαφέρεται νὰ ἀποδείξει τὴν ἀλήθεια της, ἀρκούμενη στὴν διανομὴ πρὸς τὰ μέλη της τῆς ἀθεολόγητης κριτικῆς τοῦ βιβλίου τοῦ π. Παύλου].

Βέβαια, ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς, δὲν συμμερίζεται αὐτὴ τὴν θέση τοῦ π. Θεοδώρου καὶ τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ (ποὺ προσυπέγραψε τὴν τοποθέτηση τοῦ π. Θεοδώρου), ἀλλὰ στὴν πρόσκληση πρὸς τὸν π. Εὐθύμιο ἔγραψε ὅτι «Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολή μας, ἀποδεικνύει (μὲ τὴν διοργάνωση αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος) ὅτι ἔχει κάθε διάθεση “γιὰ περαιτέρω ἔρευνα καὶ μελέτη”  τοῦ  ἀμφιλεγομένου  αὐτοῦ ζητήματος»!

Τὴν ἴδια θέση διατύπωνε καὶ ὁ π. Παῦλος στὴν εἰσαγωγὴ τῆς κριτικῆς κατὰ τοῦ βιβλίου τοῦ π. Εὐθύμιου· ἔγραφε: «Θεωρήσαμε χρέος μας στίς γραμμές πού ἀκολουθοῦν παρακάτω, νά καταθέσουμε στό ὀρθόδοξο πλήρωμα τήν ἰδική μας συμβολή στό ἐν λόγῳ πρόβλημα, ὥστε νά ἀποτελέσει ἀφορμή γιά περαιτέρω ἔρευνα καί μελέτη του»! Τότε δηλαδὴ δήλωνε ὅτι τὸ θέμα ἦταν πρὸς ἔρευνα καὶ ὄχι ἀποσαφηνισμένο πλήρως.

Βέβαια, ἀναφέραμε πιὸ πάνω ὅτι, ἐνῶ ὁ π. Παῦλος ἄλλα ἔγραφε πρὸς τὰ ἔξω (γιὰ παραπλάνηση τῶν ἀνησυχούντων πιστῶν), ἄλλα ὁμολόγησε πρὸς τοὺς δικούς του: ὅτι δι’ αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος δὲν ἔψαχνε τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ ἐξυπηρετοῦσε ὕποπτους σκοπούς· ἤθελε νὰ στείλει ἕνα μήνυμα πρὸς τὸν Πατριάρχη, ὅτι δὲν χτυπᾶμε μόνο τὸν Πάπα, ἀλλὰ χτυπᾶμε καὶ τοὺς ἀποτειχισμένους “ζηλωτές”, ὅπως ὁ Τρικαμηνᾶς, (και ὅτι αὐτό) ...θὰ λειτουργήσει καὶ ὡς ἕνα ἀντίβαρο πρὸς τὸν Πατριάρχη», ὁ ὁποῖος εἶχε βάλει στὸ μάτι τὸν Πειραιῶς!

Θυμίζουμε ἐδῶ, ὅταν ὁ π. Εὐθύμιος ἐξέφρασε εὐγενικά, ἀλλὰ φανερὰ τὴν ἀμφιβολία του γιὰ τὶς προθέσεις τῆς Ἱ. Μητροπόλεως ὡς πρὸς τὴν διοργάνωση τῆς Ἡμερίδος, τοῦ ἔγραφε ὁ π. Παῦλος τότε: «Ἑπομένως τὰ ὅσα διατυπώνετε στὴν ἐπιστολή σας, ὅτι “δὲν εἴχατε (σ.σ. ἐννοεῖτε ἐμεῖς, οἱ τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς),  καμμία τέτοια διάθεση ‘γιὰ περαιτέρω ἔρευνα καὶ μελέτη’  τοῦ προβλήματος” ἀποτελοῦν ἄδικες κατηγορίες»!

Τὰ συμπεράσματα δικά σας.

Ἐπίσης, ὁ π. Παῦλος, θεωρεῖ «ἀπαράδεκτους τοὺς ὅρους» ποὺ τοὺς ἔθεσε ὁ π. Εὐθύμιος γιὰ τὴν ἀντικειμενικὴ καὶ καρποφόρα διεξαγωγὴ τῆς Ἡμερίδος, χωρὶς νὰ ἐξηγεῖ σοβαρὰ τοὺς λόγους, τὸ γιατί δηλαδή εἶναι ἀπαράδεκτοι. Παραθέτουμε στὸ τέλος τὴν σχετικὴ ἀλληλογραφία, καὶ ὁ καθένας θὰ κρίνει.

Στὴν συνέχεια ὁ π. Παῦλος διατυπώνει παραλογισμούς, ποὺ ἂν ὁ Μητροπολίτης του κ. Σεραφείμ, δὲν ἀρκέστηκε νὰ ἐγκρίνει μόνο τὸ κείμενο, ἀλλὰ τὸ διάβασε κιόλας, τὰ πράγματα εἶναι πολὺ σοβαρότερα, γιὰ τὸν ρόλο ἀμφοτέρων. Γράφει ὁ π. Παῦλος τὴν παρακάτω φράση, μὲ τὴ πεποίθηση τοῦ ἀλάνθαστου ἑρμηνευτῆ τῶν Γραφῶν καὶ ἔμμεσα ἀποφαινόμενος ὅτι ὁ π. Εὐθύμιο διακατέχεται ἀπὸ "πεισματώδη ἐπιμονὴ" σὲ λανθασμένες θέσεις:

«Στὶς ἑρμηνεῖες ποὺ δίνουμε στὰ βιβλικὰ κείμενα, τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρες, καλούμεθα νὰ ἀποβάλουμε κάθε πεισματώδη ἐπιμονὴ στὶς θέσεις μας».

Ἀλήθεια, π. Παῦλε. Γιατί αὐτὸ νὰ ἰσχύει μόνο γιὰ τὸν π. Εὐθύμιο, καὶ νὰ μὴν ἰσχύει καὶ γιὰ σᾶς; Δὲν εἶναι δική σας ἡ διαπίστωση καὶ διατύπωση ὅτι «τὸ θέμα τῆς ἀποτειχίσεως εἶναι ἀμφιλεγόμενο ζήτημα»; Αὐτὸ δὲν εἶναι τὸ ἐξεταζόμενο; Πῶς λοιπόν, τώρα, πρὶν ἐξεταστεῖ τὸ ζήτημα, ἀποφαίνεστε ὅτι τὸ λάθος εἶναι μόνο τοῦ π. Εὐθυμίου; Γιατί νὰ μὴν ἐπιμένει ὁ π. Εὐθύμιος, ἀφοῦ ἐσεῖς δὲν τολμήσατε νὰ ἀπαντήσετε στὶς Πατερικὲς θέσεις ποὺ παρουσίασε; Ἀφοῦ δὲν τὶς ἀπορρίψατε; Ἀντίθετα χρησιμοποιήσατε παραπληροφόρηση, παρερμηνεῖες, καὶ ψεύδη ἀκόμα, γιὰ νὰ στηρίξετε τὶς ἕωλες θέσεις σας! Καὶ αὐτὰ σᾶς τὰ ἀπέδειξε μὲ στοιχεῖα ὁ π. Εὐθύμιος, γι’ αὐτὸ ἐξάλλου καὶ ἀρνηθήκατε τὸν Διάλογο. Ἀρνηθήκατε τελικὰ καὶ οὐσιαστικὰ τὴν παρουσία του στὴν Ἡμερίδα. Κι αὐτή σας ἡ ἄρνηση, πὼς ἀλλιῶς μεταφράζεται; Δὲν ἐνισχύει ἀκόμα περισσότερο τὸν π. Εὐθύμιο γιὰ τὸ ὅτι ἐφαρμόζει καὶ διδάσκει ὀρθὰ τὶς πατερικὲς θέσεις;

Στὸ «κάτω κάτω τῆς Γραφῆς», ἐσεῖς δώσατε ἑρμηνεῖες στὸν Ἱερὸ Κανόνα καὶ στὰ Πατερικὰ κείμενα, παρουσιάζοντας ἐλάχιστα πατερικὰ κείμενα, ἄσχετα μὲ τὸ θέμα, κι ἑρμηνεύοντας μὲ τὸν λογισμό σας τὸ ἐξεταζόμενο ζήτημα, ὄχι ὁ π. Εὐθύμιος. Αὐτὸς παρουσίασε ἑκατοντάδες κείμενα Ἁγίων Πατέρων, παρουσίασε αὐτούσια τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων, ἔβαλε τοὺς Πατέρες νὰ ἑρμηνεύσουν τὰ «ἀμφιλεγόμενα» σημεῖα, σὲ τέτοιο βαθμό, ὥστε πολλοὶ ποὺ διάβασαν τὰ βιβλία του, νὰ θεωρήσουν ὅτι τὸ παράκανε παραθέτοντας τόσα πολλὰ καὶ μεγάλα ἀποσπάσματα τῶν Ἁγίων Πατέρων!

Ἦταν πράγματι, τόσο δυνατὴ ἡ ἔρευνά του, καὶ τόσο πειστικὰ τὰ κείμενα ποὺ παρουσίασε, ὥστε νὰ σᾶς ἀναγκάσει νὰ διοργανώσετε Ἡμερίδα, νὰ ζητήσετε μόνοι σας νὰ διευρευνήσετε τὸ θέμα, νὰ ταρακουνηθεῖτε ἀπὸ τὴ βεβαιότητά σας, τὴν πεποίθηση ὅτι ἔχετε δίκιο στὴν ἑρμηνεία σας, νὰ ὁμολογήσετε ὅτι πρόκειται γιὰ «ἀμφιλεγόμενο ζήτημα».  Ἂν εἴσαστε πεπεισμένοι, δὲν θὰ διοργανώνατε τὴν Ἡμερίδα, ἐφ’ ὅσον (ὅπως γράψατε) στὰ «θέματα τῆς πίστεως καλούμεθα νὰ εἴμεθα ἀνυποχώρητοι». Γιατί λοιπόν, διοργανώνετε μιὰ Ἡμερίδα γιὰ νὰ συζητηθεῖ ἕνα θέμα ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν πίστη μας καὶ γιὰ σᾶς ἦταν λυμένο; (Βέβαια, εἴχατε κι ἄλλες σκοπιμότητες).

Τελικά, ἐπειδὴ δὲν πέτυχε τὸ σχέδιό σας, νὰ ἀναγκάσετε τὸν π. Εὐθύμιο νὰ ἔρθει σὲ μιὰ Ἡμερίδα μὲ προαποφασισμένα συμπεράσματα καὶ μὲ πονηρὸ σκοπὸ νὰ «λειτουργήσει αὐτὴ ἡ Ἡμερίδα ὡς ἕνα ἀντίβαρο πρὸς τὸν Πατριάρχη»(!), νὰ «στείλετε ἕνα μήνυμα πρὸς τὸν Πατριάρχη, ὅτι δὲν χτυπᾶμε μόνο τὸν Πάπα, ἀλλὰ χτυπᾶμε καὶ τοὺς ἀποτειχισμένους “ζηλωτές”, ὅπως ὁ Τρικαμηνᾶς», φτάσατε στὸ σημεῖο  νὰ  ἀρνηθεῖτε   τὴ  συμμετοχὴ  τοῦ π. Εὐθύμιου στὴν Ἡμερίδα, ἀποδεικνύοντας ὅτι, δυστυχῶς,  αὐτὸ ἦταν ἐξ ἀρχῆς τὸ σχέδιό σας.

Δὲν θὰ βγάλουμε ἄλλα συμπεράσματα. Ἂς τὰ βγάλουν ὅσοι θὰ διαβάσουν τὶς ἐπιστολὲς καὶ τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀποκαλύπτουμε. Ἐκφράζουμε μόνο τὴ θλίψη μας.

Ἐλπίζουμε νὰ ἀπαντήσει στὴν ἐπιστολή σας ὁ π. Εὐθύμιος, ὁπότε ἂς βγάλει αὐτὸς τὰ ἀναγκαῖα συμπεράσματα.

Ἐμεῖς πάντως, μετὰ τὴν ἄρνησή σας νὰ εἶναι παρὼν στὴν Ἡμερίδα ὁ π. Εὐθύμιος, γιὰ νὰ παρουσιάσει τὶς θέσεις τῶν Πατέρων, εἴμαστε περίεργοι νὰ δοῦμε, ἂν οἱ προτεινόμενοι ἀπὸ τὸν μητροπολίτη σας γιὰ Εἰσηγητές, δηλ. ὁ π. Θεόδωρος, ὁ π. Γεώργιος, ὁ κ. Τσελεγγίδης καὶ ὁ π. Γεώργιος Καψάνης θὰ λάβουν μέρος στὴν Ἡμερίδα, γιὰ νὰ ἀποδείξουν —χωρίς ἀντίλογο— τὶς ἤδη γνωστὲς θέσεις τους!

Μὲ ἀφορμὴ καὶ αὐτὴ τὴν ἀπαράδεκτη στάση τῶν πατέρων τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, θεωροῦμε κατάλληλη τὴ στιγμὴ νὰ ἀπευθυνθοῦμε πρὸς τοὺς ἴδιους, (καὶ ὡς ἕνα σημεῖο καὶ σὲ ὅσους Πατέρες, ἔχουν παρεξηγήσει τὴ στάση μας).

Σεβαστοί μας, λοιπόν, Πατέρες, δέν ἔχουμε διάθεση ἀντιδικίας μέ κανέναν. Ἡ ὅλη στάση μας καὶ ἡ ὅλη προσπάθεια παρουσίασης τοῦ ἐν λόγῳ Κανόνα ἀπό τόν π. Εὐθύμιο, σέ σχέση μέ τήν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἐν καιρῷ κηρυσσομένης γυμνῇ τῇ κεφαλῇ αἱρέσεως, ἔγινε γιὰ ἕνα καὶ μοναδικὸ λόγο. Γιά νά καταδειχθεῖ ποιά εἶναι ἡ πατερικὴ στάση ἀντιμετώπισης τῆς παναιρέσεως τῆς ἐποχῆς μας, ὥστε νὰ πράξουμε κι ἐμεῖς σήμερα ἀνάλογα στὸ θέμα αὐτό, ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν σωτηρία μας.

Μαζὶ πορευτήκαμε γιὰ ἕνα διάστημα, ἀλλὰ ἡ μελέτη τῶν Ἁγίων Πατέρων μᾶς ὁδήγησε στὴν μίμηση τῆς δικῆς τους στάσεως κι ὄχι τῆς δικῆς σας. Αὐτὸ ἐσεῖς τὸ ἐκλάβατε ὡς ἀντιδικία, καὶ μᾶς ἀπομονώσατε ποικιλοτρόπως, παροτρύνοντας ἢ συνεργώντας διὰ τῆς στάσεώς σας τὰ θρησκευτικὰ ἔντυπα ("Ὀρθ. Τύπος" κ.λπ.) ἢ τὰ ἱστολόγια νὰ μὴ δημοσιεύουν ἄρθρα μας! Προσπαθήσατε μάλιστα νὰ τὴν καταδικάσετε ὡς σχίσμα, ὡς ἔξοδο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὡς ἀνταρσία κλπ., κλπ. Δέν κατανοήσατε πὼς τὸ ζητούμενο εἶναι ἡ ἀποφυγὴ τῆς κοινωνίας μὲ τὴν ὑφιστάμενη αἵρεση καὶ ὄχι ἡ δικαίωση τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ καὶ τοῦ κάθε Τρικαμηνᾶ.

Πέραν αὐτοῦ, ἐσεῖς κρίνατε τὸ σχετικὸ μὲ τὸ θέμα τῆς ἀποτειχίσεως βιβλίο τοῦ π. Εὐθυμίου,  πολὺ πρὶν ἀπὸ ὁποιοδήποτε θεσμικὸ ὄργανο (Σύνοδο) καὶ ἀναρτήσατε τὴν ἀπάντησή σας πρὸς αὐτό, στὸν εἰδικὸ χῶρο τοῦ ἱστολογίου τῆς Μητροπόλεώς σας, στὸν ὁποῖο καταχωρεῖτε τὴν κριτική σας γιὰ τὰ αἱρετικὰ βιβλία.

Διερωτιόμαστε, λοιπόν, ἀφοῦ ἐκ προοιμίου ἔχετε ἀποφασίσει ὅτι τὸ βιβλίο εἶναι αἱρετικό, τότε πρὸς τί ἡ συζήτηση; Καὶ πόσο καλή, δῆθεν, διάθεση δείχνετε;

Δὲν εἰσακούσατε, Πατέρες, τὴν παράκλησή μας (ποὺ ἔγινε πολλὲς φορὲς πρὶν τὴν ἀποτείχισή μας, ἀλλὰ καὶ μετά ἀπὸ αὐτή), νὰ ἐπισημάνετε ὄχι ψιθυριστὰ ἀλλὰ δημόσια καὶ μὲ παρρησία, τοὺς τυχὸν κακοὺς χειρισμοὺς ἢ λάθη ἐκ μέρους μας. Μᾶς ἀγνοήσατε, εἴτε ἀπὸ περιφρόνηση, εἴτε ἐπειδὴ δὲν εἴχατε νὰ ἀντιτάξετε ἁγιοπατερικὰ ἐπιχειρήματα. Καὶ ἀποδεχθήκατε αὐτὸ τὸ ἀστήριχτο πατερικὰ δημοσίευμα τοῦ π. Παύλου Δημητρακόπουλου (ἀφοῦ δὲν τὸ ἀποκηρύξατε καὶ τὸ μοιράσατε στὴν Σύναξή σας), ποὺ οὔτε ὁ ἴδιος δὲν τολμᾶ πλέον νὰ τὸ ὑποστηρίξει.

Μετὰ ἀπὸ αὐτά, καὶ ἀφοῦ κανεὶς δὲν ἀνέτρεψε τὶς ἁγιοπατερικὲς θέσεις ποὺ ἐφαρμόζουμε, ποιό τάχα καθῆκον ὑποταγῆς στὴν πλειοψηφία τῶν σαράντα γερόντων –ἡ ὁποία ἀρνεῖται νὰ ὑποστηρίξει καὶ νὰ ἀποδείξει τὴν ἀλήθεια τῆς στάσεώς της καὶ τῶν γραφομένων της– θὰ μᾶς ἀποτρέψει νὰ ἐφαρμόσουμε τὸ Καινοδιαθηκικό, «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις»;

Ἐξάλλου ὅλοι ἔχουμε διαπιστώσει (κι αὐτό εἶναι ἀποδεκτό καί ἀπό τίς δύο πλευρές) πὼς τόσα χρόνια μὲ τὴν τακτική ποὺ ἐσεῖς ἀκολουθεῖτε δὲν ἐπιτεύχθηκε στὸ ἐλάχιστο, παρ’ ὅλη τὴν ἐνημέρωση ποὺ ἔγινε διὰ τὴς «Ὁμολογίας Πίστεως», τὸ ἐπιθυμητὸ ἀποτέλεσμα καταδίκης τῆς αἱρέσεως καὶ βαδίζουμε ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Οἱ προθέσεις σας πλέον εἶναι φανερές. Θέλετε νὰ ἀγωνίζεσθε μὲ τοὺς δικούς σας ὅρους, μέχρις ἐκεῖ ποὺ δὲν θίγεται καίρια ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ οἱ ἄλλοι οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι, ἀποδεικνύοντας ὅτι ὁ ἀγῶνας σας δὲν ἐπληρεῖ τοὺς ὅρους τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων.

Δικαίωμά σας, βέβαια, νὰ ἐπιλέγετε τὸν τρόπο καὶ τὸ εἶδος τοῦ ἀγῶνα ποὺ ἐπιθυμεῖτε, ἀλλὰ εἶναι τουλάχιστον ἀνέντιμο  νὰ θέλετε νὰ παρουσιάσετε αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὸν ἀγῶνα ὡς πατερικὴ στάση, διακριτικὴ καὶ θεάρεστη. Ἡ ἐμπάθειά σας καὶ ἡ εἰρωνεία ποὺ ἐκφράζετε πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ π. Εὐθυμίου εἶναι προφανεῖς κι εὐδιάκριτες, ὥστε νὰ ἀπορεῖ κανεὶς μὲ τὴ συμπεριφορά σας, καθ’ ὃν χρόνον τὸ μόνο ζητούμενο αὐτὴν τὴν ἐσχάτη ὥρα, εἶναι ἡ καταπολέμηση, ἡ καταστολὴ  καὶ καταδίκη τῆς αἱρέσεως καὶ ὄχι ἡ ἐξόντωση ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ προσπάθησε νὰ ὑποδείξει μὲ ἁγιογραφικὰ καὶ ἁγιοπατερικὰ ἐρείσματα τὸν Ὀρθόδοξο τρόπο γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό.

Μετὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς διευκρινήσεις, δημοσιεύουμε τὴν τελευταία ἀπάντηση τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς πρὸς τὸν π. Εὐθύμιο καὶ στὴ συνέχεια τὴν προηγηθεῖσα ἀλληλογραφία, γιὰ μπορέσει νὰ βγάλει ὁ κάθε ἐνδιαφερόμενος ἀντικειμενικὰ συμπεράσματα.

Ἀκολουθοῦν:

α) ἡ Πρόσκληση τῆς Μητρ. Πειραιῶς πρὸς τὸν π. Εὐθύμιο νὰ συμμετάσχη ὡς Εἰσηγητὴς στὴν Ἡμερίδα περὶ Ἀποτειχίσεως καὶ

β) ἡ θετικὴ Ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθυμίου στὴν

Γιατί τους Οικουμενιστές, τους ἀντιμετωπίζετε ως Εκκλησία, Σεβ. Μητροπ. Γόρτυνος κ. Ιερεμία;

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΟΥ

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΓΕΝΙΚΑ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 20 Ὀκτωβρίου 2013

http://aktines.blogspot.gr/2013/10/blog-post_15.html

Ἔχουμε καὶ ἄλλη φορὰ σχολιάσει τὶς ἀντιφάσεις τοῦ μητροπολίτη Γόρτυνος. Καὶ θὰ τὸ κάνουμε πάλι, ἀγνοώντας τὶς «συμβουλὲς ἐκείνων ποὺ μᾶς λέγουν: «ἕνα δύο ἐπισκόπους ἔχουμε ποὺ μιλοῦν ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ αὐτοὺς τοὺς πολεμᾶτε»;

Δυστυχῶς, μιὰ τέτοια διδασκαλία, λόγια μόνο χωρὶς δράση, ἀποτελοῦν «ἔπεα πτερόεντα» (=φτερωτὰ λόγια) χωρὶς ἀποτέλεσμα, διδασκαλία γιὰ κλάματα. Ὁμολογῶ μέν, λέγει ὁ Γόρτυνος, ὅτι εἶναι παναίρεση ὁ Οἰκουμενισμός, ἀλλὰ ἐγώ (ὁ Μητροπολίτης σας) σᾶς δίνω ἀντίθετο παράδειγμα, τηρῶ ἄλλη στάση, ἀπὸ αὐτὴ ποὺ δίδασκαν νὰ τηροῦμε οἱ Πατέρες, ὅταν διαπίστωναν ὅτι διδάσκεται μιὰ κακοδοξία. Ἂν καὶ διαπιστώνω (εἶναι σὰ νὰ λέγει) ὅτι ὑπάρχει αἵρεση, ἂν καὶ ἐκτιμῶ καὶ διακηρύττω ὅτι ἡ αἵρεση αὐτὴ δὲν εἶναι μηδαμινή, ἀλλὰ εἶναι ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ, παρόλα αὐτὰ ἐγὼ ἐπικοινωνῶ ἄνετα μετὰ τῶν αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων, δὲν κατονομάζω τοῦς αἱρετικούς, συμμετέχω μετὰ τῶν ἄλλων Ἐπισκόπων στὴν Μνημόνευση τοῦ ἀρχι-αιρεσιάρχη, ἀρνοῦμαι νὰ σᾶς ἀποκαλύψω τὸ ὄνομά του, γιὰ νὰ μὴν ἐμπλακῶ σὲ περιπέτειες, «κοινωνῶ» ἐπιπλέον καὶ συλλειτουργῶ μετὰ τοῦ πρεσβευτοῦ τῆς κακοδοξίας περὶ «διηρημένης Ἐκκλησίας», δηλ. τοῦ μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, ποὺ εἶναι τὸ δεξὶ χέρι