Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Η Α΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΕΝ ΕΘΕΣΠΙΣΕ ΕΠΙΣΗΜΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ




Δὲν ἐξυπηρετεῖ τὴν ἑνότητα ἐπιμονὴ
στὴ ΔΟΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ τοῦ Ἡμερολογίου



 Ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς μᾶς ἀπέστειλε τὸ κείμενο ποὺ δημοσιεύουμε, μὲ τὸ ὁποῖο ἀποδεικνύεται —μὲ βάση τὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας— ὅτι ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος δὲν ἐθέσπισε κανένα Ἡμερολόγιο ὡς ὑποχρεωτικό, ἅγιο καὶ ἀπαραίτητο γιὰ τὴ σωτηρία, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ περισσότεροι ἀπὸ ὅσους ἀκολουθοῦν τὸ Παλαιό Ἡμερολόγιο.
Ἐκεῖνο ποὺ ἐνδιέφερε κυρίως τὴν Ἐκκλησία, ἦταν τὸ Πασχάλιο (ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα νὰ μὴ συμπίπτει μὲ τὸ Πάσχα τῶν Ἰουδαίων) κι ὄχι ὁ καθορισμὸς ἑνὸς αἰώνιου, ἀλάνθαστου Ἡμερολογίου.
Ἡ ἀπόδειξη στὴν παραπάνω θέση δίδεται ἀπὸ τὴν πράξη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως αὐτὴ ἐφαρμόστηκε μετὰ τὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Πράγματι, ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος (ποὺ ἦταν ἡ ψυχὴ τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου) χρησιμοποιοῦσε ΟΧΙ τὸ Ἡμερολόγιο ποὺ δῆθεν δέχθηκε ἡ Σύνοδος (δηλαδὴ τὸ ΙΟΥΛΙΑΝΟ), ἀλλὰ ἄλλο Ἡμερολόγιο, τὸ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟ. Αὐτὸ χρησιμοποιοῦσε, μὲ βάση αὐτὸ καθόριζε τὴν Ἡμερομηνία ποὺ κάθε χρόνο θὰ ἑορταζόταν τὸ Πάσχα! Καὶ ὄχι μόνο κανεὶς δὲν διαμαρτυρήθηκε, ἀλλὰ ἡ Α’ Οἰκουμενική Σύνοδος ἀνέθεσε στὸν ἑκάστοτε Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας νὰ καθορίζει αὐτὸς κάθε χρόνο τὴν ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα.
Ἔτσι, καὶ ὁ ἅγιος Κύριλλος (ποὺ ὡς γνωστὸν πρωτοστατεῖ στὴν Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο) στὶς Ἑορταστικὲς Ὁμιλίες του, κάθε χρόνο ἐπὶ τριάντα χρόνια, χρησιμοποιεῖ κι αὐτὸς τὸ Αἰγυπτιακὸ Ἡμερολόγιο. Ἀκόμα καὶ στὰ Πρακτικὰ τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, παρότι ἔγινε στὴν Ἔφεσο, περιλαμβάνονται ἐπιστολὲς καὶ Διατάγματα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα συμπεραίνει κανεὶς τὴν χρήση καὶ τοῦ Αἰγυπτιακοῦ Ἡμερολογίου, ὅπως: «Ἀντίγραφον ἐπιστολῆς γραφείσης παρὰ τοῦ θεοφιλεστάτου ἐπισκόπου Ἀλεξανδρείας Κυρίλλου πρὸς Νεστόριον, μηνὶ Μεχὶρ ἰνδικτιῶνος ιγ» καὶ «Τοῦ ἁγιωτάτου Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας ὁμιλία λεχθεῖσα ἐν τοῖς τοῦ ἁγίου βαπτιστοῦ Ἰωάννου Φαρμουθὶ κη ἰνδ. α»,  : «Διάταγμα προτεθὲν παρὰ τῶν ἐπάρχων... Ἀνεγνώσθη ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῶν μοναζόντων ἐν τοῖς ἐρημικοῖς Φαρμουθὶ κγ ἰνδικτιῶνος α ἔτους Διοκλητιανοῦ ρξδ».
Ἀκόμη συναντοῦμε τὴ χρήση τοῦ Αἰγυπτιακοῦ Ἡμερολογίου στὸν ἅγ. Ἐπιφάνιο Κύπρου, τὸ Δαμασκηνὸ Ἰωάννη (πρεσβύτερο) στὸ ἔργο του «Περὶ τῶν ἁγίων Νηστειῶν», στὸ ὁποῖο περιλαμβάνει ἀποσπάσματα ἁγίων ποὺ χρησιμοποιοῦν ἀδιακρίτως διαφορετικὰ Ἡμερολόγια.
Μιὰ τελευταία ἀναφορὰ θὰ κάνουμε στὸν ἅγ. Νικηφόρο (Πατριάρχη Κων/πόλεως ἐπὶ Εἰκονομαχίας), ὁ ὁποῖος αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ χρησιμοποιήσει ἐπεξηγηματικὰ πῶς λέγεται ὁ μήνας ποὺ μὲ βάση τὸ δικό του Ἡμερολογίο ἀναφέρει, στὸ Αἰγυπτιακὸ Ἡμερολόγιο· γράφει: «Τῷ ιε΄ ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας τῆς εὐαγγελικῆς διδασκαλίας ἄρχεται ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τῷ δὲ ιθ΄ ἔπαθεν ἐν Ἱερουσαλὴμ ὑπὲρ ἡμῶν τὸ σωτήριον πάθος [πρὸ η΄ καλανδῶν Ἀπριλλίων, Φαμενὼθ κθ΄, ὅ ἐστι] Μαρτίῳ κε΄».
Ἀλλὰ καὶ στὴ συνέχεια γιὰ αἰῶνες βρίσκουμε ἐν χρήσει στὴν Ἐκκλησία τὸ Αἰγυπτιακὸ Ἡμερολόγιο (ὅπως καί τό Μακεδονικό), χωρὶς νὰ θεωρεῖ κανεὶς ὅτι ὅσοι χρησιμοποιοῦσαν ἄλλο Ἡμερολόγιο (καὶ μάλιστα οἱ Ἅγιοι Ἀθανάσιος καὶ Κύριλλος), εἶναι παραβάτες Ἱερῶν Κανόνων, ὅπως ἀφελῶς καὶ ἐσφαλμένως διδάσκουν οἱ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου.
Μὲ βάση αὐτὴν τὴν διαπίστωση ὁ π. Εὐθύμιος κάνει μιὰ ἔκκληση πρὸς ὅλους ἐκείνους ποὺ πολεμοῦν τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἴτε μὲ τὸ Παλαιὸ εἴτε μὲ τὸ Νέο Ἡμερολόγιο, νὰ συμπήξουν ἕνα ἑνιαῖο μέτωπο κατὰ αὐτῆς τῆς παναιρέσεως, ἀφήνοντας πίσω τὶς ἀγκυλώσεις τοῦ παρελθόντος:
Βάση καὶ κριτήριο τοῦ ἀγῶνος εἶναι ἡ ὀρθὴ Πίστη καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση κι ὄχι τὸ ἕνα ἢ τὸ ἄλλο Ἡμερολόγιο.




Ἡμερολογιακὰ στοιχεῖα σχετικὰ μὲ τὸ
ἂν ἐθεσπίσθη κατὰ τὴν Α΄ Οἰκ. Σύνοδο
τὸ Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο




Προτάσεις   π ρ ο σ ε γ γ ί σ ε ω ς   τῶν  σημερινῶν
Ἀντιοικουμενιστῶν  καὶ  Παλαιοημερολογιτῶν



Τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ



Εἶναι γνωστόν ὅτι σέ ἕναν ἀγῶνα καί πόλεμο ὁ ἐχθρός ὠφελεῖται τά μέγιστα μέχρι τοῦ σημείου νά νικήση, ὅταν ὑπάρχει διάσπασις τῶν ἀγωνιστῶν καί σύγχυσις ὡς πρός τόν τρόπο καί τήν τακτική τοῦ πολέμου καί τόν ἐπιδιωκόμενο σκοπό. Αὐτό ὡς γεγονός στήν ἱστορία μας ὑπάρχει διάχυτο, εἰς τρόπον ὥστε νά ἀποτελῆ κύριο στόχο τῶν ἐχθρῶν μας ἡ διάσπασίς μας, πρίν καί κατά τήν διάρκεια τοῦ ἀγῶνος. Ἕνα χαρακτηριστικό γεγονός εἶναι καί αὐτό τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς. Ὅσο διάστημα εἴμεθα ἑνωμένοι ὁ στρατός ἐνικοῦσε καί ἐσημείωνε λαμπρές καί θαυμάσιες ἐπιτυχίες. Ὅταν ἐπῆλθε ἡ διάσπασις καί χωριστήκαμε σέ βενιζελικούς καί βασιλικούς, τότε συνέβη ἡ τραγωδία τῆς ἧττας καί διασπάσεως τοῦ μετώπου, μέ ὅλα τά ἐπακόλουθα γιά τόν μικρασιατικό λαό.

      Τό ἴδιο ἀσφαλῶς συμβαίνει καί στούς ἀγῶνες τῆς πίστεως ἐναντίον τῆς αἱρέσεως. Ἐδῶ, ἄν δέν ὑπάρχουν ἅγιοι καί θεοφόροι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι θά ἡγηθοῦν τοῦ ἀγῶνος, ὁ διάβολος κατορθώνει ἐκμεταλλευόμενος τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, νά ἀποπροσανατολίση τούς Ὀρθοδόξους ἐπ’ ὠφελείᾳ τῆς αἱρέσεως.

         Ἕνα τέτοιο εὔγλωττο παράδειγμα ἀποτελεῖ ἡ διάσπασις τῶν σημερινῶν Παλαιοημερολογιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ ἐξεκίνησαν τόν ἀγῶνα ἐναντίον τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου, κατήντησαν μέ τά σχίσματα καί τίς παρατάξεις νά ἀλληλοπολεμοῦνται, σέ σημεῖο νά διεκδικῆ ἡ κάθε παράταξις διά τόν ἑαυτόν της τόν τίτλο τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας καί τούς ἄλλους νά τούς θεωρεῖ σχισματικούς καί αἱρετικούς.

        Mέ τόν σκοπό λοιπόν τῆς προσεγγίσεως τῶν Ὀρθοδόξων καί τῆς ἑνοποιήσεως τοῦ ἀγῶνος ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θά ἀναφερθῶ εἰς τό πῶς ἀντιμετώπισαν τό θέμα τοῦ ἡμερολογίου οἱ μετά τήν Α’ Οἰκουμενική Σύνοδο Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας,

Εορτή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος







ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ





Τ Ϛ ' το ατο μηνς, νμνησις τς θεας Μεταμορφσεως το Κυρου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο.

Στχοι
Θαβρ πρ πν γς δοξσθη μρος,
δν Θεο λμψασαν ν δξ φσιν...

Οκος
γρθητε ο νωθες, μ πντοτε χαμερπες, ο συγκμπτοντες ες γν τν ψυχν μου λογισμο, πρθητε κα ρθητε ες ψος θεας ναβσεως, προσδρμωμεν Πτρῳ κα τος Ζεβεδαου, κα μα κενοις τ Θαβριον ρος προφθσωμεν, να δωμεν σν ατος τν δξαν το Θεο μν, φωνς δ κοσωμεν, ς περ νωθεν κουσαν, κα κρυξαν, το Πατρς τ παγασμα. 

Ἀπὸ τὰ Στιχηρὰ Προσόμοια τῶν Αἴνων

Πρ το τιμου Σταυρο σου κα το πθους, λαβν ος προκρινας τν ερν Μαθητν, πρς τ Θαβριον Δσποτα, νλθες ρος, δεξαι θελσας τοτοις τν δξαν σου, ο κα κατιδντες σε μεταμορφομενον, κα πρ λιον λμψαντα, πρηνες πεσντες, τν δυναστεαν σου κατεπλγησαν, ναβοντες΄ Σ τ χρονον, φς πρχεις Χριστ κα παγασμα, το Πατρς, ε κα θλων, σρξ ρθης ναλλοωτος.

Δεν είδαν την ΕΠΙΓΕΙΑ μπουλντόζα, αλλ΄ είδαν τὴν ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ "μολότωφ". Ανακοίνωση-Απάντηση της Ι. Μ. Εσφιγμένου





Σ’ ὅσους «εἶδαν» μόνο τὴν ἀμφισβητούμενη μολότωφ,

ἀλλὰ δὲν εἶδαν τὴν μπολντόζα ποὺ προηγήθηκε

καὶ ἐμβόλισε τὴν πόρτα χωρὶς ἐντολὴ Εἰσαγγελέα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ  Ι. Μ. ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
ΣΤΙΣ ΑΔΙΚΕΣ  ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ


Ὑποστηρίζοντας τοὺς κατάφορα ἀδικουμένους μοναχοὺς τῆς Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου, δὲν σημαίνει πὼς ἀναγνωρίζουμε ὅλες τους τὶς ἐνέργειες  
 («Πατερικὴ Παράδοση»)




Η απάντηση της Ι. Μονής Εσφιγμένου, για όσους

δεν είχαν καταλάβει τα ψέματα που ειπώθηκαν...

από την ψευδεπίγραφη μονή Κατσουλιέρηδων
και τα φερέφωνα του Πατριάρχη



Ἅγιον  Ὄρος,  5/8/2013


«Τί λέτε, είναι Ορθοδοξία να επιτίθεσθε με μπουλντόζα στους μοναχούς που διαφωνούν μαζί σας;» (Ἐρώτημα Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου)




Είπαμε να μην απαντήσουμε αλλά όλα τα ψέματα που ειπώθηκαν, ευτυχώς σε λίγα δημοσιεύματα, δεν μας αφήνουν άλλο περιθώριο, φοβούμενοι μην επικρατήσει το ψέμα.



ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Φαίνεται ότι ζούμε σε οργουελική εποχή κατά την οποία τα ονόματα δεν δηλώνουν τα πράγματα, αλλά τα αντίθετά τους.

Νομιμότητα είναι πλέον η δυνατότητα των ισχυρών να παρανομούν.

Δικαιοσύνη είναι το όραμα των αδίκων.

Αλήθεια είναι το ψέμα που υπηρετεί συμφέροντα.


Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι τα "δικαιώματα" αισχρών ανθρώπων να διασπείρουν και να θεσμοθετήσουν την ανηθικότητα.

Αγάπη.. ώ, αυτή η αγάπη! είναι το μίσος της αληθείας, είναι η ανθρωπαρέσκεια, εθελοδουλεία και εθελοτυφλία όσων ετάχθησαν αναξίως φρουροί της αληθείας.
Το έχει καταλάβει κι ο λαός μας, αλλά αδυνατεί να αντιδράσει. Περιμένει πλέον μόνον από τους ιερείς και τους μοναχούς την κραυγή της αληθείας.


Το τεράστιο λοιπόν ερώτημα ημών των Εσφιγμενιτών είναι γιατί στην φυσικότατη αντίδρασί μας να μη συμπορευθούμε με το ψεύδος βρίσκουμε τους μοναχούς και τους ιερείς του Αγίου Όρους απέναντί μας κι όχι δίπλα μας. Γιατί να θέλουν οι αγιορείτες πατέρες να στερήσουν συναγιορείτας μοναχούς από το μοναστήρι τους, μολονότι γνωρίζουν το τί αγώνα έκανε ο κάθε ένας από εμάς για να αποσπαστεί από τα δόντια του ψυχοβόρου κόσμου και να βρει φυσικό και ηθικό καταφύγιο στο Άγιον Όρος; Γιατί να μην ανέχονται τον διαφωνούντα αδελφό που ποτέ δεν τους επείραξε; Τόσο μεγάλο έγκλημα είναι να λές την αλήθεια λοιπόν; Τόσο μεγάλο ποινικό αδίκημα είναι να μην μνημονεύεις επ εκκλησίας έναν φανερό εχθρό της Εκκλησίας του Χριστού, έναν ολετήρα της Αγίας Πίστεως; Το πλέον οδυνηρό γεγονός όμως είναι ότι όλοι οι αγιορείται είναι ανθενωτικής διαθέσεως και συμφωνούν μαζί μας. Πώς λοιπόν φτάνουν στο σημείο να συμπορεύονται με ανθρώπους που μισούν όπως ο κ. Βαρθολομαίος και οι πρακτορίσκοι του; Όλοι γνωρίζουμε ότι τα αντιπατριαρχικά μοναστήρια είναι δεκά τρία, πολύ περισσότερα απο τα πατριαρχικά. Πώς λοιπόν σύρονται