Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017

Το θαυματουργό μύρο του Αγίου Δημητρίου

 – Γιατί λέγεται μυροβλήτης 



   Ο Άγιος Δημήτριος στις πηγές αποκαλείται μεγαλομάρτυς φιλόπολις, σωσίπολις και μυροβλύτης. Μυροβλύτης γιατί ανέβλυζε μύρο από τον τάφο του, το οποίο ελάμβαναν οι πιστοί μέσα σε φιαλίδια που ήταν κατασκευασμένα από γυαλί, πηλό ή μολύβι, τα λεγόμενα κουτρούβια.

Το μύρο του Αγίου είναι το θαύμα του Θεού και η μεγάλη ευλογία του Μεγαλομάρτυρος προς τους πιστούς Χριστιανούς που επικαλούνται τις ακοίμητες πρεσβείες του. Υπάρχουν πολλές αυθεντικές μαρτυρίες για το Μύρο του Πολιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου. Παραθέτουμε ενδεικτικά τις ακόλουθες:
1)Δημήτριος Χρυσολωράς (τέλος 14ου – αρχές 15ου), σημειώνει ότι «το μύρο του Αγίου Δημητρίου δεν είναι νερό, διότι είναι παχύτερο από αυτό, ούτε ομοιάζει με τα υγρά που πηγάζουν από τη γη ή με παρασκευαζόμενα αρώματα, ούτε συγκρίνεται με αυτά. Είναι θαυμασιώτερο και από τα φυσικά και από τα παρασκευαζόμενα αρώματα».
2)Ιωάννης Καμενιάτης, εξιστορεί την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Σαρακηνούς (904 μ.Χ.) και αποκαλεί Μυροβλύτη τον Άγιο Δημήτριο.
3)Κωνσταντίνος Ακροπολίτης (Μέγας Λογοθέτης, συναξαριστής, ρήτωρ και επιστολογράφος) 1321 μ.Χ., αναφερόμενος σε θαύμα του Αγίου (θεραπεία οφθαλμών) τον χαρακτηρίζει Μυροβλύτη.
4) Ισίδωρος (1342-1396) και Γαβριήλ (1397-1416), Αρχιεπίσκοποι Θεσσαλονίκης. Ο πρώτος ονομάζει τον Άγιο «Μυρορρόα» και ο δεύτερος «Μυροβλύτη».
5)Επιγραφή του 1284 μ.Χ. Βρέθηκε στο τέμενος Εσκί Σεράϊ και λέγει γιά το Ναό του Αγίου Δημητρίου «έχει εντός του μέγαν Μυροβλύτην».
6)Η λειτουργική παράδοση και ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας μετά το 10ο αιώνα με θαυμασμό και ευλάβεια αναφέρεται στον Μυροβλύτη Άγιο Δημήτριο.
Οι μαρτυρίες για το μύρο του Αγίου Δημητρίου είναι πολλές, μεγάλη όμως είναι και η χάρη που ελάμβαναν και λαμβάνουν μέχρι σήμερα όσοι γίνονται αποδέκτες της ευλογίας του Μύρου. Τα θαύματα που επιτελεί ο Άγιος (παλαιά και σύγχρονα) είναι πολλά και βαθύτατη η ευγνωμοσύνη των πιστών που θεραπεύονται ή βοηθούνται ποικιλοτρόπως.

Ο Μυροβλύτης και θαυματουργός Άγιος Δημήτριος, ανήκει όχι μόνον στη θεοφρούρητη πόλη, τη Θεσσαλονίκη,όπου διασώζεται ο πάνσεπτος Ναός του, κτίσμα του 5ου αιώνα, αλλά και στην Οικουμένη, η οποία τον τιμά και τον ευλαβείται με συγκινητικές εκδηλώσεις εδώ και δέκα επτά αιώνες.
Δεῖτε καί:

Ασυμφωνία-Βαβέλ! Ο καθένας από τους συγχρόνους "πατέρες" και θεολογούντες προβάλλει το δικό του λογισμό, ως γραμμή της Εκκλησίας.

 Οἱ Πατέρες, ὅμως, διδάσκουν ὁμόφωνα τὴν ἄμεση ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς.

