Οι Οικουμενιστές Επίσκοποι, δεν είναι διάδοχοι των Αποστόλων, π. Θεόδ. Ζήσης

Ὁ γνωστὸς Πατρολόγος καθηγητὴς  Πανεπιστημίου π. Θεόδωρος Ζήσης, σὲ μία ἀπὸ τὶς τακτικὲς ὁμιλίες του, ἐξήγησε τὸν θαυμάσιο λόγο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου «Εἰς τὸν μέγαν Ἀθανάσιον ἐπίσκοπον Ἀλεξανδρείας» (Λόγ. ΚΑ΄). Παρουσιάζουμε ἀπομαγνητοφωνημένη τὴν ὁμιλία αὐτή, γιατὶ παρουσιάζει μεγάλες ἀλήθειες. Κυρίως δέ, γιατὶ διαζωγραφίζει τὴν αἰτίαν τῆς τραγωδίας τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων, ὄχι λιγότερο καὶ τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν.

Μὲ καφὲ χρῶμα χρωματίζουμε τὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου καὶ μὲ μπλὲ τὴν ἑρμηνεία καὶ τὸν σχολιασμὸ τοῦ π. Θεοδώρου.

Κεντρικὸ συμπέρασμα τοῦ λόγου τοῦ ἁγίου Γρηγορίου, εἶναι ὅτι οἱ αἱρετικοί, καὶ ὅπως τὸ κατοχυρώνει ὁ π. Θεόδωρος καὶ οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι, δὲν εἶναι διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων!

Καὶ τὸ ἐρώτημα (γιατὶ με κάθε ὁμιλία του ὁ π. Θεόδωρος, διδάσκοντας τὸ πρακτέον, ἐπιβαρύνει τὴν θέση τὴν δική του καὶ τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ἀφοῦ γνωρίζουν τὶ πρέπει νὰ κάνουν, ἀλλὰ δὲν τὸ κάνουν): Γιατί συνεχίζετε, π. Θεόδωρε, ἐσεῖς καὶ οἱ ὁμοϊδεάτες σας, νὰ κοινωνεῖτε μὲ τοὺς μὴ διαδόχους τῶν Ἀποστόλων Οἰκουμενιστὲς ψευδεπισκόπους; Καὶ γιατί, ἐνῶ δική σας ἐφεύρεση εἶναι ὁ ὅρος «ὀνοματοκρυπτισμός», (ποὺ δηλώνει ὅτι εἶναι αἱρετικοί, ὅσοι ἀρνοῦνται νὰ κατονομάσουν τοὺς αἱρετικούς, ὥστε νὰ προφυλάξουν τοὺς πιστοὺς ἀπὸ τὸν μολυσμὸ τῆς ἐπικοινωνίας μαζί τους), γιατί δὲν κατονομάζετε ὡς «Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους; Μήπως, διότι τότε θὰ πρέπει νὰ διακόψετε τὴν κοινωνία μαζί τους καί, ἐπειδὴ δὲν τὸ ἀντέχετε, βγάλατε ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ὅσους τὸ ἔκαναν;

Συμπλήρωμα του κηρύγματος για τον Μ. Αθανάσιο

π. Θεοδώρου Ζήση

«Τραφεὶς δὲ οὕτω καὶ παιδευθείς, ὡς ἔδει γε καὶ νῦν τοὺς λαοῦ προστήσεσθαι μέλλοντας», ὅπως πρέπει νὰ παιδεύονται αὐτοὶ ποὺ πρόκειται νὰ γίνουν προεστοὶ τοῦ λαοῦ, Ἐπίσκοποι, κληρικοί, «καὶ τὸ μέγα τοῦ Χριστοῦ σῶμα μεταχειρίζεσθαι», καὶ νὰ μεταχειρισθεῖ τὸ μέγα Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ἐκκλησία, «κατὰ τὴν μεγάλην τοῦ Θεοῦ βουλήν ...τῶν ἐγγιζόντων εἷς τῷ ἐγγίζοντι Θεῷ γίνεται, καὶ τῆς ἱερᾶς ἀξιοῦται στάσεώς τε καὶ τάξεως», καὶ ἀξιώνεται νὰ γίνει ἱερεύς, «καὶ πᾶσαν τὴν τῶν βαθμῶν ἀκολουθίαν διεξελθών, ...τὴν τοῦ λαοῦ προεδρίαν πιστεύεται», τοῦ ἐμπιστεύεται ἡ προεδρία τοῦ λαοῦ, νὰ εἶναι Ἐπίσκοπος τοῦ λαοῦ, «ταυτὸν δὲ εἰπεῖν, τῆς οἰκουμένης πάσης ἐπιστασίαν».

Δέστε τώρα· τὸ νὰ γίνει κανένας Ἐπίσκοπος σὲ μία ἐπαρχία, δὲν σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ περιορίζεις ἐκεῖ τὴν δρᾶσιν σου. Ξέρετε τί σημασία ἔχει αὐτό; Ἔχει σημασία ὅτι, ἂν κάποιος τώρα, ἂς ποῦμε ὁ

Κυριακή της Απόκρεω, π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΡΙΣΕΩΣ

«Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» (Ματθ. 25,34)

ΣΗΜΕΡΑ εἶνε Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω. Καὶ λέγεται Ἀπόκρεω, διότι σημαίνει τὸ τέλος τῆς κρεοφαγίας. Ἀπὸ αὔριο εἶνε ἐλαφρὰ νηστεία· ὅλα ἐπιτρέπονται πλὴν τοῦ κρέατος.
Τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούστηκε, ὁμιλεῖ γιὰ κάτι φοβερό, ποὺ ὅσο ἀπίστευτο κι ἂν φαίνεται, εἶνε ὅμως γεγονός. Διαβάζοντας ἢ ἀκούγοντας τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο νομίζεις ὅτι ὁ οὐρανὸς ἀστράφτει καὶ βροντᾷ.
Ὁμιλεῖ τὸ εὐαγγέλιο γιὰ μία δίκη. Ἐὰν εχατε ―σᾶς ἐρωτῶ― κάποιο δικαστήριο καὶ ἐπρόκειτο νὰ δικαστῆτε, θὰ μένατε ἀδιάφοροι; Ἀσφαλῶς ὄχι. Προτοῦ νὰ φτάσῃ ἡ ἡμέρα τῆς δίκης θὰ φροντίζατε νὰ βρῆτε δικηγόρο ἱκανό, μάρτυρες ὑπερασπίσεως, καὶ ἀπὸ νωρὶς θὰ σχεδιάζατε τί θὰ ἀπολογηθῆτε, ὥστε ν᾿ ἀπαλλαγῆτε ἀπὸ τὴν κατηγορία.
Ἀλλ᾿ ἐὰν ἔτσι σκεπτώμεθα γιὰ μιὰ δίκη ἐνώπιον ἀνθρωπίνου δικαστηρίου, πῶς πρέπει νὰ σκεπτώμεθα γιὰ τὴ δίκη μας ἐνώπιον τοῦ θείου δικαστηρίου, τὴν παγκόσμιο δίκη; Μηδέν, σκιὰ

Κυριακή της Απόκρεω Ομιλία Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὸ παγκόσμιο δικαστήριο

(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)