Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν




Ψαρι και αρτος
   
    Σέ ἕναν ἀπό τους Ψαλμούς διαβάζουμε τόν παρακάτω στίχο· «Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν, ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι...» (Ψαλμ. 125, 5,12).
   ῎Αν στίς ἑβδομάδες τῆς προετοιμασίας πού πέρασαν, ἀντικρύσαμε νά καθρεφτίζεται στίς παραβολές ὅ,τι εἶναι ἄσχημο καί ἀνάξιο γιά μᾶς, ἄν σταθήκαμε μπροστά στό κριτήριο τῆς συνειδήσεώς μας καί τοῦ Θεοῦ, τότε ὄντως ἔχουμε σπείρει τή σωτηρία μας ἐν δάκρυσι.
    Καί ὅμως, ὑπάρχει ἀκόμη χρόνος, διότι ἀκόμη κι ὅταν μπαίνουμε στόν καιρό τῆς συγκομιδῆς, ὁ Θεός μᾶς δίνει ἕνα περιθώριο· προχωρώντας πρός τή Βασιλεία, πρός τήν ῾Ημέρα τῆς ᾿Αναστάσεως, μποροῦμε ἀκόμη, κάθε στιγμή, μέ τήν προοπτική τῆς σωτηρίας, ἐνώπιον τῆς νίκης τοῦ Θεοῦ, νά στρεφόμαστε πρός αὐτόν μέ εὐγνωμοσύνη καί συντριβή μαζί καί νά λέμε, «῎Οχι, Κύριε! Μπορεῖ νά εἶμαι ὁ ἐργάτης τῆς ἑνδεκάτης ὥρας, ἀλλά δέξου με, ὅπως τό ἔχεις ὑποσχεθεῖ!».
  Τήν περασμένη Κυριακή ἑορτάσαμε τόν θρίαμβο τῆς ᾿Ορθοδοξίας, τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ ᾿Εκκλησία διακήρυξε

«Διό Γρηγόριε μη παύση πρεσβεύων Χριστώ φωτισθήναι τω θείω φωτί τους τιμώντας σε»!

 Κυριακή Β΄ Νηστειών

Γρηγορίου  του  Παλαμά



Απόστολος: Εβρ. α΄ 10-β΄3
Ευαγγέλιο: Μαρκ. β΄ 1-12



    Η δεύτερη Κυριακή των Νηστειών είναι αφιερωμένη στη φωτογράφο και ηρωική μορφή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του θαυματουργού. Σωστά η Εκκλησία μας τοποθέτησε τη μνήμη του αυτή την εποχή, γιατί ο άγιος Γρηγόριος εφάρμοσε την Ορθοδοξία στη ζωή του και με τους αγώνες του επηρέασε τα ορθόδοξα δόγματα που τόσο δοκιμάστηκαν από τη φρυγανώδη αίρεση του Βαρλαάμ. 