Ἀκοινωνητοι ὅσοι κοινωνοῦν
μὲ αἱρετικούς


Αὐτὴ τὴν διδασκαλία εἶχε ἀποδεχθεῖ καὶ δίδασκε ὁ ἀείμνηστος π. Γεώργιος Καψάνης, σὲ ἀνύποπτο χρόνο, μὲ τὴν δημοσίευση βιβλίου (τὸ 2003) ὑπὸ τῆς Ἱ. Μονῆς Γρηγορίου!
Ἀποσπάσματα τοῦ βιβλίου δημοσιεύουμε στὴ συνέχεια.


Πριν 14 χρόνια η Ι. Μονή Οσ. Γρηγορίου Αγ. Όρους εξέδωσε ένα αξιόλογο βιβλίο με τίτλο: «Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας», με πρόλογο του Καθηγουμένου π. Γεωργίου Καψάνη.
Στις σελίδες αυτού του βιβλίου βρίσκει κανείς την ιστορία αγίων μοναχών, που υβρίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν και θανατώθηκαν, επειδή υπερασπίστηκαν την Ορθόδοξη πίστη, όχι μόνο ενώπιον των ετερόδοξων, μα και ενώπιον των  “ορθοδόξων” μεν, φιλοπαπικών και λατινόφρονων οικουμενιστών δε!
Όσοι έχουν την πνευματική διάκριση ας εκτιμήσουν πόσο παράλληλοι είναι οι καιροί∙ ας παραλληλίσουν συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις, αν μάλιστα είναι γνώστες κάποιων σύγχρονων πιέσεων και διώξεων (τὸ ἄρθρο αὐτὸ γράφηκε τὸ 2013), που προδικάζουν τι πρόκειται να επακολουθήσει. Τότε θα δουν πως οι ομοιότητες είναι υπαρκτές και ψηλαφήσιμες.

Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας

Ι. Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους 

Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, μετά την Ένωση των «εκκλησιών» στη Φερράρα, και ενώ οι εκκλησιαστικοί ηγέτες, Πατριάρχες και Επίσκοποι, ακολουθούσαν την απόφαση της Συνόδου Φερράρας, και δεν είχε ακόμα συγκληθεί κάποια Οικουμενική Σύνοδος, έκανε ανυπακοή στους Επισκόπους και το αυτό δίδασκε και στους πιστούς· έγραφε στον ιερομόναχο Θεοφάνη:
«Όμως ο αγών δεν είναι πλέον στα λόγια, αλλά στα έργα. Ούτε είναι καιρός για ρητά και έγγραφες αποδείξεις (τι θα ωφελούσαν άλλωστε σε τέτοιους διεφθαρμένους κριτές;). Αντιθέτως όσοι αγαπούν το Θεό, πρέπει να έχουν ετοιμασθεί να πολεμήσουν μαζί τους στα έργα. Επίσης, να είναι έτοιμοι να υποφέρουν κάθε κίνδυνο για την ευσέβεια και για τον αγώνα να μη μολυνθούν από την κοινωνία με τους ασεβείς» (Οι αγώνες των μοναχών…, Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους, σελ. 297).
Ο αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης «ως ακριβής τηρητής των ι. Κανόνων… απέφευγε μέχρι θανάτου την εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς και το μνημόσυνο των αιρετικών επισκόπων. Πίστευε και εκήρυττε, ότι η μνημόνευση και μόνο του αιρετικού επισκόπου αποτελεί “μολυσμόν” και στερεί την Ορθοδοξία σ’ αυτόν που τον μνημονεύει, ενώ η εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς μας χωρίζει παντελώς από τον Χριστό. Επίσης ότι, κατά τον ι. Χρυσόστομο, όχι μόνο οι αιρετικοί, αλλά και όσοι κοινωνούν μαζί τους είναι εχθροί του Θεού, ενώ, κατά τον Μ. Αθανάσιο, πρέπει να αποφεύγουμε όχι μόνο τους πρώτους, αλλά και τους δεύτερους» (στο ίδιο, σελ. 193).
Τον 14ο αιώνα, ο κανονικός πατριάρχης Καλέκας «ενέκλεισε τον Άγιο (Γρηγόριο Παλαμά) στην φυλακή των ανακτόρων «ως κακούργο». …Το 1344, ο αδίστακτος Καλέκας έφθασε στο σημείο να αναθεματίση τον Μέγα Γρηγόριο (Παλαμά)… Τον αναθεματισμό υπέγραψαν πολλοί (σ.σ. “ορθόδοξοι”  κατά τα “άλλα”) επίσκοποι…» (σελ. 267).
Ο αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, όμως, θεωρούσε τον πατριάρχη Καλέκα αποκομμένο από την Εκκλησία με όσα έχει κάνει, διδάσκοντάς μας με συγκεκριμένο παράδειγμα, ποιοι αποτελούν μέλη της Εκκλησίας και ποιοι είναι αποκομμένοι απ’ αυτή, εξ αιτίας των αντικανονικών ενέργειών τους. Γράφει: «όποιος είναι αποχωρισμένος από τον Καλέκα [σ.σ.: Καλέκας σήμερα, είναι ο Βαρθολομαίος], τότε ανήκει πράγματι στον κατάλογο των Χριστιανών και είναι ενωμένος με το Θεό κατά την ευσεβή πίστι» (στο ίδιο, σελ. 268).
Στο ίδιο πνεύμα κινείται και ο ιερός Ιωσήφ (συγκαταλεγόταν και αυτός στους διωχθέντας). Όταν  ο πατριάρχης Καλέκας αφόρισε τον αγ. Γρηγόριο Παλαμά και τους ομόφρονές του (1344), έγραφε: Ποια είναι η Εκκλησία» που μας «έχει αποδιώξει; Η των Αποστόλων; Εμείς όμως είμαστε υποστηρικταί της και συμφωνούμε μαζί της… Επομένως δεν μας έχει αποβάλει η Αποστολική Εκκλησία…αλλά η καινοφανής Εκκλησία και τα παράδοξα δόγματα που αυτός [σ.σ. ο Καλέκας και ο Ακίνδυνος τότε, ο Βαρθολομαίος και ο Ζηζιούλας σήμερα] συνέστησε… Αφού λοιπόν έγινες εργαστήριον κάθε ψεύδους, κάθε συκοφαντίας, οποιουδήποτε φαύλου πράγματος,… πλεονεξίας, ιεροσυλίας,… έπειτα “χειροτονείς” και τον εαυτό σου Εκκλησία… σ.σ. [σ.σ.: Αυτά τα λέει στον ΝΟΜΙΜΟ και ΜΗ καθαιρεθέντα πατριάρχη). Γιατί είσαστε Εκκλησία; Από το ότι δωροδοκείς; Από το ότι εξαγοράζεις τις δίκες; Από το ότι δεν κάνεις διάκριση μεταξύ των ανιέρων και των αγίων; Από ότι επιτρέπεις την είσοδο του ιερού σε όλους τους μολυσμένους και βέβηλους;… Από το ότι πωλείς την χάρι του Αγ. Πνεύματος;…
Άλλοτε πάλι χαρακτηρίζει την ψευδοεκκλησία του Καλέκα “σφαλεράν και πόρω Θεού βάλλουσαν”. [σ.σ. Χωρίς κάποια Σύνοδος να καταδικάσει τον Καλέκα και όλους τους άλλους «ορθόδοξους» που τον ακολουθούσαν]. Κατά συνεπεια ο πατριάρχης “δει υποταγήναι τη Εκκλησία, ης προ ολίγου αφηνίασεν αποσκιρτήσας”.. [σ.σ. Αλήθεια, πού βρισκόταν τότε η Εκκλησία; Ας απαντήσουν όσοι μας ρωτούν για το ίδιο θέμα σήμερα, και δεν καταλαβαίνουν το Μυστήριο της Εκκλησίας]. Για όλα αυτά ο ιερός Ιωσήφ συνιστούσε: “Αποκοπτέον ημάς της εκείνου κοινωνίας”. Προσέθετε δε ότι χρειάζονται πηγές δακρύων για να κλαύση κανείς το “σύντριμμα” της Εκκλησίας… και την καινοτομία της πίστεως» (σελ. 274-275).
Ο ιερός Νικηφόρος Κάλλιστος έγραφε: Όταν «πίστεως συμβαίη γίνεσθαι την διαφοράν, ου μόνον πατέρες προς παίδας (και αντίστροφα), αλλά και γυνή» προς τον σύζυγόν της, «και ανήρ προς την σύζυγον διαστασιάζουσιν (επαναστατούν)» (στο ίδιο, σελ. 276).
