Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Υπάρχει αμφιβολία στους Ορθόδοξους πιστούς, ότι ο Οικουμενισμός είναι αίρεση;





Εἶναι πολλές οἱ ἐπιστολές στίς ὁποῖες ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἀναφέρεται στό θέμα τῶν δεδιωγμένων χάριν τῆς πίστεως καί τῆς ὁμολογίας καί τῶν ἀδιώκτων καί εἰρηνευόντων, μέ συμβιβασμό ὅμως καί μέ μία τρόπον τινα συνύπαρξι μέ τούς αἱρετικούς.
Ἡ θέσις του εἶναι παγία καί ἀσυμβίβαστη καί συνίσταται εἰς ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκονται οἱ δεδιωγμένοι· καί ἐκ τοῦ ἀντιθέτου ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει συμβιβασμός καί ὑποστολή τῆς σημαίας τῆς πίστεως, θεωρεῖ ὅτι ὑπάρχει προδοσία, ἀποστασία, πλάνη καί ταύτησι μέ τήν αἵρεσι καί τούς αἱρετικούς.
Ὁ ἔλεγχος τόν ὁποῖο ἀσκεῖ σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις πρός τούς συμβιβασμένους εἶναι δριμύτατος καί ἀπό ἐδῶ φαίνεται καί ἡ παρρησία του καί ἡ ὑπό πάντων παραδοχή τῆς γνώμης του, ὡς γνώμη τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ συμβουλές τίς ὁποῖες δίδει σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις εἶναι πάντοτε οἱ ἴδιες, δηλαδή νά σταματήση ὁ συμβιβασμός καί νά ὑπάρξη ὁμολογία καί ἐπιπλέον νά συνταχθοῦν οἱ συμβιβασμένοι καί πρακτικά μέ τούς δεδιωγμένους χάριν τῆς πίστεως, ὑφιστάμενοι καί αὐτοί τόν διωγμό.
   Θά παρουσιάσωμε μία τέτοια ἐπιστολή τοῦ ὁσίου, διότι τό θέμα τῆς ὁμολογίας καί τοῦ συμβιβασμοῦ, καθώς ἐπίσης καί τό θέμα, ποῦ εὑρίσκεται ἡ Ἐκκλησία, σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις στίς ὁποῖες ἐπικρατεῖ ἡ αἵρεσις, εἶναι πολύ ἐπίκαιρο καί στίς ἡμέρες μας.
Ἡ ἐπιστολή αὐτή ἔχει ὡς παραλήπτη τήν ἡγούμενο Βασίλειο καί εἶναι δεύτερη καί σά συνέχεια μιᾶς ἄλλης ἐπιστολής πρός αὐτόν. Στήν πρώτη ἐπιστολή ὁ ὅσιος ἐκδηλώνει τήν λύπη του διότι ὁ ἡγούμενος Βασίλειος συμβιβάστηκε καί τρόπον τινα συμπορεύθηκε μέ τούς αἱρετικούς, ὥστε νά μήν ἐκδιωχθῆ ἀπό τό μοναστήρι του. Στό τέλος δέ τῆς πρώτης ἐπιστολῆς διαλέγεται μέ κάποια εἰρωνεία διά τόν συμβιβασμό τοῦ ἡγούμενου Βασιλείου καί ἀναφέρει ὅτι καθένας εἶναι ἐλεύθερος, εἴτε νά συμβιβασθῆ καί νά κρατήση τό ἀξίωμά του, εἴτε νά ὁμολογήση μέ λόγια καί ἔργα καί νά διωχθῆ, ὁπότε θά ἀπαρνηθῆ ἡγουμενεῖες καί μονές, ἀλλά θά κρατήση τήν Ὀρθοδοξία καί τό πάσχειν ὑπέρ αὐτῆς. Αὐτό σημαίνει ἡ θαυμασία ἔκφρασις ἡ ὁποία κατακλείει τήν πρώτη ἐπιστολή «ἠρνησάμεθα ἅ ἠρνησάμεθα καί προαιρούμεθα ἅ προϊσχόμεθα». [Καί οἶδα μέν ὅτι

Τα θαυμάσια του Θεού!


ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΙΛΗΤΟ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩ



Ἀπὸ "Τρελογιάννη"
Ξέρετε ὅτι...

  * Ξέρετε ὅτι, μὲ τὸ βασιλικὸ καὶ τὰ Σταυρολούλουδα, ποὺ παίρνουμε ἀπό τήν Ἐκκλησία τήν ἡμέρα τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, μποροῦμε νά πιάνουμε μαγιά, γιατί φουσκώνει τό ζυμάρι θαυμάσια καί ἔτσι μποροῦμε νά κάνουμε λειτουργίες καί ψωμί;
* Ξέρετε ὅτι, ὁ Άγιασμὸς ποὺ κάνουμε στὴν Ἐκκλησία μας τὴν παραμονὴ καὶ ἀνήμερα τῶν Θεoφανείων ἀλλὰ καὶ ὁποιοσδήποτε ἄλλος ἁγιασμὸς ποὺ γίνεται ἀπὸ Ὀρθόδοξο ἱερέα, ὅσο καὶ νὰ τὸν κρατήσουμε, δὲν χαλάει;
* Ξέρετε ὅτι, στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀπὸ τὸν Πανάγιο Ταφο τοῦ Χριστοῦ κάθε Μεγάλο Σάββατο βγαίνει τὸ Ἅγιο Φῶς θαυματουργικὰ μόνον σὲ ὀρθόδοξο Πατριάρχη μὲ βοή;
* Ξέρετε ὅτι, ὅταν πεθαίνουν οἱ καλόγεροι στὴ Μονή τοῦ Ἁγίου Σάββα στὰ Ἱεροσόλυμα, τὰ σώματά τους δὲν παγώνουν, οὔτε ξυλιάζουν, οὔτε μυριζουν καὶ δὲν τὰ θάβουν στὸ χῶμα, ἀλλὰ τὰ τοποθετοῦν σὲ ἕνα δωμάτιο;
* Ξέρετε ὅτι, πάνω στὸ κεφάλι (στὸ κόκκαλο) τοῦ ψαριοῦ «Γουλιανός», ποῦ ζεῖ στὴ λίμνη Γεννησαρέτ, εἶναι ἀποτυπωμένη ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ στὸν Ἰορδάνη ποταμό;
 * Ξέρετε ὅτι, κάθε χρόνο στὸ Ὄρος Θαβώρ, στὰ Ἱεροσόλυμα, στὶς 6 Αὐγούστου, ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος μας, ἐμφανίζεται μία φωτεινὴ Νεφέλη, ἡ ὁποία καλύπτει τὸ χῶρο τοῦ Μοναστηριοῦ καὶ φωτίζει ὅλη τή νύχτα τὸν γύρω περίβολο;
 * Ξέρετε ὅτι, ὅταν ἑορτάζει ἡ Ἁγία Μαρκέλλα στὴ Χίο καὶ πηγαίνουν ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ λαὸς ἐκεῖ ποὺ μαρτύρησε ἡ Ἁγία, κοντὰ στὴν ἀκροθαλασσιά, νὰ ψάλλουν τὴν Παράκλησή της, τὰ θαλασσινὰ νερὰ θερμαίνονται καὶ βγάζουν ἀτμοὺς καὶ φυσαλίδες καὶ μόλις τελειώσει ἡ παράκληση σταματοῦν ὅλα αὐτὰ τὰ φαινόμενα;
 * Ξέρετε ὅτι, στὸ Μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Μαλεβῆς, κοντὰ στὴν Τρίπολη, ὑπάρχει μία εἰκόνα ἀρχαία τῆς Παναγίας, ποὺ μυστηριωδῶς βγάζει Ἅγιο Μύρο ἀρίστης ποιότητος καὶ μεγάλης διάρκειας σὲ εὐωδία;
* Ξέρετε ὅτι, στὸ Ἅγιον Ὄρος ἡ Παναγία μας μίλησε πολλὲς φορὲς μὲ τοὺς μοναχοὺς γιὰ νὰ τοὺς προστατεύσει ἀπὸ πειρατὲς, ὅταν κινδύνευαν, ὅπως συνέβη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Παραμυθίας ποὺ εἶναι θαυματουργή;
* Ξέρετε ὅτι, κάθε χρόνο στὸ πανηγύρι τῆς Παναγίας μας, 15 Αὐγούστου, στὸ Μαρκόπουλο τῆς Κεφαλλονιᾶς, ἐμφανίζονται φίδια στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας καὶ δὲν τσιμποῦν τοὺς προσκυνητές; Οἱ κάτοικοι συνέθεσαν καὶ ἕνα ποίημα ποὺ λέει:
«Τὰ φίδια ἀπ' τὸ Μαρκόπουλο καλῶ γιὰ νὰ μὲ φᾶνε,
μά κεῖνα εἶν' τσὴ Παναγιᾶς καὶ μὲ χαϊδολογᾶνε».

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἐμπειρίες ἀπὸ τὸν ἀμίλητο κόσμο τοῦ Ἄθω»

Ξεκινά ο Νοέμβρης, με δυο άγιους Γιατρούς!


ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ
(1 Νοεμβρίου)

π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα


Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, που εορτάζουν την 1η Νοεμβρίου, ήσαν αυτάδελφοι [=αδέρφια] και κατάγονταν από την Ασία. Υπάρχουν όμως άλλα δύο ζεύγη αγίων Αναργύρων με τα ίδια ονόματα. Οι πρώτοι μαρτύρησαν στην Ρώμη [δολοφονήθηκαν από το δάσκαλό τους στην Ιατρική] και εορτάζουν την 1η Ιουλίου και οι δεύτεροι κατάγονταν από την Αραβία και εορτάζουν την 17η Οκτωβρίου. Ήσαν όλοι τους γιατροί, δεν είναι όμως οι μοναδικοί άγιοι που ονομάζονται Ανάργυροι. Είναι και αρκετοί άλλοι, όπως οι Κύρος και Ιωάννης, Σαμψών και Διομήδης, Μώκιος και Ανίκητος, Θαλλελαίος και Τρύφων κ.λ.π. 
Ανάργυροι ονομάζονται επειδή δεν αγαπούσαν τα αργύρια, δεν ήσαν φιλάργυροι, η καρδιά τους δεν ήταν προσκολλημένη στα υλικά αγαθά και προσέφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες αφιλοκερδώς.
Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός είχαν γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας τους όμως πέθανε όταν οι άγιοι ήσαν σε μικρή ηλικία, και την φροντίδα τους ανέλαβε εξ ολοκλήρου η μητέρα τους, η αγία Θεοδότη, η οποία τους γαλούχησε με τα νάματα της Εκκλησίας και τους δίδαξε την αγάπη προς τον Θεό και τον