Ακόμα, έχει ιδιαίτερη σημασία η παρουσίαση του βίου και της θεολογίας του μέσα στην περίοδο των πνευματικών αγώνων, γιατί ο άγιος με τη διδασκαλία του προσδιορίζει τον πραγματικό προορισμό του Χριστιανού και υποδεικνύει τον τρόπο της θειώσεως, Ισάξιος των μεγάλων διδασκάλων και Ιεραρχών ανεδείχθη ο φωστήρ της Θεσσαλονίκης και κήρυκας του φωτός Γρηγόριος. Πολλούς αιώνες μετά τις Οικουμενικές συνόδους μόνος, με τη συμμαχία του Θεού, έδωσε σκληρές μάχες για την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας και κατόρθωσε να διατηρήσει ανόθευτη τη Θεολογία. Ανακεφαλαίωσε ολόκληρη την προηγούμενη πατερική παράδοση και διακήρυξε, ότι σκοπός της ζωής είναι η θέωση, η χριστοποίηση του πιστού, η οποία επιτυγχάνεται με τα δάκρυα της μετάνοιας και την αδιάλειπτη προσευχή.
    Ο άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στην Ασία από επιφανείς κι ένδοξους γονείς. Ο πατέρας του κατείχε μεγάλο αξίωμα, η δε μητέρα του διακρινόταν για την αφοσίωση της στην Εκκλησία και τη φιλανθρωπία της. Είχε τη δοκιμασία ο άγιος να χάσει πολύ νωρίς τον πατέρα του και να μείνει ορφανός. Την πατρική φροντίδα αναπλήρωσε η φιλόστοργη μητέρα του, η οποία προσπάθησε να τον εκπαιδεύσει κοντά σε σοφούς διδασκάλους, οι οποίοι του μετέδωσαν κάθε επιστήμη. Εκείνος όμως επιθυμούσε περισσότερο από την κοσμική σοφία, τη φιλοσοφία της μοναχικής ζωής. Γι’ αυτό όταν έφτασε είκοσι ετών, διένειμε την περιουσία του στους φτωχούς κι αφού πρώτα εγκατέστησε τη μητέρα του και τις αδελφές του σε Μοναστήρι, πήρε τους αδελφούς του και κατευθύνθηκε στο Άγιο Όρος όπου τους οδήγησε σ Μοναστήρι. Εκείνος, ποθώντας το βίο της ασκήσεως, κατέφυγε στην έρημο του όρους στον ενάρετο άνδρα Νικόδημο. Εκεί εκπαιδεύτηκε στα πνευματικά και σύντομα κοσμήθηκε με τα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος. Νύχτα και μέρα με δάκρυα παρακαλούσε το Θεό να φωτίσει την ψυχή του με τη θεία Χάρη και να την καθαρίσει από τα πάθη της φθοράς. «Φώτισόν μου το σκότος» ήταν η αέναη ικεσία του αγίου. Και πράγματι, ύστερα από πολλή άσκηση, αξιώθηκε να έχει εμπειρίες από θείες οπτασίες και αποκαλύψεις.
     Μετά το Άγιος Όρος, τον βρίσκουμε στη Βέροια, στη Θράκη, στην Κωνσταντινούπολη να στηρίζει τους Χριστιανούς με τα κηρύγματα του. Τότε δέχτηκε το αξίωμα της ιεροσύνης, με τη δύναμη της οποίας περισσότερο αγωνίστηκε για την ευσέβεια. Την εποχή εκείνη εμφανίστηκε ο κακόδοξος Βαρλαάμ ο Καλαβρός μορφωμένος αλλά εγωιστής και φιλόδοξος Μοναχός, ο οποίος με ασέβεια κήρυττε αρειανικά δόγματα ότι δηλαδή η Χάρη της Αγίας τριάδος και το φως του μέλλοντος αιώνος που έλαμψε στο όρος Θαβώρ, ήταν κτίσμα και δεν έχουν καμιά σχέση με τη Θεία φύση. Ο άγιος Γρηγόριος αντέταξε όλες του τις δυνάμεις στις αιρετικές δοξασίες του Βαρλαάμ και υπερασπίστηκε την Ορθοδοξία.
    Από θεοσεβείς βασιλείς επαινέθηκε και τιμήθηκε και από άλλους διώχθηκε και φυλακίστηκε. Πάλεψε με τις δυνάμεις του σκότους, ταλαιπωρήθηκε, αλλά στο τέλος στάθηκε νικητής και τροπαιούχος. Η αρετή του τον έφερε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Θεσσαλονίκης. Κι εκεί κατηγορείται από τον πολυμαθή αλλά εμπαθή Νικηφόρο Γρηγορά. Με τη σύνοδο του 1351 δικαιώνεται. Σε περίοδο πολιτικών διενέξεων συλλαμβάνεται  αιχμάλωτος από τους Αγαρηνούς και εκτοπίζεται στα βάθη της Ασίας από όπου αργότερα επιστρέφει και με ενθουσιασμό γίνεται δεκτός από το ποίμνιο του, το οποίο αντί των συνήθων αρχιερατικών πολυχρονισμών, του ψάλλει με μια φωνή τον κανόνα της Αναστάσεως «Αναστάσεως ημέρα» και «Φωτίζου, φωτίζου η νέα Ιερουσαλήμ» αναγνωρίζοντας με τον τρόπο αυτό τη θεολογία του περί του ακτίστου φωτός. Ύστερα από δώδεκα χρόνια ποιμαντορίας από τις πολλές κακουχίες ασθένησε και παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του Θεού στις 14 Νοεμβρίου του 1362. Το χαριτόβρυτο λείψανό του μέχρι σήμερα είναι αποθηκευμένο στον Καθεδρικό Ναό της Θεσσαλονίκης και άπειρα θαύματα επιτελεί σε εκείνους που τον επικαλούνται με πίστη.
    Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μελέτησε βαθειά την ανθρώπινη ψυχή και φώτισε με τη διδασκαλία του το δρόμο, τον οποίο κι εμείς σήμερα μπορούμε να ακολουθήσουμε αν θέλουμε να θεωθούμε και να απολαύσουμε το άκτιστο φως της τρισηλίου Θεότητος. Στα συγγράμματα του υπογραμμίζει ότι τα πάθη της ψυχής έχουν σύνδεσμο κι εξάρτιση μεταξύ τους. Πηγή όλων των παθών είναι η αίσθηση της γεύσεως. Από αυτή εκπορεύονται λαιμαργία, ο χορτασμός, τα σαρκικά πάθη. Όταν τα πάθη της σάρκας θεριέψουν. Τότε θέλουν κι όλες τις αισθήσεις δικές τους. Τότε θολώνεται ο νους, καταλαμβάνεται από αλαζονεία, παγιδεύεται σε πονηρές σκέψεις και γίνεται δούλος της σάρκας και υποχείριο του δαίμονα. Ο άνθρωπος λησμονεί το θεό, στρέφεται στη λατρεία της κτίσεως και ζει διεστραμμένη ζωή.
    Πως θεραπεύονται τα πάθη της ψυχής; Απάντηση στο ερώτημα αυτό δίνει ο άγιος με τη ζωή και τη διδασκαλία του. Τα πάθη της σάρκας θεραπεύονται με τη νηστεία. Τα πάθη του νου με την προσευχή. Τα πάθη της ψυχής με τα δάκρυα της μετάνοιας. Αν ο άνθρωπος δεν αγωνιστεί κατά των παθών με τα όπλα του φωτός, αν δε σταυρώσει τα μέλη του «δι’ εγκρατείας», αν δε νηστέψει «από αισχρών λογισμών και φαύλων πράξεων» δεν πρόκειται ποτέ να ατενίσει το πρόσωπο του Θεού. Ο Άγιος Γρηγόριος αξιώθηκε να δει θείες οπτασίες, γιατί προηγουμένως είχε καθαρίσει την ψυχή του. Ο Κύριος που μας δίδαξε «ότι οι καθαροί τη καρδία αυτοί τον θεόν όψονται» (Ματθ. ε΄ 8) εμφανίζεται και σήμερα σ’ εκείνους που με τη μετάνοια καθαρίζουν την ψυχή τους και την ετοιμάζουν θρόνο εκλεκτό του παμβασιλέως Χριστού. Δεν φτάνει μόνο να καθαρίσει ο πιστός την ψυχή του από τα πάθη. Απαραίτητο είναι στη θέση των παθών να βάλλει τις αρετές, γιατί αλλιώς τα πάθη επιστρέφουν πιο άγρια.
    Πολλοί άνθρωποι σήμερα γοητεύονται από τις ανατολίτικες θεωρίες περί διαλογισμού κι εσωτερικής απάθειας. Καταφεύγουν στους ψευτοασκητές του ινδουισμού και των άλλων θρησκειών για να «βοηθηθούν» στην ενδοσκόπηση και στην εσωστρέφεια. Θέλουνε να γνωρίσουν το υπερπέραν με σατανικές μεθόδους κι εμπλέκονται στα δίχτυα της απάτης και της συγχύσεως. Μόνο η Εκκλησία μας, μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και των άλλων μεγάλων νηπτικών πατέρων υποδεικνύει μέθοδο ψυχοσωτήρια γνώσεων του Θεού. Είναι αυτή που ο άγιος Γρηγόριος σήμερα μας παρουσίασε. Είναι ο δρόμος της μετάνοιας, της προσευχής, της καθάρσεως, της ασκήσεως: «Η άσκησις μήτηρ του αγιασμού εστίν εξ ου γεννάται η πρώτη γεύση της αισθήσεως των μυστηρίων Χριστού» τονίζει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος. Η άσκηση της Ορθόδοξης στην εποχή του καταναλωτισμού, όπου θεοποιούνται τα υλικά αγαθά, έχει ιδιαίτερη σημασία. Χωρίς αυτήν η ζωή μας θα είναι ατελείωτη πορεία μέσα στο σκοτάδι. Η άσκηση και τα έργα της αγάπης θα είναι οι πρόδρομοι του θείου φωτός εκείνου που σκέπασε τους μαθητές στο Θαβώρ, που φώτισε το κενό μνημείο, που επισκίασε τους Αποστόλους κατά την Πεντηκοστή, του φωτός εκείνου που φώτισε τον κόσμο και που γεμίζει κάθε ταπεινή και καθαρή ψυχή.
    Η εορτή του θεόπτη και θεοφύλακτου αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, μέσα στον καιρό της εγκράτειας είναι φως που μας καθοδηγεί στην πορεία της σωτηρίας μας. Μακάρι η διδασκαλία του να αναστήσει κάθε ράθυμη ψυχή και τα θεόφθογγα λόγια του να γίνουν κλίμακα που θα οδηγήσουν στο Θεό και τους ανθρώπους.