«Οι ανθενωτικοί απεδοκίμασαν την ένωσι…και αποσχίσθησαν από τον πατριάρχη Βέκκο και τους ομόφρονές του. Τους κατηγορούσαν ότι εξέπεσαν της ιερωσύνης και ότι τελούσαν άκυρα μυστήρια. Αυτό ήταν σύμφωνο με τους κανόνες α΄ και β΄ τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Γι’ αυτό προέτρεπαν τους πιστούς να μη εκκλησιάζονται με τον πατριάρχη και τους ενωτικούς κληρικούς. Ο Βέκκος… εξέδωσε “πατριαρχικό αφορισμό”, κατά των σχισματικών επισκόπων» (στο ίδιο, σελ. 237).
Γράφει ο ιερός Ιωσήφ Βρυέννιος: «Ορισμένοι τόλμησαν να αναγγείλουν ότι… η ένωσις (των εκκλησιών) θα γίνη χωρίς να μετατραπή κανένα από τα έθιμα και τα δόγματα… Εισηγήθηκαν μάλιστα, ότι δεν είναι καθόλου άτοπο να μνημονεύουμε τον πάπα ως άγιο… Αυτή είναι λοιπόν η ένωση;… Με αυτόν τον τρόπο σκέπτεσθε δήθεν να ενωθήτε μαζί μας, την στιγμή που η μεν προσθήκη μένει αδιόρθωτη, όλα δε όσα προξένησε το μακροχρόνιο και επάρατο σχίσμα μένουν αμετακίνητα; Άνθρωποι, αυτό δεν είναι διόρθωσις ούτε ένωσις των Εκκλησιών. Αντιθέτως, είναι χειρότερο σχίσμα από το προηγούμενο… Διότι πως θα γίνη η ένωσις, εφόσον υφίστανται μεταξύ μας μύρια διαφορετικά φρονήματα;… Αυτό το πράγμα δεν είναι ένωσις της Εκκλησίας της Ρώμης με μας… Αντιθέτως είναι παράλογη υποταγή στον πάπα της Ρώμης…» (στο ίδιο, σελ. 288).
Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός σε άλλη επιστολή του έγραφε: «Οι περισσότεροι αδελφοί, έχοντας πάρει θάρρος από την εξορία μου, ελέγχουν με αυστηρότητα τους αλιτήριους (Λατινόφρονες) [σ.σ.: σήμερα τους αντιστίχους των λατινοφρόνων, τους Οικουμενιστές] και παραβάτες της ορθής πίστεως και των πατρικών θεσμών. Τους διώχνουν επίσης από παντού ως καθάρματα, χωρίς να ανέχωνται να συλλειτουργούν μαζί τους, ούτε να τους μνημονεύουν καθόλου στα Μυστήρια  ως Χριστιανούς…
Να συμβουλεύσης δε τους ιερείς του Θεού να αποφεύγουν με κάθε τρόπο την εκκλησιαστική κοινωνία με τον λατινόφρονα μητροπολίτη τους και ούτε να συλλειτουργούν μαζί του, ούτε να τον μνημονεύουν καθόλου, ούτε να τον θεωρούν αρχιερέα, αλλ’ ως μισθωτό λύκο. Επίσης να μη λειτουργούν καθόλου σε λατινικές εκκλησίες, για να μη έλθη και σε μας η οργή του Θεού που επήλθε στην Κων/πολι, εξ αιτίας των παρανομιών που έγιναν εκεί…
Να αποφεύγεται λοιπόν και εσείς, αδελφοί, την εκκλησιαστική κοινωνία με τους ακοινωνήτους και το μνημόσυνο των αμνημονεύτων. Φευκτέον αυτούς (τους λατινόφρονες) ως φεύγει τις από όφεως» (στο ίδιο, σελ. 297-298).
Το 1452 ο Γεννάδιος προσκλήθηκε στο παλάτι «μαζί με πολλούς εκκλησιαστικούς άνδρες για να συσκεφθούν περί της ενώσεως. Ο Γεννάδιος αρνήθηκε να προσέλθη και τους δήλωσε δι’ επιστολής τα εξής: “…Εάν η σύναξη αυτή γίνεται για να ληφθή η συγκατάθεσις των εκκλησιαστικών για την ένωσι που έκανε ήδη η πολιτεία -αλίμονο! Αυτό είναι χωρισμός από το Θεό- τότε αφήστε με, μη με πειράζεται… Όποιος θα μνημονεύση τον πάπα η θα έχη εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που τον μνημονεύουν η θα συμβουλεύση …κάποιον να μνημονεύση, θα τον θεωρήσω όπως και η αγία και μεγάλη Σύνοδος της Κων/πόλεως, η οποία εξέτασε το λατινικό δογμα και κατεδίκασε όσους το πίστεψαν, τον Βέκκο δηλ. και τους ομόφρονές του…Οι Σύνοδοι και οι άλλοι πατέρες ορίζουν ότι <αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία>… Πάνω απ’ όλα όμως ο Κύριός μας λέγει: <Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν> (Ιω. ι , 5).
Μη γένοιτο να κάνω αιρετικήν την Εκκλησία μου, την αγία μητέρα των Ορθοδόξων. Δεχόμενος το μνημόσυνο του πάπα, εφόσον ομολογεί και πιστεύει εκείνα, για τα οποία δεν τον δέχεται η Εκκλησία μας… Και θα είμαι οπωσδήποτε ακοινώνητος προς τον πάπα και όσους έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν, όπως και οι Πατέρες μας. Διότι πρέπει να μιμούμαστε την ευσέβειά τους, αφού δεν έχουμε την αγιωσύνη και την σοφία τους”» (στο ίδιο, σελ. 303-304).
Ο ιερός Γεννάδιος, όταν και τότε συζητούσαν το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών, έγραφε:
«Αυτά όμως που λέγουν εκείνοι, δηλ. να αναβάλουμε προσωρινά την εξέτασι του θέματος, δεν είναι προσωρινή εκκλησιαστική Οικονομία. Είναι προσωρινή συγκατάθεσίς μας στην προσθήκη (του filioque) και στην ένωσι που επικυρώθηκε κακώς στην Φλωρεντία. Είναι πρόσκαιρος εκλατινισμός- αν είναι βέβαια πρόσκαιρος και όχι αιώνιος!- συμπεραίνοντας από τα πρόσωπα που τον πραγματοποιούν…» («Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας», στο ίδιο, σελ. 304).

