ΕΙΘΕ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ 

ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ

ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΤΗΣ «ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Δημοσιεύσαμε παλαιότερα μιὰ Ἐπιστολὴ τοῦ ἀείμνηστου καθηγητῆ Ἰωάννη Κορναράκη. Τώρα ποὺ μετέστη ἀπὸ τῶν προσκαίρων εἰς τὰ αἰώνια, ἀπὸ τῶν λυπηροτέρων ἐπὶ τὰ χρηστότερα καὶ θυμηδέστερα», αὐτὴ ἡ προφητικὴ Ἐπιστολὴ του καθίσταται περισσότερο ζωντανή, ἀπ’ ὅ,τι ὅταν ζοῦσε ἐπὶ τῆς γῆς.

Τὴν ἀναδημοσιεύουμε στὴν μνήμη του, ἀφοῦ –μετὰ τὸ ὁσιακὸ τέλος του– ἡ φωνή του γίνεται ἰσχυρότερη, ἐγκυρότερη, ἀλλὰ καὶ παρηγορητική. Αὐτὰ ποὺ στὴν Ἐπιστολὴ ἔγραψε, μᾶς τὰ ἐπαναλάμβανε, ὅσες φορὲς ἐπικοινωνούσαμε μαζί του, μᾶς ἐνίσχυε στὸν ἀγῶνα μας καὶ μᾶς διαβεβαίωνε ὅτι βρισκόμαστε στὴ γραμμὴ τῶν Πατέρων.

Τὴν ἀναδημοσιεύουμε, ἐπίσης, γιατὶ χθές εἶδε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος ἕνα νέο κείμενο τῆς «Συνάξεως Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» (ἐδῶ), τὸ ὁποῖο –δυστυχῶς– ἐπαναλαμβάνει ἐκεῖνα ποὺ ὁ ἀείμνηστος Κορναράκης ἐστηλίτευσε.

Ἐπὶ πλέον τὸ κείμενο αὐτὸ κολακεύει τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ, τοῦ ὁποίου τὴν ἐπαμφοτερίζουσα στάση ἐκάκιζε, ὄχι μόνο ὁ καθηγητής Κορναράκης, ἀλλὰ –ὅπως μάθαμε– κι αὐτὴ ἡ ἴδια ἡ «Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν»  ἤλεγξε στὴν τελευταία συνάντησή τους τὴν ἐπαμφοτερίζουσα αὐτὴ στάση τοῦ Πειραιῶς, σὲ τέτοιο βαθμὸ μάλιστα, ὥστε ἠναγκάστηκαν νὰ ἀπολογηθοῦν οἱ ἡγέτες τῆς Συνάξεως, νὰ παραδεχθοῦν ὅτι ἡ ἐπαμφοτερίζουσα στάση τοῦ Πειραιῶς σκανδαλίζει, καὶ νὰ θεωρήσουν τὴν στάση του αὐτὴ ὡς πρόβλημα. Κι ὅμως, παρὰ πᾶσαν δεοντολογίαν ἡ «Σύναξη» ξαναβάπτισε εἰς τὴν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωὰμ τὸν Πειραιῶς καὶ ἐξῆλθεν ἀρχηγὸς τοῦ ἀγῶνος!

Διαβάζοντας πάλι τὸ κείμενο αὐτὸ τοῦ Κορναράκη, σκέπτεται κανείς: κάποιοι ἀπὸ τοὺς «Συναξιακοὺς» θὰ παραβρεθοῦν στὴν νεκρώσιμη ἀκολουθία τοῦ μεταστάντος, τὸν ὁποῖον μὲ τὴ στάση τους ἐξεδίωξαν ἐκ τῆς Συνάξεως καί, ἐπίσης, τὸν ἀνάγκασαν νὰ σταματήσει τὴν ἀρθρογραφία στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο», ὅπως μᾶς ἐκμηστηρεύτηκε. Εὐλογημένη θὰ εἶναι ἡ παρουσία τους καὶ ἡ προσευχή τους. Εὐχόμαστε ὅμως, ἡ παρουσία τους νὰ μὴν μείνει μόνο ἕνα κοινωνικὸ γεγονός, ἀλλὰ νὰ ἀκολουθηθεῖ καὶ ἀπὸ ἔμπρακτη μετάνοια, ὥστε ὁ ἀγῶνας ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (μὲ τὶς εὐχὲς τοῦ μεταστάντος) νὰ ἐπανέλθη στὸν δρόμο τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Ἴσως, ἡ δημοσίευσή τοῦ κειμένου, δώσει τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπανέλθει ἡ ἑνότητα στὸ χῶρο,