Πηγή: "Ἀκτίνες"

Ο Πάπας είναι ξεκάθαρος! Ο Βαρθολομαίος επίσης! Οι αντι-Οικουμενιστές, όμως, μετά την Ημερίδα και τις τραγικές διαπιστώσεις για τους σκοπούς της Πανορθόδοξης, συνεχίζουν το πονηρο γαϊτάνάκι ...

 Παγκόσμια Θρησκεία:

Ο Πάπας Φραγκίσκος λέει ότι όλες οι θρησκείες «συναντούν τον Θεό με διαφορετικούς τρόπους» και ότι όλοι είναι «παιδιά του Θεού»!   (video)




Ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στις αρχές του τρέχοντος έτους, δείχνει τον Πάπα Φραγκίσκο να εκφράζει ξεκάθαρα και δημόσια την πεποίθησή του ότι όλες οι μεγάλες θρησκείες είναι «διαφορετικές πορείες προς τον ίδιο Θεό». Λέει ότι ενώ οι άνθρωποι από τις διάφορες παγκόσμιες θρησκείες μπορεί να «αναζητούν τον Θεό ή να συναντούν τον Θεό με διαφορετικούς τρόπους», αυτό που έχει σημασία είναι να μην ξεχνάμε ότι «είμαστε όλοι παιδιά του Θεού» και ότι την μεγαλύτερη σημασία τελικά, την έχει η «αγάπη». Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο  τελευταίος Πάπας, θέτει συνεχώς και πιο ξεκάθαρα τις βάσεις για την επερχόμενη παγκόσμια θρησκεία. Παρόλα αυτά (και σε αυτή την περίπτωση), σχεδόν κανείς δεν φαίνεται να αναστατώνεται από αυτό.
Για το συγκεκριμένο βίντεο διαβάζουμε στο Καθολικό Πρακτορείο Ειδήσεων (Catholic News Agency) :
Στο πρώτο βιντεοσκοπημένο μήνυμα στην μηνιαία πρόθεση προσευχής του που προβλήθηκε την Τρίτη, ο Πάπας τόνισε τη σημασία του διαθρησκειακού διαλόγου και τις κοινές πεποιθήσεις που έχουν διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις, όπως είναι η εικόνα του Θεού και η αγάπη.
«Πολλοί σκέφτονται διαφορετικά, αισθάνονται διαφορετικά, αναζητούν τον Θεό ή συναντούν τον Θεό με διαφορετικούς τρόπους. Σε αυτό το πλήθος, σε αυτό το φάσμα των θρησκειών, υπάρχει μόνο μία βεβαιότητα για όλους μας: είμαστε όλοι παιδιά του Θεού», λέει ο Πάπας Φραγκίσκος στο μήνυμά του, που κυκλοφόρησε στις 6 Ιανουαρίου, στη γιορτή των Θεοφανείων.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ: Το οξύμωρο εδώ είναι ότι η μεγάλη χριστιανική εορτή

Σφιχταγκαλιασμένοι με τον ρατσισμό, καταγγέλλουν τους πιστούς ως ρατσιστές!

Ας μιλήσουμε για τον Διαφωτισμό και τον ΡΑΤΣΙΣΜΟ!


Ο Βολταίρος και οι μαύροι:

"Οι Αφρικανοί προέρχονται από τους πιθήκους
 ή οι πίθηκοι από αυτούς"

Το αληθινό αποτρόπαιο πρόσωπο του «διαφωτισμού»

inv. 1983.7.33 

Tου Γιώργου Κεκαυμένου 

Όταν έγραφα τα μελετήματά μου για την 25η Μαρτίου και για το κρυφό σχολειό, αναγκάστηκα να διαβάσω όλες τις «σοφίες» των προοδευτικών ιστορικών σχετικά με τα θέματα αυτά. Εκεί λοιπόν είδα πως η κοινή επωδός όλων αυτών είναι το να καταγγέλλουν την εκκλησία ως σκοταδιστική και μεσαιωνική διότι είναι ενάντια στην πρόοδο και στο φως που έφερε στην ανθρωπότητα το κίνημα του διαφωτισμού. Και δεν έπαυαν φυσικά να τονίζουν το ότι η εκκλησία ήταν ενάντια στην επανάσταση του 21, την εκδήλωση της οποίας χρωστάμε αποκλειστικά και μόνον στον διαφωτισμό, ο οποίος είναι ότι πιο προοδευτικό υπήρξε στην γη, αφού σ’ αυτόν οφείλουμε όλοι οι άνθρωποι τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Υπόχρεοι λοιπόν όλοι οι άνθρωποι στον διαφωτισμό.

Όλοι;
Όλοι, αλλά όχι ακριβώς.

Γιατί όλοι αυτοί που λάβροι χαρακτηρίζουν ως σκοταδιστή όποιον τολμήσει να διατυπώσει την αντίθεση του στο κίνημα του διαφωτισμού «ξεχνάνε» να μας δείξουν και μια άλλη όχι και τόσο φωτεινή πλευρά του «αιώνα των φώτων»…

Ξεχνάνε δηλαδή να μας πούνε ότι καλά και άγια τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά αφορούν αποκλειστικά και μόνον την… λευκή φυλή. Ναι λοιπόν! Όλοι αυτοί οι φοβεροί και τρομεροί αντιρατσιστές των ημερών μας είναι οι υπέρμαχοι και οι διαπρύσιοι κήρυκες του πιο σκληρού ρατσιστικού κινήματος που εμφανίστηκε ποτέ, που δεν είναι άλλο από τον διαφωτισμό. Γι’ αυτό και όλοι οι μεγάλοι εκπρόσωποι του διαφωτισμού είναι πιο σκληροί ρατσιστές και μάλιστα με έναν ρατσισμό τόσον άγριο που σοκάρει βαθιά κάθε άνθρωπο που τον διαπιστώνει…
Ξεκινάμε λοιπόν με τις απόψεις που εξέφρασε ο κορυφαίος των κορυφαίων του διαφωτισμού, ο Βολταίρος, για τους μαύρους και τα… δικαιώματά τους!
Γράφει λοιπόν ο μέγας φιλόσοφος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα εξής… αντιρατσιστικά, καθώς περιγράφει τους μαύρους συνανθρώπους μας:
«Leurs yeux ronds, leur nez épaté, leurs lèvres toujours grosses, leurs oreilles différemment figurées, la laine de leur tête, la mesure même de leur intelligence, mettent entre eux et les autres espèces d’hommes des d i f f é r e n c e s prodigieuses »: Essai sur les moeurs, INTRODUCTION.[1]
«Τα στρογγυλά μάτια τους, η πλακουτσωτή μύτη τους, τα χείλια τους που είναι πάντα παχιά, τα διαφορετικά διαμορφωμένα αυτιά τους, το μαλλί στο κεφάλι τους, το μέτρο της ίδιας της νοημοσύνης τους, όλ’ αυτά ορθώνουν ανάμεσα σ’ αυτούς και τα άλλα είδη τεράστιες δ ι α φ ο ρ έ ς».
«[Ε]t ils n’ont d’homme que la stature du corps, avec la faculté de la parole et de la pensée dans un degré très éloigné du nôtre. Tels sont ceux que j’ai vus et examinés»: Essai sur les moeurs, INTRODUCTION.[2]
«Και δεν είναι άνθρωποι, παρά το παράστημα του σώματος, μιας κι η ικανότητα στο να

Ο Αρχιεπίσκοπος δεν χρειάζεται να φορά Εγκόλπιο και Σταυρό! Έχει το φωτοστέφανο!


apostoloi-45

Με αφορμή την αναπαραγωγή κυρίως στο διαδίκτυο της δήθεν είδησης ότι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος "επέλεξε να μη φέρει σταυρό και εγκόλπιο" στο πλαίσιο της επίσκεψης αγάπης και διανομής τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες που πραγματοποίησε πρόσφατα στον Πειραιά, ώστε "να μην θίξει το θρησκευτικό συναίσθημα των μουσουλμάνων", διευκρινίζονται τα ακόλουθα: 
 - Είναι λυπηρό και θλιβερό ταυτόχρονα να διακινούνται με τέτοια ευκολία ως ειδήσεις επικίνδυνες και νοσηρές φαντασιώσεις και εικασίες αρρωστημένων και σκοτεινών εγκεφάλων, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τον Χριστιανισμό και την Εκκλησία μας. 
- Σε τέτοιες μάλιστα τραγικές για κάθε εμπερίστατο και χειμαζόμενο συνάνθρωπό μας περιστάσεις, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος βαθύτατα πιστεύει ότι η παρουσία του με το απλό ράσο του Ορθόδοξου κληρικού αρκεί για να δώσει ξεκάθαρη μαρτυρία Χριστού και Εκκλησίας.
Η ποιμαντική, άλλωστε, του Ορθόδοξου παπά προς τον άνθρωπο που δοκιμάζεται, απαιτεί απλότητα και διάκριση και δεν πραγματοποιείται με την επίδειξη σε τόπους δυστυχίας των διακριτικών του αξιώματός του.
- Κατά τα λοιπά, όπως ο Αρχιεπίσκοπος επισήμανε στο πλαίσιο της προσφώνησής του προς την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, η σύμφωνα με την αποστολή της Εκκλησίας και τη διδασκαλία του Χριστού αρωγή προς τον εμπερίστατο πρόσφυγα συνάνθρωπό μας, ούτε καταργεί, ούτε μετακινεί στο ελάχιστο την "κόκκινη γραμμή" που είναι η προάσπιση της εθνικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας της πατρίδας μας.
____________________________

 Δεῖτε ἀκόμα ἐδῶΜητροπ. Καισαριανῆς Δανιήλ: "Μην ξεχνάτε ότι ο Αρχιεπίσκοπος πήγε εκεί στο λιμάνι να μοιράζει φαγητό στους πρόσφυγες χωρίς εγκόλπιο παρακαλώ"».
Κι ἐδῶ: Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο: "Απεκδύθη τον Σταυρόν ο Αθηνών Ιερώνυμος".


_________________________________________________________________

Καὶ σχολιασμός ἀπὸ ἱστολόγιο "Καιομένη Βάτος":

Βγάλατε τό ἐγκόλπιο, βγάλατε καί τόν Σταυρό
καί ἔμεινε τό ράσο.
Ποιόν Ἅγιο Ἀρχιεπίσκοπο τῆς Ὀρθοδοξίας μιμηθήκατε;
Ράσα φοροῦν καί οἱ Βουδιστές
καί πολλοί ἄλλοι ἀλλόθρησκοι.
Σταυρό καί Ἐγκόλπιο μόνο ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός!


Διάβασαμε καί φρίξαμε πάλι:

Απάντηση εξέδωσε η Αρχιεπισκοπή Αθηνών για το Σταυρό Ιερώνυμου κατά την επίσκεψή του στους πρόσφυγες. Αναλυτικά αναφέρεται...

Με αφορμή την αναπαραγωγή κυρίως στο διαδίκτυο της δήθεν είδησης ότι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος "επέλεξε να μη φέρει σταυρό και εγκόλπιο" (Σχόλιον Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: συγνώμη, ἀπευθύνεσθε σέ μή νοήμονες ἀνθρώπους; Δέν τό ἐπέλεξε; Βγῆκαν ἀπό μόνα τους νά πᾶνε περίπατο;...) στο πλαίσιο της επίσκεψης αγάπης (Σχόλιον Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: Ὁ Χριστός ἔδειξε τό πλήρωμα τῆς ἀγάπης Του στόν Σταυρό!) και διανομής τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες που πραγματοποίησε πρόσφατα στον Πειραιά, ώστε "να μην θίξει το θρησκευτικό συναίσθημα των μουσουλμάνων" (Σχόλιον Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: ἑπομένως τό παραδέχεσθε ὅτι τίθεται θέμα "θιγμοῦ" τῶν ἀντίχριστων ἰσλαμιστῶν! Ὅσοι ἀντιδράσαμε δέν εἴπαμε κάτι διαφορετικό! Αὐτό ἀκριβῶς εἴπαμε καί τό ὁλοκληρώσαμε λέγοντας, πώς προτίμησε νά "θίξει" τούς Χριστιανούς καί τήν Πίστη μας μέ τήν ἀφαίρεση τοῦ ἐγκολπίου καί τοῦ Σταυροῦ!) , διευκρινίζονται τα ακόλουθα:

"- Είναι λυπηρό και θλιβερό ταυτόχρονα να διακινούνται με τέτοια ευκολία ως ειδήσεις επικίνδυνες και νοσηρές φαντασιώσεις και εικασίες αρρωστημένων και σκοτεινών εγκεφάλων, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τον Χριστιανισμό και την Εκκλησία μας. (Σχόλιον Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: εὐχαριστοῦμε γιά τά "στολίδια" ὔβρεων, τά ὁποῖα θά μᾶς χρησιμεύσουν γιά πνευματικό λουτρό τῶν ἁμαρτιῶν μας. Λέτε πώς οὐδεμία σχέση ἔχουμε ἐμεῖς μέ τόν Χριστιανισμό καί τήν Ἐκκλησία μας, ἀλλά ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας μας ἀφαιρεῖ τό ἐγκόλπιό του καί τόν Σταυρό του στήν "ἔξωθεν" μαρτυρία του στούς ἀλλόθρησκους. Ἐμεῖς φορᾶμε τόν Σταυρό μας!)

- Σε τέτοιες μάλιστα τραγικές για κάθε εμπερίστατο και χειμαζόμενο συνάνθρωπό μας περιστάσεις, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος βαθύτατα πιστεύει ότι η παρουσία του με το απλό ράσο του Ορθόδοξου κληρικού αρκεί για να δώσει ξεκάθαρη μαρτυρία Χριστού και Εκκλησίας. 
(Σχόλιον Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: ποιός Κανόνας, ποιά Παράδοση καί ποιός Ἅγιος ὑποστηρίζει ὅτι τό ράσο χωρίς τό ἐγκόλπιο καί τόν Σταυρό-καί μάλιστα ἑνός Ἀρχιεπισκόπου-ἀρκεῖ γιά τήν "ξεκάθαρη" μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας; Ἡ Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν εἰσηγεῖσθε δικό σας Κανόνα καί δική σας Παράδοση;)
Η ποιμαντική, άλλωστε, του Ορθόδοξου παπά προς τον άνθρωπο που δοκιμάζεται, απαιτεί απλότητα και διάκριση και δεν πραγματοποιείται με την επίδειξη σε τόπους δυστυχίας των
διακριτικών του αξιώματός του.

(Σχόλιον Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: δέν αἰσχύνεσθε ἐκ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν νά ἰσχυρίζεσθε πώς εἶναι ἔλλειψη ἁπλότητος καί διάκρισης καί ἀκόμα χειρότερα "ἐπίδειξη" τό νά φορᾶ ὁ παπᾶς τόν Σταυρό του καί τό ἐγκόλπιό του; Θά τρελλαθοῦμε τελείως μαζί σας!)

 
- Κατά τα λοιπά, όπως ο Αρχιεπίσκοπος επισήμανε στο πλαίσιο της προσφώνησής του προς την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, η σύμφωνα με την αποστολή της Εκκλησίας και τη διδασκαλία του Χριστού αρωγή προς τον εμπερίστατο πρόσφυγα συνάνθρωπό μας, ούτε καταργεί, ούτε μετακινεί στο ελάχιστο την "κόκκινη γραμμή" που είναι η πρόασπιση της εθνικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας της πατρίδας μας".

(Σχόλιον Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: λόγια τοῦ ἀέρα! Μέ οἰκειοθελή ἀφαίρεση τοῦ ἐγκολπίου καί τοῦ Σταυροῦ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μόνος του μετακίνησε τήν "κόκκινη γραμμή" καί τῆς ἐθνικῆς καί τῆς θρησκευτικῆς καί τῆς πολιτισμικῆς ταυτότητας τῆς πατρίδας μας. Ὅταν ἐνεργεῖ ἔτσι μέσα στήν πατρίδα του, ἐν καιρῷ εἰρήνης, ἐνώπιον τοῦ ποιμνίου του καί κόντρα στίς παραδόσεις μας, ἔχει ὐπερπηδήσει κάθε χρώματος "γραμμή" καί ἔχει παραδώσει ὅπλα ἐντός τῶν πυλῶν!)

Μουσουλμάνοι στρέφονται στον Χριστιανισμό!

Μουσουλμάνοι στη Συρία:

O ISIS τους βομβαρδίζει κι αυτοί απαντούν στρεφόμενοι στον Χριστιανισμό

-Μαρτυρίες θαυμάτων 


Ένας απίστευτος αριθμός μουσουλμάνων που ζουν στην εμπόλεμη Συρία έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν τον Ιησού μετά την εμπειρία της αγάπης Του που έζησαν από πρώτο χέρι με θαυματουργές θεραπείες! 
Μεταξύ των ανθρώπων που ζουν μέσα ή κοντά στην εμπόλεμη ζώνη, πολλοί

Λυτρωμενοι απο τη βαρβαροτητα

Β΄ Στάσις Χαιρετισμῶν

Λυτρωμενοι απο τη βαρβαροτητα

 π. Αὐγουστίνου Καντιώτη

«Χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας»
(Ἀκάθ. ὕμν. Ι 4 α΄)

Ο Ἀκάθιστος ὕμνος εἶνε ἕνα ἀριστούργημα, μὲ τὸ ὁποῖο ὑμνεῖται ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος ἢ μᾶλλον τὸ μέγα μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ. Ἀπὸ τὰ «χαῖρε» ποὺ ἀκούσαμε θὰ προσπαθήσω νὰ ἑρμηνεύσω ἐκεῖνο ποὺ λέει· «Χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας» (Ἀκάθ. ὕμν. Ι 4α΄). Τί σημαίνει αὐτό; Μὲ ἁπλᾶ λόγια· Χαῖρε, ὑπεραγία Θεοτόκε· σὲ εὐγνωμονοῦμε, διότι διὰ τοῦ Υἱοῦ σου μᾶς λυτρώνεις ἀπὸ τὴν «βάρβαρο θρησκεία». Ποιά νὰ εἶνε αὐτὴ ἡ θρησκεία;

* * *

―Ἡ θρησκεία εἶνε τὸ ὄπιο τῶν λαῶν, λένε τὰ στόματα τῶν ἀθέων. Τὴ φτειάξανε οἱ παπᾶδες γιὰ νὰ κερδίζουν, λένε οἱ μαρξισταί.
Ὄχι, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε ἔτσι. Ἂν θέλετε νὰ μιλήσουμε μὲ τὴ γλῶσσα τῆς ψυχολογίας, ―παρακαλῶ προσέξτε― ἡ θρησκεία δὲν εἶνε ἐπίκτητος, εἶνε ἔμφυτος. Ὑπάρχει τεραστία διαφορὰ μεταξὺ τῶν δύο αὐτῶν ἐννοιῶν. Ἐπίκτητο εἶνε κάτι ποὺ ἀποκτᾶται ἀργότερα, ἐνῷ ἔμφυτο εἶνε κάτι ποὺ ὑπάρχει ἐξ ἀρχῆς μέσα στὴ φύσι τοῦ ἀνθρώπου. Παράδειγμα ἡ ἀγάπη τῆς μάνας. Ὁπουδήποτε

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ανενδοίαστα τον ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΟΥΣ!



 Μητρόπ. Ιταλιας:

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος θα βοηθήσει τον Ορθόδοξον πιστόν εις τας σημερινάς δυσκολίας τους

  • Από  Μητρόπολη


Ὤ, τῆς δυστυχίας! Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀρχιλύκους τοῦ Οἰκουμενισμοῦ -καὶ οἱ κληρικοί του- αὐτοσυστήνονται ὡς «φύλακες της αμωμήτου πίστεώς μας» ποὺ ἀγωνίζονται διὰ «την στήριξιν των Ορθοδόξων… και τους συμβουλεύουν» καταλλήλως κυρίως μὲ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὴν συνύπαρξη μὲ αἱρετικούς! Πρόκειται γιὰ τὸν Ἰταλίας Γεννάδιο, ὁ ὁποῖος σὲ νέα δημοσίευση τῶν ...πεπραγμένων του, μᾶς ἀνοίγει τὰ μάτια καὶ μᾶς πληροφορεῖ γιὰ τὰ μεστὰ Οἰκουμενισμοῦ ἔργα του! Πλήρης ἐφαρμογὴ τῶν Ἐντολῶν-Ἀποφάσεων τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου, κυρίως ὡς πρὸς τὴν παραχώρηση παπικῶν ναῶν «ἀπὸ τοὺς Σεβασμιωτάτους Ἀρχιεπισκόπους καὶ Καρδινάλιους τὶς Ρ.καθολικῆς Ἐκκλησίας»! Μᾶς διδάσκει δέ, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, πόσο καλὴ καὶ σωτήρια θὰ εἶναι γιὰ ὅλο τὸν κόσμο ἡ Πανορθόδοξη ΣύνοδοςὌμορφος κόσμος Οἰκουμενιστικός, Φαναριώτικα οἰκοδομημένος!


 Μητρ. Ιταλιας:

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος

θα βοηθήσει τον Ορθόδοξον πιστόν

εις τας σημερινάς δυσκολίας τους


Στην Διασποράν, στην Ιταλίαν, αγωνίζονται οι κληρικοί, με σθένος και ζήλον, διά την διαφύλαξιν της αμωμήτου πίστεώς μας και την στήριξιν εις αυτήν των Ορθοδόξων, οι οποίοι ενθαρρύνονται και ενδυναμούνται με τα Ποιμαντορικάς Περιοδείας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιταλίας και Μελίτης κ. Γενναδίου, ο οποίος επικοινωνεί με τον Κλήρον και τον λαόν του Θεού, ακούει αυτούς και συμβουλεύει αυτούς αναλόγως των περιπτώσεων και των αιτημάτων αυτών.
Ούτως, από του Νέου έτους, και δη από της Κυριακής μετά τα Φώτα μέχρι της Κυριακής της Ορθοδοξίας, περιώδευσε και συνηντήθη με ενορίας, σχολεία, ιδρύματα, κοινότητας, αδελφότητας κι εκπαιδευτικούς, οι οποίοι εζήτησαν την υποστήριξιν και την προστασίαν του, καθώς και την συμβουλήν του εις ειδικά θέματα, ευρέθη δε πλησίον εκατοντάδων Ορθοδόξων, γενόμενος δεκτός όπως πάντοτε μετ’ εξιδιασμένης τιμής, αγάπης και σεβασμού.

* * *
ΝΕΑΠΟΛΙΣ 15-18 Ιανουαρίου 2016
Την αρχοντικήν Νεάπολιν, αποικίαν των Ροδίων, επεσκέφθην ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης Ιταλίας την 17ην Ιανουαρίου 2016, ημέραν ιερωτάτην της επετείου των 45 χρόνων από της χειροτονίας του εις Επίσκοπον, Βοηθόν του αοιδίμου Μητροπολίτου Αυστρίας και Εξάρχου Ιταλίας, κυρού Χρυσοστόμου…
Εις το σημείον τούτο σημειώνεται ότι η εκλογή ενός Ορθοδόξου Επισκόπου εις την Ιταλίαν, λαμβάνει χώραν διά πρώτην φοράν, μετά από 220 χρόνια, αλλά και η χειροτονία του είναι ιστορική, διότι, ενώ, κατά την παράδοσιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η χειροτονία εγίνετο εις την Κωνσταντινούπολιν, και μετά ταύτα, ως Επίσκοπος, έτοιμος, κατά πάντα, απεστέλλετο εις την Ιταλίαν, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Γεννάδιος χειροτονείται εις την Ιταλίαν, και μάλιστα εις την έδραν ένθα διηκόνησε, γεγονός ιστορικόν, διότι συμβαίνει διά πρώτην φοράν, και, μάλιστα, παρουσία του Σεβ. Καρδιναλίου Νεαπόλεως Corrado Ursi, του