Πράγματι, και μόνο ο τεμαχισμός του Διαλόγου σε Διάλογο Αγάπης και Διάλογο Αληθείας, είναι μια αντίφαση, μια απάτη.
Γιατί ξεχωρίζει τα αχώριστα και διαιρεί τα αδιαίρετα: την αγάπη από την αλήθεια. Γιατί και τα δύο πηγάζουν και στηρίζονται σ’ Αυτόν που είναι και η Αγάπη και η Αλήθεια.
Βέβαια και η όλη διενέργεια του Διαλόγου είναι χριστιανικά απαράδεκτη, όπως την υπονοούν και διεξάγουν. Γιατί υποτίθεται ότι διαλεγόμεθα και συζητάμε για να βρούμε την αλήθεια. Εμείς όμως είμαστε σίγουροι για την αλήθεια. Και όμως δεν τους το καθιστούμε καθαρό. Και αφήνουμε να πλανάται η εντύπωση σ’ αυτούς και το ορθόδοξο πλήρωμα της Εκκλησίας, ότι κι  αυτοί έχουν την αλήθεια, ότι συζητούμε για ένα συμβιβασμό, πως χάριν της αγάπης θα υποχωρήσουμε σε κάποια «ανώδυνα» θέματα για την αλήθεια!.
Σημάτης Παναγιώτης

Δυστυχώς, τίποτα δεν συγκινεί τους πιστούς, ώστε να ενωθούν εναντίον του Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας!

 Χειροτονία γυναικών – ένα παράδειγμα του πως το ΠΣΕ υφαίνει τον ζουρλομανδύα της πανθρησκείας.



Αρχική πηγή Ekklesia Το είδα στο Orthodox Christian Laity

Σύσκεψη διερευνά τον ρόλο των γυναικών στις εκκλησίες.

    Μία σύσκεψη με θέμα «Οικουμενική Προοπτική για τον Ρόλο των Γυναικών στις Εκκλησίες» συγκέντρωσε 28 γυναίκες και άνδρες στο Μοναστήρι του Μπόζε [Bose] στην βόρεια Ιταλία τον Οκτώβριο, 3 έως 7, του 2017.

Οι συμμετέχοντες προέρχονταν από μεγάλες Χριστιανικές παραδόσεις, μεταξύ των οποίων, Αγγλικανοί, Βαπτιστές, Μαθητές του Χριστού [Disciples of Christ], Λουθηρανοί, Μεννονίτες, Μεθοδιστές, Ορθόδοξοι (Ανατολικοί και Ασιατικοί [Oriental]) ΠεντηκοστιανοίΜεταρρυθμισμένοι και Ρωμαιοκαθολικοί. Υπήρχαν επίσης και εκπρόσωποι περιφερειακών οικουμενικών οργανώσεων, μεταξύ των οποίων, η Διάσκεψη

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Οι συζητήσεις για τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας είναι ξεπερασμένες»





   Σχόλιο Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ: Ὄχι, Μακαριώτατε! Δὲν εἶναι ξεπερασμένες! Τουλάχιστον γὶ` αὐτούς. Ἐπιθυμεῖτε καὶ ἐσεῖς καὶ ἐμεῖς, ὅλοι οἱ Ἕλληνες, νὰ θεωρηθοῦν ξεπερασμένες, ἀλλὰ γὶ` αὐτούς, τοὺς πολιτευόμενους καὶ κυβερνῶντες, εἶναι λίαν ἐπίκαιρες καὶ φλέγουσες! Τὸ γνωρίζετε πολὺ καλά. Ἡ ἐπιθυμία τοὺς εἶναι νὰ περάσουν τὴν Ἐκκλησία στὸ περιθώριο. Νὰ πάψει ὁ ἁγιαστικὸς λόγος της. Νὰ σιωπήσει ὁ λόγος της, ὁ ἐλευθερωτὴς τῆς ψυχῆς, γιὰ νὰ χειραγωγοῦν τὸ λαὸ κατὰ τὸ θέλημά τους. Καὶ μέχρι αὐτὴν τὴν ὥρα ἡ προσπάθειά τους ἔχει ἀποδώσει τὰ μέγιστα. Θὰ καταλάβαμε βέβαια, ὅλοι ἐμεῖς, ποὺ ἀγωνιοῦμε καὶ τρέχουμε καὶ διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὴν παροῦσα πολιτικὸ- οἰκονομική, κοινωνικὴ καὶ ἠθικὴ κατάπτωση, πώς, σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ἀσχολούμαστε μὲ θέματα, τὰ ὁποῖα εἶναι ἐπινοήσεις ἥσσονος σημασίας! Γιατί φωνάζουμε καὶ χαλᾶμε τὸ ρυθμὸ "τῶν μηχανῶν" τῆς καταστροφῆς; Αὐτὰ εἶναι ξεπερασμένα. Ἂς ἀναρωτηθοῦμε καὶ ἂς ἀναζητήσουμε, κατὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, ποιὰ εἶναι τὰ μείζονος σημασίας, ὥστε νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ ἐκεῖνα.

   Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, λέει: "θὰ συνεργαστεῖ γιὰ τὸ κοινὸ καλό, σὲ κοινὴ προσπάθεια"! Μὲ ποιούς; Καὶ γιὰ ποιὰ θέματα; Γιὰ τὴν πίστη στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ; Γιὰ τὴν ὑπακοὴ στοὺς ἁγίους; Ἢ γιὰ τὸ σεβασμὸ στὴν πατρογονική μας παράδοση; Πῶς θὰ συνεργαστεῖ; Μὴ ἐνδίδοντας ὡς πρὸς τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ ἢ κάνοντας καὶ λίγο πολὺ τὸ θέλημα τῶν ἀθέων; Συνεργασία κατ` ἐπίφασιν; Δηλαδὴ γιὰ τὰ μάτια; Διότι, μέχρι σήμερα σὲ ὅλα τὰ

Μετά τον Β.Τσιάρτα στο στόχαστρο τους και Μητροπολίτες!

Ξεσαλώνουν οι γκέι και οι τρανσέξουαλ:

Απειλούν με μηνύσεις όσους τους χαρακτηρίζουν «μη φυσιολογικούς»

–Μετά τον Β. Τσιάρτα στο στόχαστρο τους και Μητροπολίτες


Ξεσαλώνουν οι γκέι και οι τρανσέξουαλ μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου από την κυβέρνηση για την αλλαγή φύλου από τα 15 χρόνια της ηλικίας και απειλούν με μηνύσεις όσους απλά τους χαρακτηρίζουν «μη φυσιολογικούς», πατώντας σε έναν άλλο νόμο έκτρωμα, τον αντιρατσιστικό.

Η αρχή έγινε με τον Βασίλη Τσάρτα, σε βάρος του οποίου το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών έκανε μήνυση, αλλά είναι προφανές μέσα από το κείμενο που την συνοδεύει πώς στόχος πλέον είναι οι φυσιολογικοί άνθρωποι και αυτοί που ασκούν κριτική. Ανάμεσα τους βεβαίως και πολλοί Μητροπολίτες οι οποίοι εναντιώνονται στο παράλογο και το αντίθετο προς τις Αξίες και τον Θεό και έχουν εκφράσει ανοιχτά της διαφωνίες τους.

Πίσω βεβαίως από το όλο σχέδιο βρίσκεται η Νέα Τάξη Πραγμάτων που θέλει την ελληνική κοινωνία να είναι ένα συνονθύλευμα το οποίο θα μπορεί να ελέγχει και να κατευθύνει. Χτυπάει την Ορθοδοξία, χτυπάει τον Ελληνισμό, χτυπάει την ιδιοκατοίκηση κ.α. Και η κυβέρνηση βεβαίως είναι ένας πολύ καλός υπηρέτης αυτής. Ψηφίζοντας χωρίς φόβο και πάθος ότι της σερβίρει.

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών λοιπόν, όπως

Αν είναι δυνατόν! Οι ψευδεπίσκοποι του Οικουμενισμού θα μιλήσουν για τους ψευδοπροφήτες!

Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη με θέμα:

«Ψευδοπροφήτες – Ψευδομεσσίες και έσχατα»

          ν εἶναι δυνατόν! Οἱ ψευδεπίσκοποι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ θὰ μιλήσουν γιὰ τοὺς ψευδοπροφῆτες! Αὐτοὶ ποὺ λιβανίζουν, μνημονεύουν καὶ κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἀρχι-αιρεσιάρχες Βαρθολομαῖο, Ζηζιούλα, Σαββᾶτο & Σία, θὰ συνδιασκεφθοῦν γιὰ νὰ καταδικάσουν  κάποιες ὀλιγομελεῖς ὁμάδες καὶ σέκτες, τὴ στιγμὴ ποὺ ἀποδέχονται τὶς ἑκατοντάδες αἱρετικὲς «ἐκκλησίες» ποὺ ἀνήκουν στὸ Π.Σ.Ε.!!!
     Παράνοια! 


«Ψευδοπροφήτες – Ψευδομεσσίες και έσχατα»

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου πραγματοποιείται στη Λεπτοκαρυά Πιερίας, με τη φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου, από 30 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 2017, η «ΚΘ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιῶν και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Ψευδοπροφήτες – Ψευδομεσσίες και έσχατα».
Στη Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Εντεταλμένοι Ορθοδόξων

Η Ηθική των Οικουμενιστών Επισκόπων!

Ιδού γιατί ο Ιερώνυμος δεν τα βάζει με την κυβέρνηση!

Λεφτά ζήτησε από τον Τσίπρα!

«Ευλόγησε» την Εκκλησία ο πρωθυπουργός


Ιδού γιατί ο Ιερώνυμος δεν τα βάζει με την κυβέρνηση! Λεφτά ζήτησε από τον Τσίπρα! «Ευλόγησε» την Εκκλησία ο πρωθυπουργός

Οι μάσκες έπεσαν… Η απορία όλων των τελευταίων μηνών γιατί ο Αρχιεπίσκοπος δεν χτυπάει ευθέως την κυβέρνηση, την στιγμη που οι περισσότεροι Μητροπολίτες το κάνουν, αλλά ανέχεται τις πολλαπλές προκλήσεις της, λύθηκε. Η Εκκλησία της Ελλάδος θέλει χρηματοδότηση από την κυβέρνηση! Αυτό τουλάχιστον ζήτησε σήμερα ο κ. Ιερώνυμος από τον πρωθυπουργό σε συναντησή τους!
Συγκεκριμένα, επίσκεψη στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης