«Άπαντα τά ...καινοτομηθέντα καί πραχθέντα ἤ μετά τοῦτο πραχθησόμενα, ἀνάθεμα»!

Ἐπίκαιρος ὅσο ποτὲ ἄλλοτε ὁ Μ. Φώτιος -ποὺ σήμερα ἑορτάζουμε- γιὰ νὰ κλείσει ἀπύλωτα στόματα συγχρόνων θεολόγων καὶ ἱερωμένων, ποὺ ἀντὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συμβουλεύουν τοὺς πιστοὺς νὰ παραμένουν κάτω ἀπὸ τὶς ὁδηγίες τῶν Ἐπισκόπων ποὺ αἱρετίζουν ἢ κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετίζοντες συναδέλφους τους, ἔχοντας μετατρέψει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἰησοῦ Χριστου σὲ ἕνα δεσποτικὸ κλάμπ, ποὺ ἰσχυρίζεται ὅτι δὲν σώζονται, ὅσοι πιστεύουν Ὀρθόδοξα, ἀλλὰ ὅσοι παραμένουν …ἑνωμένοι μὲ τοὺς Ἐπισκόπους!

Παραθέτουμε στὴ συνέχεια ἀποσπάσματα ἀπὸ μελέτη-ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ σὲ ἱερωμένους ποὺ διαστρέφουν τὴν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Φωτίου.

Ὁ 15ος Κανών τῆς ΑΒ Συνόδου ἐν σχέσει μέ τήν Ἁγ. Γραφή καί τὸν ἅγιο καὶ Μ. Φώτιο

Ὁ Μ. Φώτιος εἰς τόν λόγον του «Περί τῆς τοῦ ἁγ. Πνεύματος μυσταγωγίας» ἀναφέρει τά ἑξῆς: «Καί οὐδέ τῶν τοῦ θεσπεσίου Παύλου φρίττουσι φωνήν, ἥν αὐτοί κατά τῶν Πατέρων αὐτῶν μετά πολλῆς ἀπορρίπτουσι τῆς κακουργίας. Καί γάρ οὗτος ὁ τήν ἐξουσίαν λαβών δεσμεῖν καί λύειν καί τοῦ δεσμοῦ φοβερόν ἅμα καί κραταιόν (μέχρι γάρ αὐτῆς ἀναφέρεται τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν), οὗτος δή μεγάλη καί διαπρυσΐῳ κέκραγε τῇ φωνῇ∙ “Κἄν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὅ εὐαγγελιζόμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω”.

»Παῦλος ἡ ἀσίγητος τῆς Ἐκκλησίας σάλπιξ ὁ τοσοῦτος καί τηλικοῦτος τούς παρά τό Εὐαγγέλιον ἕτερόν τι τολμῶντας φρόνημα λαβεῖν καί παρεισάγειν τῷ ἀναθέματι παραπέμπει, καί οὐ τούς ἄλλους μόνον, οἵτινες τοῦτο τολμήσειαν, ἀραῖς ἀνυπερβλήτοις ὑπάγει, ἀλλά καί ἑαυτόν, ἔνοχος εἰ ὀφθείη, πρός τήν ἴσην συνωθεῖ δίκην. Καί οὐδέ μέχρι τούτου τό φοβερόν τῆς ἀποφάσεως περιγράφει, ἀλλά καί τόν οὐρανόν αὐτόν ἐρευνᾷ∙ κἄν ἄγγελον εὕρῃ τοῖς ἐπί γῆς ἐκεῖθεν ἐπιστάντα καί ἕτερόν τι παρά τό εὐαγγελικόν εὐαγγελιζόμενον κήρυγμα, τοῖς ὁμοίοις δεσμοῖς ὑποβάλλει καί τῷ διαβόλῳ παραπέμπει» (ΕΠΕ 4, 396,30).

Ἐδῶ, ὁμολογεῖ κατ’ ἀρχάς ὁ Μ. Φώτιος ὅτι ὁ Παῦλος ἔλαβε τήν ἐξουσία τοῦ δεσμεῖν καί λύειν καί ὄχι, ὅπως ἀναφέρουν κάποιοι σύγχρονοι πατέρες, τήν ἐξουσία τοῦ νά παραπέμπη στήν Σύνοδο τούς αἱρετικούς. Μάλιστα ἀναφέρει ὁ ἅγιος, ἡ ἐξουσία του ἐπεκτάθηκε καί στόν οὐρανό, ἐφ’ ὅσον δηλαδή ἀναθεματίζει καί ἀγγέλους, ἄν κηρύττουν κάτι ἀντίθετο στό εὐαγγελικό κήρυγμα. Ἀναφέροντας ἐν συνεχείᾳ τό χωρίον τοῦ Παύλου (Γαλατ. 1,8) τό ἑρμηνεύει λέγοντας ὅτι «τούς παρά τό Εὐαγγέλιον ἕτερον τι τολμῶντας φρόνημα λαβεῖν καί παρεισάγειν τῷ ἀναθέματι παραπέμπει».

Ἄρα λοιπόν, ὅλους αὐτούς, ὁ Παῦλος τούς παραπέμπει εἰς τό ἀνάθεμα, σύμφωνα μέ τόν Μ. Φώτιο καί ὄχι στήν Σύνοδο. Τά λόγια τοῦ ἀπ. Παύλου, ὁ Φώτιος, τά ἀναφέρει ὡς καταδικαστική ἀπόφασι: «Καί οὐδέ μέχρι τούτου τό φοβερόν τῆς ἀποφάσεως περιγράφει». Ἐν συνεχείᾳ ἐπεκτείνει τήν ἐξουσία τοῦ Παύλου στόν οὐρανό: «ἀλλά καί τόν οὐρανόν αὐτόν ἐρευνᾷ». Στήν ἔρευνα τοῦ οὐρανοῦ ἐξετάζει τό φρόνημα τῶν  ἀγγέλων: «κἄν ἄγγελον εὕρη τοῖς ἐπί γῆς ἐκεῖθεν ἐπιστάντα καί ἕτερόν τι παρά τό εὐαγγελικόν εὐαγγελιζόμενον κήρυγμα...». Αὐτούς τούς ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι θά ἔχουν ἄλλο φρόνημα ἀπό τό εὐαγγελικό «τοῖς ὁμοῖοις δεσμοῖς ὑποβάλλει καί τῷ διαβόλῳ παραπέμπει».

Ἀπ’ ὅτι φαίνεται λοιπόν, πατέρες, ἐσεῖς περιωρίσατε τήν ἐξουσία τοῦ Παύλου, ἤ μᾶλλον τήν καταργήσατε καί τήν ἀποδώσατε στήν Σύνοδο, πρᾶγμα τό ὁποῖον σημαίνει γιά τίς ἡμέρες μας, ὅτι τήν ἐξουσία τοῦ Παύλου τήν ἀποδώσατε στούς ἴδιους τούς αἱρετικούς Ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία σας, πρέπει νά καταδικάσουν πρῶτα τήν αἵρεσί των καί ἔπειτα τούς ἑαυτούς των. Ἄν δέν ἔχετε κατανοήσει τό πόσο ἀπέχετε ἀπό τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων καί μάλιστα αὐτήν πού ἑρμηνεύει τήν ἁγ. Γραφή, τουλάχιστον νά σᾶς πείση ἡ κατάστασις στήν ὁποία ἔχει ὁδηγηθῆ ἡ Ὀρθοδοξία, διότι οἱ ἀντιοικουμενιστές ἐνστερνίστηκαν τήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος καί μέ βάσι αὐτήν πολεμοῦν μέ χαρτοπόλεμο τούς αἱρετικούς.

Καί κάτι ἀκόμη, τό ὁποῖο ἀνίχνευσα εἰς τόν Μ. Φώτιο, ὑπάρχει ὅμως καί εἰς τό Συνοδικό τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς. Πρόκειται γιά τό ἔργο τοῦ Φωτίου «Σύνταγμα τῶν Κανόνων» (Τίτλος Α΄ Κεφαλ. 2) καί ἀναφέρει τά ἑξῆς: «Ἅπαντα τά παρά τήν ἐκκλησιαστικήν παράδοσιν καί τήν διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν ἁγίων καί μακαρίων Πατέρων καινοτομηθέντα καί πραχθέντα ἤ μετά τοῦτο πραχθησόμενα, ἀνάθεμα» (ΕΠΕ 10,30).

Ἐδῶ θέλω νά προβληματισθῆτε, πατέρες, εἰς τό ἑξῆς. Πῶς εἶναι δυνατόν

Ιστολόγιο Τελεβάντος: Ένας φανατικός, επίμονος και αμετανόητος πολέμιος των Αγίων Πατέρων και των Ιερών Κανόνων!

Συμβουλεύει τοὺς πιστοὺς νὰ ἀποδέχονται καὶ νὰ κοινωνοῦν  μὲ αὐτοὺς ποὺ «έκλιναν γόνυ τω Βάαλ»!

    Ὁ Τελεβάντος (καὶ οἱ συνεργάτες του στὸ ἱστολόγιο ποὺ διευθύνει) συνεχίζει μὲ ἀντιφατικὰ ἐπιχειρήματα ἐξωπραγματικὲς ὑποθέσεις νὰ πολεμᾶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές!

    Κατηγορεῖ τώρα τὸν Ἀρχιμανδρίτη π. Παΐσιο Παπαδόπουλο, ποὺ μὲ ἕνα θαυμάσιο ἄρθρο κονιορτοποιεῖ τοὺς παραλογισμοὺς καὶ τὶς παρερμηνεῖες Τελεβάντου στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὴν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Θεωρεῖ ἐκτροπὴ τοῦ π. Παΐσιου τὴν διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ Ἐπισκόπου του, διότι -λέει- «ο Σεβ. Μητροπολίτης Φλωρίνης για κανένα λόγο δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί οικουμενιστής»! Καὶ ἀποφαίνεται, ὡς ἄλλη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος: «Τελεία και παύλα. Ο ΙΕ΄ Κανόνας της ΑΒ΄ Συνόδου είναι δυνητικός και όχι υποχρεωτικός»!!! (Τὸ ἄρθρο του ἐδῶ).

    Καὶ ποῦ στηρίζει τὴν κακόδοξη θέση του;  Ὄχι στὴν συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων –οἱ ὁποῖοι  διαγράφονται  ἀπὸ τὸν Τελεβάντο– ἀλλὰ στοὺς σύγχρονους Ἁγίους καὶ Γέροντες, ὅπως τὸν Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, τὸν ἅγιο Πορφύριο, τὸν π. Γεώργιο Καψάνη κ.λπ., οἱ ὁποῖοι ἔζησαν πρὶν πραγματοποιηθοῦν ἢ ἀναλυθοῦν οἱ αἱρετικὲς συμφωνίες στὸ Μπάλαμαντ, στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, στὸ Πουσὰν καὶ ἀσφαλῶς ΠΡΙΝ τὴν Σύνοδο στὸ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ τῆς Κρήτης, ὅπου ἐκεῖ -κατὰ Τελεβάντο- «επίσκοποι και πρεσβύτεροι αρνήθηκαν να κλίνουν γόνυ τω Βάαλ»!!!

    Ἀλήθεια, πόση πονηρία κρύβουν τὰ γραπτά Τελεβάντου!

   Καὶ ἐνῶ αὐτὰ γράφει στὸ ἄρθρο αὐτό, στὸ μόλις προηγούμενο ἄρθρο (ἐδῶ), μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι «όσοι Μητροπολίτες και όσοι πρεσβύτεροι διάβασαν ή και διένειμαν αυτό το φυλλάδιο προσυπέγραψαν κανονικότατα, όχι μόνον την εγκυρότητα αλλά και τις (αἱρετικές) αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης» καὶ ἄρα, συνεχίζει, «έκλιναν γόνυ τω Βάαλ»!

    Στὸ ἴδιο ἄρθρο συναντοῦμε τὴν θέση ὅτι οἱ ἱερεῖς ποὺ διάβασαν  τὴν Ἐγκύκλιο «Πρὸς τὸν Λαό» τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἶπαν «ψέμματα εν γνώσει τους μπροστά από το άγιο Θυσιαστήριο»! Καὶ ἐπαναλαμβάνει: «δεν φρίξατε μπροστά από το Πανάγιο Σώμα και το Πανάγιο Αίμα του Θεού μας να λέτε ψέμματα;» (ἐδῶ).

    Ἐφ’ ὅσον λοιπόν, κ. Τελεβάντο, οἱ ἀποφάσεις τῆς Κρήτης ἦσαν αἱρετικές, δὲν ἔπρεπε οἱ Ἐπίσκοποι καὶ οἱ Ἱερεῖς νὰ ἀποδοκιμάσουν καὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ ὅσους προδοτικὰ ἀποδέχονται τὶς αἱρετικὲς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου; Δὲν ἀποτελεῖ αὐτὸ «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ἀποδοχὴ τῶν κακόδοξων ἀποφάσεων; Αὐτὸ δὲν ἔκανε ὁ Λαὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως μετὰ τὴν προδοτικὴ Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας; Αὐτὸ δὲν ἔκανε ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός; Αὐτὸ δὲν ἔκαναν σὲ παλαιότερες ἐποχὲς ὁ ἅγιος Μάξιμος, οἱ ἐπαινούμενοι ἀπὸ τὸν ἅγιο Κύριλλο Λαὸς καὶ Κλῆρος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κατὰ τῶν τότε αἱρετικῶν, ποὺ μάλιστα δὲν εἶχαν ἀκόμα καταδικαστεῖ ἀπὸ Σύνοδο;

  Δυστυχῶς, ὁ κύριος Τελεβάντος «ἐξέκλινε» καὶ «ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος», παρασέρνοντας στὴν πλάνη του καὶ ἄλλους, καὶ συμβουλεύοντάς τους νὰ κοινωνοῦν μὲ Ἐπισκόπους ποὺ ἀποδέχονται τὴν Παναίρεση, μὲ αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ «έκλιναν γόνυ τω Βάαλ»!

π. Φίλιππος: Κάτω τα χέρια από τους μοναχούς του Αγίου Όρους

Κελί Θωμάδων, Μικρά Αγία Άννα, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η πρόσφατη καταδίκη του Αρχιμανδρίτη Μεθόδιου και μοναχών της παλαιάς αδελφότητας της Μονής Εσφιγμένου έχει θορυβήσει ιδιαίτερα γέροντες του Αγίου Όρους

Η δικαστική απόφαση κρίνεται από αρκετούς ως μια παρέμβαση στα θεολογικά ζητήματα του Άθωνα, που προστατεύεται από το Σύνταγμα.

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ του π. Φίλιππου από το κελί της αδελφότητας των Θωμάδων στη Μικρά Αγία Άννα: «Ως Αγιορείτες γνωρίζουμε ότι οι 20 Μονές του Αγίου Όρους είναι αυτοδιοίκητες. Είναι μεν ελληνική επικράτεια αλλά είναι Μονές αυτοδιοίκητες. Διαφωνούμε με την απόφαση του δικαστηρίου διότι δεν υπάρχει πανικό αδίκημα. Δεν μπορούν τα δικαστήρια να ασχολούνται με θεολογικά και εκκλησιολογικά θέματα.

Η θεολογική κι εκκλησιολογική ανάλυση είναι θέμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Τα δικαστήρια δεν έχουν τα προσόντα να καταδικάζουν μοναχούς για τέτοια θέματα. Διαφωνούμε κάθετα με την απόφαση αυτή, καθώς προσβάλει το Άγιο Όρος, την Εκκλησία και τους απανταχού Χριστιανούς. Τέτοιες αποφάσεις έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα στο Άγιο Όρος και στην πατρίδα μας».

Πηγή

Ἀπὸ "Κατάνυξις"

Η συμπεριφορά του άνδρα και της γυναίκας είναι βιολογικά καθορισμένη, λέει νευροεπιστήμονας

Τα πρότυπα συμπεριφοράς στους άνδρες και τις γυναίκες έχουν βιολογική προέλευση και η μανία του "ουδέτερου φύλου" είναι μάταιη έναντι αυτής της πραγματικότητας, λέει η Debra W. Soh (Ντέμπρα Σο), νευροεπιστήμονας και ερευνήτρια σε θέματα σεξ, στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ στο Τορόντο και συγγραφέας για τα Globe and Mail, Harpers, Wall Street Journal, Scientific American, LA Times και το περιοδικό Playboy.

Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε από τους LA Times, η Soh είπε ότι λόγω της σταθερής

Απάντηση του "Εν τούτω Νίκα" σε ερωτήσεις του π. Ευθ. Τρικαμηνά

(Τὸ ἄρθρο μὲ τὶς ἐρωτήσεις τοῦ π. Εὐθυμίου ἐδῶ)

Αγαπητέ π. Ευθύμιε, χαίρετε εν Κυρίω Ιησού πάντοτε!

Προχωρούμε στις απαντήσεις των ερωτήσεών σας συντόμως, δια να μην μακρηγορούμε, συμφωνώντας με τα γραφόμενά σας: «Ἀντί νά πελαγοδρομοῦμε μέ ἀτέλειωτες συζητήσεις καί κείμενα....», και εφ΄ όσον συμφωνήσαμε στον διάλογο μετά ερωταποκρίσεων. Ευχόμαστε ο διάλογος αυτός να είναι ειλικρινής και να μην διεξάγεται δια να λάβει ο καθείς «στεφάνους νίκης» ή δια να εξουθενώσει τον «αντίπαλο»,  αλλά ειλικρινής διάλογος δια να βρεθούν κοινά σημεία δια κοινό αγώνα! Ο καιρός σήμερα δεν επιτρέπει διαφωνίες και διασπάσεις αλλά το αντίθετο! Τονίζουμε ότι οι απαντήσεις θα πρέπει να είναι σύντομες και να αφορούν μόνον τα ερωτήματα.

1) Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πότε ο πρ. Φλωρίνης χρησιμοποίησε τον όρο «δυνάμει και ενεργεία»; Τι ανέφερε ο ίδιος;

«Εις την Προκειμένη περίπτωσιν οι κανόνες δίδουν εις τα άτομα το δικαίωμα μόνον ν' αποκηρύξουν τον πρώτον εξερχόμενον των ορίων των παραδόσεων και να διακόψωσι πάσαν εκκλησιαστικήν επικοινωνίαν μετ' αυτού και προ συνοδικής διαγνώμης και να καταγγείλωσιν αυτόν εις πανορθόδοξον Σύνοδον, μόνην αρμοδίαν να δικάση και να καταδικάση αυτόν και να κηρύξη αιρετικόν η σχισματικόν........ H απόσχισις αυτή του Μακαριωτάτου και της ακολουθούσης Αυτώ Iεραρχίας παρέχει εις ημάς το δικαίωμα να διατυπώσωμεν την προσωπικήν και όλως ατομικήν ημών γνώμην, ότι ο Μακαριώτατος και οι ακολουθούντες αυτώ αρχιερείς ως διασπάσαντες εν επιγνώσει την ένότητα της καθόλου 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας εις τον ταυτόχρονον εορτασμόν τών εορτών και την ταυτόχρονον τήρησιν των νηστειών, κατέστησαν δυνάμει μόνον ουχί δε και ενεργεία έκπτωτοι της θείας Χάριτος, ως διατελούντες υπό τας αράς και τα αναθέματα άτινα εξετόξευσαν οι θείοι πατέρες των 7 Οικ. Συνόδων εναντίον τών αθετούντων τας παραδόσεις και των μετακινούντων τα αιώνια όρια άτινα έθηκαν οι πατέρες ημών.......»

Οπότε όπως και εσείς βλέπετε, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη ερμηνεία οι λόγοι του! Με λίγα λόγια το ημερολογιακό ζήτημα ήταν μία καινοτομία που εφαρμόσθηκε για άλλους σκοπούς (λειτούργησε ως Δούρειος ίππος)  που ήδη έχουμε αναφέρει και αναλύσει σε παλαιότερα κείμενα-απαντήσεις μας. To ημερολόγιο-εορτολόγιο δεν είναι δόγμα, αλλά άπτεται του δόγματος διότι έθιξε την ενότητα των πιστών και των εκκλησιών. Σήμερα απορούμε το πως υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές του Νέου ημερολογίου εφ΄ όσον όλοι πια γνωρίζουν τον λόγο που εφαρμόσθηκε!

Έγραφε ο ίδιος:

«Ἀρκούντως φρονοῦμεν, κατεδείξαμεν δι' ὅσον ἐξεθέσαμεν, ὅτι σκοπὸς τῶν δύο μεγαλόσχημων Ἑλλήνων Ἱεραρχῶν εἶναι ἡ ὁπωσδήποτε προσέγγισις τῶν δύο Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Δύσεως μὲ τὴν θυσία τῶν ὀρθοδόξων θεσμῶν, καὶ αἰωνοβίων παραδόσεων, ἃς καθιέρωσαν οἱ Ἅγιοι καὶ Θεοφόροι Πατέρες εἰς τὰς 7 Οἰκουμενικὰς Συνόδους, αἵτινες ἀποτελοῦσι τὴν ἀνωτέραν πνοὴν τῆς ὀρθοδοξίας καὶ τὸ ἀρίζηλον σέμνωμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἡμῶν ὑμνωδίας καὶ φιλολογίας. Καὶ ὅταν ἡ Ὀρθόδοξος θεία λατρεία ἀπογυμνωθῇ ὅλου αὐτοῦ τοῦ θείου θησαυροῦ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων, οἵτινες ἀποπνέουσιν σὺν τῇ  εὐωδίᾳ τοῦ θείου Πνεύματος καὶ τὴν θυμήρη εὐωδίαν τῆς Ἐλληνικῆς σοφίας, τότε εὐκολώτερον θὰ δύνανται οἱ μεταρρυθμισταὶ οὗτοι νὰ κάμωσι καὶ μίαν ἀβαρίαν πρὸς τὸ μέρος τὸ δογματικὸν, διὰ τὴν ἕνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν.

(Τὸ ἐκκλησιαστικόν ἡμερολόγιον ὡς κριτήριον τῆς Ὀρθοδοξίας, Ι.Μ. Ἁγ. Διονυσίου Ὀλύμπου [σ.σ. ἐκεὶ ἤταν ἐξορία ὁ ἀείμνηστος], 1-14/7/1935)

Το αληθές και ξεκάθαρον ερώτημα μάλλον που θέλετε να κάνετε είναι το εξής· δηλαδή αν το «δυνάμει και ενεργεία» ισχύει σήμερα δια τους ανήκοντας εις την Παναίρεση του Οικουμενισμού.

2) Η διαφωνία μας για το Σιγγἰλιο δεν αφορά τόσο το αν είναι ή δεν είναι πλαστό, αλλά αν κατεδικάσθη ή όχι η ημερολογιακή καινοτομία! Το πρόβλημα και η διαφωνία έγκειται εις την διατύπωση των Όρων των Συνόδων  και επίσης αν αφορά η καταδίκη και το ημερολόγιο ή μόνον το Πασχάλιο! Η αλλαγή και η εφαρμογή άλλου ημερολογίου-εορτολογίου έχει καταδικασθεί ξεκάθαρα, σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς. Αν το θέλετε μπορούμε να σας δώσουμε τις πηγές. Η ουσία ουδόλως αλλάζει· η Καινοτομία είναι καταδικασμένη!

3) Γράφετε ότι:

«Θέλουμε νά μᾶς ἀναφέρετε ἀδελφοί, διατί οἱ τρεῖς αὐτές Σύνοδοι τοῦ ΙΣΤ΄ αἰῶνος, οἱ ὁποῖες εἶχαν τόσο σημαντικές ἀποφάσεις καί ἀναθέματα κατά τήν ἄποψί σας, δέν ἀναφέρονται οὔτε ἔστω ἀκροθιγῶς, οὔτε κἄν ὑπονοοῦνται στό Πηδάλιο ἀπό τόν Ἅγ. Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη;»

Στην σελίδα 9 του Ιερού Πηδαλίου έκδοση Βασ. Ρηγοπούλου αναφέρει ο Άγιος:

«Ας ηξεύρουν γαρ ότι και αι οικουμενικαί σύνοδοι, όπου μετά την πρώτην έγιναν, και οι λοιποί Πατέρες, έβλεπον ναί και αυτοί, ως σοφοί όπου ήτο, πως εκατέβη πολύ η ισημερία· αλλ' όμως δεν ηθέλησαν να την μεταθέσουν από την κα΄ Μαρτίου, όπου την ηύρεν η ά. σύνοδος, προτιμώντες περισσότερον την συμφωνίαν της Εκκλησίας και ένωσιν, από την ακρίβειαν της ισημερίας, ήτις δεν προξενεί, ούτε εις την εύρεσιν του εδικού μας Πάσχα καμμίαν σύγχυσιν, ούτε βλάβην εις την  ευσέβειαν....»

Ποιούς να εννοεί ο Άγιος Νικόδημος ως ''λοιπούς Πατέρες'' που και αυτοί δεν ηθέλησαν να μεταθέσουν την ισημερία;

Τέλος θέτουμε και εμείς τρία απλά ερωτήματα:

1) Οι Πατέρες της Συνόδου του 1848 αναφέρουν αναθεματίζοντες εκ νέου την αίρεσιν του Παπισμού: «Το φρικτόν τούτο ανάθεμα, αδελφοί και τέκνα εν Χριστώ αγαπητά, ουκ εκφωνούμεν ημείς σήμερον, αλλ΄ εξεφώνησεν πρώτος ο Σωτήρ ημών», εξεφώνησεν ο θείος Παύλος» (Εγκυκλίου Ορθοδόξων Πατριαρχών 1848, Μ. 40, 411).

Διατί λοιπόν οι Πατέρες να επαναλάβουν το ανάθεμα κατά της Παπικής αιρέσεως εφ΄ όσον ήδη είχε αναθεματισθεί από παλαιότερους Πατέρες και Συνόδους; Πόσο μάλλον όταν τούτο το ανάθεμα το εξεφώνησεν πρώτος ο Σωτήρ ημών αλλά και ο Απόστολος Παύλος κατά τους ιδίους Πατέρες;

2) Ο Άγιος Νικόδημος δεν αναφέρει ούτε την Η΄ επί Μεγάλου Φωτίου Σύνοδο αλλά ούτε και την Θ΄ οι οποίες μάλιστα περιέχουν σημαντικότατες αποφάσεις! Μήπως πρέπει και οι φιλοοικουμενιστές να υιοθετήσουν το λεγόμενό σας λέγοντας ως επιχείρημα ότι δεν αναφέρονται οι δύο Σύνοδοι ούτε έστω ακροθιγώς, ούτε καν υπονοούνται στο Πηδάλιο από τον Άγιο; Γιατί ο Άγιος δεν αναφέρει τις τόσο σημαντικές αυτές Συνόδους που μάλιστα έχουν Οικουμενικό κύρος;

3) Πως ανέχεσθε και γιατί ακολουθείτε έως και σήμερα ένα ημερολόγιο-εορτολόγιο το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως το «πρώτο βήμα» προς την «ποθητήν Κοινωνίαν των Εκκλησιών», όπως οι ίδιοι ''Οικουμενιστές'' τότε ομολογούσαν;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΟΝ Π.ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝ΄ ΑΥΤΩ

 2η ἀπάντηση εἰς τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ καὶ τοὺς σὺν αὐτῶ

 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ 

Ζητάμε Διακοπή Μνημονεύσεως από Ποιμένες που δεν τολμούν να ασκήσουν τον παραμικρό ἐλεγχο στην Παναίρεση!

.

Ἡ στάση τοῦ Μ. Φωτίου ἀπέναντι στὴν αἵρεση

    Ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς Ποιμένες (καὶ τοὺς πιστούς) νὰ ἐφαρμόσουν τὴν Ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἐντέλλεται: ἀπομακρυνθεῖτε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν», τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν πραγματοποιοῦν οὔτε τὸ πρῶτο βῆμα!

     Καὶ ποιό εἶναι τὸ πρῶτο βῆμα; Ὁ ἔλεγχος τῶν αἱρετικῶν!

    Πῶς εἶναι δυνατὸν λοιπόν, νὰ τολμήσουν νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπ’ αὐτούς, ἀφοῦ δὲν τολμοῦν οὔτε νὰ τοὺς ἐλέγξουν;

    Καὶ δυστυχῶς οἱ λαϊκοί (σύμμαχοί τους στὴν συμπόρευση μὲ τὴν αἵρεση, ἐπειδὴ νομίζουν ὅτι κοινωνώντας ἀπὸ αἱρετικοὺς ἁγιάζονται!) τοὺς σιγοντάρουν, γιατὶ «ἀναπαύονται» ἀμφότεροι, ἀφοῦ συμπορευόμενοι μὲ τοὺς αἱρετικοὺς θὰ ἔχουν τὴν εὐλογία τους, τὴν ὁποίαν, ὅμως, ὁ Θεὸς δὲν δίδει,  ὅταν   ΚΑΤΑΠΑΤΕΙΤΑΙ   ΦΑΝΕΡΑ  ἡ Πίστη!

   Οἱ παρακάτω φράσεις ἀπὸ τὰ τροπάρια τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ τοῦ Ὄρθρου τοῦ ἑορτάζοντος Ἁγίου καὶ Μεγάλου Φωτίου, ἐπιβεβαιώνουν τὴν ἀνυπαρξία Ποιμένων σήμερα (ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων), ἀλλὰ καὶ λαϊκῶν πιστῶν μιμητῶν τῶν Ἁγίων.

     Ὁ ἅγιος Φώτιος στηλίτευε τὴν αἵρεση καὶ στήριζε τοὺς πιστοὺς στὴν Ὀρθοδοξία.

   Οἱ σύγχρονοι «Ποιμένες» πρωτοστατοῦν στὴν ἐμπέδωση τῆς Παναιρέως, ἢ συμπορεύονται ἢ σιωποῦν γιὰ νὰ μὴ ἐπιτιμηθοῦν, διωχθοῦν, ἢ καθαιρεθοῦν! Καὶ τὸ τραγικό: Γιὰ νὰ μὴν χάσουν τὴν χρυσοφόρα θέση τους ἢ γιὰ νὰ μὴν βγοῦν στὴ “φόρα” τὰ «ἄπλυτά» τους, διὰ τῶν ὁποίων τοὺς κρατοῦν οἱ κατέχοντες!

   Ὁ Μ. Φώτιος, λοιπόν, «ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς τοῦ Εὐαγγελίου πίστεως», «στήριξας τῶν Ὀρθοδόξων τὴν Πίστιν»· ἦταν «Ἀποστόλων ὁμότροπος, εὔστομος γλῶσσα, πᾶσαν αἵρεσιν τέμνουσα, ὥσπερ μάχαιρα, ὀξυτάτη καὶ δίστομος, ὁ ἀνομοῦντας ἐλέγχων στερρότατα», «τῶν κακοδόξων ὁ πέλεκυς».

    Ἦταν ἐκεῖνος ποὺ «αἱρέσεων δεινῶν, στηλιτεύει τὴν ὀφρύν» «τῶν αἱρετιζόντων δέ, κατακλύζει τὰς φρένας» καὶ διὰ τοῦ ὁποίου «αἱρετιζόντων ἀποσοβοῦνται ὁρμαί».

     Εἶναι αὐτός, διὰ τῶν λόγων τοῦ ὁποίου «νεκροῦται αἱρέσεως ὁ ὄφις. Ὁ τῆς Δύσεως δράκων (Πάπας-Παπισμός) ὁ δεινὸς πεφίμωται καὶ ἐῤῥάγη ἅπαν τὸ φρύαγμα τὸ τῆς αἱρέσεως», «δι' οὗ δυσσεβεῖς καθαιροῦνται», οἱ δὲ «πιστοὶ βεβαιοῦνται καὶ ἐπιστηρίζονται» εἰς τὴν πίστιν, ἐνῶ «οἱ ἄπιστοι ἐπιστρέφουσι».

    «Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν».